Dolina Brzasku

[Sasame]

Po przemknięciu przez kawałek lasu, przestałam wyczuwać sygnaturę, której poszukiwałam. Zniknęła w sporym wybuchu. Moja twarz przybrała wyraz rozczarowania, więc zatrzymałam się na gałęzi. Wszędzie wokoło wyczuwałam sygnatury, jednak czułam również że są to zwykłe płotki. Jak na potwierdzenie moich słów, zauważyłam jedną taką płotkę bezpośrednio pode mną. I to nie byle jaką płotkę. Był to nikt inny jak ten nadęty rycerzyk którego spotkałam przy stoisku staruszka. Przekrzywiłam głowę wpatrując się z zainteresowaniem jak dostaje on bęcki od... Niedźwiedzia.
- A ty nie miałeś przypadkiem pokonać mistrza tych zawodów? - rzuciłam do niego drwiącym tonem w dalszym ciągu stojąc na gałęzi, akceptując chwilę spokoju jako czas aby bardziej skupić się na wyszukaniu zmysłem sensorycznym prawdziwego przeciwnika.

  Ukryty tekst

[Arii]

10/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Rycerzyk spojrzał się na czerwonowłosą przecinając niedźwiedziowi szyję. Ten zawył i opadł na ziemię dogorywając. Gugara wbił w jego czaszkę swój miecz. -No popatrzcie. Bez makijażu nadal wyglądasz tak samo. Jak potwór.- splunął na ziemię. Chyba nie zamierzał uchylić głowy przed nią w swoim stanie. A nie był za dobry. Jego zbroja była w strzępkach, prawa ręka krwawiła a włosy miał zlepione krwią. Widać było zadyszkę i zmęczenie. Ledwo trzymał się na nogach. Sasame swoim zmysłem wyczuwała, jak cała reszta dookoła znika. Prawdziwe płotki. Ale co dziwne. Zaczęli znikać o wiele szybciej. W równomiernych odstępach kilku sekund. Wymiana spojrzeń bardzo szybko się zakończyła między nią a rycerzem. Został przebity w trzech miejscach strzałami - w głowę z prawej strony, prawy bok i prawe udo. Odleciał kilka metrów po wystrzałach, opadając martwy na zakrwawioną glebę. I nagle na wschód od niej pojawiły się trzy punkty pokaźnej chakry. Wiedziała, że może dotrzeć tam w kilka sekund. W końcu ktoś kto byłby w stanie ją rozerwać troszkę na tym wypadzie! Rycerzyk dostał to na co zasłużył a wokół niej czuć było, że znika coraz więcej punktów. Powolnie stawała się jedyną osobą stojącą na nogach - jeszcze bez żadnej rany. Czas spotkać się z Mistrzem?

---

Dialogi:
Gugara Złotousty

  Ukryty tekst

[Sasame]

Garugaru czy jak mu tam jakimś cudem pokonał swojego dotychczasowego przeciwnika, do tego jeszcze nawet zdążył zadrwić sobie ze mnie jednak... Nie mógł zbyt długo napawać się swoim zwycięstwem nad zwierzęciem, ponieważ zaraz został podziurawiony przez trzy szybkie strzały.
- No cóż, nie wróżyłam mu zbyt świetlanej przyszłości tak czy inaczej. - powiedziałam w zasadzie bardziej do siebie niż do kogokolwiek innego po czym skupiłam się na niedalekim skupisku silniejszych sygnatur chakry. Nie czekając ani chwili dłużej wystrzeliłam z pełną prędkością w stronę tych sygnatur kompletnie ignorując sygnatury płotek, ponieważ nie chciałam już marnować na nikogo czasu, tylko udać się prosto na starcie z Mistrzem.

  Ukryty tekst

[Arii]

11/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Podziurawienie męczącego narcyza dało jej małą satysfakcję, ale nie poświęcała już mu za dużo czasu, co za dużo to niezdrowo. Zamierzała w końcu odpuścić sobie wszystkie płotki, które nic nie znaczyły w tym starciu i postanowiła w końcu wyszukać prawdziwego Mistrza. Wyczuła jedno większe źródło chakry i wleciała w to miejsce na pełnej uderzając w skałę, która chwilę później zamieniła się w sam proszek. Dookoła nic nie wyczuwała, ale poczuła, jak strzała wbija się w jej ramię. Nie zadała jej bólu, ale zaskoczyła ją. Nie wyczuwała dookoła żadnego źródła chakry. Znowu a tam gdzie je czuła... Była skała. Czy ktoś właśnie bawił się z nią w chowanego? I kolejny raz 50 metrów dalej wyczuwała dwa skupiska chakry. Dookoła dogorywali wszyscy inni a ta dostała właśnie na twarz zagwozdkę, co się działo. Czyżby Mistrz znał jakąś tajną sztuczkę?

---

Dialogi:
Gugara Złotousty

  Ukryty tekst

[Sasame]

Przemknęłam przez pole bitwy i już miałam zaatakować tajemniczego przeciwnika, który strzelał z ukrycia kiedy okazało się... Że to wcale nie mój przeciwnik, tylko jakiś zasrany głaz. Głaz oczywiście dostał za swoje i zniszczony moim uderzeniem rozsypał się na kawałeczki, jednak nie był to koniec walki. Czułam jeszcze dwie kolejne sygnatury podobne do tej pierwszej, jednak wiedziałam już że ktoś ze mną pogrywa, ponieważ w moje ramię wbiła się strzała. Parsknęłam niezadowolona i przechodząc do formy Przemiany, złamałam drzewce strzały, spoglądając w kierunku z którego nadleciała. Moja ręka przekształciła się ze wzmocnionej łapy z dyszami chakry niemal zwykłą rękę, jednak tym razem była ona niemalże czarna, pokryta warstwą ochronną.
- A więc tak chcesz się bawić? - powiedziałam pod nosem wystawiając przed siebie przemienione ramię, którym chciałam odbijać albo przechwytywać nadlatujące strzały. Cały czas również przesuwałam się w kierunku z którego nadlatywały pociski, cały czas biorąc poprawki na mój kurs w razie jakby strzały miały nadlatywać nagle z innej strony.

  Ukryty tekst

[Arii]

12/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Zaskoczenie mieszało się z pewną dozą irytacji. Ktoś wykorzystywał dziwne umiejętności do ukrywania się, aby atakować z zaskoczenia swoich przeciwników. Sasame od razu zrozumiała sposób w jaki jakiś jegomość walczył i zamierzała go dorwać jak najszybciej. Cóż za niechlubny sposób na pojedynkowanie się!!! Czy tak mógł walczyć Mistrz? Oprócz ciągle zmieniających się punktów chakry na jakieś coraz to dziwniejsze obiekty nie czuła już nic, więc wszyscy... zostali wyeliminowani przez siebie nawzajem, przez nią i przez tego całego, samozwańczego Mistrza. Kiedy przekształciła ramię, aby się osłaniać strzały ustały. Znikąd nikogo nie widziała, jak się rusza lub napina cięciwę. Za pomiędzy drzewami pomknęła gęsta mgła, która omamiła całkowicie jej umięjętności. Nie czuła nic... Usłyszała jeden świst, drugi, trzeci. Kilka kunai przeleciało obok jej ramienia, głowy, nóg. Powbijały się w ziemię, nie raniąc jej. Wszystkie widziała. Ktoś właśnie użył prowizorycznej pułapki. Tylko jakiś dziwny syk czegoś palonego skupił jej uwagę. Kiedy się odwróciła zobaczyła, że trzy notki w odległości od siebie 1m zaczęły się wypalać. Zaraz dojdzie do wybuchu! I kolejny świst strzał obok ramienia z zachodu, nie nagle z północnego-zachodu... Ktoś nie zamierzał dać jej chwili wytchnienia! A czas do wybuchu leciał! 3... 2... 1...

---

Dialogi:
Gugara Złotousty

  Ukryty tekst

[Sasame]

Byłam w pełni skupiona i przygotowana na każdą ewentualność. Wokół mnie latały różne rzeczy, jednak ja całą moją uwagę przykładałam do ataków, które mogłyby mi zagrozić. W pewnym momencie wokół mnie wylądowały trzy kunaie z notkami, które miały niebawem eksplodować. Nie czekając na eksplozję, wyskoczyłam w górę, jeżeli to było możliwe to próbując wskoczyć na gałąź pobliskiego drzewa, jeżeli zaś nie było żadnego akurat w okolicy to po prostu wyskoczyłam pionowo w górę aby na moment oddalić się poza strefę rażenia materiałów wybuchowych aby wylądować z powrotem na ziemi po eksplozji. W przypadku nadlatujących strzał, blokuję je moim wzmocnionym ramieniem i ruszam w kierunku z którego nadleciała strzała.
- Przestań się ukrywać, ja tak mogę całą noc! - zawołałam do niewidocznego przeciwnika, starając się wpłynąć na jego morale.

  Ukryty tekst

[Arii]

13/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Notki wybuchowe były jednym z największych kurestw, jakie mógł wymyślić człowiek. W walce mogły sprawić, wiele problemów. Sasame jednak nie na jednej bitwie gryzła glebę od takich rzeczy, dlatego wyskoczyła w powietrze daleko, hen w dal, dal, dal. Stanęła na gałęzi a za jej plecami rozszedł się potężny dym unoszący tumany kurzu. Przeciwnik nadal się nie pokazywał, strzały chwilowo przestały lecieć w którąkolwiek stronę. Nie mogła wyczuć go wcześniej sensorem, ale wiedziała, że jego przeciwnik gdzieś jest. Nie mógł przecież ot tak zniknąć, prawda? Nie było na tym świecie takich umiejętności! Nagle usłyszała lot strzał - jej przeciwnik musiał być wyczerpany albo starał się, żeby zmieniła pozycję, ale właśnie wtedy zauważyła przy pobliskich drzewach padający cień męskiej postury. Minuty oczekiwać, kilkadziesiąt zabitych z jej rąk, aż w końcu dotarła do tego tchórzliwego mistrza!

---

Dialogi:
Gugara Złotousty

  Ukryty tekst

[Sasame]

Eksplozja poniżej mnie nawet mnie nie obchodziła już, znalazłam się szybko na drzewie i teraz miałam już lepszy widok na okolicę. W dalszym ciągu byłam w pełni skupiona i starałam się wychwycić każdy najmniejszy szczegół, próbując zauważyć cokolwiek co mogłoby mnie zaprowadzić do ukrytego wroga. W pewnym momencie powietrze przeciął świst strzały a ja instynktownie się zasłoniłam wzmocnionym ramieniem. Mój wzrok jednak wychwycił cień sylwetki pośród drzew. W oczach mi błysnęło a usta wykrzywiły się w ponurym uśmiechu.
- Mam cię. - powiedziałam pod nosem i kilkoma szybkimi skokami z gałęzi na gałąź skróciłam dystans dzielący mnie od oponenta i skoczyłam na niego, wykonując atak wzmocnionym ramieniem.

  Ukryty tekst

[Arii]

14/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame W końcu się pojawił! Miała go na celowniku. Leciała przez gałęzię, powietrze rozwiało jej czerwone włosy, które powiewały jak krwiste serpentyny. Wleciała za drzewo, za którym był on, stał tam i czekał. Czekał na śmierć z jej ręki. Nawet jej nie zauważył to był ten moment... Zamachnęła się i już go nie było. Uderzenie odrzuciło go razem z drzewem. Hałas spowodowany rozerwaniem pnia odbił się echem wśród drzew lecąc kilometr dalej. Ptaki zaskrzeczały i odleciały w siną dal. Miały już dość. Ale Sasame stała i patrzyła się na swoją pięść. Kiedy uderzyła Mistrza nie poczuła ciała. Nie czuła rozrywanego na strzępy ciała ani żadnej kości. Poczuła kamienie... Kiedy przyjrzała się pod nogi zobaczyła, że zostały na dole dwa, szare kamienie wbite w ziemię. Czyżby została właśnie oszukana jakąś pułapką? Do uszy doszedł kolejny świst. Bez problemu uniknęła kolejnych strzał, ale nie zauważyła, ze odleciała w kierunku, w którym chyba przeciwnik chciał ją zgarnąć, ponieważ każda strzała przelatująca zaczęła wybuchać i tworzyć dymną zasłonę, w końcu dotarła na psute polę zasłane ciałami. -DOŁĄCZYSZ TRZPIOTKO RAZEM ZE MNĄ DO TAŃCA?!- w końcu jej oczom ukazał się umorusany krwią i brudem mężczyzna. Wysoki brunet z siwymi kosmykami w brodzie i na głowie. Szczerzył się do niej a jego oczy zmieniły barwę czerwieni na brązową. -Nie no... Świetnie tańczyłaś... Wyczerpałem wszystko co miałem... Heh... W końcu przyszedł ktoś godny...- i naciągnął ostatnią ze swoich strzał, którą wystrzelił w jej kierunku. Cały czas się szczerzył w jej kierunku, czekając na to, co będzie dalej.

---

Dialogi:
Gugara Złotousty
Mistrz

  Ukryty tekst

[Sasame]

Mój cios już miał wszystko skończyć, jednak po raz kolejny, zamiast uderzyć w oponenta, trafiłam w coś innego. Kamienie potoczyły się pogruchotane pod siłą mojej pięści. Wtem, kolejne strzały, jednak byłam gotowa, działałam na wysokich obrotach w moich żyłach krążyła adrenalina a zmysły były wyostrzone go granic możliwości. Lawirowałam pomiędzy nadlatującymi pociskami, unikając ich albo zbijając je wzmocnionym ramieniem. Strzała za strzałą, krok za krokiem, aż znalazłam się na otwartej polance. Jednak wtedy również ustał ostrzał. Ujrzałam również mężczyznę, który zdecydował się wreszcie ujawnić, teraz już chyba na prawdę
- Cóż, cieszę się że sprostałam twoim oczekiwaniom. Jak mniemam, to właśnie ty jesteś Mistrzem? - powiedziałam unosząc przed siebie dłoń, którą chciałam w miarę możliwości złapać w locie ostatnią strzałę.

  Ukryty tekst

[Arii]

15/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Mężczyzna uśmiechnął się do niej delikatnie. Pokiwał jej głową. -Mistrzem? Już chyba nim nie jestem skoro tutaj stoisz. Jesteś o wiele lepsza niż cała reszta zgrai, która tutaj leży...- pokiwał jej głową z szacunkiem. Wystrzelił ostatnią strzałę, którą zgniotła w swojej pięści, szerzej się uśmiechnął. -Nigdy nie spodziewałem się, że poznam tak potężną kobietę. Raczej nie masz zbyt dużo przeciwników, którzy mogliby postawić ci wyzwanie, co?- zaśmiał się bez sił. Wyglądał na wykończonego cały umorusany krwią, tak jak ona. Ale nie bał się stać naprzeciwko niej. Patrzył się na nią jak na równą jemu. Czas jakby dookoła się zatrzymał. Nic nie wydawało żadnego dźwięku, zwierzęta wszystkie zniknęły, jedyne co do niej dochodziło to skwierczenie po wybuchach. To był jakiś koniec... Sasame czuła, że mężczyzna jest już gotowy...

---

Dialogi:
Gugara Złotousty
Mistrz

  Ukryty tekst

[Sasame]

Mężczyzna wydawał się być zmęczony, jednak było widać gołym okiem że było to "dobre zmęczenie". Uśmiechnęłam się lekko po zajęciu się ostatnią strzałą po czym opuściłam ramię.
- Hmmm, chyba rzeczywiście na to by wychodziło... - powiedziałam rozglądając się po okolicy aby po tym ponownie zawiesić wzrok na mężczyźnie. - Zgadza się, w pewnym momencie dochodzi się do etapu gdzie większość starć to co najwyżej po prostu nieuchronne dążenie w określonym kierunku. Czasami potrafi zająć to nieco więcej, czasami mniej, jednak prawie zawsze kończy się to dokładnie tak samo. - powiedziałam a w moim głosie można było wychwycić pewną dozę smutku - Dodatkowo obawiam się że jako Kogo szczepu Juugo nie mogę zignorować tego co się tutaj wydarzyło. Wolisz trafić do więzienia czy chcesz odejść tutaj w swojej domenie jako zwieńczenie naszego starcia? - zapytałam się a moje słowa przybrały o wiele bardziej oficjalny ton.

  Ukryty tekst

[Arii]

16/17

Pokonać Mistrza Wyprawa B - Sasame Patrzył się na nią z iskierkami w oczach. Mimo, że nie miał już sił naciągnąć cięciwy patrzył się na nią jak na kolejne wyzwanie. Wiedział, jak to się skończy, ale nie zamierzał się poddawać. Chciał tutaj stać i rzucić jej rękawicę. -Więzienie? Za kogo mnie masz, dziewuszko? Dopóki będę stał nie zamierzam odpuścić.- odrzucił swój łuk i kołczan na bok. Wystawił pięści do przodu, ustawiając się nisko. Zaprosił ją kiwnięciem palca. Ostatni taniec Mistrza. Wymordował wielką ilość osób. Pozbawił wielu przyszłości, ale sami sobie to zrobili nie wiedząc, gdzie zmierzają. Nie każdy mógł być na jej miejscu... Samicy Alfa decydującej o tym, kto przeżyje.

---

Dialogi:
Gugara Złotousty
Mistrz

  Ukryty tekst

[Sasame]

Mimo że spodziewałam się że mężczyzna nie będzie chciał trafić do więzienia, jego odpowiedź lekko mnie zakuła, jednak choćby z szacunku do jego siły a także tego że on mi również ten szacunek okazał, podjęłam decyzję aby spełnić jego ostatnie życzenie.
- Wolałam się upewnić, ale w takim razie nie będę się powstrzymywała. - powiedziałam a moją twarz przeciął słodko-gorzki uśmiech kiedy stanęłam na przeciw niego. Moje ciało po raz kolejny przybrało swoją ostateczną formę a ramię przekształciło się w długie na metr, obosieczne ostrze. Spojrzałam jeszcze raz mężczyźnie w oczy i skinęłam mu głową w ramach ostatniego pożegnania po czym z pełną prędkością doskoczyłam do niego aby przebić jego serce ostrzem. Zatrzymałam się na chwilę a następnie kompletnie opuściłam tryb Senninki i pochwyciłam jego ciało zanim upadło na ziemię i odłożyłam go delikatnie.
- Dziękuję za tą walkę. - powiedziałam na koniec i zaczekałam aż mężczyzna odejdzie w spokoju z tego świata.

  Ukryty tekst