Opuszczony Magazyn

[Kubomi]

Zaczęło się… rozsądek i spokój pozwolił jej szybko dostrzec sytuację i ruchy wroga, a raczej wrogów? Ruch na dachu po prawej stronie i wystrzeliły w Jej kierunku i Sasoriego dwa tornada, na które trzeba było błyskawicznie zareagować, by nie otrzymać felernego trafienia. Wyglądało na to, że ma do czynienia z dwójką przeciwników lub przynajmniej jednym i klonem, jednak to na nic nie wpływało. Była pewna, że jej maszyny bojowe poradzą sobie sprawnie z adwersarzem. A jeżeli jakaś kukła zostanie zniszczona, po prostu wyciągnie kolejną. Proste. Nie należała do Kuglarzy, którzy płakali po utracie swoich marionetek, jakby utracili co najmniej psa albo członka rodziny – szczerze mówiąc rozumiała przywiązanie do czegoś, nad czym się trochę czasu siedzi, ale nie przesadzajmy. Jednak trzeba reagować!
Kubomi poruszyła nićmi chakry, by wprawić swoje dwie kukiełki w ruch, jednocześnie sama wykonując uskok w bok, by uniknąć trafienia idącego w jej stronę. Jednak przygotowując się na ewentualne bycie za wolną, użyje Ningyo w ostatniej chwili jako „żywej tarczy”, by kupić sobie cenną chwilę na uskoczenie, gdy wróg będzie próbował rozwalić drewno – a wyglądało jakby mógł. Za to Sasori w reakcji na atak odepnie się od wozu i wyciągnie swój ogon do przodu, by na metalową konstrukcję przyjąć tornado, jednocześnie wycelowując w przeciwnika i wystrzeliwując szybką serię trzech bełtów, by w ten sposób rozwiązać ten problem.
W ramach kontrataku, Skorpiona Kukła ruszy do przodu, by uderzyć swoim mechanizmem tłokowym przeciwnika, który popełnił błąd stawając naprzeciwko niego, a przynajmniej odstraszy go od wozu. Sama Kubomi postara się dokonać ataku za pomocą Ningyo, rzucając go we wroga niczym obracający się shuriken – o ile oczywiście będzie w jednym kawałku, ale jest na to przygotowana. Ma rezerwową sztukę na plecach jeszcze.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

Mechanizmy:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
12/14
~ Kradzież Narkotyków ~
Pogoda: Słonecznie
Lato, Południe

---

Kubomi dostrzegając atak, od razu zaczęła wręcz działać, jednak dzielenie uwagi między sobą, a lalki spowodowały iż nie zdołała znaleźć się po za zasięgiem uderzenia. Wir uderzył w jej rękę, sprawiając iż druga lalka, nie zdołała wykonać swoich czynności. Ningyo dokonała tylko lekkiego ruchu, nie całego wręcz. W tym czasie na jej szczęście wręcz Sasori zdołał podnieść swój ogon i zablokować drugi z ataków. Jednak nie zrobiło to na lalce, choćby najmniejszego wrażenia. Od niej odskoczył człowiek lądując na czterech kończynach i w tym czasie pociski poleciały w niego, ten skoczył, jednak jeden z nich wbił się w niego. Ten zaczął natychmiastowo wręcz kuleć i gdy maszyna ruszyła na niego, zaczął się wycofywać skokami. Maszyna jednak była na tyle sprawna, by znowu uderzyć w te istotę. Siła, wręcz odrzuciła ją, co jednak sprawiło, iż przeciwnik przed nią stał się bardziej wkurzony. Gdy w przeciwnika poleciały Shurikeny, on znalazł się blisko lalki i zadał jej cios, w ten mechanizm, który właśnie go zaatakował. Uszkadzając najpewniej go. Po ciosie przeciwnik zamierzał ponownie uderzyć, jednak już tutaj Kubomi widziała jedno, przeciwnik był diabelnie szybki, skoro nie widziała, by Shurikeny zrobiły mu choćby krzywdę.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Osazaki Furao - | ??? |

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Ngh…! – Tygrysica jęknęła z bólu, gdy nie zdążyła uskoczyć przed atakiem. Spojrzała instynktownie na swoją rękę, nie wyglądało to za dobrze, jednak dalej czuła, że może jej używać. Jeden przeciwnik został wyeliminowany z gry, pozostał ten ewidentnie groźniejszy. Nie była pewna czy kukiełki dadzą radę go zadrasnąć, jest cholernie szybki – ale w najgorszym wypadku przejdzie na bardziej ofensywną konfigurację.
Na razie jednak ponownie podłączyła nici do Ningyo - ale temu na swoich plecach (skoro był nieuszkodzony), a pozostałymi nićmy wydała rozkaz Sasoriemu do ataku. Masywna kukła obróciła się, by ruszyć w kierunku przeciwnika – wymachując wściekle rękami i wręcz wykonując obroty wokół osi, by uderzyć go ogonem, jednak w tym wypadku była to tylko zmyłka. Nawet jeżeli da radę uniknąć wolniejszych ataków, ciekawe czy da radę robić to samo, gdy o wiele szybsza kukiełka będzie go atakować. Ningyo ruszyła w stronę przeciwnika, starając się atakować od przeciwnej strony co Sasori, by wymusić na wrogu pełne skupienie na obronie – a przez to sprawienie, że prędzej czy później popełni błąd.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Techniki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

Mechanizmy:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
13/14
~ Kradzież Narkotyków ~
Pogoda: Słonecznie
Lato, Południe

---

Nie wyglądało to dobrze, przeciwnik był w stanie bez problemu w stanie zadać uderzenia uwolnionej lalce spod kontroli Kubomi i nim uderzył w niego Sasori, zdążył odskoczyć i wylądować dwa metry od nich, przyglądając im się. Ukazywał jej kły, gdy Kubomi zdołała wezwać do akcji drugi egzemplarz Ningyo. Mając nadzieję, iż zdoła go zaatakować swoją kombinacją przeliczyła się w swych własnych obliczeniach. Nie mogła dostrzec wszystkiego skupiona na dwóch lalkach. Jej błąd, jednak był dla niej radością wręcz. Przeciwnik bowiem nie zdołał uniknąć ataku jej najszybszej lalki i dwa ostrze rozharatały mu bok, gdy on się wtedy kręcił wokół własnej osi i dzięki temu zdołał zadać jedno potężne kopnięcie lalce. Wyczuła jak blokuje jej się jeden z mechanizmów. I mężczyzna skoczył w górę, zmierzając ku niej. Krwawił. Ataki jednak ze strony wielkiego obrońcy, nie robiły na nim wrażenia.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Osazaki Furao - | ??? |

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Poddaj się w końcu! – krzyknęła nieco już zirytowana tym, że szybkość oponenta skutecznie wyeliminowała Sasoriego z gry. Nie było sensu go używać, gdy zwyczajnie nie nadąża – choć skutecznie odwracał uwagę, to trzeba mu przyznać. Na tyle skutecznie, że udało się zaliczyć trafienie. Jednak teraz jej kukiełki są lekko uszkodzone, a on sam ruszył w jej kierunku – najpewniej z morderczą i bolesną intencją. Jednak miała jeszcze rezerwy sił i swoich mechanicznych żołnierzy, więc była spokojna. Jeszcze.
Widząc, że wróg ruszył w jej kierunku niczym bombowiec – odpięła momentalnie nici od swoich dwóch kukiełek, by wymienić je na te bliższe, a przez to zdolne do szybszego reagowania. Wpierw poruszyła się jej… parasolka, dotąd przypięta do pasa, momentalnie odpięła się – odsłaniając swoje nóżki i ruszając w kierunku przeciwnika… zaczynając od 15 senbonowej serii w jego nogi, by następnie spróbować złapać się go, wytrzymać jego uderzenie i ciąć i rwać swoimi nóżkami. Kolejne nici za to podpięły się do pierwszej, uszkodzonej Ningyo, która akurat była bliżej jako, że została odpięta dosyć szybko. Ona po prostu miała przemieścić się przez Kubomi i być gotową, by zdzielić adwersarza swoim ostrzem. Właściwie to gdziekolwiek. Grunt to nie dać się teraz trafić...

Statystyki:

  Ukryty tekst

Techniki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

Mechanizmy:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
14/14
~ Kradzież Narkotyków ~
Pogoda: Słonecznie
Lato, Południe

---

- Tsuga! Nie skowycz! - wrzasnął, gdy w tym czasie Kubomi wręcz błyskawicznie podłączała się do innych kukiełek. Jej zastęp i widoczne niebieskie nici, zaczęły wywierać większą presję na przeciwniku. Gdy jej parasolka się uniosła, on przyjął jej ciosy na siebie i odskoczył przed jej drugą lalką, starając się jej uniknąć. Jednak ostrza przeharatały go po ręce, jednak on skoczył do tyłu, gdy coś zmroziło jej skórę na karku. Jej pierwszy przeciwnik wycofywał się coraz bardziej, ku bocznej uliczce, gdy usłyszała za sobą coś. Kątem oka dostrzegła, iż tamten przeciwnik stoi za nią. I skoczył ku Kubomi znowu wprawiając swoje ciało w obroty. Nie miała obrony przed sobą, jednak atak był niespodziewany, na szczęście jednak wolny.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Osazaki Furao - | ??? |

  Ukryty tekst

[Kubomi]

Ile ten gość jeszcze wytrzyma?! Wpakowała w niego senbony i pocharatała go kukiełkami kilka razy, a ten dalej wywiera presję na niej i jej arsenale bojowym. Męczyło i irytowało to już ją, jednak nie chciała popełnić głupiego błędu – szczególnie, że takowy może ją słono kosztować. Jak już się przekonała na początku walki. Ta ręka przeszkadza już jej przez całą walkę i wiele nie jest w stanie z tym faktem zrobić, a co gorsza – dodatkowa taka rana utrudni jej znacząco sterowanie kukiełkami, a temu musi zapobiec za wszelką cenę.
- Cholera…! – syknęła, dostrzegając przeciwnika za sobą. Była pewna, że już jest z głowy, a ten dalej jest na nogach. Jednak powinien być ranny, więc raczej wyjdzie z tego obronną ręką. Rzuciła się biegiem do przodu, by rzucić schować się za Ningyo, którym też poruszyła, by ten wleciał przed nią. Niemalże zabawa w ochronę vipa. Jak tylko przyjmie cios, to uderzy swoim ostrzem w pierś przeciwnika – nie śmiercionośnie, ale przede wszystkim tak aby zabolało. A samą parasolkę będzie trzymała przy sobie, jako gwarant bezpieczeństwa na wypadek ataku od drugiej strony.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

Mechanizmy:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
15/14+
~ Kradzież Narkotyków ~
Pogoda: Słonecznie
Lato, Południe

---

Na czas zdołała zauważyć atak przeciwnika i uciec z jego toru. Ten atak z kolei wbił się w ścianę budynku obok, gdy przeciwnik zniknął w bocznej uliczce. Sama Kubomi, nie zbyt się nim przejmowała, gdyż zagrożenie wyrosło jej bowiem zza plecami, jednak nic ją już nie atakowało. Krew spływała jej z ramienia, sprawiając, iż niezbyt dobrze się czuła kierując swoimi lalkami. Jednak musiała walczyć. Odgłosy szapraniny w środku i rozbicia szkła na ulicy sugerowały iż przeciwnik wydostał się na boczną ulicę. Usłyszała gwizd i kroki w bocznej uliczce, a potem nic. Zaglądając tam, nie zdołała dostrzec nic, tak samo u góry, nie pojawiało się zagrożenie. Co powinna teraz zrobić sama Kubomi, z krwawiącym przedramieniem? Wykonać zadanie czy dalej przyjmować pozycję obronną.
To w głównej mierze jednak zależało od niej. Co robił przeciwnik? Czy zamierzał ją dalej atakować i męczyć? Czy miał jakiś plan na dalszą walkę czy wycofał się z pola walki. Postawiono przed Kubomi bardzo ciężki ożech do zgryzienia. W środku jakiś mężczyzna krzyczał i gdy wyjrzał przez nowe okienko, zobaczył Kubomi wraz z lalkami. Postanowił zrobić najlepszą rzecz dla siebie. Schować się i siedzieć cicho. Porachunki mafii znaczyły tyle, że jak się wmieszasz, to masz szczęście jak przeżyjesz.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Osazaki Furao - | ??? |

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Huh…? – westchnęła zmęczona, dostrzegając, że przeciwnik się wycofał. Pytanie tylko na ile? Tygrysica wątpiła żeby na długo, jednak chwila odpoczynku jej nie przeszkodzi. Wręcz przeciwnie, pozwoli pozbierać myśli i pomyśleć nad defensywą. Krzywiąc się z bólu, osłabionego adrenaliną, ale wciąż dla niej odczuwalnego, podpięła swoją parasolkę do swojego pasa – chwilowo nie potrzebowała już tej kukiełki. Kolejnym ruchem położyła za pomocą Ningyo, drugi egzemplarz na wozie, by podejść i na szybko zacząć ponownie przywiązywać Sasoriego do wozu – w walce i tak jest zbyt wolny, więc nie ma problemu, by został sprowadzony do roli konia na dłużej. Pozostawało podpiąć do niego nici i ruszyć razem z nim i Ningyo przed siebie.
Jednak była ostrożna, nawet bardzo. Chodziła przed konwojem co jakiś czas zerkając na tył powozu, czy zaraz nie nadejdzie kolejny atak viet congu. Ale jeżeli zachowa podzielność uwagi i za bardzo nie skupi się na bólu to powinno jej się udać… Nie zrobić błędu, to wszystko, prosta rzecz.
- Gdzie oni są…? – mruknęła pod nosem, będąc gotowa do błyskawicznej reakcji swoimi kukiełkami, choć szczególnie Ningyo, bo ten miał jakiekolwiek szanse ze swoją prędkością.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Techniki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

Mechanizmy:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
16/16
~ Kradzież Narkotyków ~
Pogoda: Słonecznie
Lato, Południe

---

Kubomi została zaskoczona tym chwilowym odwrotem ze strony przeciwnika, jednak błyskawicznie postanowiła wybrać z tego co najlepsze. Odłożyła przyzwane lalki na wóz, nie ułatwiając podróży sasoriemu. Który teraz jeszcze musiał w dodatku ciągnąć jedną z dodatkowych lalek Kubomi. No cóż, taki był żywot ciężkiej broni pancernej. Jednak, nie zraziło to tygrysicy w marszu naprzód. Jej czujne oczy, szukały zagrożenia i dostrzegła je nawet przez chwilę. Bowiem mężczyzna wraz z psem przeskoczyli nad ulicą po dachach. Dalej miał siłę walczyć, mimo odniesionych ran. Co planował z nią zrobić? Gdzie zmierzał? Tego nie wiedziała. Jednak wyjechała na główną ulicę i jechała w kierunku zabezpieczonego dobrze przez tygrysy. I tam właśnie ją spotkali. W mig stawił się ktoś, kto kazał jej zdać raport i podjął odpowiednie środki. Wysłano w miejsce walk wielu wojowników, a ją uwolniono od ciężaru wozu. Kazano jej udać się do kryjówki, gdzie od razu medyk zabrał się za leczenie. Nie długo trwało, aż do środka wprowadzonego ciężko rannego Nimoto, którym zajęto się od razu. Oprócz niego kilka jeszcze innych osób było rannych, jednak widziała iż nie ma wśród nich Hyuugi. Reszta wróciła, jednak to starcie zakończyło się niewielkim sukcesem tygrysów. Odbili wóz, jednak nie zdołali porwać nikogo ważnego od smoków, gdyż podobno tamci się wycofali. A trupy, niestety nie mówiły nic, jeżeli jakieś tam były.
Dwie godziny później wezwano Kubomi, by zdała raport. Ten zadowolił Tygrysa wyższej rangi, który pozwolił jej iść dzisiaj odpocząć po tej walce i naprawić swoje drogocenne lalki. Po drodze, oczywiście wydano jej tygodniówkę, która jej należała się za wypełnione zadania w ciągu ostatniego tygodnia. Nie była to mała kwota, jednak powinna wystarczyć, by naprawić swój sprzęt.

Misja zakończona Sukcesem

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Osazaki Furao - | ??? |

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Kubomi]

Białowłosa Tygrysica wykonała tradycyjny ukłon, będący oznaką szacunku i podporządkowania wobec wyższego rangą – by następnie za pozwoleniem, opuścić gabinet swojego przełożonego, stawiając kroki w kierunku bardziej „żywych” dzielnic miasta. Dalej ją bolała ręka, jednak medyk porządnie się nią zajął – na tyle, że według niego bóle powinny ustąpić po tygodniu, o ile będzie smarowała rany maścią. Jak nie, to dłużej albo nigdy.
- Ech… muszę jeszcze marionetki naprawić. Życie nie może być za łatwe, prawda? – westchnęła przeciągle. Była pewna, że ją stać, ale to nie tak, że chciało jej się siedzieć w warsztacie i naprawiać kukiełki. Miała wiele ciekawszych rzeczy do roboty w życiu! Chociażby odpoczynek po tym wszystkim, ale cóż… nie można mieć wszystkiego, prawda?

z/t

[Shindo]

ROK 394

Po krótkiej rozmowie wyszliśmy z biura, udając się do domu Miko i Yasuo. Ja oczywiście nie wszedłem do środka, bo umówiliśmy się, że ostatnie trzysta metrów wycofam się i puszczę ją przodem. Miało to służyć temu, aby przypadkiem Yasuo nie nabrał podejrzeń, że Miko kogoś może mieć bądź próbuje rozgryźć co on knuje. Znaczy się, że próbuje rozgryźć co knuje to z pewnością wiedział, ale mógł nie zdawać sobie sprawy z rozmachu działań jakie przedsięwzięła jego żona. Chciałem, żeby tak zostało, dlatego tez jak już wiedziałem gdzie mieszkają to skręciłem w ciemną małą alejkę. Upewniając się, że nikt mnie nie widzi użyłem techniki Henge no Jutsu, zamieniając się w zwykłego żebraka. Władze miasta przymykały oczy na taki nieużytek rolny jak żebrak więc spokojnie w swoim podmienionym ciele usadowiłem się naprzeciwko domu mojej klientki i czekałem. Oczywiście, aby ukryć się najlepiej jak tylko potrafiłem wytrzasnąłem ze śmietnika popękaną miskę. Służyła mi ona do zbierania pieniędzy, od czasu do czasu zaczepiłem kogoś z prośbą o grosz dla ubogiego weterana jednak nikt mi nic nie wrzucił.

W końcu zapadła noc, a mi od siedzenia na ziemi zesztywniały pośladki
- ACH !!! Do kroćset, żeby chociaż to siedzenie rzeczywiście przyniosło jakieś wymierne efekty.
Pomyślałem w momencie kiedy po raz szesnasty musiałem zmienić pozycję gdyż ciało zaczęło mi drętwieć. Co prawda musiałem poczekać jeszcze kilka godzin, jednak w końcu jak mi się zdawało z domu klientki wyszedł jej mąż - Yasuo. Był to niewysoki brunet, o długich włosach zwiniętych w kitkę i potężnej muskulaturze.
- Jak to u kowala, mięśnie wyrobione na młocie.
Pomyślałem i chwiejnym krokiem w odstępie kilkunastu metrów od mężczyzn udałem się za nim, pilnie go śledząc. Chciałem dowiedzieć się gdzie to też wędrujemy. Po kilku minutach wyszliśmy z terenów miasta, musiałem zwiększyć dystans na terenie gdzie było więcej wolnej przestrzeni. Gdy przeszliśmy spory kawałek drogi trafiliśmy do opustoszałego magazynu.
- Czyżby pracował z mafiami ?
Pomyślałem i mimowolnie zacisnąłem pięści i zęby ze złości
- Oby nie ! Bo już więcej nie wróci do domu...
Przypomniałem sobie wierną Miko i zmieniłem plany
- Najwyżej upierdolę mu jedną rękę. To też czegoś go nauczy w życiu, a będzie mógł podjąć się kontynuacji pracy.
Gdy w swojej głowie już postanowiłem co z nim zrobię jeśli rzeczywiście okażę się, że mam rację. Ruszyłem za nim dalej, stojąc u wejścia do opustoszałego magazynu, który słynął jako jedno z bardzo licznych miejsc dla przemytników. Zdarzało się, że nawet mafie robiły tutaj swoje brudne interesy, ale z reguły sporadycznie. Chociaż bliżej prawdy będzie, że wręcz niemożliwe było ustalenie pojedynczych transakcji.

Shindo

[Shindo]

ROK 394

Yasuo na spokojnie bez krępacji podszedł do opuszczonego pieca kowalskiego i zaczął go rozpalać. Trochę to czasu mu zajęło jednak po jakiejś godzinie przygotowań rozpoczął pracę.
- Kucie w środku nocy na szemranym terenie ? Oj ! Yasuo żebyś tylko naprawdę nie okazał się współpracownikiem mafii bo naprawdę będę musiał ujebać ci rękę.
Złość we mnie wezbrała, powoli coraz mocniej zaczęło się we mnie gotować. Obserwowałem go całą noc jednak nic więcej się nie zadziało. Po skończonej dodatkowej pracy poszedłem za nim, a on wrócił do domu, żeby się zdrzemnąć i pójść do pracy...

Sytuacja powtarzał się przez kolejne dwa wieczory, aż w końcu czwartej nocy wziąłem inicjatywę. Nie mogąc dłużej się powstrzymywać ruszyłem w stronę kowala podejrzanego o zdradę i konszachty mafijne. Yasuo mnie nie zauważył gdy w końcu stanąłem za nim, nie pozostało mi nic innego jak zwrócić na siebie jego uwagę.
- Panie Yasuo.
Mężczyzna aż podskoczył z przerażania, machinalnie odwracając się w moją stronę.
- Taaak ?
- Spokojnie, jestem detektyw Shindo. Zatrudniła mnie pańska żona, abym wybadał co pan robi po nocach. Także został pan złapany na gorącym uczynku, spokojnie mogę zaświadczyć, że nie jest to zdrada. Znaczy się, nie zdradza pan żony z inną kobietą, ale może pan zdradza jej zaufanie ?
- Nie bardzo rozumiem
- Proszę mi powiedzieć czy współpracuje pan z którąś z mafii ?
- Co ?! Mafia ?1 Współpraca ?! Na Bogów czy pan oszalał ?!
- To dla kogo pan wytwarza przedmioty ?
- Nie przedmioty tylko przedmiot i... ech... miała to być niespodzianka, ale skoro to już zachodzi tak daleko to dobrze powiem panu, ale... Zbliża się nasza dziesiąta rocznica i chciałem żonie dla żony wykuć wielkie drzewo z żelaza. Przyzdobić je jeszcze w dziesięć szlachetnych kamyków na znak każdego wspaniałego spędzonego z nią lata...
Nastała pomiędzy nami nie zręczna cisza, rzeczywiście jak przyjrzałem się z bliska wyrobowi kowala to pokryło się to z co powiedział. Dodatkowo sama Miko powiedziała, że są już prawie dziesięć lat, więc chyba rzeczywiście Yasuo nie kłamał.
- W porządku, w takim razie więcej już nie będę pana nie pokoił, a żonie przekażę, że wszystko jest w porządku. Będę musiał jej coś powiedzieć ponieważ mnie zatrudniła jednak proszę się nie martwić nie powiem wszystkiego. Niespodzianki muszą pozostać niespodzianka, zwłaszcza tak wspaniałe.
Uśmiechnąłem się i odszedłem do domu, w spokoju pozostawiając kochającego swoją żonę kowala. Chciałem się wyspać, gdyż już miałem wszystko co było mi potrzebne aby zakończyć zlecenie. Poczułem w sercu ogromną radość, byłem autentycznie szczęśliwy, dostając dowód na niewinność mężczyzny. Rozpad małżeństwa to tragedia dla całej rodziny, zwłaszcza jak już są dzieci.

Shindo
Yasuo

z/t