Bagnisty teren pośród lasu

[Yumiko]

Yumiko usiadła koło staruszki, gdy ta rozdzielała ostatnią partię roślinek. Wiedziała, że na ten moment było ich tyle, że kolejnego kursu nie będzie. Słuchała Babuszki, kiwając głową. Wszystko w tej pracy było przemyślane. Zbieranie, segregowanie, pakowanie i na koniec pieczętowanie. Wszystko w odpowiedniej kolejności, z odpowiednią ilością skupienia.-Widzę, że Babuszka wszystko ma już zaplanowane... Czarnowłosa, uśmiechnęła się, biorąc woreczek, koniec końców okazało się, że kobiecina nie planowała wyłudzić pieniędzy, a wręcz przeciwnie, woreczek zawierał monety. W pierwszej chwili zawahała się, po czym z wdzięcznością ścisnęła podarek i schowała go do kieszeni.
- A co? Mam już iść? Jest ładna pogoda, a ja chciałabym zobaczyć cały proces. Tym bardziej, że dla mnie to całkowita nowość- uśmiechnęła się, rozsiadając się wygodniej. Ich spotkanie zaraz dobiegnie końca, a znając życie czarnowłosa wątpiła, czy kiedykolwiek się jeszcze spotkają. Czas mijał, a kobieta kończyła swoją pracę. Spotkanie, choć na początku nie wydawało się zbyt miłe, finalnie właśnie takie się okazało. Słysząc imię z ust Babuszki, czarnowłosa wybuchła śmiechem.- Dzień dobry Yumiko... Ja również mam tak na imię. I na pewno Cię znajdę, to było bardzo miłe spotkanie....
To był moment, w którym czas było się pożegnać. Czarnowłosa wstała, po czym ostatni raz podeszła do Babuszki i tak bezinteresownie uścisnęła ją na pożegnanie. Czas było ruszać, dlatego też Yumiko z zadowoleniem malującym się na twarzy opuściła swoją towarzyszkę. W głowie miała jedynie myśl, dokąd miała tym razem ruszyć?

zt.