Niedaleko głównego traktu

[Reika]

Dzięki szybkiej reakcji i bliskości pnia drzewa, Reika uniknęła shurikenów, które z głuchym łupnięciem wbiły się w korę, zamiast w jej głowę. Fajnie, właśnie zyskała dodatkowo trzy gwiazdki do swojego ekwipunku, ale to potem. Pierw musi się rozprawić z przeciwnikiem. Jej szybko przygotowany plan był bardzo dobry, a przynajmniej tak myślała, dopóki nie wyjrzała zza pnia, żeby rzucić swój kunai. Okazało się, że obszar na dole pokrywa dość gęsta mgła, a jej przeciwnik właśnie w niej niknie, sięgając po coś do swojej torby na uzbrojenie. W jednej chwili kunoichi zmieniła swoją taktykę, porzucając wcześniejszy pomysł, który w tym momencie by nie zadziałał, a przynajmniej nie na tak dużym obszarze, aby dorwać przeciwnika.

  Ukryty tekst

Co będzie dalej? Okaże się. W każdym razie Reika nadal pozostanie w swojej bezpiecznej kryjówce na drzewie, czekając na rozwój wypadków i obmyślając kolejny ruch na wypadek, gdyby jej plan jakimś cudem nie zadziałał.

[Kakita Asagi]

Misja C 25/30

W momencie, gdy młoda shinobi posłała w mgłę swą błyskawicę, los jej wroga był przesądzony. Gdy Gian rozdzieliło się na serię mniejszych piorunów, które w kontakcie z mgłą stworzyły morderczą, elektryczną sieć. co prawda, obraz ten był piękny, ale władający wodą ninja nigdy nie będzie mógł go podziwiać...

Kilka sekund później było już po wszystkim. Mgła opadła, a po nieprzyjacielu pozostała jedynie mokra plama. Nieco dalej, pod krzakiem jałowca leżało ciało nieszczęsnego shinobi, który dostał odrobinę za trudne zadanie - ale cóż, takie jego życie. W jego martwych oczach jawił się obraz niedowierzania i szoku - ewidentnie, nie spodziewał się, że spotka kogoś takiego jak panna Senju.
Cóż pozostawało teraz naszej młodej ninja? Zasadniczo, to chyba tylko pozbierać zabawki i ruszyć przed siebie w dalszą drogę (chociaż może przydałoby się tu nieco ogarnąć, ale GM się tam nie zna...)

Ciąg dalszy -> opisać zgodnie z zasadami podróżowania

[Reika]

//Panie GM, ja tu jeszcze nie skończyłam~! >D Dodatkowa kolejka nas nie zaboli <3//

Rieka musiała przyznać, że widok w dole, spowodowany jej techniką był doprawdy piękny lecz jednocześnie śmiercionośny. Nie miała jednak pewności, czy trafiła swojego oponenta, dopóki mgła nie zaczęła opadać, tym samym dając jej znak, że tak się właśnie stało i przeciwnik nie był dalej zdolny do podtrzymywania swojej techniki. Błękitnowłosa wyjrzała spomiędzy liści i dostrzegła, że po przeciwniku została...mokra plama? Osz w cholerę, czyżby wcześniej widziała klona? Ale jak i kiedy przeciwnik stworzył swoje materialne odbicie i przede wszystkim gdzie był prawdziwy przeciwnik? Odpowiedź na to pytanie znalazła się, gdy Reika wychyliła się z kryjówki, dostrzegają w pobliskich krzakach ciało. Musiała przyznać, że miała do czynienia z dobrym taktykiem, jednak mimo wszystko wygrał silniejszy i była to właśnie kunoichi. Mając nadal trójkunai w dłoni, podważyła trzy gwiazdki, które nadal tkwiły wbite w pień i tym samym zdobyła trzy dodatkowe shurikeny, które schowała do kabury, by następnie zeskoczyć na ziemię i ostrożnie podejść do jej oponenta. Szeroko otwarte oczy i nieruchome ciało powiedziało jej, że mężczyzna nie żyje, ale postanowiła się upewnić, sprawdzając puls i na wszelki wypadek trzymając mu trójkunai na gardle. Nie żył, dlatego też Reika zabrała się za przeszukiwanie jego ekwipunku, mając nadzieję, że znajdzie dla siebie coś pożytecznego. Nie była dumna z tego co zrobiła, ale była to konieczność, bo inaczej to ona straciłaby życie. W każdym razie po przeszukaniu go i zabraniu tego, co będzie chciała, będzie mogła ruszyć w dalszą drogę. Tylko teraz Panie GM, co też kunoichi znalazła i mogła sobie przywłaszczyć oprócz tych trzech gwiazdek?

[Kakita Asagi]

Misja C 27/30 Reika postąpiła tak, jak powinien postąpić każdy szanujący się shinobi. Najpierw podważyła shurikeny wbite w drzewo, niestety, a może stety, nie były one pokryte żadną specjalną trucizną, a w każdym razie nie było tego widać. Następnie, młoda ninja zabrała się do sprawdzenia czy jej oponent jest skutecznie nieżywy. GM bardzo pochwala to fachowe podejście do tematu, diabły jedne wiedzą, jaką kto ma wytrzymałość i zawsze lepiej sprawdzić, nim się będzie miało kunai w plecach. Tak, młoda Senju upewniła się, że jej oponent jest very dead person i następnie postanowiła przejrzeć jego zabawki - zdaniem wyżej podpisanego, bardzo prawidłowe podejście do tematu...

W czasie przeszukiwania ciała, denat nie wybuchnął, ani nie wyzionął z siebie żadnych oparów - był to dobry znak, można było liczyć na to, że żadnych dodatkowych niespodzianek nie będzie, a co się znalazło? W kaburze wrogi ninja miał trzy kunai i 4 wybuchowe notki (z czego jedną podpiętą już do sztyletu). Ponad to, znalazły się dwie bombki chili oraz jedna notka świetlna. Poza tym, menażka z wodą i suchy prowiant.:
- 3 x zwykłu kunai
- 4 x notka wybuchowa
- 1 x kabura
- 2 x bombka chili
- 1 x notka świetlna

Ciało nie skrywało już niczego więcej ponad to, co Reika znalazła. Teraz pozostawało już chyba ruszać w drogę, wszak niedługo zapadnie zmrok i lepiej po omacku drogi nie zgubić...

Ciąg dalszy -> opisać zgodnie z zasadami podróżowania

[Ryu]

RANGA C
5/30 Yamato niezbyt długo musiał czekać na chłopaka, co tylko dobrze o młodzieńcu świadczyło, bowiem oznaczało to, iż jest poukładany i doskonale wie, co może mu się przydać do wykonywania zadania. Białowłosy przedstawiając się, dodatkowo utwierdził „gościa”, iż trafił pod właściwy adres, i zachwalę zwerbuje poleconego chłopaka. Gdy młodzieniec był gotowy, Yamato ruszył przodem w kierunku terenu, na który wykonywana jest ta jakże istotna misja.

Szybkie tempo marszu, świadczyło, iż czas nie jest sprzymierzeńcem ludzi wykonujących to zadanie. Podróż przebiegała w strugach deszczu, a wręcz ulewy. Na szczęście temperatura była wysoka, wiec nie czuć było zbytniego chłodu. Niemniej z pewnością nie była to pogoda skłaniająca do spaceru, a raczej kusząca do rozłożenia się w wygodnym fotelu z gorącą herbatą, na zadaszonym tarasie, obserwując krajobraz przed sobą, rozkoszując się symfonią kropel uderzających o ziemię i rozpływając się nad smacznym, ciepłym napojem. Shirokaze z pewnością mógł o tym marzyć po powrocie z misji, ale życie to nie jest bajka, i zamiast relaksu, ma zafundowane atrakcje w postaci kolejnego zadania. Yamato by przełamać milczenie, odrzekł… Niebawem dotrzemy na miejsce. Tam przy zespole wyjaśnię, Ci twoje zadanie. Nie umiem powiedzieć, jak długo czasu będziemy musieli poświęcić na to zadanie, ale najprawdopodobniej do jutra nie wrócisz do domu. Nie znam twoich zdolności – i nie chcę znać, bo to jest oczywiście tajemnica. Niemniej trafiłeś do zespołu z powodu tego, że masz niewiarygodne zdolności, jeśli chodzi o obserwację terenu, i to głównie na tym będzie polegało twoje zadanie. Jeśli dobrze pójdzie, to nie będziesz musiał walczyć. – uspokajając na wszelki wypadek chłopaka, by ten nie wyobrażał sobie bóg wie jakich starć.

[Shirokaze]

Misja C 6/30

Yamato wraz z Shiro musieli podróżować podczas wielkiej ulewy, na szczęście nie było zimno, dlatego zimno nie było tak odczuwalne. Białowłosy uważnie słuchał tego, co ma mu do powiedzenia towarzysz. Dowiedział się, iż do jutra na pewno nie wróci, a jego zadaniem, najprawdopodobniej będzie zwiad terenu, które bardzo lubił. Bycie kimś w rodzaju zwiadowcy było jego ulubionym zadaniem. Jednak, gdy usłyszał, że może się tak zdarzyć, iż nie będzie musiał walczyć, miał mieszane uczucia. Z jednej strony, może zarazić swoje życie, ale z drugiej, uwielbiał walczyć, co można było zauważyć w niektórych sytuacjach. Ale jedno jest pewne, chłopak plamy nie da, zrobi wszystko co w swojej mocy, taki miał charakter.
- Dobrze, zrozumiałem. - powiedział uśmiechnięty Shiro, nie chciał wyjść na nierozmowną osobę, bowiem atkmosfera, jaka panowała nie pozwalała na długie dialogi, ponieważ nie było o czym. Po za tym, to jest misja, nie czas na zabawę. - Będziemy działać w nocy? - dodał zaciekawiony odpowiedzią chłopak.

[Ryu]

MISJA C
7/30 Będziemy działać i w dzień i w nocy z niewielkimi przerwami czasowymi. Odrzekł tajemniczo Yamato. Podróż faktycznie nie trwała długo, a czas upływał szybciej z powodu pięknej, leśnej scenerii dookoła. Gdy dotarli do obozowiska, pośrodku którego mimo ulewy tliło się ognisko, mogli zaobserwować pięć osób, czyli łącznie z Shirokaze ekipa liczyła aż siedem osób.

Yamato poszedł przodem i warknął do wszystkich: Zbliżcie się tu! To jest Shikokaze, czyli człowiek, który będzie naszymi oczami, i od którego zależy powodzenie tej misji. Shirokaze, czas przedstawić Ci twoje zadanie. Nieopodal znajduje się główny trakt – jutro ma przejść tędy ważna karawana handlowa, z wartościowych załadunkiem. Naszym celem jest oczyszczenie tej drogi z zagrożeń, czyli wyeliminowaniu wszystkich podejrzanych grup i jednostek z lasu. I tu właśnie twoja pomoc będzie nieoceniona, ponieważ, to Ty będziesz lokalizował podejrzanych na ogromnym obszarze. Skąd też do jutra raczej na pewno nie wrócisz do domu. Jak będziesz gotowy, to ruszysz wraz gościem o pseudonimie „numer 1”. On każdy zlokalizowany cel zaznaczy na mapie, a my będziemy ich zdejmować. Wszystko jasne?

[Shirokaze]

Misja rangi C 8/30

Shirokaze bardzo lubił misję w nocy, dlatego też nie miał problemu z owym zadaniem. Z chęcią go wykona. Yamato prowadził go do jakiegoś miejsca, chłopak nie mógł się doczekać, aż tam dojdą. Weszli do jakiegoś obozu. Padał deszcz, więc teoretycznie ogniska się nie pali, ale tutaj, było inaczej, mimo deszczu ogień był rozpalony, co było dziwne przy takowej ulewie. Mężczyzna przedstawił nastolatka z resztą grupy. Zarumienił się lekko, gdy usłyszał, że to od niego zależy powodzenie misji. Zrobiło mu się cieplutko w sercu, było to naprawdę miłe. Zawsze był kimś w rodzaju "możesz być, ale nie musisz". Tym razem było inaczej, nastolatek od razu odzyskał siły po ciężkiej podróży i z szerokim uśmiechem przywitał kompanów.
- Jestem gotowy, możemy już iść. - z uśmiechem czekał na nowe polecenia od sojuszników. Mimo tego podekscytowania, troszkę się stresował, przecież, mógł zawalić. Jakby się pomylił, to by była jego wina. Starał się o tym nie myśleć, błędy nie wchodzą w rachubę. Teraz miał wyruszyć z gościem o pseudonimie numer 1.

[Ryu]

RANGA C
9/30 Tak więc ruszamy. Miej oczy szeroko otwarte. – po czym „numer 1” ruszył przodem, Deszcz cały czas obficie padał mocno, temperatura utrzymywała się w okolicach 25 stopni Celsjusza, więc było dość parno. „Numer 1” wędrował wzdłuż szlaku transportowego, zaś Shirokaze tuż za nim, z jasnym celem – wypatrywania grupki ludzi, czy podejrzanych osobników. Jeśli coś podejrzanego wypatrzy, jego zadaniem jest danie znać kompanowi. Oczywiste jest to, że ciężko dostrzec kogokolwiek zwykłym wzrokiem, bowiem bandyci raczej będą czekać z dala od szlaku, i zbliżą się do niego dopiero w momencie, gdy przejdą do ataku na konwój. Nie ma oczywiście pewności, czy ktokolwiek planuje atak, aczkolwiek istniało duże ryzyko, i ryzyko to miało zostać wykryte przez Skirokaze i unicestwione przez grupę wojowników, z którymi to Białowłosy współpracował.

[Shirokaze]

Shirokaze 10/30
- Dobrze, więc chodźmy! - powiedział głośno do mężczyzny, po czym aktywował byakugana. Nie było czasu do stracenia.
Wyruszył z obozowiska z facetem o pseudonimie "numer 1". Widać było po nim, że nie jest zbytnio rozmowny. Jedyną rzeczą, którą powiedział do Shiro, było to, żebyśmy wyruszali, miał nadzieję, że będzie bardziej gadatliwy, niż na to wygląda, ponieważ Genin nie lubił niezręcznej ciszy.
Weszli na drogę, przez którą będzie przechodził konwój. Zadaniem Białowłosego było wypatrywanie bandytów, którzy prawdopodobniej będą chcieli zaatakować ariergardę. Deszcz nie przestawał padać, mężczyźni byli cali mokszy. Niestety, misja wypadła w tak deszczowy dzionek.
- Ehm... je... jeś... - zająknął się Shirokaze. - Jeśli mogę spytać, co eksportują w tym konwoju? - dodał zawstydzony nastolatek.

[Ryu]

RANGA C
11/30 Pewnie to zwykła karawana handlowa z biżuterią, drogimi materiałami lub czymkolwiek innym bardzo cennym. Może jakieś ważne papiery… Możemy zgadywać, ale prawda jest taka, że nikt z nas nie wie, co jest ładunkiem – te informacje zostały utajnione. My mamy tylko zająć się tym, by ładunek dotarł bezpiecznie do celu. – odrzekł kompan Białowłosego, odpowiadając tym samym na jego pytanie. Shirokaze miał pecha, że trafił na tak bardzo małomównego gościa. Pewnie gdyby trafił na kobietę, to słyszałby jej słodki głosik bezustannie, a że trafił na faceta, to wywodów spodziewać się nie mógł, niemniej misja nie była miejscem na pogawędki, a na pracę. Choć można było się spodziewać, że reszta ekipy przy ognisku sączy coś procentowego z umiarem, zagryzając mięchem z ogniska.

Przedstawiciel klanu Hyuuga dobrze zrobił, aktywując Byakugana, bowiem po pewnym czasie w zasięg jego wzroku w linii prostej, (jeśli dobrze widzę to twój zasięg wynosi 5 km w linii prostej), można było zauważyć dwie postacie majstrujące coś w krzakach przy szlaku. Chyba o takie informacje jego zleceniodawcom chodziło?

[Shirokaze]

Misja rangi C 12/30
- Ahm... rozumiem, to sekret. - odpowiedział Shiro. Na jego twarzy widać było lekki uśmiech, mozna bylo zauważyć, że jak na razie, jest zadowolony z misji. Mimo tej ekstazy Białowłosy nie tracił czujności, cały czas przenosił głowę z lewej do prawej strony. Bardzo się wczuł w swoją rolę.
- Jak na razie nikogo nie ma. - Genin przerwał nieubłaganą ciszę. - I dobrze, będzie lepiej, jak nie spotkamy niechcianych gości. - dodał z troszkę poważniejszą miną. Nastolatek, zauważył, iż powoli deszcz przestawał padać. Miał nadzieję, że tak się stanie, ponieważ podróż w deszczu zaczęła się powoli robić depresyjna. Do tego, zaczyna zapadać noc, słońce znikło zza horyzontu. Oznaczało to, że będzie jeszcze zimniej. Tak też się stało, chłopak nie pomylił się w swoim stwierdzeniu. Popatrzył w stronę towarzysza, a po krótkiej chwili opuścił z niego wzrok, bowiem chciał się mu przez krótką chwilę przyjrzeć, ponieważ jeszcze nie miał okazji. Bał wejść z nim w kontakt wzrokowy, więc po prostu tego unikał, co było dziwne dla Shiro, gdyż jest on osobą bardzo otwartą na ludzi.

[Ryu]

13/30 (…) I dobrze, będzie lepiej, jak nie spotkamy niechcianych gości… – Shirokaze myślał słusznie, iż lepiej by było nie spotkać nikogo, i by podejrzenia o atak się nie ziściły. W końcu lepiej odbębnić zadanie spokojne, wykonując je, niż ryzykować własnym życiem. Numer 1 miał to samo spostrzeżenie dodając od siebie pół żartem pół serio… Faktycznie lepiej by było jakbyśmy nikogo nie spotkali… Choć z drugiej strony jakiś dreszczyk emocji by się przydał heheh.

Obaj pędzili przed siebie uważnie obserwując otoczenie – pędzili w kierunku dwóch podejrzanych typków w krzakach, których po pewnym czasie powinni dostrzec. Niemniej póki ich nie dostrzegą, Shirokaze mógł zauważyć, że jego kompan jest dosyć… Młody - w granicach około 20 roku życia, co mogło wskazywać, iż też nie jest jakoś wybitnie doświadczony, ewentualnie tak dobrze czyta mapy i otoczenie, że idealnie sprawdza się w takich zadaniach.

W końcu Shirokaze wraz z kompanem znaleźli się w odległości, w której dostrzegli podejrzanych w krzakach - kilkadziesiąt minut obserwacji się opłaciło, zaś Hyuuga mógł chyba przestać się łudzić, że "nikogo nie spotkają" i odklepią misję bez jakichkolwiek incydentów. Co zrobi Białowłosy, widząc mężczyzn w krzakach?

[Shirokaze]

Misja rangi C 14/30
Shirokaze bacznie obserwował drogę, nic nie było w zasięgu jego wzroku, więc wykorzystał wolną chwilę i wyciągnął sakiewkę z wodą, która znajdowała się w jego kaburze. Co prawda, dziwny schowek, ale cóż zrobić, do normalnych on nie należał. Wszystkie potrzebne rzeczy, typu shuriken`y czy kunai`e trzymał w torbie, która znajdowała się na jego pośladku. Otworzył sakiewkę, po czym się napił. Nie pytał się kompana, czy chce, bo wyszedł by na głupka. Rozglądnął się jeszcze raz, po czym zaczął mówić:
- Dlaaczego... - niestety, nie dokończył zdania, ponieważ zauważył dwóch mężczyzn w krzakach. Byli oni około sześciesiąt metrów od mężczyzn, na godzinie drugiej patrząc w stronę północy. - Ehm... Numerze 1, mamy problem. - dodał poważną miną Shiro. - Zauważyłem dwie osoby w krzakach. Są na godzinie drugiej, na północ. - powiedział po czym pokazał dyskretnie łokciem. Nie chciał by, przeciwnicy się zorientowali, więc udawał, że po prostu drapię się po karku.
Białowłosy nie wiedział do końca, co ma robić, więc czekał, aż jego towarzysz wyda jakiś rozkaz. Może, nie był zbytnio doświadczony, ale na pewno więcej niż Genin z rodu Hyuga.

[Ryu]

RANGA C
15/30 Heheh jednak nie będzie nudy. To, co robimy? Masz ochotę się zabawić i ich zaatakować? Chcesz ich obserwować, czy może zakreślimy na mapie gdzie są i wrócimy do kompanów nie mając pewności czy gdy wrócimy tu ponownie, oni nadal tu będą? Musisz nauczyć się podejmować decyzje, a ja daję Ci tą szansę. Szybka decyzja, która może wpłynąć na powodzenie misji. Chcę usłyszeć twój plan. Shirokaze nie mógł się spodziewać takiego obrotu spraw – nie mógł przewidzieć, że młody kompan, bardzo pewny siebie młody kompan o pseudonimie „numer 1” odda mu w ręce całą władzę, i poczynania całej dwójki, a być może nawet całej drużyny zależeć będzie od decyzji niedoświadczonego Białowłosego.
Hyuuga musiał podjąć szybko decyzję, rozważyć wszystkie za i przeciw, oraz pamiętać, że głównym dowódcą jest Yamato. Wziąć pod uwagę błyskawicznie cele, priorytety, wytyczne i podjąć odpowiednią decyzję.

Tak, tak... Nerwy, adrenalina, emocje, wahania, pot wywołany stresem - to wszystko mogło wystąpić u Skirokaze, przed którym za cel było postawione podjęcie jakże ważnej dla losów misji decyzji. Życie Shinobi to nie tylko wypełnianie rozkazów i walka, ale również wzięcie ciężaru decyzji na własne barki. Czy młodzik podoła? Czy może się spali i zawali zadanie? Udanej zabawy Shirokaze... Pierwsza kłoda losu na drodze Shinobi pod nogi rzucona.