Siedziba władzy

[Ippo]

Misja D dla Keiichi Maebara
5/15 "I jeszcze jeden i jeszcze raz"

---

Mizaru zastanawiał się chwilę usłyszawszy propozycję po czym na jego twarzy zagościł przepraszający uśmiech i przemówił.
- Widzisz Keiichi, właściwie to byłem tutaj żeby odwołać się od pewnej misji której niestety nie zdołam wykonać z powod... Mniejsza. W każdym razie niestety nie mogę ci pomóc w treningu, ale jeśli chcesz to tutaj masz moją misję, kazali mi się zgłosić do właściciela gorących źródeł i załatwić jego problem. Jeśli przeniesiesz im jutro ten świstek podpisany przez niego to wypłacą ci normalnie należyte pieniądze tak jakby misja od początku była twoja. - Skończywszy przekazał papier z misją.
Widać było że prośba czy też propozycja nie przychodzą shinobiemu łatwo, był lekko zawstydzony całą sytuacją. Widocznie nie mógł wykonać misji przez coś naprawdę ważnego.

z/t jeśli od razu udasz się do celu

[Keiichi Maebara]

Chłopak nie spodziewał się, że otrzyma zlecenie od własnego towarzysza. Tak właściwie to zaczął zastanawiać się czy takie zlecenie przyjąć. Miał z tym swoistą zagwozdkę z prostych dwóch powodów. Wciąż myślał o wspólnej walce i treningu ale z drugiej strony został poproszony o pomoc. Towarzysz poprosił go aby pomógł wykonać za niego zlecenie. Cieszył się, że został obdarzony takim zaufaniem. Wszak jeśli nie uda mu się wykonać zlecenia cała wina spadnie na Mizaru. Chłopak jednak się uśmiechnął.
- Jeśli tym ci pomogą te nie widzę przeszkód. Zajmę się tym, możesz być spokojny.
Ponownie poprawił okulary, które zsunęły się z nosa kiedy wypiął pierś. Keiichi się trochę tym zmieszał ale szybko odzyskał wigor i odebrał kartkę. Następnie pożegnał się z Towarzyszem, odbiegł trochę i pomachał mu ponownie na pożegnanie. Następnie skierował się w stronę Gorących Źródeł.
To błogosławione miejsce znajdowało się na wzniesieniu w północnej części wioski. Można było się dostać tam na dwa sposoby. Opuścić wioskę zachodnią bramą a następnie obejść wzgórze i wejść łagodnym jego zboczem. Bądź skorzystać ze specjalnie przygotowanych schodów w północnej części wioski, które pozwalały pokonać niemal pionową skalną ścianę. Keiichi postanowił skorzystać ze schodów aby się tam dostać.

z/t

[Shindo]

Misja D -> Klanowa Misja D
Shabondama Haruki
"Życiowe rozdroże" -> "Życiowe rozdroże -- ścieżka wierny klanowi" _____________________________
Posty:
MG: 2
Shabondama Haruki: 1
_____________________________

Ostatni rok pozwolił ci się wyszaleć na tyle, że pomimo usłyszenia o możliwości przygody, zarzuciłeś ten plan. Bardzo sprytnie gdyż działając na przemytniczych kutrach można było nabawić się nie jednego guza i to nie z jednej strony. Pokusa działała na wszystkie zmysły, jednak oddanie klanowi było dla ciebie ważniejsze.

Najciekawsze było, że przeczytałeś wcześniejsze ogłoszenie na tablicy, ale tak jakoś ci to umknęło. Skupiony na swoim obowiązku poszedłeś w kierunku w którym ogłoszenie zlecenia ci wskazywało, mianowicie zawędrowałeś do siedziby władz osady rodu Shabondama, Tenkyu.

Wchodząc do środka przez łukowate wrota ozdobione mozaiką z błyszczącego szkła, trafiłeś do głównego holu — przestronnej, chłodnej sali, w której unosi się delikatna mgiełka wody. Szklane kule z chakrą zawieszone pod sufitem emitują miękkie światło, odbijające się w podłodze z polerowanego marmuru. W tle słychać szum wodospadu przebiegającego przez ścianę – element nie tylko estetyczny, ale również symboliczny: przepływ wody oznacza ciągłość i harmonię decyzji podejmowanych w tym miejscu.

Automatycznie skierowałeś się do sali zleceń to tam shinobi lub mieszkańcy Tenkyū przychodzą po misje bądź zgłaszają swoje potrzeby. Na środku sali znajdowało się niskie podium, na którym każdego dnia zasiada osoba wręczająca misje. Akurat tego dnia pieczę nad tym miejscem trzymał Shinsei, starszy zarządca administracyjny. Mężczyzna około pięćdziesiątki, o łagodnym usposobieniu i perfekcyjnej pamięci. Zarządza dokumentacją, ruchem shinobi oraz przydziałami służbowymi. Dzisiaj miał na sobie szatę z symbolem klanu Shabondama na plecach. Stanąłeś w kolejce, zmuszony poczekać na swoją kolej, sporo czasu upłynęło zanim zjawiłeś się przy ladzie. Dzisiejszego dnia było sporo interesantów, a pracował tylko ten starszy mężczyzna.

Po przywitaniu się i ustaleniu że chcesz trochę popracować już po chwili przekazał ci treść zadania:
- Dzisiaj rano przyszła do nas starsza mieszkanka osady, Pani Midori. Zgłosiła zaginięcie swojego kota o imieniu "Kuro". Zwierzę często wymyka się z domu, ale tym razem nie wróciło od ponad dwóch dni. Podejrzewa się, że kot mógł uciec do lasu na południowym skraju wioski. Twoim zadaniem jest zlokalizowanie kota i z prowadzenie do z powrotem. Zacząłbym od domu pani Midori, który położony jest w wiosce Satoni. Powodzenia !
Urzędnik pożegnał cię, a tobie nie pozostało nic innego jak udać się do wioski Satoni i w pierwszej kolejności odnaleźć zleceniodawczynię aby dowiedzieć się gdzie mógł udać się Kuro.

Shinsei

Satoni

[Shabondama Haruki]

Tenkyū, Wiosna 395 roku

Tłok wewnątrz siedziby był zarówno dobrym jak i złym znakiem. Fakt, że było aż tyle pracy, sprawiał wrażenie, że nastały ciężkie czasy... Ciężkie czasy sprawiały, że człowiek musiał szybciej dorastać. Najwyższa pora dorosnąć Haruki. Czas dla chłopaka jakby się zatrzymał kilka lat temu. Sielankowe życie, dostatek nigdy nie były pomocne zwłaszcza w świecie shinobi. Ozdoby wewnątrz budynku zawsze robiły wrażenie. Shabondama ustawił się w kolejce, co jakis czas poprawiając włosy jedną ręką, drugą zaś oparł o pas, postukując wesoło w obudowę dmuchawki.

Po kilku dłuższych chwilach wreszcie nastał moment w którym mógł porozmawiać ze zleceniodawcą. A właściwie wysłuchać jakie zlecenie zostało mu przydzielone. Przywitał się serdecznie z szerokim uśmiechem na twarzy, a następnie wysłuchał dokładnie o co chodzi w zleceniu. Podrapał się po głowie, gdy Shinsei przestał mówić.

- Kot co..? - zaśmiał się pod nosem, kontynuując - Dzięki za radę. Odwiedzę Panią Midori, a następnie zajmę się kotem - skoro dwa dni nie wrócił, zapewne nie ucieknie dużo dalej. Będę się zbierał, nie chcę spędzić tutaj całego dnia! Do zobaczenia! - Zakończył z entuzjazmem, a następnie obrócił się na pięcie z uniesioną dłonią w geście pożegnania. Przyśpieszył kroku, by czym prędzej wydostać się z pomieszczenia jak i całego budynku.

Chłopak nie chciał tracić czasu, wiedział jednak, że zużywanie energii na dostanie się do domu staruszki jest bezsensowne. Kilkanaście minut w tę czy w tę nic by nie zmieniło. Jego zdolności fizyczne były jego achillesową piętą, zaś zdolności percepcji zdecydowanie odbiegały od możliwości jego chakrowych tworów. Stąd też decyzja o rozpoczęciu marszu. Tym razem jednak bez zbędnych przystanków czy postojów, wprost do osady o której wspominał zleceniodawca.

Po przybyciu do osady, co pewnie zajęło mu chwilę, zaczepił pierwszą losową osobę, pytając o drogę do domu Pani Midoro. Był pełen energii i uśmiechu. O ile udało mu się uzyskać ową informację, nie zwlekając i tracąc czasu ruszył w kierunku jej domostwa. Osada była relatywnie mała w porównaniu do reszty, więc też nie powinno być problemu by zlokalizować właściwy dom.

- Dzień dobry Midori-Sama! Jestem Shabondama Haruki, zostałem przydzielony do Pani zlecenia! - krzyknął otwierając drzwi do domu, wcześniej pukając. - Chciałbym dowiedzieć się więcej na temat Pani kota, gdzie zwykle był znajdowany, czy wracał sam z siebie? Jak najłatwiej jest go zwabić, czy jest płochliwy? Mam dużo pytań, więc im szybciej uzyskam odpowiedzi, tym prędzej będę mógł uratować Kuro! Ma ulubione jedzenie? Jest młody, zwinny, czy raczej stary i leniwy? - grad pytań mógł być wręcz uciążliwy, jednak Haruki wręcz tryskał energią, chciał czym prędzej zakończyć tę misję. Nie chciał uganiać się za kotem do wieczora, zwłascza, że ta misja po prostu nie przypadła mu do gustu, jednak czego nie robi się dla klanu!

Z/T do Satoni