Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd To stosunkowo mała hiena w swoich szczenięcych latach (0,6 m) o zdrowych proporcjach i bardzo zadbanym wyglądzie. Riku pokryty jest głównie szarym bądź czarnym, krótkim futrem. O ile czerń i szarość nie przechodzą w siebie płynnie i w wielu miejscach są dosłownie obok siebie, to szarość płynnie przechodzi w biel na wyjątkowo puszystym ogonie i sterczących uszach. Nawet zadowolony, jego pyszczek nadaje mu pewnej zadziorności i naturalnej agresji. Oczy nie pomagają - czerwone, z jadowicie wręcz żółtymi białkami. Kilka bocznych kłów wystaje nawet, kiedy ma zamknięty pyszczek, chociaż zwykle szczerzy się jak głupi do sera, z autentyczną radością i pogodą ducha.
- Charakter Riku jest ambitnym młodzieńcem, spragnionym splendoru i chwały pośród swojego stada. Jeśli dochodzi do polowania - on na nim jest. Jeśli trzeba objąć wartę - on na niej jest. Nie odmawia żadnego rozkazu, żadnej roboty i daje z siebie 120% na każdym kroku. Robi też wiele rzeczy niepytany, z własnej inicjatywy. Nie jest w stanie wysiedzieć w miejscu, bezczynnie się relaksować czy leniwie podchodzić do jakiejkolwiek sprawy. Chce działać teraz, natychmiast i na pełnych obrotach. Niestety, w zorganizowanym społeczeństwie hien tak duża samowolka może sprawiać problemy innym, dlatego jego hieni koledzy podchodzą do niego z pewną rezerwą, jako do osobnika wymagającego dalszej edukacji. Niektórzy potrafią naprowadzić jego entuzjazm na właściwe tory, dzięki czemu w pewnych sytuacjach staje się jednym z cenniejszych członków klanu. Mając go za przyjaciela, ma się druha, który będzie pilnował pleców jak nikt inny i dosłownie wskoczy w ogień, kiedy zajdzie taka potrzeba. Riku jest bardzo zafascynowany ludźmi, zwłaszcza ich jedzeniem, toteż jest jednym z pierwszych, którzy witają Złomiarzy po ich powrocie do osady, dosłownie zamęczając ich pytaniami i dręcząc o kolejne interesujące opowieści.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Zawsze wygląda, jakby był gotowy rozszarpać swojego rozmówcę na strzępy. Jego szeroki uśmiech z bardzo nieregularnym uzębieniem jest naturalnie przerażający, zwłaszcza w połączeniu z małymi oczami i ciemnym futrem wokół nich. Uszy sterczące na boki rzadko kiedy są oklapnięte, ponownie - gotowy do ataku, gotowy do walki. Ma nieproporcjonalnie dużą głowę, ale poza tym nie wychodzi poza ramy zwykłego, dorosłego osobnika - 80 cm wysokości i 140 cm długości. Włosy na grzbiecie tworzą coś na wzór czarnego irokeza ciągnącego się przez całe ciało. Waraizako to hiena centkowana i wzór jest dobrze widoczny na górnej połowie ciała, gdzie dominuje szkarłatne futro. Przechodzi ono płynnie w łagodniejszy, kremowy odcień na dolnej części ciała. Ogon ma długi i zwykle oklapnięty, zdradzając jego brak pewności siebie.
- Charakter Warizako to hiena, która nie ważne jak bardzo się stara i jak wiele energii nie poświęci swoim obowiązkom czy treningom, zawsze wypada niewystarczająco. Na polowaniach przydziela się go do grup polujących na małe zdobycze, bo tam nie zostaje w tyle. Na wartach zdarza mu się zasnąć. Nie ma talentu do tańca ani twardej głowy do alkoholu. Jest też niezbyt kumaty, gdy przychodzi do skomplikowanych taktyk na polowaniach. Mimo tego stara się pozować na silnego i odważnego, pełnego pasji i werwy, dążącego do osiągania jak najlepszych wyników. Z głową zawsze uniesioną do góry, zawsze dumny i pyszny. Pod płaszczem pewności siebie kryje się jednak wiele kompleksów względem swoich braci, które wyładowuje na słabszych osobnikach i małej zwierzynie. Okazywanie faktycznej dominacji nad czymkolwiek czy kimkolwiek to jedyny moment, kiedy Waraizako może poczuć się lepszy. Stosunkowo łatwo jest wybić mu to z głowy; pokazanie mu, gdzie jest jego miejsce, czyni z niego potulnego osobnika i zdziera fałszywą pewność siebie. Nie jest przez to popularny wśród swoich krewniaków, woli spędzać czas samotnie, na treningach i patrolach po sawannie, bądź na samotnym poszukiwaniu małej zwierzyny. Często korzysta z pomocy Miwy i Senryuku, którzy widzą jego trudy i starają się znaleźć jego ukryty potencjał.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Jest hieną, ale o proporcjach i posturze identycznych do ludzkich. Mierzy 160cm i jest hieną centkowaną - cała górna połowa ciała jest usiana ciemnobrązowymi plamami. Są najlepiej widoczne na bardzo jasnym podbrzuszu - nieukrytym odzieniem fragmentem jego ciała. Futro przechodzi na "neutralny" brąz na łapach i nogach, a na grzbiecie jest znacznie ciemniejsze. Najdłuższe włosie znajduje się na charakterystycznym irokezie idącym całą linią grzbiegu. Haruma, jako jeden z nielicznych samców, nosi się na modłę ludzi. Jego styl składa się z luźnych spodni z bliżej nieokreślonego materiału, spiętych małymi paskami na kostkach i skórzanym pasem z małymi sakiewkami na rzeczy codziennego użytku. Głównie zapasowe struny, ściereczki i inne niewielkie artefakty ludzkiej kultury. Pasek na wskroś piersi jest nieco szerszy, niż ten w spodniach i służy głównie do trzymania jego liry. Wszystko utrzymane w nieco monotonnych, brązowych barwach. Czasami zakłada na głowę czapkę - beret ze sporym piórem kolorowego ptaka.
- Charakter Cechą każdego szanującego się barda musi być pogoda ducha i otwarty umysł. Nigdy nie zobaczy się Harumy smutnego czy pozbawionego uśmiechu na ustach, ale na pewno się go usłyszy, szlifującego sztukę gry na instrumentach. Od fletów, po bębny, na wiernej lirze kończąc - jest wyjątkowo poświęcony muzyce, nie ważne czy stworzonej ręką człowieka, czy przez samą naturę, obecną w śpiewach ptaków czy w szumach wysokich traw. Potrafi poświęcać swojej sztuce nieproporcjonalne ilości czasu, zamykając się w swoim namiocie i wypluwając paszkwil za paszkwilem, czasami tworząc coś faktycznie godnego najlepszych ludzkich bardów. Albo odchodząc w dzikie części Kyōyū-chi, gdzie nikt nie będzie zakłócał czerpania inspiracji. Miłość do muzyki i sztuk pięknych zaczerpnięta od ludzi uczyniła z niego hienę niezwykle wrażliwą na otaczający świat. Podczas polowań jest w stanie zatrzymać się i podziwiać przyrodę, bezchmurne niebo czy zachód słońca. Znaki wspaniałego świata w miejscach, gdzie jego krewniacy nie znajdują nic. Często jest więc pozostawiony samemu sobie, nie jest angażowany w polowania czy inne operacje. Jednak kiedy przychodzi do świętowania, picia czy tańców - jest niezbędnym ich elementem. Nie ma dobrego przyjęcia bez kilku hitów Harumy, nieważne czy trzeba energicznych utworów, czy czegoś wywołującego refleksje nad ulotnością życia. Jest wyjątkowo popularny u samic, pomimo swojego stosunkowo niskiego statusu w klanie.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- WYPOSAŻENIE
- Lutnia
- Koszt
- Wygląd Tokotsu jest raczej standardową hieną pod względem proporcji ciała (140cm długości, 75cm wysokości) i kolorystyki. Większość jego futra jest utrzymana w różnych odcieniach brązu - z bielszymi łapami i ciemniejszymi centkami na tułowiu. Ma nieproporcjonalnie duże, wystawione do przodu uszy, jak również jasnobrązowy, gęsty irokez na całej długości głowy. Cechą bardzo wyróżniającą go od reszty jest czaszka jednego z jego przodków, którą dumnie nosi w formie ceremonialnego nakrycia głowy. Posiada też kilka kościanych akcesoriów, głównie naszyjników i wisiorków. Nie są to twory kunsztowne, na wzór ludzkiej biżuterii, a ręcznie tworzone elementy pomagające mu w pełnieniu jego funkcji - klanowego szamana.
- Charakter Szaman plemienia Nikushoku jest istotą uduchowioną i posiadającą mądrość właściwą pełnionej funkcji. Spokój i opanowanie w jego mowie i zachowaniu, nawet w bardzo trudnych sytuacjach i okolicznościach, łatwo przechodzą na jego rozmówców i osoby w jego otoczeniu - jest w stanie rozwiązać konflikty nawet pomiędzy Matką Stada i innymi samicami, jeśli takie zachodzą. Jest urodzonym przywódcą i negocjatorem, szkolonym od szczenięcia do prowadzenia stada przez trudy i wyzwania natury duchowej. Zawsze uważa zanim coś powie, zawsze bierze pod uwagę opinię i słowa rozmówcy, wybierając najmniej agresywne i konfliktowe podejście. Robienie sobie wrogów nie jest w jego naturze, znacznie bardziej woli tworzyć stałe więzi i przyjaźnie oparte na szczerym porozumieniu. Nigdy nie odmawia prośbie o pomoc, nigdy nie zbywa chcących porady. Cały gatunek jest jego rodziną i każdego osobnika traktuje z identycznym szacunkiem i respektem. Przejawia ogromną inteligencję emocjonalną i umiejętność do zrozumienia drugiej strony, czego większość konfliktowych hien w klanie zwyczajnie nie chce robić. Jako wzorowy przewodnik duchowy musi dawać odpowiedni przykład reszcie klanu i podczas Wielkiego Ognia z klasą i energią pokazuje, jak należy się bawić, by zadowolić przodków - aktywnie, agresywnie i bez opamiętania.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Wygląda jak istota z koszmarów małych dzieci, która przychodzi do nich w nocy, by zje zjeść. Faktycznie żywych kolorów Zenkoku nie posiada, jedynie czerń, biel i wszystko pomiędzy. Bieli jest najmniej, głównie w zębach i pustych, wypranych z życia oczach. Miejscami futro jest znacznie jaśniejsze na końcówkach, na przykład w okolicach pyska czy uszu. Reszta jego ciała to czerń. Miejscami widać centki na jaśniejszych fragmentach sierści, ale w zdecydowanej większości zlewają się w jedno. Charakterystyczny dla swojego gatunku grzebień wzdłuż karku jest bardzo krótki i widoczny jedynie, kiedy Zenkoku wykonuje chakrowe techniki.
- Charakter Podczas swoich złodziejskich eskapad Zenkoku jest cichy i dyskretny, całkowicie skupiony na swoich zadaniach i powinnościach. Ograniczający niepotrzebne ruchy i słowa do minimum, zainteresowany sprawnym spełnieniem swojego zadania. Jest wręcz ślepy na drobne pierdoły - ma coś zabrać, to zabierze. Ma coś podsłuchać, to z szaleńczą wręcz pasją zapamięta każde słowo. Kiedy jednak przychodzi do socjalizowania się poza służbą, nie ma większego imprezowicza w klanie Nikushoku. Zenkoku jest zabawowy i chętny do picia gdy tylko nie ma go na służbie, przyjacielski i życzliwy dla innych hien. Pije alkohol jak wodę, żre na potęgę, a kiedy trzeba tańczyć - giba się jak nikt inny. Śmieje się najgłośniej kiedy ktoś rzuci dobrym dowcipem i nawet, gdy rzuci okropnym. Sam opowie kilka z nich, podsłuchanych od ludzi i czasami nawet mu wyjdą. Ale nie obrazi się, jeśli ktoś się nie zaśmieje, nie ma problemu. Nie jest konfliktowy i inni też starają się nie wchodzić mu w drogę. Cieszy się ogromnym szacunkiem u swoich krewniaków, ale nie przez strach, siłę czy piastowaną funkcję. Jest po prostu bardzo, bardzo towarzyski. Nie dziwi więc, że współpraca przychodzi mu jak mało komu, ale nie lubi być tym wydającym rozkazy - zamiast tego posłusznie robi to, co mu się mówi i wypełnia polecenia tak dokładnie i z taką sumiennością, jak tylko się da. Niektórzy mówią, że ma w sobie dwie hieny, które zamieniają się miejscami w zależności od sytuacji - cichociemnego samotnika pozbawionego emocji i żywy huragan radości i emocji.
- Ukryty tekst
- Umiejętności Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- WYPOSAŻENIE
- Koszt
- Wygląd Żeńska hiena o bardzo łagodnym pyszczku. Bez wystających kłów, bez agresywnych kolorów. Bez sterczących włosów i charakterystycznych cech. Wydaje się, że sama natura zechciała uczynić ją tak przeciętną i nie odstającą, że przypadkowo uczynili z tego jej główną cechę wyglądu. Głównym kolorem jej sierści jest łagodny kremowy, z czarnymi centkami na całej długości ciała. Irokez jest bardzo krótki, ale szeroki, podchodzący bardziej pod ciemny brąz. Miwa jest hieną pozbawioną wszystkich kończyn - efekt spotkania ze znacznie silniejszym przeciwnikiem z czasów młodości. Nie przeszkadza jej to w codziennym funkcjonowaniu, ale jest znacznie mniejsza pod względem wysokości od reszty swoich krewniaków. Jest długa na 140cm, ale wysokościowo mierzy tylko 40cm.
- Charakter Nie dajcie się zwieść pozorom - mimo swojego wyglądu, Miwa to tykająca bomba zegarowa. Gotowa wybuchnąć gdy tylko pojawi się wokoło niej niepotrzebne współczucie czy obelgi. Wystarczy jedna rzecz, pozornie drobna utarczka czy konflikt, by zmienić tą przyjemną i kochaną hienę w kłębek nienawiści i chodzącej śmierci. Wtedy skacze do gardła i nie ma żadnych wymówek - albo jej przeciwnik będzie błagał o przebaczenie albo wyląduje w namiocie medycznym na kilka tygodni. Poza tym jest jedną z najbardziej ugodowych i życzliwych hien w klanie Nikushoku. Szczególnie lubi dzieci i młodsze osobniki, poświęca im wiele czasu i zajmuje się ich wychowaniem. Jest wobec nich nieskończenie bardziej cierpliwa niż do dorosłych osobników, którzy z założenia powinni wiedzieć lepiej i zachowywać się sposób godniejszy. Chce przekazać młodym tyle wiedzy i osobistych doświadczeń, ile się da. Według niej każde kolejne pokolenie musi być silniejsze niż poprzednie, korzystać z zebranych doświadczeń i nie popełniać tych samych błędów co poprzednie generacje. Wchodzi w to w agresywną nadopiekuńczość, ale inne hieny są w stanie przemawiać jej do rozsądku kiedy sprawy zachodzą za daleko. Podobną troskę wykazuje do innych, nawet starszych od niej, wobec nich jednak preferuje bardziej "twardą" miłość, gdzie naukę trzeba wbić do głowy. Hieny to jedna rodzina i każdy z nich może liczyć na jej pomoc i wsparcie. Przez jej bolesną historię, w jej sercu tli się nieskończenie wielka nienawiść do hipopotamów i gatunków im pokrewnych, którą stara się przekuć w naukę dla reszty krewniaków.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- WYPOSAŻENIE
- Koszt
- Wygląd Ryūketsu to jedna z niewielu humanoidalnych hien w klanie i jedyna humanoidalna pośród samic. Mierzy około 180cm wzrostu, czym z łatwością dominuje nad praktycznie każdym osobnikiem. Jej futro jest w większości brązowe - podbrzusze na nieco jaśniejsze i znacznie krótsze, a okolice kończyn ciemniejsze. Wszystko płynnie przechodzi w siebie nawzajem, więc nie znajdzie się na jej ciele ogromnych kontrastów w tym samym miejscu. Czarne cętki znaczą jej tułów i okolice głowy. Lubi się wyróżniać jak tylko się da i aktywnie dąży do tego, żeby być jeszcze bardziej wyjątkową, jeszcze bardziej odstawać od reszty. Nie stawia wyłącznie na to, co dała jej natura - aktywnie jej pomaga. Dłuższe pasma jasnobrązowej grzywy zaplata, korzystając ze spinek i korali, a pysk znaczy białą farbą w unikalne wzory. Na wzór ludzi przebija sobie uszy kolczykami i pierścieniami, co nadaje jej jeszcze większej unikalności w skali całego klanu. Dodatkowo na szyi często nosi naszyjniki z kości i pazurów - część z nich należy do niej, część do pokonanych w boju krewniaków. Całe jej ciało jest pokryte bliznami i szramami różnej wielkości - testament jej dużego doświadczenia i zawziętości w boju.
- Charakter Pierwsza rwie się do walki i stoi ostatnia na placu boju. Ryūketsu kocha walkę i zatraca się w niej, gdy tylko poczuje zapach krwi. Dla niej najpiękniejszym dźwiękiem są krzyki bólu i ostatnie tchnienia jej ofiar, a ulubioną rozrywką - skórowanie martwych ciał. To niebezpieczna sadystka i największy psychol w szeregach klanu. Na szczęście poza walką jest bardziej racjonalna i opanowana, jej demoniczny charakter aktywuje się tylko podczas walki. Lubi rywalizować z innymi o dominującą pozycję w czymkolwiek by się nie dało. Zawsze musi być pierwsza, zawsze być tą na szczycie hierarchii. Nawet w pozornie błahych rzeczach musi mieć najlepiej i być najlepszą. Walki i potyczki z innymi hienami są u niej codziennością i nigdy, NIGDY nie odmawia rzuconego jej wyzwania. Gdy ktoś z nią przegra, jest już u niej stracony i nie może wymusić u niej posłuszeństwa. Chyba że ją pokona, rzecz jasna. Jej największą ambicją jest zostanie Matką Stada, jednak nie jest w stanie dostać się na szczyt, nie ważne jakby próbowała. Mimo tego nie jest nienawistna w stosunku do Nuko - nie chowa uraz do innych w klanie, całą złą energię wyładowuje podczas walki. Poza nią jest przyjacielska i życzliwa - traktuje inne hieny jak swoją rodzinę i gdy któryś potrzebuje jej pomocy albo zostaje zaatakowany, ona będzie pierwszą, która pojawi się na miejscu. Chyba że akurat to ona jest atakującą. Mimo swojej agresji jest wyjątkowo honorową jednostką, stawiającą na walki indywidualne i respektującą honor przegranego. A kiedy ktoś niechciany wtrąci się w pojedynek? Wszelki rozum zanika i wszelkie mordercze intencje skupiają się na tym skończonym kretynie. Podobnie jak reszta hien, ona także uwielbia duże ilości alkoholu i dobrą zabawę. Im dłuższą i z mocniejszym trunkiem, tym lepiej.
- Ukryty tekst
- Umiejętności Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Z pozoru jest to zwyczajny osobnik bez szczególnych dziwności. Natura obdarzyła go niewielkimi rozmiarami, zdecydowanie mniejszymi od większości samic w klanie i pięknym, kremowym futrem, o różnych odcieniach na różnych częściach ciała. Nieco jaśniejsze na podbrzuszu i kończynach, ciemniejszym na grzbiecie. Irokez, charakterystyczny element jego krewniaków, jest jedynie nieco dłuższymi włosami, sterczącymi we wszystkie strony. Nie jest to bujne i wysokie włosie, jak u niektórych - pod niektórymi kątami praktycznie go nie widać. Czarne łatki o nieregularnych wielkościach i kształtach znaczą jego tułów, ale kończyny i głowa są od nich wolne. Brak niesamowitego wyglądu rekompensuje bogatą kolekcją naszyjników, łańcuszków, pierścieni i kolczyków. Jego słabość do błyskotek jest na tyle silna, że czasami nie jest w stanie zmieścić ich wszystkich na swoim ciele, to też przyczepia kilka z nich do siebie i tworzy całe łańcuchy złotych bądź srebrnych zdobyczy. Jego ulubionymi ozdobami są zdecydowanie pierścienie ze szlachetnymi kamieniami, które łączy w prowizoryczne łańcuchy.
- Charakter "Wielki Strateg klanu Nikushoku" - Senryuku dzierży ten tytuł z dumą i niezachwianą pewnością siebie. Sprytny i rozważny, mądry i z iskrą absolutnego geniuszu. Jest typem patologicznego analizatora, który poświęca rozmówcy nieskończone ilości swojej uwagi, żeby tylko wyłapać każdy szczegół mogący powiedzieć mu cokolwiek o nim. Słabo zadbane futro? Wyłapie i przeanalizuje. Ułamany kieł? Wyłapie i przeanalizuje w kontekście słabo zadbanego futra. Nie robi tego dla swojego bezpieczeństwa, dla wyższej idei - robi to dla siebie. Dla niego świat jest jedną wielką grą, którą można wygrać odpowiednimi ruchami odpowiednimi pionkami. W której zwycięstwem jest życie w dobrobycie, spokoju i największymi honorami, szacunkiem innych i najlepszej możliwej zabawie przy najlepszych możliwych trunkach. I którą wygrywa. Jest prawą ręką Nuko i Shidō, pomaga podejmować najważniejsze decyzje w klanie i niektórzy wychodzą z założenia, że to on faktycznie jest u władzy i jego słowo jest ostateczne. Tak rzecz jasna nie jest i Senryuku nawet nie próbowałby przejmować władzy dla siebie - rola doradcy i zarządcy klanu, żyjącego wygodnie i z zaspokojeniem każdej zachcianki, bardzo mu pasuje i nie planuje tego zmieniać. Ogromne honory i władza stworzyły w nim równie ogromne ego - nie może się mylić, nie jest w błędzie, jego decyzje zawsze są najlepszymi możliwymi w szerszej perspektywie i nigdy, ale to nigdy nie przyzna się do błędu bądź porażki. Zwali winę na czynniki poza jego wpływem, zmienność otaczającego świata bądź nawet wolę przodków. Bo jeśli ci nad nim zechcieli inaczej, niż on twierdził, pozostaje mu zaufać ich woli i iść dalej wytyczonych przez nim szlakiem. Ludzi szanuje pod wieloma względami, uwielbia sam koncept polityki i miast kupieckich, jest również entuzjastą i mistrzem wielu gier wymyślonych przez ludzi, z czego jego ulubioną są shōgi. Ma słabość do świecidełek i pięknych ozdób, jak również do wysokiej klasy ludzkiego alkoholu. Czego w ludziach nienawidzi, z kolei, to impulsywności i sprzeczności rządzących ich społeczeństwami, w tym wojnami. Jako jeden gatunek ludzie powinni pracować i rozwijać się razem, jak robią to hieny. Uznaje wyższość ludzi w niektórych miejscach, ale i widzi przewagę społeczeństwa budowanego przez jego braci i siostry z klanu.
- Ukryty tekst
- Umiejętności Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Po samym wyglądzie widać jej niesamowitą agresję i chęć konfrontacji. Głownie przez sterczące na wszystkie strony futro o sporej gamie barw - najwięcej jest ciemnego rudego, ale też białego, czarnego i wszystkiego pomiędzy nimi. Czerń objawia się w postaci licznych pasów na nogach, wijących się w specyficzny, niepokojący wręcz sposób. Na tle tego futrzastego chaosu wyróżnia się gładki i elegancki ogon, jakby należał do zupełnie innego osobnika. Ma krótki pysk, paciorkowate oczy w kolorze jadowitej zieleni i sporych rozmiarów uszy. Ogólnie jej głowa jest bardzo mała w stosunku do reszty ciała, ale mimo tego jest jednym z większych osobników - 90cm wysokości i 170cm długości. Z łatwością dominuje nad praktycznie każdą inną hieną samymi rozmiarami, nie mówiąc już o groźnej prezencji wynikającej z autorytetu.
- Charakter Najdziksza z dzikich i najsilniejsza z najsilniejszych - Nuko wywalczyła swoją pozycję i jest bezwzględna w jej utrzymaniu. Rządzi twardą ręką i ostrymi zębiskami. Jest głośna, wszędzie jej pełno i używa każdej wolnej chwili na przypominaniu innym o swojej obecności. Sama woli przewodzenie polowaniom zamiast roli opiekuńczej, zostawiając te nudne funkcje swoim przybocznym - Shidō i Senryuku. Jest hieną akcji i niesamowitej agresji. Bycie na szczycie sprawiło, że uważa się za nieomylną, a jej zdanie - za ostateczne. Nieliczni są w stanie przemówić jej do rozsądku bez przechodzenia do rękoczynów - dla niej najlepsze są proste problemy, które można rozwiązać siłą fizyczną i kilkoma rzuconymi kamieniami. Pyszni się niesamowicie swoim statusem, w innych samicach wzbudza więc nie tyle sam szacunek i strach, ale też zazdrość i ognistą determinację do zrzucenia jej z tronu. Mimo swojej pyszałkowatej natury respektuje umiejętności i talenty innych hien i nie boi się ich wykorzystać, gdy sytuacja tego wymaga. Podczas walki działa z zimną, wykalkulowaną furią i tam czuje się najlepiej - gdzie może dominować wszystkich swoją siłą, sprytem i umiejętnościami. Tam, gdzie najbardziej błyszczy. Poza oczywiście Wielkim Ogniem, gdzie jest traktowana z największymi honorami, najlepszymi łupami wojennymi i w towarzystwie jej ulubionej klitki samców.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- WYPOSAŻENIE
- Koszt
- Wygląd Shidō wygląda jak rasowy drapieżnik - groźny, o ogromnych rozmiarach i o kolorystyce przywodzącej na myśl chodzącą śmierć. Najbardziej charakterystyczna jest jego potężna grzywa - szeroka, oklapnięta i zasłaniająca praktycznie całą górną połowę ciała. Płynnie przechodzi w ogon, długi i z tego samego rodzaju włosia, co grzywa. Reszta ciała jest pokryta bardzo krótką, szarą szczeciną i z daleka łatwo pomylić go z łysą skórą. Włosy robią się ciemniejsze na kończynach - wygląda to, jakby Shidō miał łapy zamoczone w smole. Z samej głowy przypomina krzyżówkę hieny i nietoperza, ze szpiczastymi, długimi uszami i wąskim pyskiem usianym ostrymi jak sztylety zębami.
- Charakter Ojciec Stada doskonale zna swoje miejsce i akceptuje je - jest partnerem Nuko, wybranym przez swoją siłę, spryt, ale przede wszystkim - mądrość. Były szaman jest bardzo doświadczonym osobnikiem, będącym w stanie kierować swoich podwładnych na właściwe tory bardzo subtelnymi wskazówkami i radami, często w formie zagadek bądź anegdot. Nie musi tego robić, mógłby mówić prosto i rzeczowo, ale i nie dałoby to szansy na rozwój swoim krewniakom. I byłoby zwyczajnie nudne. Spragniony walk i splendoru dawnych czasów, kiedy iskra ambicji rozpalała jego głowę. Dotarcie na szczyt zmieniło go na bardzo wyobcowanego, wyciszonego osobnika, stłumiło jego gniew i rządzę walki. Teraz ponownie jej szuka - zajmując się rozwojem i zarządzaniem osadą, pomaganiem w treningach zarówno samicom, jak i samcom. Po cichu liczy na to, żeby ktoś pozbawił go tytułu Ojca Stada, ale przez jego siłę i silne poczucie honoru każące mu walczyć na całego i z zachowaniem zasad uczciwej walki - prędko się to nie stanie. Jest wyjątkowo uduchowioną jednostką, szanującą nie tylko swoje tradycje, ale również inne wierzenia i przekonania. Jest największym zwolennikiem współpracy międzygatunkowej pomiędzy ludźmi i hienami, a nawet stara się załagodzić spór pomiędzy jego gatunkiem a hipopotamami - ich zagorzałymi wrogami. Bez mocy sprawczej właściwej Matce Stada pozostaje to jedynie w sferze marzeń i wyższych, nierealnych idei.
- Ukryty tekst
- Ukryty tekst
- Koszt
- Wygląd Natura obdarzyła ją najlepszym możliwym wyglądem dla jej aktualnej, skomplikowanej sytuacji - absolutną przeciętnością. W ogromnie wyjątkowości, dziwnych futer i niepokojących barw, nie prezentuje się jakkolwiek dziwnie. Ma jasnobrązową sierść na całym ciele, przechodzącą w jaśniejszy odcień na podbrzuszu i łapach. Jest cała usiana czarnymi centkami różnych rozmiarów, poza bielszymi fragmentami ciała. Ma bardzo krótki grzebień na grzbiecie, ale podchodzący pod ciemny brąz, toteż na tle reszty ciała jest dobrze widoczny. Pysk krótki, płaski, z niewielkimi paciorkowatymi oczyma i krótkimi, sterczącymi przed siebie uszami. Jest przeciętnych rozmiarów (140cm długości, wysoka na 72cm).
- Charakter Shukufuku to modelowy wręcz przykład samicy klanu Nikushoku. Ambitna w boju, ale kiedy przychodzi do operacji Złomiarzy - cicha i posłusznie wypełniająca wszelkie możliwe rozkazy. Nie ważne czy trudne, wymagające poświęceń albo nawet moralnie wątpliwe - zrobi wszystko, co powie jej przywódca eskapady, z jak największą skutecznością i bez uwzględniania tak trywialnych rzeczy jak emocje czy empatia. W Wielki Ogień tańczy i bawi się na równi z innymi, chleje i afiszuje się swoją mocną głową - w całym llanie nikomu nie udało się jej przepić w pojedynku, co czyni z niej nieoficjalną mistrzynią w tej kategorii. A kiedy przychodzi do wyboru samców to potrafi być całkiem wybredna - bardzo często nie wybiera nikogo, bo nikt w danym momencie nie spełnia jej oczekiwań. Szuka bardzo konkretnych cech i momentów podczas Okresu Łowów - znaków tak subtelnych i tak ukrytych, że nawet szamani nie są w stanie ich wyłapać. Jej przeciętność jest jednak farsą, bardzo skrupulatnie i ostrożnie budowaną na przestrzeni lat. Faktycznie jest najbardziej sprytną i uduchowioną jednostką w klanie i jej połączenie ze światem przodków mogłoby wzbudzić zazdrość nawet Ojca Stada, a wiedza o świecie i inteligencja - stłamsić ogromne ego Senryuku. Swoją wyjątkowość przykrywa grubym płaszczem przeciętności i nie odstawania z szeregu w praktycznie żadnym aspekcie. Według niej jest to najlepszy sposób na zostawienie jej w spokoju - jej moc mędrca jest bowiem czymś, z czym nie należy się afiszować. Z ogromną siłą wiąże się równie ogromna odpowiedzialność. Z tego też powodu nikt nie wie, że Shukufuku jest wyjątkowym osobnikiem. Kilku podejrzewa, ale nikt nie wie na pewno, kim może być i jaką może mieć historię.
Ukryty tekst
Ukryty tekst
