Dzielnica portowa

[Nana]

Niestety nikt nie odpowiadał. Nie, żeby spodziewała się czegoś innego. Trochę się ociągając zwiedzała magazyn, idąc w kierunku skąd wcześniej dochodziły odgłosy. Kilka sekund później stała przed zamkniętymi drzwiami. Nie marnowała więcej czasu naciskając na klamkę i wchodząc do środka.
Od razu została przywitana falą smrodu Pyszne śniadanie, jakie zjadła dziś w karczmie z Azumą stanęło jej w gardle. Kunoichi mimowolnie zakryła wolną dłonią usta i nos próbując obronić się przed okropnym zapachem. Samej zbierało jej się na wymioty. F u j. Była trochę w szoku, że nie pomyliła się aż tak bardzo. Przed nią leżał totalnie pijany gościu. Od razu palnęła co przyszło jej do głowy.
- Jeszcze przed południem! - zaczęła - A ty nawalony jak stodoła. W karczmie czekają na dostawę! - marudziła niczym typowa wkurzona mama. Przewróciła oczami pochodząc odrobinę bliżej. Wciąż zakrywała sobie buzię, żeby przypadkiem nie zwymiotować. Ciągle było jej mega niedobrze. W końcu stanęła nad leżącym mężczyzną i trąciła go stopą. - Pobudka! - dodała głośno. Dezaktywowała Sharingana, po co było niepotrzebnie tracić chakrę. Rozejrzała się po pokoju, w którym panował straszny bałagan. Dopiero po chwili zdała sobie sprawę, że może wrzeszczała na niewłaściwego mężczyznę. Co jeśli to nie on był odpowiedzialny za dostawę do karczmy? Trudno! Taki nawalony dywan zasługiwał na trochę matkowania. Na pewno odrobina zdrowego rozsądku mu się przyda.

[Tamaki Hyūga]

~ 9/15 ~

~ Nana ~

~ Misja Rangi D ~

~ Zaginione zaopatrzenie ~

Nana mocno zdegustowana sytuacją jaka rysowała jej się przed oczyma, zdecydowała się jednak przemóc obrzydzenie i wziąć sprawy w swoje ręce, na szczęście jedynie przysłowiowo. Dezaktywowała ona swoje doujutsu aby nie trwonić energii i szybko przemyślała wszystko, zastanawiając się czy aby na pewno owy mężczyzna był gagatkiem, który miał dostarczyć towar do karczmy ale koniec końców zdecydowała że niezależnie czy był to on czy też nie, wypadałoby nieco zająć się chłopem. Po wejściu głębiej do pokoju, dziewczynie również rzuciła się w oczy spora beczka pełna prawdopodobnie wody i stojące obok niej wiadro. Jedynym problemem było to że wiadro było całe umazane w rzygowinach...

[Nana]

Był to dla dziewczyny niecodzienny widok. Nie była przyzwyczajona do pijanych ludzi. Większość czasu spędzała sama ze sobą, więc jakiekolwiek ludzkie interakcje były dla niej czymś nowym. Dziwna niespodzianka w biały dzień. Niestety czasy były ciężkie, więc każdy radził sobie jak mógł ze stresem i codziennością. Nana była ostatnią osobą do osądzania innych. Niestety rzygowiny i smród nie przypadł jej do gustu. Od razu zaczęła żałować przyjęcia misji od kelnerki. Ewidentnie nie była warta całego zachodu. Kunoichi musiała nieźle ze sobą walczyć, żeby również nie puścić pawia.
Kiedy już wykrzyczała całe swoje zadowolenie na śpiącego mężczyznę zabrała się za czyny. Przemknęła wzrokiem po pokoju dostrzegając beczkę z wodą i wiadro. Chłop nie wyglądał jak gdyby miał zamiar sam się obudzić, więc od razu postanowiła mu pomóc. Obojętnie czy to on był odpowiedzialny za dostawę, jeśli nie może chociaż wiedział kto był. Powoli podeszła do wiadra jak gdyby obchodziła się z czymś groźnym. Niestety jej narzędzie zbrodni było totalnie obrzygane i śmierdziało jeszcze gorzej niż wszystko inne. Oczywiście nie chciała brudzić sobie rąk. Stała przez chwilę zrozpaczona, ale sekundy w niczym jej nie pomagały, tylko potęgowały ucisk w żołądku.
- Shit - mruknęła pod nosem podnosząc wiaderko. Kiedy jej dłoń dotknęła czegoś obślizgłego wzdrygnęła się mimowolnie. Od razu zanurzyła całe wiaderko w beczce razem ze swoją ręką. Chciała jak najszybciej zmyć z siebie to świństwo. Następnie nabrała wodę i podeszła do leżącego mężczyzny. Miała wymalowany na twarzy triumfalny uśmiech, kiedy bezlitośnie oblała go lodowatą wodą.

[Tamaki Hyūga]

~ 11/15 ~

~ Nana ~

~ Misja Rangi D ~

~ Zaginione zaopatrzenie ~

Uchiha walcząc ze swoim żołądkiem aby ten nie pozbył się całej swojej zawartości, podeszła do wiadra i przemagając obrzydzenie, podniosła wiadro i szybkim ruchem zanurzyła je w beczce z wodą, chcąc zminimalizować czas przez jaki trzymała zarzygane naczynie. Po napełnieniu wiadra po brzegi wodą, odwróciła się ona w kierunku chlejusa i przybierając minę godną każdego socjopaty, wylała całą wodę prosto na ledwie kontaktującego mężczyznę. Kiedy zawartość wiadra wylądowała na pijaku, ten podskoczył i krzyknął, rozglądając się ledwie obecnym wzrokiem.
- Ś-Ś-Świrusko ty! S-Serca nie masz?! - zapytał zdecydowanie obrażonym tonem mężczyzna, trzęsąc się z zimna. - J-Jezu ale mnie baniak boli. - dodał łapiąc się oboma rękoma za głowę i wzdychając ciężko.

[Nana]

Fatalna sytuacja powoli zamieniała się w ciekawe doświadczenie. Nie licząc oczywiście rzygów, ble. Nana była z siebie bardzo dumna, kiedy obudziła mężczyznę. Wylanie wiadra na jego obrzyganą buzię sprawiało jej mega radochę. Kiedy mężczyzna podskoczył i zaczął krzyczeć wybuchnęła uroczym śmiechem niczym nastolatka. Chyba rzeczywiście miała coś z socjopaty. Reakcja nieznajomego znacznie poprawiła jej dzień.
- Dzień dobry - zaćwierkała jak niewinny ptaszek uśmiechając się promiennie do trzęsącego się jak osika gościa - Karczma czeka na dostawę, wie Pan coś może na ten temat? - walnęła prosto z mostu. Nie było co owijać w bawełnę. Jeśli nic o tym nie wiedział i był jedynie postronną osobą to pewnie miała przerąbane. Nie żeby przejmowała się tym zbytnio. Była raczej wysportowana, najwyżej będzie zmuszona do ucieczki. Walka i przepychanki w ogóle nie wchodziły w drogę, tylko by się uwaliła rzygowinami i ubrudziła śliczne białe kimono, jakie miała na sobie. Nie wyglądała jak zwykła Kunoichi, w końcu była obca w Sogen. Niby Uchiha, a jednak nie do końca. Nie utożsamiała się z tym terenem. Pochodziła z Hyuo i tyle.
Nie byłaby jednak sobą, gdyby nie dołożyła oliwy do ognia. - Śmierdzi Pan strasznie - dodała wzruszając ramionami. Podeszła powoli w stronę drzwi, bo tam aż tak nie śmierdziało. Na szczęście rozbawienie uspokoiło trochę jej niezadowolony brzuszek. Dalej czuła się kiepsko, ale już nie miała wrażenie, że może puścić pawia z każdym ruchem. Chociaż tyle dobrego.

[Tamaki Hyūga]

~ 13/15 ~

~ Nana ~

~ Misja Rangi D ~

~ Zaginione zaopatrzenie ~

Męzczyzna słysząc słowa Nany spojrzał na nią zaskoczony po czym mocno się wysilił, jakby starając się poskładać informacje do kupy, tak aby zrozumieć o co dokładnie chodzi. W pewnym momencie jego twarz rozjaśniła się zrozumieniem.
- Aaaa, oczywiście że wiem. - powiedział mężczyzna po czym rozejrzał się po pomieszczeniu. - Piłem wczoraj z takim jednym gagatkiem co miał się tym zająć... Hmmmm, co mogło się z nim zadziać. - powiedział na głos po czym podrapał się po głowie w zamyśleniu. - Aaa, pamiętam już! No piłem z nim wczoraj i nawet mi mówił że dzisiaj musi zawieźć jakieś rzeczy do karczmy ale nie mam bladego pojęcia gdzie go wcięło. Myślę że najbezpieczniej będzie jak po prostu sama wsiądziesz na wóz i pojedziesz zamiast szukać tego chłopaczynę. Jak tutaj wróci to powiem że towar został już zawieziony. - powiedział mężczyzna po czym podszedł do beczki i przemył sobie twarz jeszcze raz.

[Nana]

O dziwo mężczyzna okazał się całkiem pomocny. Nana wysłuchała co miał do powiedzenia.
- Dzięki - odpowiedziała dalej lekko w szoku. Widocznie nie był aż tak na nią wściekły za niemiłą pobudkę jak mógłby być. Dziewczyna był odrobinę nieszczęścia, że to nie on był odpowiedzialny za dostawę do karczmy. Tak miała by już cały problem z głowy. Nawrzeszczałaby jeszcze trochę na chłopa i tyle. A tak była zmuszona sama zająć się powozem. Nie czekała ani chwili dłużej. Nie widziała sensu w marnowaniu jeszcze więcej czasu. Za pewne dochodziło już południe, a przed nią pewni jeszcze daleka droga. Chciała wyruszyć z Sogen jak najszybciej. Wiedziała, że nic więcej tutaj na nią nie czekało. Nie zamierzała dołączyć do klanu Uchiha, więc bezpieczniej było się wynieść. Nie wiedziała dlaczego ktoś zabił jej rodzinę i nie zamierzała się tego dowiadywać. Pomachała mężczyźnie na odchodne, jeśli w ogóle patrzył w jej stronę. Następnie wyszła z pokoju w głąb magazynu. Kierowała się prosto do wyjścia. Kiedy w końcu wydostała się na zewnątrz odetchnęła z wielką ulgą. Wzięła kilka głębokich oddechów. Dawno tak bardzo nie tęskniła za świeżym powietrzem. Miała wrażenie, że cała zaśmierdła od tych rzygowin. Okropne! Podeszła powoli do powozu z dostawą. Pogłaskała jeszcze raz jednego z koni i wpakowała się na miejsce prowadzącego. Ruszyła w stronę karczmy. Nie miała zbytniego doświadczenia w prowadzeniu powozów, jednak konie wydawały się przyjazne. Widocznie było im obojętne trzyma lejce. Na szczęście nie czekała ja daleka droga.

zt

[Tamaki Hyūga]

~ Z/T ~

~ Nana ~

~ Misja Rangi D ~

~ Zaginione zaopatrzenie ~

[z/t]