Siedziba władzy [administracja + sala Protektora]

[Jawa]

Kobieta skinęła głową i cichutko westchnęła na uwagę Chise. Nie podjęła jednak dialogu w tej kwestii, najwyraźniej uznając reakcję dziewczyny za wyczerpującą temat. Fakt, że ciemnowłosa kunoichi wyłapała ruch ręką oznaczał, że dziewczyna dobrze sobie radziła mimo swej ułomności. Zresztą, jakoś tutaj doszła o własnych siłach i nie musiała być wcale prowadzona przez chłopca za rączkę.
Z uwagą wysłuchała dalszych wypowiedzi Uchihy, ale nie notowała już nic więcej. W notatkach pojawiły się tylko podstawowe dane dotyczące dwóch przyszłych rekrutów.
- W porządku - odezwała się później. - Nie będę was teraz zasypywać naszymi zasadami, bo o nich dowiecie się jutro. Są one proste i logiczne, więc jeśli potraficie funkcjonować w zdyscyplinowanej grupie, to sobie poradzicie. Obowiązuje nas tutaj przede wszystkim hierarchia. Niżsi rangą muszą słuchać wyższych, a nad wszystkimi znajduje się Niedźwiedź, Uchiha Kyuo, którego zdanie tutaj jest świętością. Od momentu zaprzysiężenia przysługuje immunitet oraz regularnie wypłacany żołd. Z najistotniejszych spraw to tyle. Na dzień dzisiejszy waszym zadaniem jest zapoznanie się z Shi no gēto, bo będzie to wasz dom przez najbliższe miesiące. Poproście którego ze strażników, powinien was oprowadzić. Niech wskaże wam też strefę mieszkalną, wybierzecie sobie jakąś wolną kwaterę. Na ten moment to tyle. Jakieś pytania? - zapytała, przychylając się nieznacznie w kierunku dwójki.
- Możecie odejść, rekruci. Powodzenia - oznajmiła spokojnie i skinęła nieznacznie głową na pożegnanie. Potem sięgnęła po pióro, zamoczyła je w atramencie i wróciła do notatek.
Początki w nowej organizacji mogły być ciekawe ze względu na zetknięcie się z nową rzeczywistością, która była nieco inna niż na reszcie kontynentu. Życie tutaj było prostsze i bardziej konkretne, o czym mogli się przekonać Chise i Aiden. Po złożeniu przysięgi w obecności samego Protektora czekało ich kilka spokojniejszych dni na przetarcie i zapoznanie się z zasadami panującymi w Shi no gēto. Dla chłopca na początek znaleziono jakieś zajęcie jako pomoc w kuchni, natomiast ciemnowłosa Uchiha otrzymała polecenie wzięcia udziału w obowiązkowych ćwiczeniach. Z pewnością chcieli sprawdzić możliwości kunoichi, by móc później dopasować do niej odpowiednie zadania.

• I to by było na tyle, o ile Chise nie ma jeszcze jakiegoś tematu do omówienia. Uznaję w takim razie Chise za członka organizacji i nadaję właściwy kolorek. W najbliższym poście lub postach może napomknąć coś na temat wdrożenia postaci w szeregi Shinsengumi. Życzę powodzenia na Murze i rangi co najmniej Wilka. (:

[Chise]

Rozmowa była krótka, treściwa i zakończyła się pozytywnie dla Chise. Od teraz nie była już doko rodu Uchiha, tylko szczurem na Murze, jednym z wielu, z różnych krain i rodów. Hierarchia była czymś jasnym i zrozumiałym dla niej, nie miała problemów z jej przestrzeganiem o ile rozkazy były w jakikolwiek sposób idiotyczne, bo tak się składało, że z łamaniem takich rozkazów też problemów nie miała. Jednak immunitet brzmi naprawdę dobrze, ciekawe do czego można to wykorzystać? Co obejmowało? Czy można było pozbyć się w ten sposób listu gończego? Musiała się tego wszystkiego dowiedzieć, ale w swoim czasie. Teraz dopytywanie o to mogłoby dać nieco.. Dwuznaczne wyobrażenie o niej, bo niby po co pyta, skoro nie ma żadnego na karku? Wytłumaczenie że "dla kolegi", choć prawdziwe, nie brzmiałoby zbyt wiarygodnie.
Ukłoniła się grzecznie i pożegnała z kobietą, po drodze zgodnie z poleceniem poprosiła kogoś o oprowadzenie i przydzielenie kwatery. Dostała podwójny pokój, od razu dla siebie i młodego, co oboje uznali za korzystne rozwiązanie, od razu mniej problemów z opieką nad nim i nad sprawdzaniem jak sobie radzi. Tak było prostu było wygodniej dla wszystkich.
Następnego dnia złożyła przysięgę i oficjalnie stała się członkinią Shinsengumi, ale by w pełni się nią poczuć potrzebowała trochę czasu. Obowiązkowe ćwiczenia nie były dla niej dużym obciążeniem i pracowała więcej i ciężej od reszty rekrutów, by udowodnić, że nie jest od nich gorsza.. I nie była. Początkowe dni minęły i w końcu dostała swoje piękne warty.

/zt

[Hitsukejin Shiga]

If I meet God,
Imma make him explain where was his help when I wanted to change
Is everything crazy, or just in my brain
Oh mercy me, mercy my
Better get to digging while my body's getting cold
I keep tryna fight it so just promise when I go
You'll bury me low Ostatnie minuty, godziny i dni minęły dosłownie jak z bicza strzelił. Od momentu w którym Shiga zabił trójkę ludzi w Daishi, składając ich w ofierze swemu Panu by odnowić swoje błogosławieństwo, do momentu w którym wyjaśnił Kemuriego i uratował życie Shinobiemu który ochraniał karawanę i dostał w nagrodę pięknie ozdobiony zestaw medyczny w którym było dosłownie wszystko, a i wszystko pozostałe Shiga zrobiłby sam swoimi umiejętnościami... Potem sen w jaskini, której wejście zasłonił jakimiś szmatami, jak jakiś cholerny obszczymur... Shiga nigdy tak bardzo niczego nie czuł. Nawet, a zwłaszcza wyrzutów sumienia. Potem, jak już zostało powiedziane, podróż jako ochrona karawany. Trafił do Sogen, z całym swoim mandżurem.

Będąc już w Sogen pojawił się przed siedzibą władzy Uchiha, gdzie poprosił strażnika, nie chcąc kłopotać liderki sobą, o przekazanie informacji, że jej sługa Hitsukejin Shiga wyrusza odbyć służbę na murze. Poinformować Katsumi o tym, że jego uszu dotarły nieprzychylne opinie i słowa innych Uchiha na jego temat. Miał ambitny plan odbyć służbę na murze, przekazać klanowi swoje techniki... I domagać się zasłużonego awansu. Już w tym momencie posiadał wiedze, umiejętności i "staż misjowy" większy, niż większość sentokich Uchiha! I to właśnie na taką range, najmarniej, będzie domagał się awansu Shiga. Zwłaszcza, że planuje bardzo aktywną służbę na murze, gdzie pozna możłiwości potworów i ludzi zza muru i udoskonali swoje umiejętności i skille...

Po tym, jak poprosił o poinformowanie liderki, nie wiedzieć kiedy bezmyślnie skierował się ku murowi, odbywając kolejną podróż. I znów konno. Wypożyczenie konia nie było żadnym problemem, bo o ile Shiga może i nie cieszył się najlepszą opinią wśród Uchiha - Wszyscy go znali, w większości się bali jego lub jego umiejętności - to dla kogoś znanego na całym świecie z czegoś takiego jak KnH było raczej dużym ułatwieniem uzyskać transport.

Mnich na pobyt na murze nieco zmienił swój image, na strój bardziej dopasowany do walki. Miał w ten sposób na sobie czarne lniane spodnie, białą koszulę, skórzane buty przyległe do stopy i płaszcz obszyty na górze solidnie futrem. Rozhełstany płaszcz oczywiście, odsłaniający tors. Nosił go dla zasady, bo była i tak i tak pora zimna, a on ogrzewał swoje ciało i swoje otoczenie popiołkową aurą. Dookoła całego jego ciała unosiły się ślicznie świecące, ogniste iskierki i popiołki, z daleka symbolizujące ognistą duszę mnicha. Samo Shi no Geto nie było dla niego imponujące. Bardzo kanciaste. Kawał terenu do obrony. Ale kamień, fajnie będzie można popalić sobie na oślep wszystko i wszędzie. Nic się nie zajmie, a jak po drugiej stronie muru wybuchnie pożar to nawet na plus...

Z kuszą na ręku z załadowanym i obwiazanym linką bełtem, odsłoniętą kuszą trzeba zaznaczyć, a oprócz tego dwoma wielkimi kunaiami na plecach, kijem między nimi i słojem w kieszeni dociążajacym płaszcz.... Z rozporami w mordzie poszerzającymi uśmiech od ucha do ucha i stalowym uzębieniem... z aurą ogników które zdawał się utrzymywać bez najmniejszego zmęczenia... Musiał budzić na pewno poruszenie. I zaryzykuje stwierdzeniem, że jak najbardziej zasłużenie. Skierował swoje kroki do strażnika, szukając recepcji, jakiegoś punktu przyjęcia. Jeśli tylko kogoś takiego znalazł, to postanowił powiedzieć od razu w czym rzecz, bo chciał to załatwić szybko. Upewniając się, że moneta Akuryo jest widoczna na piersi, jak i wszystko inne.
-Hitsukejin Shiga. Najemny wojownik Uchiha, Jashinista bez tatuażu i żadnego szaleńca kultusty nad Sobą. Chciałbym dołączyć do Shinsengumi by mój znany na całym świecie żar chronił ten świat w najbardziej dosadny sposób jaki jest możłiwy, czyli w walce z tym, co za murem. - Sformułował przedstawienie i prośbę, krótką lecz zajebistą, prosząc o spotkanie z liderem którego pragnął poznać osobiście.

Aura ognia aktywna + kły i rozpory z podpisu na miejscu.

[Jawa]

Życie w Shi no gēto płynęło w dość uporządkowany sposób. Nie było tu miejsca dla przypadkowych osób. Każdy miał swoje zadania i codzienną rutynę, która jedynie czasem była przerywana przez nagłe, niespodziewane sytuacje. Nic więc dziwnego, że w tej szarej i surowej rzeczywistości pojawienie się nietypowego gościa, jakim był Shiga, wzbudziło pewne zainteresowanie wśród postronnych. Jeżeli mnich miał za swój główny cel zwrócenie na siebie uwagi, to jak najbardziej miał powody do satysfakcji. Jeżeli jednak liczył na wzbudzenie respektu tutejszych, to już niekoniecznie, bo reakcje były tak skrajnie różne, jak skrajnie ekscentryczny był wizerunek Jashinisty. Shinsengumi cechowało się dyscypliną i pragmatyzmem, nie premiowało w jakiś szczególny sposób kolorowych indywidualności. Hitsukejin, przechadzając się przez kompleks głównej siedziby organizacji, mógł poczuć na sobie wiele spojrzeń. Część osób jedynie zerkała z mniejszym lub większym zaciekawieniem, paru było trochę skonsternowanych, kilku rozpoznało w Shidze uczestnika turnieju na wyspach, ale pojawili się też tacy, którzy na osobliwego przybysza zareagowali z rozbawieniem. Jeśli białowłosy był wyczulony na opinię innych i zwracał uwagę na ciche rozmowy toczone gdzieś tam z boku lub za jego plecami, to pewnie nie umknął mu złośliwy komentarz lub dwa, że do Shi no gēto przyszedł jakiś cyrkowiec.
Ciężko powiedzieć, żeby specyficznym wizerunkiem i nieco podniosłą przemową olśnił strażnika, do którego właśnie podszedł. Trzydziestoparoletni, szczupły mężczyzna spojrzał na mnicha bez entuzjazmu i chyba nawet z lekkim grymasem na twarzy. Nie zastanawiał się zbyt długo na odpowiedzią.
- No dobra, zaprowadzę cię do zajmującej się rekrutacją - odparł troszkę od niechcenia, ospale podnosząc się z miejsca. - Cokolwiek się dzieje wokół ciebie, musi się to dziać cały czas? - zapytał, wodząc spojrzeniem za iskierkami, które skutecznie odciągały jego uwagę i sprawiały, że strażnik spoglądał niemal wyłącznie na nie, a nie na ich właściciela.
Mężczyzna poprowadził Hitsukejina przez koryatrz i przystanął przed właściwym drzwiami. Zapukał w nie kilka razy.
- Wejść - odezwał się kobiecy głos.
Strażnik otworzył drzwi i przekroczył próg jako pierwszy.
- Jashinista od Uchihów. Zrekrutować się chce - zaanonsował krótko Shigę, a potem opuścił pomieszczenie.
W surowo wystrojonym gabinecie, za stolikiem na środku, siedziała kobieta ubrana w służbowy, ciemny uniform. Chyba najbardziej rzucała się w oczy jej fryzura - kruczoczarne włosy, ścięte dookoła głowy, wyglądające niczym hełm. Po słowach swojego podwładnego podniosła chłodny wzrok na nieznajomego. Zmarszczyła przy tym wyraźnie czoło, ale trudno powiedzieć, czy to przez informację o pochodzeniu osobnika, czy też z racji jego specyficznej aparycji.
- Kakuri, kapitan straży Shinsengumi. A teraz proszę do rzeczy, bo jak widzisz, obładowali mnie formalnościami - odrzekła oschłym tonem, wskazując niedbale paluszkiem na stosik papierów leżących obok na stole.

[Hitsukejin Shiga]

If I meet God,
Imma make him explain where was his help when I wanted to change
Is everything crazy, or just in my brain
Oh mercy me, mercy my
Better get to digging while my body's getting cold
I keep tryna fight it so just promise when I go
You'll bury me low Teoretycznie oznacza to więc, zakładając, że jest rutyna, szarość i tylko czasem - w tej surowej rzeczywistości - pojawia się coś nagłego. Czy Shiga był nagły? Nie wiem, czy to jest najlepsze słowo do określenia mnicha. Shiga, pomijając wszystkie inne aspekty jego charakteru, jest nieprzewidywalny. A z jego nieprzewidywalnością wiąże się fakt, że wszystko co robi i czego się podejmuje także jest nieprzewidywalne. Przecież jeszcze pare dni nazad wcale nie planował się nijak zbliżać do Sogen, a tu proszę - nie tylko Sogen, a nawet mur i shinsengumi. To się nazywa... być tak nieprzewidywalnym, że nie tylko wróg nie jest w stanie przewidzieć następnych kroków, ale nawet my sami. Ale, robiąc taki mały fabularny skok w przód... Jak zawsze, reakcje na mnicha były zróżnicowane. Żadna z nich nie była dla niego ani nowością, ani czymś, czego by się nie spodziewał. Zawsze, gdzie by się nie pojawił, budził bardzo różne emocje i reakcje i to już chyba było dla niego normalne. Nie przejmował się także stwierdzeniem, że jest cyrkowcem. Ktoś, kto miał odwagę go tak nazwać prawdopodobnie był bezwartościowym pastuchem który nie wyściubiał nosa poza Sogen i nie słyszał o nim i jego dokonaniach. Takim osobnikom należy się tylko umiarkowanie silne wspólczucie.
-Podziękował. - Odpowiedział szybko do strażnika, okazując jakieś podstawy etykiety i kurtuazji, na zgodę na doprowadzenie go do osoby zajmującej się rekrutacją. Ale potem nadeszło pytanie, którego mnich trochę się nie spodziewał, zbiło go nieco z pantałyku... i w rezultacie nie miał czasu wymyślić żadnej cwanej odpowiedzi i odpowiedział całkowicie zgodnie z prawdą.
- Mówisz o ognikach? Musi. Po pierwsze jest zimno, a nie mogę nosić cięższych ciuchów ze względu na specyfikę moich umiejętności, a to utrzymuje ciepło, a po drugie w ten sposób cały czas używam swojego czakroobiegu i doskonale swoją kontrolę czakry. - Ostatni raz był tak wylewny chyba na weselu i Shikaruiego. Nie lubił zdradzać swoich sekretów byle komu i za nic, ale tutaj, no dał się nieco zaskoczyć pytaniem. Nie spodziewał się go ani ciuta, chyba prędzej spodziewał się zapytania go o jego kły. Wielkie, groźne, nieludzkie kły.

Został doprowadzony do punktu rekrutacyjnego, a tam zaprosił go do środka kobiecy głos, na wezwanie odpowiedział jednak najpierw strażnik który go postanowił przedstawić w żałośnie niewystarczający i okaleczająco skromny sposób. Widząc kobiete ukłonił sie jej na wpół-głęboko i uśmiechnął się lekko, sprawiając, że widocznym bez trudu stał się jego uśmiech, a raczej fakt, że sięga on od ucha do ucha. Teraz tylko wystarczy, że się odezwie i będzie widać też stalowe kły potwora. CÓŻ.
-Hitsukejin Shiga. Nieśmiertelny wojownik, aktualnie będacy na wyłącznej dyspozycji Katsumi Uchiha. - Mówiąc to, mnich, nie przerywając ani na sekundę swojej wypowiedzi, zdjął kurtkę ze swojego grzbietu, obrócił się bokiem do pani kapitan. - Jestem Jashinistą, co daje mi wysoki poziom niezniszczalności i regeneracji na poziomie najlepszych medyków. - Podciągnął koszulę aż pod szyję, by pokazać, że prócz głębokich bruzd na jego plecach nie ma tam ani cienia czegokolwiek co by przypominało tatuaż. - Nie mam nic wspólnego z kultem w Ryuzaku. Jestem znany z Hanamury jako jeden z najlepszych, a także z wydarzeń które miały miejsce w Kami No Hikage. Razem z innym Shinobi uratowałem życie lidera Hyuuga Reiko i Chise Uchiha, która była raniona przez antykreatora, najpierw swoim ogniem niszcząc ciało jeźdzca Hana, a potem swoimi umiejętnościami medycznymi podtrzymując ich przy życiu. - Spowrotem zasłonił swoje ciało i poprawił płaszcz na ramionach.
-W dużym uproszczeniu więc. Medyk z wiedzą o przeszczepach, najwyższy poziom wiedzy medycznej, a także użytkownik i twórca wielu technik katon, których jestem w stanie nauczyć Shinsengumi by i Wam służyły do walki z tym, co za murem. Prawie stuletni i nieśmiertelny, dodajmy. Chciałbym się więc zaciągnąć w wasze szeregi, ale planuje by to była bardzo intensywna służba, stąd wolałbym przeskoczyć etap szczura, bo to podobno możliwe. Sądze, że się nadaję. - Zrobił skrót wszystkich swoich umiejętności, by rekruterka doskonale wiedziała z kim i z czym ma do czynienia.

[Jawa]

W czasie krótkiej rozmowy strażnik rzucił na Shigę jeszcze jedno przepełnione konsternacją spojrzenie.
- Ekhm, no dobra - mruknął cicho pod nosem, nie mając chęci na dalszą polemikę. Potem już tylko spełnił prośbę przybysza, pozostawiając go sam na sam z przedstawicielką Shinsengumi, która odpowiadała za nabór rekrutów.
Chwilę później białowłosy wytaczał swój obszerny monolog, chcąc przedstawić swoje umiejętności i dokonania w jak najdokładniejszy sposób. Urzędująca w tym gabinecie Kakuri prezentowała dość oszczędną mimikę, więc trudno ocenić, czy i jak duże wrażenie wywołał na niej specyficzny przybysz. Raz lub dwa jej spojrzenie opadło na rozłożone na biurku papiery, co mogło być drobnym sygnałem, że odprawiana właśnie autoprezentacja jest odrobinkę przydługa. Kobieta milczała jednak tak długo, jak było to potrzebne i pozwoliła się wygadać kandydatowi do stróżowania na murze.
- Akurat kojarzę... - zaczęła oschle, odchylając się do tyłu i opierając splecione dłonie na nodze. Zrobiła małą pauzę, podczas której raz jeszcze zlustrowała mnicha chłodnym spojrzeniem.
- Zbyt mocno dmuchając na żar można go zgasić zamiast wzniecić ogień. To ładnie, że jesteś tak silnie umotywowany, ale z awansem bym się wstrzymała... - Zrobiła kolejną króciutką przerwę na oddech, przyglądając się przy okazji reakcji Shigi. - Mówiąc bez owijania w bawełnę, to nie poddaję wątpliwościom twoich umiejętności, prędzej twoją osobę. Chciałabym się upewnić co do tego, jak się tu odnajdziesz i jak dostosujesz do panujących zasad. Jeżeli wątpliwości zostaną rozwiane, skoczysz rangę wyżej. Masz jakieś obiekcje co do tego, czy możemy przejść dalej? - Owszem, Hitsukejin miał już jakąś renomę, ale trudno było ocenić, czy działała ona na korzyść, czy też niekorzyść. Nieobliczalność raczej nie była rzeczą pożądaną w szeregach Shinsengumi, które oparte było przede wszystkim na dyscyplinie, żelaznych zasadach i hierarchii. Dodając do tego fakt, że nie wszyscy Uchiha spoglądali na szalonego mnicha miłym okiem, to ostrożność w przydziale rangi wcale nie była zaskoczeniem.

[Hitsukejin Shiga]

If I meet God,
Imma make him explain where was his help when I wanted to change
Is everything crazy, or just in my brain
Oh mercy me, mercy my
Better get to digging while my body's getting cold
I keep tryna fight it so just promise when I go
You'll bury me low Nie spodziewał się niczego innego. I, jak nigdy wcześniej dotąd, jednocześnie srogo się zawiódł. Zawiódł się do momentu w którym był o krok od popełnienia masowego morderstwa w którym prawdopodobnie byłby w stanie zatrzymać go tylko protektor, bo, z całym szacunkiem dla muraków, nie mieli oni opinii zbiorowiska bohaterów i herosów, a jedynie zbiorowiska wykolejeńców i wyrzutków. Dlatego kiedy tylko kobieta, po tym jak rzuciła żałosną frazę o wygaszaniu ognia i żaru, a potem powiedziała, że wstrzymałaby się z awansem, mnich zachichotał pod nosem. Radośnie, słodko, przekrzywiając nieco główkę w bok. Poczuł się... nieco zirytowany. Tak bardzo, że chciały właśnie zaciskać płonącą dłoń na jej dogasającym trupie. A potem wszystkich po kolei na tym murze, aż nie zostałby przy życiu nikt. Ale nie dał po sobie tego poznać. Uśmiech i opanowanie. Tyle razy to trenowaliśmy.
-Mam obiekcję. Oczywiście, że mam. A raczej, żeby zaoszczędzić słuchania, zasugeruję otwarcie, że być może wystąpiły jakieś tutaj problemy poznawcze albo niedomówienie i to nie pozwoliło na uczciwą ocenę mojej osoby. - Shiga zbliżył się pare kroków i kucnął w miejscu w którym stanął, by kobieta nie musiała zadzierać głowy patrząc na jego, bądź co bądź dwumetrową fizys.
-Co jest wątpliwego w mojej osobie? Hanamura - nie wykorzystałem możliwości skrytobójczych jakie oferuje mi Jashinizm. Walczyłem uczciwie i czysto, nie mszcząc się i nie mordując poza festiwalem. Kami no Hikage - odrzuciłem ofertę współpracy z antykreatorem którą złożył mi osobiście, żeby móc uratować życie jednej z waszych, Uchiha. Ponowiona oferta także została odrzucona, gdzie nie dość, że uratowałem lidera z którym łącza nas pokojowe stosunki to jeszcze wsparłem dogasające Shiro-ryu w walce. Cały wątek z kruczym prorokiem i dzikimi w Sogen? Nie zabiłem ich, pojmałem żywcem. Z tego co wiem, pracują teraz dla dobra Sogen. Zabiłem tylko jednego z ich akolitów, który próbował zabić swoją ukochaną na moich oczach, bo ta chciała zdradzić ich mistrza. Jego ostrze przeszyło moje ciało zamiast jej, musiał zginąć dla dobra wszystkich bo był szalony. Regularnie zdaję raporty Katsumi-sama z każdego swojego ruchu na świecie. Pomagałem jako worek treningowy korzystając ze swojej nieśmiertelności przetestować możliwości jednego z jej podopiecznych. Nie chcąc nic wzamian. Nie przyjmując nawet posiadłości od rodu. Zaoferowałem Uchiha naukę swoich technik, jestem jednym z najlepszych medyków jakiego mają, a na pewno najlepszym użytkownikiem katonu. Przyćmiewam potęgą każdego ogara i wielu wilków jakich jesteś mi w stanie przyprowadzić. Ale proszę, powiedz mi co jest w mojej osobie wątpliwego. Jedna rzecz która jest wątpliwa w Jashiniście bez tatuażu, który zgina łeb przed słabszymi od Siebie by móc im służyć dla dobra świata. Jedna rzecz która przyćmi to wszystko co zrobiłem, a wtedy przyznam ci rację. W innym przypadku bedę musiał jednak poprosić o drugą opinie, może Twojego zwierzchnika, Kakuri-sama. - Tak, to była obfita wypowiedź, ale jednocześnie wyglądał w tym momencie na kogoś, u kogo czara goryczy i niedoceniania stanowczo się przelała. I, jakby tak to przemyśleć, strasznie żałosny był każdy kto sugerował, że Shiga jest wątpliwy lub niestabilny. Zwłaszcza, że każdy zna całkowicie normalnych ludzi ktorzy by nie znieśli tyle upokorzeń, ile on znosi z cieprliwością.

[Jawa]

Jeżeli Shiga szukał miejsca, w którym wynagrodzi swoje niedocenienia i dowartościuje się, to najwyraźniej wybrał się pod zły adres. Nikt nie zamierzał bić mu brawa na dzień dobry w podzięce za jego heroiczne wyczyny, ale przecież to nie była żadna obelga. Shinsengumi było organizacją specyficzną, która traktowała wszystkich rekrutów niemalże na równi, bez względu na to, czy w przeszłości zajmowali się ratowaniem świata, czy też byli najpodlejszymi szumowinami. Rozpoczęcie od najniższej rangi nie było żadną ujmą. Każdy, kto wykazywał się odpowiednim talentem i charakterem całkiem prędko osiągał status Ogara.
Tak samo jak przedtem, Kakuri pozwoliła wygadać się przybyszowi. Nie znaczy to, że wsłuchiwała się w jego słowa z wielkim entuzjazmem. Wręcz przeciwnie. Im Shiga dłużej mówił i wymieniał, czego to on nie zrobił, tym mina kobiety coraz wyraźniej zdradzała niezadowolenie.
- Chyba nie zrozumiałeś, co powiedziałam. Nie chodzi tu o twoje zasługi dla świata i nie zamierzam z nimi polemizować. Skoro jesteś zaznajomiony ze stopniami w naszej organizacji, to powinieneś wiedzieć, że przeszłość jej członków nie jest tak istotna. Dawne winy są darowane, ale tak samo bladną sukcesy. Patrzymy bardziej na to, jaki jesteś, a nie jakie były twoje wcześniejsze osiągnięcia. W tym momencie podkreślasz tylko swoją pychę. Jeżeli przyszedłeś tu po to, żeby lśnić, to znaczy, że nie rozumiesz absolutnych podstaw funkcjonowania straży i jeszcze wiele nauki przed tobą. W Shinsengumi nie ma miejsca na roszczeniowość i butę. Służba to dyscyplina i ciężka praca, za którą nikt nie spodziewa się poklasku - oznajmiła dosadnie, wzburzona bezczelną postawą mnicha. Podniosła się z miejsca, oparła dłonie ma blacie biurka i spojrzała na Hitsukejina srogim spojrzeniem.
- To ja będę musiała poprosić ciebie o opuszczenie gabinetu, ponieważ skończyliśmy już rozmowę. Wróć, jeżeli nabierzesz rozsądku i pokory - odrzekła z dosyć srogą miną, nie zamierzając wdawać się w jakąkolwiek dalszą dyskusję. Czekała więc w milczeniu, aż białowłosy opuści gabinet.

[Hitsukejin Shiga]

If I meet God,
Imma make him explain where was his help when I wanted to change
Is everything crazy, or just in my brain
Oh mercy me, mercy my
Better get to digging while my body's getting cold
I keep tryna fight it so just promise when I go
You'll bury me low Co też było w praktyce całkowicie nielogiczne i niezrozumiałe dla Shigutkiego. Bo jak to, traktowanie wszystkich po równo? To jakiś komunizm czy komunitarianizm? Każdemu podług zasług, a nie - równo bo tak. Co, kolesia który ledwo składa pieczęci i jego szczyt umiejętności to śmieszny płomyk który Shiga trzaska bezpieczęciowo podświadomie równie naturalnie co oddychanie na równi z nim? Człowiekiem, który był w stanie zmusić kilku bandytów i dzikich na raz do płaczu jak małe suczki bo ogień wypełniał ich płuca? No Panie, jeśli mur ma tak funkcjonować to ja cież pierdole, ja podziękuje za taki cyrk w którym nie ma żadnego wodzireja tylko same małpy.
A i sama kobieta która go przyjmowała była jakaś trefna. Zazwyczaj im bardziej Shiga się otwierał i opowiadał o swoich dokonaniach tym bardziej - ZAZWYCZAJ - zwiększał się procent wilgotności w kroczu słuchających. Przyjaciele mieli dosłowny kisiel bo towarzyszy im bohatyr z krwi i kości co to jest niezajebywalny, a wrogowie... No, Shigiemu już dwa razy w ciągu ostatnich miesięcy zdarzyło się, że wróg się zlał w gacie. To jest jakieś osiągnięcie, zwłaszcza, że osiągnął to w obu przypadkach całkowicie bez przemocy.
-Wybacz. Naturalna niemożność zrozumienia nielogicznych i nierozsądnych decyzji. Wiesz, jak masz sto lat i spotkałeś już wszelką maść szaleńców, niedowiarków, głupków i osób o zerowym umyśle taktycznym to idzie się nauczyć wyciszać, filtrować słowa nie mające żadnego sensu. Jasne, że jestem pyszny. Jasne, że lśnie. A ogniki widziała? - Shiga wybuchnął śmiechem tracąc całkowicie zainteresowanie, na ten moment przynajmniej, w dołączeniu do śmiesznej organizacji która nie potrafiła docenić tego jaką mieli możliwość. Pozyskania prawdopodobnie najpotężniejszego Shinobi w tej części kontynentu, chyba, że sama Katsumi by przykopytkowała.
Kiedy kobieta z garnkiem włosów na głowie zaparła się rękami na blacie biurka, wstając, a nadal sięgała Shigiemu na wysokość sutków, uśmiechnął się znów od ucha do ucha.
-Ale bym cię pogłaskał po główce teraz. - Wtrącił od razu, kiedy kobieta wstała. Nie mógł już ani trochę powstrzymać śmiechu, tylko chichotał pod nosem.
-Dobra, dobra, ostatnie pytanie. Na murze stacjonuje moja przyjaciółka. Niewidoma Uchiha z imienia Chise. Jednym z powodów mojej wizyty była chęć przywrócenia jej wzroku. Masz coś przeciwko, bym wkroczył na mur i przeprowadził zabieg medyczny na niej? Udostępnienie sali medykowi chyba nie godzi w wasze szlachetne ideały. Mogę przy okazji wyleczyć wszystkich którzy tego potrzebują, naprawiam brakujące kończyny, blizny, a i pewnie z innymi dolegliwościami sobie poradzę. Może być pod asystą straży, jeśli nie przeszkodzę im swoim lśnieniem w pełnieniu... dyscypliny i wykonywaniu ciężkiej pracy. - Znów był bliski ryknięcia śmiechem, więc zasłonił usta dłonią.

Zawsze istniała możliwość, że mu odmówi spotkania. Wtedy zostanie stać pod murem i drzeć japę - CHISEEE, CHISEEE, ZEJDŹ NAPRAWIĘ CI GAŁY.
Co też na swój sposób będzie kurwa prześmieszne i hilarystyczne.

[Jawa]

Procent wilgotności w kroczu Kakuri mógł się zwiększyć, ale co najwyżej z powodu rozbawienia. Shiga w prezentowaniu swojej wspaniałości już chwilę temu wykroczył poza sferę jakiekolwiek powagi. Usilne domaganie się uznania przynosiło efekt odwrotny od zamierzonego. Jeżeli mnich próbował zdobyć szacunek w Shinsengumi, to wybrał drogę bardzo odległą od tej właściwej.
Kobieta dalej przyglądała się - jak sama w duchu określiła - pajacowaniu Jashinisty. Wyglądała na mocno poirytowaną, ale trzymała nerwy na wodzy, choć niejeden na jej miejscu zdążyłby wybuchnąć. Nie wdawała się w wojenkę słowną, bo ta była zupełnie bezsensowna. Spoglądała więc tylko z politowaniem na Hitsukejina, czekając, aż ten wreszcie skończy.
Milczenie jednak nie oznaczało, że pozwoli niedoszłemu Szczurowi na plucie w nieskończoność. Jego wspaniałomyślne oferty nie zrobiły na kapitan wrażenia. Shiga nie był jedynym medykiem na świecie, a Mur jakoś do tej pory dobrze sobie radził bez niego.
Nikt nie mógł być ponad Shinsegumi. Istniała tylko jedna słuszna reakcja na zachowanie Shigi.
- Pożartowałeś sobie, ale na tyle już wystarczy. Otrzymałeś więcej uwagi, niż na to zasłużyłeś. Pora, żebyś opuścił Shi no gēto - odpowiedziała bardzo dosadnie, ale bez gniewu i pieklenia się.
- STRAŻ, WYPROWADZIĆ GO Z OBOZU! - odezwała się donośnie, by usłyszano ją poza gabinetem. Pobliscy podwładni zareagowali całkiem sprawnie na wezwanie i moment później w pomieszczeniu pojawiło się dwóch dwudziestoparoletnich mężczyzn, odzianych w czarne uniformy.
- Nie komplikujmy sobie tego - odpowiedział chłodno jeden z nich, całkiem wysoki o krótko ściętych włosach. Ruchem głowy wskazał na drzwi, sugerując tym samym opuszczenie gabinetu. O ile białowłosy nie stawiał oporu, został dość grzecznie odprowadzony do bramy Shi no gēto. Strażnicy nie zamierzali się z nim szarpać, jeśli nie było takiej potrzeby.
Wyproszenie z obozu wiązało się rzecz jasna z tym, że mnich nie będzie w nim mile widziany przez najbliższy czas. Wartownicy pilnujący wejścia mieli zostać poinstruowani, by zawrócić Shigę, gdyby ten zdecydował się na kolejną, rychłą wizytę w osadzie Shinsegumi.

[Hitsukejin Shiga]

If I meet God,
Imma make him explain where was his help when I wanted to change
Is everything crazy, or just in my brain
Oh mercy me, mercy my
Better get to digging while my body's getting cold
I keep tryna fight it so just promise when I go
You'll bury me low Jedyne co mogło powodować rozbawienie kapitan straży, to świadomość, że jeśli Shiga ją zaatakuje to prawdopodobnie zostanie pokonany. Po hekatombie gdzieś tak kilkudziesięciu osób, zmieniając tętniący życiem mur w istne siedlisko duchów i pustych sal. Ale mogliby sobie przybić piątke, że go powstrzymali. Najśmieszniejsze, że nawet w słowniku funkcjonuje bardzo fajne określenie na to - pyrrusowe zwycięstwo. W skrócie? Zwyciężone, ale jakim kosztem. Stanowczo za dużym, w tym przypadku. On wiedział, że nie zaatakuje bo nie po to się stara być teraz tym dobrym kolesiem, a ona wiedziała, że on nie zaatakuje, bo nie poświęci się dla zabicia w imię jakiejś szeroko-pojętej dumy kilkudziesięciu chłystków. Nie po to taką drogę pokonał, by zginąć w masakrze takich low-skilli, gdyby to było w imie większego dobra, co go potem by na pomnikach wpisywano.... Ale tuaj?
Jedyny plus dla kobiety? Nie wybuchła złością, co sprawiało, że Shigutki miał powód nieco jej pozazdrościć opanowania. Koniec końców dawał z siebie wiele, by ją zirytować i popatrzeć jak taka śmieszna garnkogłowa istotka się burzy jak woda w szklance.
-Mam dużo bogatszy repertuar żartów, kochanie. - Zagaił Shiga na sam koniec, sygnalizując, że tam skąd wzięły się poprzednie dogryzki są całe rodziny dogryzków. Istne rody pocisków, familie dogryzek, klany żartów i rodzinki złośliwości. Innymi słowy - dużo więcej mógł powiedzieć, niż powiedział, ale jeśliby chciała to jeszcze bardziej by się rozwinął.
-I PRZYNIEŚĆ MOCHI, BO JEST GŁODNY! - Wrzasnął razem z nią, parodiując jej głos by zirytowac ją na sam koniec jeszcze bardziej. Liczą się wszelkie próby, prawda? Kiedy pojawili się mężczyźni w mundurach, Shiga znów nie wytrzymał i po raz kolejny wybuchnął śmiechem.
-Moja prawa ręka ma więcej umiejętności, niż ty chłopcze, a jestem leworęczny. Nie jesteśmy na Ty. Dla ciebie Shiga-dono. - Nie widział potrzeby, żeby się szarpać, zdając sobie sprawę, że gdyby któryś podniósł na niego rękę to musiałby mu tą rękę odjąć. Jak poprzednim, którzy go zaatakowali.
Obrócił się na pięcie, postanawiając opuścić ten przybytek niedoli. Dopiero kiedy opuścił pomieszczenia straży, odwrócił się od jednego z nich, tego, który nie próbował wyglądać na kogoś, kto byłby w stanie jakkolwiek zagrozić Shigiemu.
-Obaj zaoszczedzimy sobie kłopotów, jeśli przekażesz Chise Uchiha, niewidomej shinsengumi, że na nią oczekuję. Może zabrać ze sobą kogokolwiek chce. Mam dość dużo czakry by móc ją zmarnować na wszystkich potrzebujących pomocy. Będę się kręcił w okolicy Sogen. Znajdzie mnie. Żegnam. - Skwitował, obdarzając ich tą łaską, że ich nie zabił.

A to już było osiągnięcie.

Z/T

[Keizo]

Będąc uzbrojony w odświeżoną broń, Keizo wyruszył do budynku administracyjnego - prawdopodobnie największej budowli w całym Shi no geto. To tutaj swoje rządy sprawował Niedźwiedź, niektóre Sowy oraz Wilki zajmujące się papierkową robotą przesiadywali w swoich gabinetach, dbając by ekonomiczna część Shinsengumi nie podupadła. Co prawda Senju zaglądał tu kilka razy - choćby po to by złożyć przysięgę - to jeszcze nigdy nie był przywoływany do osobistej rozmowy z Protektorem. Nie łudził się jednak zbytnio, zapewne chodziło po prostu o przekazanie rozkazów "najwyższej wagi", które okażą się skierowaniem do, na przykład, któregoś z podupadłych Shisenów, który należało "niezwłocznie" odbudować.
Po przekazaniu strażnikom strzegącym korytarzy informacji o tym, że dostał informację o byciu wzywanym na miejsce, Ogar skierował się do gabinetu mężczyzny odpowiedzialnego za całą Straż. Stanął przed drzwiami, przygładził nieco włosy - choć zbytnio to nie pomogło - oraz mundur, wyciągnął dłoń i zapukał.
Senju Keizo, Ogar, melduje się. Senju Keizo, Ogar, melduje się. Kenju Seizo, Rogal, meld... eh.

[Seinaru]

Wyprawa B
3 Po krótkim wywiadzie ze strażnikami pilnującymi porządku i spokoju Niedźwiedzia, Keizo dostał pozwolenie na wizytę. Właściwie to nie on o nią zabiegał, więc było to bardziej zaproszenie na audiencję u Protektora, niż zrobienie Ogarowi łaski wysłuchania. Keizo trafił do całkiem schludnego gabinetu poważnego dowódcy, co można było wywnioskować bo minimalistycznym, niemal surowym wystroju pomieszczenia. Za biurkiem siedział człowiek przez wielu z załogi Muru uważany chyba za legendę - mało kto miał okazję zobaczyć go na żywo, a jeszcze mniej osób mogło pomówić z nim prywatnie. Prawda była taka, że Kyuo nie miał podłego charakteru, nie pożerał żywcem każdego kto pojawi się w progu jego gabinetu, lecz wzbudzał taki szacunek wśród pozostałych Braci, że nikt nie śmiał mu przeszkadzać, jeśli nie miał naprawdę ważnej sprawy, w której jego uwaga byłaby niezbędna.
- To ty jesteś tym nowym Ogarem? - Powiedział znad jakichś papierów do Senju, gdy ten przedstawił się tuż po wejściu do pokoju. Nie podniósł na niego jeszcze wzroku, ale minęła jedynie sekunda, doczytał jakieś ważne zdanie w ważnym raporcie i teraz spojrzał już na Keizo i szybko zmierzył go wzrokiem.
- Przejdźmy może od razu do rzecz... bo jestem trochę zajęty... - Przeszukał leżące na biurku papiery w poszukiwaniu jakiegoś jednego konkretnego.
- Wezwałem Cię, bo oprócz wręczenia nowego rozkazu chciałem zobaczyć obiecującego rekruta, o którym ostatnio sporo się mówi. - Dopiero w tym momencie podał papier Ogarowi.
- Myślę, że możesz to potraktować jako chrzest bojowy i trampolinę do dalszej kariery. - Wskazał wzrokiem na raport, który podał Keizo.
- Wielkie małpy za Murem to chleb powszedni, nie ma w tym nic niezwykłego, ale ostatnio krążą pogłoski o tym, że te bestie zaczęły organizować się w coś więcej niż stada. Podobno ktoś widział kogoś, że ktoś tam słyszał jak ktoś komuś mówił coś o tym. Masz zbadać sprawę i zdać wyczerpujący raport, jeśli odkryjesz za Murem coś wartego uwagi. - Zakończył Niedźwiedź, czekając na odpowiedź lub pytania Senju.
- A tak przy okazji, ładne guandao. Widać że nowe.

[Keizo]

Keizo przyjął raport po potwierdzeniu przed Protektorem swojej tożsamości. Mężczyzna nie był aż tak straszny jak wydawać się mogło młodym Szczurom, jednak widać było że nie dawał sobie w kaszę dmuchać.
Zanim Senju zdecydował się na zadawanie jakichś głupich pytań, postanowił chociaż pobieżnie przejrzeć raport by nie spytać o coś w stylu "dokąd mam się udać?", by potem po rozwinięciu kartki papieru nie ujrzeć napisu stworzonego z wielkich liter "IDŹ DO TRZECIEJ POŁUDNIOWEJ SHISEN DZBANIE".
O wielkich małpach Ogar słyszał - nawet zdarzyło się z kilkoma zmierzyć podczas swojego pierwszego wypadu na drugą stronę Muru. Co prawda wykazywały wyraźne odruchy i instynkty stadne - jednak coś więcej?
- Ktoś może je... tresować? I do kogo zwrócić się o więcej informacji? - spytał ninja, przejeżdżając szybko wzrokiem po raporcie, który i tak przestudiuje dokładnie w drodze na miejsce. Po uzyskaniu odpowiedzi - jeśli Protektor wiedział lub domyślał się oczywiście czegoś jeszcze - Ogar skłonił się, informując że da z siebie wszystko, po czym wyszedł z gabinetu, dziękując też za komplement skierowany w stronę jego guandao. Postanowił przy okazji przekazać go tutejszemu kowalowi - w końcu, na dobrą sprawę, to on był odpowiedzialny za wyborny stan broni i z pewnością miło będzie mu usłyszeć miłe słowo od samego Niedźwiedzia.
Po wyjściu z siedziby, Keizo pozostało jedynie zgłosić się po przydział zapasów żywności i ruszyć w drogę, w międzyczasie czytając co tam ciekawego znajdowało się na kawałku papieru przekazanym mu przez Lorda Protektora - i czy zadanie będzie od niego wymagało brudzenia czyściutkiej broni.

[Seinaru]

Wyprawa B
5 - Tresować? Tresować nie, ale jeśli ktoś potrafi je kontrolować i narzucać swoją wolę, to może nas czekać kolejna bitwa, jak ta sprzed trzech lat. Nie możemy do tego dopuścić. - Odparł Niedźwiedź na domysły Keizo. To była jedna z bardzo możliwych opcji, dlatego Kyuo był w tej kwestii śmiertelnie poważny.
- Właśnie dlatego musisz zrozumieć, jak ważne jest to zadanie. Oczekuję wyczerpującego raportu ze wszystkiego, czego uda Ci się dowiedzieć. - Powtórzył jeszcze raz zdanie o raporcie na koniec. Może i był odrobinę biurokratyczny w tej kwestii, ale na takiej podstawie można później najlepiej rozliczać swoich podwładnych. Poza tym, słowo pisane nie ginie.
- Resztę informacji masz w meldunkach z północy. Zgłosisz się do Shinsenu na północnym Wybrzeżu, kapitanowie statków pływających na północny wschód mogą być dobrym źródłem informacji na początek, stamtąd musisz działać samemu. Powodzenia. Odmaszerować. - Zakończył rozkazującym tonem, nie mając już nic więcej do powiedzenia. Resztę młody Senju musiał odkrywać samemu, choć oczywiście mógł zatrzymać wręczony mu pliczek zapisanych kartek z wiadomościami z północnej części Muru.
Gdy w nie spojrzy, będzie mógł przeczytać następującą treść:

Meldunek z dnia 4 kwietnia 387 roku.

Do: Uchiha Kyuo - Protektora Shinsengumi

Północna Strażnica jest w niebezpieczeństwie. Na przestrzeni ostatnich tygodni zintensyfikowały się napady dzikich zwierząt na patrole za Murem, a także na wyspach na morzu na północ od Niezbadanych Obszarów, co wpłynęło negatywnie na ilość statków kursujących na tamtejsze archipelagi. Obecnie sytuacja jest bardzo zła, morale żołnierzy spadają, import towarów zza Muru niemal kompletnie ustał, co pogorszyło jakość życia i uszczupliło nasze zapasy. Podejmujemy wysiłki na rzecz rozwiązania tego problemu i znalezienia przyczyny zwiększonej agresji bestii, lecz bezskutecznie.

Podpisano:
Matsuda Hiroku, Kapitan 3 dywizji posterunku Północnego Shinsen.

Podpis świadczył o tym, że ktoś jest całkiem dobrze poinformowany o zaistniałym problemie, który dotknął cały tamtejszy region. Reszta zwitków to jakieś zestawienia zapasów i ekwipunku, pomniejsza korespondencja biurokratyczna i raporty ze standardowych patroli. Sprawa była poważna, bez dwóch zdań, dlatego dla Keizo naprawdę mogła być to życiowa próba.

zt. tutaj Podróż będzie trwała kilka dni, proszę to uwzględnić w swoim odpisie.