Zagajnik

[Kazuma]

Misja Rangi D - 15/15+
Shinju Hyūga Kot nie zareagował na wołanie w żadnym stopniu. Patrzył się na Shinju i właściwie to tyle. Z pozytywów to nie uciekał więc można się było w jego stronę powoli zbliżyć aż nastąpiło dotknięcie futerka. Było ono bardzo delikatne w dotyku, a sama Hime nie reagowała w żaden dziwny sposób. Ot akceptowała obecność dziewczyny bez reagowania w agresywny sposób. Założenie, że jest to kot domowy i jest przyzwyczajony do bliskości człowieka okazało się prawidłowe. Kluczową rolę odegrało prawidłowe podejście w jego stronę, z niskiego poziomu, powolutku - tak by zwierzaka czasem nie spłoszyć. Po chwili dało się go już chwycić w ręce i schować pod kamizelkę tak jak sobie to Shinju założyła. Wystawał spod niej jedynie pyszczek dzięki czemu zwierzak nie był spanikowany i mógł swobodnie oddychać.
Przez całą drogę nie dało się wyczuć żadnego szarpania - kotka była wyjątkowo grzeczna - prawdopodobnie wynikało to z osłabienia i pogodziła się ona już ze swoim losem. Domostwo właścicieli było tym razem puste na zewnątrz. Prawdopodobnie domownicy znajdowali się w środku...

[Shinju Hyūga]

"A może też powinnam sprawić sobie kota? Bo na chłopaka to mi ojciec nie pozwoli." - pomyślała przemierzając całą tą drogę w kierunku domu właścicieli Hime. Futrzak był wyjątkowo grzeczny i ufny co nawet pozytywnie zaskoczyło młodą kunoichi. Ciekawe jak zareaguje kiedy będzie odstawiona do domu. Dziewczyna dopuszczała do głowy wizję że zacznie uciekać ale to już nie jej problem. Ona miała odszukać i sprowadzić kota do domu. Co się stanie potem już ją nie interesowało. Usługa została wykonana i kasa się należy. Hime rozglądała się ale chyba już zaczynała się orientować gdzie jest. Co jakiś czas coś tam miauknęła ale wtedy Shinju ją pomiziała po wystającej głowie i kotka ponownie się uciszała. Pewnie była głodna... Kto wie kiedy ostatni raz jadła? Będąc kotem domowym pewnie niespecjalnie potrafiła polować.
Stojąc przed drzwiami poprawiła włosy i pewnie zastukała w drzwi. Chciała to wszystko mieć już za sobą bo temperatura i pora roku nie sprzyja długim spacerom.

[Kazuma]

Misja Rangi D - 17/15+
Shinju Hyūga Drzwi otworzyła tym razem kobieta, która była zapewne żoną mężczyzny. Od razu zwróciła uwagę na kota, którego głowa wystawała spod ubrania Shinju - Ojej jak cudownie <3 - niemal wykrzyczała z podekscytowania. Na tak energiczną reakcję zareagowała dziewczynka wcześniej bawiąca się lepieniem bałwanka wychylając głowę zza nóg matki. Uśmiech zagościł na jej twarzy i oprócz zbliżającej się zapłaty można było także cieszyć się poczuciem sprawienia radości dziecku, które utraciło swojego pupila. Kot zresztą również się ożywił. Nie żeby zaczął drapać ale wyglądało na to że rozpoznał ludzi z domostwa - Poczekaj chwilkę pójdę po pieniądze - w czasie gdy matka zniknęła gdzieś we wnętrzu domostwa zostawiając otwarte drzwi, jej córka wyciągnęła dłonie po kotka - Hime! - zakrzyknęła chwytając kotka i głaszcząc go po główce. Dało się usłyszeć przyjemne dla ucha pomrukiwanie wyraźnego zadowolenia. Wszystko wskazywało na to, że obawy co do zguby były nieuzasadnione i cała "transakcja" przebiegnie bezproblemowo. I tak też było gdyż po chwili zjawiła się kobieta z pieniędzmi, które przekazała Shinju razem ze słowami podziękowania - Naprawdę dziękujemy za pomoc. Z ciekawości, gdzie ją znalazłaś jeśli wolno spytać? - po uzyskaniu odpowiedzi na swoje pytanie pożegnała się ukłonem i zniknęła za drzwiami razem z córką i odnalezionym kotem.

Misja zakończona powodzeniem

[Shinju Hyūga]

Wszystko poszło gładko i sprawnie. Okazało się jednak że kotek nie uciekł z powodu maltretowania przez dziecko. Wydawała się całkiem szczęśliwa kiedy dziewczynka się do niej zbliżyła. A może poprostu po tych dwóch dniach była już taka głodna że było jej wszystko jedno? Ojciec Shinju zawsze powtarzał że koty to chamskie i zdradzieckie stworzenia. Może się mylił?
- Była dwa kilometry stąd w tamtym kierunku - powiedziała kunoichi wskazując rękę orientacyjny kierunek. To dużo do przejścia dla kota? Kto wie...
Kunoichi ukłoniła się podczas przekazywania pieniędzy po czym pomachała do dziewczynki, która teraz zajęta była kotkiem i odwróciła się na pięcie celem odejścia. Usłyszała tylko za sobą trzask drzwi. W dłoni natomiast trzymała zapłatę za zadanie. Była zadowolona bo poszło bardzo gładko i nie zajęło to jej zbyt dużo czasu. Do głowy natomiast przyszły jej nieco mniej honorowe sposoby na wykorzystanie Byakugana i jednoczesny zarobek.
"Ciekawe ile ktoś byłby w stanie zapłacić, żebym nie powiedziała jego żonie o romansie...?" - pomyślała znikając za rogiem ulicy.

z/t

[Zakata]

Tak jest wszystko zrozumiane, od razu wyruszam na polowanie na tych gagatków. - Wstałem i powiedziałem z dumą. Wiedząc, że żarty się skończyły. Od razu po usłyszeniu tych słów wyszedłem z siedziby władzy. - Ranmaru... Ranmaru... Mogłem dopytać w zasadzie czym się specjalizuje ten klan poza okiem co widzi na dystans i jakimś genjutsu. - Rozmyślałem tak, jak się przygotować zanim jeszcze dojdę do zagajnika. Czy wymyślić jakiś plan walki, przeskanować obszar albo wejść od tyłu? W głowie pojawiało się więcej pytań niż odpowiedzi. Otworzyłem moją torbę w której były przydatne przedmioty do misji. - No tak trochę bieda, shurikeny... kunaie... To nie jest coś co może zrobić mocne zamieszanie które bym z oczami wykorzystał. - Podrapałem się po drodze oceniając moje przygotowanie do misji, które poza dobrym snem i lekkim śniadaniem nie wyglądało najlepiej. - Wiem wykorzystam ten sam sposób co na ostatniej walce ale teraz nie będzie improwizowany. - Pomyślałem i miałem wyruszyć do sklepu po drodze do zagajnika - Ale w sumie może najpierw polecę do zagajnika, może koleżanka jakieś ciekawe pomysły będzie miała. - Obróciłem się na pięcie jednak w stronę zagajnika.

Dochodząc tam tylko zacząłem się rozglądać i krzyczeć - Minoko!! Minako!!! czekaj, czekaj nie tak była... O już pamiętam. Mikoto! Mikoto! - Liczą, że dziewczyna sama się zaraz znajdzie i nie będę musiał się rozglądać. A zwracanie na siebie uwagi też jest jedną z moich specjalności.

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 4
Zakata: 3
_____________________________

Opuściłeś osadę idąc w wyznaczone miejsce. Spacer nie był zbyt długi, idealny na kluczowe przemyślenia toteż nie zauważyłeś kiedy znalazłeś się na miejscu. Krocząc po zagajniku dostrzegłeś jak Słońce przebija się przez ostatnie warstwy chmur, zalewając cały obszar swoimi promieniami. Drzewa były tutaj niewysokie, o drobnych liściach i giętkich gałęziach, delikatnie poruszały się na subtelnym wietrze. W samym zagajniku panował spokój, jednak jie bez życia, gdyż mogłeś usłyszeć najrozmaitsze leśne dźwięki jak skrzydła fruwającego ptaka czy małe stworzenie które nieopodal przemknęło gdzieś tam po korze drzewa. Miejsce to wydawało się idealnie na odpoczynek, jednak nie było na to teraz czasu. Miałeś zadanie do wykonania.

Gdy zacząłeś krzyczeć z krzaków wybiegła dziewczyna, skacząc dookoła ciebie i krzycząc jeszcze głośniej od ciebie
- Cicho ! CICHO ! Bądź cicho ! - ni stąd ni zowąd przysuneła się do ciebie patrząc ci w oczy i dodając szeptem
- proszę. - uśmiechnęła się i z powrotem wskoczyła do krzaków. Jednak po chwili wyskoczyła z powrotem do ciebie
- Aaaaargh! Przez ciebie uciekł błagontek którego obserwowałam, jest tak rzadki jak smyracz pospolity. Co masz na swoje usprawiedliwienie ? A tak poza tym jestem Mikoto. Słucham więc...

Z lewej strony głowy opadał zielony pasemek włosów, zupełnie niepasujący do reszty. Kiedy dostrzegła, że zwróciłeś na niego uwagę dodała tryumfalnie:
- To je moja pięć chaosu, ha

Mikoto

[Zakata]

Zagajnik sam w sobie wyglądał cudnie, musiałem się lekko zastanowić czemu tutaj wcześniej sam z siebie nie przychodziłem. Wystarczyłoby tu usiąść, posłuchać śpiewu ptaków. Inaczej by człowiek do życia podchodził, może trochę spokojniej. Jednak tych rozważań nie było dużo, bo przecież cały czas byłem na misji.

Wyskoczyła z krzaków jakaś dziewczyna, jakbym miał jej głos określić jednym słowem to byłoby to - donośny. Próbowała mnie uciszyć na co zareagowałem z lekkim zdziwieniem ale nie opierałem się. Nagle zaczęła zwalać na mnie winę, że to ja przestraszyłem jej ptaki. - Jak to przeze mnie, jeszcze głośniej krzyczałaś! Próbując mnie uciszyć, wystarczyło powiedzieć a bym się nie darł. Zresztą jakbyś pff była tak dobra w obserwowanie ptaków zauważyłabyś smyracza karmazynowego jakieś 5 minut temu na tamtym drzewie. Aaa... swoją drogą, Zakata Hyuga - Totalnie nie miałem pojęcia o czym rozmawiamy ale poszedłem w ten vibe rozmowy i próbowałem ją wkręcić, że też znam się na ptakach by współpraca lepiej poszła.

- Przysłał mnie Mibayashi, po dzięwczynę o imieniu Mikoto i to by się zgadzało, która ma zielone pasemka włosów. - Spojrzałem i wskazałem na jej włosy. - I to też by się zgadzało. Nie wiem czy znasz szczegóły czy dopiero muszę Ci je przedstawić. Ale brałem udział w pewnej misji D, która teraz się przerodziła w misję C i potrzebuję pomocy. Miyabashi mówił, że lepszej od Ciebie w znajomości ptaków i fuinjutsu nie ma. - Przedstawiłem jej od razu obraz sytuacji.

- Chodź może już wyruszymy bo potrzebowałbym przejść jeszcze na szybkości przez sklep z wyposażeniem. - Dodałem na koniec z uśmieszkiem i drapiąc się z tyłu głowy.

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 5
Zakata: 4
_____________________________

Dziewczyna nie zamierzała juz dłużej znosić oskarżeń. Obwinianiem jej, bardzo ją rozwścieczyłeś, zrobiła się czerwona na twarzy i zaczęła krzyczeć na cały las
- Jak śmiesz mnie tak oczerniać ! Oczywiście, że twoja wina, ponieważ postanowiłeś tutaj wparować jak dzik w szyszki. Do tego jeszcze się wydzierając na cały las. Mogę się założyć, że tak gbur, cham i prostak jak ty nie ma dziewczyny i powiem więcej, mieć nie będziesz. Ha ! A poza tym kogo oni dzisiaj zatrudniają, przecież jesteś paskudnym ignorantem błagontek i smyracz pospolity to nie są ptaki ? To gatunki same w sobie, twoja nie wiedza jest koszmarna, a ty się jeszcze nią popisujesz i pokaż mi te rozkazy bo jak nie będzie pieczęci to masz kursa bi z takim łajdakiem na pewno nigdzie nie pójde, wyznanie mi zabrania... - dziewczyna chyba z dwadzieścia razy przejrzała każdy fragment listu od deski do deski -... Cholera, jednak autentyczny. Dobrze pójdę z tobą na misję i w sumie dobrze się składa, że chcesz iść do sklepu bo też muszę. Jednak w ramach rekompesaty, mam życzenie żebyś kupił mi dwa małe zwoje.

Po chwili ruszyliście w stronę osady, "wesoło" gawędząc zmierzaliście do sklepu z wyposażeniem. Jednak czy postawisz dziewczynie dwa małe zwoje w ramach zadośćuczynienia ? To juz zależało od ciebie.

Mikoto

z/t