Akenomyōsei Byakuren

[Akenomyōsei Byakuren]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Byakuren
NAZWISKO: Akenomyōsei
KLAN: Terumi
WIEK [DATA URODZENIA]: 15 [urodzony 31 grudnia]
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 162 cm | 52 kg
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Pierwszym, co niewątpliwie rzuca się w oczy, kiedy spotyka się Byakurena na ulicy, na pewno są jego włosy. Długie, sięgające łydek, zwykle luźno spływające wzdłuż pleców. Nie ich długość jest jednak tym, co przykuwa wzrok. W oczy najbardziej rzuca się ich kolor. Są śnieżnobiałe. Grzywka sięga podbródka i z reguły zasłania prawe oko. Oczy są lodowoniebieskie, z reguły puste, choć głębokie, poskazujące to, jak wiele Byakuren już przeszedł w swoim życiu. Chłopiec nie należy do najwyższych w swej kategorii wiekowej. Do najcięższych i najlepiej zbudowanych również nie. Lata niemalże głodowej diety pozostawiły na nim olbrzymie piętno. Można by rzec, że składa się z samych niemalże kości. Łokcie, kolana, biodra, żebra, kręgosłup. Nie ma takiej kości w jego ciele, której nie dałoby się dostrzec gołym okiem. Skóra z kolei upstrzona jest niezliczoną ilością blizn, które pokrywają jego drobne ciało od stóp do głów. Blizny ma nawet na twarzy, z reguły skryte pod bandażem. Pamiątka po tym, jak niegdyś ktoś próbował mu "poszerzyć" uśmiech, sięgają więc od kącików ust po same uszy.
UBIÓR: Strój Byakurena jest zawsze taki sam, niezależnie od okoliczności. Składają się nań koszulka kolcza, na którą zarzuconą ma jasnobrązową bluzę, w talii przepasaną białym, nabijanym ćwiekami pasem. Na nogach nosi sięgające kolan błękitne ogrodniczki, poniżej których nosi białe getry z odsłoniętymi palcami stóp. Na stopach zaś klasyczne sandały. Przedramiona chronią mu karwasze. Całość zaś okryta jest śnieżnobiałym płaszczem z wysokim kołnierzem. Sam płaszcz sięga kolan, z reguły noszony jest zapięty jedynie pod szyją, podczas gdy reszta luźno układa się wzdłuż ciała. Płaszcz zdobi biały kwiat mający być symbolem imienia właściciela. Charakterystyczną cechą ubioru Byakurena są bandaże owinięte szczelnie wokół szyi i zasłaniające twarz do samych niemalże oczu. Na lewym udzie znajduje się kabura.
ZNAKI SZCZEGÓLNE:

• śnieżnobiałe włosy,
• ciało pokryte bliznami, w tym blizna "poszerzająca" uśmiech na taki od ucha do ucha.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Po niefrasobliwym, wesołym brzdącu, jakim Byakuren był jeszcze wcale nie tak dawno temu, nie pozostało w sumie ani śladu. Rzeczy, jakich doświadczył w swym, niespecjalnie przecież długim, życiu, zmieniły go nieodwracalnie. Ludzie, którzy znali go dawniej, nie ujrzeliby w dojrzewającym młodzieńcu praktycznie nic, co skłoniłoby ich pamięć do rozpoznania w nim tamtej osoby. Miejsce czystej radości zajęła melancholia. Beztroski - skupienie. Spontaniczność zastąpiona została koncentracją. Nienawiść wymazała miłość. Zniszczona psychika odbija się również w relacjach międzyludzkich, jakie Byakuren nawiązuje... Bądź raczej jakich nawiązać nie potrafi. Brak przyjaciół mu jednakże nie doskwiera. Najlepiej czuje się w swoim własnym towarzystwie. Docenia i szanuje ludzi, którzy mu pomogli, kiedy tego potrzebował. Wielbi członków klanu, który przygarnął go na swe łono, gdy został na świecie kompletnie sam. Zrobiłby dla nich wszystko. Dosłownie wszystko. Nie potrafi im jednak zaufać. Nieważne, jak bardzo by tego nie pragnął. Mur, który wokół siebie zbudował, zdaje się nie mieć najmniejszej nawet szczeliny.
Wypaczone pojęcie o relacjach międzyludzkich sprawia również, że dosyć przedmiotowo traktuje kobiety. Nadmierna pewność siebie połączona z totalnym niezrozumieniem płci pięknej sprawiają, że żadnej białogłowie nie przepuści, mimo że sukcesów na polu romantycznych bądź łóżkowych podbojów nie odnosi zbyt wielu.
NAWYKI:
- Wszystko stara się obracać w żart, zawsze ma też pod ręką ciętą - przynajmniej według niego - ripostę. Im bardziej stresująca sytuacja, tym głupsze żarty przychodzą mu do głowy.
- Często rozmawia na głos sam ze sobą - nawyk wyniesiony z wielu lat życia w całkowitej izolacji, kiedy jego jedynym towarzystwem był on sam.
- Używa staroświeckich wulgaryzmów.
NINDO: Każdy, komu ufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś nas rozczaruje.
HISTORIA: Historia Byakurena jest opowieścią o zwykłym chłopcu, którego życie uczyniło niezwykłym, choć właściwie dużo bardziej pasowałoby tu określenie: nietypowy.
Urodził się, podobnie jak wielu przed nim i po nim, w siedzibie swego klanu, do którego należała jego matka, Mikoto. To po niej odziedziczył swoje zdolności. Ojciec, Satsune, będący zwykłym człowiekiem, był mimo wszystko osobą szanowaną przez rodzinę swej żony. Oddany, wierny i porządny człowiek szybko zaskarbił sobie najbliższych swej wybranki. Wszystkich oprócz jednego. Hiroki był członkiem klanu, przyjacielem Mikoto, od kiedy tylko się znali. Jako dzieci korzystali często z faktu, że ich rodziny mieszkały tuż obok siebie, spędzając ze sobą całe dnie. Najbliżsi, czy to w żartach, czy zupełnie poważnie, zapowiadali ich wspólną przyszłość. Z biegiem czasu ich przyjaźń tylko się umacniała. Podobnie jak przekonanie Hiroki’ego, że Mikoto jest mu przeznaczona. Wielokrotnie ratowali się z największych opresji, przeżyli razem mnóstwo przygód, które zrodziły w nich intymną bliskość. O ile jednak Mikoto traktowała przyjaciela jak brata, którego nigdy nie miała, tak Hiroki już wyobrażał sobie ich wspólną przyszłość. Dlatego wielkim ciosem była dla niego informacja o tym, że Mikoto zgodziła się wyjść za Satsune. Satsune! Zwykłego człowieka, farmera, który nie miał jej nic do zaoferowania, który był nikim.
Jako osoba najbliższa pannie młodej został drużbą na jej ślubie. Robiąc dobrą minę do złej gry, zachowywał się, jak przystało na bliskiego przyjaciela, którego cieszyło szczęście przyjaciółki. W głowie jednak zaczęło roić mu się, że zdobędzie Mikoto. W ten czy inny sposób, ale będzie jego. Tylko jego. Jej mąż nie stanowił żadnego problemu. Jej wola również. Przecież chciała być z nim, po prostu jeszcze o tym nie wiedziała. Musiał jej to uświadomić.
Mijały kolejne dni, tygodnie, miesiące, w końcu lata, a Hiroki odsuwał się od ludzi coraz bardziej i bardziej, pogrążając w swoich trujących pragnieniach. Pewnego dnia odszedł. Zniknął z życia wszystkich na kilka długich lat. Gdy powrócił, nie był już tym samym człowiekiem, choć wiedział o tym tylko on.
Tym, co przeważyło szalę jego szaleństwa, była informacja o dziecku Mikoto i Satsune. Chłopcu, z którego tak dumni byli rodzice. Postanowił dać swej ukochanej prezent najlepszy z możliwych. Wyzwolenie. W noc poprzedzającą ósme urodziny chłopca pojawił się na progu szykującej się do uroczystości rodziny. Drzwi otworzył mu szeroko uśmiechnięty Satsune, witając dawno nieobecnego przyjaciela. I z uśmiechem na ustach skonał. Hiroki przeszedł nad jego stygnącymi zwłokami, kierując się głosem chłopca i jego matki.
W salonie ujrzał Mikoto bawiącą się z białowłosym chłopcem. Powitała przyjaciela radośnie, zrywając się z podłogi i ruszając w jego stronę. Zatrzymała się w pół kroku, a wesołość zniknęła z jej twarzy, gdy zauważyła krew zdobiącą strój starego przyjaciela i brak swego męża. Pusty wzrok mężczyzny był odpowiedzią na niezadane pytanie.
Jako dzielna i doświadczona kunoichi Mikoto nie zamierzała tracić czasu na rozpacz. Na to przyjdzie pora. Miała coś ważniejszego do zrobienia. Stanęła więc do walki. Była w końcu silniejsza od Hiroki’ego. Dawniej. Szybko okazało się, że te czasy minęły. Jej dawny przyjaciel bez najmniejszego problemu pokonał ją w walce, po czym ogłoszoną i nieprzytomną zabrał ze sobą. Nikt jej nigdy więcej nie zobaczył.
Wcale nie lepszy los spotkał chłopca. Hiroki, zdając sobie sprawę, że dziecko wszystko widziało, musiał zabrać także je. Nie zamierzał jednak zamieniać się w ojca. Resztki sumienia z kolei nie pozwoliły mu na zabicie dziecka. Na świecie jednak nie brakowało ludzi, którzy gotowi byli zapłacić za rzadkie linie krwi spore pieniądze, a podczas swych podróży Hiroki poznał wielu takich degeneratów.
Tak rozpoczęła się trwająca pięć lat gehenna niewolniczego życia małego Byakurena. Zamknięty w lochu patrzył, jak kolejni więźniowie przybywają, a ich poprzednicy giną. Jego właściciel, bo tym przecież był, opuszczał swoje małe królestwo na całe dnie, zostawiając swe eksponaty samym sobie. Samotność, rozpacz, ciemność. To wszystko sprawiło, że Byakuren z radosnego i otwartego chłopca zmienił się w zombie, które całe dnie spędzało na gapieniu się w ścianę i rozmawianiu z samym sobą.
Jego najbliżsi jednakże nigdy o nim nie zapomnieli. Trwało to długo, ale w końcu odkryli miejsce, gdzie był przetrzymywany, i przybyli z odsieczą. Informacja o tym, że odnaleziono jego matkę, na chwilę obudziła w nim tego, kim był kiedyś. Płomyk nadziei szybko jednak zgasł, gdy okazało się, że osaczony przez członków klanu Hiroki odebrał życie sobie i Mikoto. Byakuren nie był jednak sam. Miał rodzinę, przyjaciół, ludzi, którzy troszczyli się o to, by traumatyczne przejścia odeszły w niepamięć. Chłopiec nie potrafił już jednak zaufać, mając w pamięci, że matkę zdradził i zabił jej najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Rósł, rozwijał się, uczył, jednakże to, co przeszedł, zostawiło blizny tak na jego duszy, jak i ciele.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:

• Terumi
• Inuzuka
• Akimichi
• Hōzuki
• Kaguya
• Kakuzu
• Kami
• Kaminari
• Maji
• Yamanaka

POSTACIE:

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Yōton
NATURA CHAKRY: Katon
STYLE WALKI: Bukijutsu
UMIEJĘTNOŚCI:

• Nabyta - brak

PAKT: brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 1
  WYTRZYMAŁOŚĆ 50
  SZYBKOŚĆ 50
  PERCEPCJA 41
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 41

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 141
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 105%
MNOŻNIKI: brak
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU C
  GENJUTSU E
  STYLE WALKI 0 (dziedzina E)
  • ---
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU E
  FūINJUTSU E
  ELEMENTARNE
  • KATON C
    SUITON E
    FŪTON E
    DOTON C
    RAITON E
  KLANOWE C

JUTSU:
Ninjutsu:

• [E] Bunshin no Jutsu
• [E] Henge no Jutsu
• [E] Kai
• [E] Kawarimi no Jutsu
• [E] Kinobori no Waza
• [E] Suimen Hoko no Waza
• [E] Nawanuke no Jutsu

Yōton

• [C] Yōton: Yōgan Ryūshutsu
• [C] Yōton: Sekkaigyō no Jutsu

Doton:

• [C] Doton: Dochū Eigyo no Jutsu
• [C] Doton: Iwa Bunshin no Jutsu
• [C] Doton: Retsudo Tenshō
• [C] Doton: Rokkusherutā

Katon

• [C] Katon: Kaen Senpū
• [C] Katon: Gōkakyū no Jutsu
• [C] Katon: Kasumi Enbu no Jutsu
• [C] Katon: Endan

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• śnieżnobiały płaszcz
• karwasze na przedramionach
• kabura na lewym udzie
• piętnaście metrów bandaża owinięte wokół szyi i twarzy

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

• shuriken x5 - kabura na udzie
• kunai x5 - kabura na udzie
• wybuchowa notka - kabura na udzie
• bojowa pigułka żywnościowa - kabura na udzie

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Pieniądze
PH: Punkty Historii
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI: Transfer Postaci

[Vulpie]

Nie pozostaje mi nic, jak klepnąć akcept (: Ślicznie dopracowana KP, widać, że przemyślana.

  Ukryty tekst