Siedziba władzy

[Kutaro]

Tego pięknego poranka Kutaro był nieco rozsierdzony, w wyniku zawieruchy administracyjnej wyjątkowo długo czekał na swój zwyczajowy żołd. Ostatnie przygody z niejakim Sho - alchemikiem działającym na granicy prawa i moralności spowodowały, że musiał wziąć kilka dni wolnego od zadań. Ku powszechnemu zaskoczeniu organizm człowieka nie reaguje zbyt dobrze na niezidentyfikowane specyfiki. Tak więc po kilku dniach spędzonych w okolicach wychodka, bohater tej opowieści był gotowy na kolejną walkę z urzędnikami.
Tego dnia pogoda zaczęła o sobie przypominać, że zima powoli się kończyła, a wraz z nią śliczny, bielutki, czyściutki śnieg zaczął zamieniać się w mokrą breję. W mniemaniu czarnowłosego był to najgorszy z możliwych okres w roku. Jedynym pocieszeniem było, że w Gokiburi ulice były przyzwoitej jakości i tylko miejscami zamieniły się w zdradzieckie błoto. Trzymając ręce w kieszeniach i brodę w kołnierzu shinobi dreptał dobrze znaną mu już ścieżką w stronę centrum osady. Tam mieściła się siedziba władzy i niemal mistyczny cel pielgrzymek wielu młodych wojowników - administracja.
Przed wejściem do środka zatrzymał się, spojrzał na swoje buty i skrzywił się. Wspominałem już, że przejście zimy w wiosnę jest paskudnym okresem roku? Tupnął przemoczonymi butami strzepując breję i błoto, po czym wzdychając wparował do środka.
- Dzień dobry, Kutaro Benisuke. - Przedstawił się gdy nadeszła jego kolej. - Ostatnio wystąpiły kłopoty z moim wynagrodzeniem, czy są jakieś nieprawidłowości z mojej strony? - Zapytał recepcjonistkę uprzejmym tonem. Był niemal pewny, że z jego strony wszystko było dobrze, w końcu przykładał szczególną uwagę do raportów z zadań Jednakże takie sformułowanie problemu nie zapędzało rozmówcy w kąt, a przez to pozwalało dalej prowadzić cywilizowaną rozmowę.
- A i czy jest może nowy przydział zadań? - Zakończył niewinnym pytaniem. Po kilkudniowym odpoczynku ręce go aż świerzbiły do pracy. A może był to świerzb?

[Tamaki Hyūga]

~ 1/15 ~

~ Kūtaro ~

~ Misja Rangi D ~

~ Słodkie chwile ~

Kūtaro pełen energii i zapału do pracy zjawił się w siedzibie władzy i praktycznie od razu przeszedł do rzeczy, najwyraźniej nie był on typem osoby która owijała w bawełnę. Recepcjonistka słysząc młodego mężczyznę uniosła wzrok znad dokumentów którymi się właśnie zajmowała i powitała go uprzejmym uśmiechem.
- Dzień dobry, proszę o chwilę, już sprawdzam. - odpowiedziała i odwróciła się aby poszperać chwilę w szafce z dokumentami aby następnie wyciągnąć jedną z teczek. Otworzyła ją i rzuciła okiem na zawarte w niej papiery po czym pokręciła głową. - Z tego co widzę to wszystko się zgadza tutaj, możliwe że było to po prostu jakieś drobne zamieszanie ale mam nadzieję że wszystko się wyjaśniło...? - powiedziała kobieta odkładając teczkę z powrotem na jej miejsce - Jeżeli zaś chodzi o nowe zadania... Mam tutaj jedno które każdy najwyraźniej omija szerokim łukiem. Chodzi mianowicie o jakieś problemy u jednego z pszczelarzy niedaleko Gokiburi. Nie wiem czy interesuje to ciebie...? - zwróciła się do Kūtaro recepcjonistka z podniesioną brwią.

[Kutaro]

Słuchając wyjaśnienia, shinobi wzruszył tylko ramionami. Czasem coś się gdzieś zawieruszyło, a skoro sam nic nie mógł z tym zrobić, to nie pozostawało mu nic więcej jak czekać. Czasem księgowości wyskakują dodatkowe obowiązki.
Za to zaciekawiła go druga część wypowiedzi recepcjonistki. Naturalnie był zainteresowany misją. Jako Aburame czuł się zobowiązany pomóc jeśli problemy dotyczyły któryś owadów, a już w szczególności gdy chodziło o tak szlachetne i pracowite stworzonka jak pszczoły. Małe, drobne, puchate, a ile w nich siły! I do tego każdy osobnik ma określone zadanie - czysta wydajność. Kutaro w swoim życiu niestety nie miał z nimi zbyt wiele do czynienia. Może raz czy dwa jako dziecko pomógł sąsiadowi z dzikim miodem, lecz w szczegóły nigdy nie miał okazji się zagłębić.
- Chętnie się tym zajmę. - odpowiedział zgodnie z prawdą. - O co chodzi? Czemu tak ludzie je omijają? - Zapytał kobietę. Przyczyny mogły być bardzo różne, bywają zadania nieprzyjemne, jak i po prostu męczące. Czasem misje niskiej rangi okazywały się zwyczajnym poszukiwaniem pracownika na umowę o dzieło. Ale jak to kiedyś pewien mędrzec powiedział: “pieniądze nie śmierdzą”.

KP:

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

~ 3/15 ~

~ Kūtaro ~

~ Misja Rangi D ~

~ Słodkie chwile ~

Kobieta słysząc że Kūtaro najwyraźniej byłby skory do wykonania zadania, którego za nic w świecie nie mogła wcisnąć nikomu innemu widocznie się rozpromieniła.
- Świetnie! Sama nie wiem dokładnie o co chodzi, informacji mamy mało niestety a dwóch poprzednich shinobi, którym probowałam podsunąć to zadanie twierdziło iż są uczuleni na pszczoły, więc nie byli chętni do pomocy z tym. Tak samo z resztą było z kilkoma poprzednimi którym również starałam się to zlecić, nagle nie wiadomo skąd plaga uczuleń na pszczoły. - odpowiedziała kręcąc zrezygnowana głową i wręczając mały zwój mężczyźnie. - Tutaj masz informacje o zleceniu i zaznaczoną na mapie lokalizację, powodzenia! - dodała kobieta i wróciła do swoich papierów.

[z/t]

[Kisuke]

Trzeba było zostawić za sobą sporą część wydarzeń dnia dzisiejszego. Nie należało o tym zapominać, bo otrzymał on dzisiaj wiele cennych lekcji. Natomiast nie mógł się wyłącznie na nich skupiać i roztrząsać tego od nowa. Potrzebne było doprowadzić tą sprawę do końca. Aby jednak tak się stało, niezbędna była wizyta w siedzibie klanu.

-Przyszedłem w sprawie podpalacze. Mam przejąć tę misję. Niedawno doszło do kolejnego incydentu i aby znaleźć sprawcę potrzebuję więcej danych- Znalezienie kogoś, kto o tej godzinie będzie zajmował się przyjmowaniem takich spraw nie będzie proste. Ale z pewnością wykonalne. Dość dobrze orientował się w tutejszych korytarzach, dlatego gdy tylko kogoś odpowiedniego znalazł, wytłuścił z jaką sprawą przychodzi.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
21/45
Był już wieczór i budynek siedzib władzy był już raczej opustoszały. To oczywiste, że urzędnicy zwykle nie pracują nocami, ponieważ nie ma już wtedy również żadnych petentów. W końcu każdy chce spędzić wieczór na odpoczynku, a nie załatwiać jakieś oficjalne sprawy. Wiadomo jednak było, że budynek nie może być kompletnie pusty. W końcu w świecie shinobi nagłe wieści mogły przyjść w każdej chwili i w każdej chwili mógł też wybuchnąć jakiś kryzys. Ktoś więc musiał mieć dyżur i trzymać rękę na pulsie. Takim kimś była między innymi recepcjonistka, którą zagadałeś. Ewidentnie było widać, że swój pobyt w pracy o tej porze traktuje jako największą karę, a ty jesteś zbrodniarzem. Nawet jeśli jedyną twoją zbrodnią jest to, że oczekujesz od niej, że wykona swoje obowiązki.
- Podpalacz? Wszelkie sprawy ubezpieczeniowe będą załatwione jutro, gdy oszacujemy już dokładnie straty wyrządzone przez pożar... - odpowiedziała ci recepcjonistka, po czym jakby dopiero zorientowała się, co rzeczywiście powiedziałeś i dodała - Aaaaa... Misja... To będzie... Tak, Pan pójdzie do pokoju 24C. Tam się chyba tym zajmują i chyba nie poszli jeszcze do domów.

[Kisuke]

Było widać, że przesiadywanie o tak późnych godzinach na recepcji nie było pracą zbyt ciekawą. Gokiburi, po wydarzeniach sprzed kilku lat, bardzo się uspokoiło. Sytuacja nie była może wzorcowa, bo czasami było widać chaos zarówno w strukturach zarządzania, jak i wśród zwykłych ludzi, ale jednak powoli wszystko zmierzało ku lepszemu. Trzeba było jednak pamiętać o środkach ostrożności i trzymaniu ręki na pulsie. Choć pora była późno, to ktoś przyjął Kisuke i nawet pokierował go w dobre miejsce. Kiwnął głową w podziękowaniu i skierował swoje kroki do wskazanego pokoju.

-Ja w sprawie podpaleń i związanej z tym misji. Na recepcji powiedziano, że mam się tutaj skierować- Zapukał, po czym wszedł do pomieszczenia, z miejsca przedstawiając swój powód osobie którą spotka w środku, lub kilku osobom, gdyby było ich więcej. Choć zdarzały się problemy z tym kto za daną sprawę odpowiadała, to jednak liczył, że nie będzie go czekać zbyt długa bieganina po siedzibie i odesłano go w odpowiednie miejsce.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
23/45
Sytuacje kryzysowe zazwyczaj wymagają dodatkowych nakładów pracy. W końcu zazwyczaj w regularnych godzinach pracy załatwia się regularne problemy. W momencie, gdy pojawiają się nowe i niespodziewane problemy, trzeba poświecić na nie dodatkowy czas. Tak właśnie było z obecnym problemem masowych podpaleń. Problem był spory i niespodziewany, więc trzeba było poświecić mu dodatkowy czas. Dlatego właśnie przechadzając się po siedzibie władz jedyni ludzie jakich widziałeś, to właśnie recepcjonistka oraz ci, którzy byli w gabinecie 24C. Gdy zapukałeś drzwi otworzył ci typowy przedstawiciel twojego klanu. Mężczyzna w długim płaszczu i sporych, przyciemnionych okularach.
- Słucham? To nie knajpa, gdzie wejść może każdy i zamówić butelkę sake. Kim jesteś młodzieńcze? Skąd wiesz o tej tajnej misji? - zza jego pleców widziałeś paru innych członków twojego klanu pochylonych nad stołem pełnym zwojów i ksiag.

[Kisuke]

Choć ciepłym powitaniem tego nie można było przyjąć, nawet jak na standardy raczej powstrzymujących się od zbytnich emocji Aburame, to jednak Kisuke odczuł pewną ulgę. Trafił we właściwe miejsce, ale jego pośpiech znowu dał o sobie znać, bo szybkie wyjaśnienie swojego powodu przybycia nie wyjaśniało właściwie nic i urzędnik, który otworzył drzwi, jak i pozostali mogli być zaskoczeni. Tym bardziej, że ta misja miała pozostawać tajna.

-Przepraszam za mój pośpiech. Nazywam się Kisuke Hiroe, jestem Akoraito klanu Aburame. Dowiedziałem się od Arame Aburame, po naszym niefortunnym spotkaniu, że mam od niej przejąć prowadzenie tej sprawy- Wysłowił się, sięgając do kieszeni, aby pokazać swoją złotą odznakę. Dobór słów może nie był najlepszy, ale tłumaczenie się z całej sytuacji w drzwiach mogłoby zająć im niepotrzebnie dużo czasu. Podobnie nieprecyzyjne było stwierdzenie, że "przejąć prowadzenie". W rzeczywistości chodziło mu o dorwanie podpalacza, osobą nadzorującą mógł w dalszym ciągu pozostać ktoś wyższy rangą. Nie miał przecież aż takiego autorytety, aby dowolnie tutaj wszystkim rozkazywać.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
25/45
W opustoszałym budynku ktoś puka do drzwi, gdzie mają miejsce tajne obrady mające zażegnać palący dosłownie i w przenośni kryzys. Nic dziwnego, że nie spotkało cię ciepłe powitanie. Jakie inne miałoby cię spotkać. Szybko jednak wytłumaczyłeś kim jesteś i dlaczego tutaj przyszedłeś, podpierając swoje słowa widokiem złotej odznaki.
- Arame nie dała rady? Cóż, wychodzi na to, że nasz piroman jest silniejszy niż, się spodziewaliśmy. Nie sądzę jednak, aby akoraito poradził sobie tam, gdzie zawiodła sentoki. Świeża sentoki, ale jednak. Skoro jednak Arame przekazała ci tę misję i teraz nikt nie goni za tym podpalaczem, to chyba nie mamy wyjścia. Wchodź młody i słuchaj, co do tej pory ustaliliśmy. - odpowiedział ci mężczyzna, który otworzył ci drzwi, wpuszczając cię do środka i zamykając za tobą drzwi.
- Jesteśmy przekonani, że nasz cel dobrze zna miasto. Jest tutejszy, albo spędził w Gokiburi przynajmniej kilka lat. Podejrzewamy, że to nukenin, który wcześniej był na naszej służbie. Wykluczyliśmy możliwość, że może to być shinobi, który obecnie jest na usługach naszego klanu. Cel atakuje miejsca, które jeszcze w czasach wojny z Nara miały znaczenie strategiczne, jednak obecnie ich już nie mają. Wygląda na to, że podpalacz o tym nie wie. Hayaki, jak idzie z zawężaniem listy nukeninów? - odpowiedziała kobieta również z zakrytą okularami twarzą i płaszczu.
- Niewielu było u nas shinobich z tak mocno rozwiniętym elementem ognia. Póki co lista składa się już tylko z trzech nazwisk. Takagiri Junimitsu, Marura Atamatsu i Nakabi Daikazu. - odpowiedział kolejny z Aburame badających sprawę.
- Nakabi? Znam go, walczyłem u jego boku na wojnie. Wyglądało jakby ciągle czuł żal, że za młodu poskąpiono mu robaków i nie posiada przez to umiejętności klanowych. Nie dziwiło mnie, gdy odszedł, jednak nigdy bym nie pomyślał, że zwróci się przeciwko nam...
- Chwila, tutaj coś... Tak, sukces. Marura Atamatsu zginął w pirackim napadzie na statek Cesarstwa. Mamy więc tylko dwóch podejrzanych.
- Dobra, to musi wystarczyć. Kisuke, tak? Bierz adresy Nakabiego i Takagiriego i leć do nich. Po profilu psychologicznym spodziewamy się, że podpalacz chce zatrzeć swoją przeszłość w naszym klanie i ma to jakiś związek z ostatnią wojną. Oba domy zdążyły już spłonąć z rąk naszego piromana, ale może znajdziesz tam coś interesującego. Jedno z tych podpaleń z pewnością miało jedynie odwrócić naszą uwagę.

[Kisuke]

Z ledwo wyczuwalnym zaskoczeniem mężczyzna przyjął informację o tym, że Arame się nie powiodło. To nie jej umiejętności były problemem, bo była Sentokim z bardzo trudnymi do opanowania umiejętnościami. Po prostu została prymitywnie zatrzymana, przez kogoś, od kogo nie spodziewała się problemów.

Kisuke, z racji, że był gościem, nie udzielał się, gdy przedstawiane mu były szczegóły. Było widać, że wykonana została tutaj tytaniczna praca w rozpoznaniu i zbieraniu informacji. On do tej pory ledwo co wiedział, że ktoś z jakiegoś powodu szkodzi miastu i wywołuje kolejne pożary. Arame szybko zdążyła mu przekazać, że chodzi o użytkownika Katonu. Tutaj jednak informacji było znacznie, znacznie więcej. Niestety ponownie sprawa dotknęła wojny Nara-Aburame.

-Ok, zajmę się tym. Gdzie się znajdują te domy? Co wiemy o Takahirim? Gdyby chodziło wyłącznie o punkty strategiczne, to nawet przypadkiem zaatakowane zostałyby nawet to używane do tej pory. Za dużo przypadków, jeśli dobierał takie miejsca aby specjalnie nikomu nie zaszkodzić. No i jeszcze ten atak w parku. Po co próbował spalić drzewo?- Już prawie chciał przyjąć wszystko to wiadomości i polecieć biegiem do wskazanej mu lokalizacji. Coś go jednak tknęło i postanowił wziąć głębszy wdech, odliczyć do dziesięciu, po czym skupić się i dokładniej przeanalizować sytuację.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
27/45
Klan Aburame ma wielu ludzi na swoich usługach. Niektórzy tak jak ty, specjalizują się w pochopnych decyzjach i walce. U innych głównym darem jaki ofiarowują klanowi są ich umiejętności analityczne. W przypadku, gdy trzeba było złapać kogoś tak nieuchwytnego i niebezpiecznego jak ów podpalacz, należało połączyć siły obu tych umiejętności.
- Adresy masz tutaj... Nakabi mieszkał w biednej dzielnicy na południu. Takagiri na północy w lepszej części osady. Takagiri był porządnym najemnikiem. Przez wiele lat służył oddanie naszemu klanowi. Mocno odznaczył się w trakcie wojny. Był w trakcie wielce ryzykownego, ale udanego rajdu na pozycje Nara, gdy podpisano zawieszenie broni. Niedawno zrezygnował ze służby. Nie podał powodów tej decyzji. - powiedziała kobieta przekazując ci małą karteczkę.
- Ewidentnie mieliśmy szczęście. Podpalacz ewidentnie założył sobie bardzo dużo celów, które chce zniszczyć. Prędzej, czy później, trafi na ten istotny strategicznie, gdy już skończy z tymi istotnymi dla swojej przeszłości. Obstawiamy, że dzisiejszy pożar był w miejscu, do którego czuł sentyment. Leć już jednak młody. Nie ma czasu do stracenia.

z/t

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Dwóch podejrzanych. Obaj z przeszłością w klanie. Nakabi nie otrzymał szans dostąpienia przyznania własnych Kikaichu, ale jednak walczył po stronie Aburame. Jego dom zlokalizowany w biedniejszej dzielnicy sugerował, że po opuszczeniu głównego korpusu sił shinobi, nie radził sobie już tak dobrze. Może żal i złość na wszystkich sprawiły, że odciął się od społeczności. Tymczasem Takagiri, jako najemnik, przysłużył się w bardzo ryzykownej misji, a potem wiódł całkiem dobry żywot z porządnym domem. Dopiero niedawno zrezygnował, co także budziło pewne podejrzenia.

-Zacznę od Takahiriego- Zgodził się, że czas wyruszać. Każdy w zespole miał swoje zadanie. Oni byli od analizowania i zbierania danych, Kisuke miał działać. Postanowił wybrać jako pierwszego tego, kto dopiero co odszedł ze służby. Możliwe, że ataki był dla niego sprawą bardzo osobistą przez niedawne wydarzenia. Istniała szansa, że Nakabi także po długich latach wreszcie się uaktywnił a z traumą postanowił sobie poradzić właśnie w ten sposób. Wszystko niszcząc. Tutaj zadecydował właściwie los, bo nie było żadnego konkretnego wskazania na podejrzanego. Jeśli nikt nie miał dla niego nic więcej do przekazania, to ruszył w stronę północnej części osady, pod adres pierwszego z podejrzanych.

[z/t]

[Kisuke]

Obowiązki, które były nakładane, nie zawsze był sprawiedliwe. Jedni dostawali zlecenia proste i przyjemne, inni musieli się babrać w największym gównie, pełnym niebezpieczeństw. Trudniejsze zadanie nie oznaczało też lepszego docenienia. Bardzo często ta czarna robota pozostawała na pierwszy rzut oka niedoceniana. Ciężkie misje w terenie, zdobywanie cennych informacji, ataki skrytobójcze czy tego typu działania nie wyglądały tak widowiskowo jak naprawa wioski, wznoszenie budynków, czy rozbijanie całej szajki bandytów w środku miasta. Ktoś jednak był potrzebny do obu typów zadań, dlatego tak istotnym było aby ludzie jako społeczność ze sobą współpracowali. Tak jak teraz potrzebna była współpraca urzędników, aby ostatecznie doprowadzić to zadanie do końca. Kisuke przyprowadził ciało i chciał je przekazać aby inni się zajęli. Poszedł także złożyć raport z tego co go spotkało. Choć wizyta w domu była przypadkiem, to jednak udało mu się wyśledzić spotkanego Takahiriego. Odkrył co go trapiło i powstrzymał go, niestety za skutkiem śmiertelnym.

[Harikotto]

Kisuke Misja B
45/45
Dotarłeś do siedziby, podczas gdy twoje robaczki tuż obok ciebie niosły ciało. Taki widok ukazał się znudzonej recepcjonistki, która powolutku chyba zaczynała przysypiać nad kubkiem parującego naparu. Widząc ciebie i twoje robaki jednak natychmiast się ożywiła i zaczęła krzyczeć. Krzyki te przywołały znajomych ci ludzi z pokoju 24C
- A więc jednak Takagiri... Cóż, wielka strata. Był bohaterem wojennym. Zawsze jednak patrzył zbyt wysoko. Nigdy nie powinien dostać awansu na sentokiego. Jego ambicje trzeba było stłamsić milionem misji D, a nie posyłać na front, aby mógł się wykazać. Nic dobrego nie wynika, gdy ktoś nie posiadający własnej kolonii robaków pnie się zbyt wysoko...
- Całe szczęście to nie Nakabi. Naprawdę go polubiłem i nie chciałbym widzieć jego trupa. Ty jednak... eee... Kisuke. Dobrze się spisałeś. Masz tutaj nagrodę i wiedz, że przekaże komu trzeba, że dokonałeś coś, czemu nie podołała nawet ta spryciula Arame.

Misja B zakończona sukcesem