Gorące źródła

[Tamaki Hyūga]

Nie zwróciłam większej uwagi na parę wychodzącą z gorących źródeł i udałam się prosto w stronę recepcjonistki.
- Dzień dobry, chciałam skorzystać z prywatnej łaźni. - powiedziałam pewnym siebie głosem.
Zauważyłam chwilę zwątpienia w niej, jednak została ona natychmiastowo rozwiana w momencie kiedy ta ujrzała moje białe oczy. Słysząc jej odpowiedź skinęłam głową i czekałam na rozwój wydarzeń. Kobieta sięgnęła po mały dzwonek a następnie nim zadzwoniła. Nie trzeba było długo czekać, ponieważ niemal od razu otworzyły się drzwi znajdujące się za recepcjonistką i ukazał się ogromny mężczyzna. Kobieta wskazała mnie gestem głowy co spotkało się z przyjęciem wiadomości przez wielkoluda. Spojrzałam z powrotem na recepcjonistkę, nieco podejrzliwym wzrokiem i wysłuchałam jej instrukcji na co zareagowałam jedynie delikatnym skinięciem głowy po czym ruszyłam w stronę pomieszczenia znajdującego się za Goro. W każdej chwili byłam gotowa aby zareagować na jakiekolwiek bezpośrednie zagrożenie, jednak również starałam się aby mój krok był pewny siebie.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [5/30] Tamaki Hyūga Goro wpuścił cię do składziku, zamykając za wami drzwi. Następnie przeprowadził cię w jego głąb, aż do czegoś co na pierwszy rzut oka wyglądało na ślepy zaułek między półkami, w którym postawiono jakieś skrzynki. Przez ułamek sekundy miałaś wrażenie, że może tutaj dostaniesz pałką przez głowę i spięłaś się do obrony, jednak zamiast tego Goro sięgnął gdzieś pomiędzy skrzynie, jakby za coś pociągając. Wtedy jeden z regałów przesunął się razem ze ścianą, ukazując schody prowadzące na dól.

- Dalej trafi pani sama. Proszę wziąć ze sobą to. Broń zostawi pani w szafkach i odbierze przy wyjściu. - stwierdził, wręczając ci ręcznik.

Na dole okazało się, że przejście prowadzi wpierw do szatni i łaźni, bliźniaczej do tych dostępnych na górze. Co ciekawe, była pusta, choć widziałaś zostawione w jednej z szafek ładne kimono w zielonym kolorze. Domyślając się, że masz prawdopodobnie skorzystać zaraz w istocie z łaźni - przebrałaś się i opłukałaś, a następnie przeszłaś już w samym ręczniku dalej. Okazało się, że przejście prowadzi do oświetlonej w dużej mierze naturalnym światłem jaskini, doprowadzanym tutaj chyba jakimś systemem luster - nie widziałaś bowiem żadnej wyraźnej dziury w powale. Nie była ona wielka, ale za to podłoże wyłożono deskami, które prowadziły kawałek dalej, do jeziorka z ewidentnie gorącą wodą, za którym jeszcze znajdowało się coś na kształt tarasu, z kilkoma niskimi stolikami. Na ścianach było sporo roślin, a całość sprawiała ogólnie dość przyjemne wrażenie. Przy wejściu zatrzymali cię jeszcze dwaj strażnicy ubrani w lekkie stroje, ale uzbrojeni w krótkie wakizashi, z tatuażami pokrywającymi niemal każde widoczne miejsce na ich ciałach. Przeszukali cię, upewniając się że broń zostawiłaś w szafkach, po czym wskazali jeziorko, w którym czekała już na ciebie jakaś postać.

Kiedy podeszłaś bliżej, ujrzałaś relaksującą się w wodzie kobietę koło trzydziestki, z długimi ciemnymi włosami i opaską na jednym oku. Jeden rzut oka pozwolił ci także stwierdzić, że i ona posiada na ciele tatuaże - z czego najbardziej charakterystycznym był tygrys wytatuowany na jej torsie.

- Dostałaś moje zaproszenie... świetnie, cieszę się. Wchodź, woda jest idealna. - stwierdziła nieco zachrypniętym głosem, wskazując ci miejsce naprzeciwko siebie.

[Tamaki Hyūga]

Weszłam za osiłkiem wgłąb składzika, na każdym kroku spodziewając się zasadzki. Kiedy ten przystanął przy regale byłam praktycznie gotowa na nadchodzący skądś atak... który jednak nie miał miejsca. Goro sięgnął gdzieś i pociągnął prawdopodobnie za jakąś ukrytą dźwignię która otworzyła drzwi za którymi znajdowały się schody. Wzięłam od mężczyzny ręcznik i skinęłam mu głową po czym ruszyłam na dół. Zgodnie z instrukcjami zostawiłam moje kunaie oraz shurikeny w szafce a następnie rozebrałam się, przygotowałam do skorzystania z łaźni a następnie owinięta ręcznikiem ruszyłam dalej. Idąc korytarzem rozglądałam się ciekawsko. Musiałam przyznać że te ukryte źródła były wykonane z wyczuciem i wprowadzały interesującą atmosferę. Kiedy doszłam do wejścia dałam się przeszukać strażnikom, wiedząc że nie mam nic do ukrycia a następnie poszłam prosto do wskazanego przez nich jeziorka. Podchodząc do brzegu obejrzałam uważnie kobietę a później zdjęłam z siebie ręcznik i odłożyłam na podłogę.
- Zgadza się, otrzymałam. - odpowiedziałam wchodząc do wody i usadawiając się na wskazanym miejscu. - Rzeczywiście, idealna temperatura aby rozluźnić spięte mięśnie. - dodałam zanurzając się po szyję w ciepłej wodzie. - Jak mniemam, cel tego spotkania jednak jest odległy od zwyczajnego relaksowania się w łaźni? - zapytałam się kobietę obserwując ją zaciekawiona, jaki interes ma do mnie kobieta.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [7/30] Tamaki Hyūga Weszłaś do wody, która - po pierwszym, lekkim szoku wywołanym kontaktem z wodą znacznie cieplejszą niż otoczenie - rozlała się przyjemnym ciepłem po całym twoim ciele. Kobieta obserwowała cię spod przymkniętej powieki, jakby badając twoje pierwsze reakcje. Gdy przeszłaś od razu do konkretów, kącik jej ust drgnął w uśmiechu.


- Zgadza się. Chciałam porozmawiać z tobą o interesach. Wydajesz się być osobą w miarę kompetentną, ewidentnie jesteś też kunoichi... i kogoś takiego właśnie potrzebuję. Przez przypadek usłyszałam o tym, jak pomogłaś uciec jednej z dziwek pracujących w burdelu Yoshidów. Spodobało mi się to. - stwierdziła powolnym, rozleniwionym tonem kobieta, nieco się przeciągając i rozciągając mięśnie karku. Cały ten gest był w jakiś dziwny sposób hipnotyzujący i przez moment miałaś wrażenie, jakbyś oglądała autentycznego tygrysa, przeciągającego się. Uczucie jednak szybko minęło.

- Chciałabym, abyś została w moim imieniu posłańcem i uratowała jeszcze kilka osób. Dzieciaków, uliczników o pewnym potencjale lecz niewielkich możliwościach. Żyjących z tego, co uda im się zdobyć żebrząc, kradnąc... lub wymuszając. W normalnych warunkach posłałabym kogoś ze swoich podwładnych, jednak działają na terenach miasta, na których obecnie moi ludzie nie powinni się pokazywać. Ponadto... chciałabym sprawdzić twoje zdolności. Jeżeli byłabyś zainteresowana dalszą współpracą, być może znalazłabym dla ciebie większe wyzwanie, jak i większy potencjalny zysk. - przedstawiła swoją ofertę, choć nadal robiła to niespiesznie, niemal jakby była sama nieco znudzona całą sytuacją. W pewnym momencie byłaś niemal pewna, że zaraz ziewnie. Mimo to, nie spuszczała wzroku z ciebie i tego, jak się zachowujesz.

[Tamaki Hyūga]

Odnotowałam tą drobną reakcję jaką wywołała moja wypowiedź i wróciłam do dokładnej obserwacji kobiety słuchając jej słów. Kiedy wspomniała o incydencie z Teną spięłam się mimowolnie. Jak widać siatka informacyjna kobiety była nadzwyczajnie rozwinięta, jeżeli tak szybko udało jej się dowiedzieć o mistyfikacji i do tego jeszcze mnie znaleźć.
- Jak widać przypadki szybko trafiają do twoich uszu. - skomentowałam jednak zaczekałam aż kobieta dokończy zanim dodam coś więcej.
Szczerze powiedziawszy miałam ambiwalentne odczucia odnośnie sytuacji jaka właśnie miała miejsce. Z jednej strony pojawiała się przede mną szansa na jakieś ciekawe zajęcie, przynajmniej chwilowo. Z drugiej strony jednak sytuacja kompletnie wymknęła się spod kontroli i siedząca naprzeciw mnie kobieta najpewniej pociągała o wiele więcej sznurków niż można by się spodziewać. Ciekawość jednak wzięła górę...
- Hmmm... Biorąc pod uwagę sytuację w jakiej się tutaj znalazłam to wydaje mi się że nie jesteś osobą, która lubi jak rzeczy nie idą po jej myśli, jednak w tym wypadku obie będziemy zadowolone z przebiegu tej rozmowy. Myślę że przyda mi się jakiś punkt zaczepienia w tym mieście a ty mi taki właśnie oferujesz. - powiedziałam spokojnym i zrelaksowanym tonem odwzajemniając jednak jej badawcze spojrzenie przez cały czas.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [9/30] Tamaki Hyūga - To prawda, mam sporo informatorów. To niezbędne, aby coś osiągnąć w Shigashi jednocześnie nie kończąc z podciętym gardłem w jednym z rynsztoków. - odparła kobieta, uśmiechając się przy tym. Nie było to jednak przesadnie ciepły uśmiech i na pewno nie sięgał jej oka. To było czujne i dalej cię oceniało, jak rozważałaś krótko za i przeciw, jak i ostrożnie dobierałaś słowa.

- Dobrze, że się rozumiemy. Wedle mojej wiedzy mają swoją melinę gdzieś niedaleko południowego targu. Ich przywódcą jest niejaki Kintsugi - dość rozrośnięty w barkach, krótkowłosy szesnastolatek o ciemnej karnacji. Jego charakterystyczną cechą jest złoty ząb. Z twoimi zdolnościami powinnaś wyłowić go w tłumie z łatwością, prawda? - dodała, wyjaśniając ci szczegóły zadania. Zaraz po tym poprawiła się nieco, najwyraźniej by ulżyć nieco innym partiom ciała.

- Przedstawisz im prostą propozycję. Mają się zgłosić do magazynu kupca Xian, niedaleko Gildii Kuglarskiej. Zapewnimy im wtedy stosowną ochronę i szkolenie. Zaczną naprawdę pracować, zamiast chaotycznie atakować kogo popadnie. Jeśli byś musiała użyć drobnego pokazu siły, to nie krępuj się, ale nie połam doszczętnie nikogo z nich, ani nie zabij. Potrzebni mi są sprawni. Masz jakieś pytania? -

[Tamaki Hyūga]

- Zadanie brzmi... Bardzo prostolinijnie. - powiedziałam po czym zmarszczyłam nieco brwi. Tyle zachodu dla prostego zwerbowania grupy dzieciaków? Chociaż jeżeli rzeczywiście będzie to działanie poza jej terenem to przyda jej się ktoś nowy.
- Zrobię to. Cóż, nie ma więc czasu do stracenia - dodałam z uśmiechem nie czekając na jej odpowiedź. Przeciągnęłam się po czym podniosłam się i wyszłam z wody zawijając się w ręcznik. Skinęłam kobiecie głową na pożegnanie po czym udałam się w stronę szafek. Zanim jeszcze odeszłam za daleko to zerknęłam do tyłu z pewnym siebie uśmiechem.
- Postaram się ich zbytnio nie sponiewierać. - powiedziałam i poszłam dalej.
Przeszłam obok strażników i szybkim krokiem podeszłam do szafki z moimi rzeczami, ubrałam się, upewniłam się że wszystko jest na swoim miejscu a następnie ruszyłam w drogę powrotną do recepcji źródeł z zamiarem udania się w rejon wskazany przez kobietę aby przeszukać okolicę w poszukiwaniu grupy.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [11/30] Tamaki Hyūga Kobieta obserwowała, jak się zbierasz, przyjmując ostatecznie zadanie. Następnie podparła przy tym głowę na jednej ręce, a drugą wyciągnęła przed siebie, jakby oglądając czy jej paznokcie są w dobrym stanie. Kiedy już dreptałaś drewnianym pomostem ku szatniom, rzuciła w twoim kierunku jeszcze jedno.

- Pamiętaj, że to tereny należące do innej rodziny. Możliwe, że też będą zainteresowani tą grupą. Jeżeli kogoś z nich napotkasz... to nie musisz się powstrzymywać. Zadbam o to, by jakiekolwiek śledztwo umarło w zarodku. -

Straciłaś ją zaraz po tym z oczu, wchodząc z powrotem do szatni. Przebrałaś się czym prędzej, a wszystkie twoje rzeczy były na miejscu. Odprężona i w pełni sił skierowałaś się na górę, gdzie dalej stał Goro, który krótko ukłonił ci się na pożegnanie, a kiedy teren w recepcji był wolny - wypuścił cię. Wyszłaś na ulicę, a następnie skierowałaś się ku południowemu targowi, po drodze kilka razy pytając o drogę przechodniów. Na miejscu byłaś wczesnym przedpołudniem. Kolorowy tłum ludzi nieco onieśmielał, ale nie tak bardzo jak ten w centrum osady. Pokrzykiwania kupców zachwalających swoje towary oraz targujących się z nimi klientów wypełniały powietrze, kiedy zaczęłaś pracę dla nowopoznanej nieznajomej.


[z/t]

[Taisuke]

To był ciężki dzień. Ruch na targach był wyjątkowo duży a to zawsze przeszkadza w działalności. Ostatecznie, za czwartym podejściem udało się znaleźć jakiegoś kupca z dalekich stron, który dopiero co przybył do Shigashi i nie zdążył dotrzeć do centrum. Oj, wypchaną miał sakiewkę. A zdobycie wypchanej sakiewki to i poważne dylematy. Już od jakiegoś czasu chodziło mi po głowie wybranie się do sklepu i zaopatrzenie w jakiś sprzęt bojowy. Latanie jak głupek i miotanie shurikenami na wszystkie strony to dość prymitywne zajęcie ale przydałoby się nabić jakieś odwracacze uwagi, żeby w razie czego móc się bezszelestnie ulotnić. Bomby dymne albo wybuchowe notki mogą być dobre do takiej dywersji. Żal się robi na samą myśl o wydawaniu pieniędzy na takie rzeczy, gdy tyle przyjemności wokoło. A jeszcze planowałem potrenować genjutsu oparte na dźwięku. Kolejne wydatki. Na samą myśl mi smutno. A przecież chodzenie smutnym z własnej woli, to byłaby jakaś aberracja. Trzeba się najpierw jakoś zrelaksować.
W centrum Shigashi znajdowały się bardzo lubiane przeze mnie gorące źródła. Godzinna kąpiel powinna godnie uhonorować tak pracowity dzień. Po kilku minutach byłem już na miejscu, na szczęście obyło się bez kolejek i już po chwili mogłem skierować się ku szatni.

[Tenshin]

Odgarnąłem wilgotne włosy z czoła i delikatnie potarłem po głowie, by włosy trzymały się z tyłu. Oparłem się wygodniej
o gorące skały, które coraz mocniej nagrzewały moje już i tak czerwone ciało. Głowę podniosłem do góry, przypatrując się księżycowi na niebie który teraz przypominał białego rogalika. To był spokojny wieczór, który po ciężkim tygodniu pełnym coraz to nowszych wyzwań, spędzałem na źródłach. W piątki leżę w gorących źródłach.. zanuciłem sobie w głowie nieistniejącą piosenkę, która gdzieś mi się odtworzyła.
Nagle coś przeleciało szybko nade mną, wyciągając mnie z letargu. Odwróciłem głowę i ujrzałem czerwono-niebieskiego motyla, który przycupną na pobliskim źdźble trawy. Owad szybko schował skrzydełka i wydawało mi się przez chwile, że jakby patrzył na mnie. Byłem oczarowany tym widokiem, a każdy moment jakby spowolnił.. to był cudownie spokojny wieczór, z dala od pieniackich osób. Czułem, że cały stres i napięcie ze mnie schodzi, a w głowie pojawiła się kolejna myśl Chwilo trwaj..

[Gundan]

Misja Rangi D

"Zdrajca!"
"Tenshin Senbō & Taisuke Aizawa"

Gorące źródła były miejscem zawsze tłumnie odwiedzanym zarówno przez przejezdnych jak i miejscową ludność choć dzisiejszego dnia było inaczej, a przynajmniej było tak jeszcze do momentu gdy nasi bohaterowie trafili w to miejsce. Każdy z nich przybył osobno aby nieco odpocząć, jednak niestety gdy należy się do jednej z trzech głównych rodzin rządzących miastem nie zawsze jest ku temu okazja. Tak było i tym razem.
Taisuke gdy tylko wszedłeś do szatni zorientowałeś się jak naprawdę dziś niewielu było gości, zazwyczaj zapchana przebieralnia świeciła pustkami. W pomieszczeniu byłeś praktycznie jedyną osobą, praktycznie bo poza tobą siedział tu jakiś gość. Sędziwy dziadek z łysą głową, bardzo długimi siwymi wąsami i jeszcze dłuższą brodą w którym nie było by nic dziwnego gdyby nie fakt, że kojarzyłeś go z Akiyamy. Co prawda nie znałeś imienia, ani dokładnej rangi ale wiedziałeś, że był wyżej w hierarchii niż ty. Na twój widok uśmiechną się serdecznie i wstał robiąc kilka kroków w twoją stronę.
- Ahh Taisuke, oczekiwałem pana. Bardzo mi miło, wybacz starcowi nachodzenie w wolnym dniu aczkolwiek mamy pewien mały problem. - uśmiech nie znikał starcowi z twarzy - Ale zanim przejdę do rzeczy musimy zaczekać na jeszcze jedną osobę, tym czasem co u pana? Miałeś wrażenie, że ostatnie pytanie zadał raczej z grzeczności i dla podtrzymania rozmowy lecz mogłeś wyłapać po tonie, że delikatnie mówiąc ma to w głębokim poważaniu.
W tym samym czasie Tenshin rozkoszował się już gorącą wodą i podziwiał kolorowego motylka, gdy raptem owad zerwał się i odleciał spłoszony przez kogoś kto nieostrożnie się do ciebie zbliżał. Gdy czynnik absorbujący twoją uwagę odleciał zdołałeś dostrzec zbliżającego się pośpiesznie w twoją stronę chłopca z wyjątkowo stroskaną miną. Na oko miał jakieś 12 lat, krótkie czarne, kręcone włosy i niebieskie oczy niemal pełne łez.
- Czy pan nazywa się Tenshin proszę Pana? Mój dziadek się źle poczuł pani mówiła, że jest pan lekarzem...pomoże pan dziadkowi proszę jest w szatni. - chłopak mówiąc do ciebie praktycznie się rozbeczał, widziałeś jak wielkie łzy spływają po jego twarzy choć zachowywał się dosyć cicho jak na płaczące dziecko. Jednak czy byłeś na tyle bezwzględny by zignorować prośbę pomocy biednemu starcu skierowaną do ciebie bezpośrednio przez jego wnuczka?

Post 1/22

[Taisuke]

Myśląc już tylko o gorącej wodzie, która zmyje ze mnie trudy dnia, wszedłem do szatni. W pierwszym momencie nawet nie zwróciłem uwagi na pewną anomalię. Podszedłem do szafki i zacząłem ściągać kimono, gdy do mojego mózgu dotarło to, co powinno się rzucić od razu. Szatnia świeciła pustkami, co w godzinach wieczornych nigdy nie miało miejsca. Wręcz przeciwnie, często trzeba było chwilę poszukać aby znaleźć kawałek wolnego miejsca na przebranie. Ludzie w tych stronach lubili sobie dogadzać i gorące źródła były jednym z częściej odwiedzanych miejsc. Rozejrzałem się wokół siebie, może wszedłem przypadkiem do jakiejś nieczynnej szatni. Ale nie, jakiś dziadek siedział sobie w rogu. Może to jakiś pijak wszedł na teren łaźni, omijając kasy, możliwe że jeszcze oddając mocz gdzieś po drodze. I dlatego wszystkim kazali wyjść. Chwila, ale mi przecież nie kazali. Poza tym nie wyczuwam w powietrzu żadnego nieprzyjemnego zapachu. Wręcz przeciwnie, przyjemna woń środków do ciała unosiła się w powietrzu. Nie, ta koncepcja nie miała sensu. Z dalszych rozważań wybił mnie głos dziadka, który oznajmił że na mnie czekał. Wtedy w mojej głowie zapaliła się lampka. Ja znam tego typka. Chociaż znam to może zbyt dużo powiedziane. W każdym razie to chyba jakiś mafijny szycha. Wspaniale, czyli zamiast kąpieli czeka mnie jakieś zadanie. Moją irytacje pogłębiło następne pytanie. Co u mnie? No właśnie przeszkodziłeś mi w mojej chwili relaksu, zajebiście się cieszę. Przez moją głowę przechodziły setki podobnych myśli, ale póki co nic nie powiedziałem. Wychodzi na to, że chce czy nie chce, chyba nie będę miał wyboru. Dołączenie do rodziny, uchroniło mnie na jakiś czas, ale uczyniło moje życie znacznie bardziej męczącym. Jeśli już mam coś zrobić, to niech to będzie szybko. A obawiałem się że to oczekiwanie może potrwać dobrą godzinę. Postanowiłem zignorować drugie pytanie, a odpowiadając na pierwsze, niejako wymusić szybkie przejście do tematu.
-Wspaniale, ja jednak przyszedłem zażyć kąpieli, także jeśli pozwolisz...
Po czym spojrzałem na niego wymownie i kontynuowałem rozbieranie się. Jak mamy czekać na przybycie tego tajemniczego kogoś to wolę poczekać w wodzie. A jeśli da się to załatwić od ręki, to niech i tak będzie.

2/22

[Tenshin]

Delikatne ruchy czułkami, mniej więcej co półtora sekundy.. chwilę po tym błyskawiczny ruch skrzydłami. Wygląda to jak jakiś wieczorny rytuał, jakby przygotowanie się do noclegu. Ciekawe czy motyle w ogóle śpią i w jaki spo.. - z leniwych, lecz bardzo ciekawskich pytań odnośnie natury wyrwał mnie jakiś chłopak. Dopiero wtedy zauważyłem, że już dłuższy czas opieram się o skałę i wgapiam się w motyla, którego istnienie dostrzegam chyba tylko ja. Z momentem przyjścia dziecka, motyl uciekł w swoją daleką i nieznaną stronę. Póki jeszcze mogłem, odprowadzałem go wzrokiem.
Chłopak, który wywołał całe to zamieszanie, wyglądał na bardzo przejętego. Łzy stanęły mu w oczach, a gil zaczynał ciec po nosie - wygląda bardzo przekonująco. W kolejnym momencie, z jego ust wydobyła się fala słów, która w krótki acz szczegółowy sposób opisała sytuację. Dogłębnie ruszyło mnie to, że od razu ktoś poznał we mnie jakiegoś lekarza, pomimo, że jestem "niższy stopniem". Cały ten stan rzeczy od razu przywlókł mnie na ziemię, z której tak często chciałbym odlecieć. Odczesuję włosy raz jeszcze z czoła, po czym delikatnie się kłaniam w geście przywitania. Oczywiście, prowadź i opowiedz mi co się dokładnie stało. Ze wszystkimi szczegółami, jeżeliś łaskaw. rzuciłem mu krótko, nie chcąc marnować czasu. Bowiem, jeżeli jest to zawał spowodowany na przykład szybką zmianą temperatury - co po wyjściu ze źródeł może mieć miejsce - to istotna jest każda sekunda. Usta mi się zasikają delikatnie, a wzrok mam skupiony chcąc wyłapać najmniejszy szczegół z otoczenia jak i z zachowania chłopaka. Wziąłem te zadanie śmiertelnie poważnie, nawet jeżeli ma być to tylko jakiś głupi żart, czy prowokacja -trudno.

[Gundan]

Misja Rangi D

"Zdrajca!"
"Tenshin Senbō & Taisuke Aizawa"

Tenshin jak przystało na medyka z powołania ruszył bez żadnych zbędnych pytań za chłopcem, który przez krótką drogę do szatni jedynie pociągnął tylko kilka razy nosem i przetarł oczy ręką. Jednak cały czas wydawał się roztrzęsiony całą sytuacją, w tym samym czasie Taisuke zrozumiał, że jego leniwy odpoczynek dobiegł końca w momencie gdy zobaczył starca jednak postanowił się rozbierać dalej aby skorzystać choć przez chwilę z dobrodziejstw tego miejsca. Starzec nic nie odpowiedział na słowa młodego Yamanaki tylko stał i jakby czegoś oczekiwał.
Jednak nie trwało to zbyt długo ponieważ nasz pozbawiony źrenic kolega zdążył zdjąć zaledwie kimono gdy do szatni wkroczyły dwie następne osoby. Obaj chłopcy nie byli zbyt wysocy, posiadali czarne włosy jednak jeden z nich wyglądał na nieco starszego. Ten młodszy i mniejszy gdy tylko weszli do pomieszczenia wykazał się nie lada szybkością, ponieważ błyskawicznie znalazł się za starcem trzymając się jego szat. Dziadek natomiast uśmiechną się szerzej i lekko klasną w dłonie.
- Jest i on. Tenshin, mój drogi. - oczom młodego medyka ukazała się postać starca i drugiego starszego mężczyzn. Oczywiście i w głowie Tenshina szybko postać dziadka skojarzyła się z wyższym rangą członkiem jego rodziny mafijnej. - Wielcem rad, że do nas dołączyłeś. Poznaj proszę to jest Taisuke. Macie dziś panowie nie lada zaszczyt ponieważ możecie pokazać swoje oddanie i umiejętności. Lecz wpierw chciałbym przeprosić cię drogi chłopcze za ten mały podstęp, a teraz zbliżcie się. Mężczyzna w sędziwym wieku położył dłoń na małym chłopczyku i lekko pogładził go po głowie czekając aż obaj, Taisuke i Tenshin się do niego zbliżą.
- Tutaj znajdziecie wszelkie informacje o waszym celu, to powinno być proste zadanie lecz uratujecie życie nie jednemu człowiekowi oraz oczywiście czeka was za to sowita nagroda. - mówił ściszonym głosem wskazując szafkę znajdującą się najbliżej niego, a gdy skończył zaśmiał się głośno i zwrócił ku wyjściu. Jednak nim zdążył postawić krok w jego stronę wraz z chłopcem rozpłynęli się jak we mgle.
Po tym jak któryś z was sprawdził szafkę wskazaną prze mężczyznę znaleźliście tam niewielki fragment zwoju na którym widniała notatka:

"Do: Taisuke i Tenshina
Do gorących źródeł około godziny przed północą przybyć ma pewien medyk podejrzany o kontakty z innymi rodzinami. Waszym celem jest w dyskretny sposób potwierdzić tą informację i w razie potrzeby ukrócić ten haniebny proceder.
Opis: Mężczyzna lekko po trzydziestce, z kilkudniowym ciemnym zarostem oraz włosami do barków. W mieście wyróżnia się ciemnym kolorem skóry i fioletowymi oczami."

Po odczytaniu wiadomości ta momentalnie uległa samozapłonowi spalając się w tempie niemalże natychmiastowym. Po szybkiej orientacji wiedzieliście, że macie około pół godziny na wymyślenie planu oraz do przybycia celu

Post 4/22

[Tenshin]

Chłopiec szedł po tafli wody ze spuszczoną głową, drżał. Pomimo mojej prośby, nie był w stanie wydobyć z siebie więcej niż to było konieczne, więc postanowiłem nie maltretować go kolejnymi pytaniami czy też żądaniem odpowiedzi. Szliśmy ewidentnie w kierunku szatni, gdy podeszliśmy już naprawdę blisko zdołałem usłyszeć dwa różne głosy i byłem przekonany że już je gdzieś kiedyś słyszałem.
Przy wyjściu z wody, chwyciłem ręcznik leżący przy brzegu i szybko przewiązałem się w pasie. Przy wejściu głosy się nasiliły Jestem przekonany, że już gdzieś je słyszałem.. Wróg, czy..? w tym momencie weszliśmy do pomieszczenia. Temperatura tutaj była znacznie niższa niż w wodzie, więc przywitał mnie przyjemny chłodek. W środku pierwszą osobę którą zauważyłem, był starszy jegomość siedzący na krześle i patrzący na mnie z delikatnym uśmiechem. Poznałem go i dotarło do mnie, że cała ta maskarada to był jego plan. Bowiem był to jeden z ważniejszych osób w rodzimej Mafii z którą się związałem kilka lat temu, a której przysiągłem pomagać. Zachowując dalej powagę biorę głęboki ukłon w jego stronę w celu przywitania oraz by wyrazić głęboki szacunek do jego osoby oraz pozycji. Wtedy przeniosłem wzrok na drugą osobę, którą był Taisuke..?! niemalże krzyknąłem w myślach. Czułem, że oczy mi się rozszerzyły z niedowierzania. Przez chwilę po prostu wlepiałem w niego wzrok chcąc sprawdzić najmniejszą fizyczną cząstkę pod kątem tego jak się trzyma i czy to nie on potrzebuje jakiejś pomocy. Na moje i swoje szczęście wyglądał dobrze. Widać, że nie zaniedbywał treningów oraz że potrafił o siebie zadbać - co sugerowało nie tylko dobrze zbudowane ciało, ale również dobrej jakości, eleganckie kimono.
Skutecznie udało mi się powstrzymać falę tysiąca pytań, która przepłynęła w mojej głowie jak tsunami wraz z kaskadą różnych wspomnień i obrazów z dawnych lat. Postanowiłem jednak zachować je na później i na inną okazję.. jak znajdziemy Gundana. - powiedziałem sobie. W stronę Taisukę również posłałem krótkie dygnięcie, ciągle bacznie go obserwując. Do rzeczywistości przywrócił mnie głos starca, który widać nie miał czasu bo tylko pokrótce wyjaśnił po co nas tu zebrał. Przeprosiny przyjąłem skinieniem głowy, chociaż przeszło mi przez głowę że mógłby tak po prostu powiedzieć że mam się zjawić tu czy tam. Gdy skończył mówić co miał do powiedzenia, bardzo szybko się ulotnił wraz ze swoim podopiecznym. W pokoju zostaliśmy tylko my, co podniosło mi trochę ciśnienie i aby nie było niezręcznej ciszy czy też sytuacji postanowiłem po prostu otworzyć szafkę i skupić się na zadaniu - zwyczajne rozmowy niech wypłynął same z siebie, a nie na siłę - stwierdziłem.
W środku była tylko mała karteczka, której zawartość przeczytałem na głos. Pierwszym sukcesem było to, że powstrzymałem dostatecznie drżenie głosu na tyle, by brzmieć naturalnie. Chciałem zachować kartkę na później, bądź też przepisać zawartość kartki do swojego zeszytu, ale ona uległa samodestrukcji wraz z ostatnim wypowiedzianym słowem przeze mnie - a to było bardzo zaskakujące. Wypuściłem powietrze z dłoni i odwróciłem się w stronę starego "kompana". Co o tym myślisz? rzuciłem, chcąc nawiązać jakąś rozmowę oraz przy okazji rozpoznać jego styl czy też tok myślenia. W tym samym czasie podchodzę do szafki, gdzie schowałem swoje rzeczy i zacząłem się ubierać. Brązowa koszula, szelki i czarna kamizelka - to nie jest wymarzone ubranie do takich akcji, ale to w tym tutaj przyszedłem i będę musiał się przezwyciężyć niektóre niedogodności. Z torby wyjmuję od razu notes i ołówek, by móc na bieżąco opisywać i zapisywać najmniejszy szczegół z tego wieczoru, a zaczynam od wyglądu Taisuke.