Czarny Rynek Shigashi no Kibu

[Shindo]

Z poczuciem porażki biegłem przed siebie ścieżką wybraną z irracjonalnych pobudek. Uczucie które cały czas mi towarzyszyło nie było mi obce. Nie raz i nie dwa poznałem prawdziwy smak porażki, przegranej po której nie byłem w stanie się otrząsnąć przez dłuższy czas. Z wielką trudnością znosiłem tego typu podobne chwilę, z palącym wstydem niczym żar w sercu, ze smutkiem, rozkojarzeniem i zamyśleniem przetrawiałem te gorzkie chwilę. Ostatni raz tak sromotnej klęski doznałem jeszcze w czasach mojej kariery w kompanii zbójeckiej w której oczywiście służyłem w raz z moim przyjacielem Hashi`m. Wydarzenie miało miejsce w Karmazynowych Szczytach, w tym okresie służyliśmy u pewnego władyki, a tego feralnego dnia mieliśmy z chłopakami wolne popołudnie. Wybraliśmy się do pobliskiej wioski, gdzie na jakieś wiosenne święto urodzaju były organizowane zapaśnicze zawody. Dałem się rozproszyć i jako kilkunastoletni chłopak zostałem poskromiony przez jeszcze młodszego chłopaka w takim stylu, że cała wioska płakała ze śmiechu...

Teraz czułem się dokładnie tak samo, jednak nie mogłem sobie pozwolić w tym momencie na takie chwile słabości. Za każdym razem kiedy chciałem wpaść w objęcia smutku, próbując pogrążyć się bez opamiętania w swojej boleści doprowadzałem się w duchu do porządku. Byłem shinobi i przyszedłem tutaj aby dokonać krwawej rzezi na jebanych mafiozach.
- Zabić, zabić, zabić
Powtarzałem po cichu pod nosem skupiając się na tych słowach i próbując przywrócić swojemu duchowi odpowiedni nastrój do działania. Pierwszy poziom mojej mocy demona wspomagał tylko odganiające działanie goryczy porażki. Nic tak dobrze nie działało na mnie jak stary poczciwy dobry gniew. Przepędzał wszystkie moje rozterki i zawahania właściwie od ręki. Ta sytuacja była bardzo skomplikowana i mentalne wyleczenie trwało zadziwiająco długo, nie zdążyłem wrócić w pełni do siebie, a już zobaczyłem tajemniczą postać która zniknęła mi w odmętach tego jebanego labiryntu. Krew we mnie na nowo się zagotowała, przyspieszyłem tempo i popędziłem za tą postacią. Liczyłem, że będzie w posiadaniu wiedzy gdzie może znajdować się mój cel, planowałem na koniec i tak to coś zabić, jednak miałem tą myśl z tyłu głowy, że najpierw trzeba wyciągnąć informacje, a potem...
- Hihihihihi
Złowieszczo zaśmiałem się w duchu, rozkoszując się wizją dokonanego mordu. Miałem tylko nadzieję w duchu, że to rzeczywiście będzie ta odpowiednia osoba, posiadające jakiekolwiek pożyteczne informacje. W przeciwnym wypadku czekało mnie szukanie kolejnych nikczemnych chujków licząc na to, że któryś w końcu będzie coś wiedział. A łapanie każdego chuja i wypytywanie go gdzie może być mój cel, średnio mi się widziało. Nie dość, że żaden może nie posiadać pożytecznej dla mnie wiedzy to na domiar złego każde moje pudło oznaczało więcej czasu na ucieczkę dla tego chujka.

  Ukryty tekst

[Arii]

15/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Shindo biegł. Biegł I walczył z samym sobą, aby dotrzeć do celu. Zagubił się we własnych myślach, aby uspokoić swój gniew i smutek, żeby skupić się tylko na chęci mordu. Zaśmiał się w duchu, kiedy pojawiła się jego zakapturzona postać. Zniknęła w korytarzu i już sam labirynt zaczął go wkurwiać, ale nie poddawał się. Przyspieszył. Przeleciał przez jeden, drugi i trzeci. W końcu wyleciał na kolejny dziwny kamienny placyk. Bez budynków i murów, filarów... Powietrze było coraz świeższe, teraz dopiero to zauważył. Czyli był gdzieś przy wejściu na górę... I zakapturzona postać biegła przed siebie, do jednej z wąskich wnęk w północnej ścianie tego dziwnego pola. Nie wahał się. Nie zatrzymywał się. Po prostu się w niego wbił. Poczuł, że płaszcz jest delikatny, z jedwabiu. Mężczyzna pod płaszczem wyłożył się na ziemię. I zapiszczał... -Złaź ze mnie potworze! CZY TY WIESZ KIM JESTEM DLA MAFII?!- tak to chyba musiał być ten ekstrawagancki gnojek, o którym wcześniej wspominał Son. Wierzgał się i piszczał pod ciężarem przemienionego Shindo, któremu właśnie powoli do głowy wbijały się coraz gorsze myśli... Ten ktoś pracował dla mafii... Ten laluś był Wielkim Informatorem, o którego tak zabiegały mafię i którego miał przechwycić, żeby jakiś tam Shimoya dostał się do Shigashi niepostrzeżony?

---

  Ukryty tekst

Dialogi: Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!
Kobieta - Feniks

[Shindo]

Biegnąc w kierunku swojego celu nakręcałem się coraz bardziej, niczym zwierzę łowne goniące swoją zwierzynę. Już czułem jego zapach i wtedy postanowiłem obalić. Rzuciłem się w przód oburącz obejmując go w pasie, po upadku żeby go zdezorientować przekręciłem się z nim przez plecy, aby go zdezorientować. Dopiero wtedy rozluźniłem swój żelazny uścisk i lekko się podnosząc na rękach rzuciłem się na jego ciało nakrywają jego klatkę piersiową swoim ciałem. Kontrolnie przyjebałem mu prawym prostym w twarz, aby go dodatkowo "zmiękczyć". I zacząłem od przesłuchiwania:
- Jestem Shinobi z ramienia Shigashi no Kibu, Shindo. A teraz gadaj kurwo co wiesz o mafiach.
Chcąc pokazać mojej ofierze, że nie mam czasu na ciuciubabki chwyciłem go za palec wskazujący prawej ręki i napierając z całych sił swoją ręką na jego palec tak aby będąc wyprostowanym dotknął wierzch swojej dłoni, usłyszałem przyjemny i bardzo harmonijny trzask łamiących się kości.
- Jeden... Muzyka dla moich uszu, a teraz kurwa gadaj bo będę liczył sobie do dziesięciu na twoich palcach.

Skomlał jak ostatnia łajza i miałem mu połamać kolejnego palucha, ale wtedy na chwilę się zatrzymałem o ile nie popierdoliłem postaci to on. To musiał być mój cel, uśmiechnąłem się i połamałem mu pozostałe paluchy prawej ręki.
- No i kurwa już nie zawiąże pieczęci. - w myślach zaśpiewałem radośnie

Gdy łajza krzyczała jak go paluszki bolą siłą postawiłem go na nogi. Wtedy odezwała się moja natura
- ZABIJ !!! ZABIJ !!!
Myśli mnie te aż otumaniły, miałem wielką ochotę go zabić tak jak na czarkę dobrego sake, ale wiedziałem, że muszę się kontrolować. On dostarczony do władz da szansę na zniszczenie w większej skali mafie. Rozsądek jedno, ale druga natura wyrywająca się do działania to drugie, a do tego te myśli.
- Zabij ! Zabij ! nie... Zabij ! Zabij !... - próbowałem jakoś z tym walczyć - nie mogę Zabij ! nie mogę Zabij ! Nie mogę ! zabij NIE MOGĘ !
Gdy myśli tłukły się w mojej głowie, nie wiem nawet kiedy, a kunai znalazł się już w mojej dłoni gotowy zakończyć żywot mężczyzny który kwilił przede mną straszliwie z powodu bólu palcy. W momencie kiedy z trudem wygrałem batalię z samym sobą, ostatni zwrot w głowie wyrwał się na głos, a żeby znaleźć ujście swej złej energii wbiłem mafiozie całe ostrze kunaia prosto w odbyt.

Zmęczony i zdyszany wewnętrzną walką zanim oświadczyłem mafiozie, że jest aresztowany dopytałem
- Jesteś tym wielkim mafijnym informatorem ?

Gdyby nie był to oczywiście, żadna strata co najwyżej kolejna mafijna kurwa trochę pocierpiała przed śmiercią i tyle w temacie. W każdym razie czekając na odpowiedź byłem czujny, a zmysły miałem wyostrzone byłem w gotowości przybrać prawdziwą formę demona jeżeli tego wymagałaby sytuacja.

  Ukryty tekst

[Arii]

16/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Bestia puszczona samopas nie miała gdzie puścić swojej energii, dlatego schwytanie takiego kąska, który miał przed sobą było idealne w tej sytuacji. Walnął się całym ciałem na zakapturzonego mężczyznę i zaczął swoje tortury. Palec od razu puścił a krzyk rozniósł się po całym dziwnym placu. Echo rozeszło się przez wszystkie możliwe wnęki, odbijając się w głowie Shindo. Wszystkie jego instynkty zaczęły szaleć - w głowie obudziła się burza chcąca krwi, tylko jej. Krzyczący mężczyzna odsuwał się od niego, kiedy ten kucał i zastanawiał się co ma dalej zrobić, próbując zagłuszyć myśli o morderstwie. I kiedy już chciał wbić swoje ostrze w mężczyznę, odleciał kilkanaście metrów po placu. To uderzenie było o wiele gorsze niż kobiety, z którą walczył jeszcze kilka minut temu. Poczuł zbierającą się krew w ustach i przeszywający ból w głowie. -Mogę wiedzieć, co ty odpierdalasz?- głos mężczyzny, Sona... Brzmiał ostro niczym przeszywający wszystko wiatr. Poczuł też nagle ścisk w klatce piersiowej. Chciał uciekać. Napór potężne chakry wbił go w ziemię. Czuł zagrożenie. Nie on teraz był bestią. Czuł o wiele większego alfę w pobliżu i był nim mięśniak z Rady. -Zamierzasz się uspokoić czy mam ciebie uśpić, Bestio?- teraz zaczął rozumieć o co chodziło Ryutaro, kiedy mówił o Sonie i jego zdolnościach. Nie był to byle kto. A na pewno nie był w jego lidze. Son w tym czasie uniósł mężczyznę i go otrzepał. Trząsł się ze strachu i bólu. Wyglądał jak totalny laluś, chudy, blondyn, obwieszony jakimś złotem. -Toć się kurwa wystroił. Rada raczej nie tego się spodziewa po Wielkim Informatorze.- chłopak zaczął łkać i mamlać coś o tym, że miał być chroniony. -Zapytam się ostatni raz. Ogarnąłeś się czy ja mam ciebie ogarnąć?

---

Dialogi: Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!
Kobieta - Feniks

[Shindo]

Niczego informatorowi nie zrobiłem gdyż uderzony odleciałem do tyłu. Uderzenie było potężne nawet bardzo, nie byłem w stanie sobie przypomnieć czy kiedyś poczułem takie zderzenie z potężną nienaruszalną skałą. Moja złość musiała znaleźć ujście i jedynie na c było stać mój organizm to sfrustrowane wbicie kunaie w podłoże, aby za daleko nie odlecieć. Kiedy w końcu otrząsnąłem się po tym uderzeniu moim oczom ukazał się Son, sparaliżowało mnie. Jak to Son ? Co on robi ?

Nie wiedziałem co robić
- Czy Son jest zdrajcą ? Nie, to raczej niemożliwe, ale kto go kura wie.
Chciałem wstać i zapytać poirytowany co on odpierdala jednak ten mnie uprzedził. Nie dość, ze zapytał mnie złowieszczo co ja odpierdalam to jeszcze dał mi posmakować swojej potęgi chakry. Siła z którą zostałem zderzony nie przypominała, żadnej innej, z powodowała, że w środku siebie nawet się lekko skuliłem. Sekundy w których trwałem w tym stanie zdawały się trwać wieczność, jednak na szczęście udało mi się zacisnąć zęby i jakoś wstać w momencie kiedy to uczyniłem z trudem zapytałem.
- Co ja odpierdalam ! Co ty odpierdalasz ? Moim zadaniem jest dostarczenie tego jegomościa która włada chakrą. Uniemożliwienie mu swobodnego ruchu, zawiązywania pieczęci i pozostawienia na jego ciele ran zwiększa szanse, że ze skruchą pójdzie ze mną jak baranek bez żadnych sztuczek we wskazane przeze mnie miejsce !
Wyrzuciłem z siebie ze złością starając się jak to tylko możliwe wypuścić z siebie jak najwięcej skumulowanej energii. A gdy próbowałem złapać oddech po moim monologu, Son znowu coś od rzezy zaczął pierdolić o uśpieniu.
- Słuchaj kurwa, wykonuje rozkazy ludzi którzy ufają również i tobie. Jeżeli ci się to nie podoba to mniej do nich pretensje. A teksty o uśpieniu wsadź sobie w dupę, może i jesteś silniejszy co wyraźnie czuję, ale nie pozwolę sobą pomiatać zwłaszcza kiedy trzymam się zasad i je skrzętnie wykonuje.
Wiedziałem, że Son jest w stanie zmieść mnie z powierzchni ziemi, najprawdopodobniej pokonał bez większego wysiłku dziewczynę która miała nade mną znaczną przewagę jednak tak jak sobie to wciąż powtarzałem, nie zrobiłem nic złego podczas próby doprowadzenia poszukiwanego przed obliczę rady. A co warto wspomnieć na samo wykonanie zadania otrzymałem swobodną rękę i tego zamierzałem się trzymać.

W tym wszystkim najbardziej martwiły mnie moje myśli które non stop ponownie bombardowały moją głową.
- A może Son jest zdrajcą ?
Nie chciałem w to wierzyć, jednak od tego momentu stałem się bardziej czujny z większą uwagą obserwują zachowanie mojego aktualnego towarzysza broi, przynajmniej na tą misję. Sam zacząłem powątpiewać w to komu mogę rzeczywiście zaufać.

  Ukryty tekst

[Arii]

17/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Atmosfera się zagęściła. Son nie wyglądał na spokojnego a jedyne co czuć było z jego strony to gotowość do zmierzenia się z Shindo. -WYKONUJESZ ROZKAZY?!- mężczyzna huknął, aż zatrzęsły się posadzki. Jego chakra trzęsła całą powierzchnią. Nie atakowała w samego Shindo, ani chłopaka przy nim. Ewidentnie panował tak nad swoją siłą, że mógł pokazać wszystkim ich miejsce w szeregu. -KTO POWIEDZIAŁ CI, ŻE MASZ WBIJAĆ MU OSTRZE W DUPĘ, POPIERDOLEŃCU?! KTO POWIEDZIAŁ CI, ŻE MASZ GO UNIERUCHOMIĆ, POŁAMAĆ I PORANIĆ?!?!?!?!- z każdym słowem na ziemi pojawiały się coraz większe pęknięcia. -NIKT CI TEGO NIE KAZAŁ! MIAŁEŚ GO DOPROWADZIĆ DO RADY! A JEŻELI NIE DOSTAŁEŚ INNYCH WSKAZÓWEK TO MASZ GO DOPROWADZIĆ W STANIE NIENARUSZONYM, DO CHUJA JEGO MAĆ!!!!!!!!!!!- pod jego stopami zrobiło się wgłębienie wybite samym naciskiem jego mocy. Chłopak obok niego upadł na tyłek przerażony. Mamrotał coś o mafii i innych, ale Shindo nie mógł tego, aż tak dobrze dosłyszeć. Son odpuścił ze swoją chakrą i zaczął głębiej oddychać. Uspokajał się. Spojrzał się na swój cel z żale. Chłopak leżał zapłakany. -Mafia potrafi skrzywdzić wszystkich. Wykorzystać każdego. Kupić wszystko co się da, aby wyzbyć kogoś z człowieczeństwa. Masz mylne pojęcie wartości... Ale czego się spodziewać po bestii Jugo.- Son klęknął przed zakapturzonym chłopakiem, który łkał. -Twoim palcem zajmiemy się po wyjściu stąd. Rada się tobą zaopiekuje. Ochronię ciebie przed nimi.- pomógł mu wstać i spojrzał się jeszcze raz na Shindo -Dlatego nie chciałem kogoś takiego jak ty. Nie wiem co w tobie widzi Batodan, ale nie kontrolujesz swoich umiejętności. A to sprawia, że jesteś niebezpieczny. Nie masz sił, żeby kontrolować te przemiany... Nawet nie wiesz co to za umiejętności... A gdybyś tylko się postarał...- Son patrzył się na Shindo z żalem, czekając, aż ten odpuści swoje zamiany ciała. Ale czy gniew tej bestii minie?

---

Dialogi: Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!
Kobieta - Feniks

[Shindo]

Son się wkurwił nie na żarty i pewnie w normalnych przypadkach bym się zląkł jednak to uderzeni odrzucające mnie do tyłu oraz niesłuszne oskarżenia z powodowały, że palący żar niesprawiedliwości tylko we mnie wzrósł. Kroku w jego stronę nawet nie myślałem postąpić, instynkt samozachowawczy nakazywał mi trzymać się tej odległości która się między nami utworzyła. A gdy Son już się wykrzyczał ja również zacząłem krzyczeć
- Kurwa mać ! Do chuja pana, przecież stałeś obok jak Batodan mówił - odchrząknąłem i spróbowałem nieudolnie naśladować głos jednego z radnych - "...To w jakim stanie go tutaj przyprowadzisz nikogo nie obchodzi. Ma być żywy. ..." - wróciłem do normalnego tonu - i kurwa jest i byłby !!! Złamałbym mu palce, wsadził kunai w dupę, upodlił jak szmatę, ale nie zabiłbym bo kurwa miał być żywy. Do tego dorzuciłem nie połamanie mu szczęki i naruszenie głowy, aby mógł się najzwyczajniej w świecie wyartykułować.

Na te wszystkie prywatne wycieczki w stylu, marnujesz potencjał, nie chciałem z tobą pracować bla bla bla odpowiedział chłodno
- Wsadźcie sobie te gadki głęboko w dupę. Próbujesz mnie z prowokować ? Zapomnij, nie zrzucisz na mnie winę bo rozkazów nie pamiętasz.

A gdy tak staliśmy na przeciwko siebie, łypiąc na siebie zauważyłem, rozczytałem z jego mowy ciała i spojrzenia, a może mi się wydawało jakby oczekiwał, że wycofam swoją moc. Zanim zastanowiłem się czy to mi się wydaje, zanim dałem sobie więcej czasu na rozczytanie sytuacji najzwyczajniej w świecie pokręciłem głową przecząco i dodałem:
- Jesteśmy na misji Son, to jest moja moc i dopóki nie zakończymy pomyślnie misji nawet nie myślę zdjąć z siebie potęgi demona sprawiedliwości. W stadium numer jeden w pełni nad sobą panuje, więc możesz być spokojny, nic ci nie zrobię.

Patrzyłem na niego, on na mnie i w sumie co dalej ? Będziemy się kłócić o to, że Son jest zwykłym gamoniem który zapomina rozkazów ? Czy doczekamy się mafijnych posiłków z którymi przyjdzie nam się napierdalać do samego końca ich albo naszego. W sumie doszedłem do wniosku, że nie mam nic przeciwko temu, aby jeszcze upuścić z kogoś krwi. Zacząłem nawet po cichu liczyć, że może ktoś się napatoczy. Aż w końcu nie mogłem się powstrzymać i mając Son`a cały czas na uwadze zacząłem wypatrywać dookoła potencjalne ofiary które mógłbym w spokoju zatłuc. A son jak chcę niech się dalej użala nad tą mafijną kurwą, która zdechnie jak wszystkie kurwy zresztą.
- Jeszcze tego brakuje, żeby mu laskę zrobił. - pomyślałem, kpiącą uśmiechając się do własnych myśli. Po czym coś mnie tknęło i zapytałem:
- A kto to jest Jugo ? Jakiś twój kolega co również rozkazów nie pamięta ?

  Ukryty tekst

[Arii]

18/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Son kręcił głową. -Batodan nie jest tutaj szefem i lubi takich jak ty, którzy nie są... związani tak naprawdę z prawem. Od Mafii dzieli Ciebie tylko to, że masz odznakę miasta. Brutalność... Eh... Koniec rozmowy. Twoje zadanie się skończyło. Odpuść przemianę - nic ci to nie da a przerazisz ludzi na ulicy. Wychodzimy stąd.- rosły mężczyzna westchnął z rezygnacją. -Jugo to nie żaden kolega. To ludzie z twoimi umiejętnościami. To co robisz jest uwarunkowane więzami krwi. Myślisz, że to jakaś przemiana Sprawiedliwości? Ci co wymierzają w ten sposób sprawiedliwość są takimi samymi złoczyńcami jak tych, których zgarniają na drugi świat.- wyciągnął z kieszeni jakiś metalowy łańcuszek, którym obwiązał nadgarstki chłopaczkowi. Wytrzeszczył oczy. -Jugo nie potrafią nad sobą panować na twoim poziomie. Słyszą tylko głos nawołujący do śmierci. Daleko ci do tego poziomu.- spojrzał się na niego -Koniec dyskusji wychodzimy stąd. Od razu z tego wyjścia wyjdziemy na ulicę?- spytał się złapanego chłopaka, ktory nerwowo kręcił głową, potakując. -Dodatkowo. Sensorzy rzadko kiedy są typem ofensywnym. Tacy jak on, jak widzisz raczej nie są w stanie zrobić krzywdy tobie.- Son przestał być zdenerwowany, uspokoił się, ale nadal pokazywał swoją stanowczość i zakończenie tematu. -Batodan zdecyduje o tobie, nie jesteś tutaj z mojej decyzji. Ale pamiętaj on nie jest moim przełożonym i tutaj to ja rządzę. Więc zwijamy się. Czas ucieka a dzisiaj ma być wielki dzień dla Shigashi... O Wielki Obywatelu.

---

Dialogi: Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!
Kobieta - Feniks

[Shindo]

Nie mogliśmy się ewidentnie dogadać z Sonem, nie zamierzałem odpuszczać chociaż czułem, że dotykam czułych strun, co w konsekwencji mogło dla mnie się źle skończyć. I kiedy już miałem rozpocząć dalszą część swojej tyrady jakim złamanym chujem jest Son, za jego plecami w oddali ujrzałem swoją żonę w raz ze swoją córeczką. Zabrakło mi tchu, a ciało wrosło się w ziemię odpierając mi panowanie nad nim. Do moich uszu dotarła jeszcze muzyka grywana przez moją piękną żonę na flecie który zdążyłem jeszcze jej sam wystrugać. Czułem, że Son coś do mnie mówi, ale niestety w żaden sposób nie byłem w stanie usłyszeć co dokładnie do mnie mówi. Zupełnie tak jakbyśmy w tym momencie należeli do dwóch innych światów. Sytuacja potoczyła się tak jak zawsze w takich zdarzeniach miało to miejsce, mianowicie ujrzenie moich dziewczyn całkowicie ugasiło żar demona tlący się w moim sercu. Co finalnie doprowadziło do wycofania się pieczęci i utraceniu dodatkowej siły do walki. Przymknąłem na chwilę oczy chcąc w pełni oddać się dźwiękom wygrywanym na instrumencie, jednak kiedy tylko zamknąłem powieki, melodia rozprysła się. Nagle otworzyłem szeroko oczy i po mojej zmarłej rodzinie już nie było śladu. Ręką potarłem czoło ukrywając swoje oczy przed Sonem co prawda nie było w nich łez, ale obawiałem się że może wyczytać coś czego nie chciałbym żeby rozczytał.

Próbowałem zebrać myśli i skupić się co do mnie mówił mój aktualny bezpośredni przełożony. Po kilku chwilach doszedłem do wniosku, że mówił coś wyjściu na zewnątrz. Spojrzałem na siebie i z ciężkim westchnięciem doszedłem do wniosku, że Son jest po prostu idiotą. Moje znaki na pierwszym poziomie można spokojnie uznać za tatuaże. Argument że zwróciłbym na siebie jest kulą w płot gdyż większą uwagę ludzi skupi się na rozjebanej zbroi, podartych ciuchach, brudzie bo byłem cały ujebany od stóp po czubek głowy i na dodatek umazany byłem krwią jak dziecko błotem w deszczowy dzień. Nie patrząc na Sona zawiązałem pieczęci do techniki Henge no Jutsu i przemieniłem się w staruszka którego wcześniej widziałem. Ruszyłem w kierunku który wskazywał Son i martwym głosem rzuciłem tylko w eter:
- Ta, chodźmy.

Zamyślony i ponownie wybity ze swojego mentalnego stanu, zarzuciłem kaptur na głowę oddając się swoim myślą. Rozpamiętując z wielką pieczołowitością każdą sekundę moich machających do mnie dziewczyn, obraz do którego było mi tak tęskną cały czas przy mnie był. Obraz tych roześmianych twarzy, delikatnego uśmiechu mojej żony i głośny, acz delikatny śmiech mojej córeczki. Poczułem, że coś znowu chwyta mnie za serce, przymknąłem oczy i czując, że łzy same wypełniają oczodół, mocniej naciągnąłem kaptur.

  Ukryty tekst

[Arii]

19/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Widział je. To znowu one ratowały jego serce pełne nienawiści i braku sprawiedliwości... Jego żona i córka, obydwie zamordowane przez mafie uciszyły jego krzyk, który niby był straszny i uwalniał z niego bestię, ale możliwe, że był to tak naprawdę wychodzący z niego ból. Zaprzestał dyskusji z Sonem, który nie wyglądał na skorego do takich rozmów. W ciszy (no może nie takiej ciszy, ich towarzysz łkał pod nosem). Son już się nie odzywał do Shindo. Kroczyli kilkoma korytarzami nie napotykając żadnego mafiozy. Wszystkich musieli stąd wykurzyć ze strachu przez takim samym końcem, jaki spotkał przeciwników Shindo, oprócz jednej osoby. Gdy mieli wyjść z tunelu, Son wychylił się jako pierwszy i palcami wskazał, żeby iść dalej. Jak tylko opuścili dziwne przejście wpadli w ruchliwą ulice rynku u góry. Gdy ktoś już miał zwrócić uwagę na tak nietypowe towarzystwo zostali zasłonięci ogromnym, drewnianym powozem. Drzwi same się otworzyły a ich oczom ukazał się sam Batodan. Machnął do nich ręką, żeby wchodzili. -Szybko, szybko. Czasu szkoda.- gdy tylko zamknęli drzwiczki woźnica strzelił lejcami i ruszył do przodu całym powozem. -Widzę, ze udało się znaleźć cel, Son, Shindo. Były jakieś komplikacje?- spojrzał się na zakrwawiony strój Shindo z małą odrazą, ale wolał skupić wzrok na zakapturzonym chłopaku, który z przerażeniem patrzył się w deski podłogi. -Prawie bez przeszkód. Czy wszystko przebiega zgodnie z planem?- Son zabrał głos interesując się najwidoczniej czymś co się święciło w Shigashi. Batodan westchnął. -Hai. Praktycznie czekamy na ruch mafii... Z tego co udało nam się wywnioskować po dziwnych wstrząsach na północnych ziemiach... toczą się ostatnie bitwy między elitami rodzin. A to oznacza, że powoli możemy wdrażać kolejną część planu.- jego wzrok ponownie padł na Shindo. -Widzę, że miałeś ciężkie boje. Doprowadź się do porządku, Shindo-kun. Jutro nastanie nowy dzień. Jutro przybędzie osóba, która ściągnie Ci pieczęć z języka. Narazie za dużo ci powiedzieć nie mogę, ale... sądzę, że rezultat tego, co się jutro wydarzy może ci się spodobać.- i tak o to zatrzymali się pod znanym mu budynkiem agencji detektywistycznej. Son kiwnął mu głową, jakby nie pamiętając, co się wydarzy. Nie został już w nic wdrożony. Wykonał zadanie, ale nie wiedział, co tak naprawdę miało się dziać dalej. Chłopaczek, Wielki Informator, siedział zapłakany, nie zwracali nawet na niego swojej uwagi. Ale już jutro wszystko miało się zmienić... Ale jak? I dlaczego miało mu się podobać... Dodatkowo ostatnie walki? Czyżby mafia miała siebie nawzajem wybić? Dlaczego tak mało wiedział i nic więcej już m nie mówili?

ZLECENIE ZAKOŃCZONE SUKCESEM

---

Dialogi: Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!
Kobieta - Feniks

[Shindo]

ROK 394
Gdy tak smętnie szedłem w swojej transformacji, aby nie zwracać na siebie większej uwagi, nie wiadomo skąd, właściwie jakby wyrósł z pod ziemi pojawił się przede mną drewniany powóz. W tamtej chwili doszedłem do wniosku, że to już jest pora na odpoczynek skoro zamyślony nie zauważam takich środków transportu jak duże drewniane powozy. Z opóźnionym refleksem, ale zacząłem przyjmować pozycję obronną chcąc dać sobie czas na reakcję. Kiedy drzwiczki otworzyły się, miałem już uruchomić pierwszy poziom mojego demona sprawiedliwości.
- Przybyły posiłki ! - taka myśl objawiła mi się w głowie, wszak trochę czasu zmarnowaliśmy na tym targu, a skoro ten informator był taki ważny to mafijne kurwy raz, dwa powinni zjawić się w tym miejscu z ogromną grupą ludzkich ścierw.

Jednak ku mojemu zaskoczeniu w drzwiach powozu ukazała nam się głowa Batodan Ryutaro, a jego ręka zapraszała nas do środka. Zdjąłem z siebie technikę przemiany i wszedłem do środka za Son`em i "Wielkim Informatorem", zamykając za sobą drzwi usiadłem naprzeciw jednego z członków nowej rady. W ciszy wysłuchałem co miał do powiedzenia mój przełożony w odpowiednich momentach kiwałem głową kiedy trzeba było. Nie miałem nastroju do rozmów dlatego też gdy Son mówił to względnie też kiwałem głową przytakując mu. Za odwlekanie sprawy mojego awansu oraz zdjęcia pieczęci na języku pewnie bym się wkurwił, jednak moje serce było głuche, a umysł zmącony na wpływy potoku wściekłości.

W trakcie odbijania się ode mnie tych wszystkich istotnych informacji niczym morskie fale od brzegu skał, dojechaliśmy pod biuro detektywistyczne mojego przyjaciela Hashi`ego. Pożegnałem się z nimi gestem ręki, powóz zamknąłem z hukiem drzwi za sobą i odjechał zostawiając mnie samego na ulicy. Wszedłem do środka tak dobrze mi już znanego budynku, poszedłem do biura, wziąłem butelkę alkoholu.
- Miałem nie pić. - Stwierdziłem w myślach, z obrzydzeniem wiedząc co się zaraz stanie.
Z odrazą do własnej osoby wypiłem połowę zawartości butelki na jeden raz, sake było mi potrzebne, nie chciałem znowu widzieć swoich dziewczyn, nie byłem na to gotów. Najgorzej, że gdy emocje opadły to przypomniałem sobie o dotkliwej porażce... znowu. Wcześniej doznałem porażki z treserką teraz oberwałem od przeciętnej pizdy z mafii. Te wspominki z powodowały, że wypiłem drugą połowę zawartości butelki, wiedziałem że zaraz upojenie alkoholowe powali mnie na ziemię. Dlatego szybkim krokiem poszedłem na górę do swojego pokoju, rozebrałem się i padłem na łóżko. We krwi, brudzie i upojony sake, zasnąłem w czystej pościeli.

z/t