Kaonajimi Inuzuka

[Kaonajimi Inuzuka]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Kaonajimi
NAZWISKO: Inuzuka
KLAN: Inuzuka
WIEK [DATA URODZENIA]: 12 [372, lato]
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 143 cm | 41 kg
RANGA: Dōkō (Uczeń)

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Kaonajimi, jak większość osób z klanu Inuzuka, ma czerwone kły na policzkach i oczy "bestii", w których szczególnie przy niskim oświetleniu (z uwagi na rozszerzenie źrenicy i ujawnienie mało widocznej w innym wypadku tęczówki) można zauważyć odmianę oczu piwnych: niebieskich tuż przy źrenicy i przy zewnętrznej granicy, że złotym pierścieniem dookoła koloru niebieskiego wewnętrznego. Przez to połączenie czasami wydają być częściowo zielone. Pierwsze co wyróżnia jego twarz na tle innych, to jego brwi. Są szerokie i dosyć krzaczaste, ale mają jeszcze jedną ciekawą cechę - jego lewa brew jest zadarta, a prawa zwykła. Ma włosy długie i białe. Na plecach sięgają mu do pasa. Posiada też grzywkę, której długość waha się od długości mniej więcej do czubka nosa - co do włosów bliżej środka twarzy - do długości około centymetra poniżej jego szczęki - przy granicy grzywki. Naturalnie zaczesuje on ją sobie - na boki i nieco do góry - aby nie zasłaniała twarzy. Jego włosy są grube, gęste i proste, ale przez większość czasu są dosyć mocno poplątane. Omijając brwi, na jego twarzy jest też przeciętnie smukły nos i wąskie, cienkie, powściągnięte usta, które w "stanie spoczynku", przybierają lekki grymas który nadaje jego twarzy smutny nastrój. Inną cechą jego ust, która objawia się u niektórych członków klanu, jest to, że jego kły są odrobinę zbyt długie jak na pojemność jego jamy ustnej - nawet bez użycia Shikyaku no jutsu. Pomimo młodego wieku, ma on delikatnie widoczne, zaczynające rozrost baczki. Oprócz tego, ma on względnie smukłą fizjonomię i jest nieco niższy niż i nieco chudszy niż przeciętny człowiek w jego wieku i z jego otoczenia. Ostatnią cechą, nieco charakterystyczną, jest to, że ma on proporcjonalnie nieco krótsze nogi względem reszty ciała niż zwykły człowiek czy ktoś z jego klanu, bardzo smukłe i dosyć drobne dłonie, oraz dosyć długie i szerokie stopy, które nie są co prawda zauważalnie większe od przeciętnych, jednak przy porównywaniu lub mierzeniu można to łatwo zauważyć. UBIÓR: Jednym z pierwszych, a zarazem osobliwych obiektów w ubiorze Kaonajimiego jest to, że nosi on na twarzy maskę. Zakrywa ona w znacznym stopniu symbole kłów które ma na twarzy. Zakłada ją na nos. Jest czarna, wykonana z "oddychającego" materiału, który nie przeszkadza mu w węszeniu. Oprócz tego, nosi on szeroki, intensywnie pomarańczowy szal który wiąże w taki sposób, że oba końce zwisają mu na plecach. Szal jest na tyle szeroki i długi, że w razie potrzeby, może być założony jak kaptur. Nosi on też czarną koszulkę, która ma jasno-szare pasy z górnej strony rękawków. Ma też rękawiczki, które są wzmocnione blaszką chroniącą dłoń od zewnętrznej strony. Rękawiczki są czarne, wykonane z elastycznego materiału, nie zakrywają końców palców. Ma on też czarne, elastyczne spodnie i czarne buty. Buty są wiązane, 18 dziurkowe, zamknięte i najłatwiej opisać je jako glany. Na czubku mają blaszkę chroniącą palce. Nosi on też pasek, brązowy, skórzany z symbolem klanu Inuzuka na klamrze. Ma on też dwa pasy, z takiego samego materiału jak poprzedni, które wiąże tak, jakby nosił na plecach miecz, ale nie ma miecza. Oprócz tego, ma kaburę na prawej nodze i standardową torbę na lewej.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Naturalnie, jak każdy inny Inuzuka, posiada on wzór czerwonych kłów na policzkach. Oprócz tego, charakterystyczne są jego brwi - krzaczaste, lewa zadarta, prawa zwykła - oraz długie, białe włosy. Nie można też zapomnieć o nieodstępującym go nawet na krok czworonogu.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Kaonajimi sam siebie uważa za wyważoną osobę. Nie jest to jednak jego cecha wrodzona, a nabyta. We wczesnym dzieciństwie był niezwykle wybuchowy i wylewny, co do kwestii emocji i negatywnych, i pozytywnych. Nieco później uznał, że nie podoba mu się to i zaczął tłumić swoje okazywanie emocji, aż stało się to jego naturą. Najczęściej, kiedy jest w towarzystwie innych, okazuje umiarkowaną radość, stara się unikać okazywania czegokolwiek innego, z różnym skutkiem. Jest też introwertykiem i ceni sobie czas spędzony sam ze sobą. Pomimo niebycia towarzyskim, jest nadwyraz przyjazny. Nie ma większych problemów z nawiązywaniem nowych znajomości, ale niezbyt za tym przepada. Ma też pewną osobliwą cechę - jeśli ktoś go zna, nawet ci którzy niedobrze, rzadko mają na jego temat umiarkowane zdanie. Krótko mówiąc - albo się go lubi, albo się go nie lubi. Te emocje mogą być bardziej intensywne, ale nieczęsto są mniejsze. Pomimo powściągliwego okazywania emocji, jest on impulsywny. Uwielbia tworzyć różne losowe scenariusze w głowie, ale kiedy przychodzi co do czego, to najczęściej najpierw działa, a później myśli, naturalnie wyłączając pojedynki. Dosyć interesującą jego cechą jest to, że rzadko się poddaje. Nie oznacza to, że zawsze walczy do końca, ale że jeśli coś nie wyjdzie, to nie podda się, tylko spróbuje inaczej, później. Bardziej nawet niż większość osób ze swojego klanu, uwielbia on zwierzęta. Naturalnie, jego ninken jest jego ulubionym i największą sympatią darzy psy, ale lubi większość zwierząt lądowych i latających, z wyłączeniem owadów i pajęczaków. Szczególnie nie przepada za motylami i jak to opisuje "czuje się nieswojo" w towarzystwie roślin - liści, krzaków, bluszczy i tym podobnych. Oprócz tego nie lubi przemocy. Jeśli ma taki wybór, zawsze będzie starał się rozwiązać konflikt dyplomatycznie, również dlatego, że jeśli do walki dojdzie, to zawsze walczy tak, jakby jego życie od tego zależało, w pełni skupienia, bez cienia skrupułów czy litości, naturalnie z wyłączeniem przyjaznych sparingów.
NAWYKI: Jego nawykiem jest przewracanie włosów z grzywki z oczu raz na jakiś czas. Robi to nawet wtedy, kiedy nie zasłaniają mu oczu.
NINDO: Nie ma zadań niemożliwych, są jedynie nierealne ramy czasowe.
HISTORIA: Ojciec Kaonajimiego, Mizuke Inuzuka, był jednym z niewielu użytkowników Bukijutsu w szeregach swego klanu. Jego matka, Kuronai Inuzuka, była medycznym ninja. Niedługo przed przyjściem Kaonajimiego na świat, jego rodzice mieli jedynie 18 lat. Mimo to, jego ojciec był już wysyłany regularnie na misje rangi B, a jego matka była uznawana za jednego z lepszych medyków w wiosce, a na pewno najlepszego jak na jej wiek. Podczas jego narodzin, Mizuke był na długiej misji rangi A, przez co nie był nawet świadom, że narodziny mają miejsce. Było to oczywiście dużym obciążeniem dla Kuronai, tak samo jak sama ciąża przy jej młodym wieku. Warto też zaznaczyć, że chociaż była wspaniałym medycznym ninja, fizycznie nie była specjalnie silna. Na domiar złego, wystąpiły komplikacje. Poród nie był przyjmowany przez świetnych medyków, bo nie widziano w tym potrzeby, a kiedy wystąpiły wymienione wyżej powikłania, okazało się, że w wiosce nie było nikogo, kto mógłby ją uratować. Zginęła niedługo po porodzie. Jednym z ostatnich zdań jakie wypowiedziała było stwierdzenie, że chłopiec będzie miał na imię Kaonayimi, ktoś jednak pomylił się przy wypełnianiu dokumentów i zapisał je jako "Kaonajimi". Dwa dni po porodzie, do wioski wrócił ojciec chłopca. Wrócił on jednak nie z tarczą, a na tarczy. Misja została ukończona powodzeniem, ale on sam był bardzo ciężko ranny, stracił swój miecz, jego drużyna zginęła, a co najgorsze - zginął jego ninken. Po wielu godzinach zabiegów medycy mogli w końcu stwierdzić, że jego stan jest stabilny. Gdy odzyskał przytomność, pokazano mu syna. Kiedy dowiedział się o błędzie w formularzu, zaśmiał się tylko, że "Niech tak będzie - Kaonayimi przez ji! Ha ha... Gdzie jest Kuronai?". Było to ostatnie co powiedział. Nadal był osłabiony po zabiegu, a szok dosłownie go zabił. Jego stan natychmiast się pogorszył, serce stanęło. Kuronai mogłaby go uratować, ale nikt z obecnych nie mógł. W ten sposób, jedynym co dziecku zostało po rodzicach, to ninken jego matki. Warto tu zaznaczyć, że ninken Kaonajimiego to syn ninkenów jego rodziców. Jednak matka Yaru, ninkena młodego Inuzuki, również nie żyła wiele dłużej. Kiedy chłopiec miał 5 lat, stracił kolejną figurę rodzicielską. Być może przez to, nie czuł się zbyt komfortowo w towarzystwie innych. Nie lubił też zawierać nowych znajomości, a jego nastrój przez pewien czas wahał się od "po co poznawać nowe osoby, skoro i tak prędzej czy później będę musiał się z nimi pożegnać" do "wszytkim na których mi zależy przydarza się coś strasznego". W tym okresie większość czasu spędzał ze swoim nukeninem. Wspólne przejście przez tę traumę niezwykle zacieśniło ich więzy, do poziomów niezwykłych nawet dla wyższych rangą członków klanu Inuzuka. Pomimo tych strasznych wydarzeń, jeszcze przed osiągnięciem 6 roku życia i shinobi i jego ninken wzięli się w garść i postanowili, że nie pozwolą strasznym wydarzeniom wpływać na ich humor do tego stopnia. Naturalnie, ciężko jest nie odczuwać emocji, oni jednak po pewnym czasie nauczyli się filtrowa je w taki sposób, żeby w miarę możliwości, i kiedy są w towarzystwie, zawsze zachowywać się wesoło. Jak zauważyli, po pewnym czasie takiego udawania, samemu zaczyna się w to wierzyć i uznali, że to im odpowiada. Kiedy miał 6 lat, zaczął szkolić się na medycznego ninja. Na początku sensei byli sceptyczni z uwagi na jego wiek, ale pozwolili dać mu spróbować przez wzgląd na pamięć o jego matce i trochę przez współczucie za to co przeszedł. Młodzieniec mimo to okazał się mieć świetne predyspozycje i w wieku 7 lat został najmłodszym medykiem w wiosce. Dzięki temu jak łatwo było mu nawiązywać znajomości miał wielu dobrych znajomych, ale jego psychiczne opory sprawiały, że nie miał przyjaciół. Nie chciał się przywiązywać. Nieco kuriozalnie - nie chciał zdobywać przyjaciół, przez strach przed ich utratą. Mimo to, wiódł dosyć szczęśliwe życie, aż do dnia swoich 11 urodzin. 11 lat po wykonaniu ostatniej misji jego ojca, akta misji zostały *nieco* odtajnione. Mizuke z tragicznie zmarłego bohatera, stał się śmieciem godnym potępienia. Wyszło na jaw, że jego drużyna nie zginęła z rąk nukeninów których ścigali, ale przez jego ojca. Po pierwszej walce jeden z nich był ciężko ranny. Drugi zaproponował żeby przerwać misję aby go uratować. Mizuke sprzeciwił się i jako dowódca zarządził dalszy pościg. Nastąpił sprzeciw. Mizuke zarządził sąd polowy - był oksarżycielem, sędzią i katem. Dlatego też odniósł aż takie obrażenia po kolejnej walce - walczył sam ze swym psem. Kiedy Kaonajimi się dowiedział, sam nie wiedział co czuł, bo była to mieszanina bardzo wielu emocji. Po pierwsze tęsknota, jak zawsze kiedy jego rodzice byli wspominani, ale po drugie wstyd i wstręt względem ojca i samego siebie. Te dwa ostatnie były ostatecznie silniejsze. Informacje te nie zostały ujawnione jawnie, a tylko jemu, bo uznano, że był już na tyle duży żeby zrozumieć. On jednak nie rozumiał dlaczego musiał o tym wiedzieć, wolał żyć w nieświadomości, wierzyć że jego ojciec był bohaterem. Po tym doświadczeniu, jego więź z Yaru wzmocniła się jeszcze mocniej. Bądź co bądź, ojciec Yaru dopuścił się tego samego. Para zamknęła się w sobie. Na twarzach wszystkich widzieli tę samą odrazę którą samą do siebie czuli. Po roku poprosił o przeniesienie w inne miejsce. Po długich prośbach pozwolono mu na przejście do innej "osady" pod kontrolą Inuzuka. Osada ta została założona jako garnizon polowy. Co prawda dookoła garnizonu zaczęli zbierać się ludzie, którzy chcieli zarobić na świadczeniu usług shinobim, a pózniej ci, którzy zwyczajnie czuli się tam bezpieczniej. Tereny były podmokłe i świetnie nadawały się do uprawy ryżu. Dlatego też obóz rozrósł się do rozmiaru średniej wioski, a cały teren został częściowo zdemilitaryzowany - ciężko prowadzić porządne działania wojskowe gdy w koło tylu cywili. Kaonajimi został tam wysłany, bo stwierdzono, że przez asystowanie w lokalnej klinice będzie mógł dalej się rozwijać, a w samej osadzie będzie bezpieczny. Oprócz tego został mu przypisany nowy sensei. Po niedługim czasie chłopiec zaaklimatyzował się. Pewnego dnia, jego mistrz wrócił z jednej ze swych samotnych misji z niespodzianką - młodym shinobim o imieniu Nezumi Kiyotaka. Chłopiec został włączony do sił klanu Inuzuka. Kaonajimi odetchnął z ulgą, bo pierwszy raz w życiu zaczynało mu już brakować interakcji z rówieśnikami, ale też cieszył się, że jest to ktoś kto zdecydowanie nie znał historii jego ojca.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE: Umiarkowana znajomość topografii terenów wioski Okami-den. Zaawansowana znajomość topografii wioski w której stacjonuje i okolicznych terenów.
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: Znajomość hierarchii klanu Inuzuka. Znajomość fizjonomii i podstawowych cech innych rodzin z Yusetsu. Świadomość istnienia i podstawowe informacje o innych klanach z Wietrznych Równin.
POSTACIE: Ushii Kiyotaka

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Inushiro
NATURA CHAKRY: Raiton
STYLE WALKI: Goken
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona - brak
• Nabyta - brak

PAKT: brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 10
  WYTRZYMAŁOŚĆ 20
  SZYBKOŚĆ 20
  PERCEPCJA 22
  PSYCHIKA 2
  KONSEKWENCJA 2

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 72
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 102%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU E
  STYLE WALKI
  • Goken [D]
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU D
  FūINJUTSU E
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON
    FUUTON
    DOTON
    RAITON E
  KLANOWE D

JUTSU:

• Ninjutsu.
  
  • [E] Bunshin no Jutsu
  • [E] Henge no Jutsu
  • [E] Kai
  • [E] Kawarimi no Jutsu
  • [E] Kinobori no Waza
  • [E] Suimen Hoko no Waza
  • [E] Nawanuke no Jutsu
  Taijutsu.
  
  • [D] Dainamikku Akushyon
  • [D] Dainamikku Entorī
  • [D] Aian Kurōī
  • [D] Konoha Reppū
  • [D] Konoha Senpū
  Iryōjutsu.
  
  • [D] Chiyute no Jutsu
  • [D] Katto no Jutsu
  Klanowejutsu.
  
  • [D] Shikyaku no Jutsu
  • [D] Jūjin Bunshin
  • [D] Tsūga

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Torba, kabura, 5 metrów bandaży (na rękach, po 2,5 na rękę).

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): 5 kunai, 5 shurikenów (w kaburze); zestaw medyczny.

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=101&t=4939
PH: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=34&p=73809#p73809
MISJE:

• D - 1
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI: +8 PH

[Kaonajimi Inuzuka]

---

NINKENY

---

IMIĘ: Yaru
PŁEĆ: Męska
RASA: Urufu
WYGLĄD: Większość sierści Yaru jest biała, nie licząc pyska, końcówki ogona, frontu szyi, brzucha, "skarpet" na łapach i końcówki ogona, które są czarne. Ma czerwone oczy. Nosi na szyi chustę. Jest czarna z białymi akcentami i frendzlami. Najłatwiej opisać ją jako arafatkę. Nielicząc tego, jego fizjonomia przypomina fizjonomię młodego wilka albo psa husky, jak w przypadku psów tej rasy.
CHARAKTER: Yaru jest psem wesołym, ale względnie spokojnym. Nie ma problemów z usiedzeniem w miejscu, nawet przez cały dzień, jednak kiedy tylko Kaonajimi skończy to co musiał robić w spokoju, Yaru zawsze od razu podnosi się z radością, że znowu robi coś z właścicielem. Oprócz tego, nie odstępuje go na krok. Jest to mało popularne u tej rasy psów, przez wiele osób z klanu przypisywane jest to umiejętności Kaonajimiego do zawierania znajomości i temu, jak podobni są pod względem charakteru. Inni podejrzewają, że to przez to co razem przeszli. Jego nastawienie do walki jest tożsame z tym Kaonajimiego. Jego nastawienie do wszystkich poza jego właścicielem jest jeszcze bardziej negatywne niż u innych ninkenów tej rasy, ale nie gryzie bez powodu i stara się okazać pewien stopień zaufania tym, którym ufa Kao.
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 25 | 30
  WYTRZYMAŁOŚĆ 25
  SZYBKOŚĆ 15
  PERCEPCJA 15
  KONSEKWENCJA 15

MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Hardość (+25% Siły)

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

[Ero Sennin]

  Ukryty tekst

[Kaonajimi Inuzuka]

Nieco smutno mi co do tych oczu, bo zwyczajnie określiłem tu mój kolor. Mam za bardzo złożone oczy
Co do bokobrodów, to nie chodziło mi o udoroślenie go, tylko raczej uzwierzęcenie, pisząc o bokobrodach myślałem o wolverinie.
Niezależnie od tego, nie wiem czy powinienem wstawić nową KP w nowym temacie czy edytować tę, więc póki co edytowałem, w razie czego zwyczajnie skopiuję i wkleję jako nową. Link do KP już wstawiam - myślałem, że powinienem go wstawić dopiero po akceptacji.

[Papyrus]

Nadal skomplikowane te oczy mimo wszystko. Ale niech będzie. Akcept, witamy na pokładzie.

  Ukryty tekst