Polanka

[Hikari]

~ Wyprawa ~
7/x
Heiji Heiji miała nawet jakiś plan, ale czy wypali? No cóż to raczej wątpliwe, aby tak doświadczony sługa Jashina dał się złapać w taką pułapkę. Podczas gdy ty zdetonowałaś notkę on wyjął zwój z kieszeni i go odpieczętował, a wtedy w jego dłoni pojawiła się wielka kosa, którą się bawił i wykręcał. Gdy wszystko opadło widział jak dwoje z was biegnie na niego z lewej strony, a kolejna dwójka z prawej. Tylko on patrzył na wszelakie szczegóły. Klony są niematerialne, więc nie mają jak stworzyć cienia, jesteśmy już prawie w godzinie popołudniowej w lecie, a słońce wysoko nad nami. Wniosek? Od początku wiedział, który jest prawdziwy, a który nie. Nie miał z tym najmniejszego problemu od początku, więc rzucił idealnie w Ciebie kunai z notką i też wykonał wybuch jakieś 4 metry od Ciebie tak iż poczułaś jego lekko mimo uniku. Nie byłaś w stanie tak szybko zareagować z względu na jego siłę z jaką rzucił tego kunai'a. Leciał on zbyt szybko do Ciebie. Nim się zorientowałaś i otrząsnęłaś po wybuchu on już był przed Tobą z swoim uśmieszkiem na twarzy i uderzył Ciebie dosyć mocno tępą stroną kosy w brzuch, aż zrobiło się Tobie niedobrze. Po prostu deklasacja w doświadczeniu, umiejętnościach, przebiegłości, sile, szybkości.
- No no no dalej słabiutko. Ale masz szczęście panienko młoda, która nie zaznała uroku mężczyzny, bo dzisiaj mogę Ciebie nawet podszkolić. Nudzi mi się, więc co Ty na to?
Nim się zorientowałaś on zrobił parę obrotów kosą, a potem szybko podciął Tobie nogi nią od tyłu tak abyś wylądowała na plecach. Nie mogłaś się zbytnio ruszać wcześniej z powodu poprzedniego uderzenia w brzuch, ani dostrzec tego. Te ruchy były dla Ciebie za szybkie po prostu. Gdy tak leżałaś jeszcze wziął kosą i delikatnie nacisnął w miejscu twoich piersi, aby po prostu coś sobie sprawdzić. Po jednym takim szturchnięciu zabrał kosę z nich i powiedział najwidoczniej do siebie:
- Hm nie najgorzej.

[Heiji]

Młoda kunoichi pomimo swoich trudów i tak była znacznie słabsza od swojego rówieśnika. Dziewczyna pomimo swojego planu i tak wiedziała że on nie wypali, Heiji nie bała się walczyć ze znacznie silniejszym od siebie przeciwnikiem. Dlaczego? Ponieważ go znała już dosyć dłuższą chwilę i wiedziała że jej nic nie zrobi. Zawsze podczas wygłupów się ze sobą droczyli. Nim ta dobiegła do niego w jej kierunku już leciał kunai, który po chwili również eksplodował. Dziewczyna pomimo uniku odczuła jego atak, chwilę później chłopak znajdował się tuż przed nią trzymając kose w ręku. Nim kunoichi się zorientowała to już leżała na ziemi. Wiedziała że nie ma z nim najmniejszych szans, dlatego też wolała sobie odpuścić, po prostu przez chwilę się nie ruszyła. Gdy ten wypowiedział kilka zdań, nasza bohaterka odpowiedziała w jego kierunku.
-Bardzo chętnie nauczę się czegoś od Ciebie, tak się składa że mam dzisiaj cały dzień wolny...-po tych słowach uśmiechnęła się w jego kierunku szczerze. Pomimo bólu brzucha, Heiji chciała wstać aby nie wyjść na kompletnego mięczaka...

[Hikari]

~ Wyprawa ~
9/x
Heiji Dziewczyna pozbierała się mimo wszystko całkiem szybko. Co prawda walka była jednostronna, ale nie dało się tego ominąć prawda? Wiedziała o tym od początku dziewczyna w co się pakuje z sparingiem, a teraz wydawało się, że przepaść między tym dwojgiem się powiększyła i to nie mało. Wszystko jednak może po kolei. Heiji chciała pokazać jak silna jest i wstała, a na wszystkie zaczepki nie odpowiadała, a nawet na to, że dotknął kosą piersi specjalnie i je nacisnął oczywiście tępą jej stroną. Czy to było dobre? Wątpię, ponieważ im bardziej ignorowany tym dalej może się posunąć, a z takim osobnikiem jak on... Lepiej aby się nie posuwał za daleko. Niby ten sam zakon, niby ziomkowie, ale mimo to w niektórych sprawach może się nie powstrzymywać, szczególnie przy braku jakiegokolwiek oporu.
- Masz szczęście, że zrobię to za darmo. Szkoda dla mnie, aby taka osoba jak Ty sławiła tego samego Boga co ja. Normalnie w takim wypadku aby z Tobą potrenować musiałabyś mi się oddać. Jednak przy takiej Twojej sile to gwałt nie byłby zabawny. Miłujesz naszego Boga i składasz mu ofiary prawda? Właśnie jak wiele dla niego ofiar złożyłaś? Czym dla Ciebie jest nasz zbawiciel Jashin? Od tego dużo zależy, więc się zastanów co odpowiesz.
Usiadł i podrzucał sobie kunai'em w górę z nudów. Od taki tik, że zawsze coś musi robić.

[Heiji]

Kuga po krótkiej wymianie słów zaczął zadawać dużo, albo może za dużo pytań. Kunoichi słuchając go obserwowała każdy jego ruch, dziewczyna przez krótką chwilę zastanowiła się poważnie co mogła by powiedzieć. Heiji słysząc jego wszystkie słowa uśmiechnęła się w jego kierunku tym samym mówiąc z podekscytowanym głosem.
-Ofiary? W ostatnim czasie trochę ich się zdarzyło. Nawet udało mi się sprowokować kogoś innego do zabicia cywila. Nieźle, co nie?-mimo że nie wszystko było prawdą to dziewczyna chciała żeby tak chłopak myślał. Czasami jej nie wszystko wychodziło tak jak powinno, ale Heiji wierzy w to że po ich treningu będzie o wiele silniejsza niż przedtem. A dzięki temu będzie mogła coraz to szybciej pójść w górę, dlatego też po kilku sekundach dodała mówiąc.
-Jeśli chodzi o ich ilość, to nie było zbyt wiele. Wszystko to pewnie przez to, że jestem jak narazie zbyt słaba...-po tych słowach mina Heiji nie była już taka sama jak na początku, teraz miała ją nieco bardziej zdenerwowaną.
-Przecież dobrze wiesz, nie wiem po co mnie o to wszystko pytasz. To nie moja wina, że wcześniej zacząłeś szkolenie w zakonie i teraz jesteś silniejszy!-gdy skończyła mówić spojrzała w kierunku ziemi tym samym mając gniewne spojrzenie na twarzy. Młoda kunoichi była bardzo zdenerwowana tymi wszystkimi głupimi pytaniami... Po krótkiej chwili znów spojrzała szczerym wzrokiem w kierunku Kugi tym samym czekając na jego odpowiedź...

[Hikari]

~ Wyprawa ~
11/x
Heiji Zaczęła się dziewczyna denerwować, ale czy to było dobre? Czy miała aż taki powód do tego? Skoro zaczęła tak się denerwować to najwidoczniej posiadała ów powód, kto to wie. A przynajmniej w jej mniemaniu go posiadała, bo dla Kugi to było normalne rozmawianie o Bogu Jashinie. O ich władcy i stwórcy samym, a wtedy też po takich odpowiedziach było widać błysk w jego oku. Wszystko skomentował jednocześnie co mówiłaś, ale po kolei.
- Nie tak najgorzej, ale co do ofiar to mylisz się. Wszystko przez to, że jesteś zbyt słaba? Po tym jak wyszłaś z zakonu jesteś silniejsza niż przeciętny zjadacz chleba. Po co się pytam... Po prostu uważam, że musisz pogłębić więź z Jashinem, bo jest płytka. Wyczuwam jakbyś wcale nie odmówiła modlitwy do Jashina po zabiciu tamtych ludzi jak to mamy w zwyczaju. Jakbyś nie okazywała mu należnego szacunku, a chcesz szerzyć wieść o nim po świecie całym prawda? Dlatego też się pytam co on dla Ciebie oznacza, a także co do niego czujesz. Porozmawiaj z nim, wylej siebie przed niego, a uwierz mi jego błogosławieństwa w tym i siła Ciebie dosięgną. Tylko tak możesz dostawać coraz większe od niego moce, a wreszcie i nieśmiertelność w innym wypadku zostaniesz w tym martwym punkcie, a może nawet zaczniesz złorzeczyć naszemu Pan.
Chyba wszystko Tobie wytłumaczył jak i przy okazji dał wskazówki Tobie jak stać się osobą silniejszą.

[Heiji]

Słońce znajdowało się w najwyższym punkcie na niebie. Świeciło wprost na naszą dwójkę bohaterów. Mimo wszystko dziewczyna nie odczuwała bardzo jego promieni słońca, być może przez to że nie skupiała się na nim, a na rozmowie. Heiji słuchała Kugi zupełnie przez cały czas. Dlaczego? Pewnie z tego powodu, że był od niej zdecydowanie starszy oraz silniejszy w innym przypadku była by nieco bardziej obojętnie na niego skierowana. Młodzieniec przez dosyć długą chwilę tłumaczył dziewczynie co i jak, ta po kilku sekundach namysłu odpowiedziała mówiąc.
-Możliwe, że masz rację...-po tych słowach westneła, następnie nabrała głęboki wdech w płuca. Po tych słowach dziewczyna dostała całkowitego olśnienia. Nie minęła dłuższa chwila jak postanowiła usiąść sobie na polanie w siad skżyrzny. Po krótkiej chwili Heiji zaczęła medytować, zupełnie nie zwracając na Kugę uwagi. Dziewczyna swą medytację skierowała w kierunku Jashina, siedziała tak przez dłuższą chwilę. Odmawiała w swych myślach różne modlitwy, były to takie których nauczyli ją członkowie zakonu kiedy to też tam się znajdowała na początku swej przygody. Tylko co w tym czasie robił jej znajomy? Tego nie wiedziała. Medytując wogóle nie zwracała uwagi na Kugę, tak jak by go tutaj nie było. Tylko czemu nie mówiła na głos? Być może chciała sam na sam rozmawiać z "Szefem". Kto wie...

[Hikari]

~ Wyprawa ~
13/x
Heiji Kuga nic nie mówił, a tylko obserwował Ciebie, nie miał zamiaru najmniejszego Tobie przerywać. Wreszcie zaczynałaś rozumieć prawdziwą wolę Jashina, a przynajmniej tak mu się wydawało. Zawsze to był postęp porównując do poprzedniego twojego stanu. O czym dziewczyna mówiła z swym jedynym i prawdziwym panem? Tego nie wie nikt poza nią samą, bo nikt nie może ingerować w takie modlitwy. To byłby grzech wobec samego Jashina wedle wyznawców i rozmowa ma być osobista. Wykonała odpowiednie pozy, a Kuga jak czekał tak czekał aż skończy. Pewnie to był dopiero początek z jego dobrych porad, wsparcia czy cokolwiek innego takiego. Jedyne co go tutaj irytowało to ptastwo, które dało się słyszeć. Nienawidził życia innych ludzi, zwierząt i wszystkiego. Najchętniej tych też pozbywałby życia i składał Jashinowi w ofierze, ale życia pod istot były niegodne, aby je złożyć w ofierze. Tylko z ludzi, gdy ten człowiek chciałby ofiarować wszystko co możliwe. Biedaczysko. A co dziewczyna? Pewnie kiedyś je też kończyła. Znaczy te modlitwy, które wspierają jej rozwój duchowy.

[Heiji]

Kuga zapewne obserwował młodą kunoichi przez dosyć długą chwilę. No bo przecież jej medytacja nie trwała pięć czy dziesięć minut. Prawda? Czyżby Heiji nareszcie wiedziała na czym to wszystko polega? Być może, najważniejszy jest teraz rozwój młodej bohaterki. Tylko co będzie gdy ta skończy? Nawet ona nie wiedziała, być może jej znajomy miał jeszcze coś do zaproponowania w kwestii treningu. Tak czy inaczej czas mijał bardzo szybko, a nasza młoda kunoichi znajdowała się w czym czego nikt nie potrafił by raczej określić. Można by powiedzieć że było to coś w rodzaju transu, chociaż kto wie... Dziewczyna była w pełni pochłonięta medytacją oraz prywatnymi rozmowami z Jashinem. Wszystko to trwało naprawdę "dłuższą" chwilę, chociaż kto by tam liczył te minuty lub godziny. W pewnym momencie dziewczyna skończyła, z drugiej strony to i dobrze, ponieważ słońce zaczęło już ją odrobinę przypiekać. Po kilku sekundach wstała, rozejrzała się wokół, następnie przemówiła w kierunku chłopaka.
-Chyba jestem już na dobrej drodze. Prawda?-następnie zamilkła czekając na odpowiedź chłopaka...

[Hikari]

~ Wyprawa ~
15/x
Heiji Pytanie kolejne, które zostało wypowiedziane do chłopaka wykonało w nim zwykłe machnięcie ręką i szybkie jego pominięcie. Dlaczego? Przecież on nie wysłuchiwał twoich modlitw, nie był odpowiedzialny za twoją więź z twym Bogiem, więc nie mógł wiedzieć jak ona się wzmocniła i co Tobie to dało. Każda osoba ma taką indywidualną więź z Jashinem, w którą nikt inny nie może ingerować. Rozmowa, która mogłaby być opisana godzinami, została szybko streszczona i zmniejszona do małych ilości, skrócona i spłycona, ale nikt poza autorem posta powyżej i mną tego nie wie. Jeszcze, aż do sprawdzenia wyprawy. Jednak wiedziałaś, że moc od samego Jashina przepływa przez Ciebie samą. Właśnie i do tego on miał zamiar mimo gestu się odezwać.
- Doceń, że jeszcze tu jestem po tej twojej rozmowie. Jak ona wygląda ja tego nie wiem, nie jestem jakimś pierdolonym klechą z zakonu, aby opowiadać Tobie o twojej więzi. Wręcz przeciwnie. Pierdolę matki, córki oraz zabijam ich w imię Jashina więc nie wymagaj tego ode mnie. Wstawaj jeszcze mamy sporo do ćwiczenia dziewczyno.
Więc trzeba wstać i się ruszyć prawda?

[Heiji]

Heiji czynnie uczestniczyła we wszystkim co powiedział jej znajomy z zakonu. Dziewczyna pomimo pewnych uprzedzeń do chłopaka, których starała się nie okazywać słuchała go. Gdy skończyła rozmowę z jej stwórcą, wysłuchała odpowiedzi Kugi, zaraz po niej uśmiechnęła się lekko pod nosem. Siedząc czuła jak zupełnie większa energia przepływa przez jej młody organizm, było to bardzo miłe uczucie. Po kilku sekundach wstała na równe nogi, następnie czekała na kolejne polecenie chłopaka. Słońce świeciło wprost na naszą dwójkę bohaterów zupełnie przez cały czas, wogóle nie przysłaniały go chmury. Jak by tak chciał człowiek to nigdy by nie wyszło, no ale trzeba żyć dalej. Prawda?

[Hikari]

~ Wyprawa ~
17/x
Heiji Gorąco było to prawda i nikt tego nie odmówi. Jednak bohaterka mimo to trenowała. O ile treningiem można nazwać modły do swojego Boga. W jej wypadku? Oczywiście, że tak, przecież nie rozmawiała z byle kim, a z samym Jashinem! Przecież każdy chciałby być jego sługą... Czy o tym wiem, czy też nie chciałby nim zostać. Najwyżej przekona się z mieczem w brzuchu, albo głową na ziemi. Wtedy to będzie wiadome, bo tacy byli członkowie tego zakonu. A tutaj jeden właśnie taki członek spotkał się z małą owieczką i co robił? Trenował ją, bo chciał aby została godnym reprezentantem jego Boga. Nienawidził jak słabi ludzie próbowali być jego sługami, takim właśnie Kuga był człowiekiem. Co prawda jego metody są brutalne, o czym będziemy mogli się przekonać, ale jednak... Najpierw powiedział do dziewczyny.
-Każdy Shinobi używa chakry kobieto i Ty także jesteś jedną z takich osób. Widziałem to, chociaż pomysł był bardzo mierny jak na taki dzień i miejsce takie jak to, ale no cóż poradzić. Tylko czy dobrze nad nią panujesz? Spróbuj wyczuć to miejsce, które jest... O tutaj!
Wtedy też mocno uderzył Ciebie w to miejsce właśnie tak iż poczułaś to dosadnie. Chyba z lokalizacją nie będzie problemu, ale jak się pozbierasz... Obecnie na to się nie zapowiadało, bo młoda Kunoichi nie była zbyt wytrzymała. I tak szczęście, że Kuga się hamował...

[Heiji]

Heiji musiała wynieść się ponad wszelkie ograniczenia, które to spowijały jej ciało i przejść naprzeciw zadanią wyznaczonym przez jej okrutnego znajomego. Kuga być może i był taki, lecz w gronie reprezentantów zakonu nie wyróżniał się niczym specjalnym. Był zupełnie taki sam jak inni. No ale cóż poradzić, tylko czy również taka sama była Heiji... Tego jeszcze nikt nie wiedział, jak narazie dziewczyna była zbyt słaba by móc równać się z innymi członkami jej pokroju. Być może kiedyś uda jej się wybić ponad horyzont, lecz jak narazie to musi pozostać pod powierzchnią wody. Po kilku krótkich chwilach nastolatka usłyszała co dalej będzie robić, być może i również to poczuła na swym ciele. Dziewczyna tym razem musiała skupić się na swojej chakrze, lecz miejsce które to wskazał jej rówieśnik bolało i to bardzo.
-Musisz się tak znęcać na mnie?!-wrzasnęła z nerwów do chłopaka, po chwili próbując dojść do ładu. Nie było to łatwe, lecz po kilkunastu sekundach czuła się odrobinę lepiej, następnie też zaczęła wykonywać polecenie chłopaka. Heiji z pełną koncentracją skupiała chakre w wyznaczonym przez chłopaka miejscu. Dziewczyna starała się nie zwracać uwagi na żar słońca oraz niedawno odczuty ból. Nie było to łatwe zadanie, lecz z odrobiną skupienia stawało się bardziej realne do wykonania. Kto by pomyślał. Prawda? Stała w miejscu dosyć długo, tylko jak długo to potrwa? Tego nie wiedziała. Po kilkudziesięciu minutach młoda kunoichi czuła wyraźne zmęczenie, które to z każdą kolejną minutą dawało się jej we wznaki.

[Hikari]

~ Wyprawa ~
19/x
Heiji Ciężko jej się było pozbierać dziewczynie, a ból emitował się z tego konkretnego miejsca na całe ciało. Wydawało się, jakby zostało ono sparaliżowane, albo coś w tym stylu, ponieważ on utrudniał wszelakie ruchy, nie tylko oddychanie, które też było trudniejsze szczególnie z początku. Oczywiście po pewnym czasie ciało zaczęło się przyzwyczajać do tego. Siniak będzie i to ogromny prawdopodobnie nawet na parę tygodni, ale przecież tak wygląda nauka prawda? Coś za coś, moc w zamian za cierpienie tak to rozumował Kuga, a twoja mowa o "znęcaniu" się nad Tobą wywołała w nim tylko śmiech, który był niekontrolowany. Po dłuższej takiej chwili przestał i powiedział Tobie:
-Wiesz gdybym się znęcał nad Tobą najpierw bym Ciebie bił do nieprzytomności, a potem zacząłbym wyrywać Tobie paznokcie w celu obudzenia Ciebie. Oczywiście byłabyś bez ubrań, bo co to za zabawa w innym przypadku, potem gdybyś została bez paznokci wydłubałbym Tobie jedno oko, a następnie drugie i zabezpieczył ranę, aby nie leciała z niej krew. To nie koniec, wtedy zabawa się zaczyna. Uciął Może bym jedno ucho? To by było zabawne. Zgwałcił i zakopał żywcem, a potem gdy już umrzesz wykopał i zagruchał twoje truchło ponownie, a potem zostawił ciało w kawałkach, aby wilki je zjadły. Oczywiście też poświęcił je Jashinowi, więc nie mów, że znęcam się nad Tobą, a to co mówię to i tak delikatna wersja, nie chcesz wiedzieć co robię w innych. Jak wbijam swoje paznokcie w skórę na i zdzieram ją po całej długości ciała i takie tam, więc nie mów, że się znęcam nad Tobą. Ot nauczam przez ból, bo to najlepsze szkolenie. Na zawsze zapamiętasz, gdzie mieszać chakrę oraz gdzie nią manipulować. Tak myślę.
A co do twoich postępów to jak z nimi? Nie jest najlepiej, a lepszej kontroli chakry nie widać. Postaraj się to lepiej opisać, poza odpowiedzią i twoimi reakcjami na to co mówi

[Heiji]

Dziewczyna przez cały ten czas kiedy to chłopak mówił do niej skupiała chakre we wskazanym jej miejscu, kiedy tylko skończył mówić ta powiedziała.
-Gdyby nie ten cholerny ból to bym się z tego pośmiała...-po tych słowach na jej twarzy można było zauważyć coś bardzo zbliżonego z wyglądu do uśmiechu. Tylko czy to napewno był uśmiech, tego nikt prócz niej samej nie będzie wiedział... Po krótkiej wymianie słów Heiji powróciła do treningu kontroli chakry, z początku kiedy to skupiała swą chakre w wyznaczonym jej miejscu czuła niezbyt stabilny jej przepływ. Można by powiedzieć, że nie był on dokładnie wyczuwalny, młoda kunoichi musiała się dosyć postarać by go wyczuć. To dlatego też to zadanie nie należało do najłatwiejszych, no ale cóż poradzić. Prawda? Czas bardzo szybko mijał, a dziewczyna zamiast to czuć bardziej chakre to czuła przez cały czas miejsce, w które została uderzona przez Kugę. Nie chciała ona tego okazywać, ponieważ chłopak mógł by to odrobinę inaczej odebrać aniżeli ona by chciała. Po dosyć długim czasie podczas którego skupiała ona chakre w danym miejscu Heiji czuła jej typowo duży, aczkolwiek niestabilny przepływ. Jednak w pewnym momencie ku zdziwieniu kunoichi poczuła w tym że miejscu może nie aż tak wyraźny, aczkolwiek wciąż wyczuwalny, lecz tym razem regularny przepływ. Od tej chwili kontrola chakry była już nieco inna, bardziej lepsza. Tylko czy napewno? Będąc na tym poziomie potrenowała jeszcze przez dłuższą chwilę, następnie na zakończenie powiedziała.
-Chyba już...-słowa były wypowiedziane półgłosem w kierunku młodzieńca, tym samym można było zauważyć jak czekała na kolejny jego ruch... Czyżby liczyła się z jego zdaniem?

[Hikari]

~ Wyprawa ~
21/x
Heiji Chłopak bawił się swoją kosą, podrzucając ją, kręcąc w koło nad głową i różne takie wariacje, ogólnie mimo iż było mu nudno czekać na Ciebie to znajdował sobie jakieś zajęcie, za każdym razem gdy Ty wykonywałaś ćwiczenia. Pośmiałabyś się z tego co mówi? No cóż akurat to nie był żart, bo akurat on odprawiał takie rytuały i każdy w zakonie o tym wiedział. A to o czym powiedział to był dopiero początek czegoś jeszcze gorszego co wyprawiał. Taki osobnik, a za to co robi go tam chwalą nawet i awansują za takie rzeczy. Zabawny ten zakon, zupełnie inny niż wszystko na tym świecie, otoczony krwią i przelewaniem jej w imię swego pana, którym był Jashin. Dziewczyna kontrolować chakry próbowała się nauczyć, a to po to aby właściwie jej używać i nie marnować. Znalazła w sobie coś chaotycznego, co uporządkowała w całym tym przypływie, ale to nie zmieniło praktycznie nic w tym przypadku. Co za różnica czy chaotycznie czy płynnie, skoro chakra mimo to była źle wykorzystana? A może lepiej powiedzieć miała wyciek poza techniką i wypływała z dziewczyny, duża jej część się marnowała. To chyba dobrze powiedziane tak? No właśnie. Co Kuga na to odpowiedział? Po prostu machnął ramionami, niczym miałby przekazać "mnie się nie pytaj" w trakcie zabawy swoją kosą.

P.S. O tym czy się udało w sumie decyduję ja, więc nooo... Bez samosądów proszę.