Znaleziono 21 wyników
Wyszukiwanie zaawansowane
autor: Kuro Yami
14 cze 2022, o 21:54
Forum: Ogłoszenia i Kontakt z Administracją
Temat: Porzucanie kont
Odpowiedzi: 198
Odsłony: 38848
Nick postaci: Kuro YamiLink do karty postaci: KaPe Powód porzucenia konta: Nie ma zajawki na granie Kuro Yamim, nie podobają mi się bramy po zmianach, chciałbym porzucić te postać z 100% PH (dam do rozliczenia fabułke z niego, żeby to miało w ogóle sens) i zrobić sobie coś nowego.
autor: Kuro Yami
7 wrz 2021, o 18:50
Forum: Urlopy graczy
Temat: Haruki / Kuro Yami
Odpowiedzi: 2
Odsłony: 329
Imię i nazwisko postaci: [tylko] Okres nieobecności: Powód:
autor: Kuro Yami
2 wrz 2021, o 04:05
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Wszystko to, co działo się w tej karczmie było po prostu czymś... niewiarygodnym. To było jak spotkanie w tych słynnych kawałach o polaku, czechu i rusku, co to się przypadkiem spotykali i sprawdzali który odjebie większy przekręt. Tak tu, mieliśmy olbrzyma, średniaka i malucha, którzy próbowali się ścigać właściwie to w niewiadomym celu. Po prostu, co jeden to gorszy, albo lepszy. Kaiho oznajmił dumnie, że będzie wspierał olbrzyma na jego drodze do zostania najpotężniejszym wojownikiem. Takim wiecie... męskim! Taijutsu i tylko Taijutsu, cała reszta była dla słabiaków, co to bali się pobrudzić, albo się trochę poobcierać. - Będę pamiętał, a jak nie dasz rady ich zagryźć po kostkach, to zawsze możesz... no wiesz, w jaja kopa zasadzić czy coś! - Ktoś Cie gnębi? - Kto taki? Skuje mu ryj. Nie lubie gdy ktoś gnębi moich przyjaciół! A co dopiero towarzyszy! - Powiem Ci, że w łóżku jeszcze nie walczyłem, ale zgoda! Przystaje na warunki tego sparingu, będziemy walczyć w łóżku, tylko czyim? Ja mam małą prycz, możesz nie mieć miejsca by zwiewać, ale spoko, pozwolę Ci wybrać! - Będziesz próbował poddać mnie w parterze, co? Pewnie znasz jakieś pokręcone dźwignie albo duszenia. Teraz to nie wiem czy chce z Tobą sparować! No ale z drugiej strony... Żeby być najsilniejszym na świecie, muszę pokonać nawet tych strasznych typów na mojej drodze! Liczę na odrobinę forów! - uśmiechnął się, po czym poklepał go raz jeszcze po ramieniu. Yami wziął sparing całkiem serio, a jego głos właśnie to wskazywał - nie żartował. - Z pewnością gotujesz lepiej niż ja, więc nie ma sprawy. Nie musi być wykwintnie, ważne by było duuuużo! - Serio, serio! Trójkąt to najlepsza figura... - Dobra, wystarczy tych kłótni! - Wyprawa dalej aktualna, sparing też! - powiedział, spoglądając na Kaiho i uśmiechając się szeroko. - Co wy na to, by się przejść? Odprowadzimy Kaiho, potem odprowadzę Ciebie Ryuujin, gdziekolwiek nocujesz. Musimy dogadać szczegóły, kiedy wyruszamy i takie tam. To co? Idziemy?
autor: Kuro Yami
31 sie 2021, o 02:34
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Jedzenie było zaiste sztuką. Pięć smaków, które sprawiały, że każde danie, nawet na pozór takie same, delikatnie się od siebie różniło. To zaś sprawiało, że ile ludzi - tyle gustów. Jedni lubili słone, inni słodkie - tak jak Kaiho. Jeszcze inni lubili gorzki, bądź kwaśny. Kuro Yami uwielbiał ostre smaki - były dla niego czymś zupełnie normalnym. Nie był zwolennikiem ostrości rzędu tej - nie zjadliwej. Bo przecież jedzenie i zazwyczaj wspólny posiłek, był swego rodzaju celebracją, jednak przebijający się smak salsy sprawiał, że danie dostawało dodatkowego kopa. Było po prostu... lepsze, niż zwykłe krewetki na słodko. Zresztą, z samym ananasem smakowały by nieco słabiej, niż teraz. Co to, to napewno. Słowa Kaiho na temat tego, czy umie się bić czy nie, spotkały się z nieco zawiedzioną miną Kuro Yamiego. NIe dlatego, ze Kaiho nie nadawał się do bycia jego sparing partnerem, a dlatego, że ten sam Kaiho, który chwilę temu bronił Uchiha mówiąc mu, że nie należy oceniać ich po pozorach, historii i tym podobnych, teraz oceniał samego siebie, po tym jak wyglądał. A przecież nie trzeba być dwu metrowym kolosem, by być świetnym wojownikiem. - Nie oceniam innych po tym, jak wyglądają. Zwłaszcza gdy chodzi o umiejętności. Z pewnością są ludzie twoich gabarytów, którzy z łatwością skopaliby mi tyłek! - Ale zrobie wszystko, by nigdy się to nie stało! - Od urodzenia byłem duży. Odkąd pamiętam byłem większy od rówieśników. Nie miałem co do tego wyboru. - Zaś co do bycia silnym... To już mój wybór. Takie duże ciało nie mogło się marnować, dlatego zdecydowałem się na rozwój w kierunku taijutsu, zresztą, to chyba do mnie pasuje... Trening własnego ciała, to głównie trening samodyscypliny. Może kiedyś będę mógł z Tobą potrenować. Może Ci się spodoba? - zakończył, a następnie uśmiechnął się i twierdząco skinął głową na retoryczne pytanie Kaiho. Widząc odchodzącego od stołu Ryuujina jedynie skinął w jego kierunku, na znak, by ten sobie nie przeszkadzał.Rozmowa z Kaiho zaczęła się kleić, nawet zaczął nieco więcej mówić. Z początku zdawał się bardzo zamknięty w sobie, a teraz? Nawet opowiadał Yamiemu o swoim przyjacielu, to było naprawdę miłe i Kuro bardzo się to podobało. - Wiesz... jak to mówią, na okręcie da się przeżyć bez kapitana i sternika. Da się przeżyć nawet bez nawigatora, ale bez dobrego kucharza, załoga prawdopodobnie umrze z głodu, czy jakoś tak. Dlatego moim zdaniem, musisz z nami iść! Bez kucharza nie damy rady! Nie wszędzie są tak dobre knajpy jak w Raigeki! - Hmm. Wydaje mi się, że nie będzie problemu. Ojciec zapewne planował kilka treningów, ale jeśli potrenuje samemu gdzieś pośrodku pustyni, to wyjdzie tylko lepiej. Wiesz, trening to rutyna - później nawet nie myślisz o tym, że trenujesz. Na upomnienie odnośnie krewetek zareagował całkiem spokojnie. Odłożył pałeczki opierając je o krawędź półmiska - bo nie miał osobnego talerzyka - tym razem go zabrakło, ale nie przeszkadzało to w niczym. Później obserwował Kaiho, który raz po raz obracał się w stronę baru, kelnerki i Ryuujina. Cóż. Nie do końca rozumiał, co działo się w głowie tego malca, ale wiedział, że nie należy mu przerywać. Nagle jednak wstał, a krzesło zaskrzypiało tak, jak gdyby próbowało wyryć w podłodze cztery, długie i głębokie dziury. Grymas twarzy Kaiho wołał do Yamiego - 'TRZYMAJ MNIE BO ZARAZ JEJ COŚ ZROBIE' albo 'JEMU COŚ ZROBIE' w sumie, nie wiedział dokładnie na kogo był tak wkurzony. Spoglądał w kierunku baru i obserwował te scenę, która z jakiegoś powody wydawała mu się śmieszna. Oparł głowę na splecionych dłoniach, a oczy delikatnie zmrużył. Obserwował dokładnie co wyprawia się przy barze. Gdy Kaiho wrócił do stolika, nie wyglądał na zadowolonego. Yami, jak to Yami, uśmiechnął się do niego niewinnie. - Mały, wszystko gra? - Jeśli tylko moge Ci jakoś pomóc... Mów śmiało. Zrobie co w mojej mocy, by poprawić Ci humor - w końcu ty poprawiłe mi humor całkiem sprawnie! Bo po tym, co dziś nam zaproponowałeś do jedzenia, czuje się sto razy lepiej.
autor: Kuro Yami
30 sie 2021, o 11:30
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Ciężko było... a nie, to nie to... Dwójka towarzysząca gigantowi przy stole, była jego idealnym kontrastem. Jeden był malutki i słodziutki, może odrobinę głupiutki, zaś drugi... drugi zdawał sie być mądry, spokojny - trzymający rękę na pulsie. Tak chyba najłatwiej możnaby opisać pierwsze wrażenie jakie zrobiła na Kuro Yamim ta dwójka. Czy trafnie? Chyba ta. Umiejętności Ryuujina były ciekawe, choć zgoła odmienne od tych, które posiadał Kuro. Taijutsu stało po drugiej stronie barykady z jakimkolwiek Ninjutsu. Co dopiero z kontrolą papieru czy pieczętowaniem. Były to dwa odbiegłe bieguny, ale czy w dobrej drużynie nie miało tak właśnie być? Mieliśmy drobnego księcia, który dotychczas nie powiedział o swoich zdolnościach nawet słowa, wspierającego mnicha, który z dystansu może wspierać Cie papierowymi tworami, a gdy nadejdzie taka potrzeba - być może wspomóc utworzyć potężną barierę, bądź zapieczętować wszelkie graty, by odciążyć olbrzyma. No i na sam koniec, niczym Guliwer wśród Liliputów, ogromnego Yamiego, który miał być 'szpicą' tej formacji, istnym taranem, niszczącym wrogo nastawionych ludzi - ale jak to on miał w zwyczaju - nie zabijać ich, bo zawsze mogą wrócić silniejsi, by znów się zmierzyć. Drużyna zdawała się być idealnie dobrana - a to wszystko, za sprawą przypadku. - Można powiedzieć, że nasze zdolności, się... no dopełniają, nie? - Nie pytałem przecież co lubisz, a czego nie! Pytałem o zdolności, wiesz - praktyczne rzeczy. Umiesz się bić? Jak opuścimy Raigeki, to kto wie, czy nie spotkamy zaraz wściekłych bandytów, czy innego ustrojstwa. Czasem trzeba się bronić! - To danie wygląda trochę jak Ty, Kaiho. - Drobne, błyszczące. Mam nadzieję, że smakuje równie dobrze! - No... Teraz to mnie... - ... Zaskoczyłeś! To jest świetne. Ten słodki smak, walczący z ostrością. Nie sądziłem, że zjem dziś coś, co dorówna tej wołowinie! Będziesz naszym specem od jedzenia, z Tobą z głodu nie umrzemy, nawet jeśli będziemy zmuszeni jeść w karczmach! Dziękuje!
autor: Kuro Yami
29 sie 2021, o 17:07
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Rozmowa na nowo się kleiła, a do tego wszystkiego - cała akcja działa się w akompaniamencie soczystej wołowinki. Kuro Yami wbrew temu, co można było o nim myśleć, podczas pierwszego spotkania. Chłopak traktował posiłek z należytym szacunkiem, była to jego energia, a biorąc pod uwagę gabaryty ciemnoskórego - potrzebował tego paliwa całkiem sporo! Teraz, słuchał uważnie tego, co mówił Ryuujin, na akceptację jego 'podania' do tej 'wedrownej trupy', jedynie uśmiechnął się szeroko, kiwając głową. Nie było powodu by cokolwiek mówić. Do tego, Ryuu i Kaiho zaczęli gadać o garbatych koniach. Mało go to interesowało - w końcu taki olbrzym i tak zarabowałby konia czy nawet tego garbatego konia, był skazany na pieszą wędrówkę, ewentualnie wędrówkę na wozach. Nigdy nie był na pustyni, toteż opcja wyprawy w tak trudny teren wydawała mu się być wręcz idealna - taki teren wręcz sprzyjał do zwiększania krzepy. Kiedy Kaiho opowiedział o wielbłądach, czy tam garbatych koniach, a Ryuujin dopowiedział nieco o swoim pochodzeniu, Yami z uśmiechem kończył swoją porcję. Było tego naprawdę dużo - ale mimo wszystko był w stanie coś jeszcze zjeść. Przymknął oczy, uśmiechając się. - Taaaa, ta wołowina to dzieło sztuki. - Kaminari prowadzą zmasowaną ofensywę na posterunki Uchiha. Nie ma kogo bronić w Raigeki, a Doko, nie są tak radośnie wysyłani na front. Wydaje mi się, że nie oberwie się ani mi, ani Kaiho, jeśli opuścimy osadę na kilka tygodni. - Masz rację... Jeśli mamy ruszyć razem, lepiej będzie nieco lepiej się poznać... Kami, tak? Potrafisz składać papierowe motyle i inne takie? Brzmi spoko. - No, to moje imię już znacie, a co do zdolności, to jestem medycznym shinobi, wspomagającym się iluzją, do tego potrafię korzystać z Rantonu! - A tak serio, to po prostu walczę wręcz. I tyle. Żart może nie był najlepszy.... Ale przynajmniej jakiś był! Kiedy Kaiho wstał od stołu, Yami uśmiechnął się. W końcu miał zamówić jedzonko, a jedzonko... oznaczało kolejną dawkę energii i hormonów szczęścia. Gdy wrócił do stolika Kuro na moment się zastanowił, drapiąc po podbródku. - Może Kurczak Katsu Curry? Albo... alboo... może Ty coś wybierz Kaiho? Masz świetny gust, z pewnością będzie smaczne! - Mój ojciec pochodzi ze szczepu Juugo, jednak nie posiada ich Kekkei Genkai, był jedynym wśród trójki rodzeństwa, który nie opanował zdolności klanowej. Ciężką pracą i tysiącami godzin treningów doprowadził swoje ciało do perfekcji. Jest najpotężniejszym człowiekiem jakiego znam - jeśli chodzi o sztuki walki. Nie dorastam mu do pięt. Moja mama za to, jest rodowitą Kaminari. Poznali się w Ryuuzaku, w knajpie, tak jak my teraz. Ojciec przysiadł się do niej, oferując jej obiad, czy coś. Nie pamiętam. - Nie chce być wścibski, ale chętnie dowiedziałbym się czegoś o Tobie. Nie mówiąc już o tym, że przetestowałbym Twoje zdolności kulinarne, ale na to, będziemy musieli chyba zaczekać, do wyruszenia na pustynię!
autor: Kuro Yami
27 sie 2021, o 18:38
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Olbrzym słuchał uważnie tego Ryuujina, kiwając głową, w górę i w dół. Normalnie, można by sobie pomyśleć, że Kuro Yami wszystko zrozumiał i wszystko grało, on jednak próbował sobie to wszystko poukładać w tej swojej ogromnej głowie, wypełnionym zdecydowanie zbyt małym mózgiem. Kiedy Ryuujin wstał od stołu, można powiedzieć, że pogodzili się z Kaiho. Yami jednak nie uważał, by kiedykolwiek się pokłócili, a raczej - po prostu doszło do pewnego nieporozumienia. Mnich obieżyświat odebrał półmiski z jadłem i wrócił do stołu, na to Kuro Yami jedynie szeroko się uśmiechnął. Wziął głeboki wdech przez nos, wsysając wręcz aromaty, z zamkniętymi oczami. Talerz wyglądał na całkiem spory, a gigan nie mógł się doczekać by tego spróbować. - Pachnie nieźle! Smacznego! - Ooh, to jest świetne! Kaiho masz naprawdę dobry gust! - W sumie, skoro chcesz zwiedzić świat, to może mógłbym ruszyć z Tobą? Zobaczyć kawałek świata, sprawdzić jak wyglądają inne tereny, poza Antai. Co Ty na to? - Pewnie spotkalibyśmy wielu silnych ludzi, chętnie bym się z nimi zmierzył.
autor: Kuro Yami
25 sie 2021, o 18:13
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Na informację o tym, że być może niektóre z bóstw same będą chciały stanąc z Kuro Yamim do walki gdy ten będzie wystarczająco potężny, jego oczy zaświeciły się. Rozszerzyły, a blask który z nich bił, był nie do opisania. To była świetna wiadomość. Uśmiech na twarzy poszerzył się, a dłoń Yamiego mimowolnie, jakby instynktownie zacisnęłą się w piąstke. Zaraz po tym, padło pytanie Kaiho - na które sam Yami nie znał odpowiedzi, a mimo to spróbował mu odpowiedzieć. - To świetna wiadomość Ryuu! Nie moge się doczekać! - Z każdym, który tylko będzie chciał się zmierzyć! Im silniejszy tym lepiej! Mam nadzieję, że nie ma wśród bogów cykorów, bo to byłoby słabe! Na informację o imieniu, jedynie kiwnął głową, a później doszło do sprzeczki. Ryuujin widocznie chciał temu wszystkiemu zapobiec, zaś sam Kaiho powiedział coś, czego Kuro Yami nie był w stanie zrozumieć. Nie należał on do zbyt inteligentnych jednostek, dla niego liczyła się siła i tylko siła, a nie jakieś kłanianie się, bo być może spotkamy kogoś drugi raz. W sumie jego zdaniem, lepiej byłoby spuścić takiej osobie niezły łomot, by kolejnym razem witała nas na klęczkach, zamiast samemu się kłaniać. W końcu silniejszy zawsze ma rację. Zaciął się na moment, wydając z siebie jedynie krótkie, nieprzerwane żadnym słowem 'eee, yyy, aaa'. Machnął ręką, po czym spojrzał na Ryuujina, później kolejno na Kaiho. - Przecież można ich wszystkich pokonać, a wtedy gdy będziesz wracał... albo będą chcieli Ci oddać i zlejesz ich drugi raz, albo z szacunkiem będą Ci się kłaniać. To proste. - Zresztą, szacunek zdobywa się przez zasługi i siłę, a nie pokłony. Nie można było winić Kaiho za to, że oceniał w ten sposób Yamiego. Miał sporo racji, jednak mylił się co do tego, że Kuro chciał zabijać za klan, ku chwale większego dobra. On wcale nie chciał zabijać. Zabicie przeciwnika oznaczało koniec. Brak możliwości wzięcia rewanżu. Kiedy dla samuraja, zabicie przeciwnika to sprawa honoru, tak dla Kuro Yamiego, pozostawienie rywala przy życiu, było największą oznaką szacunku. Nawet wbrew jego woli - bo przecież tylko w ten sposób, mógł zasiać w kimś słabszym ziarno motywacji, motywacji do tego, by kiedyś wrócić i go pokonać. Taki był, po prostu. Nienawidził Uchiha z innego powodu. Może i był głupi, jednak dobrze znał historię swojej rodziny. Wiedział, co Uchiha zrobili z braćmi jego ojca, jak wykorzystali ich w bestialskim planie, podczas tworzenia ogromnego działa chakry. Nie miał jednak zamiaru tutaj rozdrapywać tych starych ran. Nie chciał też kłócić się z Kaiho, bo nie to było jego celem. On po prostu chciał zjeść, a że udało mu się znaleźć towarzystwo - było tylko lepiej. Jedno niefortunne pytanie Ryuujina nie mogło wszystkiego popsuć. Miał przynajmniej taką nadzieję. Wysłuchał kolejno Ryuujina, a później Kaiho, po czym uśmiechając się kiwnął głową w stronę obu. - Rozumiem... - Ochrona Raigeki i swoich bliskich to coś, co zasługuje na szacunek. Źle Cie oceniłem! Wybacz mój poprzedni wybuch agresji... mój ojciec - cóż, miał to szczęście, być częścią szczepu, który dawniej był wykorzystywany przez Uchiha. Stąd ta niechęć. - Podróż po świecie? Mówiłeś, że jesteś mnichem, twoja świątynia Cie nie potrzebuje? Myślałem, że jedyne co robicie, to pilnujecie miejsc kultu Bogów. Swoją drogą, po co pilnować miejsca, które są własnością tak potężnych istot...
autor: Kuro Yami
24 sie 2021, o 21:44
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Ryuujin zdawał się być tym, lubiącym dużo gadać, zaś Kaiho... cóż, lubił gadać, ale chyba nie tak dużo. W każdym razie, to z Ryuujinem lepiej się dogadywali, przynajmniej narazie - pierwsze wrażenie było dużo lepsze ze strony Kurogane, niżeli Itazury. Po za tym, mieli dużo wspólnego! Ryuu również sporo trenował, ale Yami nie mógł znaleźć żadnych oznak tych treningów. Nie był ani wielki, ani poharatany tak jak on. Nie miał też ze sobą katany, kija, czy jakiejkolwiek broni. Co więc trenował? Spokój ducha? Może był jednym z tych 'wojowników', co woleli bawić się chakrą wypluwając hektolitry wody, albo kule ognia. Kuro yami czasem zapominał, że tacy wojownicy w ich czasach, to normalność. Nawet większa niż prawdziwi mężczyźni, walczący na pięści. - Nie jestem żaden pan. Jestem Yami i tyle, albo Kuro, jak Ci wygodniej. - Widzisz, a ja to bym nawet spróbował, ale bez rozwalania świątyni. Sprawdzić się z tym Waszym Bogiem, zobaczyć który jest silniejszy, szybszy! Musisz mnie kiedyś do niego zabrać, bo jak bronisz jego świątyń, to musisz wiedzieć gdzie go szukać! Jak kiedyś będę wystarczająco silny, by się z nim zmierzyć, zabierzesz mnie do niego! Wtedy przekonamy się, czy jest się czego bać! Później Ryuujin zniknął, a on został sam na sam z Kaiho. Ta komiczna sytuacja sprawiła, że przynajmniej poznał jego imię, imię i nazwisko. Słysząc, że Kaiho lubi dużych chłopców, delikatnie się wzdrygnął. Przestraszył. Zmróżył oczy i dopiero teraz połapał co tu się odpierdala. Sukienka, kobiece rysy. Itazura wcale nie był chłopakiem? Podrapał się po swojej łysej czasce, gdy ten już się przedstawił. Te kuszące gesty, to wszystko, było po prostu dziwne, a Yami nigdy się z czymś takim nie spotkał. - Zaraz, zaraz. Kaiho, to męskie imię? - Sugerujesz, że jestem idiotą? Posłuchaj... ludzie się nie zmieniają, źli zawsze będą źli, słabi będą słabi, a pyskaci, zawsze będą pyskaci. - Każdy, każdy jest lepszy od tego kurestwa, które niewoli szczepy, wykorzystuje innych, manipuluje, a na koniec prowadzi do ciągłych wojen, więc nie pierdol mi tu, że jestem taki jak oni. - Sam się tak pokiereszowałem, trenowałem z moim ojcem, spuścił mi srogi wpierdziel. Powiem szczerze, że całkiem ostro mnie poobijał, a do tego wszystkiego, korzystanie z stu procent siły, jest bardzo problematyczne! Normalnie używasz tylko kilkudziesięciu procent, wiedziałeś o tym? Trzeba się odblokować, by móc wyzwolić potencjał. Nigdy nie byłem tak zmęczony jak dzisiejszego poranka! - Plany? Bo ja wiem, walczyć. Trenować! Zostać najsilniejszym człowiekiem na świecie, taa. To byłoby coś. - Długo się znacie? No i jakie są wasze plany?
autor: Kuro Yami
24 sie 2021, o 17:13
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Na szczęście nie przegonili go z tego stolika! Pomimo bycia olbrzymem, nie mieli nic przeciwko, by ten się przysiadł. Widząc te wszystkie formalne gesty Ryuujina, Yami delikatnie przekręcił głowe, uśmiechając się do niego. Zaśmiał się też cicho, słysząc jak formalnie się przedstawił. Dla niego, Ci wszyscy bogowie - po prostu byli jakąś bajką, sprzedawaną małym dzieciakom, by Ci nabrali respektu do różnych spraw. - Mnich! - Skoro jesteś mnichem, musisz sporo trenować! By móc bronić swoich, tych, no! Świątyń! - Tak, z chęcią. Zjem cokolwiek, by nieco się zregenerować, dostałem dzisiaj nieźle w kość. - Kaminari, co? Zawsze jesteś taki nieobecny? Imię, jak masz na imię? - Cały czas się na mnie gapisz. Jesteś z Raigeki, a dziwi Cie ciemnoskóry gość?! - zapytał odchylając delikatnie głowę do tyłu, gapiąc się na drobnego chłopaczka, dokładnie tak samo, jak on gapił się na Yamiego. - I co? Też mogę się na Ciebie gapić! Jesteś mały! Bardzo mały, nigdy nie widziałem kogoś tak małego! - Zgrywam się! No, ale fajnie by było, gdybyś chociaż powiedział jak masz na imię! - zakończył, spoglądając na nadciągającego spod baru Ryuujina.Usłyszał pytanie o wojnę i pokręcił przecząco głową. Nie był na froncie i nie wybierał się tam - przynajmniej nie teraz. W końcu zanim ruszy na front, musi być wystarczająco silny, by nie paść jak kawka od pierwszego lepszego uchihy. Uśmiechnął się do niego szczodrze, a następnie pogładził swój wąski wąs, palcem wskazującym. Położył swoje ręce na udach, wzruszając ramionami. - Nie. Nie walczyłem z Uchiha, ale zgodnie z tym, co mówią, wojna jest słuszna. Próbowali sabotować całą ludzkość! Nie pierwszy raz! - A Ty? Co myślisz o tym plugawym klanie z Sogen? Parszywi ludzie, zawsze z nimi kłopot! Od zawsze było między Antai, a Sogen gorąco, teraz wreszcie to wszystko się skończy. Jeszcze kilka tygodni, może miesięcy i wszystkich zatłuką. Nasi podobno wygrywają, ale bóg wie, ile w tym prawdy.
autor: Kuro Yami
23 sie 2021, o 16:29
Forum: Raigeki (Osada Rodu Kaminari)
Temat: Knajpka Kitsurai
Odpowiedzi: 306
Odsłony: 36905
Po wyczerpującym treningu, nieco zmarnowany Kuro Yami - gdy już ogarnął się w domu i pozbierał się do kupy, ruszył powolnym i ślamazarnym krokiem przez ulice osady Raigeki, rozglądając się za ciekawym miejscem, w którym mógłby dobrze zjeść. Pierwszym punktem, jaki rzucił mu się w oczy była właśnie knajpka Kitsurai, usadowiona na uboczu osady, praktycznie rzut beretem od wyjścia z wioski. Kuro Yami nie bywał tu często, ale pamiętał, że taka knajpa istnieje, no i co najważniejsze - posiadali całkiem dobrego kucharza, który jeszcze nigdy go nie zawiódł, dlatego właśnie tam ruszył na pierwszy ogień. Chciał dobrze źjeść, a w sprawdzonym miejscu, istniała dużo większa szansa na to, że naje się i będzie smacznie. Był w kiepskim humorze, bo jego ostatni trening uświadomił mu, jak żałośnie słabą istotką był. To był dopiero pierwszy krok w drodze do zostania potężnym wojownikiem, a on niemalże padł z wyczerpania - było mu po prostu wstyd. Wchodząc do lokalu musiał nieźle się pochylić, drzwi nie były przystosowane do tak ogromnych ludzi, a pierwsze co rzuciło się w jego oczy, to całkiem spora liczba zajętych stolików. Jedne były mniejsze, inne większe, jedne zajęte pod korek, a inne... no właśnie, inne miały wolne miejsca. Yami będąc raczej prostym chłopem. Widząc dwóch gości - tak, chyba gości, oboje mieli nieco długie włosy, do tego wszystkiego wyglądali trochę... zniewieściale, ale zdecydowanie byli mężczyznami, zajmującymi we dwójkę spory - pięcio osobowy stolik gigant ruszył w ich kierunku mierząc ich całkiem życzliwym spojrzeniem. Zbliżał się zza pleców Kaiho, od razu rozkładając dłonie szeroko, tak by Ryuujin od razu wiedział, że olbrzym pomimo swojego wyglądu, nie zamierza zrobić nikomu krzywdy... ludzie tacy byli, że widząc ogromnego chłopa, z łysą banią od razu myśleli, że ten chce zrobić coś złego. - Emm, tego. Miejsc wolnych brakuje, moge się dosiąść? Widze, że też jeszcze nic nie zamówiliście. lekko zachrypniętym głosem , zaraz po tym, nie czekając jeszcze na odpowiedź przyjrzał się bliżej siedzącemu przed nim Ryuujinowi. - Mają tu całkiem dobre mięso! Zresztą, mięso zawsze jest dobre! - dodał, przechodząc w stronę wolnego siedzenia, rozsiadł się wygodnie wzdychając ciężko, położył swoją ogromną dłoń i rękę na stole, zaś drugą podrapał się po brodzie.- Ayaya, wszystko mnie boli... Skoro już siedzimy przy jednym stole... to wypadałoby się przedstawić, jestem Kuro Yami, wojownik klanu Kaminari! - A Wy? Ty wyglądasz na kogoś, kto mógłby być Kaminari! - A, Ty? Nie jesteś stąd... Przypominasz trochę Uchiha, czarne włosy, blada cera, do tego czarne włosy... No ale, Uchiha być nie możesz, dawno byłbyś martwy. Skąd jesteś? Spojrzał raz jeszcze w stronę baru i na swoich nowych rozmówców. Cóż, czy tego chcieli czy nie, mieli teraz nowego towarzysza. Olbrzym co prawda nie zamierzał z nimi walczyć o miejsce przy stole, ale skoro już się przysiadł, to miał zamiar z nimi zjeść, być może pogadać. Nowi ludzie to nowe wyzwania! Zastanawiał się, który z nich jest najsilniejszy, może po posiłku uda im się umówić na wspólny trening taijutsu?