Rozległa pustynia

[Ichirou]

Misja rangi C
9/30

---

Misja dość szybko przestała być bezproblemowa. Nim dwójka śmiałków w ogóle dotarła do celu swej podróży, napotkała przeszkodę. I to śmiertelnie poważną. Może i oba zwaśnione rody nie toczyły ze sobą aktualnie regularnej wojny, to jednak w przygranicznych terenach dochodziło do wielu mniejszych spięć. Obie strony tego konfliktu chciały mieć sytuację pod kontrolą i nieuniknione były spotkania wrogich jednostek, co właśnie miało tutaj miejsce.
Blondyn przygotował się do nadchodzącego starcia i podobnie też uczynił jego starszy kompan, który również postawił gurdę obok siebie i pozostałą wolną chwilę wykorzystał na dorobienie sobie dodatkowego złotego pyłu ze standardowego piasku. Tamci wciąż pędzili w stronę duetu Sabaku, dwie grupy dzieliło kilkadziesiąt metrów.
W pewnym momencie powietrze przecięła salwa kościanych pocisków, na które Ren zdążył zareagować. Przed bohaterami pojawiła się nieduża, ale twarda tarcza ze złotego pyłu, która zatrzymała na sobie cały atak Kaguya. Po okolicy rozniósł się tylko dźwięk pocisków trafiających w metal. Drugi z dwójki wrogów wciąż kontynuował sprint, więc wysunął się naprzód. I tutaj miał wpaść w pułapkę blondyna, jednakże dość prędko zareagował na piaskowe okowy próbujące spętać jego nogi. W jego dłoni przed momentem pojawił się bowiem wodny miecz, którym uderzył po prostu oplątujący go piach, co ułatwiło wyrwanie się.
Starcie wchodziło na najwyższe obroty. Pierwszy z nieprzyjaciół, dzierżący w dłoni wodny miecz znajdował się od śmiałków jakieś kilkanaście metrów od nich. Drugi z nich był kilka metrów dalej za swym kompanem i zamierzał do niego dołączyć w ciągu najbliższych sekund. Co warte zauważenia, to tylko jeden z nich (ten z tyłu) posiadał charakterystyczny symbol kościanych na czole. Posiadacz suitonu był zapewne sojusznikiem rodu, ale nie pochodził z niego bezpośrednio.

[Ryūji]

Walka rozpętała się w mgnieniu oka. Dwójka Sabaku cierpliwie czekała na przeciwników, którzy bez chwili zastanowienia postanowili rzucić się na potencjalnych wrogów z gurdami na plecach. Blondyn widząc zbliżających się oponentów, chciał pochwycić ich za pomocą swojego piasku, co niestety nie wyszło najlepiej, gdyż przeciwnik posłużył się czymś w rodzaju wodnego miecza co pozwoliło mu bezproblemowo uwolnić się z piaskowych okowów i kontynuować natarcie. Drugi agresor, od razu rzucił swoją wizytówką i wystrzelił salwę kościanych pocisków, które sprawnie zablokował swoim wytrzymałym, złotym pyłem Ren. Wychodziło na to, że tylko jeden z nich pochodził z klanu Kaguya, a drugi musiał być ich sprzymierzeńcem, co kierowało takim człowiekiem aby sprzymierzać się z takimi brutalami? Kto wie, może dla nich to właśnie Sabaku są tymi złymi, ot tak po prostu. Użytkownik suitonu nie próżnował i nie przerwanie dążył do starcia w zwarciu, co było bardzo nie na rękę Ryujiemu, wolał zachować półdystans. Chłopak bez chwili namysłu postanowił postawić ścianę z piasku na tyle szeroką i wysoką aby zasłonić i go i Rena, kiedy tylko to uczynił nakleił na jej środku wybuchową notkę i chwytając swoją gurdę, zamierzał się wycofać do tyłu dając znak swojemu towarzyszowi aby postąpił tak samo. Blondyn zamierzał zdetonować notkę w momencie, kiedy przeciwnik będzie obchodził, przeskakiwał, bądź po prostu przebijał się przez ścianę, chciał tym sposobem pokiereszować go lub może nawet całkowicie wykluczyć z pojedynku. Gdyby towarzysze nie zdążyli odsunąć się na wystarczającą odległość aby uchronić się przed wybuchem, Ryuji zamierzał osłonić ich ścianą piasku lub krzyknąć do Rena aby użył w tym celu, swojego bardziej wytrzymałego materiału. Chłopak był cały czas w gotowości aby wykonywać uniki, odskakiwać lub zasłaniać się piaskiem w razie gdyby coś poszło nie tak. Blondyn chciał wyeliminować jak najszybciej jednego z przeciwników, aby zostało dwóch na jednego co znacznie powinno ułatwić sprawę nawet jeśli to wojownik należący do rodu Kaguya.

SIŁA 14|14
WYTRZYMAŁOŚĆ 1|1
SZYBKOŚĆ 20|30
PERCEPCJA 20|30
PSYCHIKA 14|14
KONSEKWENCJA 1|1
KONTROLA CHAKRY C

POKŁADY CHAKRY: 96%
Suna Kanri (Teichi): Reberu Shi -4%

[Ichirou]

Misja rangi C
11/30

---

Prawdopodobnie obie strony konfliktu myślały o sobie w ten sam sposób, uznając swego wroga za tego złego. Oba rody walczyły przecież o swoją rację i jak najlepszą pozycję. Nie było tu podziału na zło lub dobro, choć oczywiście przeciwne sobie strony mogły cechować się innym usposobieniem i kierować się innymi zasadami.
Nikt nie próżnował w starciu i każdy myślał o jak najszybszym rozstrzygnięciu. Ryūji zdecydował się na zgoła ofensywny manewr, tworząc przed sobą ścianę, która oddzieliła od siebie walczących. Ruch ten nie był jednak bez powodu, ponieważ chłopak zdecydował się pozostawić w zaporze pułapkę w postaci wybuchowej notki. Pierwszy z wrogów, użytkownik suitonu, nie zamierzał zwalniać i kontynuował swoje natarcie. Przy pełnej prędkości zdecydował się przeskoczyć piaskową przeszkodę, w tym samym czasie wykonując ofensywną technikę. Duet Sabaku dostrzegł, jak ten pojawia się nad ścianą ze złożonymi pieczęciami i praktycznie w tej samej sekundzie wypuszcza ze swoich ust strumień wody pod wysokim ciśnieniem skierowany w stronę blondyna. Ten jednak czekał na tą chwilę, aktywował pozostawioną przed momentem notkę, wywołując tym samym eksplozję. Ryūji, przyjmując na tors strumień wody został odrzucony na wskutek siły uderzenia. Dosłownie w tym samym momencie na polu walki rozległ się huk, a pyl i okoliczny piach rozniósł się dookoła, wywołując sporo zamętu. Jedno było pewne, posiadacz suitonu z pewnością oberwał i to bardzo boleśnie, bo wśród półprzezroczystej zaistniałej zasłony można było dostrzec jego sylwetkę. Nieszczęśnik leżał i bez skutku próbował się podnieść. Blondyn co prawda również wylądował na łopatkach, ale jego sytuacja była znacznie inna i mógł w ciągu paru sekund wstać i wrócić do siebie.
Ren zdecydował się skupić uwagę drugiego przeciwnika na sobie, w związku z czym przygotował pokaźną salwę wielu pocisków, którzy wystrzelił na obszar całej chmury. Moment później z pyłu i uniesionego piasku wyłonił się Kaguya z licznymi obrażeniami, które jednak nie zrobiły na nim tak wielkiego wrażenia, jakie powinny. Ten bowiem zdążył przygotować kościaną zbroję, która uchroniła go przed prawdopodobnym zgonem. Co prawda w kilku miejscach była wyraźnie odsłonięta jego skóra, ukazując twarde, kościane płyty, ale nie miało to większego wpływu na przebieg walki. Rozzłoszczony Kaguya zerwał się do przodu i z oczywistymi zamiarami zaszarżował na władcę złotego pyłu, wytwarzając w dłoni kościany miecz.

[Ryūji]

Ryuji przygotowując pułapkę, kierował się destruktywną siłą notki, miał nadzieje, że jej moc wyłączy przeciwnika z gry. Towarzysze z Sabaku szybko wycofali się od ściany i wcale nie musieli długo czekać na użytkownika suitonu. Zwiadowca wrogiego rodu postanowił przeskoczyć nad piaskową przeszkodą, lecz jak się okazało wcale nie zamierzał dawać łatwo za wygraną. Oponent wykonał w powietrzu kilka szybkich pieczęci, a tuż po chwili z jego ust strzelił strumień wody, który z impetem uderzył blondyna w klatkę, boleśnie posyłając na ziemię. Jednak zanim woda zdążyła dolecieć do celu, siedemnastolatek zdążył, wdrożyć swój plan w życie i aktywował pułapkę. Notka wybuchła z hukiem, tworząc gęsty dym a wszystko co było w zasięgu, musiało odczuć siłę wybuchu. Blondyn podniósł się szybko z ziemi i wypluł z buzi trochę wody, która dostała się do ust podczas ataku. Mokre ubranie, przyjemnie schłodziło nagrzane ciało od palącego słońca, chłopak chciał zobaczyć, czy jego atak się powiódł i czy przeciwnik oberwał. Ren w tym czasie, przygotował, swój atak i posłał masę złotych pocisków w miejsce, które przed chwilą wyleciało w powietrze, w końcu pozostał jeszcze jeden przeciwnik, gdyż jak się okazało, użytkownik suitonu nie dał rady się podnieść po oberwaniu wybuchową notką. Z dymu wyłonił się pozostały Kaguya, który przyjął frontalnie pociski Rena, które mimo swej siły nie wyrządziły mu większej szkody, niż zniszczona skóra. Zbroja kości, jaką wytworzył przeciwnik, zablokowała atak przed uszkodzeniem organów, trzeba było przyznać, iż była to diabelnie przydatna umiejętność. Na polu walki zostało dwóch Sabaku i jeden Kaguya, idealna sytuacja aby dokonać małej personalnej zemsty aczkolwiek nie należało ignorować przeciwnika z tak potężnym kekei genkai. Kościany wojownik wytworzył, z własnego ciała miecz i ponowił natarcie, widać było iż mimo przewagi liczebnej władców piasków, nie zamierzał ustępować ani nawet się nie zlękną.
-Zasypmy go! Krzyknął Ryuji do Rena po czym wzniósł obie ręce przed siebie a raz z nimi uniósł się wszechobecny piasek, chłopak planował całkowicie unieruchomić Kaguye, zasypując go taką ilością piasku aby nie mógł wykonać najmniejszego ruchu. Jeżeli ren zamierzał się do niego dołączyć, wszystko powinno pójść gładko z jego cięższym i wytrzymalszym złotym pyłem. Kto wie, może jeśli uda im się go schwytać żywego, uda się wyciągnąć z niego jakieś cenne informacje? Oczywiście Ryuji wiedział, że zawsze coś może pójść nie tak, więc był gotów w każdej chwili na uniki czy obronę piaskiem.

[Ichirou]

Misja rangi C
13/30

---

Kaguya nacierał z pełną prędkością i należało natychmiast zareagować, o ile dwójka Sabaku chciała wyjść z tej potyczki cało. W ruch poszedł zarówno piach jak i złoty pył, które miały ten sam cel - zatrzymać i schwytać wroga. Nie było to jednak łatwe, szczególnie że przeciwnik dysponował dużą siłą wspieraną kościanymi technikami. Kilak fal piasku spowolniło jego szarżę, umożliwiając Renowi na wywinięcie się sprzed kościanego miecza. Czerwonowłosy odskoczył w bok i użył całych swoich zasobów złotych drobin do zamknięcia nieprzyjaciela w pustynnej trumnie. Piach i metalowy pyl razem stworzyły zwartą pułapkę, która otoczyła wroga i pozbawiła go możliwości kontynuowania starcia. Pojmany jednak nie dawał za wygraną, w trumnie wciąż zauważalne były pewne ruchy, aż w pewnym momencie z niej ze wszystkich stron wysunęły się dziesiątki kościanych ostrzy.
- Skubaniec nie daje za wygraną. Pozostaje nam jedno - powiedział Ren do młodszego kompana, zaciskając powoli dłoń. Wróg się opierał przez dobre parę sekund, ale finalnie poległ, został zmiażdżony w pustynnym pogrzebie. Czerwonowłosy akolita odetchnął z ulgą, bo mimo wszystko starcie było dość intensywne i różnie mogło się potoczyć, ale szczęści i umiejętności tym razem stały po ich stronie.
Użytkownik suitonu zdążył już skonać na wskutek dużych obrażeń i wykrwawienia. Ren zbliżył się do jego ciała i uważnie je przeszukał, aż wreszcie odnalazł mały, nieco dziwny zwój, któremu dokładnie się przyjrzał.
- Hm... Jest w jakiś sposób zapieczętowany za pomocą Fūinjutsu. Mogą tu być przydatne informacje, więc przekażę to komuś bardziej obeznanemu. A co do tego... - W tym momencie wymownie rozejrzał się po krwawym pobojowisku. - Pasuje to posprzątać - dodał, zalecając młodzieńcowi, by skrył w piachu ciała i przywrócił okolicę do jej pierwotnego stanu, by nie pozostawić po sobie żadnego śladu. Jeżeli to zostało wykonane, należało ruszyć dalej w drogę. Zgodnie ze słowami Rena, byli już całkiem blisko celu.

[Ryūji]

Kaguya parł na przód i nie zamierzał się zatrzymywać, dopóki nie pozbawiłby życia dwójki młodzieńców z przeciwnego mu szczepu. Ren wraz z Ryujim jednak nie chcieli rozstawać się z tym światem, wykorzystując swoje zdolności zamierzali zatrzymać kościanego wojownika, zasypując go piachem oraz złotem. Blondyn bardzo dobrze zdawał sobie sprawę jak niebezpieczni potrafią być goście władającymi swoimi kośćmi. Przekonał się o tym na własnej skórze, broniąc pałacu władców piasku przed atakiem z ich strony, teraz miał okazję się zmierzyć z jednym z nich na bliskim dystansie. Zatrzymanie pędzącego wojownika wszystkim co mieli pod ręką wcale nie było takie proste jak mogłoby się wydawać. Kościane ataki, przeszywały powłokę piachu i złota, Ren postanowił skończyć, z niebezpiecznym przeciwnikiem, raz na zawsze. Wykonując charakterystyczny gest, przypieczętował los ostatniego z dwójki zwiadowców przeciwnej strony konfliktu, masy złota i piachu zmiażdżyły jego ciało. Ryuji szybko spojrzał na użytkownika suitonu i dopiero gdy upewnił się, że on również był na swoim miejscu, mógł odetchnąć z ulgą. Walka zakończyła się jego zwycięstwem, jego i Rena, kuzyni obronili swoje życia, honor swojego rodu, oraz ich misję. Blondyn wciąż był cały mokry co było spowodowane wodnym atakiem, chłopak wyregulował oddech, podczas walki starał się ciągle trzymać pełne skupienie. Strach, emocje, tego wszystkiego trzeba się wyzbyć podczas walki, a najlepiej wcale, tak przynajmniej uczył go ojciec ale to w cale nie było takie proste. W tym momencie liczyło się tylko jedno, że udało się pokonać klan Kaguya. Wagę zwycięstwa, zwiększył zwój, który znalazł przy ciele jednego z wrogich zwiadowców Ren, zabezpieczenie w postaci pieczęci utwierdziło go tylko w przekonaniu, iż mogą to być nawet rozkazy wroga. Ostatnią zadaniem, które pozostało do wykonania, przed powrotem do misji było ukrycie śladów walki, a co mogłoby być do tego lepsze niż piasek, skoro byli na rozległej pustyni. Ryuji jednym ruchem ręki wciągną ciała, ślady krwi czy wybuchu pod piasek. Przywiązując gurdę na swoje miejsce, chłopak zasygnalizował towarzyszowi gotowość do drogi i ruszył tuż zanim. To zaledwie początek ich misji a już zapowiadało się naprawdę emocjonująco.

SIŁA 14|14
WYTRZYMAŁOŚĆ 1|1
SZYBKOŚĆ 20|30
PERCEPCJA 20|30
PSYCHIKA 14|14
KONSEKWENCJA 1|1
KONTROLA CHAKRY C

POKŁADY CHAKRY: 92%
Suna Kanri (Teichi): Reberu Shi -4%

[Ichirou]

Misja rangi C
15/30

---

Ryūji z łatwością przykrył powstałe ślady walki, przywracając okolicę do jej pierwotnego, naturalnego stanu. Zaraz po tym dwójka Sabaku mogła ruszyć w dalszą drogę, a tej na całe szczęście pozostało niewiele. Bohaterowie przemierzali kamienny, pofałdowany skrawek terenu, będący ciekawym urozmaiceniem od bezkresnej pustyni i co istotne, dającym momentami zbawienny cień.
Czerwonowłosy akolita prowadził chłopaka, skręcając w to coraz dziwniejsze zakamarki, aż wreszcie dotarł wraz z nim do wąskiego gardła otoczonego kamiennymi górami, w którym miała znajdować się kryjówka sojuszników. Zwolnił wyraźnie, jakby szukając odpowiedniego miejsca. Wreszcie odnalazł, po czym zaczął gołymi rękoma jeździć po całej ściance, aż do momentu, kiedy na trafił odpowiedni punkt, który został wciśnięty i uruchomił mechanizm, czemu towarzyszył dźwięk kliknięcia. I wtedy skrawek ściany przed śmiałkami odsunął się, ukazując im coś na kształt jamy. W pierwszej sekundzie poczuli powiew przyjemnego zimna bijącego z wnętrza placówki.
- Sabaku Ren i Sabaku Ryūji z informacjami od Sabishi - zapowiedział ich na samym początku czerwonowłosy, czyniąc pierwsze kroki wgłąb jaskini przeobrażonej na coś w rodzaju małego centrum wywiadu. Grota miała raczej naturalne pochodzenie, jednak była odpowiednio przygotowana i może nieco powiększona przez człowieka. Miała niekonieczne bogate, ale wystarczające wyposażenie, by móc spędzić tu nieco więcej czasu. Ot, kilka łóżek polowych i mała sfera mieszkalna gdzieś w kącie, półki z różnymi zwojami i tym podobne rzeczy. Najważniejszy był jednak centralny punkt w tej sali, który zresztą był najlepiej oświetlony przez świece i lampy. Był to dość duży stół z rozłożonymi mapami i dokumentami, nad którymi aktualnie ślęczała dwójka mężczyzn. Obaj byli opaleni, odziani w przewiewne szaty i raczej szczupłej postury. Jeden z nich miał brązowe, drugi zaś częste u Sabaku, czerwone włosy. Poczekali, aż zapowiedziani przed momentem goście podejdą bliżej, po czym skinęli im głową w geście powitania.
- Witajcie. Z czym do nas przychodzicie? - zapytał czerwonowłosy, odkładając trzymane papiery na stolik.
- Kilka kolejnych wytycznych dla was, no i rozkazy, by pomóc wam w razie potrzeby. Ach i jeszcze jedno, mały bonus znaleziony u spotkanej dwójki kościanych... - Odpowiedział Ren, po czym wręczył zarówno informacje otrzymane od swoich zwierzchników, jak i zapieczętowany zwój odebrany siłą napotkanym wrogom. Tamci przyjrzeli się obu tym rzeczom, szczególną uwagę zwracając na byłą własność klanu Kaguya.
- Dobrze - powiedział zwiadowca o czerwonych włosach. - Spróbujemy się tym zająć. Wy natomiast spocznijcie, wyglądacie na wymęczonych po podróży.
Faktycznie, byli zmęczeni. I to tak bardzo, że mogło ich zwalić z nóg. Przebyli wielki dystans w morderczych warunkach, a starcie pod koniec wędrówki wcale nie dodało im sil do dalszych działań. Spoczynek należał im się jak psu buda i tutaj Ren nie zamierzał protestować. Mogli skorzystać z łóżek polowych, zapasu wody lub ewentualnie z prowiantu znajdującego się na stanie. A potem odespać choć trochę, by nabrać energii do dalszej pracy.

[Ryūji]

Ciała wrogów pochłoną piasek, wraz ze wszystkimi śladami, wszystko co się wydarzyło pozostało jedynie w pamięci dwójki z Sabaku. Młodzieńcy mogli wznowić marsz do placówki ich szczepu, na szczęście większość drogi mieli już za sobą. Ryuji szedł w milczeniu, za swoim kuzynem analizując niedawną potyczkę. Chłopak był całkiem zadowolony z tego, iż udało im się wyjść zwycięsko i bez szwanku ale zawsze można coś poprawić, w końcu przyjął na siebie wodny atak, a co by było jeżeli byłby silniejszy lub zabójczy? W każdym razie, chłopak już wiedział, że jego trening prawdopodobnie nigdy się nie skończy, w końcu ludzie uczą się całe życie. Czerwonowłosy skręcił nagle, zagłębiając się w skalny labirynt, jednocześnie wyrywając blondyna z zamyślenia. Ren zaczął szukać czegoś, oglądając dokładnie skały, by po krótkiej chwili nacisnąć na jedną z nich. Charakterystyczne kliknięcie poprzedziło odsunięcie się ściany, ukazując kuzynom wejście do czegoś w rodzaju jaskini. Starszy kuzyn, na samym wstępie przedstawił siebie oraz blondyna , kierując słowa w głąb placówki i ruszył w głąb niej. Ryuji, nigdy nie był w tajnej kryjówce, jak i nigdy nie miał do czynienia z tajemnymi przejściami i musiał przyznać, że troszeczkę go to podekscytowało. Środek, kryjówki posiadał wszystko co było niezbędne do przeprowadzania operacji w okolicy, kto wie ile takich miejsc było rozsiane po całej granicy czy nawet prowincji i nic dziwnego, że młodzieńcy nie mogli dopuścić do jej odnalezienia. Dwójka mężczyzn ślęczała nad przeróżnymi dokumentami i mapami, w samym centrum pomieszczenia. Jeden z nich miał włosy identycznego koloru co Ren, a więc wskazywało to, że również należał bezpośrednio do szczepu. Ryuji skiną delikatnie głową na przywitanie po czym pozwolił kuzynowi wszystko wyjaśnić. Kiedy czerwonowłosy przekazywał zwoje, blondyn pomyślał, że być może dzięki natknięciu się na wroga, udało im się zdobyć coś naprawdę wyjątkowego ale aby stwierdzić to na pewno, będą musieli poczekać aż do odpieczętowania wiadomości. Czerwonowłosy polecił, młodzieńcom aby zregenerowali swoje siły, korzystając z zasobów kryjówki i wcale nie musiał ich do tego namawiać, gdyż droga i walka naprawdę dały im w kość. Ryuji podszedł do jednego z łóżek i położył tuż przy nim swoją gurdę, zamierzał obmyć twarz zimną wodą być może wrzucić coś na ząb i oddać się błogiej drzemce. Każdy moment na bezpieczny odpoczynek był na wagę złota, tym bardziej, że nie wiadomo co może ich czekać w dalszej części misji.

[Ichirou]

Misja rangi C
17/30

---

Dwójka Sabaku była na tyle zmęczona, że nie mogła myśleć o jakimkolwiek działaniu. Wyruszenie w powrotna podróż, czy wykonanie zadania na miejscu byłoby zapewne opłakane w skutkach. Shinobi, jacy by potężni nie byli, pozostawali ograniczeni barierami zwykłych śmiertelników. Tak jak każdy inny musieli zjeść i odespać swoje, by móc poprawnie funkcjonować. Użytkownik złotego piachu wymienił jeszcze kilka zdań z dwójką zwiadowców, po czym podobnie jak młodszy kuzyn, skorzystał z dostępnych zapasów i ułożył się na jednym z łóżek polowych, by dość szybko zasnąć.
Zbudzili się po paru godzinach. Urzędująca dwójka w placówce siedziała przy stole z rozłożonymi dokumentami, w tym zwojem zdobytym od pokonanych wrogów. Cichym tonem omawiali ostatnie szczegóły ustalonego planu. Gdy dwójka bohaterów zbudziła się i ogarnęła po pożytecznej drzemce, postanowili podzielić się swoim pomysłem.
- Odpieczętowaliśmy przejęty zwój, co dało nam kilka ciekawych informacji. Poznaliśmy przede wszystkim lokalizację jednego z najbardziej wysuniętych na granicy magazynów Kaguya. Przeprowadzimy szybki sabotaż. Pozbawienie części zapasów na pewno spowolni ich umacnianie się na granicy. Wyruszymy za dwadzieścia minut, pod osłoną nocy przeprowadzimy akcję możliwe jak najszybciej. Nie toczymy wojny, tylko niszczymy ich skład. Robimy swoje i wycofujemy się - skończył czerwonowłosy, nakreślając priorytety zadania. Wskazał na poglądowej mapkę ich aktualną pozycję, docelową trasę oraz miejsce magazynu nieprzyjaciela. Ren przytaknął, godząc się na dane założenia i poświęcił ostatnie chwile na przygotowania.
Po otwarciu włazu przywitał ich mrok. Księżyc już od pewnego czasu był na granatowym niebie, dając blade światło. Tak jak to bywa na terenie Samotnych Wydm, temperatura w nocy mocno kontrastuje z tą za dnia, a więc cała czwórka śmiałków miała do czynienia z chłodem, jeśli nawet nie z zimnem. Wyruszyli, kryjąc się w płaszczu nocy. Mieli przed sobą ponad pół godziny trasy, ale już teraz musieli zachować pełną czujność.

[Ryūji]

Ryuji powoli otworzył powieki, a jego oczom ukazał się skalny sufit. Zaspany chłopak potrzebował, krótkiej chwili aby przypomnieć sobie gdzie jest i dlaczego. Blondyn przetarł rękoma twarz po czym dźwigną swój tors aby usiąść na łóżku. Siedemnastolatek rozejrzał się po mrocznym pomieszczeniu, w którym jedynymi źródłami światła były świece i lampy, nic się nie zmieniło, dwójka zwiadowców stała przy tym samym stole, a jego czerwonowłosy kuzyn Ren znajdował się na łóżku obok. Kilkugodzinna drzemka pozwoliła odpocząć dwójce z Sabaku po wyczerpującej wędrówce w upalnym słońcu oraz potyczce na śmierć i życie, teraz czekała przed nimi druga część zadania. Obaj młodzieńcy, gdy doszli do siebie, stawili się przy okrągłym stole aby dowiedzieć się, czy ze zwojów, które dostarczyli odszyfrowano jakieś dane. Na odpowiedź na to pytanie nie musieli czekać zbyt długo, czerwonowłosy zwiadowca szybko wyjawił im co zawierał przechwycony zwój i jakie mają plany na dzisiejszą noc. Ryuji ucieszył się w głębi duszy, że będzie miał okazję poważnie dopiec klanowi Kaguya, sabotując jeden z ich magazynów, aczkolwiek zadanie mogło nie należeć do najprostszych. Zwiadowca wyraźnie zaznaczył, iż zniszczenie składu to priorytet a zaraz później natychmiastowe wycofanie bez niepotrzebnych i bezsensownych starć. Blondy całkowicie się z tym zgadzał, najważniejsze było osłabić wroga bez strat własnych. Chłopak, uważnie przyjrzał się mapce, którą przedstawił czerwonowłosy, chciał zapamiętać ją jak najlepiej, gdyby jakimś cudem rozdzielił się od kolegów, bądź był zmuszony uciekać na własną rękę, warto wtedy znać teren, tym bardziej iż placówka Sabaku była bardzo dobrze ukryta, a on był tu pierwszy raz. Gdy tylko napatrzył się wystarczająca, sprawdził swoją torbę na broń i zamocował na plecach gurdę z piaskiem, dając jednocześnie reszcie znać, iż jest gotów. Cała czwórka opuściła jaskinie, wchodząc na pustynie, która już od jakiegoś czasu była pogrążona w ciemnościach nocy. Przywitał ich chłód, który był tak przenikliwy, że ktoś kto nie był nigdy przedtem na pustyni, mógłby pomyśleć, iż to wcale nie pustynia. Ryuji ruszył za swoimi kompanami, obserwując uważnie otoczenie, chciał zapamiętać drogę ale także był w stanie gotowości, gdyby wynikły jakieś nieprzewidziane kłopoty, w końcu znajdują się na granicy z wrogim klanem i chcieli zaatakować jego placówkę.

[Ichirou]

Misja rangi C
19/30

---

Okryci płaszczem nocy, przemierzali ostudzone piaski, by dotrzeć do placówki wrogiego klanu, której poznali lokalizację. Zdeterminowani, planowali przeprowadzić szybką akcję, by wyrządzić szkodę nieprzyjacielowi i uniknąć przy tym większego ryzyka. Poruszali się dość sprawnie i w zwartym szyku. Dwójka czerwonowłosych Sabaku zajmowała pozycje na skrzydłach, natomiast osobnik o brązowych włosach (zgodnie z jego słowami na początku drogi) z racji dysponowania umiejętnościami zwiadowczym gnał na samym przodzie.
Ich podróż trwała pewien czas, bez żadnych większych zrywów czy postojów. W pewnym momencie jednak brązowowłosy na przodzie przerwał bieg gestem dłoni nakazującym zatrzymanie się. Wskazał palcem większe głazy znajdujące się tuż obok i w ciągu następnej chwili cała drużyna znalazła się za nimi.
- Jeden cel, około sto metrów przed nami. Magazyn jest już praktycznie na miejscu, więc może być to ich zwiadowca - szepnął do pozostałych.
- Musimy go zneutralizować bez ściągania uwagi pozostałych. Gashi, Ryūji, zajmiemy się nim. Zadziałacie jako pierwsi, unieruchamiając go piaskiem. No i zatkajcie mu również gębę. Potem ja go wykończę - wyjaśnił Ren o ile wszystko było już jasne, gestem dłoni nakazał ruszenie dalej. Jego decyzja nie była bez powodu. Piach mimo wszystko był szybszy od złotego pyłu, a tutaj należało przeprowadzić atak jak najprędzej, najlepiej zanim przeciwnik w ogóle się zorientuje.
Zapewne ruszyli z wiadomym celem. W ciemności trudno było dostrzec wroga z oddali, jednakże od tego był tutaj brązowowłosy, którego zadaniem było właśnie wskazanie i podanie konkretnej lokalizacji wroga. Później zaś inicjatywa miała należeć do jego towarzyszy.

[Ryūji]

Gwieździste niebo rozlało się nad pustynią, ściągając na nią nieprzenikniony chłód. Czwórka shinobi Sabaku wyruszyła na misje, która mogła dopiec ich wrogom. Zadanie samo w sobie było proste, dotrzeć do celu, zniszczyć i wycofać się, jednak jak było powszechnie wiadomo nie zawsze wszystko mogło pójść dobrze. Ryuji był naprawdę podekscytowany, że może pierwszy raz w życiu wziąć udział w tajnej akcji tm bardziej, że była ona przeprowadzana dla dobra jego rodziny. Niezbędne doświadczenie, które miał okazje na niej zdobyć mogło okazać się niezbędne w nadchodzącej wojnie. Droga przemierzała sprawnie, a więc i szybko, słońce już dawno zaszło, a w chłodzie znacznie lepiej oszczędzało się siły i energie. Brązowowłosy, nagle niczym piorun z jasnego nieba wykonał gest który kazał się zatrzymać pozostałej trójce, szybko wyjaśniając iż przed nimi znajduje się wróg oraz miejsce docelowe. Ren szybko przeanalizował sytuacje i nakreślił plan pozbycia się upierdliwego zwiadowcy wroga. Blondyn oraz czerwonowłosy Gashi mieli za zadanie unieruchomić oraz uciszyć wroga aby Ren, mógł bezproblemowo wykończyć go, nie zawiadamiając przy tym strażników magazynu.
-Ja mogę zająć się jego głową i ustami a Ty resztą ciała, poczekaj, aż zatkam mu usta a następnie unieruchom mu ciało. szepnął Ryuji, zwracając się do Gashiego. Chłopak planował stworzyć na pełnym skupieniu coś w rodzaju piaskowej macki, która miała po cichu, od tyłu zajść wrogiego zwiadowce i w odpowiednim momencie, kiedy tylko będzie pewny jego lokalizacji, dzięki brązowowłosemu, schwytać go za usta, gardło i nos jednocześnie, bardzo mocno ściskając tak aby nie mógł wydusić najmniejszego dźwięku. Blondyn chciał także, wprowadzić przez usta czy nos piasek do jego układu oddechowego, zwiadowcy aby ten kompletnie nie mógł za jego pomocą zaalarmować wroga. Reszta a więc unieruchomienie ciała należało do Gashiego, a finalne zlikwidowanie do Rena. Siedemnastolatek wiedział, że jego kuzyni wywiążą się ze swoich zadań co tylko bardziej motywowało go do perfekcyjnej akcji, nie chciał zawalić, gdyż od tego mogła zależeć cała misja, a jego zadanie na teraz było najbardziej kluczowe. gdyby tylko podniósł się alarm wszyscy musieli by uciekać, nie zyskując nic a magazyn najprawdopodobniej rozpłynął by się w kilka godzin, dlatego też Ryuji skupił się jak najbardziej tylko potrafił aby niczego nie zepsuć.

[Ichirou]

Misja rangi C
21/30

---

Po nakreśleniu planu nadszedł moment na jego realizację. Zdeterminowany zespół rozpoczął działa, a każdy znał swoją rolę. Akcję rozpoczął blondyn wraz z czerwonowłosym przedstawicielem szczepu Sabaku. Ogólny mrok sprzyjał tego rodzaju czynom, pozwalając młodzieńcowi i jego kompanowi na przekradnięcie do miejsca bliżej nieprzyjaciela, skrycie za grupą skał i wyprowadzenie przemyślanej ofensywy. Kaguya nie był przygotowany, ani też nie mógł zawczasu zauważyć zagrożenia, toteż piaskowa macka dosięgła celu, objęło prędko szyję ofiary, dostała się do ust i nosa. Nieszczęśnik wydał z siebie niemy krzyk i ożywiony natychmiast zaczął nerwowo próbować usuwać przeszkodę, ale wtedy wkroczył Gashi. Piasek zaczął oplątywać członka klanu kościanych, chwytając jego kończyny i unieruchamiając. Sekundę później, do uszu dwójki doszedł świst złotej włóczni przecinającej powietrze. Potężna, niesamowicie twarda broń wbiła się w pojmanego wroga, bezproblemowo przebijając na szybko uformowany pancerz wroga. Chrzęst kości, niemalże niesłyszalny jęk ofiary i znowu zapadła cisza. Sprawa została zakończona, a Ren wraz z brązowowłosym zwiadowcą mogli dołączyć do dwójki bohaterów na przodzie.
- Dalej jest bezpiecznie. To znaczy, pozostało nam dotrzeć do ich magazynu - wyjaśnił zwiadowca, rozdając w tym momencie każdemu po kilka wybuchowych notek, które miały zostać rozmieszczone w kluczowych misjach placówki wrogiego klanu. Później wszyscy przyczajeni zamilkli nam moment, pozwalając brązowowłosemu upewnić się co do wypowiedzianych przed chwilą słów. Potem pojawił się już tylko gest dłoni, nakazujący ruszenie naprzód.

[Ryūji]

Na drodze do magazynu, drużynie z Sabaku stanął pojedynczy zwiadowca, który w mroku nocy nie spodziewał się tego co miało mu się przydarzyć. Władcy piasku szybko podzielili się obowiązkami i prężnie zabrali do roboty, każdy z nich odgrywał ważną rolę. Ryuji dotarł do małej grupy skalnej za którą mógł się skutecznie ukryć i jednocześnie obserwować cel. Delikatne światło księżyca było idealnym sprzymierzeńcem na tego rodzaju akcje. Blondyn pokierował ręką piasek, który formując się w coś na kształt macki, zaskoczył wroga od tyłu, uniemożliwiając mu wydanie jakiegokolwiek odgłosu. Następnym trybikiem był Gashi, który nie zwlekając, skutecznie unieruchomił strażnika, otaczając jego ciało, wszechobecnym piaskiem. Na dosłownie sekundę, martwą ciszę przerwał świst, złotej włóczni, która z niesamowitą siłą zakończyła wspólny atak, przeszywając wroga. Chwilę po całej akcji, Ren wraz z brązowowłosym zwiadowcą dołączyli do wysuniętej dwójki. Zwiadowca jeszcze raz sprawdził teren i oznajmił, że droga do magazynu powinna być czysta. Każdy z członków drużyny, otrzymał wybuchowe notki, które miały zostać użyte do sabotażu, należało rozmieścić je w najbardziej strategicznych miejscach tak aby spowodować jak najwięcej szkód. Ryuji schował notki w torbie na sprzęt, którą nosił tuż pod gurdą z piaskiem i był gotów do dalszej drogi. Blondyn czuł delikatne podekscytowanie tym zadaniem, była to jego pierwsza tego typu operacja, którą można by nazwać czysto militarną. Chłopak miał okazje nabyć cennego doświadczenia bojowego, które już niedługo może być bardzo przydatne, starał się dokładnie obserwować swoich kompanów i wynieść z tego jak najwięcej. Kto wie może w przyszłości sam dostanie pod rozkazy swoją drużynę i będzie mógł zwalczać wrogów do woli, w każdym razie w tym momencie najważniejsze było powodzenie misji. Gdy tylko brązowowłosy, jednym gestem ręki dał sygnał do drogi, wszyscy jak jeden mąż ruszyli naprzód. Blondyn starał się trzymać za zwiadowcą, gdyż zawsze mógł wyczuć jakieś kłopoty i nakazać zatrzymanie. Oczywiście nie polegał tylko na jego umiejętnościach sensorycznych, sam także starał się obserwować bacznie teren i być gotów na ewentualny atak, w końcu byli na terytorium wroga.

[Ichirou]

Misja rangi C
23/30

---

Drużyna pokonała kawałek trasy, zbliżając się coraz bardziej do placówki wroga. Zgodnie z zaleceniami zwiadowcy, przemieszczali się od ukrycia do ukrycia, by zminimalizować szansę na ujawnienie się przed nieprzyjacielem. Fakt, osłona nocy im sprzyjała, ale na tak otwartym terenie nawet w bladym blasku księżyca była jakaś szansa na dopatrzenie się choćby konturów poruszających się w mroku. Bezpośrednie wdarcie się na teren przeciwnika było zbyt niebezpieczne. Wiązało się z koniecznością przekradnięcia się lub przebicia przez warty, które na pewno utrzymywali Kaguya. Na szczęście zespół się na to przygotował wcześniej i ustalił w swojej kryjówce odpowiedni plan, zapewniający przeprowadzenie sabotażu w sposób najbardziej dyskretny, a przynajmniej w taki, który odkłada na jak najpóźniej zaalarmowanie wroga.
Przystanęli w bezpiecznym miejscu, a Gashi wypuścił przed siebie piaskowe oko, tak by móc zbliżyć się nieco bardziej do placówki kościanych. Była ona otoczona liczną grupą większych lub mniejszych skał, w dużej mierze kryjąc się właśnie wśród nich. znajdowało się tam kilka polowych budynków i namiotów. Gashi spędził chwilę na rejestrowaniu terenu z oddali, aż wreszcie zamienił kilka słów z brązowowłosym. Ten z otrzymanymi wytycznymi dotyczącymi konkretnej lokalizacji magazynu przeszedł do właściwym działań. Rozpoczął technikę doton polegającą na drążeniu tunelu w ziemi. Właśnie takim tunelem zamierzał dostać się do odpowiedniego miejsca. Znając dokładne położenie, wiedział w którą stronę poprowadzić podziemne przejście, którym ruszyła cała czwórka śmiałków. Plan był prosty, szybko rozłożyć notki po kluczowych punktach magazynów, a potem wycofać się tym samym tunelem, którym dotarli.
Po kilku minutach drążenia w podłożu wreszcie znaleźli się na miejscu. Dziura powstała tuż przy budynku, po zewnętrznej stronie względem centrum całego obozowiska, więc w tym momencie wciąż znajdowali się poza zasięgiem wzroku wroga. Ren wskazał znajdujące się tuż obok okno, przez które drużyna miała za moment wejść. W stylu najprawdziwszych ninja zakradli się do wnętrza dość solidnego budynku. Byli w podłużnym korytarzu, który prowadził do kilku pomieszczeń. Bohaterowie, porozumiewając się gestami, podzielili się na podgrupy. Ryūji i Ren mieli sprawdzić pomieszczenia po prawej stronie, natomiast druga grupa po lewej. W pierwszej komnacie, w której się zjawili blondyn i czerwonowłosy, znajdowały się zapasy wody. Było tu wiele zbiorników z życiodajnym płynem, które mogły zapewnić przeżycie całemu oddziałowi na dobre kilka tygodni. Ren przykleił wybuchową notkę w kluczowym miejscu i jego młodszy kompan powinien zrobić to samo. Zaraz po tym machnął do niego dłonią na znak ruszenia do kolejnego pomieszczenia. Otworzyli drzwi, a ich oczom ukazała się zbrojownia, w której panował półmrok. I co istotniejsze, znajdował się w niej osobnik, który właśnie w tym momencie polerował któryś z kolei miecz. Ciche, ale jednak słyszalne skrzypnięcie drzwi wyrwało go ze skupienia. W ostatnim ułamku tejże chwili dostrzegł w intruzów w progu, którzy raczej nie mieli przyjaznych zamiarów. Ren nie musiał nic mówić, by było jasne, że w obliczu obecnej sytuacji jedynym rozwiązaniem jest zlikwidowanie celu zanim ten zaalarmuje towarzyszy.