Siedziba Władzy

[Papyrus]

Siedziba władzy Kluczowe miejsce dla funkcjonowania osady. Siedziba władzy jest centrum administracji całej prowincji. To tutaj podejmowane są najważniejsze decyzje. Ze względu na pełnione tutaj funkcje, budynek jest dość obszerny. Mieści się w nim recepcja, pomniejsze biura urzędników, ale także sala konferencyjna jak i siedziba głowy rodu. Wszelcy posłańcy i delegaci pozostałych prowincji właśnie w tym miejscu podejmowani są przez władze osady. Także tutaj zatwierdzane są misje dla Shinobich.

Ważne: Zarówno korytarzy jak i wejścia do budynku strzegą strażnicy

[Daichi]

<- Z: Wietrzne Równiny, Atarashi, Atarashi, Siedziba Władzy <-

Ranek wstał spokojny i jasny - promienie słońca wpełzły przez szczeliny w drewnianych okiennicach, malując tańczące refleksy na tatuażach Daichiego. Przetarł oczy i zsunął się z łóżka, w którym wygodnie sobie spał. W łazience jego odruchy były już niemal automatyczne - przemył twarz zimną wodą, uczesał potargane po nocy włosy i starannie założył choker pod szyję. W kuchni domowego ogniska matka szykowała prosty posiłek - gorący ryż z duszonymi warzywami i zieloną herbatą. Bohater uśmiechnął się, doceniając prostotę dania i fakt, że mógł zjeść z rodzicami. Smak domowego śniadania zawsze dodawał mu energii. Przy stole czekał ojciec, który pomagał swojej żonie w szykowaniu stołu i przygotowywaniu wszystkiego. Wstał i poklepał Daichiego po ramieniu, życząc mu powodzenia w pracy. Matka z kolei poprosiła, by na siebie uważał, typowo z ich strony.
- Dzięki, raczej wrócę przed zmrokiem. - przypuszczał Daichi, wzdychając z lekką melancholią.
Raz jeszcze objął rodziców i wyszedł na drogę. Przypuszczał, że podejmie się jakiegoś niewymagającego zadania, z którym szybko sobie poradzi. W końcu był początkujący w swoim fachu. Powietrze było rześkie, a niebo niemal bezchmurne - zapowiadało się doskonałe popołudnie na misje. Krok za krokiem przemierzał brukowane uliczki Atarashi, mijając stoiska z pachnącymi przyprawami i kolorowymi tkaninami. Wreszcie dotarł do obszernych drzwi Siedziby Władzy pod zachodnią ścianą fortyfikacji. Strażnik skinął głową, gdy Daichi przedstawił się krótkim ukłonem i pokazał swoją odznakę, a w korytarzu zwieńczonym recepcją zasiadła spokojna kobieta w urzędniczym haori.
- Dzień dobry. - przywitał się Daichi z uśmiechem. - Czy dla początkującego shinobi znajdzie się dziś jakaś misja niskiej rangi?
Szczególnie interesowały go zlecenia, podczas których trzeba było coś zebrać, komuś pomóc z dźwiganiem, sprzątaniem, z opieką, bądź wszystko to, co dotyczyło szpitala. Wiedział, że jego umiejętności medyczne są zerowe, jednakże posiadał sporą wiedzę, która na pewno przydałaby mu się przy tego typu zadaniach.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Kwiat paproci"
1/7
Nagareboshi

Pożegnawszy się z rodzicami - ojciec sam ponoć wyruszał na kilka dni na jakąś misję, na południe - najwyraźniej wspomóc tamtejsze oddziały w ustabilizowaniu granicy - i ty udałeś się do siedziby władz, mając nadzieję, że znajdziesz sposób na to, by być pomocnym i przydatnym dla klanów. W siedzibie władzy kręciło się trochę ludzi, poza kobietą, którą dostrzegłeś, było tu jeszcze co najmniej dwóch innych za ladą, przyjmujących petentów i pomagających rozdzielać zadania. Z głębi budynku co i rusz wychodzili kurierzy, z wiadomościami do najrozmaitszych adresatów, chociaż zapewne - przede wszystkim krążących z meldunkami militarnymi. Kiedy przyszła twoja kolej, kobieta skinęła na Ciebie. Zbliżyłeś się, przedstawiając swoją sprawę.

- Początkujący, tak? Dobrze, sprawdźmy zatem... - sięgnęła po stertę papierów za ladą, przeglądając je przez moment i wyciągając trzy z nich. - Któraś z tych powinna się nadać. Mam tutaj zlecenie dostarczenia wiadomości do jednego z posterunków na tyłach, niedaleko Muru... potrzebujemy wiedzieć, czy, ile i jakie Yokai zaobserwowano odkąd pokonaliśmy tę barierę. Druga... a tak, druga dotyczy pomocy w transporcie jeńców do punktu wymiany... tutaj raczej będziesz w towarzystwie doświadczonych shinobi, chodzi bardziej o to, żeby była dodatkowa para oczu, która umie cokolwiek zdziałać, niż coś innego. A ostatnie zlecenie jest od jednego z naszych aptekarzy, który podobno potrzebuje pomocy w uzupełnieniu zielnika. Niby nic ciekawego, ale liczymy na to, że dzięki temu zdołamy wysyłać więcej leków do placówek frontowych. -

Przesunęła trzy kartki w twoją stronę, pozwalając ci się bliżej przyjrzeć szczegółom każdego zlecenia. Wszystkie opatrzono pieczęcią klanów.

---

Urzędniczka