Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 23 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 23 wyniki

autor: Daichi: 30 cze 2025, o 19:30; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Zgłoszenia po misje; Odpowiedzi: 372; Odsłony: 98203

Re: Zgłoszenia po misje

Nazwisko i imię: Daichi Soma
Ranga misji: Klanowa rangi D
Czy zdajesz sobie sprawę z zagrożeń?: Na misji D - oczywiście
Link tematu: tutaj
Uwagi: Minimum jeden post dziennie, choć fajnie by było więcej. Misja najlepiej związana ze szpitalem/zbieraniem ziół/pomocą jakiemuś medykowi

Przejdź do posta

autor: Daichi: 30 cze 2025, o 19:09; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Siedziba Władzy; Odpowiedzi: 21; Odsłony: 1207

Re: Siedziba Władzy

<- Z: Wietrzne Równiny, Atarashi, Atarashi, Siedziba Władzy <-

Ranek wstał spokojny i jasny - promienie słońca wpełzły przez szczeliny w drewnianych okiennicach, malując tańczące refleksy na tatuażach Daichiego. Przetarł oczy i zsunął się z łóżka, w którym wygodnie sobie spał. W łazience jego odruchy były już niemal automatyczne - przemył twarz zimną wodą, uczesał potargane po nocy włosy i starannie założył choker pod szyję. W kuchni domowego ogniska matka szykowała prosty posiłek - gorący ryż z duszonymi warzywami i zieloną herbatą. Bohater uśmiechnął się, doceniając prostotę dania i fakt, że mógł zjeść z rodzicami. Smak domowego śniadania zawsze dodawał mu energii. Przy stole czekał ojciec, który pomagał swojej żonie w szykowaniu stołu i przygotowywaniu wszystkiego. Wstał i poklepał Daichiego po ramieniu, życząc mu powodzenia w pracy. Matka z kolei poprosiła, by na siebie uważał, typowo z ich strony.
- Dzięki, raczej wrócę przed zmrokiem. - przypuszczał Daichi, wzdychając z lekką melancholią.
Raz jeszcze objął rodziców i wyszedł na drogę. Przypuszczał, że podejmie się jakiegoś niewymagającego zadania, z którym szybko sobie poradzi. W końcu był początkujący w swoim fachu. Powietrze było rześkie, a niebo niemal bezchmurne - zapowiadało się doskonałe popołudnie na misje. Krok za krokiem przemierzał brukowane uliczki Atarashi, mijając stoiska z pachnącymi przyprawami i kolorowymi tkaninami. Wreszcie dotarł do obszernych drzwi Siedziby Władzy pod zachodnią ścianą fortyfikacji. Strażnik skinął głową, gdy Daichi przedstawił się krótkim ukłonem i pokazał swoją odznakę, a w korytarzu zwieńczonym recepcją zasiadła spokojna kobieta w urzędniczym haori.
- Dzień dobry. - przywitał się Daichi z uśmiechem. - Czy dla początkującego shinobi znajdzie się dziś jakaś misja niskiej rangi?
Szczególnie interesowały go zlecenia, podczas których trzeba było coś zebrać, komuś pomóc z dźwiganiem, sprzątaniem, z opieką, bądź wszystko to, co dotyczyło szpitala. Wiedział, że jego umiejętności medyczne są zerowe, jednakże posiadał sporą wiedzę, która na pewno przydałaby mu się przy tego typu zadaniach.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 30 cze 2025, o 18:21; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Daichi obrócił się w stronę Koto i jej syna, czując, jak ciepło wypełnia mu serce. Gdzieś pod warstwą błota i brudu wciąż tliła się radość - udało mu się uratować życie tego dziecka. Uśmiechnął się szeroko, a w oczach błysnęła mu dumna satysfakcja.
- Dziękuję, bardzo chętnie. Nie mógłbym odmówić, tym bardziej że uwielbiam ciasta z jabłkami. - odpowiedział, wyciągając rękę w geście akceptacji, a po chwili dodał coś jeszcze. - Proszę mi jednak wybaczyć, nie zostanę długo, ta pogoda jest okropna. Muszę wracać szybko do domu i odpocząć przed jutrem.
Kiedy przekroczył próg przytulnego domu, powitał go zapach niedawno pieczonego ciasta i uśmiech Koto rozświetlający wnętrze. Usiedli przy niskim stoliku, a chłopiec natychmiast zaczął prosić o pokazanie kolejnych sztuczek. Daichi zebrał w odrobinę chakry, ułożył prostą pieczęć ręczną, po czym zaczął wykonywać najprostsze techniki. Pokazywał też modyfikacje ciała dostępne dzięki klonowym zdolnościom. Chłopiec pisnął z zachwytu, a matka spojrzała na niego z wdzięcznością. Następnie skosztował kawałka ciasta - soczyste jabłka i krucha, maślana skórka rozweseliły zmęczone podniebienie.
- Dziękuję za gościnę. - powiedział, przecierając usta. - To było naprawdę pyszne.
Po krótkiej chwili pożegnał się uprzejmie i ruszył w stronę swojego domu. Gdy przekroczył próg, rodzice od razu rzucili się ku niemu z pytaniami. Daichi opowiedział im o burzy, o ratunku, o cichej determinacji matki i dzielnym chłopcu, o jutsu, które pomogło mu przywołać ziemne kolce i o dodatkowych ręckach brata. Rodzice słuchali z dumą, a matka poklepała go po ramieniu, czując, że dorasta do swojej roli. Po kilku chwilach ciepłych rozmów Daichi ziewnął szeroko. Przebrał się, wziął prysznic, po czym szczelnie otulił się i położył na łóżku. Zamknął oczy. Jutro czekały go nowe wyzwania, ale teraz wystarczył mu sen - regeneracja sił dla kolejnej misji i nowych przygód.

-> Z/t Wietrzne Równiny, Atarashi, Atarashi, Siedziba Władzy ->

Przejdź do posta

autor: Daichi: 24 cze 2025, o 13:30; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Soma poczuł, jak serce bije mu wolniej, kiedy Gaichi mistrzowsko poradził sobie z zaistniałą sytuacją, w tego typu momentach był niezastąpiony. Burza wciąż ryczała nad ich głowami, deszcz bił w twarz jak tysiące lodowych sztyletów, a rwąca woda mieszała się odłamki powalonych drzew, krzewów i nagłym napływem błota. Mimo to chłopiec i kobieta stali już bezpiecznie na wilgotnej ziemi, a wszystko za sprawą kamiennych technik, sprytowi i sile uśpionego do tej pory bliźniaka.
Daichi - już z powrotem władający ciałem - odetchnął głęboko, czując na skórze zimne krople i obserwując, jak kobieta pomogła swojemu synowi usiąść na trawie. Chłopiec wciąż drżał, a klatka piersiowa powoli się unosiła i opadała, dowodząc, że jeszcze żyje. Żyje, choć jest w ciężkim stanie, ale przeciwstawił się szalejącemu żywiołowi i przeżył, należało więc dziękować niebiosom. Z niedowierzeniem przyglądał się całemu zajściu i gdy nerwy pozwoliły mu się odezwać, spytał o tożsamość shinobiego. Zapytał niepewnie, wpatrując się w Daichiego z mieszaniną strachu i wdzięczności, kim był tajemniczy bohater. W tej chwili ninja poczuł, że zwykła odpowiedź nie wystarczy. Wiedział, że musi odsłonić całe dziedzictwo swojego klanu. Jego ramiona poruszyły się niezależnie, jakby ktoś lekko pociągnął je w bok. I wtedy nastąpiło to, co zdarzało się rzadko, ale znakomicie ukazywało moc Sōma no Kō - z jego ciała wyłoniła się druga głowa tuż obok pierwszej. Nieco różniły się od siebie, choć były mimo wszystko bardzo podobne. Rozdzielone na dwie twarze, bliźnioacy spojrzeli wspólnie na chłopca. Deszcz i grzmoty zdawały się na moment ucichnąć, jakby cała natura zatrzymała oddech.
- Tak, ja cię uratowałem. - odezwał się Gaichi z lekką nutą triumfu i łobuzerskim błyskiem w oku.
- I ja też! — dołożył ciepłym tonem Daichi.
Obie głowy jednocześnie ułożyły się w uśmiechu, a potem chórem przedstawiły się chłopcu.
- Jesteśmy Daichi i Gaichi.
Po chwili Gaichi cofnął się do środka, znikając pod skórą, a Daichi stanął z powrotem jako pojedyncza sylwetka, choć silniejszy o obecność brata, który czuwał ze środka.
- Spokojnie. - powiedział, uśmiechając się do chłopca. - Oboje jesteśmy przy tobie. Potrafimy się nawet rozdzielić!
Tę ciekawostkę podał, chcąc zaciekawić dzieciaka i odciążyć jego głowę od całego chaosu, który rozlegał się wokół. Młody ledwo uszedł z życiem i trzeba było zadbać nie tylko o jego komfort fizyczny, ale również psychiczny. Soma zgiął kolano i podał matce chłopca rękę, pomagając jej razem z synem wstać. Naprzeciw nich przecinał się promień słońca, który wypełnił okolicę ciepłym blaskiem mimo szarpiących wiatru chmur.
- Chodźcie. - zaprosił spokojnie. - Prowadzę was do bezpiecznego miejsca.
Ruszył powoli w stronę ścieżki, która wydawała mu się najbezpieczniejsza, uważnie patrząc pod nogi, ale gotów w każdej chwili użyć mocy klanu, by chronić tych, których obiecał ratować. W sercu czuł, że to początek wielu historii Sōma na kartach Atarashi.

Aktywny tryb - Wybudzenie

Przejdź do posta

autor: Daichi: 22 cze 2025, o 14:31; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Daichi dotknął wilgotnej ziemi nad korytem, gdy huk burzy zdawał się rozdzierać świat na pół. Deszcz bił go w twarz jak sztylety lodu, a rwący potok wzbierał z każdą sekundą, niespokojny jak dziki koń. Powalone drzewa i porwane z korzeniami krzaki sunęły wartko w dół nurtu, a odłamki mniejszych gałęzi z liśćmi wirowały w powietrzu niczym zwiastuny zagłady. W tej chwili bohater poczuł, że zwykła ludzka siła to za mało - potrzeba czegoś więcej, by przeciwstawić się tak bezlitosnemu żywiołowi. Jego wzrok zatrzymał się na kobiecie klęczącej na kamieniu i na chłopcu ledwo trzymającym się gałęzi, które zaraz mogły zostać porwane przez nurt. Matczyna miłość popchnęła ją do ryzyka, a on - wychowany, by chronić innych - nie mógł stać bezczynnie. Wiedział, że to moment, w którym musi obudzić swego brata bliźniaka. W myślach zawołał więc Gaichiego, pozwalając, by dwugłowy klan wykonał swój popisowy ruch. W jednej chwili ogrzało go znajome napięcie - można powiedzieć, że Daichi wycofał się, a na jego miejscu pojawił się Gaichi. Prozaicznie, bo w rzeczywistości cały czas jedna sylwetka znajdowała się w tym samym miejscu. Teraz bohater poznawał świat przez inne zmysły - adrenalina pulsowała mocniej, oddech stał się krótki, a spojrzenie przeszywało burzę z chłodną pewnością.
Nie tracąc chwili, Gaichi wyciągnął obie dłonie i szybko ułożył jedną ręczną pieczęć - znak ptaka. W tej chwili ziemia na dnie strumienia jęknęła pod naporem chakry. Z koryta potoku wyrwały się cztery grube, kamienno-gliniane kolce - różnej długości i nachylone w różnych kierunkach - jak strażnicy wartujący przeciw nurtowi. Dwa wystawały niemal pionowo, dwa pozostałe łamały powierzchnię wody skośnie, tworząc żelazne zapory na każde możliwe zejście z nurtu. Pewniejszy siebie bliźniak nie czekał dłużej. Z czterema ramionami - dwiema własnymi i dwiema, które wyłoniły się z torsu dzięki mocy klanowej zdolności - ruszył biegiem w kierunku szalejącej wody. Jego kroki na gliniastej ziemi były ciężkie, ale pewne. Cztery dłonie wyciągnęły się w stronę chłopca i kobiety, gotowe złapać ich za ręce, ramiona czy ubiór, zanim gwałtowny wir porwie ich dalej. Utrzymanie się na powierzchni wody także nie było proste. Kontrola chakry chłopaka nie była na najlepszym poziomie, a stale falująca przestrzeń nie była najlepszym podłożem do przemieszczania się. Wytrzymanie w tych warunkach było nie lada wyzwaniem. Burza ryczała niesłabnąco, ale teraz nad jej hałasem przebijały się odgłosy łamiącego się drewna i narastającego napięcia wodnych mas. Na twarzy nastolatka malowała się pewność siebie, która przeplatała się ze wzmożonym wysiłkiem. Daichi, choć schowany, cały czas przejmował się wszystkim, a Gaichi poczuł w sobie siłę, która miała wystarczyć, by wyrwać ofiary żywiołu z paszczy potoku - jednak czy jego wysiłki wystarczą, by uratować oboje? To pozostaje w gestii losu... a także szanownego pana prowadzącego.

Aktywny tryb - Wybudzenie

Przejdź do posta

autor: Daichi: 20 cze 2025, o 00:37; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Daichi przedarł się przez gęste zarośla, krople deszczu spływały mu po twarzy, zmieniając tatuaże w migotliwą mozaikę. Kałuże błota przy każdym kroku pochłaniały buty, lecz on trwał spokojnie, z oczyma utkwionymi w ciemnej, wijącej się strudze, przekonywał niedawno poznaną kobietę, że muszą kontynuować poszukiwania bez względu na pogodę.
- Musimy iść bardziej w dół nurtu. - rzucił do kobiety stojącej skraju zarośli. - Jeśli dziecko budowało łódki, szukałoby spokojniejszego miejsca, może tam, gdzie woda płynie wolniej.
Natura rozszalała się tak bardzo, że z parasola, który stanowił świetną ochronę przed deszczem, teraz nie zostało już nic. Materiał, z którego został wykonany, nie był odporny na tak potężny wiatr. Rozpadł się, dlatego trzeba było go porzucić. No nic, kupi się nowy. Bohater zrobił kilka kroków w bok od rozmówczyni, by wspiąć się na głaz, skąd miał lepszy widok na okolicę.
- Spróbujmy podejść bliżej koryta, tam, gdzie dno jest płytsze. Wołaj jego imię. - zachęcił, choć wiedział, że to on musi odnaleźć ślady.
Przyklęknął na grząskim brzegu, przeczesując palcami trawę i rozdeptane liście. Wtedy właśnie natknął się na coś, co uważał za ważne. Niestety, nim się zorientował, tych śladów znalazło się tam znacznie więcej i mogły nic nie wnosić tak naprawdę.
- Tu widać jakieś całkiem świeże ślady. - powiedział, odsuwając gałązkę. - Ślad prowadzi w tę stronę. - wskazał wąską przełęcz między zwalonym drzewem a korzeniem starego dębu.
Burza grzmiała tuż nad głową, jeszcze silniej mieszając powietrze, ale Daichi wyprostował się. Im bliżej wody, tym warunki były trudniejsze. Przeprawa w takim miejscu podczas takich warunków atmosferycznych była niebezpieczna.
- Zostań tu, pod drzewem. - zasugerował kobiecie, pokazując jej przestrzeń taką, którą uznał za bezpieczną. - Będę musiał przejść kawałek dalej sam, ale zaraz wracam.
Wyprostował haori, wziął głęboki oddech i ruszył za śladem stóp, jego kroki były ciche, ale pewne. W duszy czuł, że chłopiec jest już blisko - czy to kryjówka za drzewem, czy może między skałami - miał nadzieję, że jest już blisko odnalezienia go. Nim się zorientował, Koto ruszyła w stronę rzeki sama, inną ścieżką. Nie posłuchała się i rozdzieliła się. Cóż, oby się jej nic nie stało. Soma zwiększył czujność i wznowił poszukiwania, rozglądając się uważnie i poszukując śladów dzieci.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 18 cze 2025, o 11:14; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Daichi poczuł, jak ramiona kobiety ściskają go z całych sił - jej desperacja była namacalna, niemal słychać było łkanie tłumione w materiale jej kimona. Burza wokół nich zdawała się ryczeć głośniej, jakby bogowie sami odwracali się od Atarashi. Bohater przez chwilę spoglądał w kołyszące się drzewa na horyzoncie i w szarpane wichrem strzechy, wiedział, że każdy moment zwłoki może kosztować życie dziecka. Ujął delikatnie jej łokieć, odstawił ją o pół kroku spod nadłamanej belki karczmy i rozłożył parasol tak, aby chronił ich oboje.
- Proszę przytrzymać parasol. - powiedział spokojnie, ale z wyraźnym zacięciem w głosie. - Nie pozwolę, by cokolwiek się pani stało.
Odchrząknął, próbując ustabilizować oddech.
- Gdzie dokładnie widziała pani ostatnio swojego syna? - dopytał, patrząc jej prosto w oczy. Wiedział, że na obrzeżach opcji, ale to zbyt duży obszar poszukiwań. Mogła go zawęzić. - Opisała pani, że bawił się na obrzeżach wioski, budowali z kolegami łódki. Czy pamięta pani konkretną ścieżkę, która prowadzi tam nad wodę? Może mieli jakieś ulubione miejsce? - przerwał na chwilę, próbując się rozejrzeć, choć pogoda nie ułatwiała zadania. - Dobrze. Tam właśnie zaczniemy. - odsunął parasol, aby obrócić się w stronę wskazanego miejsca. - Proszę za mną i proszę trzymać się blisko. - dodał, ruszając szybko, lecz ostrożnie, po szklistej od ulewy kostce.
Każdy jego krok był pewny, nawet gdy droga pod nim chybotliwie ślizgała się od błota. Burza waliła piorunami, a wiatr niemal chciał wyrywać mu parasol z ręki, ale Daichi szedł naprzód, myślami skupiony na chłopcu. Statki. Pewnie był gdzieś nad wodą, a po rozpętaniu się burzy schował się gdzieś z kolegami w jakiejś kryjówce. Może pod drzewem? A może między jakimiś skałami? Nie mógł biec, prowadził za sobą matkę, dla której bezpieczeństwo syna było teraz jedynym światłem w tej paskudnej rzeczywistości. Przez głowę przeszła mu myśl - może powinien ją zostawić w bezpiecznym miejscu i rozejrzeć się samemu? Na pewno byłoby to szybsze. Nie. Na razie spróbuje z nią, jeśli wspólnie się im nie uda, obudzi bliźniaka, odstawi kobietę do azylu i razem z bratem poszukają chłopca we dwójkę. Ale to plan B.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 17 cze 2025, o 13:04; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Burzowe chmury nadciągnęły tak nagle, jakby ktoś rzucił zaklęcie, a razem z nimi wioska ożyła strachem - matki wołały dzieci, ojcowie pośpiesznie zamykali stragany, a deszcz już tarzał się w kałużach. Daichi stał nieruchomo pod strzechą karczmy, czarny choker chłostał mu szyję, a tatuaże w świetle piorunów przyjmowały niemalże naturalny charakter. Przez chwilę obserwował tę panikę z lekkim niepokojem - w końcu sam pamiętał, jak ciężko było dziecku bez stałego dachu nad głową.
Gdy huk grzmotu rozdarł powietrze, jego oczy dostrzegły samotną kobietę biegnącą między chaotycznie porozrzucanymi skrzyniami. Wołała imię „Daichi”, ale nie jemu. Jej dłonie przeczesywały tłum, zatrzymując się co krok przy każdym chłopcu o podobnej sylwetce. W jej wielkich czarnych oczach migotała rozpacz. Soma podszedł do brzegu strzechy, uważając, by nie rozdeptać nikogo w panice, i uniósł rękę powolnym ruchem.
- Proszę, spokojnie. - jego głos, zwykle oszczędny, teraz brzmiał miękko, jak kropla deszczu na liściu. - Co się stało? Kogo pani szuka?
Młodzieniec skinął powoli głową w gestii zrozumienia. Podejrzewał, o co może chodzić, ale bez usłyszenia tego nie chciał snuć niepotrzebnych teorii. W tej chwili wszystkie myśli skupiły się na jednym - załagodzić całą sytuację.
- Pomogę pani. - obiecał zdecydowanie. - Znam te uliczki, pójdziemy razem. Najpierw jednak... - wyciągnął parasol, czarny jak noc, z którego mechanizmu popłynął ładny szmer. - schowamy się przed deszczem przynajmniej na chwilę.
Zawsze miał przy sobie swój ciemny parasol przewiązany sprytnie przy pasie. Nie zostawiał go nigdzie, był nieodłącznym elementem jego wyposażenia. Spojrzał kobiecie prosto w oczy, w jego spojrzeniu połyskiwała pewność i ciepło serca, które nie pozwoliły mu dłużej stać bezczynnie. Deszcz grzmiał coraz mocniej, ale on wiedział, że tego dnia jego pierwszym prawdziwym zadaniem jako ninja będzie pomoc tej biednej osobie.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 16 cze 2025, o 00:07; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Zmiana misjodawcy; Odpowiedzi: 37; Odsłony: 17738

Re: Zmiana misjodawcy

Misjodawca: Ryukuro
Nazwisko i imię: Soma Daichi
Ranga misji: Pojedyncza, ranga D
Ilość postów: 3
Streszczenie misji: To dopiero początek. Mężczyzna zaproponował Daichiemu zapłatę za dostarczenie mu skór zwierząt. Bohater odmówił i udał się w inną część miasta w poszukiwaniu osób potrzebujących pomocy
Link do misji: CLICK
Uwagi: Minimum jeden post dziennie bym sobie życzył. A prośbę wrzucam, bo Ryukuro nie gra Już nieważne, Rei przejmie

Przejdź do posta

autor: Daichi: 16 cze 2025, o 00:04; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Daichi zatrzymał się na chwilę przed wejściem do starej kuźni, gdzie wysoki, rudy mężczyzna w kowalskim fartu chuśtał młotem i nawoływał przechodniów. Przez moment przyglądał się zniszczonym belkom i nadpalonym framugom - kuźnia wyglądała, jakby wojna przetoczyła się tu kilka razy. Westchnął ciężko, bo choć taka praca brzmiała uczciwie, to... no cóż, Soma zbyt kochał zwierzęta, by bez potrzeby je zabijać albo z nich korzystać. Uśmiechnął się przepraszająco i zwrócił do kowala spokojnym tonem.
- Przepraszam, panie, ale nie mogę przyjąć tej pracy. Zwierzęta są mi bliskie, a ja nie chcę ich krzywdzić bez uzasadnionej potrzeby. - nie musiał tego mówić, ale nie miał też powodu do kłastwa. - Poza tym właśnie zobowiązałem się pomóc jednej rodzinie przy odbudowie studni na przedmieściach. Obiecałem im swoją pomoc i nie chcę ich zostawić w połowie zadania.
Skinął głową, starając się wyglądać co najmniej tak przekonująco, jak gdyby naprawdę musiał ratować świat. A przynajmniej studnię. Zanim odszedł, uśmiechnął się raz jeszcze do mężczyzny oferującego pracę.
- Życzę powodzenia w znalezieniu kogoś do pracy ze skórą. Na pewno nie zabraknie chętnych.
Odwrócił się płynnie, ruszając w stronę gwarnego targowiska, gdzie tętniło życie Atarashi. Jego dwie głowy, dwie myśli - choć jedna uśpiona - zbiegły się na tym, komu jeszcze mógłby pomóc. Czy to przy naprawie muru, czy przy poszukiwaniu zgubionego kota, nie miało to najmniejszego znaczenia. W głowie Daichiego już tliły się pomysły na kolejne dobre uczynki, bo dla niego bycie ninją to nie tylko walka, ale przede wszystkim służba innym.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 3 lip 2024, o 13:26; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Zgłoszenia po misje; Odpowiedzi: 372; Odsłony: 98203

Re: Zgłoszenia po misje

Daichi pisze: ↑29 cze 2024, o 22:57
Nazwisko i imię: Daichi Soma
Ranga misji: ranga D
Czy zdajesz sobie sprawę z zagrożeń?: Tak
Link tematu: Tutaj
Uwagi: Świeży multik, pierwsza misja, więc jestem otwarty na wszystko. Wrzucam posta wcześniej, żeby znaleźć już MG.

Podbijam

Przejdź do posta

autor: Daichi: 3 lip 2024, o 13:25; Forum: Atarashi (Miasto Rodów Soma, Orochi i Mateki); Temat: Ulice Atarashi; Odpowiedzi: 22; Odsłony: 1984

Re: Ulice Atarashi

Pierwszy post fabularny

Przeprowadzka do Atarashi, dawnego Kōtei będącego siedzibą rodu Uchiha, trwała kilkanaście dobrych tygodni. Spakowanie wszystkich rzeczy i stopniowe przewiezienie ich karawaną wcale nie było łatwe, wymagało sporego nakładu siły, częstych odpoczynków, wygodnych noclegów, a co za tym idzie również sporo czasu. Opuszczenie miejsca urodzenia dla Daichiego wiązało się z pożegnaniem wielu znajomych, nie wszyscy bowiem przenosili się na tereny za murem. Na szczęście część jego rówieśników i kolegów także się przeprowadzała, co wiązało się z tym, że w nowym miejscu nie wszyscy będą dla niego obcy. Mimo wszystko chłopiec odczuwał sporą nostalgię, żegnając się z dotychczasowym domem, był już na tyle dojrzały, że rozgraniczał pewne emocje, jednak drzemiące w nim skrajne odczucia powodowały w nim zmieszanie, a dominujący był w tym wszystkim smutek. No i świadomość zmęczenia, które dotknie wszystkich już po przeprowadzce. Cały proces, jak już zostało wspomniane, trwał kilkanaście tygodni. To był czas, kiedy wszyscy członkowie rodów Soma, Orochi, Mateki oraz Kujaku działali na specjalnych warunkach oraz według specjalnych wytycznych. Doszło do wielu podziałów - ci, którzy zostali na miejscu, w większości starsi, zyskali swojego rodzaju swobodę i choć nadal podlegali głowom swoich rodów, mieli większy komfort działania dzięki nieobecności najważniejszych, a przy tym najbardziej rygorystycznych jednostek rządzących. W niektórych kwestiach było im również trudniej, wytworzenie pożywienia wymagało zwiększenia nakładu pracy, wszystko za sprawą tego, że tamtejsze społeczeństwo znacząco zmniejszyło swą liczebność. Może i trzeba było wykarmić mniejszą ilość rodzin, jednakże nadal wytworzenie żywności wiązało się z jego zdobyciem, przetworzeniem oraz przygotowaniem. Z pracą. Ludność, która ruszyła za mur, to przede wszystkim ci wysoko postawieni, z zasługami dla rodów, ale także młodzi, sprawni i gotowi do działania w zupełnie nowym miejscu. Dla nich rozpoczął się okres wzmożonych działań, zarówno wojennych, jak i budowlanych. Zniszczone Kōtei należało odbudować, ulice dotknięte wojną trzeba było sprzątnąć, sam proces zasiedlenia nowego terytorium był również czasochłonny oraz pracochłonny. Wszyscy byli jednak na to gotowi, przecież w nowym miejscu miało im się żyć lepiej.
Tym oto sposobem rodzina Daichiego znalazła się w końcu w nowym domu, w Atarashi. Matka rozpoczęła pracę na zupełnie nowych warunkach, była teraz jedną z głównych Iryō-ninów w szpitalu, w jakim jeszcze nigdy wcześniej nie pracowała. Ojciec chłopaka dostał awans ze względu na swoje zasługi w minionej bitwie, był teraz szanowanym i potężnym członkiem rodu Soma, który gotów był raz jeszcze zawalczyć w obronie swoich. Ich potomek z kolei osiedlił się na dobre, odpoczął po ciężkiej przeprawie, zaaklimatyzował się i zdecydował na rozpoczęcie pracy jako ninja, to był już ten etap. Dostał aprobatę rodziców, przygotowywał się do tego momentu mentalnie, dzięki nauce zdobył niezbędną wiedzę, a dzięki treningom odpowiednią tężyznę fizyczną oraz podstawowe zdolności. Był gotów do rozpoczęcia służby. Po zdobyciu odznaki poznał wszystkie formalności w siedzibie władzy, udało mu się nawet zamienić kilka słów z wysoko postawionymi osobistościami, a kiedy wiedział już wszystko, czego potrzebował, udał się na spacer głównymi ulicami osady, chcąc wykonać jakąś pierwszą misję. Szukał ludzi, którzy potrzebowali pomocy z wymaganiami, które dla nich były niewykonalne, a dla niego stanowiły drobnostkę. Rozglądał się za czymś, co mogłoby mu pomóc się rozwinąć, a jednocześnie wspomóc potrzebujących.

Przejdź do posta

autor: Daichi: 29 cze 2024, o 23:14; Forum: Zaakceptowane karty; Temat: Daichi Soma; Odpowiedzi: 6; Odsłony: 665

Re: Daichi Soma [Do sprawdzenia]

Przejdź do posta

autor: Daichi: 29 cze 2024, o 23:12; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Daichi Soma - PH; Odpowiedzi: 1; Odsłony: 207

Re: Daichi Soma - PH

Przejdź do posta

autor: Daichi: 29 cze 2024, o 22:57; Forum: Misje i Fabuły; Temat: Zgłoszenia po misje; Odpowiedzi: 372; Odsłony: 98203

Re: Zgłoszenia po misje

Nazwisko i imię: Daichi Soma
Ranga misji: ranga D
Czy zdajesz sobie sprawę z zagrożeń?: Tak
Link tematu: Tutaj
Uwagi: Świeży multik, pierwsza misja, więc jestem otwarty na wszystko. Wrzucam posta wcześniej, żeby znaleźć już MG.

Przejdź do posta

Znaleziono 23 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane