Tymczasowa Siedziba Kropli

[Ario]

Sasame
Wyprawa Rangi A
Kolejka 3/38

Niebezpieczny Transport

Dziewczyna patrzyła na Ciebie jakby dalej nieprzekonana, ale finalnie wycofała głowę z progu i pokiwała głowę, cicho wzdychając.
- No...to niech będzie. Statek będzie miał tylko załogę i fikcyjnych pasażerów. Od pewnego czasu Kirayou-Damaki mimo tego, że jest eksluzywnym statkiem wycieczkowym, to pływa jako transportowiec. Podczas wojny turystyka strasznie podupadła, a statek ma dużą ładownie. Na potrzeby ewentualnych kontroli, udajemy, że przewozimy pasażerów. To tak...żebyś wiedziała, co nie. - powiedziała na sam koniec, po czym skinęła głową. - To do jutra, nie spóźnij się. - wyjaśniła i odwróciła na pięcie, po czym poszła podskakującym krokiem do wyjścia, gdzie zniknęła Ci z widoku.

Miałaś wystarczająco informacji by wiedzieć, że to co Cię czeka to nie spacer po plaży. Między wierszami, ale kobiecina wyjaśniła Ci, że jej spółka zajmuje się tak naprawdę nielegalnym transportem...czyli chyba przemytem między Ryuzaku a Wyspami, gdzie oficjalnie było to przecież zabronione. Taka kontrabanda była potężnym źródłem zysku, ponieważ regulacje handlowe mogły negatywnie wpływać na wiele rzeczy dotyczących koniunktury w Hyou i okolicach. A dla takiego przedsiębiorcy? Gigantyczna, nieopodatkowana w żaden sposób gotówka.

Więc zamierzałaś płynąć nielegalnie statkiem wycieczkowym wypełnionym towarami po morzach gdzie trwała wojna. Plusem jednak był ładunek. Jedzenie i żywność. Kropla zawsze dbała o tych, o których się zapominało. Czy więc problem moralny był tutaj aż taki duży? Byle Cie nie złapali za rękę i chyba nie będzie tak źle. Prawda?...Prawda?

Jak się przyszykujesz to rano musisz stawić się w porcie: viewtopic.php?p=210578#p210578

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Budynek wskazany Minako przez infobrokera. Znajduje się w biedniejszej części osady, otoczona sporą liczbą innych, również mniej lub bardziej zapuszczonych budynków. Rudera ewidentnie była w tragicznym stanie, pomimo prób odnowy tego lokalu, był on w opłakanym stanie. Zawalony dach rzucał się w oczy już z ulicy, widać było, że był on naprawiany, ale nie wydawało się, żeby naprawiony był dobrze. Wejścia były dwa - od przodu oraz od tyłu, gdzie był niewielki skwer z drzewem, otoczony przez przyległe budynki. Ruch na ulicy był w zasadzie zerowy, nie licząc jednego żebraka, który siedział na ziemi kilka budynków dalej, jednak on również wydawał się spać.

[Minako]

To była długa droga, ale ostatecznie Minako dotarła do kupieckiego miasta. Ubrana w czarny strój z kapturem, z workiem na plecach, w którym miała podróżne rzeczy, z nie smakiem przyjęła drastyczną zmianę temperatury. Na szczęście nie zabawi tu długo. Zeszła z głównej drogi i skierowała się do biedniejszej dzielnicy. Nie, tak otwarcie nie zamierzała chodzić sobie po ulicach, więc gdy tylko nadarzyła się okazja, zniknęła w jakimś zaułku i dalej przemieszczała się w ukryciu przed oczami innych, skanując teren swoim wrodzony darem. Zawsze czujna, gotowa na łowy.
W końcu udało jej się odnaleźć dom, który informator zaznaczył jej na rysunku. Trzymała się daleko i w ukryciu, w zależności czy będzie to drzewo, dach czy inne dogodne miejsce. Skupi swój dar wyczuwania chakry i uważnie przeskanuje walącą się ruderę. Będzie szukać najmniejszych oznak obecności kogoś w środku. Wolałaby, żeby nikogo nie było, bo wtedy obejdzie się bez walki.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Minako przygotowana na zadanie jakie sama sobie wymyśliła i teraz czaiła się na swoją ofiarę na podyktowanych przez siebie warunkach. Z obserwacji budynku za pomocą swoich umiejętności sensorycznych, kobieta wyczuła dwa źródła chakry, jedno nosiło na sobie znamiona shinobiego, drugie wydawało się być w jakiejś stagnacji. Sygnatura shinobiego pod wieczór krzątała się po budynku, to tu to tam. W tym samym czasie druga sygnatura cały czas znajdowała się w jednym miejscu, w zasadzie nie ruszając ani trochę. Sygnatura shinobiego od czasu do czasu również przychodziła do zastałej sygnatury aby krzątać się w jej pobliżu. Kiedy nastał wieczór, sygnatura shinobiego również spoczęła w jednym miejscu, wydawałoby się że jej właściciel położył się do snu.

[Minako]

Jej sensoryczne umiejętności szybko zlokalizowany w ruderze dwa źródła chakry. Jedno pozostawało nieruchome, co mogło oznaczać, że spało, zaś drugie trochę krzątało się po izbie, by na sam koniec również się położyć. Miała do czynienia z dwoma osobami i kompletną niewiadomą, czego się spodziewać. Jaki był następny ruch?
Miała do wyboru, albo zaczekać i mieć nadzieję, że osoby w dzień opuszczą dom, albo podejść bliżej i poszpiegować trochę. Osobiście nie była dobra w podkradaniu się i znając stan obu drzwi i okien, raczej nie otworzy ich bezszelestnie, więc tutaj istniało spore ryzyko zdemaskowania i nadrobienia niepotrzebnego zamieszania.
Tak więc Minako wycofała się. Wróciła do centrum kupieckiego miasta i znalazła sobie nocleg. Może przy kolacji we wspólnej sali gospody uda jej się posłuchać jakiś ciekawych plotek. Była po sąsiedzku z Sogen i tym słynnym wielkim Murem, więc może ludzie powiedzą coś ciekawego, co zainteresuje Jou. Dzięki temu może będzie miał mniej powodów, żeby na nią znowu parskać.
Kunoichi wróci w okolice rudery z samego rana i ponownie zaszyje się przed wzrokiem niepotrzebnych gapiów, ale tak żeby mieć na oku front chaty. Za pomocą swoich sensorycznych umiejętności, będzie monitorować sytuację w walącym się budynku i wyczekiwać momentu, gdy przestanie być tam tak tłoczno.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Minako wiedząc że jest na nieswoim terytorium, zdecydowała się rozegrać sprawę możliwie jak najbardziej zachowawczo. Obserwacje budynku nie przyniosły jej zbyt wiele odpowiedzi na dręczące ją pytania, jednak nie zraziło jej to. Do końca obserwacji widziała jedynie że obie sygnatury w dalszym ciągu znajdowały się w tych samych miejscach co wcześniej, najprawdopodobniej śpiąc. Takashima podjęła jednak decyzję że ta noc nie była jeszcze odpowiednią aby wykonać następny ruch, więc wycofała się ze swojego posterunku a następnie udała do żywszej i lepszej części Ryuzaku no Taki.

Posiłek spożyła ona w spokoju, nasłuchując strzępków rozmów prowadzonych przez nielicznych gości przybytku. Większość z nich rozmawiała o prywatnych sprawach, które nie były interesujące dla kobiety, jednak w pewnym momencie wyłapała ona prowadzoną przyciszonymi głosami rozmowę pomiędzy dwójką młodych chłopaków, którzy wyglądali na aspirujących shinobi. Z ich rozmowy Minako mogła wywnioskować że nadchodząca walka z Dzikimi zza Muru zapowiadała się zdecydowanie gorzej niż to jak to było przewidywane, przez co Ryuzaku było zmuszone wysłać sporą część swoich wojsk do obrony Sogen, w tym również chodziły pogłoski o zwerbowaniu kapłanów Jashina do pomocy w walce. Po tym rozmowa zeszła na tory około treningowe.

Po posiłku Minako wykupiła nocleg i położyła się spać. Następnego ranka kiedy kobieta znalazła się na swoim posterunku obserwacyjnym okazało się że mieszkaniec rudery jest już na chodzie i kręci się po domu na parterze, niedaleko samego wejścia. Druga sygnatura w tym czasie w dalszym ciągu znajdowała się w dokładnie tym samym miejscu co podczas całego wczorajszego podglądania.

W pewnym momencie Minako zauważyła jak shinobi udał się z powrotem do pomieszczenia gdzie spędził noc a następnie skierował się do wyjścia. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez handlarza informacjami, był to wysoki mężczyzna o czarnych włosach. Na twarzy miał on prostą drewnianą maskę, która dokładnie wszystko zasłaniała. Ubrany był w nieco ozdobną zbroję a na plecach miał przytroczony sporej wielkości zwój. Wyglądał trochę jakby miał wyruszać na misję, jednak szedł wpatrzony w małą karteczkę.

[Minako]

Wieczór w gospodzie nie okazał się tak owocny, jakby się tego spodziewała, ale lepsze to, niż nic. Miała też okazję solidnie odpocząć po podróży, dzięki czemu zregenerowała siły, aby rano ponownie się przyczaić.
Gdy dotarła na miejsce, shinobi już kręcił się po izbie, zaś druga sygnatura nadal leżała w tym samym miejscu. Wyglądało na to, że może to być osoba chora, która obecnie jest przykuta do łóżka. Minako nie uśmiechało się zabijać niewinnych ludzi, ale nie mogła zostawić po sobie świadków.
W pewnym momencie shinobi wreszcie opuścił swój zaniedbany dom, pokazując się jej na oczy. Skupiła się uważnie na jego wyglądzie, a widząc go zmarszczyła brwi. Czy to był ten kogo szukała? Nie miała pewności, ale atak w tym momencie nie był dobrym pomysłem. Poczekała więc, aż shinobi się oddali za swoimi sprawami i zakradła się na tył rudery, monitorując teren wokół siebie i pilnując żeby nikt jej nie mógł zobaczył. Jej celem będzie dyskretne zajrzenie przez okno, żeby zorientować się nieco bardziej co znajduje się w środku i kim jest ta nieruchoma sygnatura. Jeśli poczuje, że może być wystawiona na czyjeś oczy, będzie skutecznie się ukrywać. Jako sensor, miała tutaj zdecydowaną przewagę, bo wyczuwała źródła chakry i mogła bez problemu ich unikać. Tak czy inaczej, dotrze do rudery, żeby pozaglądać, a to co zobaczy, pozwoli jej podjąć decyzję co dalej.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Minako zauważyła swoją szansę i nie miała najmniejszego zamiaru z niej nie skorzystać. Kiedy tylko zamaskowany shinobi opuścił budynek kobieta wiedziała że nie może tego przepuścić. Nieczego nie spodziewający się mężczyzna oddalił się spokojnym krokiem w kierunku targu i kiedy oddalił się na bezpieczną odległość, Minako ruszyła chyłkiem po dachach i korzystając ze swoich zdolności sensorycznych, upewniała się czy nie ma w pobliżu kogoś kto mógłby ją nakryć podczas rekonesansu. Okolica wydawała się dość mocno opustoszała, w dwóch pobliskich budynkach była w stanie wyczuć parę osób, jednak godzina była na tyle wczesna że spokojnie można było założyć że jeszcze śpią albo dopiero zaczynają przygotowywać się do kolejnego dnia. Minako udało się bez żadnego problemu dostać na dach sąsiedniego budynku i stamtąd na na ścianę wychodzącą na patio na tyłach rudery. Stamtąd mogła zajrzeć kolejno do okien aby zobaczyć co w środku kryje budynek.

O dziwo w środku budynek prezentował się zdecydowanie lepiej niż z zewnątrz, było widać że ktoś dbał o to żeby dało się tutaj mieszkać i było nawet… przytulnie. Pierwsze piętro, niemal pusty pokój z futonem. W środku siedzi nieco zmarnowana kobieta w średnim wieku, patrząca przed siebie, jakby nic wokół niej nie istniało. To właśnie ona była tą drugą sygnaturą chakry. Na strychu jest pokój, z sukniami wyłożonymi na futonie, nie wyglądały one jednak jakby kiedykolwiek były noszone. Kolejne pomieszczenie, pełno zwojów małej i średniej wielkości a nawet jeden duży a także sporo różnego rodzaju gratów i narzędzi, na pierwszym piętrze, pokój w którym noc spędził shinobi, było tam bardzo schludnie i czysto, przy parapecie stało kilka doniczek z roślinami, kolejne pomieszczenie nie miało w sobie zbytnio nic ciekawego nie licząc jednego sporych rozmiarów zwoju opartego o ścianę w rogu, na dole jest wspólna przestrzeń z kuchnią oraz gabinet z dokumentami i zapiskami i jeszcze jednym dużym zwojem opartym o biurko.

[Minako]

Widząc jak shinobi zmierza w kierunku targu, Minako uśmiechnęła się łobuzersko. Czyli jej ofiarą poszła po zakupy i niedługo wróci. Idealnie, żeby do tego czasu się rozejrzeć i zapoznać z domem. Zachowując najwyższą ostrożność, żeby tylko nie zostać dostrzeżoną, Kunoichi ruszyła dachami w stronę rudery. Gdy wreszcie dotarła na tyły budynku, to co zobaczyła przez pierwsze okna nie było tym, czego się spodziewała. Porównując zewnętrzny wygląd ruiny, w środku było nawet ładnie urządzone. Nie przyszła jednak podziwiać umeblowanie, a zbadać teren, do którego właśnie miała wejść.
Wzdrygnęła się, gdy dostrzegła kim była druga sygnatura chakry. Kobieta wyglądała naprawdę upiorne, patrząc przed siebie bez zmysłów i kontaktu że światem. Minako miała nadzieję, że tak pozostanie, bo wcale nie chciała do niej podchodzić. Gdy więc rozejrzała się dostatecznie od zewnątrz, wyjęła z kabury jeden ze swoich kastetów z ostrzem na końcu i przyczaiłam się przy tylnych drzwiach, by następnie spróbować je jak najciszej otworzyć. Powolutku, żeby nie skrzypiało. Jeśli będzie trzeba coś podważyć, żeby otworzyć, wsunie ostrze w szczelinę. Tak czy inaczej wejdzie do środka i zamknie za sobą drzwi, zachowując wszelkie środki ostrożności.
Była na samym dole, więc w pierwszej kolejności skierowała się do gabinetu, skradając się niczym prawdziwy asassyn. Przejrzy dokumenty, które leżały na wierzchu, po czym chwyci za zwój oparty o biurko i rozwinie go, żeby sprawdzić czy zawiera zawartość, która mogłaby ją zainteresować. Jeśli nie, odłoży go tak jak stał, natomiast jeśli było tam coś interesującego to zwinie i zawiesi sobie na plecach. Wszystko zależało od treści, albo jej braku, bo mógł to być czysty zwój, a mógł być to zupełnie inny, przypadkowy fant.
Następnym przystankiem Minako będzie piętro i sypialnia shinobiego. Tam w rogu pomieszczenia też dostrzegła zwój. Zachowując ciszę i robiąc jak najmniej hałasu, zbada i ten wielki zwój, aby sprawdzić czy tam może było coś wartego uwagi. Ogólnie Kunoichi porusza się po domu bardzo cicho i omija szerokim łukiem pomieszczenie z dziwną kobietą. Przez cały ten czas buszowania po domu ma też wyczulony sensor, aby monitorować dziwną kobietę i wypatrywać powrotu właściciela z targu. Gdyby kobieta wreszcie się poruszyła z zamiarem ataku, Minako odpowiednio zareaguje. Natomiast jeśli shinobi wróci z targu, Kunoichi zaczai się na niego za frontowymi drzwiami, tak żeby ją zasłoniły przy otwieraniu. Gdy shinobi wejdzie do domu, Minako błyskawicznym ruchem wpakuje mu ostrze prosto w szyję i wyszarpnie, nim ten zdoła w ogóle zareagować.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Kobieta zadowolona z sytuacji na spokojnie mogła przeszukać ruderę i sprawdzić co ciekawego się w niej kryło. Na pierwszy ogień poszedł gabinet. Leżące wszędzie papiery były poukładane w mniej lub bardziej rozganizowane kupki, jednakże widać było po nich że niedawno doszło do ich zalania co całkowicie uniemożliwiło rozszyfrowanie jakichś bardziej składnych informacji. Jedyne co odczytać mogła tam Minako to jakaś długa lista pełna imion a na innym dokumencie widniał jakiś spis, prawdopodobnie coś związanego z budżetowaniem wydatków. Wśród papierów leżał też list zaadresowany do kogoś mieszkającego w Cesarstwie o imieniu Seiji. Tajemniczy zwój jako następny wpadł w ręce kobiety, po rozwinięciu okazało się jednak że był to zwykły zwój z czymś zapieczętowanym w środku. W pokoju z dwoma futonami i ze zwojem opartym o ścianę, Minako złapała za niego i rozwinęła aby poznać jego tajemnice.

  Ukryty tekst

W trakcie odczytywania zwoju, kobieta jednak poczuła jak w zasięgu jej wyczuwania ponownie pojawiła się sygnatura shinobiego. Minako nie mogła mieć pewności czy to był dokładnie ten sam shinobi, jednakże na ten moment wyraźnie kierował się on tą samą drogą co szedł wcześniej zamaskowany, kiedy opuścił ruderę...
Minako nie miała zamiaru ryzykować, więc cicho i ostrożnie wróciła na parter aby tam zaczaić się na swoją ofiarę. Z każdą mijającą chwilą kobieta czuła jak sygnatura zbliżała się aż reszcie zwolniła przed wejściem. Zaszeleścił papier ale po chwili osoba ruszyła do przodu, wchodząc przez drzwi frontowe.
- Wróci... - młody mężczyzna zaczął obwieszczać swój powrót do domu kiedy ostrze Minako zatopiło się w jego szyi sprawiając że jedyne co się później z niego wydobyło to bulgot i krew. Mężczyzna był kompletnie zaskoczony atakiem, absolutnie się tego nie spodziewał i nie miał nawet jak zareagować. Ostrze kobiety zostało szarpnięciem wyciągnięte do przodu, rozcinając jeszcze bardziej gardło. Krew obficie zalała swojego właściciela a także podłogę w pokoju wspólnym. Minako usłyszała jakiś dziwny szum i mogła poczuć jak ciało mężczyzny jakby zaczęło wibrować, z każdej szczeliny w pancerzu zaczęły wylatywać niewielkie owady, jednakże po początkowym zrywie dość szybko się uspokoiły i opadły na ziemię, obłażąc przy tym umierającego mężczyznę.

[Minako]

Dokumenty nie przyniosły nic ciekawego, a zwój okazał się być pojemnikiem na zapieczętowane graty. Gdy więc skończyła z gabinetem, poszła sprawdzić kolejny zwój, który stał na górze oparty o ścianę. Był to opis techniki, ale nie ten, którego szukała. Zanim jednak zdołała się wczytać, wyczuła jak shinobi wraca do domu z targu. Pozostawiła na chwilę zwój z bramą i zeszła na dół, przyczajając się za frontowymi drzwiami. Nie miał szans i w żadnym wypadku nie mógł się spodziewać tego ataku. Gdy więc drzwi się otworzyły, a mężczyzna wszedł do środka, Minako błyskawicznie wpakowała mu ostrze w szyję i wyszarpnęła je, sprawiając że shinobi zalał się krwią. Drugą ręką zamknęła za nim drzwi i już miała podejść bliżej, gdy odskoczyła, widząc robactwo wypełzające spod jego pancerza. Chmara chwilę się zakotłowała, a potem zniknęła.
Co jest kurwa?!
Dopiero po chwili podeszła do ciała mężczyzny i omijając krew na podłodze, zdjęła mu z pleców zwój. Sprawdzi, czy był to ten, którego szukała, a jeśli tak, przewiesić go na swoich plecach, jeśli nie będzie to nic ważnego, zostawi. Sprawdzi też jego ekwipunek, wszelkie notki i inne fanty się przydadzą, tak jak ewentualne Ryo. Gdy już przetrząśnie zabitego mężczyznę, wróci do gruntownego przeszukiwanie domu. Zgarnie też znaleziony wcześniej zwój i ruszy dalej. Przejrzy dokładnie wszystkie pomieszczenia, poza tym z dziwną kobietą. Minako zrobiła wszystko, żeby ta jej nie zobaczyła. Czy odnajdzie wreszcie to, czego szuka? I co jeszcze ciekawego znajdzie?

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Niecodziennie duża chmara robaków opuściła ciało swojego nosiciela, wprawiając tym samym Minako w zaskoczenie, jednakże szybko się okazało że nie były one zagrożeniem dla kobiety. Kiedy już rój się bardziej uspokoił i rozpierzchł (część owadów weszła w deski w podłodze, część z nich odleciała, część schowała się z powrotem w ciele), zabójczyni przeszukała dokładnie swoją ofiarę, zabierając wszystko co prezentowało sobą jakąkolwiek wartość dla nowej właścicielki. Po zabraniu ekwipunku kobieta zabrała się za dalsze przeszukanie budynku podczas którego również zagarnęła dla siebie co ciekawsze i bardziej przydatne rzeczy jakie jej wpadły w ręce. Przeszukanie pokoju z dwoma futonami nie zaowocowało niczym poza znalezionym już wcześniej zwojem, nie licząc drobnego zapasu ubrań w dwóch odbiegających od siebie rozmiarach. Pokój zawalony narzędziami i gratami krył w sobie jednak aż dwa duże zwoje, jeden, który Minako widziała już z okna, drugi zaś leżał pod ścianą częściowo przykryty jakimś kawałkiem drewna.

  Ukryty tekst

Zwój, który Minako wcześniej znalazła w gabinecie okazał się kryć w sobie...

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Minako]

Gruntowne przeszukanie okazało się bardzo owocne, o czym Minako nawet by nie śniła.

  Ukryty tekst

Mając już wszystko, Minako wytarła jeszcze swój ostry kastet i schowała go na swoje miejsce.

  Ukryty tekst

Pozostało już tylko opuścić to miejsce. Co prawda mogła je puścić z dymem, ale tylko niepotrzebnie zwróciłaby uwagę na wszystko. Tak więc ponownie skoncentrowała się na swoich umiejętnościach sensorycznych, aby zbadać otoczenie wokół siebie. Wymknie się tak, jak tu przyszła, nie pozwalając, żeby ktoś ją zobaczył. Chatę zostawi nietkniętą z zamkniętymi drzwiami. Może minąć sporo czasu, zanim ktoś coś odkryje, zwłaszcza w takiej dzielnicy. Tak więc Minako ostrożnie opuści to miejsce, by na koniec wtopić się w tłum w centrum Ryuzaku no Taki. Ostatecznie opuści miasto i ruszy do domu.

[zt]

  Ukryty tekst

[Jawa]

Koniec Interwencji Fabularnej