Bar "Szkarłatna speluna"

[Yoshimitsu]

5/45
Misja Rangi B
Zaskoczenie pojawiło się na jego twarzy praktycznie od razu kiedy wspomniałaś, iż znasz Czerwonowłosą bestię, która odwiedziła niedawno tenże cudowny bar. Lustrował Cie niczym obłędne dziwadło, które uciekło z jakiegoś zoo czy bóg wie czego. Drgnął, ze strachu czy podziwu? Któż to wie, zmrużył niepewnie ślepia i zaczął mówić. -J-jaaak to Ty go znasz? I mówisz, to po prostu ot tak? Kto przy zdrowych zmysłach szukałby tego człowieka!? -słychać było w jego słowach nutkę strachu, lecz większą częścią był po prostu podziw rzucony w Twoją stronę. Zapewne z racji, iż uganiasz się za takim wariatem. Barman oczywiście podniósł głos, co w barze wywołało chwilę zamarcia. Nikt nic nie mówił, po prostu wszyscy niczym zatrzymani w czasie, spojrzeli w Twoją stronę. Otoczyli Cie wzrokiem z każdej strony, mogłaś czuć namacalne spojrzenia za swoimi plecami. Przeszkadzało Ci to? Raczej nie... Chyba takie dziewczę lubi być w centrum uwagi. Zaraz minuta ciszy minęła, wszystko wróciło do normy, na co barman znów zaczął mówić. -Nie wiem o nim nic... Prócz tego, że jest pojebany albo szalony. Nie wiem gdzie poszedł, lecz był tutaj kilka dni temu. Myślę, że zamiast szukania kogoś takiego, powinnaś się zająć sobą, jeśli życie Ci miłe. -mimo że wszystko w około wróciło do normy, to Ty dalej odczuwałaś czyjś wzrok na sobie. Na prawo od Ciebie, jak i lewo oddaleni są dwaj mężczyźni, dzieli Cie od nich jakieś dwa, może trzy metry. Widzisz ich kątem oka, najwidoczniej zainteresowali się waszą rozmową.

[Inoue]

Przyjrzała się z ogromną radością reakcji barmana gdyż najwyraźniej był wielce zszokowany, że ktoś jest na tyle walnięty że chce poszukiwać tak nienormalną osobę, jaką był Yoshi. Chciało jej się śmiać, lecz zachowała pełną powagę sytuacji aby pociągnąć temat w tym samym tonie, było to naprawdę zabawne. Wypowiedział swoje zdanie tak śmiesznie, że aż zarechotała. Oparła nonszalancko policzek o swój nadgarstek i uniosła jedną brew ku niemu jakby chciała powiedzieć: No co, cykasz się go? Taka z ciebie cipa? Zaczęła się zastanawiać czy był tak obsrany po spotkaniu czerwonowłosego, czy po prostu jej zazdrościł, że ma takie fajne znajomości. A może była taka cudowna, że chciał pokazać swój cały podziw? Chciała zabrać głos, lecz w całym barze zawiało ciszą, która była mocno ciążąca. Przejechała wzrokiem po każdym osobniku, który znajdował się w tym miejscu, w jej oczach była wyraźna arogancja jak i wyzwanie do walki. Chciała pogrozić tutejszym ludziom, niech robią pod siebie kiedy tylko w przyszłości usłyszą choćby jej imię. Po chwili towarzystwo wracało do normy i atmosfera znów robiła się coraz głośniejsza. Ruda wróciła wzrokiem do barmana, ten zaś kontynuował swój wywód. Dał jej przydatną wskazówkę, lecz ona machnęła na niego ręką. W tym samym momencie poczuła na sobie namacalny wzrok. Zaczęła jednak mówić nawiązując do całej rozmowy. - Jak widzisz, nie należę do ludzi o zdrowych zmysłach. Dlatego tak zaciekle go poszukuję. Jest moim ulubionym celem do zabaw - Rzekła spokojnie pozwalając swoim słowom pobudzić wyobraźnię barmana. Niech się sam domyśla co oznacza zabawa z tym maniakiem. Kątem oka widziała kto się na nią gapił, postanowiła skorzystać z okazji aby zrobić na nich wrażenie. Wzięła ze spokojem kolejny łyk z kieliszka i kontynuowała. - To masz wystarczające informacje o jego osobie. Kilka dni temu...to mi średnio pomaga no ale cóż, jestem bliżej niż dalej - Przeczesała swoją grzywkę by nie spadała zbytnio na oczy, po czym podparła podbródek o swoją dłoń spoglądając na barmana spod byka z maniakalnym uśmieszkiem. - Opowiem ci małą ciekawostkę. Może nie jestem tak jebnięta jak mój czerwony kolega, jestem od niego milion razy spokojniejsza i bardziej ugodowa. Jednak jak wybuchnę...cóż moje moce nie opierają się na kulturalnym zmuszaniu ludzi do klękania, ja rozwalam w drobny mak wszystko co tylko jest w pobliżu - Zaśmiała się serdecznie jakby opowiedziała najlepszy dowcip.

[Yoshimitsu]

7/45
Misja Rangi B Inoue jak na ten moment opanowana, spokojna niczym górski strumyczek muskający jedynie kolejno opadające w dół kamienie. Przejrzysta czy mętna, oto jest pytanie... Bowiem na ten moment w oczach barmana odbijałaś się w sposób bardzo ale to bardzo dziwny. Nie wiedział co o Tobie myśleć czy po prostu był zdumiony Twą osobą. Po chwili jednak uśmiechnął się szeroko, a zaraz w sali można było usłyszeć rechot, prawdziwie szarpiący za serce śmiech. Zdawać się mogło, iż naprzeciw Ciebie stoi zupełnie inna osoba... -Widzisz, bardzo dobrze się składa, że jesteś jego znajomą. Wręcz idealnie. Bowiem, chłopcy z którymi ten koleś miał utarg, po prostu mają za złe, że nie zabiliśmy go... Ja się do tego nie mieszam, no ale Ci Panowie obok Ciebie... Jeśli mówisz prawdę, to po prostu nie rozpierdol mi zbytnio baru. -złapał za szmatę i kolejny kufel, napluł do środka i zaczął przecierać. Wtedy usłyszałaś jak krzesła odsunęły się. Kątem oka widziałaś, iż Ci po Twojej lewej i prawej sięgnęli po katany, a także kierowali się w Twoją stronę. Przygotowani po prostu na cięcie zza głowy. Cóż teraz zrobisz? Zaatakujesz ich, zabijesz, załatwisz wszystko dyplomatycznie...

[Inoue]

Nagle przed nią pojawił się jakby inny barman, posłał jej promienny uśmiech jakby ruda coś mu dosadnie wyjaśniła. Odwzajemniła uśmiech bo czemuż by nie? Jest to najlepszy sposób by zdobyć czyjąś sympatię, a Inu bądź co bądź nie szukała zwady czy kłótni, wolała unikać takich rzeczy by nie powtórzyć swoich wybryków sprzed lat. Okazało się jednak, że barman przeczuwał nadchodzącą bójkę, dlatego stał się taki uradowany, chyba chciał zobaczyć na co stać było tą rudą dziewczynę. Szczerze mówiąc zdziwiła się gdyż nie spodziewała się takiego obrotu spraw, nie dążyła do walki w tak zaludnionym miejscu, szczególnie jeśli w pobliżu nie było Yoshiego, który by mógł ją kontrolować, była zdana jedynie na siebie. Wypuściła ciężko powietrze z ust dając sobie spokój do zastanowienia się nad aktualną sytuacją. - No to dziękuję za info stary. Ja to kurwa zawsze muszę sprzątać po moim ukochanym znajomym. Nie dość że jest brudasem, to jeszcze mam załatwiać za niego jego wrogów. Ehhh co za leniwa dupa - Pokręciła głową i zachichotała paskudnie usłyszawszy szurnięcia krzeseł po jej obydwóch stronach. Jej chichot powoli zamieniał się w złowróżbny rechot, włosy przysłoniły większość jej twarzy, nikt nie wiedział że pod kaskadami wiśniowych włosów tworzyło się coś morderczego, coś co zaraz zmieni tę budę w wykałaczki. Pojedyncze płomienie oplotły lewą stronę jej twarzy, jej oko zmieniło barwę gdyż cała gałka mocno ściemniała aż do czarnego koloru. Po chwili zarzuciła głową do góry, włosy zostały rozrzucone niczym kotara na scenie, a wszystkim ukazała się twarz potwora, który szczerzył swoje kły w szerokim uśmiechu. - No to kurwa dawać! - warknęła czując rosnącą furię i adrenalinę. Wyciągnęła prawą rękę w bok nad ladą, ta zaś zaczęła się gwałtownie przeobrażać, urosła ona do trzech metrów by mieć odpowiedni zasięg. Machnęła ona nią robiąc jakby półkrąg - aby uderzyć wszystkich, którzy znajdą się w jej zasięgu, zgarnąć ich i zgnieść wszystkich w harmonijkę zatrzymując ich na ladzie po przeciwnej stronie niż startowała jej ręka. Był to jeden błyskawiczny ruch by nie dać im czasu na reakcję, sam jej wygląd powinien ich na krótko zdziwić i zdekoncentrować.

[Yoshimitsu]

9/45
Misja Rangi B Inoue najwidoczniej nie miała zamiaru dłużej się wstrzymywać, chciała pokazać swoja prawdziwą naturę. A jaka ona była? Bestia w czystej postaci, demon ujawnił się najpierw w postaci czarnych płomieni na ciele lub jak to można nazwać pojawiły się tatuaże mający nie tylko wzbudzić respekt u tutejszych otaczających ją ludzi. Automatycznie w ślepiach pojawił się już inny obraz, nie był obojętny na świat, lecz zdecydowanie miały oblicze mordu. Nie obchodziło ją już nic innego, jedynie dominacja mająca na celu zniszczenie zagrożenia? Czy po prostu pokazanie wszem i wobec swojej mocy. Tak czy inaczej, przejdźmy do tego co działo się teraz w barze. Oni po prostu ruszyli na Ciebie, co prawda nie było dużo miejsca, lecz po prostu nie ruszyli w pełni swej możliwości, sądząc że jesteś słaba? Albo po prostu spojrzeli na Ciebie jak na zwykła kobietę. Już mieli atakować, mieli ciąć jednocześnie kiedy rzuciłaś po prostu całą ręką do tyłu, ta rozciągnęła się łapiąc znajdującego sie za Tobą mężczyznę. Wtedy kątem oka mogłaś zobaczyć jak wygląda. Trzymał w dłoniach katanę, odziany w dłuższe kimono, czarne... Równie czarne co same włosy, starsza twarz lub po prostu tak wygląda. Gdyż tygodniowy zarost dodawał zawsze kilka dobrych lat. Chwila spojrzenia, ułamek sekundy i cisnęłaś nim prosto w mężczyznę o blond włosach, naprzeciw Ciebie. Odziany podobnie, lecz wiele młodszy. Z potężną siłą zderzyłaś tych dwóch ze sobą, usłyszałaś trzask kości lub łamiących się krzeseł na drodze lecących dwóch mężów. Zatrzymali sie na ścianie, delikatnie wyginając deski. Większość ludzie powstała z miejsc, lustrując Ciebie i ogólnie całe zamieszanie. Cóż teraz zrobisz?

[Inoue]

Atmosfera powoli gęstniała, poczuła mrok, który zasnuł jej zdrowy umysł, na jej plecy padł czyiś wzrok, który jasno mówił, że nie miał miłych zamiarów. Nie mogła siedzieć i nic nie robić, zapewne ci goście mieli za złe Yoshiemu że tak ich upokorzył i zachciali się zemścić na jego znajomej. Ciągle z nim kłopoty a znając jego zapewne zabawia się z jakąś panienką. Faceci!
Porwał ją nurt emocji, szaleństwa, nie mogła powstrzymać się przed wybuchem żądzy krwi, pragnęła skopać tym gościom tyłki jak tylko się da. Jej atak zrobił wszystko co chciała, nie dość że zyskała ogromny respekt to jeszcze poturbowała tych kolesi jedną ręką. Wszak jej łapa zamieniła się w rękę gadżeta, ale liczył się efekt. Jej przeciwnicy się przeliczyli, pewnie nie sądzili że taka samotna dziewoja będzie tak trudnym przeciwnikiem, w dodatku z taką diabelską mocą. Adrenalina robiła swoje, była jak klucz do zamkniętej furtki za którą czaiła się furia. Złapała wpierw jakiegoś czarnowłosego kolesia, który chciał ją skrócić o głowę, kolejne uderzenie trafiło w jakiegoś młodszego blondyna. Obydwoje zderzyli się ze sobą, w ich ciałach coś trzasnęło, polecieli niczym Małysz na pobliskie deski i zatrzymali się na nich wyginając je przez swój impet. Ruda zarechotała paskudnie, podniosła się i odwróciła się przodem do wszystkich ludzi szczerząc swoje kiełki w uśmiechu, przechylając maniakalnie głowę na bok. Z chęcią by rozerwała tamtą dwójkę na strzępy jednakże....nie mogła się aż tak rzucać w oczy, musiała mieć łeb na karku, a było to trudne kiedy się przemieniała. Starała się jednak! - No to kto następny, he? Ktoś jeszcze chce oberwać? - Uśmiechnęła się triumfalnie i czekała na wszelkie wyzwania krzyżując swoje ręce na piersiach, spoglądając wyzywającym wzrokiem na każdego z osobna, w tym jej jedno oko było szczególnie przerażające. Czekała niecierpliwie na uniesioną rękę, chciała rzucić się na kolejną ofiarę mimo iż zakątki jej rozwagi kazały jej się uspokoić.

[Yoshimitsu]

11/45
Misja Rangi B Triumf czy też nie... W około więcej niż tuzin ludzi, Ty sama naprzeciw Ciebie cały bar czy to dobry pomysł wznosić tutaj burdy, które dzieją się co dzień i następny i kolejny. Któż to wie, najwidoczniej strażnicy często tutaj są wzywani lub wiedząc, iż jest to swego rodzaju rytuał nigdy tu nie zaglądają. Jak na ten moment nie było nawet o nich mowy. Dwójka oponentów wyglądała na nieprzytomna, a przynajmniej ten znajdujący się najbliżej ściany, bowiem jeden oparty o drugiego. Może komicznie to wyglądało, choć na pewno nie dla nich. Zaskoczenie widniało w wyrazie twarzy barmana... nie. U niego błyszczały żółte zęby, lustrując Cie żądnym wzrokiem. Lecz nie był to ten seksualny, a patrzył na Ciebie jak na rzecz, którą będzie mógł wykorzystać być może do kolejnych swych celów. Ponoć tutaj zarobków szukała sama ciemna gwiazda.
Przytomny człek otworzył ślepia, spojrzał na Ciebie i zaraz czym prędzej wstał biegnąc w stronę wyjścia, krzycząc pod nosem. -Potwór! -podążałaś za nim wzrokiem do samego wyjścia, aż wreszcie zniknął Ci śmieć z oczu. Wtem barman za Twoimi plecami rzekł. -Ci co stanęli, lepiej siadać...! Ta suka od dziś ma tutaj pełen wstęp! Ktoś ma jakiś problem!?-krzyknął, a w barze nikt nie zaprotestował, bali się, było to widać w postawie ich ciała. Większość bowiem gotowa była na wyjęcie swojej broni, natomiast część po prostu się trzęsła. Za ladą człek dalej czyścił swoje naczynia, lecz tym razem kiedy wszyscy już siedzieli i był zapewniony spokój, skierował się ciszej do Ciebie. -Chciałabyś może jakąś robotę? Ten Twój chłopak może poczekać.

[Inoue]

Czekała na oklaski, fanfary, lub też atak całego baru, wypinała dumnie pierś prezentując się w całości, akcentując swoje ogniste czarne plamy na połowie twarzy, jarzące się dzikie oczy spoglądały na twarze każdego z zebranych tu gości. Nikt się nie odważył rzucić jej wyzwania, jej przeciwnicy leżeli przytuleni na ścianie. Inu była kulturalna, niczego zbytnio nie rozwaliła, nikogo jeszcze nie zabiła, nawet żadnej osoby jeszcze nie połamała. To był sukces, mocno się starała by nie wybuchnąć. Nagle jedna z jej ofiar ocknęła się, stanęła na równe nogi aby błyskawicznie uciec z tego miejsca by już nigdy więcej nie oglądać na oczy takiego potwora. Prychnęła śmiechem na ten widok, było to żałosne. Nagle barman zza jej pleców ryknął na cały bar, jego słowa nieco ją zaskoczyły, najwidoczniej mocno zyskała w jego oczach. Przynajmniej się jej nie bał jak niemal wszyscy ludzie na tym świecie. Spojrzała na niego z lekkim niedowierzaniem, jego wzrok jednak zdradzał wszystko, patrzył na nią intensywnie jakby posiadł właśnie cenny skarb w swoje ręce. Wszyscy w barze poczuli groźbę w jego słowach, większość potulnie usiadła, niektórzy się trzęśli w szoku zaś inni rozważnie przygotowali się do wyciągnięcia broni. Ostatecznie i tak wszyscy skapitulowali, najwyraźniej barman miał tutaj spory respekt. Inu gwizdnęła widząc całe przedstawienie, jej pieczęci zaczęły powoli się chować i znikać, jej gałka oczna zjaśniała do normalnej bieli. Znów przypominała normalną kobietę, którą nie była. Usiadła na swoim miejscu skupiając się na barmanie. Ten miał dla niej jakąś robotę. - Chyba się skuszę - Puściła oczko. Czerwonowłosy faktycznie mógł poczekać, szczególnie że szybko go pewnie nie znajdzie, w tym czasie mogła porobić coś ciekawego. - Jaka to robota? - Przechyliła głowę, jej ślepia zalśniły z ciekawości.

[Yoshimitsu]

13/45
Misja Rangi B Diablica, bo tak powinny Cie nazywać ludzie podczas Twych przemian czy wściekłości, nie panowałaś nad tym, po prostu starałaś się okiełznać kiedy wchodziła czy przekraczałaś pewną granicę. Znałaś swoje możliwości po przemianie, żaden żyjący człowiek poza Yoshi nie mógł Ci się przeciwstawić, jak i Cie uspokoić. Dobrze, że Ci dwa, a właściwie jeden zrezygnował, gdyż drugi nawet nie ma co do gadania przez najbliższą godzinę. Stałaś praktycznie oko w oko z barmanem, zainteresowana spytałaś, tenże uśmiechnął się chyba jeszcze bardziej intensywnie. -Widzisz, nieopodal jest wioska rolników. Ludzie z tej wioski ciężko pracują cały rok by mieć pieniądze na życie, moi ludzie zabierają im część co każdy miesiąc, lecz to są o umiejętnościach właśnie tych... -ruszył głową wskazując na nieprzytomnego mężczyznę. -Ze zwykłym człekiem dadzą sobie radę, jednak z kimś mającym pojęcie o walce już nie. A z tego co mi donieśli, ta grupka weszła w posiadanie ochroniarza. Jakiegoś najemnika czy chuj wie co. Jebany mieszka tam i je, w zamian za ochronę. Twoim zadaniem będzie go zabić, spłoszyć czy dać mu dupy w zamian za pieniądze które mi są winni Ci ludzie. Nie interesuje mnie czy się go pozbędziesz czy po prostu okradniesz wszystkich na sumę 5 000. Po prostu chce moje pieniądze. Jeśli się spiszesz, to dostaniesz coś. -patrzył na Ciebie cały czas. A w Twej głowie cóż się działo? Myśli na temat nieznajomego najemnika z którym masz po prostu się zmierzyć nie były raczej za ciekawe. Mógł być z Twoimi umiejętnościami lub silniejszy, któż wie czymże też walczy? -To jak?

[Inoue]

Rozpoczęła się gadka szmatka i wyjaśnienia barmana na temat propozycji. Podparła dłońmi swoją twarzyczkę jak niewinna dziewuszka i zamieniła się w słuch. Mowa była o wiosce rolników, w której ludzie harowali na swoje życie, czyli nic nowego. Problemem był ochroniarz, którzy tam zaczął pomieszkiwać i chronić biednych rolników. Wydawał się silny skoro tak łatwo przepędzał zwykłych ludzi. Kwota była spora, 50000 to nie mało, Inu zaczęła się zastanawiać co kupiłaby za te pieniądze. Może jakieś nowe ciuszki? A może erotyczne zabawki? Może by przefarbowała swoje kłaki na jakiś fajniejszy kolor? O tym pomyśli później. Mogłaby wziąć tą sumę dla siebie jednakże barman zaproponował za wykonanie zadania jakąś niespodziankę. A Inu uwielbiała niespodzianki jak każda kobieta, marząc o tym by było to coś romantycznego. W tej sytuacji zapewne nic takiego nie będzie, ale zawsze można o tym pomarzyć. Nastała cisza, ruda się zastanawiała czy chciało jej się powalczyć. Ten najemnik nie mógł być jakimś mega siłaczem skoro broni wieśniaków tylko za to że go tam żywią i za nocleg. - No niech będzie. Zobaczę co to za koleś i co z tym zrobić. Później wezmę tą kasę i ci przyniosę choć mam nadzieję, że to coś jest warte tej świeczki. Powiedz mi jeszcze gdzie konkretnie jest ta wioska? - Spytała prostując się i rozciągając swoje ręce ku górze. Trzeba było się ruszyć i zarobić na siebie.

[Yoshimitsu]

15/45
Misja Rangi B Jakże zadowolony był cały czas z nowej zabawki, lecz kiedy zgodziłaś sie tak jakby na przyjęcie małego zlecenia, ujrzałaś błysk w jego oku. Nie był jakiś zwyczajny, a taki jakby to nazwać... Lisi, gdzie wreszcie zdobywa to co chce. Albo tego czego pragnie od jakiegoś czasu. Odstawił naczynie na miejsce, sięgnął znów po jakiś trunek alkoholowy i wlał Ci do szklanki. -Za interes. -powiedział po czym nalał również i sobie. Spojrzał na trunek, pociągnął nosem i wypił. -Dobre... A co do miejsca. Spokojnie powinnaś znaleźć to miejsce, jest kilka kilometrów za wioską kupiecką, na północ. Wygląda mizernie, kilka drewnianych domków, niektóre zaniedbane, no i jakieś role uprawne. W sumie chyba tyle. Dasz radę, na potwierdzenie, że trafiłaś w dobre miejsce, na środku można powiedzieć tego zadupia jest studnia. -nalał sobie jeszcze trochę. -Też chcesz jeszcze jedna na odchodne? -jeśli się zgodzisz to oczywiście Ci naleje, jeśli nie to po prostu nie i odprawi Cie wzrokiem do drzwi.

[Inoue]

Dostrzegła ten charakterystyczny błysk w oku, doskonale znała ten znak, nieraz widziała coś takiego w oczach Yoshiego. Jest to bezwstydne zagarnięcie to, czego się żąda. To nie jest rzecz, którą się chce, o której się myśli czy marzy, to jest coś co koniecznie musi być w posiadaniu. Inu przewróciła oczami, wszędzie otaczali ją tacy sami ludzie - rządni krwi, władzy, pieniędzy i ładnych panienek. Ona była poczciwą dziewczynką, chciała się czasem zabawić czy kogoś ubić, jednakże wolała nie prowokować losu i żyć spokojniutkim życiem, nie należała do ryzykantów. Barman nalał do szklanki kolejny trunek nie żałując jej ani kropli, ruda uśmiechnęła się szeroko na ten gest i ochoczo wypiła go razem z kierownikiem. Po tym usłyszała wszelkie instrukcje dotyczące dojścia do tej dziwnej farmerskiej wsi. Czyli powinna się kierować na północ od wioski kupieckiej, a ją na pewno znajdzie. - No dobra, raczej trafie. Lej, nie szczędź niczego - Uśmiechnęła się zadowolona z darmowego alkoholu. Wypiła kieliszek do końca po czym podniosła się i ruszyła przed siebie pewnym krokiem, choć trzeba było przyznać, że nieco kręciło jej się w głowie. Wyszła z baru i rozejrzała się by wyobrazić sobie jak najkrótszą drogę. Po co jednak się męczyć? Gwizdnęła i wystawiła dłoń ku górze, na niej siadła znajoma zięba, która zatrzepotała małymi skrzydłami na przywitanie. - No siema. Znasz pewnie drogę do tej wioski rolników, a nawet kilka. Pokażesz mi najkrótszą? - Uśmiechnęła się przeuroczo, mały ptaszek zaś wzbił się w powietrze i pofrunął w odpowiednim kierunku. Pozostało rudej po prostu iść w docelowe miejsce.

[Yoshimitsu]

17/45
Misja Rangi B Dopiłaś do ostatniej kropli, którą dzielił sie barman. Musiałaś być naprawdę ważnym aspektem w jego planie. Jako ostatnia deska ratunku wyszłaś niezbyt zgrabnie z baru, delikatnie szumiało Ci w głowie, co prawda ruszałaś się dziwnie i chwiałaś się na prawo i lewo. Prawdę mówiąc dobrze się wstawiłaś, toż to musiał być dość mocno procentowy alkohol. Smakował dobrze, a trafiło Cie dopiero po chwili. Stanęłaś przed barem, ludzie na drodze spojrzeli na Ciebie jak na alkoholiczkę czy coś takiego. Omijali Cie szerokim łukiem nie wiedząc czego sie po Tobie spodziwać. Zagwizdałaś, zaczęłaś się rozglądać. Czekałaś na kogoś, tylko kogo... jak się zaraz okazało, był to Twój jakiś znajomy? W postaci ptaszka zatrzepotał skrzydełkami i pofrunął Ci na czubek głowy. Stanął delikatnie, zaćwierkał coś i... -Pewnie, że znam? A co? Po co Ci to? W ogóle, czemu Ty mnie rozumiesz? Pierwszy raz coś takiego widzę, wydajesz się być jakaś dziwna... Śmierdzi tą taką śmierdzącą wodą, po których krzywo latam, to trucizna jest! Teraz umrzesz pewnie i tyle będzie. Po co Ci te namiary, tam fajne wieśniaczki są, piersi mają i w ogóle... To co powiesz?-ptaszysko było delikatnie szalone, dziwne czy zakręcone...

[Inoue]

Wyszła z baru chwiejnym krokiem, była lekko narąbana ale to nieistotny szczegół, trzeba było komuś skopać dupsko, da sobie z tym radę bez większych problemów. Ludzie o dziwo zaczęli omijać ją szerokim łukiem jakby była jakimś wariatem czy potworem. Wprawdzie była i tym i tamtym, ale nikt nie mógł tego wiedzieć. Kuuurde no, pewnie nie jeden wyszedł z tego baru w znacznie gorszym stanie. Porąbało tych ludzi, czy jak? Zakpiła sobie ze wszystkim lecz po chwili zajęła się ważniejszymi sprawami. Zawołała swojego małego uroczego przyjaciela, który pomógł jej znaleźć się w tym miejscu razem z innymi kochającymi zwierzętami. Ptaszek przyleciał, nie zechciał siąść na jej dłoń tylko osiadł na jej łeb i zaczął swój wywód. Okazał się jakimś zboczonym i głupim samcem swojego gatunku, w dodatku gadał jak najęta baba. Przewróciła oczami i westchnęła głęboko nie wierząc w swoje szczęście. - O stary, za dużo gadasz, jeszcze mnie łeb rozboli. Pokaż mi tylko kierunek i tyle mi wystarczy. Mam swoje umiejętności, dlatego cię rozumiem. I to nie jest trucizna! Poza tym może lubię cycki co? Mogę być lesbijką nie zabronisz mi tego. To pokażesz tą drogę czy mam po prostu iść po swojemu hę? - Warknęła nieco poirytowana. Jakiś ptak zaczął prawić jej morały, których nie chciała słuchać szczególnie w tym stanie jakim była. Czekała jednak aż ten zwierzak w końcu wskaże jej drogę i pójdzie tam gdzie musi, przy okazji w trakcie tej drogi może trochę wytrzeźwieje. Jak nie, to będzie mega zabawnie.

[Yoshimitsu]

19/45
Misja Rangi B Gadał i gadał, to była prawda, jednak czemu mu nie pozwolić rozmawiać z człowiekiem, zapewne nie często takiego spotyka. Można było to sobie uświadomić lub też nie. Ten zatrzepotał skrzydłami, po czym dziobnął Cie w czubek głowy. -Pfff... Nie będziesz mi kozaczyć. Babsztyl jeden! Ja Ci mówię, ja Ci radzę Ty rób co Ci Szary rozkaże! Tak mam na imię Szary i co!? Nie śmiej się z tego, bo Ci wydłubię te paczajki, tak być będzie obiecuję, o!-ćwierkał Ci nad głową, aż do momentu kiedy poczułaś się jakby znów gorzej... W sensie, iż alkohol wpłynął na Ciebie jeszcze bardziej. Jakby to nazwać, obraz delikatnie zamazał Ci się przed ślepiami, pojawiły się również mroczki i intensywne mruganie wywołane chęcią ogarnięcia się. Dźwięk który dochodził to z baru czy świstu wiatru lub ludzi wszechobecnych został przytłumiony. Zakręciło Ci się w głowie, zachwiałaś się. Wtem zatrzymałaś się na kogoś ciele albo po prostu w nie uderzyłaś chwiejąc się na wszystkie boki. Odwróciłaś szyję, zobaczyłaś barmana, który to uśmiechał się do Ciebie szyderczo. -Mokrych snów...-wtem światło po prostu Ci zgasło, zapadłaś w głęboki sen, któż wie co się z Tobą teraz dzieje...