Las

[Kujaku Haruka]

Druga część trasy była cięższa niż pierwsza i była świadoma, że de facto to jej wybór przysporzył kłopotu pozostałym z grupy. Mimo to, nabrała przekonania o słuszności swojej decyzji. Po pierwsze, chciała dać mu szansę, bo lepiej przekonać do siebie tubylców - przynajmniej tych, którzy nie mieszają chakry - zamiast mieć na głowie jakąś ichnią partyzantkę. Poza tym - co było bardziej pragmatycznym i może "zimnym" powodem, ale nadal w jej opinii rozsądnym kompromisem - wolała, żeby Nina - dopiero stawiająca pierwsze kroki na ścieżce Iryonina - mogła przetestować i zobaczyć poważne rany na kimś spoza klanu, a nie być zmuszona przeprowadzać taką operację po raz pierwszy na kimś z nich.

Tak czy inaczej, udało im się szczęśliwie dotrzeć z całym transportem do celu, zabezpieczając zarówno zapasy, jak i pomoc porządnego medyka dla mężczyzny. Kiedy ten otworzył oczy i się odezwał, uśmiechnęła się lekko.

- No nie jesteśmy wszyscy Yokai, jeśli to tak nas malują. I da się z nami żyć w zgodzie. - odparła mu, po czym szturchnęła lekko Ninę. - Słuchaj, wiem, że jesteś zmęczona, ale idź z nimi - myślę, że to będzie dla Ciebie dobra nauka. My sobie poradzimy z rozładunkiem. -

Kolejną godzinę rozładowywali jeszcze skrzynie, tym razem jednak z pomocą paru osób z wioski, więc poszło łatwiej i szybciej, dzięki czemu w dość niedługim czasie mogła dotrzeć do domu... i wreszcie odpocząć po intensywnym dniu.


[Z/T]

[Kujaku Haruka]

Yugo oraz Gado... nie znała ich, ale jeśli to dzięki nim schwytano tego szpiega, to wyraźnie byli o wiele bardziej kompetentni od jej kuzynów. Spojrzała na nich zresztą, wyraźnie przestraszonych na myśl o komentarzach ze strony Genzo, ale cóż... normalnie by im wspólczuła, jednak tym razem - może kolejna taka połajanka da im trochę do myślenia. A jeśli nie, to ona sama spróbuje odłożyć nieco czasu i potrenować razem z nimi, spróbować dać im porządny wycisk - chociaż obawiała się, że mniejszym problem tutaj jest brak doświadczenia, a większym - wrodzone gapiostwo i rozkojarzenie. Tyle, że te cechy mogą ich kiedyś zabić. Będzie musiała zatem wyplenić je z nich, tak samo jak usuwa się chwasty z pięknego ogrodu.

Na dźwięk rozkazów wyprostowała się i skłoniła.

- Oczywiście, Genzo-sama. Dziękuję za możliwość wykazania się. Zadbamy o to, by dotarł tam w całości i przysłużył się sprawie klanu. - odparła dowódcy, po czym skierowała spojrzenie na kuzynów. - Ushi, Genishiro... przekażcie później moim podopiecznym, że otrzymałam kolejne zadanie. -

Kiedy zostali sami, skinęła głową obu nowym towarzyszom.

- Tak, ruszajmy. Niesiemy go we dwójkę i co jakiś czas się zmieniamy, żeby każdy mógł odpocząć? - zaproponowała. Poza tym zerknęła jeszcze na obrażenia Kaminari, chcąc się upewnić, że żadna nie jest śmiertelna, a gdyby gdzieś dostrzegła dalej szybki ubytek krwi, zużyła ostatnie bandaże z torby na opatrzenie ich. Głupio byłoby dostarczyć go martwego do placówki. Kiedy ruszyli, zwróciła się ponownie do towarzyszy. - Genzo mówił, że to dzięki wam został pojmany. Czego się po nim spodziewać, poza tym błyskawicznym skokiem, czy co to takiego jest? -

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Więzień" _____________________________
Posty:
MG: 5
Kujaku Haruka : 4
_____________________________

Gado i Yugo przygotowali więźnia do transportu, Yugo złożył pieczęć na ciele czarnoskórego zwracając się do Gado:
- Ech... Od samego początku powinienem złożyć tą pieczęć
- A ja jednak przyłożyć z jeszcze jednego kuksańca - odpowiedział czerwonowłosy
I to właśnie ten drugi zniknął na chwilę w krzakach wracając z dużą kłodą po czym wyciągnął gruby łańcuch oraz linę. Przewiązał sprawnie z towarzyszem stopy, ręce i głowę do kłody po czym razem z Yugo podnieśli tą kłodę z dwóch przeciwnich stron i ruszyli przed siebie.
- A poczekaj jeszcze chwilę - rzekł Yugo
Na chwilę się zatrzymali, aby wyższy z shinobich mógł dwoma kunaiami przybić dłonie jeńca z klanu Kaminarich do niesionej kłody
- Haruka idź z boku i jak się ocknie daj znać, najwyżej go jeszcze raz palniemy. - poprosił Gado


Szliście przed siebie lasem zmierzając do więzienia Atarashi, na twoje pytanie odpowiedział Yugo
- Po tych tutaj zawsze musisz się spodziewać Rantonowej wiązki jest szybkie i silne, ten na szczęście nie był mistrzem tej sztuki. Specjalizował sie w ninjutsu i użył jednej z bardziej zaawansowanych technik przemieszczania się, nie podmieniasz ciała, a bardzo szybko przemieszczasz się w linii prostej. Jednak na wyższym poziomie jest to powszechna sztuka, zamiast jak kiedyś bardziej wnikniesz w arkana ninjutsu to dosyć szybko natrafisz na tą technikę. Zastrzegam tylko, że musisz też mieć odpowiednio przygotowane ciało, jeżeli chcesz w pełni korzystać z tej sztuki.
Po tej długiej wypowiedzi rozmowę przejął Gado zagadując do ciebie:
- A powiedz jak życie płynie w Kinoko no rakuen ? Głównie poruszamy się po lasach i rzadko schodzimy do wiosek.

Yugo
Gado

[Kujaku Haruka]

Jej towarzysze najwyraźniej mieli ustalony plan na transport więźnia, a także na jego zabezpieczenie. Haruka nie protestowała w żaden sposób, przyjmując ten sposób traktowania go na chłodno. Może gdyby nie uciekał i jej posłuchał, to powstrzymałaby Yugo przed wbiciem mu dłonie kunaiów, a tak... cóż. Grunt, że szanse na wymknięcie się miał teraz o wiele mniejsze.

- W porządku, będę mieć na niego oko. - zażartowała, wskazując na swoją starą, zaleczoną już ranę i ustawiając się obok nich - tak, aby widzieć w razie czego, kiedy tamten się ocknie. Potem wysłuchała wyjaśnienia dotyczącego ninjutsu. Będzie musiała się niedługo zastanowić, czy nie powinna zacząć zgłębiać innych dziedzin, niż tylko klanowa. Z drugiej strony tej pierwszej jeszcze też nie opanowała w takim stopniu, by być w pełni z niej zadowolona... Tym bardziej może jednak powinna zebrać informacje od bardziej doświadczonych shinobi.

- Rozumiem. Rozważałam włąśnie naukę ninjutsu, jednak nie jestem pewna, czy nie skupić się zamiast tego na jakiejś innej... Chociaż to szybkie przemieszczanie się brzmi jak coś przydatnego w razie problemów. Gdyby nie to, że był już uszkodzony dość mocno, to nie wiem, czy by mi się nie wymknął dzięki temu. - stwierdziła, wskazując skinieniem głowy na jeńca, dyndającego na gałęzi. Z ciekawości zerknęła też na pieczęć, jaką Yugo złożył na ciele Kaminari. - A to co takiego? Blokuje jakoś przepływ jego chakry, nie będzie mógł użyć technik? -

Pytanie Gado przywróciło ją do rzeczywistości, gdyż zaczęła już myśleć o nauce Fuinjutsu.

- Kinoko się rozwija. Udało nam się już założyć pierwsze farmy grzybów, energia meteoru już zaczęła mocno wsiąkać w tutejsze tereny. Myślę, że przed zimą będziemy mieć stosowne zapasy jedzenia i więcej z naszych ludzi będzie mogło sie tutaj sprowadzić. Do tego postawiliśmy nową strażnicę, a Genzo wraz z kilkoma ludźmi szkoli kolejnych shinobi i kunoichi, żeby uzupełnić straty, jakie ponieśliśmy w trakcie Wielkiej Bitwy. Niemniej... idzie naprawdę nieźle. Nie wiem tylko, jak sytuacja na południu. Na zachodzie wygraliśmy ostatnio sporą potyczkę i poszerzyliśmy nasz teren, spychając Kaminari do defensywy. -

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Więzień" _____________________________
Posty:
MG: 6
Kujaku Haruka : 5
_____________________________

- Ja ci powiem tak, jak jesteś początkujaca i dopiero się zaznajamiasz z jedną rzecz to na razie jej się trzymaj. Na początku drogi lepiej być bardzo dobrymw jednej dziedzinie, a dopiero później uzupełniać swój wachlarz manewrów o dodatkowe rzeczy. Jak na początku będziesz próbowała chwycić wszyskie gąski to nic dobrego z tego nie wyniknie... - odpowiedział Yugo, dodając jeszcze -... to jest specjalna pieczęć która w razie kłopotów pozwoli mi nad nim zapanować, nie masz co sobie zawracać głowy.
Pogoda dalej się utrzymywała, na niebie nie pojawiały się żadne znaki świadczące o ewentualnych zmianach warunków atmosferycznych, oczywiście oglądanie nieboskłonu było utrudnione przez gałęzie gęsto rozmieszczonych drzew obok siebie, jednak kiedy spojrzałaś przed siebie dostrzegłaś ufortyfikowania, czy to jest to więzienie ? Gado rozwiał wszelkie wątpliwości:
- O ho, widać już i nasz cel podróży

Szliście dalej, a w międzyczasie padły słowa z ust Yugo dotyczące stolicy Kujaku
- Ach jak miło to słyszeć, też odniosłem wrażenie, że Genzo jest właściwym człowiekiem na właściwym miejscu, zwłaszcza teraz kiedy trwa wojna. W tych ponurych czasach każdy z nas jest co rusz okrutnie wystawiany na próbę, a poziom umiejętności weryfikowany... Mam nadzieję, że tamta dwójka nie zostanie wysłana na wojnę, są za delikatni na wojne, stracą duszę...
- Pieprzysz głupoty, że aż uszy więdną. Właśnie wojna jest idealna dla takich chłopaków, po jednym dniu od razu mężnieje wzrok, stojąc przed takim od razu widzisz pełną przemianę z kociaka w dorosłego tygrysa. - poirytował sie Gado
- Obyś miał rację - zakończył smutno Yugo z niepewnością w głosie


Bezpiecznie dotarliście do bram więzienia, po sprawdzeniu waszej trójki, zwrócił się do ciebie Gado
- Haruka proszę idź po dowódcę tego miejsca, możliwe że jest w tamtym budynku. Ja z Yugo musimy jeszcze podpisać kwity...

Yugo
Gado

[Kaito Mizukane]

Z/T

[Kujaku Haruka]

Krótka chwila oczekiwania i już znaleźli swój przydział. Drużyna specjalna. Hmm. To mógł być zarówno dobry, jak i zły znak. Co prawda czuła się nieco bardziej kompetentna, niż jeszcze parę tygodni temu - w ostatnim czasie sporo się jednak nauczyła, a do tego miała wrażenie, że jednak regularne treningi i ćwiczenia jej służą - ale nadal nie była przekonana, na ile przydatna może być w realnym starciu, jeśli trafią na któregoś oficerów lub bardziej doświadczonych shinobi Kaminari. Widziała, co się działo w trakcie jednej z ostatnich bitew, kiedy udało jej się uratować i dostarczyć do Iryoninów bohatera tamtego starcia. Ona sama... cóż, pewnie nie zauważyłaby nawet, gdyby zginęła. Zresztą, podobnie było podczas Wielkiej Bitwy - dlatego wymagała od siebie coraz więcej i więcej, wciąż niepewna, czy coś może znaczyć w poważnej walce.

Może jednak... może jednak należało powoli przestać się bać. Tym bardziej, że nie będzie sama. Wzięła głębszy oddech, uspokajając się nieco, kiedy przeszli do Kunimitsu Misato, ich dowódczyni na czas tego zadania. Skłoniła jej się z szacunkiem oraz - nieco mniej głęboko - Anko. Do Kisuke pomachała przyjaźnie, mając nadzieję, że będzie - dzięki ostatnim doświadczeniom - o wiele uważniejszy. Wysłuchawszy Misato, zastanowiła się krótko.

- Kujaku Haruka, Misato-sama. Skoro mamy nie wszczynać alarmu po stronie przeciwnika, powinniśmy unikać jeśli się da ofiar po stronie przeciwnika, zamiast tego skupiając się na przechwytywaniu wiadomości, unieszkodliwianiu sprzętu, i tym podobnych, zgadza się? Czy mamy już wiedzę na temat tego, kogo możemy spotkać, czy te informacje będziemy musieli uzyskać sami po dotarciu do celu? - spytała, mając nadzieję, że pytania miały sens.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Cienie pod Popiołem" _____________________________
Posty:
MG: 5
Kujaku Haruka : 4
_____________________________

- Zgadza się, walki musimy unikać za wszelką cenę. Najpewniej nie mamy żadnych szans w starciu z przeciwnikiem, więc proszę miejcie to na uwadze i nie działajcie pochopnie... - po chwili zastanowienia dodała - ... Możliwe, że wszyscy nie wrócimy, jeżeli któreś z was zostanie wykryte, zapomnijcie o towarzyszach i oddajcie życie za sprawę... - chrząkneła po czym przeszła do kolejnego tematu -... Klan Kaminari, a wśród nich cała plejada uzdolnionych shinobi w różnych dziedzinach walki...

Rin uśmiechnął się szerzej i dopowiedział:
- Oddział samobójców, nie wiedzący właściwie nic o przeciwniku, pięknie.

Nikt z pozostałych członków z drużyny tego nie skomentował

---------------------

W szyku wyruszyliście przemierzając leśne gęstwiny, jak się okazało zaraz na początku zeszliście z głównego traktu. Wasz oddział miał przemknąć się lewą flanką. Podróż mijała bardzo szybko, z każdym metrem towarzyszyła wam większa nerwowość, zmysły stawały si coraz bardziej wyostrzone.
- A co zrobimy z sensorami bo najpewniej jacyś będą ?- zapytał Rin
- Nie musimy o nich się martwić, ten szczegół planu wyjaśnię jak już będziemy bliżej - odparła Misato

Dalej przemieszczaliście się bez większych problemów w stronę powstającej linii frontu. Choć nie wiadomo czy kłopotem, ale deszcz zaczął właśnie bardzo mocno padać. Ciekawe czy pogoda okaże się przydatna podczas wykonywania zadania, do podróżowania pogoda ta jednak nie była najlepsza.

Kunimitsu Misato
Uchiha Rin

[Kujaku Haruka]

Wszystko wskazywało na to, że będą się musieli rzeczywiście bardzo się postarać, aby ich nie wykryto - działanie na tyłach wroga wiązało się z ogromnym ryzykiem. Uwaga o oddawaniu życia... cóż, była oczywista i sama Haruka miała nadzieję, że w razie próby - nie zawaha się. Niemniej zastanawiała się, na ile ktoś przydzielający ich do tego zadania przydzielał ich pod kątem osobistych kompetencji i zdolności. Ona sama w zasadzie jeszcze nie wyszkoliła się przesadnie w pozostałych sztukach shinobi, nawet nie zdążyła zacząć pobierać nauk u Rina, który póki co chyba miał najbardziej odpowiedni zestaw umiejętności do tej misji. Dlatego też jego uwaga o oddziale samobójców rzeczywiście rezonowała mocno z jej odczuciami. Przełknęła ślinę i wzięła jeszcze jeden głęboki oddech. Przynajmniej ma za sobą jedną osobę, na której... tak, na której wierzy, że może polegać.

Jak zawsze, nie pożegnała się z dzieciakami. Niektórzy może uznaliby to za dziwne, ale po tym, jak każdy z nich stracił część rodziny i wiedzieli, że ją samą może spotkać to samo - woleli w jakiś sposób oswajać tę perspektywę, nie mówiąc sobie "do widzenia", a raczej traktować to jak... wyjście na zakupy, albo do gospody. Bez myślenia o tym, że można nie wrócić.

Kiedy byli już w trasie, sama zaczęła zastanawiać się nad tym, co będzie, jeśli przeciwnik ma sensorów. Nim jednak zadała sama to pytanie, uprzedził ją Rin. Odpowiedź Misato zaskoczyła ją jednak dość mocno. Czemu nie musieli się martwić? Czy ktoś z pozostałych umiał coś, co pomagało w tej kwestii? Czy może w jakiś sposób uzyskali pewność, że tych nie będzie po stronie przeciwnej, ale jeśli tak - to skąd ona wynikała?

Postanowiła spróbować uzyskać odpowiedź nieco szybciej, dlatego zbliżyła się do Anko i Kisuke.

- Zanim dotrzemy na miejsce... w czym się specjalizujecie, w razie gdybyśmy jednak musieli walczyć? Rin zna się na genjutsu, ja sama raczej skupiam się na naszych klanowych umiejętnościach. - spytała, jednocześnie informując o jej i Rina zdolnościach.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Cienie pod Popiołem" _____________________________
Posty:
MG: 6
Kujaku Haruka : 5
_____________________________

Twoi sojusznicy nawet na ciebie nie spojrzeli, ale obydwoje półgębkiem odpowiedzili
- Taijutsu
Nic więcej nie powiedzieli, nie chcieli wdawać się w żadne dyskusje. Może czuli respekt do dowódcy, a może po prostu dostrzegli pole walki, od którego byliście oddzieleni o jakieś pięćset metrów. Kunimitsu Misato zatrzymała was gestem ręki
- Teraz czekamy, na atak naszych, z kilku miejsc naraz przez około dziesięć minut będą rzucać w obóz wroga kunaiami z notkami wybuchowymi, które będą pokryte chakrą. Nasze małe ilości energii powinny skutecznie skryć się w gąszczu notek nasączonych chakrą. Od teraz każdy jest zdany sam na siebie. W momencie kiedy zacznie się atak rozciągniemy się wzdłuż linii co dwadzieścia metrów. Po co tam idziemy każdy wie...

Poczekaliście chwilę na atak, a kiedy się zaczął przyszedł czas na rozdzielenie się, Rin złapał cię za rękę, mocno ścisnął i spoglądając głęboko w oczy, wydusił z siebie
- Tylko nie daj się zabić

-----------------

Zbliżyłaś się do epicentrum niedawnej bitwy, twoim oczom ukazuje się rozległe pole walki. Pełne zwłok, kraterów i tlących się pozostałości po technikach, w oddali patroluje dwóch shinobi. Ich zbroje lśnią czernią, poruszają się w synchronizacji, jakby czegoś się spodziewali, jednak nie zwracają uwagi na niedobitki. Twoim celem jest przeciśnięcie się przez pole, by dostać się do bazy musiałaś wybrać jedną z trzech potencjalnych dróg, a każda ryzykowna:
- Krater po lewej stronie, był lejem po jednej z technik Katonu. Z pewnością zapewni ci dobre ukrycie, ale teren niepewny, z dna wystawały resztki pułapki.
- Po prawej stronie gdzie było dużo ciał zauważyłaś rannego sojusznika, nic nie mówił, ale błagał spojrzeniem o pomoc. Dostrzegłaś jednak w popiołach przed rannym jakby ktoś już próbował się do niego dostać. Spostrzegasz ślady krwi, jednak krew nagle się kończy, a w jej miejsce widzisz ledwo zauważalne ślady butów
- Przed siebie, otwarta droga sam popiół, nie ma gdzie się schować, bardzo duża ekspozycja.

Kunimitsu Misato
Uchiha Rin
Sojusznicy

DLA GRACZA

Masz 10 minut (3 tury) na przedostanie się do obozu, po tym czasie zostaniesz wykryta i dojdzie do walki

DLA ADMINISTRACJI

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Wymiana zdań była krótka, ale przekazano w niej wszystkie niezbędne informacje, także Haruce to wystarczyło. Zresztą, pola na dyskusję nie było specjalnie, gdyż zbliżali się już do strefy działań. Tam też okazało się, w jaki sposób mieli zmylić ewentualnych sensorów. Zmasowany atak nasączoną chakrą bronią i notkami, w którym była szansa, że pojedyncze osoby się zgubią. Może też z tego powodu wysłano raczej mało doświadczonych shinobi, jak oni do tej misji - gdyż nie posiadali jeszcze takich ogromnych pokładów chakry i byli faktycznie w stanie rozmyć się pomiędzy pozostałymi śladami. Nie orientowała się dokładnie, czy tak faktycznie to działa, ale dowództwo - mimo wszystko - nie posyłało by ich bez sensu na pewną śmierć... przynajmniej raczej nie Genzo. A jeśli nawet, to ta śmierć powinna przynajmniej mieć realne przełożenie na wynik całej bitwy. Dlatego też Haruka skinęła głową, potwierdzając gotowość dowódczyni. Gdy podszedł Rin, odwzajemniła uścisk dłoni.

- Ty też. Pamiętaj, że masz jeszcze mi poopowiadać o waszych zwyczajach. - następnie odpięła broszkę, chowając mu ją do kieszeni. - Oddasz mi ją, jak się znowu zobaczymy. -

Z tymi słowami pożegnała go i przygotowała się do dalszego działania, stając na pozycji. Szybko objęła wzrokiem pole bitwy, wyszukując potencjalne ścieżki, którymi mogła się dostać dalej. Przebiegnięcie na wprost raczej nie miało sensu, nie w tej sytuacji - byłaby zbyt otwarta, łatwo byłoby ją namierzyć, nawet bez rozpoznawania plamy jej chakry. Droga po prawej prowadziła do jednego z rannych sojuczników i stare instynkty odezwały się w Haruce - chciała podbiec i mu pomóc, przyciągnąć, poszukać jakiegoś iryonina... ale ktoś już chyba próbował to zrobić i albo źle skończył, albo... użył jakiejś techniki, przez którą zapadł się w miejscu? Nie była pewna, ale uznała tę opcję za zbyt ryzykowną. Została jej zatem lewa flanka, gdzie czaiły się resztki pułapki. Też niebezpieczne, ale... ale miała już doświadczenie z pułapkami dzięki Rinowi, wiedziała co stosują Kaminari. Do tego krater zapewniał jej pewne ukrycie, a żeby kupić sobie więcej czasu, spróbowała przyzwać klona i w razie czego odciągnąć od siebie uwagę żołnierzy Kaminari.

Wykonała wykonała technikę klonowania, przywołując pojedynczego klona, który ruszył zgarbiony, jakby chciał się wtopić nieco w podłoże, główną drogą. Ona sama zaś wtedy udała się w lewo, do krateru - obserwując uważnie teren, by nie wejść w żadną pułapkę i przedostać się bliżej obozu.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Cienie pod Popiołem" _____________________________
Posty:
MG: 7
Kujaku Haruka : 6
_____________________________

Wprowadziłaś swój plan w życie, jednak zobaczenie iluzji nie jest alarmujące, czy to nie jest dobry powód aby wszcząć alarm i zwołać oddział shinobi ? Oczywiście, że jest, ale miałaś wielkie szczęście, gdyż twoja iluzja nie została wykryta tylko dlatego, że wyrzucane kunai`e przypadkiem zawędrowały na środkową ścieżkę. Wybuch który po sobie zostawiły wstrząsły okolicą, niszcząc twój twór z powodzeniem. Strażnicy trochę się cofnęli, ale stali do ciebie plecami umożliwiając ci przemknięcie za swoimi plecami.

- ...a mówiłem, że chociaż jeden się złapie - powiedział pierwszy z nich, ten wyższy
- Zwracam honor, nie sądziłem, że którykolwiek z tych dzikusów złapanie się na taką ordynarną pułapkę. Stoisz niby patrolując okolice, a ci lgną do tego rannego jak muchy do gówna. - odpowiedział mu drugi
To co usłyszałaś jednoznacznie świadczyło o tym, że wybór lewej ścieżki wiązałby się ze śmiercią. Zgadza się, byłaś na prawdziwej wojnie, jeżeli jeszcze któraś cząstka ciebie bagatelizowała sytuacja w tym momencie została obdarta ze złudzeń, że to będzie spacer po parku.

Czas uciekał, minęło około trzech minut musiałaś iść dalej. Teraz był najlepszy moment aby przemknąć do linii drzew, która była przed tobą. To właśnie za nią mieścił się tymczasowe, pomniejsze centrum dowodzenia klanu Kaminari.

Shinobi klanu Kaminari ( Pierwszy )
Shinobi klanu Kaminari ( Drugi )

DLA GRACZA

Masz 6 minut (2 tury) na przedostanie się do obozu, po tym czasie zostaniesz wykryta i dojdzie do walki

DLA ADMINISTRACJI

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Miała nadzieję, że przemykający się klon zostałby wzięty za rannego po ostatniej bitwie, którego należy dobić, ale wyglądało na to, że nie była to prawda. Sytuacja była inna, a jej prioriytetem było rzeczywiście nie dać najmniejszego znaku Kaminari, że ktokolwiek jest w okolicy - Ci bowiem wypatrywali właśnie takich grup jak jej. Wyglądało jednak na to, że poprawnie zidentyfikowała rannego pobratymca jako okrutną pułapkę zastawioną przez wroga.

Marna to pociecha, bo jeden z jej krajan zginął, ale zawsze jakaś. Skoro jednak wybuch notek sprawił, że miała szczęście i nie wydało się, że ktoś tutaj jest, a strażnicy chwilowo byli zajęci rozmową... cóż, lepszej okazji nie będzie mieć. Ruszyła do przodu, w stronę linii drzew, ostrożnie stawiając kroki, gotowa w razie potrzeby w każdym momencie wykonać, gdyby zobaczyła, lub usłyszała za sobą cokolwiek świadczącego o nadchodzącym ataku.

To była chyba najbardziej stresująca część planu. Ziemia niczyja, chociaż teraz... tak naprawdę, ziemia Kaminari. Miała nadzieję, że Rin i pozostali również zdołali już pokonać trudny teren bez strat własnych, ale póki co - musiała skupić się na sobie i swoim przetrwaniu.