Ulica w dzielnicy mieszkalnej

[Ryukuro]

Ulica w dzielnicy mieszkalnej. Jest wąska, pokryta ubitym ziemnym podłożem. Po obu stronach uliczki wznoszą się niewielkie, drewniane domy, każdy z nich zaprojektowany bez przesadnej dbałości o detale. Jednopiętrowe drewniane konstrukcje z dachami pokrytymi dachówką. Jeśli ktoś szuka taniego lokalu to znajdzie go właśnie tutaj. Za każdym domem znajduje się mały ogródek, w którym mieszkańcy uprawiają głównie zioła i kwiaty. Szczególnie wyróżniaj się te kilka ogrodów gdzie zasadzone są drzewa głównie wiśniowe. W niektórych ogrodach można znaleźć małe kamienne latarnie (tōrō), ale raczej nie jest to miejsce gdzie należy chodzić samemu w środku nocy. Ulica jest zlokalizowana w mniej ruchliwej części dzielnicy więc panuje tutaj spokojna atmosfera. Nie ma tutaj żadnych barów, sklepów czy restauracji. Rzadko pojawiają się tutaj osoby inne niż mieszkańcy.

[Shindo]

Siedziałem, siedziałem i siedziałem. Próbowałem udawać obojętnego, ale czułem że nasza wymiana zdań z dowódcą może mieć bardzo nieciekawy finał. I kiedy już pogodziłem się z myślą, że zaraz rozpętamy tutaj małe trzęsienie ziemi odezwał się dowódca. Starałem się nie odetchnąć z ulgą aby nie pokazać słabości, jednak mimowolnie moje ciało lekko się odprężyło. Możliwe, że był to błąd przyjąłem, że skoro rozwiązujemy razem sprawę to nie zostanie mi wbity nóż w plecy. Jednak na moje szczęście ta beztroska nie została brutalnie wyegzekwowana.

Dlatego też po krótkiej chwili ruszyliśmy w miasto, w kierunku naszego celu. Co prawda, ja sam nie wiedziałem gdzie to jest. Jednak kapitan który robił z siebie mięso armatnie i szedł przodem, prowadził nas jak się miało okazać bezbłędnie do miejsca naszych głównych działań. W międzyczasie poobserwowałem sobie jeszcze dłuższą chwilę swoich sojuszników. Zastanawiałem się, czy zbroja dziadka jest nadwyrężona czasem przez to, że tyle lat walił w chuja i unikał walk. Czy był na tyle mocarny, że przetrwał tyle walk bez większych zadrapań. Po dłuższym zastanowieniu byłem przekonany, że raczej ta pierwsza opcja, ale nie przekreślałem opcji numer dwa. Dając sobie możliwość pozytywnego zaskoczenia w czasie akcji. Podczas tych oględzin skrzyżowałem spojrzenia ze starszym panem, ale nauczony co się powinno robić w takich sytuacjach. Nie uciekałem wzrokiem,a patrzyłem co prawda nie w oczy, ale w miejsce pomiędzy oczami. Pozwalało uniknąć mi to presji płynących z oczu oponenta tegoż pojedynku, a sam nie spuszczałem wzroku. W ciszy i spokoju dotarliśmy pod wskazany adres którego znał dowódca, może też i pozostała dwójka ? Któż to wie ? Ja akurat nie miałem zamiaru się tego dowiedzieć.

Zanim zdążył zapukać, a właściwie jak już wiedziałem w ostatnim etapie podróży, że to ten dom pod którym właśnie stoimy. Zlustrowałem sobie na tyle ile pozwoliły mi okoliczności dom i podwórze. Udało mi się dostrzec tylne drzwi.
- Potencjalna droga ucieczki - szepnąłem cicho wskazując pozostałej trójce wypatrzony punkt krytyczny


Wracając. Gdy dowódca zapukał do drzwi otworzyła je zwykła dziewczyna, lekko mnie zaskoczyła swoją gadką która była niesprawiedliwa i irytująca jednak najbardziej podkurwiło mnie jej próba wyciągnięcia czegoś z torby.
- Szykuje się do walki ! - pomyślałem i w tym samy momencie uaktywniłem moją moc
Z zza karku na prawą stronę głowy wypełzły czerwone znaki układające się w coś na wzór dzikiego bluszczu. Poczułem jak moja irytacja zaczyna coraz bardziej się we mnie gotować.
- STÓJ! Powoli wyciągnij rękę z tej torby, a następnie unieś ją jak i drugą wysoko do góry. Proszę bez sztuczek bo ci upierdolę tą świerzbiącą rękę przy dupie. - Nie spuszczałem oczu z dziewczyny, a właściwie to z jej splotu słonecznego. Dzięki czemu nie powiodę wzrokiem za ręką, a da mi to ogląd całej sytuacji. Zwłaszcza, że dystans działał na moją korzyść. Zresztą gdy odpaliłem swoją siłę, zyskałem na tym etapie dodatkową pewność, że trzeba ją zabić, zamordować, zgładzić. Paskudnie uśmiechnąłem się do swych myśli. Co było dalej ? W głowie rozważyłem dwie możliwości. Pierwsza, jeżeli będzie próbować uciekać, obejdę dom z potencjalnie krótszej ścieżki i spróbuję odciąć jej drogę ucieczki. Licząc, że będzie chciała uciec właśnie tylnym wyjściem. Drugi scenariusz podejmie walkę na całego, a wtedy pozwolę jej zaatakować i pozbyć się jednego ze strażników, a może i nawet dwóch ? Na tą możliwość liczyłem szczególnie, aż przeraźliwie zachichotałem ze szczęścia. Będę mógł ją zabić.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

7/14 Shindo

Być może Shindo miał dobry pomysł co do obstawienia domostwa, ale został zupełnie zignorowany przez strażników. Nawet nie zaszczycili go spojrzeniem. Czy mogłoby być inaczej gdyby mieli lepsze relacje? Być może. Teraz jednak był traktowany jak piąte koło u wozu. Dotarli do domostwa i kapitan od razu przeszedł do rzeczy. To o czym mógł zapomnieć młody Doko to fakt, że ich zadaniem było doprowadzenie do urzędu podejrzanego, a nie mordobicie w środku miasta. Dlatego raczej nikt nie podejrzewał, że należy przygotować się do oblężenia. Sprawa miała pójść gładko. Potencjalna przeciwniczka nie była też celem zupełnie nieznanym a doko kojarzoną z genjutsu. Jej ranga raczej świadczyła o tym, że poza sztuką iluzji zapewne niewiele potrafiła. Więc trójka strażników w bliskim kontakcie w razie czego powinna ją obezwładnić bez większego problemu, gdyby tylko zaszła taka potrzeba. Niestety nie wszystko poszło zgodnie z planem. Ryk młodego Jugo na chwilę sparaliżował wszystkich. Dziewczyna ewidentnie szczerze przestraszona tym co zobaczyła wyciągnęła odruchowo dłoń z torby. A z dłoni wypadła ...... odznaka kunoichi miasta kupieckiego. Podobna jaką miał Shindo. Kobieta stała w bezruchu wpatrując się w człowieka, który właśnie na jej oczach pokrył się dziwnymi pieczęciami. Jedyne co zrobiła to wykrzyknęła przestraszona.
- Aaaaa bandyta!
Nie uciekała i nie atakowała. Także żaden z wariantów jakie zaplanował bohater się nie wydarzył. Miało miejsce jednak coś innego. Kapitan odwrócił się na pięcie i wolną ręką złapał Shindo za ubranie.
- Kurwa dosyć tego jebany gównozjadzie.
Wysapał cały czerwony na twarzy. Pozostała dwójka strażników stała jak wryta jedynie biernie obserwując sytuacje. Yoko również zachowała bezruch próbując prawdopodobnie zrozumieć co się właśnie działo. Nie podniosła rąk do góry ale nie zrobiła też niczego innego. Po prostu stała a na jej twarzy malowało się zupełne zaskoczenie ciągiem wydarzeń, który miał miejsce. Czy to było udawane? Kto to wie. Może tak może nie. Chociaż z drugiej strony kto by nie był zaskoczony takim zajściem?

[Shindo]

- Odznaka... Kurwa czyli dalej odgrywamy teatr - pomyślałem poirytowany, tym samym temperując swój zapał. Gdyby nie ostatnie wzmożone techniki kontroli nad sobą samym jak i mocą, pewnie straciłbym kontrolę. Zwłaszcza, że chwilę po tym dowódca miał czelność złapać mnie za mój ciuch i krzyczeć coś, ze jestem jebanym gównozjadem. Chwilę potrwało zanim się odezwałem, musiałem dołożyć wszelkich starań, aby nie rozkręcić tutaj "potańcówki" z tymi, z którymi tak na dobrą sprawę nie chciałem rozkręcać. A właściwie to wróć, rozkręcić chciałem, ale wybitnie nie leżało to w moim interesie.

Dlatego też nie spuszczając spojrzenia z kunoichi o imieniu Yoko, powiedziałem do dowódcy:
- Zapominasz co sam powiedziałeś. Cel mamy ten sam, nie złamałem żadnego z założeń, a ta mała podeszła cię, ale jak widać zachowuje więcej sprytu niż myślisz... Obiecuję ci jednak dowódco, że po wykonanej misji rozmówimy się po przyjacielsku za tego "jebanego gównozjada". A teraz stanę z boku, a ty mnie PUŚCISZ.

Powiedziałem to twardo starając się kontrolować nad swoimi emocjami, na tym poziomie mocy nie powinno stanowić to najmniejszego kłopotu. Ostatnie słowo zaakcentowałem bardzo mocno, pozwalając sobie w tym jednym jedynym momencie na uwolnienie swojej żądzy mordu. Chciałem, aby poczuł, że nie żartuje. Bo jak wspomniałem wybitnie nie było mi na rękę wchodzenia w konflikt ze stróżami prawa, ale jednakowoż wszystko ma swoje granice. W głowie już rozegrałem scenariusz, w którym zabijam wszystkich jak tu stoją. Jednak była to ostateczność przed którą chciałbym się uchronić... Co innego po misji, tego już dowódca mógł się spodziewać, że jak nie będzie naprawdę silny to dzisiaj zostanie bardzo źle potraktowany. W głowie zastanawiałem się czy połamanie mu jednej ręki będzie wystarczającym zadośćuczynieniem czy jednak obcięcie jej będzie lepszą opcją. Nie mogłem się zdecydować, ale czułem, że zanim misja się skończy ja już zdążę zadecydować co dalej z tym gagatkiem.

Patrzyłem na dziewczynę i zastanawiałem się co ona kombinuje, bo im dłużej nad tym myślałem to coś mi tu nie grało. Gdyby była niewinna to nie wskazywałaby przecież na mnie i już z pewnością nie rzucałaby oszczerstw, że jestem bandytą. Jest winna to pewne, teraz tylko pytanie czy udaje te wszystkie emocje ? Na ten moment byłem przekonany, że tak ktoś kto zostaje shinobi, a by w późniejszym czasie skumać się z mafią nie może być słabego serca. Wbrew pozorom zawód ninja nie był bezstresowy, a już granie na dwa fronty wymagało naprawdę nieziemskiej odwagi, obojętnie co bym nie myślał o tym z moralnego aspektu.

W każdym razie postanowiłem nie interweniować w momencie jak dziewczyna przejdzie do akcji. Taktyka którą przyjąłem wcześniej jako ewentualny scenariusz pozostawał w mocy. Właściwie jakby któryś z tych debili zginęło to byłby to dla mnie jeden kłopot mniej.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

8/14 Shindo

Shindo nie zatrzymywał rozpędzonego pociągu. Wręcz przeciwnie dorzucał oliwy do ognia. Niezależnie od tego, czy jego interpretacja zajścia w postaci sięgnięcia dłonią do torby była poprawna czy nie to na pewno sposób komunikacji pomiędzy sojusznikami pozostawił dużo do życzenia. Czy obietnice rozmówienia się ze strażnikiem mogły pogorszyć i tak złą sytuację? Najwyraźniej tak.
- Czy ty mi grozisz? Masz ostatnią szansę spuść z tonu albo będziesz aresztowany. Gównozjadzie.
Wycedził, przez zęby dowódca oddziału patrząc prosto w oczy swojego rozmówcy. Był czerwony na twarzy i ledwo powstrzymywał wściekłość. Nie tylko nie popuścił chwytu ubrania, ale jeszcze mocniej go ścisnął. O ile jeszcze chwilę wcześniej pozostała dwójka strażników wydawała się zszokowana wydarzeniami i nie zajmowała żadnej ze strony tym razem zgodnie równocześnie przyjęła postawy do walki celując włóczniami prosto w plecy bohatera. Stali od niego niewiele, bo obydwoje około metr dalej. Może zwyczajni strażnicy by się zlękli konfrontacji z shinobim, ale ta trójka miała zadanie zatrzymać jednego z takich gagtków. To, że przy okazji napatoczył się inny ich nie przerażało. Byli psychicznie przygotowani na konfrontacje i było to widać. Młody i stary ramię w ramię wyglądali jakby byli gotowi zrobić szaszłyka z pyskatego Doko. Na scenie był jeszcze jeden aktor a dokładniej aktorka.
- Panowie co wyście za zwierzaka mi przyprowadzili pod dom!
Wykrzyknęła Yoko. Została jednak zignorowana przez strażników, którzy skupili się w pełni na Shindo. Trudno powiedzieć czy grała czy nie. Faktem było jednak to, że zaczęła cofać się do tyłu. Nie kryła się z tym. Dłonie przygotowała do złożenia pieczęci. Złamała nakaz samozwańczego szeryfa dotyczący nieruszania się. Jeszcze nie atakowała, ale zwiększała dystans będąc w pełnej gotowości do ataku. Obecna sytuacja przedstawiała się następująco. Dwójka włóczników metr za plecami. Przed samym protagonistą wściekły dowódca trzymający go za ubranie. A dobre 2/3 metry dalej wycofująca się kunoichi będąca celem.
Na ulicy za nimi nie było zbyt dużego ruchy. Typowe popołudni na mało uczęszczanej okolicy. Jednakże dwójka wieśniaków ciągnąca mały wóz z warzywami przystanęła żeby popatrzeć co się tutaj dzieje. Poza nimi nie było innych postronnych obserwatorów. Co oczywiście mogło się zmienić z czasem. Sytuacja z cichego zatrzymania właśnie powoli przeradzała się w głośne zajście o którym jak tak dalej pójdzie wielu będzie plotkować w barach. Czasy były niebezpieczne a burda z udziałem wojowników czakry i strażników miejskich mogła być naprawdę ciekawym widowiskiem i miała potencjał na miejską legendę. Tylko czy do tego dojdzie?

[Shindo]

- Czy on czasem nie jest z tą Yoko ? Przecież nic takiego nie zrobiłem, a cały czas jestem obrażany. Na dodatek ten gamoń zapomina o zadaniu, przecież to nie ja jestem celem. To nie ja daje się podejść dziewczynie. To nie ja jestem tłumokiem który nie rozumie całą sytuację.

W między czasie znowu zostałem obrażony i poczułem jak wzmacnia się uścisk na moim ubraniu. Kątem oka dostrzegłem jak strażnicy zmieniają pozycję teoretycznie dla siebie korzystną. W głowie kłębiły się wiele myśli, zastanawiałem się nad całą zaistniałą sytuacją. Co mam robić ? Czy to nie są zdrajcy Shigashi ? Czy znowu trafiłem na sprzedajnych śmieci ? Było to dla mnie smutne, ale podjąłem decyzję, zwłaszcza, że dziewczyna zaczęła wykonywać swoje kolejne ruchy, nie mogłem czekać. Na szczęście moje doświadczenie podróżnego najemnika nie pozwoliło mi stracić głowę. Na wszystkie nowe pytania nie dostałem odpowiedzi od razu, jednak wiedziałem jedno, że trzeba działać. Uspokoiłem się, spuściłem nisko głowę, odetchnąłem i odezwałem się najpokorniejszym głosem na jaki było mnie stać:
- Poddaję się, chłopcy nie atakujcie poddaje się. Przepraszam że cię uraziłem dowódco...- Powoli podnosiłem dłonie do góry w geście poddania -... od teraz będę posłuszny, stał z tyłu i słuchał poleceń. Naprawdę bardzo przepraszam.
Użyłem całej swojej siły, aby stłumić oddziaływanie mojej mocy na mnie, tej części co powoduje, iż jestem bardziej agresywny. Czekałem aż poluźni swój uchwyt, a wtedy po chwili zanim ktokolwiek zorientował się co się dzieje uruchomiłem kolejny poziom mojej mocy, zanim zza ubrania szara masa zbita w jedno wyszła na wierzch ja już byłem na pełnych obrotach i prawą ręką którą przed chwilą bardzo powoli podnosiłem do góry, błyskawicznie wystrzeliłem nią i złapałem za koszulę/zbroję pod brodą dowódcy. Silnym szarpnięciem pociągnąłem dowódcę w dół po mojej prawej stronie. Przy tym ruchu synchronizowałem rękę z resztą ciała, gdy wystrzeliła ręka do przodu, wykonałem krok lewą nogą do przodu w prawym kierunku. A gdy szarpnąłem dowódcę w dół wspomogłem się biodrem, chcąc aby finalnie to dowódca miał za swoimi plecami swoich kompanów, a ja byłem oddzielony właśnie nim od tych dwóch z włóczniami. Jednak podczas szarpnięcia bałem się, że zostanę zaatakowany dlatego na swoją prawą rękę nałożyłem moc i zwiększyłem jej objętość zmieniając ją w tarczę

  Ukryty tekst

. A gdy obrót został zakończony z całej siły wykonałem uderzenie lewą ręką, po drodze nakładając moją moc i na tą rękę, tak aby uderzenie było najpotężniejsze na jakie było mnie tylko stać

  Ukryty tekst

. Uderzenie celowałem w środek zbroi za którą znajdowała się jego klatka piersiowa, uderzenie miało na celu odrzucenie go w tył w jego kompanów.

Jeżeli wszystko się powiodło, nie zatrzymując się odwróciłem się i pobiegłem w stronę dziewczyny. Nie mogła mi uciec, nie mogłem zostać zatrzymany przez zdrajców Shigashi no Kibu. Nie przez tych sprzedajnych, strażników.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

9/14 Shindo

Czy młody Jugo dobrze wybierał przeciwników? Na chwilę obecną wszedł w konflikt z swoimi towarzyszami i chwilowym szefem. Miał swoje argumenty za tym, że mogą nie mieć zupełnie czystych intencji. Czy słuszne? To mogli wiedzieć tylko sami zainteresowani. Niezależnie od tego zdecydował się podjąć działania eskalujące konflikt. Jak się bawić to się bawić. Jego udawane wycofanie się ze sporu zostało przyjęte bez żadnych podejrzeń a może nawet z ulgą. Młody i stary strażnik natychmiast postawili ponownie włócznie celując nimi w niebo i zmienili postawę na swobodną. Na usta kapitana od razu wkroczył uśmiech. Puścił Shindo i powiedział:
- No i super. Dobrze, że się dogadaliśmy a teraz przejdźmy do .........
Musiał przerwać swoją wypowiedź, ponieważ Jugo zdecydował się wziąć go za skórzaną średniej jakości zbroję i porządnie nim zakręcić. Sprawnie zabezpieczył się wielkim skrzydłem chroniąc się przed potencjalnym atakiem w plecy, który może nawet i by nadszedł gdyby nie to, że pozostała dwójka wyglądała jakby zobaczyła demona. Sparaliżowani strachem mogli tylko czekać na zostanie żywymi kręglami. Gdyby samego zakręcenia było mało to Shindo postanowił na zakończenie porządnie przyłożyć przemądrzałemu domniemanemu zdrajcy. I tak też dumny kapitan zamienił się w szmacianą lalkę, która bezwładnie uderzyła i obaliła pozostałych dwóch strażników. Kapitan przeżył, ale nie trzeba było być lekarzem żeby zorientować się, że to tylko kwestia czasu aż tutaj umrze. Leżał i wykrwawiał się w bezruchu cichutku pojękując. Młody strażnik wyglądał jakby stracił przytomność a starszy wygrzebywał się spod ciała. Bardzo powoli i jeszcze troszkę mu to zajmie. Postronni obserwatorzy, którzy stali na drodze przyglądając się scenie natychmiast uciekli. Pora było zająć się pierwotnym celem. W końcu po to tutaj przybył.
- O kurwa...
Wypluła z siebie mimowolnie Yoko widząc jakiegoś dziwnego szarego stwora z jeszcze dziwniejszymi kończynami. Ona jednak jak przystało na kunoichi nie zamierzała dać się zmasakrować. Gdy ten zaczął wykonywać swój manewr ona złożyła dwie pieczęcie i wykonała skok do tyłu. Dzięki swojej percepcji mógł zobaczyć, że wykonała jakąś technikę. Tylko techniki ani widu ani słuchy. Wylądowała 5 metrów od Jugo. Jej szybkość była dużo niższa niż bohatera. Raczej bez żadnego problemu mógłby ją złapać w normalnych warunkach. Tylko, że to nie były normalne warunki. Z trudnego do określenia powodu nogi Shindo zaczęły się powoli zapadać w podłożu. Czyżby dziewczyna była Sabaku? Albo może to sprytnie zastawiona pułapka. Kto to wie. Faktem było to, że Jugo po wykonaniu dwóch kroków nie mógł brnąć już dalej. A tymczasem ona zaczęła właśnie składać pieczęcie do kolejnego ataku.

Dla admina:

  Ukryty tekst

[Shindo]

Po najmocniejszym pierdolnięciu na jakie było mnie stać, widziałem jak dowódca odleciał. Wystarczyło mi to w zupełności aby wiedzieć, że dowódca zapamięta ten dzień na dobre.
- Kurwisyn nabierze pokory !
Pomyślałem i z szaleńczym uśmiechem biegłem już na panią Yoko, mogła widzieć jak moja moc rozpościera się na połowę mojej twarzy jak moje białko w jednym oku czernieje, a tęczówka przybiera czerwonego koloru niczym u jakiegoś demona. Moje ramiona wróciły do normalności, gotowe na kolejne manewry
- Hahahaha ! Pani Yoko, idę po panią !
I gdy już czułem, że mi nie ucieknie, nagle zadziało się coś dziwnego. Widziałem jak wiąże pieczęci, a po nich ni stąd ni zowąd. Poczułem jak zaczynam spowalniać, co było bardzo niezwykłym zjawiskiem zwłaszcza, że wciągało mnie podłoże. Byłem na drugim poziomie siły, czy takie gówno mogło zatrzymać kogoś takiego jak ja? Pewnie, że nie. Chciałem ją zatrzymać i skrzywdzić w każdy możliwy sposób. Dlatego gdy tylko zacząłem zapadać się wyciągnąłem z kieszeni bombę świetlną i w nią rzuciłem. Przymknąłem powieki i doskonale znając rozkład swoich kieszeni, jedną ręką wyciągnąłem notkę wybuchową i przykleiłem ją do lusterka które wyciągnąłem z kieszeni, drugą ręką. Uaktywniłem ją otworzyłem oczy po momencie kiedy bomba świetlna rzuciła mi swym blaskiem w zamknięte powieki i rzuciłem lusterkiem z uaktywnioną notką w kierunku Yoko. Nie miałem czasu zbyt dużo czasu na to aby rozmyślać, jakiej użyła techniki. Nie byłem jeszcze obeznanym shinobi w świecie, więc z jakiego gatunku pochodziła ta technika, nie byłem wstanie rozpoznać. Jednak jako prosty chłop wiedziałem jedno, jeżeli technika się zaczyna a po niej dzieją się nie wyjaśnione dla mnie rzeczy. Które nie mają swego wyraźnego początku to można by podejrzewać jakieś genjutsu. Nie miałem nic do stracenia zwłaszcza, że przeciwniczka zajęta była moją kontrą. Użyłem Kai licząc, że uda mi się wyrwać z pułapki, jeżeli nie gotowy byłem skrzywdzić samego siebie. Wydostanie się było na tą chwilę pierwszorzędne, a później tylko Yoko zamierzałem podbiec i złapać ją za rękę. A następnie wymierzyć kilka ciosów do momentu kiedy nie straci przytomności. Gdyby po drodze coś kombinowała planowałem wydłużyć swoją rękę i spróbować złapać ją za jej dłoń. A wtedy użyć całej dostępnej siły i spróbować zmiażdżyć jej rękę uniemożliwiając dokonanie jakiejkolwiek akcji tą kończyną

  Ukryty tekst

.

Od początku do końca przeświadczony byłem o daleko idącą sprawiedliwość która kryła się za moimi poczynaniami. Chciałem pochwycić za wszelką cenę dziewczynę. Nie szczędziłem nawet strażników, zwłaszcza dowódcę który w bardzo podejrzany sposób wolał skupić się na mnie, zamiast na naszym celu. Nie myślałem o żadnych konsekwencjach czy politycznych rozważaniach, liczyła się tylko walka. Pamiętam po wszystkim, że właśnie oddanie się walce na śmierć i życie niosło ze sobą kojący spokój memu sercu.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

10/14 Shindo

Shindo pewnego dnia wstał, poszedł do pracy a potem zdecydował się wybrać przemoc. Jak przystało na Jugo jego styl walki nie był specjalnie czysty i dokładny a raczej opierał się na wielkiej rozpierdusze. I trzeba mu oddać, że na razie szło mu to nieźle. Jeśli kategorią przez którą będziemy go rozpatrywać było masakrowanie przeciwników tudzież domniemanych przeciwników. Za jego plecami kapitan wydał ostatnie tchnienie wypluwając z siebie jeszcze troszkę krwi. Właściwie można powiedzieć, że zgon na miejscu. Być może w normalnej walce przeżyłby takie uderzenie, bo było widać, że nie był to zupełnie niewyszkolony cieć. Tutaj jednak zafundowano mu je z zaskoczenia. Jeden ptaszek spłynął. Drugi nadal był nieprzytomny. Starszy strażnik dopiero powoli wygrzebywał się spod zwłok.
W tym czasie ludzkiego demona interesowała bardziej Pani Yoko. Chyba to była jego pierwsza walka z użytkownikiem czakry czyż nie? Chociaż nie wiadomo czy można nazwać to walką. Raczej zarzynanie kurczaka, który nie za bardzo może się bronić. Bombka świetlna świsnęła w powietrzu i wybuchła wytrącając dziewczynę z ciągu składanych pieczęci. Oślepiona nie mając za wiele możliwości rzuciła się do tyłu do ucieczki. Nie była głupia. Sama korzystała z notek i bombek. To było oczywiste, że pójdzie w jej kierunku jakiś atak. Ale chyba nikt się nie spodziewał tego typu ataku. Jugo bowiem zdecydował się znaleźć nowe zastosowanie dla przedmiotów codziennego użytku jak lusterko i potraktował je jak niewspółmiernie drogiego shurikena.
W jaki sposób oślepiona dziewczyna mogła się skryć przed atakiem który miał zaraz wyprowadzić detektyw. Nie miała za dużo możliwości. Jak na samym początku dostrzegł Shindo w centrum domku stał niski stolik. Dziewczyna skierowała się w jego kierunku przewracając go i robiąc z niego prowizoryczną tarczę. Zważywszy na wytrzymałość drewna prawdopodobnie byłaby to całkiem dobra osłona. Na szczęście dla bohatera deklasował ją szybkością i percepcją więc ta nie zdążyła się schować. Atak sięgnął ją gdy stała za postawionym stolikiem. Lustro uderzyło w krawędź postawionego stolika i wybuchło. To, że stolik zamienił się w drzazgi to rzecz oczywista, ale Yoko która nie dała rady się w pełni skryć oberwała w korpus pełnoprawną falą uderzeniową. Była w samym epicentrum wybuchu ale to co ją ratowało to to, że notka nie dotknęła jej skóry. Poleciała parę metrów do tyłu lądując zaledwie 5 metry od drzwi prowadzących do ogródka i łącznie 15 metrów od bohatera. Jej obrażenia na klatce piersiowej wyglądały absolutnie paskudnie. Wielki wypalony fragment skóry odkrywający poszarpane mięśnie. Z ciała wystawało nawet żebro a gdzieniegdzie były dodatkowo powbijane drzazgi z drewna. Ponownie nie trzeba było być lekarzem żeby stwierdzić, że to raczej jest ciężka rana. I, że naprawdę brakowało niewiele żeby to była śmierć na miejscu.
W czasie kiedy użytkowniczka iluzji koziołkowała w powietrzu a potem pięknie spadała na ziemie Shindo użył Kai bezproblemowo wychodząc z iluzji. Grunt pod jego nogami natychmiast wrócił do normy. Był w progu mieszkania i mógł je dalej szturmować. Prawdopodobnie w normalnych warunkach ktoś inny mógłby się nie domyślić, że to było genjutsu. Ale Jugo całkiem sprawnie oddzielił fausz od prawy zakładając, że jest w obecnej formie zbyt potężny żeby zatrzymał go grząski grunt. Zgodnie ze swoim planem ruszył w pogoń. Dziewczyna próbując podnieś się z podłogi sięgnęła ręką do torby więc ten wystrzelił w jej kierunku wydłużoną dłoń. Ta jednak nie zdążyła dotrzeć na czas i musiał mierzyć się z lecącym w jego kierunku pojedynczym kunaiem. Co ciekawe dziewczyna wydobyła z torby łącznie dwa i drugim z nich cisnęła prosto w sufit.
Stan na chwilę obecną był następująco. Jugo był od dziewczyny 10 metrów. Jego wydłużona dłoń doleciała do połowy drogi więc miała tylko 5 metrów. Pięć metrów za nim było wejście do budynku za którym powoli starszy strażnik już powoli wygrzebywał się spod zwłok. Yoko powoli wstawała i miała kilak metrów za sobą drzwi wyjściowe do ogrodu.

Mapka:

Dla admina:

  Ukryty tekst

[Shindo]

Otworzyłem oczy po błysku i wędrując wzrokiem za moją zwierzyną rzuciłem za jej śladem swoim lusterkiem. Kurwa szkoda, naprawdę mi było tego fantastycznego lusterka. Dostałem go od Hashi`ego w prezencie, w podróży służył mi abym w łatwy i porządny sposób był w stanie podgolić się tu i tam. A raz czy dwa wykorzystałem je na swoich sprawach detektywistycznych, które bez wychylania się zza rogu budynków mogłem prześledzić całą okolicę. A nawet uratowało mi życie, ale to już historia na kiedy indziej.

Wracając do akcji lusterko trafiło w stolik co jak się okazało uratowało kunoichi. Fala uderzeniowa przyłożyła jej porządnie jednak, właśnie ten stolik z powodował, że przeżyła. Po wybuchu wparowałem do domu i po chwili zorientowania w całej sytuacji wystrzeliłem ręką w dziewczynę. Niestety ta chwila zaważyła, że nie zdążyłem w porę jej powstrzymać. Co z powodowało, że dziewczyna zdążyła wyciągnąć dwa kunai`e i je rzuciła. Jeden w moją stronę, a drugą w sufit w miarę po środku między nami. Gdy tylko zobaczyłem, jak rzut od razu bez zastanowienia uciekałem w lewy bok gdzie miałem więcej miejsca na ucieczkę. Co prawda to był tylko jeden kunai, mogła to być podpucha, ale skoro walczymy na śmierć i życie to podejrzewałem, że obydwie mają notki wybuchowe. Ryzykowałem, że najwyżej wyjdę na kretyna tym bardziej, że kiedy zacząłem uciekać w lewą stronę po zobaczenie rzutu. Wykonałem dwa duże kroki i podskoczyłem w lewą stronę ze wszystkich sił. Podczas samych już kroków na drugą rękę nałożyłem swoją moc i rozszerzając ją uformowałem ją w tarczę

  Ukryty tekst

. Pierwszą natomiast od razu zacząłem skracać, licząc na to, że zdążę wrócić z ręką. Z specjalnie nawet podczas wyskoku zacząłem się obracać we własnej osi o trzysta sześćdziesiąt stopni, co miało mi ułatwić szybszy powrót ręki. Na sam koniec podczas wyskoku podkurczyłem jeszcze kolana, chcąc schować za tarczą jak największą część swojego ciała. Szczytem marzeń byłoby, aby wydłużona ręka zdążyła wrócić, wtedy na czas zgiąłbym ją w bicepsie i przyłożył do głowy. Dzięki takiemu działaniu byłbym w stanie dodatkowo lepiej ochronić samego siebie przed domniemanym wybuchem, ale czy się udało czy doszło do wybuchu ?

Po całej akcji, gdy upadłem a później doszedłem do siebie wolną rękę złożyłem połówkę pieczęci barana i wykonałem technikę która polegała na tym, że z moich ust wyleciało około sześćdziesięciu pocisków senbon z chakry w stronę Yoko. Celowałem w dłonie i twarz, dystans był znaczny, ale możliwe że się uda trafić

  Ukryty tekst

. Następnie z wolna zebrałem się na nogi, wyłączyłem techniką jak i zszedłem z drugiego poziomu pieczęci na pierwszą. Czułem, że zaczynam tracić nad sobą kontrolę, czułem jak wszechogarniająca mnie wściekłość powoli zaczyna przejmować nade mną kontrolę. Co prawda jeszcze miałem zapas, ale jednakowoż czułem, że niebezpiecznie zbliżam się do końca moich możliwości.
- Yoko ! Poddaj się ! Nie masz szans ! Doprowadzę cię na przesłuchanie, twoi koledzy ze straży już ci nie pomogą. Nie mają ze mną najmniejszych szans.
Wydawało się, że sytuacja może zmierzać na moją korzyść, jednak szczur przyparty do ściany potrafi boleśnie ugryźć. Dlatego byłem bardzo ostrożny, najbardziej jak tylko mogłem. Idealnie byłoby jakby się poddała, rany miała tak obszerne, że i tak zaraz wyzionie ducha. Nie chciałem tracić więcej sił na coś takiego co wystarczyło już jedynie zgnieść jak robaka.

Po czasie śmiałem się w duchu ze strażników, ponieważ uświadomiłem sobie po czasie, że ten kunai leciał akurat w ich stronę. W tamtym okresie gdyby tylko mógł swobodnie pomyśleć o czymś takim, na pewno życzyłbym kunai`owi szerokiej drogi aż zza drzwi.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

11/14 Shindo

Shindo był niedotrzymania. Nikt z zebranych raczej nie miał nawet podejścia do wściekłego Jugo z uwolnioną mocą. Dziewczyna cisnęła w niego kunaia z co oczywiste notką wybuchową. Jego prędkość była jednak mizerna i Shindo sam w sobie był od niego szybszy. Dlatego bez żadnego problemu dał radę go uniknąć. To nie był jakiś karkołomny manewr na ostrzu noża. Tak bardzo deklasował szybkość broni miotanej, że pewnie zdążyłby jeszcze obskoczyć okoliczny bar i wrócić na czas. Yoko wysadziła notkę gdy ta była najbliżej jak możliwe chłopaka, ale ten dzięki swojemu odskokowi w bok znalazł się poza strefą wybuchu więc nie otrzymał żadnych obrażeń. Dzięki użyciu techniki skrzydła nawet się nie zachwiał czując gorący powietrze.
Jednak odznak ninja nie rozdaje się na ładne oczy. Kunoichi nie była w ciemię bita i mogła nie kojarzyć zdolności szczepu Jugo, ale po pokazie, który miał miejsce wcześniej wiedziała, że taki atak nie wystarczy. Dlatego też rzuciła drugi kunai z notką, który poszybował prosto w drewniany sufit. Wielkie bum (już trzecie w ciągu ostatnich kilku sekund) wysadziło sufit doprowadzając do tego, że na ziemię poleciały drewniane deski, belki i drzazgi dodatkowo napędzane siłą wybuchu notki.
Jugo jednak dał radę bez problemu w dziwnym tanecznym manewrze zwinąć swoją dłoń i bezpiecznie zasłonić się tarczą. Poczuł jak w jego skrzydło uderzają drewniane elementy a przed oczami wzbiły mu się tumany pyłu. Nic mu to jednak nie zrobiło. Na ziemię zwaliło się kilka metrów kwadratowych sklepienia. Budynek nie był najlepszej jakości dlatego można było się powoli zacząć martwić, że te już powoli ruiny zaraz już zupełnie się zawalą. Tak czy siak młody Doko mógł bez skrępowania nadal nacierać na przeciwniczkę. Ta jednak w międzyczasie osiągnęła po części swój cel i zajmując go dwoma kunaiami kupiła sobie wystarczająco dużo czasu żeby dać radę wstać i rozpocząć ciąg pieczęci. Atakując dalej użył prostej techniki ninjutsu i wypluł w nią chmurę igieł.
W tym samym momencie ona zakończyła swój ciąg znaków i wypluła w jego kierunku całkiem pokaźnych rozmiarów szybko lecącą kulę ognia. Dzieliło ich kilka metrów i techniki niejako przeleciały przez siebie. To co mogło go ucieszyć to to, że jego atak sięgnął celu. Dobra połowa igieł trafiła w Yoko i zmusiła ją do padnięcia na jedno kolano. Wypluła na ziemię całkiem dużo krwi jak na jej drobną i cherlawą figurę. Powoli dochodziła do swojego limitu. Jeszcze małe ojcowskie trzepnięcie w kark i zaraz będzie dogorywać na ziemi. Żeby do tego doszło Shindo musiał się jednak najpierw zmierzyć z lecącą kulą ognia. A dziewczyna w tym czasie znowu zaczęła się podnosić i ewidentnie próbowała się rzucić do będących parę metrów za nią drzwi prowadzących do ogrodu. Jeśli chodzi o strażników za jego plecami młody nadal leżał nieprzytomny, kapitan dalej był nieżywy, a starszy strażnik gdzieś zniknął.

Jako, że leci na ciebie kula ognia to masz wybór czy chcesz tak jak w poście zdjąć przemianę czy jednak wolisz ją sobie zostawić jeszcze na przyszłą turę. Tekstu uznałem, że nie rzuciłeś, bo walka jeszcze trwa, ale jeśli chcesz go powiedzieć to daj znać w kolejnym poście.

Dla admina:

  Ukryty tekst

[Shindo]

Co takiego się zadziało w uroczym domku ? Najpierw jeden wybuch, muszę przyznać całkiem całkiem trochę nawet zrobiło mi się cieplej. Z czego bardzo się cieszyłem ponieważ byłem przygotowany, że miotnie mną w ścianę domu. Na szczęście to się nie zadziałało w międzyczasie kolejny kunai z notką wybuchł. Ten niestety został przy celowany w sufit tak aby uniemożliwić mi skrócenie dystansu. Wybroniłem się zgrabnie przed spadającym stropem, a przynajmniej tej części która we mnie zmierzała. Po czym cyk skontrowałem igiełka z buzi. Już miałem rzucić tekst, aby pizda się poddała i nawet wyłączyłem swoją moc tak jak planowałem. A w raz z wyższym poziomem mocy zdjąłem technikę tarczy z ramienia. Właśnie w tym momencie wstrętny kurwiszon skończył zawiązywać pieczęcie i puścił we mnie kulę ognia. Nie było czasu na gadanie, nawet nie było czasu, aby przyjrzeć się czy moja technika dojdzie do skutku czy też nie. Najzwyczajniej w świecie zacząłem uciekać do wyjścia, ale tego za moimi plecami. Kula była wycelowana we mnie, a ja rzuciłem się do ucieczki do tyłu i w lewo. Liczyłem na to, że uda mi się uniknąć obrażeń, byłem gotów ratować się nawet skokiem przed siebie do wyjścia.

- Czy to jest prawdziwa kula ognia ? Dziewczyna ma spore obrażenia klatki piersiowej, widać jej żebra. A techniki Katonu, polegają w głównej mierze na pojemności i sprawności klatki piersiowej, płuc i okolic. Czy to nie jest kolejne genjutsu ?

Tak o to myśl, przeszyła mą głowę gdy uciekałem co sił. Jednak nie miałem na tyle odwagi, aby w zawalającym się domu sprawdzić czy to jest prawdziwa technika Katonu czy też nie.

W końcu gdy jakoś udało mi się uciec, podbiegłem do jednej krawędzi ściany i krzyknąłem:
- Pani Yoko biegnę po panią !!!
Zawróciłem i o ile dom jeszcze się nie zawalił albo przynajmniej nie wskazywał, że zaraz zdoła się zawalić. Wbiegłem po ścianie na dach

  Ukryty tekst

. , a później do krawędzi i próbowałem wzrokiem znaleźć swoją ofiarę. Jeżeli się udało planowałem spaść na nią używając znanej już techniki. Znaki na ręku uformowały się w szarą masę, a sama ręka wydłużyła.

  Ukryty tekst

.

Gdyby budynek miał się zawalić to okrążyłem szeeeeerokim łukiem drugą stronę domu od tej gdzie krzyczałem. Trzymając się najdalej jak to możliwe od ściany domu. Korzystając do pochwycenia dziewczyny z tej samej techniki.

  Ukryty tekst

.


W międzyczasie wykonywania swoich manewrów zauważyłem kątem oka jak wokół dowódcy jest kałuża krwi, a wokół jeszcze jednego strażnik został powalony. Niestety nie miałem czasu przyjrzeć się który i w jakim dokładnie znajdował się stanie. Nie było mi ich szkoda, nic a nic. Najbardziej zmartwiło mnie, że jeden gdzieś zniknął. Pomyślałem tylko:
- Pewnie kurwa pobiegł po mafijne posiłki ! Jak szybko z tym się nie uwinę to nie wróżę sobie świetlanej przyszłości.
Jeszcze bardziej byłem zdeterminowany, aby wykonać zadanie. Jednak spokój i chłodna kalkulacja nie opuszczały mnie, zwłaszcza teraz jak już nie jestem na drugim poziomie mocy.

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

12/14 Shindo

Kule ognia zwykle były niebezpieczne. Dlatego nic dziwnego, że Jugo zdecydował się zamiast iść na konfrontację to zawrócić i ulotnić się jak najszybciej z toru lotu katonowej techniki. Przeciwniczka była trafiona jego techniką a on nie zamierzał brać na klatę jej tworu. Wycofując się na z góry upatrzone pozycje mógł zobaczyć, że z ogniem dzieje się coś niedobrego. Niedobrego dla niego. Mianowicie technika wydawała się jakby samonaprowadzana i jego zwody nic nie dały. A do tego chyba jeszcze przyśpieszyła. Dobiegł już prawie do samych drzwi kiedy pierwszy raz w tej walce oberwał. Ogień w okolicy, wysoka temperatura, piekło na ziemi. Na jego szczęście mimo centralnego uderzenia wydawało się, że jest cały i nie odniósł obrażeń. Czy to jego wysoka wytrzymałość zneutralizowała skutki uderzenia? A może sami bogowie zainterweniowali? Na chwilę obecną trudno było orzec.
Ponownie jednak wychodziło na to, że dziewczyna osiągnęła swój cel czyli kupiła sobie troszkę czasu. Już była na nogach i już kierowała się do tylnich drzwi. Powolnie i bez gracji, ale skutecznie. A Shindo miał do pokonania de facto prawie całe 20 metrów, bo znaleźli się po przeciwległych stronach budynku. Nadrabiając straconą pozycję zdecydował się wbiec po nadal stojących ścianach. Przemieszczał się szybko i już wydłużał rękę by niedługo dopaść uciekiniera, ale życie z niego zakpiło. O ile ściany był jeszcze porządne o tyle sufit, który przed chwilą został dosyć poważnie naruszony notką wybuchową nie nadawał się na spacerniak. Jugo poczuł jak fragmenty drewna do których był przylepiony odrywają się od reszty konstrukcji i ciągnięty siłą grawitacji spadł na posadzkę. Dzięki percepcji nie spadł na nią głową tylko plecami. Jak wspomiano dom był niski więc nie miał za dużo czasu na akrobacje pozwalające mu spaść na nogi. W skutek tego obił się boleśnie, ale obeszło się bez większych obrażeń. Chwilę za nim poleciały kolejne metry kwadratowe dachu na chwilę go grzebiąc pod paroma belkami i deskami. Na szczęście zawalisko nie było duże i z tego również wyszedł bez szwanku fizycznego. Co najwyżej mogła zaszwankować jego godność. Dopiero co wykrzyknął, że idzie po Yoko a skończyło się wylegiwaniem w środku płonących ruin.
Dziewczyna oczywiście nie zamierzała czekać i wykorzystała kolejne opóźnienie bohatera. Gdy Jugo zajmował się wygrzebaniem spod drewna ona otwierała drzwi i wybiegała na zewnątrz. Użytkowniczka iluzji na pewno miała w repertuarze techniki pozwalające na przykład zmylić pościg co do swojej osoby czy zaburzyć jego orientację w terenie. I prawdopodobnie to mógłby nawet koniec tego wyścigu gdyby nie jedna rzecz. A raczej ktoś. Rana wybiegając na ogród potknęła się u opadła na ziemię potykając się o drzewiec włóczni. Włóczni, którą dzierżył stary strażnik, który najwyraźniej obiegł dom dookoła i zaczaił się przy wyjściu. Szybko złapał zaskoczoną leżącą dziewczynę za rękę zakładając jej dźwignie. Pierwszy raz od kiedy się poznali starzy strażnik odezwał się na głos tak, że chłopak mógł go usłyszeć. Miał spokojny mocny głos niewyrażający żadnych emocji.
-Przepraszam za brutalność Pani Yoko, ale chyba już dosyć. Musi Pani trafić do szpitala, a potem na przesłuchanie w zupełnie innej sprawie niż to co zaszło, za co bardzo przepraszam. A ty ....
I tutaj wlepił puste spojrzenie w Shindo. Chwilę jakby zastanawiał się nad odpowiedzią i równie niewzruszonym tonem wypluł:
-Masz dziesięć sekund żeby wyjaśnić dlaczego zamordowałeś swojego kapitana na służbie. I drugie dziesięć sekund żeby podać mi jeden powód dla którego miałbym cię tutaj nie odjebać. Przekonaj mnie, że lepszy dla ciebie zwykły sąd niż zapierdolenie na ulicy. A ty znajdź jakikolwiek patrol straży i sprowadź go tutaj.
Ostatnie zdanie skierował do jakiejś niewidocznej dla Shindo osoby, którą strażnik widział z ogrodu. Zważywszy na piskliwą odpowiedź tak jest mógł jednak sądzić, że musiało to być jakieś dziecko. Sama Yoko nawet nie próbowała się wyszarpnąć. Jedynie dzikim troszkę oszołomionym wzrokiem patrzyła na ruiny swojego domostwa i na dziwaka, który ją zaatakował.

Dla admina:

  Ukryty tekst

[Shindo]

Byłem dumny ze swojego planu, byłem sprytny niczym nutria. W samozadowoleniu wbiegłem na dach, przemierzając go z największą prędkością na jaką byłem wstanie sobie pozwolić. I wtedy usłyszałem pod sobą
- TRACH !!!
Podłoże pode mną załamało się, próbowałem jeszcze przebiec pozostały dystans do krawędzi jednak nie udało mi się. Na chwilę przystanąłem, a serce mi szybciej załomotało gdy zobaczyłem pęknięcia. To było przyczyną mego upadku. Spadając próbowałem jeszcze znaleźć dogodne miejsce na lądowanie. Udało mi się trochę zamortyzować ten upadek, jednak tylko rzeczy spadło, ze jednakowoż zostałem trochę zakopany pod gruzami.
- Szlag by to trafił !
Powoli, bardzo powoli wygrzebywałem się z gruzu. W międzyczasie Yoko już wybiegła z domu.
- Za daleko to mi nie ucieknie w tym stanie !
Ucieszyłem się, że moja pomyłka nie kosztowała mnie za dużo. Bo przecież jaki dystans dziewczyna byłaby w stanie pokonać będąc w tak opłakanym stanie ?
Gdy się w końcu wygrzebałem dobiegłem ostrożnie do drzwi. Nie chciałem nadziać się na nieoczekiwany atak ewentualnie na czyhającą na mnie pułapkę. Okazało się, że takowej, przynajmniej na ten moment nie było. Jednak co innego mnie zaskoczyło, mianowicie starszy strażnik zatrzymał kunoichi. Do tego głośno, podejrzanie głośno postawił Yoko przed faktem dokonanym, że została zatrzymana.
- Gra czy nie gra ? Kurwa już pogubiłem kto w jakiej drużynie jest.
Zanim podjąłem decyzję co z nimi zrobić, stróż prawa przemówił do mnie. Trochę mnie podirytował nie powiem, a trochę nawet rozśmieszył. Jednak miałem z tyłu głowy, że ktoś kogo nie widziałem pobiegł po kogoś. Najpewniej po kogoś mocnego, ichniejszego nie mogłem teraz stracić sił. Bo sporo zaczerpnąłem ze swojego zbiornika chakry i dużo "przesiedziałem" na wyższym poziomie mocy. Wizja rozległych walk nie do końca mi się podobała. W sumie mogłem pogadać, mogłem trochę złapać oddechu. A gdy przyszedłby ten ktoś po kogo polecił pójść strażnik to wtedy oceniłbym sytuację. I w zależności od poczynań przedsięwziąłbym odpowiednie kroki w eliminowaniu celi. Chociaż mało to rozsądne walczyć z większą ilością przeciwników. Jednak obawiałem się, że ten który przyjdzie może być potężnym przeciwnikiem. A to istniała szansa, że pokonam go przy pierwszych dwóch wymianach. Jeżeli będą walki się rozciągały dłużej to pewnikiem przegram.

Po kilku sekundach odchrząknąłem i odezwałem się:
- Nie zrobiłem nic, co mogłoby usprawiedliwiać wasze ignorowanie celu, zwłaszcza dowódcy. Nic nie usprawiedliwia ataku na mnie, obrażanie mnie, grożenie więzieniem i postawienia mnie w sytuacji życia i śmierci. Ja nie zapomniałem jak celowaliście we mnie włóczniami. Kompletnie zapominając o tym kto jest celem naszej misji...-złapałem oddech, chyba aż za bardzo siedziało mi to na wątrobie. Złapałem jeszcze jeden oddech i kontynuowałem-... W imieniu osady Shigashi no Kibu, ja Shindo Doko doprowadzę ciebie przed sąd, abyś wyjaśnił dlaczego w raz z kolegami z bratałeś się z mafią. Nie, nie będę dawał ci dziesięciu sekund, w tym momencie masz pomóc kunoichi wstać i doprowadzić ją do szpitala. A gdy zostanie poskładana do stanu przeżywalności wszyscy udamy się na posterunek straży i złożymy wyjaśnienia. Czy to jasne ? A jak chcesz walki to zapraszam, pokażę ci ile we mnie empati dla mafijnych psów !

Łypnąłem groźnie na starszego strażnika powoli zmieniłem swoje położenie lekko zwiększając między nami dystans oraz oczywiście być przygotowanym na atak. Po głowie chodziły mi dwie potencjalne techniki, ale zamierzałem ich użyć jedynie w ostateczności.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Ryukuro]

13/14 Shindo

Spektakularne wydarzenia właśnie wkraczały w swój najgorętszy moment. Atmosfera była tak gęsta, że można było kroić powietrze nożem. Podejrzana zatrzymana i nieźle obita, dom zdewastowany, trup na ziemi w biały dzień, a teraz jeszcze na dodatek strażnik miejski i miejski shinobi drą się na siebie kto kogo zatrzymuje. W czasie ostrej wymiany zdań Shindo mógł kątem oka zauważyć, że ogień, który pojawił się po tym jak oberwał katonem zniknął bez śladu. Wychodziło na to, że to była jednak iluzja, czyli Jugo miał rację. Chociaż z drugiej strony założył, że to iluzja dlatego, że kobiecie wystaje żebro z klatki piersiowej co miałoby implikować przebite płuco, co nie do końca musiało być pewnikiem. Tak czy inaczej, nie testował swoich podejrzeń co do faktu prawdziwości Katonu więc takie rozważania po fakcie nie miały zbytniego sensu. Teraz miał przed sobą wkurzonego strażnika miejskiego, który raczej nie był wytworem genjtusu. I to był jego główny problem.
-O czym ty kurwa pierdolisz? Nikt cię nie zaatakował jaka sytuacja życia i śmierci?! Człowieku on cię złapał za szmaty, żebyś się opanował a my po prostu zareagowaliśmy tak jak każdy w takiej sytuacji, bo bez powodu skoczyłeś z zębami do PODEJRZANEJ! Znasz takie słowo podejrzana? To znaczy, że ktoś jest dopiero co podejrzewany a ty na nią naskoczyłeś za wyjmowanie odznaki do wylegitymowania się. Co miała zrobić, żeby pokazać, że jest kunoichi? Posrać się tutaj? I za to zamordowałeś kapitana straży? Ja cię oficjalnie zatrzymuje, bo to ja jestem strażnikiem miejskim. I jakie mafijne psy o co ci chodzi czubie. Może sam od nich jesteś? Chyba, żeee ..... Pani Yoko, jeśli poddałaś go jakiejś iluzji to natychmiast ją zdejmij albo osobiście dokończę to co on zaczął.
Ostatnie zdanie wywarczał przenosząc nagle wzrok na użytkowniczkę genjutsu. Ta dalej będąc w jego żelaznym chwycie jedynie cicho zapiskała.
- Ja nic nie zrobiłam. Sam widziałeś, że to ten pierdolec się na mnie rzucił po tym jak zamordował strażnika miejskiego! Pierdolony mafiozo morduje strażników, pali domy, próbuje zabić kunoichi miasta i jeszcze wyzywa wszystkich od przestępców.
I, gdy wydawało się, że spór pomiędzy dwójką mężczyzn na temat tego, kto tutaj kogo zamierza aresztować i doprowadzić do urzędu pójdzie dalej i młodzieniec będzie musiał użyć swoich włosów jako broni a stary strażnik pokazać jak za pomocą włóczni wymusza na obywatalach posłuszeństwo pojawiło się wsparcie. Tylko dla kogo to wsparcie? Kolejna tego dnia trójka strażników miejskich pojawiła się w drzwiach wejściowych tego domostwa. Ci jednak w przeciwieństwie do poprzedniej grupy zastali istne pobojowisko w środku dzielnicy mieszkalnej. Spocony biegiem patrol przybył na tyle szybko, że raczej nie sprowadził go wywołany wcześniej dzieciak. Prawdopodobnie ten mężczyzna, który obserwował z ulicy całość zajścia i szybko się ulotnił, gdy zrobiło się gorąco mógł po kogoś pobiec. Albo to trzy głośne wybuchy w cichej dzielnicy zaalarmowały lokalny patrol. Nie miało to jednak większego znaczenia. Jeden z nich wystąpił do przodu i ewidentnie zestresowany tym, co zastał trzęsącym się głosem zakomenderował:
- Proponuję, żebyście rozsądzili ten spór kto kogo zatrzymuje w miejscu do tego stworzonym, czyli siedzibie władzy. Chuj mnie obchodzi co kto teraz powie. Chłopaki weźcie tę dwójkę do szpitala i ich pilnujcie. Potem kogoś do was przyśle. A ja zabiorę tych Panów do siedziby władzy.
Jeśli Shindo nie zamierzał okładać nowo przybyłych to zgodnie z zapowiedzią mówca faktycznie odprowadził dwójkę do siedziby władz. A podejrzana Yoko i nieprzytomny młodzik zostali przez pozostałą dwójkę strażników zabrani z miejsca zdarzenia.

******** Po dotarciu do urzędu odprowadzający ich strażnik miejski powiedział coś na ucho wartownikowi przy wejściu. Ten skinął głową i wpuściła całą trójkę do środka. Zaprowadził zarówno Shindo, jak i starszego strażnika do osobnych pokoi i nakazał siedzieć na dupie i się nie ruszać. Co prawda nikt ich nie skuł a drzwi nie zostały zamknięte nawet na klucz, ale mógł przeczuwać, że złamanie tego polecenia mogłoby się skończyć bardzo źle. Same pokoje były zwyczajne. Małe i skąpo umeblowane. Jedno krzesło tyłem do wejścia, biurko, duży regał w rogu i drugie krzesło. Jugo musiał czekać dobre pół godziny nim ktoś w końcu raczył go odwiedzić. Za plecami Shindo otworzyły się drzwi i do pomieszczenia wkroczył żołnierz w czarnej jak smoła zbroi z kataną u pasa i białą drewnianą maską stylizowaną na pysk lisa. Jego długie czarne włosy luźno opadały na barki. Był wysoki i umięśniony. Głos miał łagodny i przyjazny. Gdyby nie kontekst tej sytuacji to można by było uznać, że to całkiem miły koleś, który ma predyspozycje, by pracować jako barman lub na innym stanowisku na którym trzeba się dogadywać z ludźmi. Obszedł chłopaka i siadł na krześle po drugiej stronie biurka. Wyjął notes i ołówek obdarzając przy tym młodego Jugo przenikliwym spojrzeniem.
- Jestem Goro akoraito naszego szanownego miasta. Miło mi drogi Shindo i kłaniam się w pas. Masz nie lada problem. Prosta relacja ja pytam a ty odpowiadasz. Jeśli skłamiesz, chociaż raz to gwarantuję ci, że resztę rozmowy dokończymy w lochu. Dostałeś zlecenie asystowania jako shinobi strażnikom miejskim. Mieliście po prostu zawiadomić podejrzaną Doko, że ma z wami pójść do urzędu na przesłuchanie. Twoją rolą było to, że gdyby zdecydowała się was zaatakować to miałeś temu przeciwdziałać, bo strażnicy są bezbronni w przypadku genjutsu. Podczas rozmowy z nią zachowywałeś się agresywnie na co zwrócił ci uwagę przełożony. Ty się uspokoiłeś i przyjąłeś jego uwagi do wiadomości. A następnie zupełnie bez powodu zamordowałeś go z zimną krwią i rzuciłeś się na Yoko, która broniąc się podjęła walkę. A na sam koniec, gdy strażnik miejski zamierzał cię zatrzymać to ty zacząłeś mu się odgrażać. Po pierwsze czy wszystko się zgadza?
A po drugie dokładnie objaśnij mi co się wydarzyło. Chce znać twoją wersję. Skup się. Masz mi powiedzieć dokładnie co zrobiłeś, jaka była twoja motywacja, jakie czułeś emocje i co myślałeś. Odwołując się do tych czterech rzeczy masz mi wyjaśnić, dlaczego do tego doszło. Dlaczego zabiłeś przełożonego i zaatakowałeś podejrzaną. Opowiedz mi też cały swój dzień z najważniejszymi elementami od rana, aż do tego wydarzenia oraz co zamierzasz zrobić, jeśli byś teraz wyszedł z urzędu.
A na koniec opowiedz mi czy kiedykolwiek zdarzyło ci się złamać prawo i jak tak to opisz co się stało. Powiedz mi czy współpracowałeś kiedyś z członkami mafii lub innych organizacji przestępczych lub czy kiedyś kogoś zabiłeś.
Czas miecza minął. Teraz nadszedł czas języka. Zdolność operowania słowem może w tym momencie okazać się kluczowa nie tylko dla przyszłości Shindo, ale też dla jego życia. Nie trzeba było być specjalnie bystrym żeby wiedzieć, że ktoś musiał beknąć za śmierć kapitana straży. A przynajmniej, że ta sprawa musi zostać rozwiązana z jak największą starannością.

Z/T
viewtopic.php?f=58&t=64