Wioska przy rzece Asahi

[Sasame]

~ 17/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Bami pokiwał głową na dogryzanie Daisuke, jednak nie skomentował tego w żaden sposób.
- Brama Widoku to już nie przelewki, każdy raz kiedy jej używasz, nadwyrężasz ciało w tak silny sposób że nawet po tym jak już jej nie używasz to czujesz tego skutki przez pewien czas... Ale jak sam widziałeś, jest warta swojej ceny bo to co ci umożliwia wychodzi poza ludzkie pojęcie pod względem tego co można osiągnąć samą siłą mięśni i wytrenowaniem ciała. - opowiedział Bami po czym wziął kilka oddechów a Daisuke widział że przychodzą mu one z lekkim trudem.
- Rozumiem twoje obawy, ale z mojej strony będę potrzebował od ciebie więcej niż jednej przysługi, chociaż to może trochę zająć, więc jak nie dasz dupy to nauczę cię tego co ci przed chwilą pokazałem żebyś miał motywację do wykonania kolejnych dwóch przysług. No i do tego też przypominasz mi mnie samego w młodości, więc chciałbym ci przekazać to co umiem, żeby nie przepadło. Co ty na to? - zapytał się Bami i podniósł z ziemi wystawiając przed siebie rękę oczekującą na uścisk z Daisuke.

[Daisuke]

-Dziadku, w głowie ci się zakręciło? "Widoku"? Chyba się już schlałeś. Wszyscy przecież wiedzą, że Brama Limitu tak się nazywa, bo jest to limit, którego nie da się przekroczyć, więc co ty mi tu pierdolisz o jakichś bajkach i Widoku- Prychnął ze śmiechu, w dalszym ciągu nie zmieniając swojego podejścia, ale czuł w kościach pewien niepokój. Coś mu się w tej całej historyjce nie podobało. O cokolwiek mogło tutaj chodzić, nie mógł tak po prostu odpuścić.

-Dobra, wiesz co... Dam ci szansę. Zrobię co tam potrzebujesz. Jedną rzecz, w zamian pokażesz mi tą swoją sztuczkę na tą fajną aurę, nazywaj to sobie jak chcesz, może być nawet Bramą Widoku, skoro chcesz mi wciskać babcine bajeczki na dobranoc. Ale. Jeśli zrobisz mnie w chuja to na tamten świat sam cię przeprowadzę- Spojrzał najpierw na dłoń Bamiego i było widać, że przez chwilę się zastanawia, aż wreszcie wypuścił lekko z siebie powietrze. Ciśnienie lekko z niego zeszło, może wreszcie postanowił być nieco bardziej poważny i wygłosił swoje warunki tej umowy. Na trzy przysługi się jeszcze nie zgodził. Jedna za jedną. Prosta umowa, której prościej dotrzymać. Chciał się bawić w motywację? Raczej nie w tym przypadku. Najpierw potrzebna była gwarancja, a tą Daisuke postanowił sobie kupić tak jak zawsze - próbując wywołać u rozmówcy strach przed Włócznikiem, co w bardzo wyraźny sposób zaakcentował. No i ostatecznie uścisnął dłoń Bamiego, wkładając w to sporo siły i patrząc mu prosto w oczy.

[Sasame]

~ 19/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Bami zatrząsnął się parę razy tłumiąc śmiech, jednak po chwili nie wytrzymał i jego rechot poniósł się po okolicy.
- Dokładnie tak, Młody, Brama Widoku, ale wygląda trochę jakby tobie miały się oczy otworzyć kiedy moje się zamkną... Na pewno wiesz, że nawet w legendach da się odnaleźć ziarnko prawdy a po tym co przed chwilą zobaczyłeś, aż dziwię się że sam nie połączyłeś kropek. Brama Limitów, jak pewnie wiesz znajduje się tutaj, w przeponie. - powiedział Bami i wskazał na wspomniane miejsce. - Jak może zauważyłeś, kolejne punkty idą stopniowo w dół, zaczynając od głowy. - powiedział mężczyzna, kolejno wskazując punkty, dwa na głowie, dwa wzdłuż rdzenia kręgowego a następnie ponownie wskazując na przeponę. - Ale to właściwie później ci opowiem... Najpierw, Ty musisz coś dla mnie zrobić. W Kinkotsu, mieszka pewna kobieta. Kilka lat temu... Nie ważne... - Bami wyciągnął z kieszeni mały świstek papieru i wręczył go Daisuke. - Znajdź ten adres w Kinkotsu i spierz faceta, który będzie tam mieszkał. Nie musisz go zabijać, po prostu nieźle go sponiewieraj. - powiedział mężczyzna i zarechotał lekko.

[Daisuke]

W czasie gdy Bami zaczął tłumaczyć szczegóły o przeponie i lokalizacji Bram, Daisuke przewrócił oczami, zaczął ziewać i rozglądać się po okolicy. Nie był to najuważniejszy uczeń w okolicy, nawet jeśli w okolicy nikogo innego nie było. Zapewne okoliczne skorpiony szybciej by zaczęły słuchać, aniżeli on. Może się nawet zastanawiać, jakim cudem ktoś o takim usposobieniu był w stanie opanować te umiejętności, które posiadł. Przecież wymagały one dyscypliny, hartu ducha oraz sporej wiedzy. Czyżby droga pijanego wojownika, zabawiającego damy, gdy tylko ma okazję okazała się równie dobrą drogą ku pokonaniu fizycznych ograniczeń ludzkiego ciała? Bardzo ekstrawaganckie podejście.

-Nie muszę, ale nie będzie ci szkoda jak przypadkiem napatoczy mi się pod pięść o raz za dużo- Złapał świstek i zanim nawet na niego spojrzał, ścisnął go w pięści. Słowa, które wypowiedział nie brzmiały nawet jak pytanie czy zastanawianie się. Włócznik po prostu oświadczył co się może stać, jakby była to najbardziej oczywista rzecz na świecie. Z jego ust i z jego uśmieszkiem na twarzy brzmiało to dodatkowo jako wizja, która wkrótce będzie miała się spełnić. Podróż do Kinkotsu, aby kogoś pobić. To było chyba nawet ciekawsze od siedzenia i darmowego chlania sake. Czas się wreszcie rozruszać. Za dużo czasu spędził na tych pustynnych zadupiach. Drogę do Kinkotsu znał, lokalizacji dokładnej jeszcze nie poznał. Może do tego czasu nie zgubi tego świstka. Póki co mocno trzymał go w zaciśniętej pięści, więc przypadkiem nie powinien wylecieć. Spojrzał jeszcze ostatni raz na Bamiego, czy ten miał coś mądrego do dodania, jeśli tak, to może nawet go wysłuchał. O ile nie była to smętna historyjka o powodzie dlaczego ma kogoś sprać, wtedy po prostu mu przerwał. Tak czy inaczej, na sam koniec po prostu odwrócił się w stronę traktu i ruszył ku przygodzie.

[Sasame]

~ 21/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Bami wyprostował się kiedy Daisuke odebrał od niego świstem po czym otaksował go spojrzeniem od góry do dołu, po czym jakby sobie coś nagle przypomniał i sięgnął do jednej z kieszeni z której wyciągnął dwie zakorkowane buteleczki sake z których jedną wyciągnął do Włócznika.
- Masz, to na drogę. Wierzę że sobie poradzisz, więc znajdziesz mnie w tej karczmie gdzie piliśmy. Jakbym był za bardzo zalany to po prostu zaczekaj do rana i wywiążę się z mojej części układu. - powiedział Bami po czym zerwał korek wraz z górną częścią szyjki butelki i uniósł ją w toaście po czym odwrócił się na pięcie i ruszył spokojnym krokiem w kierunku wioski, popijając co chwila z butelki. Słońce minęło już jakiś czas temu swój zenit, więc temperatura stawała się z każdą chwilą bardziej znośna do podróży, która czekała Nakasadę, zanim będzie mógł rozprawić się ze swoim zadaniem.

[z/t]

[Daisuke]

Porządny ninja po takiej walce zapewne analizowałby przeprowadzoną walkę, doszukiwał się swoich słabości, wad i błędów, które popełnił. W ten sposób mógłby poprawić swoje umiejętności i dopracować te elementy, które były najgorsze. Ale nie Daisuke. On po prostu szedł sobie główną ulicą, rozglądając się nonszalancko po okolicy i popijał sobie procentowy trunek. Pusta okolica nawet była mu na rękę, bo przynajmniej nikt go nie spowalniał bardziej niż trzeba było, ale z drugiej strony, zachęcony pierwszym zwycięstwem połączonym z pijacką odwagą bardzo chętnie wdałby się w kolejną walkę.

-Kurwa, znowu ten piach...- Westchnął głośno, rzucając pod nosem całą dodatkową litanię przekleństw wszelkiej maści. Najwyraźniej wizja kolejnej podróży przez piaszczyste pustkowia niezbyt mu się podobała. Jedyne co go ciągnęło to wizja spotkania z Bamim ponownie. Już nawet nie obchodziło go aż tak co ten mu pokaże, nawet liczył na to, że ten spróbuje go oszukać. W ten sposób będzie to oznaczało jedno. Walkę. A tego Nakasada potrzebował najbardziej. Brakowało mu porządnego obijania ryjów, jak z tym kościanym biedakiem. Gdy tylko wioskę miał już na horyzoncie, wyraźnie przyspieszył kroku, jakby nabrał nowych sił. Najpierw sprawdził miejsce w którym się rozstali, później, zgodnie z umową, poszedł go szukać w karczmie, gdzie wszedł jedynie z lekko mniejszą werwą niż do mieszkania swojego celu.

[Sasame]

~ 41/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Droga powrotna do wioski w której się rozstał z Bamim wydała się jeszcze szybsza niż poprzednio i po pewnym czasie, znalazł się już na obrzeżach wioski, gdzie miał jeszcze jedną szansę aby podziwiać pozostawioną po deszczu ognistych pocisków, szklaną warstwę na zboczu wydmy. Kiedy nie zastał tutaj Bamiego, Daisuke skierował swojej kroki do karczmy z której dobiegały uradowane okrzyki stałych bywalców, a Włócznik również wychwycił charakterystyczny rechot Bamiego, który zgodnie z obietnicą znajdował się w środku.
Kiedy Nakasada wkroczył do lokalu, wszyscy na chwilę ucichli i spojrzeli w jego stronę, jakby wyczekując na rozwój wypadków.
- Ah! No nareszcie! Już myślałem że zgubiłeś! - zaryczał Bami i zarechotał ze swojego własnego żartu po czym machnął ręką w powietrzu. - Barman! Kolejka dla wszystkich! - zawołał ku uciesze wszystkich zebranych w lokalu a następnie złapał dwie pełne butelki sake i ruszył w kierunku Daisuke. Kiedy się z nim zrównał to podał mu butelkę i spojrzał na niego wyczekująco.
- I jak? - zapytał się, badając wzrokiem Nakasadę.

[Daisuke]

Liczył na walkę, miał nadzieję, że ją dostanie, ale widok okolicy po ognistym ataku sugerował, że w tej historii może być coś więcej. Słyszał historyjki o legendarnych bramach, ale do tej pory wydawało mu się to jedynie bajeczkami dla dzieci. Wyglądało na to, że jakieś ziarenko prawdy w tym mogło być ukryte. Ironiczny uśmieszek zszedł mu z twarzy, gdy to sobie w głowie analizował i rozmyślał nad nadchodzącym spotkaniem.

Do karczmy wszedł już taki jak zwykle, cały spięty, z wyraźnie zaznaczonymi mięśniami, które dodatkowo napinał, aby wyglądać na jeszcze groźniejszego. Na twarzy albo minę jasno sugerująca, aby na niego nie patrzeć bo dostaniesz wpierdol albo uśmieszek sugerujący, że za chwilę puści kolejny swój patologiczny żarcik. Wzrokiem spotkał się z Bamim i czekał, aż ten do niego przyjdzie, wyciągając rękę po butelkę sake, niemalże wyrywając ją starszemu mężczyźnie. W czasie gdy ciągnął kolejne łyki alkoholu, drugą ręką sięgnął do kieszeni i wyciągnął łańcuszek, trzymając go tak by zwisając prezentował się tuż przed oczami Bamiego.

-Załatwione. Trochę się chłop stawiał, ale pogruchotałem mu te jego nadmiarowe kości- Wreszcie, gdy buteleczka opróżniła się o połowę, oderwał się od niej, aby odpowiedzieć na zadane mu pytanie. Misja wypełniona, on swojej części dotrzymał. Teraz przyszła kolej aby ten drugi wywiązał się ze swoich słów. Nakasada uważnie mu się przyglądał, świdrując go wzrokiem i czekając na reakcję. Jedno złe słowo, jeden niepotrzebny ruch albo chociaż rzucenie spojrzenia, aby poszukać ucieczki i Daisuke był gotowy rozpętać w tej karczmie niemałą awanturę, aby wydusić z Bamiego wszystko siłą.

[Sasame]

~ 43/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Kiedy Daisuke wyciągnął naszyjnik, oczy Bamiego błysnęły z zainteresowaniem i wyciągnął rękę z pytającym wyrazem twarzy.
- Czy mogę? - zapytał się i kiedy Daisuke nie wyraził żadnych obiekcji to wziął do rąk kościaną ozdobę i przyjrzał jej się z bliska. - Hmmm... Mówisz że jakiś Kaguya tam mieszkał? Wiesz może kim był czy nie? - zapytał się zaciekawiony Bami, oddając naszyjnik z powrotem w ręce Nakasady a sam skierował się ku wyjściu z karczmy i gestem ręki zaprosił Daisuke aby ten podążył za nim.
- W porządku, ty wywiązałeś się ze swojej części umowy, więc teraz moja kolej. Chodźmy z powrotem tam gdzie poprzednio
ci pokazałem tamto. - powiedział mężczyzna i zaprowadził Włócznika na płaski teren w okolicy szklanej wydmy.

[Daisuke]

-To ty mnie pytasz? Przecież... A zresztą chuj mnie to. Miał to na szyi, adres się zgadzał. Ja swoje odjebałem- Przez chwilę go zatkała i aż otworzył szerzej oczy ze zdziwienia. Bami wydawał się mieć wszystko ogarnięte, a teraz była szansa, że przypadkiem zajebano nie tego typa? No cóż. Daisuke szybko przestał się tym specjalnie interesować. Nie to, że pytania i dobrnięcie do prawdy mogłoby jakoś na niego wpłynąć. Było dokładnie odwrotnie. Nawet jeśli by się dowiedział, że wpadł do domu przypadkowego osobnika i po prostu go zmasakrował nie robiła żadnego znaczenia, więc odkrywanie prawdy kim był było bezcelowe.

-Gospodarzu, dwie buteleczki na wychodne dla nas. Kolega płaci!- Klasnął w dłonie, szybkim krokiem ruszając w stronę lady, łapiąc dwie pierwsze lepsze butelki z trunkiem, potrącając każdego kto nie zdążył mu zejść z drogi, względnie łącząc jedno z drugim, po prostu zabierając komuś z rąk to co on właśnie odbierał. Potem odwrócił się na pięcie i ruszył do wyjścia, przechodząc koło Bamiego i nie częstując go zamówionym alkoholem. Jeśli staruszek się ociągał, Włócznik pogonił go skinieniem głową. W trakcie drogi na miejsce już się więcej nie odezwał, bo przez większość czasu miał do ust niemalże przyklejone naczynia, z które ciągnął kolejne łyki, robiąc przerwy jedynie na zaczerpnięcie powietrza.

[Sasame]

~ 45/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Bami wyszczerzył się kiedy Daisuke zareagował zaskoczeniem na jego pytanie o denata, jednak wzruszył ramionami.
- No bo właściwie to nie wiem kto tam był, kiedyś ja tam mieszkałem i przegrałem ten dom, nomen omen, w kości z taką jedną, nie wiem czy on tam mieszka czy może sprzedał komuś dalej to mieszkanie, byłem już dwa czy trzy razy żeby sprać pierwszą lepszą osobę, która tam mieszkała ale za każdym razem trafiałem na kogoś innego, więc nie byłem pewien kogo możesz się tam spodziewać.- powiedział Bami i pokazał do właściciela lokalu cztery palce aby ten przygotował podwójną porcję alkoholu zamówionego przez Daisuke i również skierował się do drzwi prowadzących na zewnątrz, idąc krok w krok obok swojego nowego ucznia, choć żaden z dwójki raczej nie miał zamiaru uznać takiego układu oficjalnie i na głos.
Kiedy już znaleźli się na wcześniej zaanektowanym placyku treningowym Bami gestem wskazał Daisuke aby ten stanął naprzeciw niego po czym zamknął oczy.
- Pierwsze pięć bram jak zgaduję, znasz bardzo dobrze, więc pominę zbędne pierdolenie. - powiedzial Bami i aktywował piątą bramę, sprawiając że jego skóra przybrała czerwonawy odcień a w oczach zniknęły średnice. Widok był bardzo znajomy dla Daisuke, który wielokrotnie sam przybierał taką formę, nawet niedawno kiedy to zepsuł dzień jakiemuś nieszczęśnikowi, który okazał się znaleźć w nieodpowiednim miejscu w nieodpowiednim czasie. - Brama Limitu znajduje się tutaj, w przeponie a następna, Brama Widoku jest niżej, bo w brzuchu. - powiedział Bami i wskazał na punkt centralnie poniżej przepony na brzuchu - Wiesz jak działa aktywowanie bram, więc teraz jak już wiesz gdzie ona się znajduje, powinieneś być w stanie ją odnaleźć i otworzyć. Skup się i poczuj jak kolejne ograniczenia znikają. - powiedział po czym Daisuke mógł poczuć jak wyszła z niego fala energii w momencie w którym musiał otworzyć szóstą bramę a jego ciało zaczęła okalać zielonkawa poświata.

[Daisuke]

-W takim razie jeśli tam wracasz, to będziesz musiał sobie ścianę odbudować- Przez chwilę na twarzy Daisuke malowało się zaskoczenie, która całkiem szybko przeszło w zrozumienie. Pokiwał głową z przekonaniem, jakby zgadzał się, że taki powód był jak najbardziej sensowny. Gdyby ktoś był na tyle odważny, żeby spojrzeć w ich stronę musiałby uznać tych dwóch za całkowicie niezdolnych do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Na całe szczęście nawet jeśli ktoś słyszał ich rozmowę, z całego serca zapewne udawał, że jej nie słyszy. Dla własnego dobra, lepiej było nie ingerować w tego typu debatę. Włócznik musiał dodać od siebie jeszcze jakiś komentarz, żeby nie było, że całkowicie zaskoczyło go jak bardzo Bami potrafi mieć odjechane podejście, a jak wiadomo to Daisuke musiał wychodzić tutaj na tego bardziej "krejzolskiego". Zwykłe męskie przekomarzanie się kto jest bardziej męskim mężczyzną.

Pierwsza butelka, już bez trunku, znalazła nowy dom na okolicznej pustyni, zaśmiecając ją zapewne na najbliższe lata, dopóki ktoś nie wpadnie na jakiegoś rodzaju prawo zabraniające śmiecenia i nie wdroży odpowiednich służb porządkowych. Tak czy inaczej, Daisuke raczej się tym nie przejmował, bo był już zajęty uważnym (choć starał się wyglądać na takiego co ma wszystko gdzieś) słuchaniem starszego od siebie mężczyzny. O bramach wiedział wszystko, kiedyś pewnie potrafiłby bez zająknięcia się wypowiedzieć na dowolną rzecz związaną z jego umiejętnościami. Przez ostatnie lata traktował to jednak jako tak oczywistą umiejętność, że trochę mu się pozapominało, ale na całe szczęście jego ciało nadal miało wyuczone wszelkiego rodzaju sztuczki, które były przy tym potrzebne. Dla jego świadomości były to rzeczy niezauważalne. Chciał to robił się szybszy i silniejszy. Jakby się troszkę nad tym zastanowił, to pewnie nawet by dostrzegł, że kiedyś był zdecydowanie potężniejszy i lepiej mu to szło. Czyżby teraz się nieco zapuścił czy po prostu Hachimon przestał go tak wzmacniać? Niezbadane są zasady kierujące tym światem i siły, które je kontrolują.

Nakasada stanął w lekkim rozkroku, próbując zlokalizować miejsce, gdzie ukryta była kolejna brama. Minęło już trochę lat, gdy próbował przełamać kolejną barierę. Pierwszy raz robił to pod okiem kogoś zupełnie innego niż jego sensei. Po raz pierwszy, w zupełnie innym miejscu. Teraz wszystko co do tej pory wiedział i się nauczył było po prostu wyrzucone do kosza. Limit dla śmiertelników był tylko wymówką, a jego zdolności kryły jeszcze więcej sekretów. Kumulował energię, podobnie jak do ostatniej znanej mu bramy. Z tym nie miał żadnego problemu, ale musiał potem przenieść tą energię w nieco inne miejsce. Trochę dziwnie było patrzeć na takiego Daisuke. Skupionego, z poważną miną, z konkretnym celem i bez głupiego uśmieszku. Było widać, że przełamywanie barier było dla niego czymś zupełnie innym niż jego zwyczajowe życie awanturnika i pijaka. Pełen samozaparcia spróbował skoncentrować całą dostępną energię, przełamać barierę w miejscu wskazanym przez Bamiego i otworzyć Bramę Widoku.