Kaz

[Kaz]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Kaz
NAZWISKO: Nieznane
KLAN: Jugo
WIEK: 16 wiosen
PŁEĆ: Mężczyzna
WZROST | WAGA: 185 cm | 78 kg
RANGA: Wyrzutek rangi D

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:
Spośród gęstych rzęs, Kaz otaczający świat lustruje spojrzeniem intrygującej barwy oczu. Zupełny laik mógłby je przez omyłkę wziąć za legendarne doujutsu rodu Uchiha, bowiem tęczówki mężczyzny były zabarwione na krwistoczerwoną barwę. Powieki shinobiego są naturalnie lekko opadające, co nadaje spojrzeniu pewną dawkę leniwej ironii. Nad oczami znajdują się atramentowo czarne brwi, do których sięgają pojedyncze kosmyki nieułożonej fryzury. Niczym ying i yang, czarne włosy poprzeplatane białymi pasemkami w "artystycznym" nieładzie spływają na ramiona i plecy Kaz'a sięgając łopatek. Mają one gęstą strukturę, są jednocześnie pofalowane, miejscami delikatnie się lokując, w innych miejscach będąc prostymi. Takie niepoukładane uwarunkowanie genetyczne w połączeniu z niezwykle zajmującym bytem cechującym ninja daje istny rozgardiasz na głowie przedstawiciela szczepu Jugo. Na jego czole znajduje się wytatuowany symbol będący pozostałością po przynależności do watahy. Normalnych rozmiarów nos, który pod wpływem promieni słonecznych pokrywa sieć niezbyt gęsto rozmieszczonych piegów oraz zwykłe usta dają koniec ogólnego opisu fizjonomii bohatera. W prawym uchu shinobi posiada dwa srebrne kolczyki. Oba są bez żadnych ozdób, gładkie srebro przebijające chrząstkę ucha w jego górnej części. Uzębienie Kaz'a charakteryzuje się dwoma nieco większymi kłami, nie jest to jednak aż tak zaawansowane jak przykładowo u przedstawicieli Inuzuka. Jugo jest wysoki oraz dobrze zbudowany. Wyraźnie zarysowane mięśnie, szeroka klatka piersiowa oraz barki. Do tego mocne nogi i twarde plecy. Żadna część ciała nie była pomijana podczas fizycznych treningów bohatera.

UBIÓR:
Jeśli mowa o elementach, które sprawiają, że Kaz zostaje zapamiętany na dłużej, z pewnością jest to jego stożkowaty kapelusz. Mężczyzna go bardzo ceni, sam go wyplótł z bambusów, które gęsto porastały ziemię kraju, skąd pochodził. Zaletą tego nakrycia głowy jest jego odnawialność i nieprzemakalność. Pierwsza cecha pozwala w wolnych chwilach łatać i naprawiać ten element ubioru, natomiast druga jest czysto praktyczna - chroni przed deszczem, nawet gwałtowną ulewą. Na torsie Kaz'a spoczywa płócienna, biała koszula, na którą narzucony jest ponczo podobny płaszcz. Bez rękawów, z frędzlami wokół otworów na ręce. Jest on dwukolorowy ~ czarno - brązowy. Funkcję spodni pełnią szerokie, kończące się w połowie łydek nogawki. Poglądowo. Stopy shinobiego chronią drewniane sandały. To właśnie dzięki nim nadejście Kaz'a sygnalizuje regularne stukanie drewna o bruk.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Tatuaż na ramieniu (symbol wilka, ciemnoczerwony), dwa kolczyki w prawym uchu, czerwone tęczówki, blizna ciągnąca się przez prawą brew oraz oko.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:
Wychowanie od najmłodszych lat pośród dorosłych mężczyzn, bez obecności kobiet oraz rówieśników nadały Kaz'owi pewnego braku ogłady. Oględnie mówiąc, nie był najlepszym towarzyszem arystokratycznych spotkań. Jego język nie był prosty, ale jednocześnie zawierał wiele kwiecistych wulgaryzmów, zasłyszanych od najemników Watahy. Najprawdopodobniej, pozbawiony wpływu Hisato, stałby się zwykłym, hamskim rzezimieszkiem, na jego szczęście stało się inaczej. Mimo twardego wychowania jakie otrzymał, tatuaż na ramieniu przypominał mu o kodeksie moralnym jaki został w niego wpojony. Unikał pastwienia się nad przeciwnikami, kiedy sprawa była załatwiona - koniec. Tylko zwyrodnialcy bawili się ofiarami. W momencie napadu, nie zabijał bez potrzeby, co nie oznaczało, że nie potrafił odebrać życia bez mrugnięcia okiem. Jeśli na jego drodze stał bezbronny cywil, jakakolwiek przemoc była zbędna. Absolutnie nie podnosił ręki na małe, niewinne dzieci. Widok okrucieństw nie wywoływał u niego strachu czy obrzydzenia. Raczej niechęć w stosunku do osoby, która ich dokonywała, a jeśli sytuacja byłaby naprawdę skrajna, rozważyłby interwencje, wcześniej mierząc odpowiednio swoje siły. Uważne badanie możliwości - to była kolejna cecha charakteryzująca shinobiego. Zawsze wolał najpierw ujrzeć potencjał wroga nim odkrywał swoje upodobania bitewne. Nie oznaczało to, że był jakimś wybitnym taktykiem. Nigdy nie widział siebie w roli dowódcy większego oddziału. Niezbyt interesowała go logistyka, zarządzanie wszystkim naokoło. Widział przez okres swojego dorastania ile na karku miał Hisato. Nie odpowiadała mu taka odpowiedzialność. Mimo braku ogłady w kontaktach z kobietami, nie był typowym samcem alfa, który uważa, że każda "napotkana dupa" mu się należy. Płeć przeciwną uważał za zdecydowanie piękniejszą i będącą w tym samym stopniu człowiekiem co mężczyźni. Wielu prostszym ludziom w tym świecie brakowało takiego poglądu. Hisato nauczył Kaz'a szacunku do każdego przeciwnika oraz trzymania swoich emocji na wodzy. Czerwonooki nie znał swoich przodków, ale domyślał się, że słynęli ze spokoju. Już od najmłodszych lat w obozie nie unosił się niepotrzebnym gniewem czy innymi negatywnymi uczuciami. Z kolei tych dobrych, jeśli sytuacja na to pozwalała, nie ukrywał. Mimo to miał pewne wady. Bywał ironiczny, karcący błędne zachowania bez ogródek. Wśród najbliższych doceniał i odwzajemniał szczerość. Miał jednak świadomość jak potężną bronią jest kłamstwo i kiedy czas tego wymagał, potrafił łgać jak z nut. Żywot wyjętego spod prawa włóczęgi wymaga takiej umiejętności, jeśli chce się uniknąć niepotrzebnych niechęci czy nagłej, niezaplanowanej walki. "Tak panie żołnierzu, jestem tylko synem pasterza z okolicznych wzgórz. Wcale nie szpieguje okolicznych handlarzy." Mężczyzna bardzo doceniał dobrą strawę. Preferował jednak świetnie przyrządzony udziec z jelenia, od wytrawnych dań spotykanych w miastach. Do codzienności podchodził praktycznie, jednak mimo obranej drogi cechował się dużą dozą poczucia humoru. Dodatkowo, wrodzona umiejętność shinobiego do rozmawiania z zwierzętami sprawia, że traktuje je jak ludzi i równych sobie. Często stara się otrzymać od nich informację o otaczającym terenie czy zabijając czas zwykłą pogaduszką. Religia nie miała dla niego najmniejszego znaczenia. Według bohatera jedyne życie jakie istniało, było tu i teraz, na ziemskim padole. Kaz kiedy zwiąże się z kimś na dłużej, czy to w relacji zawodowej czy uczuciowej, jest lojalnym druhem. Do pewnej granicy. Kiedy sytuacja jest naprawdę beznadziejna, porzuci swoich przyjaciół. Nigdy nie oddał by życia za kogoś. Uważał, że własne przetrwanie jest najważniejsze, a w ostatecznym rozrachunku każdy powinien najbardziej troszczyć się o samego siebie. Dużą wartość w życiu shinobiego odgrywały pieniądze. Doskonale wiedział ile drzwi zasobna sakiewka może otworzyć. Można było nazwać go materialistą. W życiu był oportunistą. Widząc korzyść sięgał po nią. Poza kilkoma toposami swojego charakteru nie miał żadnej podniosłej idei. Byle przetrwać i zapewnić sobie byt. Nie ważne pod jakim sztandarem.

NAWYKI: Kaz ma trudności z zasypianiem w normalnych, "ludzkich" warunkach. Od ciepłego łóżka w zamkniętym pomieszczeniu woli świeże powietrze oraz polowe warunki.

NINDO: Zro­zumiałem tę oto za­sad­niczą lek­cję. Żeby przet­rwać, mu­sisz się nau­czyć żyć bez nicze­go. Pier­wszy umiera op­ty­mizm, po nim miłość, na końcu nadzieja. Mi­mo to mu­sisz trwać.

HISTORIA: Kaz ledwo oddychał. Z umęczonych płuc raz po raz wyrywał się kolejny potrzebny oddech, który milionem niewidzialnych szpilek wbijał się w klatkę piersiową. Tak jakby żebra pokryte drutem kolczastym zaciskały się wokół worków dostarczających powietrze do organizmu. Zatrzymał się i oparł plecami o najbliższe drzewo. Lewą ręką przetarł twarz zostawiając na niej jednocześnie ślady krwi. Spojrzał wstecz. Krzyki pogoni zdawały się cichnąć w oddali. Kuso. W końcu się udało. Nie dawali łatwo za wygraną. Dranie! - urwał dialog wewnętrzny spluwając krwią. Spojrzał w niebo. Łuna wschodzącego słońca dopiero pojawiała się na horyzoncie. Została jakaś godzina zmroku. Ostatni wysiłek ucieczki w ciemnościach. - krótka myśl zagnieździła się w świadomości Jugo, który następnie oderwał się od drzewa z ciężkim westchnieniem, a następnie ruszył szaleńczym biegiem w kierunku którym wcześniej podążał. Warto jednak cofnąć się o parę godzin/tygodni/miesięcy, aby zrozumieć genezę tej sytuacji.
***** Najwcześniejsze wspomnienie Kaz'a nigdy nie sięgało poza Watahę. Jego jedyną rodzinę, jego początek. Miejsce, w którym odrodził się z popiołów. Czym była Ōkami no mure? Dla postronnych zwykłą grupką bandytów. Bez żadnego kodeksu moralnego, tropiących każdą woń zbliżającego się zysku. Ich hersztem był znany w kryminalnym półświatku Hisato ~ wyrzutek rodu Kami, który swoimi wybuchowymi notkami zaszedł za skórę wielu możnowładcom. Dla wilków należących do watahy, byli rodziną, jedynym co ich trzymało razem w tym pokręconym, przepełnionym władzą, koneksjami i pieniądzem świecie. W jaki sposób Kaz zasilił ich szeregi? Miało to miejsce 10 lat temu. Podczas jednego z rajdów, kiedy watażkowie napadli na karawanę kupiecką, która transportowała akcesoria militarne do Ryuzaku no Taki, wilki wyrżnęły w pień cała obstawę, pozwalając woźnicy oraz dwóm kupcom uciec w ostępy puszczy. Opór na jaki napotkali był godny politowania. Przewaga liczebna i nieustępliwość żyjących z wojaczki mężczyzn, niemal natychmiastowo rozbiła wynajętych do pilnowania karawany żołnierzy. Szabrując kolejne wagony w jednym z nich odnaleźli, na oko, sześcioletniego dzieciaka, który roztrzęsiony rozglądał się rozszerzonymi ze strachu oczami. Słyszał odgłosy walki, widział i jednocześnie czuł posokę na płóciennych ścianach osłoniętego wozu. Bez większego oporu został postawiony przed Hisato. Ten spojrzał na zapłakany kłębek nerwów, a następnie potarł brodę w geście zamyślenia. Ōkami no mure mieli swoje zasady, którymi się kierowali. Wataha nie zabijała dzieci, cywilów, którzy nie stawiali oporu. Nie napadali na biedne wioski, służyli sami sobie, dobierając zlecenia przestępczego marginesu według upodobań herszta, za zgodą całej grupy. Czy to podwaliny pod obecną demokrację? Z początku wódz nakazał sprowadzić jednego z kupców, którzy uciekli w gąszcz lasu, jednak ocalone ofiary napadu były nadzwyczajnie rącze, albo obdarzone szczęściem, ponieważ wysłany po nich zwiadowca wrócił z pustymi rękami. Papierowy wojownik z początku nie wiedział co począć z dzieckiem. Byli daleko od uczęszczanych traktów, w żadnej szanującej się osadzie nie mogli się pokazać. Na rolę opiekunki jakiegoś sześciolatka nie miał czasu. Hisato ułożył sobie w głowie plan. Wstępnie mieli chwilowo przygarnąć młodą, przestraszoną bestyjkę, a następnie oddać ją do jakiejś mniej znanej, biedniejszej grupy rolników czy pasterzy. Idea dobra w swojej neutralności, sam herszt grupy kierował się niechęcią do narażania życia tak młodej istoty, a cywile powinni się nią zająć za odpowiednią opłatą czy perswazją. Ōkami no mure powrócili do swojej kryjówki w głębi chaszczy Prastarego Lasu. Do ich jamy prowadziła kręta ścieżka usiana licznymi pułapkami autorstwa herszta grupy. Mniej więcej w połowie drogi już i tak niewyraźny trakt całkowicie się zacierał. W gąszczu zarośli tylko wtajemniczeni potrafili bez problemu odnaleźć drogę do kryjówki najemników. Wejście znajdowało się w wąskiej szczelinie niewielkiej wielkości góry. Mogło ono pomieścić maksymalnie trzech ludzi ustawionych bark w bark, a przed nim zawsze znajdowało się dwóch strażników. Po przekroczeniu wejścia kierowało się w dół, gdzie znajdowała się całkiem pokaźna jaskinia z dodatkowymi wyjściami awaryjnymi usianymi w kilku miejscach znanych jedynie przedstawicielom Ōkami no mure. Tam cały pomysł Hisato został poddany szybkiej weryfikacji. Jeden z wyżej postawionych samców Watahy - Dan - był urodzony sensorem. Nie brał udziału w rajdzie, ponieważ w niedawnej potyczce otrzymał potężne uderzenie obuchem w kolano, co zaowocowało zmiażdżeniem kości i utratą władzy w nodze. Oczywiście, w świecie ninja była ona do odratowania, jednak wcześniej napadnięta karawana była tak łakomym kąskiem, że kontuzja Dan'a mogła poczekać. Jak dotąd, w Ōkami no mure jedynie wspomniany sensor oraz herszt grupy byli shinobimi. Reszta szukających przygody najemników była znakomicie wyszkolonymi wojakami. Można więc sobie wyobrazić zdziwienie "czujki", gdy tylko zmysłami natrafił na obecność innego ninja poza swoim dowódcą. Wtedy Hisato podjął decyzję zatrzymania przy sobie tego niespodziewanego prezentu, w postaci nieukształtowanej, niewinnej duszyczki zaopatrzonej w możliwość kontroli chakry.
***** Charyzmatycznemu Hisato nie było trudno wpłynąć na psychikę młodej istotki pozyskanej z napadu karawany. Trzydziestoparoletni herszt bandy bez problemu uzyskał ufność sześciolatka i zaczął go wychowywać mając w głowie stworzenie bezmyślnej machiny do zabijania na rozkaz. Jednak swoją wrodzoną dociekliwością, uporem i niesamowicie zaraźliwym śmiechem Kaz zaczął zyskiwać sympatię całej Watahy oraz samego dowódcy, wnosząc do surowych warunków obozu nieco pogodniejszego światła dziecięcej niewinności. Hisato zaczął mimowolnie traktować go jak swojego własnego syna, którym nigdy nie został obdarzony. Tak oto rozpoczęło się właściwe wychowanie shinobiego, pośród napadów, okrucieństwa, dziwnie rozumianej uczciwości. Dziecko w mgnieniu oka stało się nastolatkiem, który skupiał się pod okiem wojowników na codziennych treningu fizycznym i walce. Nie obawiał się bójek, odebrania nieznajomemu życia czy popełnieniu kradzieży. Żył jak cała kompania, od zlecenia do zlecenia, bardziej skupiając się na zapewnieniu sobie bytu między kontraktami niż na zdobywaniu coraz większego bogactwa. Taki los pośredniej bandy najemnych siepaczy. Co sprawiło, że Kaz różnił się od przeciętnego samca watahy? Otóż uwaga, jaką poświęcał mu Hisato skupiała się także na charakterze. Herszt bandy przelewał na młodego podopiecznego swój neutralno-chaotyczny światopogląd. Uczył go, że poza odwagą niezwykle ważny jest spokój. Równie ważny co pieniądz. Wyznaczał wyraźne granice w zbójeckim życiu. Uczył pewności siebie, czerpania radości z życia. Samodzielności.
***** Tak oto przez lata, Ōkami no mure żyli pośród kryminalnego półświatka grabiąc i łupiąc swoje cele. Bogacili się, jednak cały dochód znikał trawiony racjami dla załogi, naprawą ekwipunku, koniecznością opieki medycznej, wykupywaniem znajomości, łapówkarstwem. Prowadziło to do stagnacji pośród Watahy. Po długich naradach, wilki razem podjęły decyzję, aby rozpocząć podejmowanie się większych kontraktów. Stawka była wysoka. Większe wyzwania równały się większemu rozgłosowi, a to prowadziło do skupienia na sobie większej uwagi łowców nagród czy stróżów prawa. Początkowe sukcesy zostały kompletnie przyćmione ostateczną porażką. Cisze upalnej letniej nocy rozerwał gwałtowny wybuch jednej z pułapek zastawionych przez Hisato. Wyrwani ze snu wojownicy w większości nawet nie stawiali oporu, gwałtowny napływ nieznanych przeciwników zalewał obóz, a pożoga powstała od pochodni rozpoczynała zamykać w ognistym kręgu cały obóz. Dym zbierający się w jaskini utrudniał widoczność, drażnił drogi oddechowe. Ci którzy nie wyszliby stąd szybko żywi umarliby z braku tlenu. Kaz był na tym etapie dobrze wyszkolonym, szesnastoletnim shinobim. Wystarczył mu krótki rzut oka na całą sytuację żeby uzmysłowić sobie beznadziejność całej sytuacji. Wiedzieli na co się pisali, jednak nikt nie wymagał ginąć w tak beznadziejny sposób. Hisato ścigał by mnie pewnie nawet po drugiej stronie, gdybym w tak idiotyczny sposób oddał swoje życie. Przetrwanie jest najważniejsze. - powtórzył w głowie maksymę wpajaną mu przez swojego mentora. Czarny humor, nieodzowna część charakteru shinobiego go nie opuszczała nawet w tak tragicznej chwili. Martwy na nic by się nie przydał, żywy dowie się co tu się wydarzyło. Długim skokiem wyrwał się z okręgu obozu, przedarł się do najbliższego z ukrytych wejść i rozpoczął ucieczkę. Po kilkunastu przebytych metrach mocne uderzenie zwaliło go z nóg. To jeden z maruderów, należących zapewne do napastników, wyprowadził cios w klatkę piersiową Kaz'a. Jugo został na chwilę pozbawiony dechu, jednak nie stracił przytomności. Niemalże odruchowo, płynnym ruchem ugodził stalową gwiazdką w pachwinę przeciwnika, prawdopodobnie naruszając tez mosznę. Ugodzony ostrzem upadł na ziemię trzymając się za przysłowiowe klejnoty i wyjąc z bólu. Kaz nie tracił czasu, wiedział, że każda sekunda była tu niezwykle cenna. Zdecydowanym ruchem posłał drugiego shurikena prosto w skrzywioną twarz napastnika. Shinobi nie chciał wchodzić w zasięg muskularnych ramion nieznajomego, a jednocześnie musiał jakoś go powstrzymać przed nakierowaniem możliwego pościgu za sobą. Jucha buchnęła z twarzy wroga, zakrywając mu całe pole widzenia. W tym czasie Kaz rozpoczął wspomniany wcześniej szaleńczy bieg. Bolesny maraton, którego główną nagrodą było przetrwanie.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: Juugo, Kami
POSTACIE:

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Senninka

Poziom

Klątwa

Opis Pierwszy poziom charakteryzuje się nieznaczną przemianą użytkownika. Mianowicie na jego twarzy, na ramionach bądź innych, widocznych częściach ciała, zaczynają się pojawiać różne wzory, które powoli zaczynają się rozrastać, a sam użytkownik potrafi nieznacznie manipulować wybraną częścią ciała. W tym etapie zwiększa się siła oraz wytrzymałość użytkownika.

Wymagania

Dziedzina klanowa na randze D

0-500PH

Statystyki

30PA

Chakra

10%

501-1000PH

Statystyki

35PA

Chakra

10%

1001-2000PH

Statystyki

40PA

Chakra

15%

2001-3000PH

Statystyki

45PA

Chakra

15%

3001-4000PH

Statystyki

50PA

Chakra

20%

4001-5000PH

Statystyki

55PA

Chakra

20%

5001PH

Statystyki

60PA

Chakra

25%

Inne Kontroli Chakry na randze E pozwala na tylko 5 tur użytkowania, bez ograniczeń na D.

NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI 1

• Rakanken D
• ---
• ---

UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 44
  WYTRZYMAŁOŚĆ 34
  SZYBKOŚĆ 44
  PERCEPCJA 20
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 142
KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 103%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU
  TAIJUTSU C
  GENJUTSU
  IRYōJUTSU
  FūINJUTSU
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON
    FUUTON
    DOTON
    RAITON
  KLANOWE D

JUTSU:

Ninjutsu rangi E: Bunshin no Jutsu, Henge no Jutsu, Kai, Kawarimi no Jutsu, Kinobori no Waza, Suimen Hoko no Waza, Nawanuke no Jutsu

Taijutsu rangi D: Dainamikku Akushyon, Dainamikku Entorī, Aian Kurōī

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Torba na prawym biodrze.

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): 5 kunai i 5 shurikenów w torbie

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Piniądz
PH: Przeklęte punkty
MISJE:

• D - 1
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Kaz]

Gotowe ~

[Ero Sennin]

Karta zaakceptowana.

  Ukryty tekst