Pustelnia Numy

[Numa]

A więc zaatakował sprawiło to iż Numa miał powód aby zabić napastnika. Dystans był skromny dużo skromniejszy niż zamierzał utrzymać to nie powinno jednak stanowić problemu, Numa od razu ruszył odwracając się od przeciwnika uciekając, aktywując jednocześnie doujutsu jak i składając jedną pieczęć barana. Sprawiło to że Numa zamierzał wykorzystać fakt że przeciwnik biegnie na niego, mało tego przeciwnik raczej nie spodziewał się ataku kogoś kto jest odwrócony do niego plecami i tak powstała zgniatająca pułapka. która miała za zadanie wciągnąć go pod ziemię i zgnieść grzebiąc głęboko pod ziemią. - Ostrzegałem go a on nie słuchał... - Tłumaczył sobie w głowie numa coś czego w sumie nie chciał robić. W końcu numa nie czerpał przyjemności z zabijania aczkolwiek widział że wielu było wypranych z jakichkolwiek uczuć. Było dla nich najnormalniejszym tak po prostu zaatakować. Stawiało go to przed prostym wyborem, żyć albo umrzeć. Wolał żyć. Dlatego też uciekał próbując zabić napastnika. Starając się przewidzieć co zrobi co było zdecydowanie ułatwione przez jego doujutsu. Które pozwalało dostrzec więcej, posługiwał się z jego trybu widzenia sferycznego.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
11 / 30+ Wątpliwości mężczyzny ustały w momencie wykonania pierwszego kroku. Był tak pewny siebie, że zapadające się ziemia zupełnie go zaskoczyła. Sytuacja była tragiczna: Hoshidame nie zdążył nawet zauważyć co się dzieje, ale doświadczenie nauczyło go jak należy postąpić. W sytuacjach takich jak ta doświadczony shinobi pokroju członka klanu Hoshigaki musi za wszelką cenę użyć najsilniejszej techniki, jaką ma w arsenale, by po prostu wyjść cało z sytuacji w której się znalazł... ale nie zdążył. Atak był tak niespodziewany, że biegnący za swoją potencjalną ofiarą nie zareagował na czas i został wciągnięty w odmęty ziemi, tracąc życie... -~@~- W obozie kupców wrzało. Ktoś już poinformował Sanyoku, kupca dowodzącego ekspedycją, że nie wyczuwa czakry Hoshidame i trzeba było podjąć odpowiednie kroki. Kupiec krzątał się po obozie, wywołując zamieszanie i zbrojenie dwudziestu napastników, którzy pozostali przy nim jako osobista eskorta.
- Nic nie można zostawić w Waszych rękach! Wszystkim muszę się sam zająć, psia jucha! - krzyczał, kopiąc w tyłek jednego z chłopców na posyłki, odreagowując złość. Mówili mu, że Hoshidame był najsilniejszy. Ale to wciąż tylko jeden człowiek! Nieważne co się działo, musiano na niego napaść grupą. A skoro tam mają swoją grupę, to on skrzyknie swoją. Uzbrojeni po zęby byli bandyci i włóczędzy, wszyscy z bliznami i przeszłością, już oni dadzą popalić tym, którzy chcieli stanąć mu na drodze.
- Za dwie godziny wyruszamy! - krzyknął do najstarszego z nich, staruszka władającego włócznią, którego imienia nie pamiętał, tak jak wcześniejszych. Wszyscy byli tylko narzędziami. A narzędzia muszą działać, i on, Sanyoku, który sam doszedł do posiadania wielkiego interesu z wełną dopilnuje, żeby działałby albo wymieni je na inne. -~@~- Zbliżali się do skraju polany. Kupiec pokazał, że mają przystanąć i sam wyszedł zza lini drzew, machając białą chusteczką. Nie wiedział, co zobaczy na polanie, ale Hoshidame długo był na miejscu, więc pewnie nie zaatakują go od razu, a przynajmniej jego specjalny strój ochroni go przed pierwszym atakiem. Wydał na niego fortunę, o tak, ale to wszystko miało się zwrócić teraz, gdy tylko dobije interesu.
- Chcę porozmawiać - krzyknął w próżnię. Słońce powoli zachodziło i kupiec wiedział, że nie powinien odwlekać tego ważnego biznesowego spotkania. Czekał na odpowiedź...

Od czasu zabójstwa Hoshidame do czasu przyjścia minęło trochę mniej niż 4 godziny. Za każdą godzinę odpoczynku możesz zregenerować 20% chakry, ale musi to być pełna godzina odpoczynku. Obóz był nieco ponad półtora kilometra od polanki, stąd dokładne informacje na temat Hoshidame.

[Numa]

Numa widział jak dosłownie zmieliło napastnika. Kim był ? Nie wiedział ważniejszym było to że przeżył. Był bezpieczny przynajmniej na razie. Odwlekł ponownie swoją śmierć dalej. Nadal aktywnym doujutsu szybko zaczął przeszukiwać dalsze okolice lasu i polanki. Upewniając się że nikt tego nie widzi. W końcu takiego świadka musiał by się pozbyć. - Ostrzegałem go mówiłem. Nie słuchał. - Jak już upewnił się że nikogo niema to postanowił zając się ciałem. Właściwie to w pewnym sensie, nie miał tego problemu sam się pochował. Pozostawała jednak tajemnica kto go przysłał sprawiało to że lepiej było wyjaśnić tą sprawę. Numa nawet na chwilkę postanowił wstrzymać prace budowlane w końcu być może będzie musiał uciekać z cesarstwa. Zabił w obronie własnej jednak nadal było to problematyczne. Przypuszczał że ktoś będzie go szukać tak więc postanowił profilaktycznie wypocząć, może nawet i kilka tygodni być bardziej ostrożnym. Ktoś może ustalić gdzie był. Choć to zdecydowanie nie łatwe.

Wypoczywał siedząc pod jednym z drzew obserwując okolicę spokojnie wzrokiem, wyciągnął przy tym ciastka po Suzu zdjął, hełm i zajadał je powolutku. - Mam nadzieję że u niej wszystko w porządku. - Pomyślał wypoczywając. Aż tu nagle ktoś postanowił przybyć na jego polankę. - Kurwa ktoś wiedział że tu przyjdzie. Najgorzej, nie mogę się pokazać tak po prostu. Od razu jeszcze mnie powiążą z tym incydentem... - Numa nadal jeszcze przez chwilkę wypoczywał i spokojnie zakładał hełm który spoczywał u jego boku. Obserwując specjalistycznie tego kogoś kto krzyczał że chce porozmawiać. Obserwował również las starając się określić czy jest sam. To było najistotniejsze w tym momencie. Zaczął dlatego liczyć ludzi jeszcze kilka sekund wypoczywając. Musiał wiedzieć dokładnie ilu ich jest. Mało tego przyglądał się do tego jak są uzbrojeni. Rozbierając ich dosłownie wzrokiem.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
13 / 30+ W takich momentach jak ten człowiek cieszy się, że jest Ranmaru. Chłopak nie widział żadnego problemu ( ) w odnalezieniu obozu i naliczeniu osób, które tam były. Okazywało się, że zbierali oni obóz i ruszali dalej, zostawiając jedynie dwadzieścia trzy osoby, w tym jednego grubasa, który wyraźnie pokazywał, że jest nadpobudliwy. Ludzie z obozu pospiesznie zanosili różne rzeczy do wozów, a druga grupa zbroiła się, oddzielając wyraźnie od reszty i rozgrzewając, jak to się robi przed walką. W arsenale mieli miecze, włócznie, lagi i jeden - dosłownie JEDEN - łuk, byli do tego lekko uzbrojeni, ale Numa nie zauważył żadnych śladów akcesoriów ninja. W końcu zebrani wojownicy udali się w twoją stronę.
Kiedy najgrubszy z nich pojawił się na polanie niosąc białą chustkę, reszta zaczęła panoszyć się po lasku, rozciągając swoje linie jak najszerzej. Pewnie czegoś się spodziewali, jakichś pułapek czy armii, ale nie sposób było się tego domyślić. Kupiec wyszedł na polanę, widząc wypoczywającego człowieka, i zaczął powoli do niego podchodzić. Chodził z niewymuszoną gracją, chociaż dość wysoka trawa uniemożliwiała widok majestatycznego stawiania stóp, który opanował niemalże do perfekcji.
- Witam pana - powiedział Sanyoku - Nazywam się Sanyoku i jestem kupcem. A pan jak się nazywa? - spytał z wielkobogackim uśmiechem, jakby mówił do idioty, ale starał się to ukryć - Zauważyłem z daleka tę piękną polanę. Widzi pan, jestem tu z powodu interesów. Nie ma pan nic przeciwko, żebyśmy chwilę porozmawiali?

[Numa]

Numa naliczył aż dwadzieścia trzy osoby. Było ich sporo. Hełm był zasunięty w końcu ukrywał czerwone światło swoich oczu. Trochę się ukrywał jednak kupiec dostrzegł go i przywitał się z znów zamaskowanym Numą. - Psia krew dostrzegł mnie.. Likwidowanie ich po kolei teraz nie wchodziło w rachubę, wszyscy go widzieli. Element zaskoczenia szlak trafił... A mogłem ich tak pięknie zabijać mieli w końcu zbyt bardzo rozciągniętą linię którą dało by się łatwiutko eliminować od boku... Spodziewali by się swoich przyjaciół z tej strony a tu nadciągała by śmierć... - Numa wstał spod drzewka i powiedział dość spokojnym i złowrogim tonem. Zdając sobie sprawę że nosząc hełm ciężko stwierdzić kim właściwie jest.
— To nie twój interes. —
A następnie wręcz zadziwił się tym co opowiadał dalej kupiec.
— Interesów?! —
Był to typowy marudny i złowieszczy ton. - O chuj im chodzi? Interesy? Polanka? Co do tego wszystkiego ma polanka... muszę grać... Tak dokładnie. - Numa założył ręce na siebie spoglądając na przeciwnika.
— Dobrze porozmawiajmy... Czego tu szukacie?! W dwadzieścia trzy osoby!! —
Wypowiedział to na tyle głośno że ludzie w lesie powinni być w stanie to usłyszeć.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
15 / 30+ - Przepraszam, jeśli pana uraziłem. Wcześniej wysłałem tu kolegę, może był dla pana niemiły, ale najwidoczniej zgubił się w lesie. Bardzo mi przykro, na pewno dostanie burę jak tylko wróci do obozu - powiedział bez zająknięcia. Nie wiedział, co się dokładnie stało z Hoshidame, ale na wszelki wypadek wolał nie drażnić gospodarza tej polanki, który najwidoczniej miał już dość nieznajomych jak na jeden dzień.
Mężczyznę przeszedł blady strach, kiedy Numa wypowiedział ilość osób, w jaką tu przyszli. Znał dokładnie liczbę, więc pewnie wiedział też, że są uzbrojeni i czekają w lesie na sygnał. Sensor, którego zatrudniał zapewniał go, że na terenie znajduje się jedna osoba, ale mężczyzna teraz podjął decyzję, że chłopak ten dostanie takie bicie, że nigdy już nie pomyli się w obliczeniach. W końcu chłopak, którego widział, był na polance, przez co nie mógł widzieć kto wchodzi do lasu i w jakim stanie, więc musiał być tu jeszcze ktoś inny, pewnie cała grupa której nie wypatrzyli.
- Zaszło nieporozumienie - powiedział, rozkładając ręce - Jestem bardzo zamożnym człowiekiem, i widzi pan, z moją pozycją muszę mieć dużą świtę do obrony. Moi ochroniarze zawsze sprawdzają cały teren, żeby być pewnymi, że jest bezpieczny, bo za to im płacę. Ale mogę ich teraz zawołać, jeśli pan chce - powiedział, będąc gotowy jednym gestem na ich przywołanie do siebie - Rozumiem pana zdenerwowanie, ale przychodzę tu bez broni, nie licząc paska od spodniu, którego z wiadomych przyczyn wolałbym nie zdejmować - powiedział, próbując obrócić całą sytuację w żart, chociaż wcale nie było mu do śmiechu, co więcej czas go naglił, więc wolał przejść do interesów - Otóż muszę panu powiedzieć, że szukam miejsca na magazyny transportujące moje towary do najbliższych miast i ta polanka jest miejscem, które bardzo mi się spodobała. Czy mógłbym wiedzieć, do kogo należy? Chciałbym ją nabyć, oczywiście, o ile ta osoba zechce ze mną porozmawiać - pociągnął temat szybko, bez zbędnych ceregieli, dbając o powolne ruchy, żeby przybłędą zamieszkujący to miejsce nie poczuł się zagrożony.

[Numa]

Przysłuchiwanie się sytuacji trwało w najlepsze, Numa starał się wywnioskować co się tutaj właściwie dzieje. Wszystko było poszlaką. W końcu Numa musiał wiedzieć kogo zabił. To było podstawą do jego przetrwania w cesarstwie. Kiedy słowa "kupca" dosłownie wywróciły słowa zabitego zupełnie na odwrót. - Więc wioska była kłamstwem, a ten koleś był przysłany przez tego Sanyoku. Tak masz rację... - Numa dosłownie zdał sobie sprawę co się tu odpierdziela. Mimo tego nadal badał sprawę.
— Nie, nie widziałem go. Podejrzewam że nie przytrafiło mu się nic dobrego.—
Powiedział wręcz smutnym tonem.
— Prawdopodobnie nie słyszeliście o tym ale w tym rejonie ludzie giną bez śladu. Z tego powodu nawet sfabrykowano rzekome przekazanie tej ziemi w czyjeś ręce. Aby nikt nie zbliżał się do tej okolicy. Nie wydano kwarantanny ponieważ to mogło by przyciągnąć gapiów. Jestem tutaj z tego powodu otrzymałem zlecenie od cesarza aby zbadać sprawę. Przez chwilę myślałem że to wy stoicie za sprawą znikających ludzi z okolic. Zaginęło około 38 osób. Sprawa jest jednak tajna ze względów bezpieczeństwa więc nie radził bym wam o tym nikomu mówić. Może to sprowadzić na was problemy. Cesarstwo nie chce aby takie plotki rozchodziły się denerwując ludzi. —
Tak Numa wymyślił dosłownie cały scenariusz który był bardzo nieprawdopodobny aczkolwiek przerażał dodatkowo potencjalnego nabywcę. Numa nie chciał czyichś pieniędzy, tak była to swoista ironia jednak pieniądze nie przekupywały tego bezdomnego. Sprawiało to że nie ważne ile oferował by kupiec nie wziął by oferty. Zabawniejszą sprawą z perspektywy Numy był fakt że o mały włos nie zabił go wysłannik tego kupca. Drugą sprawą było to że zapewne nie cofną się przed niczym. Dlatego dosłownie zniweczenie ich pragnienia było najlepszym rozwiązaniem.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
17 / 30+ Mężczyzna z coraz to bardziej zdziwioną miną spoglądał na Numę, a słowa chłopaka zaczynały go niepokoić. Chłopak mówił o wszystkim jakby od niechcenia, co oznaczało, że już tyle razy powtarzał tę historię, że nie ma już nawet zamiaru być przekonywujący. Albo może właśnie ją wymyślał, starając się uniknąć podejrzeń?
Co innego przykuło uwagę Sanyoku. Włóczęga stwierdził, że jest wysłannikiem cesarstwa i że jest na tyle kompetentny, że został wysłany przez samego cesarza do zbadania zagadkowej sprawy skażenia terenu i zniknięć w tych okolicach. W głowie pojawiały się dziesiątki różnych scenariuszy tej sprawy, bo mężczyzna z góry zakładał, że wszyscy jego partnerzy biznesowi kłamią - i zazwyczaj miał rację. Problem polegał na tym, że o ludziach, z którymi chciał dobić interes kupiec coś wiedział, a o przybłędzie znajdującym się obok niego nie wiedział kompletnie nic oprócz tego, że ma umiejętności mogące zabić kogoś takiego jak Hoshidame.
Ale jeśli teren jest skażony to czemu przy głównej drodze nikt nie zawracał podróżnych mówiąc, że czają się tu bandyci albo atakują agresywne, duże zwierzęta? I skąd przybłęda znał tak dokładną liczbę osób zaginionych, kiedy zwykle funkcjonariusze określają ogół "potwierdzonych" przypadków? I gdzie w końcu, do diaska, podział się Hoshidame, skoro go tu nie było. Kupiec przytknął sobie białą chusteczkę do ust, bo zgodnie z wiedzą jednego z medyków można się zarazić w zakażonych miejscach poprzez oddychanie, dlatego należy zasłonić usta przy oddychaniu jakimś kawałkiem materiału, chociaż Sanyoku wątpił w skuteczność tego zabiegu.
- Dobrze, poznałem ryzyko. Ale nadal chciałbym to miejsce kupić... kto wydał rozporządzenie o zamknięciu tego miejsca? - dopytał, będąc nieco bardziej niespokojny niż do tej pory i wpatrując się w las, czy aby na pewno nie zbliżają się tu jakieś wściekłe zwierzęta.

[Numa]

Numa zamiast chusteczki miał pierdzielony hełm, który nawet otwory na oczy miał zamknięte. Widział jednak jak kupiec łyka jak pelikan całą historię teraz należało go upewnić że nic nie wskóra.
— Nie rozumiesz. Nie sprzedadzą ci tego miejsca dopóki sprawa nie zostanie wyjaśniona, wszędzie usłyszysz przykrywkę że ziemia została przyznana i teraz jest własnością prywatną. A dopóki słyszysz przykrywkę to sprawa się nie wyjaśniła. Nie wiem nawet czy kiedykolwiek będzie na sprzedaż. Więcej powiedzieć wam nie mogę, a teraz prosił bym o opuszczenie tej okolicy. —
Ciężko było czytać emocje kogoś kto mówił spod hełmu, nawet doświadczony kupiec nie miał szans czytać z mimiki czy też z barwy głosu. A to właśnie nimi najłatwiej było wykryć kłamstwo. Co najzabawniejsze kupiec w nijaki sposób nie był w stanie dowiedzieć się o co chodzi, naprawdę istniało nawet ryzyko że skoro sprawa jest tajna to nawet to co usłyszał jest kłamstwem, mającym na celu zataić prawdziwy powód zamknięcia ziemi. Zwykłą dywersją rządu, a gdyby udało mu się szperać rzeczywiście dowiedział by się tego że dokument jest wydany z polecenia samego cesarza. Jest to co najmniej nietypowe w państwie z biurokracją. Oznaczało grubą aferę. A nie każdy chce się pchać w takie sprawy. Drugą sprawą było to że zwyczajnie istniało sporo takich przypadków. Niewyjaśnionych, niejasnych. Sprawiało to że kupiec będący prawdopodobnie zwykłym człowiekiem zdawał sobie sprawę że świat bywał skomplikowany.

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
19 / 30+ Kupiec usiadł, bezsilny, nawet chusteczkę zdjął z ust. Cały jego plan na nic się zdał. Słońce zbliżało się niebezpiecznie do linii horyzontu i było wiadome, że za pół godziny mogą pojawić się poważne problemy z widocznością. Kupiec nie wiedział, co ze sobą począć i w takiej sytuacji musiał coś wykombinować. I tak zawsze znajdzie się sposób, żeby zwalić winę na kogoś innego, więc kupiec doświadczony w swoim fachu wiedział, że coś tu jest po kolei. No bo niby jak ukryć taką wielką aferę? Ktoś tu musiał coś kręcić. A może chłoptaś chce go oszukać i kupić tę ziemię za bezcen?
- Aaaa, przejrzałem Cię! Już wiem, że kręcisz! Na pewno masz w tym jakiś interes - powiedział, wytykając go palcem - Też chcesz kupić tę łąkę, na pewno! - powiedział z niemalże pewnym przekonaniem. Nie było do końca wiadomo, czemu się tak upiera, ale ludzie, którzy odnieśli sukces zazwyczaj bywają beznadziejnie, głupio uparci i nieustępliwi. Mężczyzna nie wyglądał na kogoś groźnego, a jego słowa mimo agresywności, nie grzmiały jak nocny grom, wyglądał on po prostu na zdesperowanego człowieka, który chwyta się ostatniej deski ratunku, by ratować swój plan.

[Numa]

Numa kontynuował swą retorykę której nie dało się w prosty sposób przejęć. Nie ma się co oszukiwać pozbawiała ona wszelkiej motywacji. A nawet i bezsłowne oskarżenia nie miały najmniejszego celu czy też progresu. Wątpliwym było aby bogatym kupcem został człowiek rzucający się na byle co wkręcając komuś coś co nie ma sensu, biorąc pod uwagę zaistniałą sytuację.
— Chyba za bardzo zależy ci na tej ziemi skoro oskarżasz mnie o posiadanie jakichś ukrytych interesów. Jak na razie tylko zawadzacie w pracy.. No chyba że to ty i twoi ludzie sprawiacie że ludzie z okolicy giną bez śladu ? —
Numa odgrywał rolę shinobi wysłanego aby pozbyć się problemu. Sprawiało to że tym co podejrzewała by taka osoba był właśnie udział podejrzanej bandy zbójów. Pod dowodzeniem jakiegoś szaleńca chętnego na ziemię.
— Czyżbyś zabijał okolicznych ludzi aby zdobyć ich ziemię? Ale wiesz że tak to nie działa, istnieje coś takiego jak prawo spadku. Nawet jeśli zabijesz okolicznych mieszkańców wiosek to ich ziemię odziedziczy rodzina. —
Numa był w sumie gotowy do walki w końcu wyjaśnił sprawę aż nadto. W końcu w świetle prawa zarówno kupiec jak i jego ludzie powinni być świadomi dwóch faktów. Po pierwsze nie przysyłano słabych ludzi do takich zadań. Po drugie, ciężko będzie im wyłgać jeśli stypulacja jest prawdziwa. Co gorsza jeśli coś zrobią to mają automatycznie łatkę rozbójników z tych terenów. Oznaczało to zdecydowane argumenty aby nie iść drogą konfliktu. Zapewne zdawali sobie sprawę że niektórzy shinobi byli cholernie silni i przewaga liczebna niewiele daje.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
21 / 30+ Jest pięć faz żałoby, a Sanyoku, jak urodzony zdobywca achievementów przerobił już dwie pierwsze: zaprzeczenie i gniew, więc dziwnym by nie było, gdyby najzwyczajniej nie przeszedł do kolejnej, czyli targowania. Bo w końcu jeśli istnieje tu tak wielki problem z porywanymi ludźmi, którzy znikają bez śladu, to kto będzie mieć możliwość i będzie mieć większe prawo do jej nabycia niż ten, kto pozbył się problemu? W końcu władze zachowały się niekompetentnie wysyłając na tak wielki teren jednego człowieka, i to dobrego w walce - czyli najprawdopodobniej osiłka bez mózgu, który zdania sklecał z wyuczonych formułek.
- Pomogę Ci zająć się problemem. Przenocujemy tutaj, albo zaprowadzisz nas do miejsc, w których ginęli ludzie i to my wygarbujemy skórę temu, kto za tym stoi - powiedział z przekonaniem. Tak naprawdę chciał po prostu wziąć i nieco "zachęcić" do wyznania kilku wieśniaków, ubierając ich w stroje z buszu i dając im tępe noże, ale to już nie było ważne - grunt, że stojący przed nim człowiek w hełmie tego nie zobaczy i zaświadczy, że kupiec pomógł mu w tak ważnej misji przed swoimi zwierzchnikami, a interes jednak rozkwitnie. Czego kupiec mógłby chcieć więcej?

[Numa]

Numa nie był pewien co o tym myśleć, zapewne kupiec coś odpierdzieli, z drugiej strony ich obecność kompletnie się mu nie podobała. Wiedział że przysłał on człowieka który próbował go zabić tylko dla ziemi. Sprawiało to że miał negatywne nastawienie. Fikcyjny problem również wydawał się Upierdliwy. Kiedy to nagle Numa pomyślał. - Masz rację gdyby tak spróbować ich... - Sprawiło to że Numa powiedział niepewnie.
— W sumie skoro proponujecie, najpierw jednak muszę wiedzieć czy ktoś wie o waszej obecności tutaj, sama wasza obecność może stanowić problem w dochodzeniu. I też nie liczcie że pozwolę wam na samowolkę. Również nie pozwolę wam tu pozostać zbyt długo. Podsumowując to ja dyktuję warunki, zrozumiano ? —
Wytłumaczył dość pokrętnie. Co chodziło po głowie Numy, strach pomyśleć.
— Najpierw jednak powinniście się przespać, poszukiwania nocą nie mają sensu, macie jakiś obóz ? — Zapytał spokojnie.

  Ukryty tekst

[Shin]

Misja rangi C
Rybka z ziemniczkami
23 / 30+ A więc koniec końców Sanyoku dopiął swego i proponując pomoc, zaskarbił sobie przychylność samozwańczego obrońcy okolicznej ludności... albo przynajmniej tak mu się wydawało. Plan biznesowy, który uknuł mógł mieć w przyszłości nieciekawe konsekwencje, ale mężczyzna skupiał się na olbrzymich profitach i nie miał ochoty w tym momencie przejmować się głupotami.
- Oczywiście, że nie! Zaraz, gdy tylko powiedziano mi o istnieniu tej polanki, wyruszyłem, żeby nikt mnie nie ubiegł. W interesach liczy się szybkość działania!... tę radę biznesową masz ode mnie za darmo - zaśmiał się rubasznie, zadowolony z ugranego interesu - zaraz wszystko będzie przygotowane! - krzyknął, zwołując zgraję. Drużyna rozłożyła 3 prowizoryczne namiotu i podzieliła się na dwie grupy: pierwsza, złożona z 14 osób i kupca ułożyła się do snu. Kupiec zapraszał Numę do jednego z namiotów, w którym spał sam, i poczęstował go pieczonym mięsem z ziołami jego wyspy, ale gdy się najdał, poszedł położyć się jako pierwszy. Pomiędzy namiotami ułożonymi na planie trójkąta paliło się ognisko, nad którym czuwał jeden z najemników, widocznie znerwicowany, bo co chwila odwracał się albo szukał czegoś, omiatając wzrokiem granicę lasu z polanką.
Druga grupa podzieliła się na dwa trzyosobowe zespoły i patrolowała okolicę, by zapewnić bezpieczeństwo i zaalarmować, gdyby jakaś bestia czy dzikie zwierze miało zaatakować. No bo właściwie jak można było inaczej zapewnić jakieś zabezpieczenie małego obozu, zanim wojownicy zajęli się bestią?
Już dwie godziny minęły od zachodu słońca i tylko ognisko i kilka pochodni paliło się, rozświetlając mrok...

[Numa]

Numa przygląda się powstawaniu obozu, nawet i doradził im lokację pomógł rozstawić namioty w odpowiedniej odległości aby nie były zbyt rozstawione. Wtedy jednak stało się coś dziwnego. Ciężko było mu się doliczyć 3 członków ich grupy sprawiło to iż Numa szukał ich swoim wzrokiem w milczeniu. Nadal z aktywnym Doujutsu. W końcu musiał ich szukać wydajnie. A po ciemku ciężko było szukać innymi metodami. - Przerobię zwiadowców na szaszłyki a obóz utopię w błocie... Tylko gdzie jest trzech ludzi... to nienormalne. Jak mogli zginąć... - I szukał dalej. Nie mógł rozpocząć planu eksterminacji nie wiedząc gdzie jest trzech ludzi. W końcu to było nienormalne. Pamiętał ze trójka z nich była zapewne znana przez kupca w końcu powiedział ilu ich jest. Więc nie były to obce osoby inaczej kupiec sprostował by jego wyliczeniom albo naprostował. Jak oni mogli zniknąć? Numa miał naprawdę sporą zagwozdkę.

  Ukryty tekst