Oaza w pobliżu wioski

[Sasame]

Kiedy dotarłam wreszcie do oazy, słońce już zbliżało się do swojego najwyższego punktu na niebie, obdarowując wszystkich poniżej swoim gorącym blaskiem. Czułam jakby fale ciepła spływały z nieba, prażąc moją nieprzyzwyczajoną skórę, którą starałam się usilnie zasłonić moim wierzchnim okryciem. Mocno zmrużone oczy męczyły się brakiem możliwości jakiegokolwiek odpoczynku przez piasek, który bezlitośnie odbijał jasne promienie, niezależnie od tego w jakim kierunku patrzyłam. Minako oczekiwała mnie przy jakimś wielkim kamulcu nieopodal źródła wody, więc udało mi się ostatecznie do niej dotrzeć i skryć w nikłym cieniu jaki oferowały skały.
- Nawet dobrze mi się spało ale muszę przyznać że jestem pełna podziwu dla Małej Zołzy, że udało jej się przeprawić przez całą pustynię i tutaj dotrzeć. To słońce to jest okropne! - wyżaliłam się Minako, ocierając wierzchem dłoni czoło aby pozbyć zbierających się tam kropelek potu. Wzięłam głęboki wdech, który niestety nie był taki przyjemny jak górskie powietrze, ponieważ najpewniej był wypełniony mikroskopijnymi okruszkami piachu no i oczywiście był w nieludzkiej temperaturze jaka panowała wszechobecnie.
- Ale mam nadzieję że ty również dobrze spałaś... Proszę, oto zwój z tajnikami techniki, przeczytaj go sobie na spokojnie a ja w tym czasie odpocznę chwilę i będziemy mogły zabrać się za trening. - powiedziałam do kobiety, wręczając jej sporych rozmiarów zwój zawierający instrukcję nauki techniki, która interesowała Minako. - Tylko ostrzegam, jest to dość specyficzna technika i trudno jej się nauczyć. - przestrzegłam ją jeszcze zanim zaczęła czytać.

[Minako]

Minako parsknęła śmiechem, słysząc wspomnienie Małej Zołzy, która jakimś cudem dała radę przeprawić się przez gorące piaski aż do Kinkotsu. Tak, to był prawdziwy wyczyn dla małej dziewczynki, do tego osłabionej. Najważniejsze jednak, że udało jej się dotrzeć i Minako w porę wyratowała ją z paskudnych łapsk jakiegoś zwyrodnialca.

- O tak, naprawdę miałaś wielkie szczęście, że przetrwałaś, będąc w takiej postaci. - Przyznała jej z uśmiechem. - A do słońca przyzwyczaisz się. Tylko chowaj twarz i ciało. Masz jasną cerę i łatwo może Cię poparzyć.

Gdy Sasame wręczyła jej duży zwój z wiedzą na temat tego konkretnego jutsu. Minako ostrożnie wzięła go, jakby bała się w jakiś sposób uszkodzić. Był to bardzo cenny zwój, więc w żadnym razie nie chciała go zniszczyć, zwłaszcza że nie należał do niej. Była naprawdę wdzięczna Rudowłosej, że zechciała podzielić się z nią tą wiedzą.

- Dziękuję, Sasame-san. - Odpowiedziała i uśmiechnęła się do niej. - Znajdźmy sobie wygodne miejsce w cieniu, żeby nie siedzieć na skałach.

  Ukryty tekst

[zt z Sasame]