Cech Rzemieślniczy "Boeki"

[Kubomi]

394

Dźwięki bulgotania wypełniały właśnie warsztat alchemiczny w budynku Cechu Rzemieślniczego. Wnętrze, średniej wielkości, pomieszczenia oświetlone jest przez świece, przypomocowane metalowymi podstawami do ścian – w jego centralnej części znajduje się potężny, kamienny stół alchemiczny, na którym znajdują się zioła, moździerze czy retorty, na chwile tutaj położone. Obok niego znajdują się mniejsze stoliki, na których znajduje się szklana apartura niezbędna do przeprowadzenia procesów chemicznych. W głębi pracowni znajduje się dodatkowe małe pomieszczenie wyposażone w piec alchemiczny, kotły, oraz aparaturę do destylacji.
W tej chwili Białowłosa ustawiła wszystko, co chciała już na odpowiedniej pozycji. Sięgnęła po swoje zioła, wśród których znajdowała się wiele roślin korzennych, tak niezbędnych w jej formule. Przygotowała już wodę w kociołku, by zaczęła się gotować, a sama przystąpiła do ubijania części ziół w moździerzu, chcąc doprowadzić je do formy bliższej papki – gdy tylko to zrobiła, zrobiła krok w bok, sięgając po nóż i zaczynaąć kroić drugą kupkę liści, kwiatów i korzeni na małe plastereczki, niemalże jakby przygotowywała posiłek! Wiedziała jedna, że ta konkretna kombinacja mogłaby sprawić, że jakikolwiek posiłek stanie się niespecjalnie zjadliwy.
Teraz musiała dodać trochę tłuszczu zwierzęgo, który wymieszała z papką z moździerza, łącząc oba składniki w szklanym pojemniku, mieszając nim, niemalże jakby mieszała drinka. Tak gotową miksturę wlała do wrzącej wody w małym kociołku, zaczynając mieszać i oglądając jak barwa wody przyjmuja buraczaną, to był znak, że składniki zaczynają puszczać enzymy do wody. Na chwilę odeszła od wody, by przejść do swojej pokrojonej kupki, biorąc ją na małą tackę i przelewając do spirytusu. Powinny w odpowiednio nasiąknąć i dotrzeć do właściwości, których tak potrzebowała. Wróciła więc do gotujących się składników, cierpliwie patrząc na odparowującą się wodę i gęstniejącą toksynę, która zaczęła być coraz bardziej oleista w konsystencji! Złapała za szkło z ziołami i spirytusem i wlała do głównej cieczy, mieszając intensywnie agresywnie reagującą ciecz. W końcu dmuchnęła i zgasiła ogień. Pozostawało teraz to ostudzić.
Odpieczętowała więc swoje marionetki, Sasori, Ningyo, Oto-Chi-Yi i finalnie O-Ro-Kou. Otworzyła ich pokrywy, odsłaniając zbiorniki, jednak zanim doszła do przelewania, zaczęła umieszczać w nich amunicje, głównie senbonową, choć Sasori otrzymał cały ładunek kunaiów, a O-Ro-Kou bełtów. Gdy tylko się z tym uwinęła, zaczęła z głównego kocioła przelewać mniejszy do Ningyo, Oto i O-Ro porcje toksyny, gdzie najwięcej poszło do tej ostatniej z uwagi na największy zbiornik. Po dłuższej pracy skończyła i zapieczętowała ponownie marionetki, nawet zadowolona, że są już w pełni uzbrojone i operacyjne.

  Ukryty tekst

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Kubomi była dość mocno pochłonięta swoją pracą i nie zauważyła jak drobna postać w ciemnym stroju wślizgnęła się do środka, kompletnie nie powodując przy tym nawet najmniejszego dźwięku. Kiedy wreszcie skończyła uzupełniać arsenały wszystkich swoich marionetek i "schować" je z powrotem w zwojach, poczuła na swoim karku lekki dreszcz i instynktownie odwróciła się do osoby przygotowana na najgorsze.
- Spokojnie, Kubomi-kun. - powiedziała, jak się okazało kobieta. - Przyszłam odebrać od ciebie raport z wydarzeń w Sogen. Doszły już do nas ogólniejsze informacje ale Tentora-sama jest bardzo zaintrygowany tymi przybyszami zza Muru. Podobno dysponują bardzo dziwnymi umiejętnościami. - powiedziała, kobieta przechadzając się wzdłuż ściany, obserwując kątem oka władczynię marionetek.

[Kubomi]

Bardzo nie lubiła nagłych sytuacji. Szczególnie takich, w których czuła dreszcze i oddech śmierci na karku, instynktownie sięgnęła dłonią w kierunku najbliższej lalki, by najpewniej podpiąć do niej nici, niezależnie czy miała szanse zdążyć lub nie. Zatrzymała jednak swój ruch, słysząc pierwsze słowa i po chwili napięcia, wypuściła powietrze z ulgą, choć utrzymywała czujne spojrzenie.
- Udowodnij, że jesteś od Naszych. – mruknęła nieufnie, gotowa wznowić ruch i błyskawicznie podłączyć nici chakry do najbliższej kukiełki, czyli parasoleczki. Spodziewała się jednak, że to potwierdzenie otrzyma. Zresztą, to, że nie miała jeszcze ostrza w gardle było... dostatecznym dowodem, jednak warto spełnić procedury. – Rozumiem jak najbardziej szczegółowy? Jest sporo do opowiedzenia, o Przybyszach, jak i innych... zjawiskach. – dopytała, chcąc mieć już potwierdzone w głowie co i jak. Wpierw jednak formalności.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Kobieta obserwowała Kubomi uważnie i kiedy została poproszona o potwierdzenie tożsamości, skinęła lekko głową, ciężko jednak powiedzieć czy miało to oznaczać zgodę na te warunki czy może niema pochwała ostrożności ze strony Kurotory. Tajemnicza kobieta podwinęła rękaw ukazując misternie wykonany tatuaż przedstawiający wizerunek tygrysa z wyciągniętą do przodu łapą z wysuniętymi pazurami, które były na pierwszym planie.
- Oczywiście, tylko szczegóły nas obchodzą. Jakie inne zjawiska masz na myśli? - zapytała kobieta z błyskiem zaciekawienia w oczach. W dalszym ciągu krążyła po pomieszczeniu, jednak w jej chodzi Kubomi mogła wyczuć pewność siebie ale również że jest zrelaksowana, zupełnie jak, nomen omen, tygrys w samym sercu swojego terytorium.

[Kubomi]

Gdy tylko potwierdziła swoją tożsamość, Czarna Tygrysica widocznie się rozluźniła, opierając się tyłkiem o stół alchemiczny, pozwalając sobie na oddech, zanim nie odezwie. Gdy tylko się ogarnęła, wyprostowała się już formalniej, gotowa do złożenia raportu.
- Oczywiście, zacznę więc od Dzikich. Można ich umiejętności podzielić na cztery grupy, praktycznie klany lub szczepy: grupa nazywana na bitwie „Zamaskowanymi”, którzy noszą maski na twarzy. Operują dziwną, różową chakrą, która przypomina… ogon pawia? Pozostawia ona ślady podobne do poparzenia, do tego trudno gojące. Ich manipulacje tą chakrą stoją na wysokim poziomie, trochę jak bardziej skoncentrowana forma gazu. Dalej mamy charakterystycznych dzikich, którzy używają fletów, widziałam i słyszałam, że kontrolują prawdziwe demony! Większe od normalnego człowieka, które wydają się spełniać ich każdy rozkaz, chyba przekazywany melodią? – zrobiła chwilę przerwy na pozbieranie swoich myśli, chcąc dać też moment rozmówczyni na przyswojenie i zapamiętania tego co właśnie Tygrysica powiedziała. – Są jeszcze dwie grupy, Wężowcy, bladzi, troche podobni do węży ludzie, którzy mają zdolności manipulacjami wężami. Jak zostałam trafiona przez takiego to wtłoczył jad w moje ciało, więc wyraźnie jadowici przeciwnicy. I są Bliźniacy, chyba najdziwniejsi, każdy przedstawiciel ich typu to dwie osoby w jednym ciele, dwie głowy, normalna ilość kończyn, ale mogą tworzyć „kolejne” ze swojego ciała, by kogoś uderzyć. Mogą też się rozdzielić na dwóch. To tyle o ich najbardziej charakterystycznych zdolnościach. – zamilkła, biorąc łyk wody na przygotowanie swojego gardła na… bardziej specyficzne informacje. Ale nie śpieszyła się z tym, wpierw niech przedstawicielka samej Głowy Rodziny przyjmie to wiadomości to co właśnie usłyszała.
- Po pierwsze, normalniejsze, po stronie dzikich jest Jinchuuriki Kyuubiego. Podobno świetnie kontrolujący demona i używający swojej siły by wygrać bitwę, pokonując Jinchuuriki Dwuogoniastego, który miał wsparcie Katsumi. Wiemy której. I co do mniej normalnych… podobno odzyskała wzrok, na skutek chyba przeszczepu, ale nie usłyszałam wielu szczegółów. Pewnym jest to, że stworzyła wielkiego, białego samuraja, który następnie otoczył Dwuogoniastego jak zbroja. I też podobno były jakieś czarne płomienie na polu bitwy. Na koniec, wracając do normalniejszych informacji, wśród Uchiha wspartych przez Ryuzaku jest teraz duży chaos i dezorganizacja, pewnie pozwalające na jakieś działania. Pałają gniewem i desperacją. – skończyła w końcu cały raport, robiąc mały ukłonik na znak, że to wszystko.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Pazur zauważając że czeka ją nieco dłuższa opowieść, oparła się wygodnie o jeden ze stołów i z zainteresowaniem wlepiła wzrok w Kubomi, która również potrzebowała chwili oddechu zanim przeszła do zdawania pełnej relacji z wydarzeń w Sogen. W miarę jak władczyni marionetek nawigowała pomiędzy opowiadaniem o zdolnościach i charakterystycznych cechach poszczególnych klanów, które przybyły zza muru, Pazur wydawała się jedynie czasami unieść w zdziwieniu brew a czasami skwitowała to cichym prychnięciem czy pokręceniem głową.
- Do prawdy, rzeczywiście są to bardzo zróżnicowane ale przede wszystkim... Interesujące umiejętności. Myślę że Niebiański Tygrys z wielką chęcią wcieli użytkowników tych zdolności do naszej rodziny... W jakiś sposób. - skomentowała kobieta po czym gestem dłoni pozwoliła aby Kubomi dokończyła raport, uzupełniając go o informacje o Jinchuurikim Dziewięcioogoniastego a także sytuacjach z jego walki z Kyoushim, Nibi oraz Katsumi Uchihą. Oczy kobiety zwęziły się niebezpiecznie, kiedy usłyszała o śnieżnobiałej zbroi samuraja i połączeniu z Dwuogoniastą i Shiroyashą oraz czarnych płomieniach. Wysłuchała i pokiwała głową również na doniesienie w sprawie rozbicia klanu Uchiha, jednakże kobieta wydawała się już być niemalże w pełni skupiona na poprzednich informacjach. Kubomi nie była w stanie stwierdzić która. ale na pewno któraś z podanych jej informacji miała większe znaczenie dla kobiety niż by się można było tego spodziewać.
- Bardzo dobrze wykonana robota, Kubomi-kun. Wiedz że rodzina z pewnością będzie pamiętała o tym w przyszłości jak już nadejdzie odpowiedni moment żebyś mogła sięgnąć wyżej w hierarchii. - powiedziała kobieta z uśmiechem, prawdopodobnie już odzyskując fason i nie dając po sobie poznać żeby wewnętrznie dręczyły ją jakieś pytania.

[Kubomi]

- A… jeszcze jedno. Shiroyasha mimo tego, że podobno został uśmierciony przez Dziewięcioogoniastego to… jakimś sposobem przeżył i wygłosił przemówienie dla Uchiha na pogrzebie po-bitewnym. To dla mnie zaszczyt służyć Rodzinie, mam nadzieję. – odpowiedziała na pochwałę, robiąc skinięcie głową w szacunku, choć pozwalając sobie na dłuższe spojrzenie, nie będąc pewna co myśleć o zainteresowaniu lub zaniepokojeniu na pewne informacje. Mogła się jedynie domyślać, że w jakiś sposób najważniejszym były dane o dziwnych technikach, nie mogła się temu dziwić, sama pierwszy raz widziała takie rzeczy i nawet nie była pewna, że coś takiego jest możliwa w tym chaotycznym, pełnym chakrze świecie.
- Niedawno przybyłam Shigashi i dopiero uzupełniłam wiedze o wojnę mafijną, która wybuchła pod moją nieobecność. Czy są jakieś specjalne dyspozycje w jej sprawie, czy mam wykonywać robotę jak dotąd? – pozwoliła sobie jeszcze na pytanie, zanim nie zamilkła czując, że wykonała swoje obowiązki w postaci dowiedzenia się co i jak.

[Jawa]

Interwencja Fabularna

Kobieta skrzywiła się na dalszą część informacji i skrzyżowała ramiona na piersiach.
- W jaki sposób został uznany za martwego? Jego serce się zatrzymało? Został unicestwiony podczas walki? Ludzie nie mają raczej w zwyczaju umierać a następnie wstawać z martwych. - powiedziała, wydając się raczej nieprzekonana do tego i najwyraźniej potrzebując nieco więcej informacji od podopiecznej.

- Tak czy inaczej, dobrze że wróciłaś, nasza rodzina ma obecnie ręce pełne roboty, wiemy że Smoki coś kombinują, ale niestety nie mamy żadnych konkretów. Dobrze by było jakbyś spróbowała wyciągnąć jakieś informacje od mniejszych grup działających pod Akiyamą ale nie działaj na tyle ostro żeby przyciągnąć uwagę. - zadecydowała kobieta i przytaknęła jakby jeszcze sama przed sobą potwierdzając swój rozkaz po czym jeżeli Kubomi nie miała do niej dalszych pytań to skinęła do marionetkarki jeszcze raz i szybkim krokiem oddaliła się w sobie tylko znanym kierunku.

[Kubomi]

- Przepraszam za… brak konkretności. Wedle plotek, został złapany przez Jinchuuriki Dziewięcioogoniastego, a następnie zmiażdżony. Mimo wszystko potem pojawił się w miejscu ewakuacji. Może to zasługa Katsumi, skoro była obok niego i sama nie przeżyła? – przepraszającym tonem sprawnie się poprawiła, uzupełniając podane informacje o niezbędne szczegóły, zanim nie wysłuchała kolejnych słów, tym razem poleceń. Wyglądało na to, że jej obecnymi dyspozycjami będzie kąsania Smoczków i wyciąganie informacji, dało się zrobić. Osobiście jednak sądziła, że lepiej było by położyć nacisk na eliminacji mięsa armatniego wrogiej mafii, by powoli dusić ją liczebnością, ale to pozostawi do swojej inicjatywy.
- Oczywiście Tsume-sama, zajmę się wszystkim. – ukłoniła się do odchodzącej przełożonej, sama mając zamiar sprawnie zająć się pracą, nie chcąc zwlekać ze swoimi rozkazami.

[Arii]

1/17

Smoczyca
Zlecenie Specjalne (przeciw Smokom) B - Kubomi

---

Kobieta przez chwilę się jej przyglądał. Trwało to sekundkę, ale mogła wyczuć, że coś jeszcze dla niej planuje. Chwilę trwali w ciszy, dziewczyna musiała czuć potrzebę usłyszenia tego, co miała do powiedzenia, bo trzymanie jej w niepewności było niezbyt dobre... -Skoro już tu jesteś. W starej opuszczonej rezydencji Shimoyi ma coś się odbyć. Wiemy tyle, że Jaszczury coś tam przemycają lub chcą zacząć to robić. Gdybyś się tego dowiedziała lub zatrzymała przepływ ich informacji między sobą... Byłoby świetnie.- odwróciła się na pięcie i poszła przed siebie, zostawiając ją z tą informacją do przemyślenia. Czy wiedziała kim jest Shimoya? Raczej nie. Ale wiedziała, gdzie szukać. A to już było coś. W końcu była w najepszym miejscu do zbierania takich informacji... Tylko, żeby żadna śliska jaszczurka się o tym nie dowiedziała!

---

Dialogi:

Tsume

[Kubomi]

- Oczywiście, zajmę się tym Tsume-sama. – odpowiedziała, przyjmując rozkaz do wiadomości i wykonując delikatny ukłon na znak szacunku, gdy tylko przełożona opuściła jej pracownie. Odczekała parę sekund, zanim nie westchnęła, biorąc już swoje zwoje i kierując się na górę, do swojego gabinetu. Musiała zebrać informacje, zanim opracuje jakikolwiek plan czy pomysł. Gdy dotarła już do swojego miejsca dowodzenia, podeszła do swojego biurka, zrzucając już z siebie kimono i zaczynając zakładać swój opancerzony kombinezon. Podstawę na tego typu misjach polowych.
Przebrana, podeszła do zwojów znajdujących się na biurku, szukając w nich informacji o tygrysach jej podległych. Najłatwiej będzie zebrać pierwsze informacje od swoich podkomendnych, w końcu sama była Czarnym Tygrysem, warto było wykorzystać środki, do których ma dostęp. Szukała oczywiście w danych osób o zdolnościach sensorycznych, ale nie miało to ostatecznie większego znaczenia. Stukając swoimi obcasami podeszła do drzwi wejściowych do swojego gabinetu, otwierając je i szukając wzrokiem pierwszej-lepszej osoby do przekazania wieści.
- Tygrysy znajdujące się pod moją dyspozycją, które są tutaj lub w okolicy mają się do mnie jak najszybciej zgłosić, przekaż to! – poleciła momentalnie, dając małą chwilę na wątpliwości, zanim nie wróciła do swoich aktywności za biurkiem, czekając na swoich podkomendnych, przygotowując już sobie pliki do spisania informacji.

[Arii]

2/17

Smoczyca
Zlecenie Specjalne (przeciw Smokom) B - Kubomi

---

Białowłosa pożegnała ukłonem przełożoną i w końcu mogła chwilę poświęcić tylko sobie. Przejrzała zwoje starając się wyłapać, kto będzie pod jej skrzydłami i z kim przyjdzie jej pracować a przede wszystkim kogo wybrać do zbliżającego się zadania. Ale postawiła sprawy jasno wychodząc i informując o nagłej zbiórce w jej gabinecie.
Po kilku minutach przed Czarnym Tygrysem stała czwórka mężczyzn, każdy z nich wyglądał dość zwyczajnie, co plusowało zapewne w zadaniach zwiadowczych. Stali na baczność nie mając nawet odwagi, żeby spojrzeć się w jej oczy bez pozwolenia. Oddychali cicho i płytko. Widziała, że się stresują i nie chcą sami się odezwać bez jej zgody.
We wcześniej przejrzanych dokumentach widziała, że stali przed nią Hyuga Roken, Tan, Saneko i Yamanaka Okaro wszyscy z umiejętnościami sensorycznymi i idealnymi do zbierania informacji. Z raportów wynikało, że mają ogromne doświadczenie w zwalczaniu akcji Feniksów i Smoków na przestrzeni ostatnich trzech lat. Mają również kilka zasług względem wzbogacenia się ich rodziny. Sposoby, jakich używali nawet dla przełożonych są tajemnicą, ale póki działały na korzyść to nie był raczej wielki problem, że nie zdradzali swoich sztuczek. Kolejnym ich atutem była współpraca. Wszyscy siebie znali i dość często mieli okazję ze sobą wykonywać różne zlecenia. A kompetencje również się liczyły.

---

Dialogi:

Tsume

[Kubomi]

Czarna Tygrysica przyglądała się w milczeniu czwórce mężczyzn, nie wypowiadając ani słowa, tylko krążąc wzrokiem po każdym po kolei. Stresowali się i nie chcieli sprowokować jej gniewu, oznaczało to, że hierarchia w tym momencie działała wręcz wyśmienicie. Białowłosa w końcu pozwoliła sobie na drobny uśmiech zadowolenia, znajdowali się przed nią ludzie, którzy doskonale pasują do zadania postawionego przed nią. Doświadczoni shinobi ze zdolnościami sensorczynymi, więcej nie potrzebowała.
- Świetnie, że jesteście. Nawet nie wiecie jak zadowolona jestem mając pod sobą tak doświadczoną grupę. Możecie spocząć, a ja przejdę do rzeczy. – chrząknęła, w końcu się po paru sekundach odzywajac swoich przyjemnym, delikatnym głosem, splatając dłonie w piramidkę, zanim nie kontynuowała. – Mamy podejrzenia o tym, że w starej, opuszczonej rezydencji Shimoyi mają się odbyć „jakieś” działania Jaszczurów, bardzo możliwe, że już przemycają albo dopiero mają zamiar to robić. Celem jest dowiedzieć się co planują i jak bardzo są w to zaaangażowani. – w końcu przedstawiła, dosyć ogólny, zarys informacji, który sama otrzymała, obserwując przez ich chwilę ich reakcję, zanim nie wstała zza biurka i nie wykonała paru kroków, by go minąć i stanąć przy balkonie z widokiem na Shigashi.
- Chciałabym, abyście dokonali rozeznania i dowiedzieli się co tam planują lub kto może wiedzieć. Jednak największy nacisk ma być na subtelność. Nie chcę, aby Jaszczurki się dowiedziały, że są obserwowane przez nasz… nazwijmy to wywiad. Dlatego, przełóżcie to nad ryzyko i zróbmy wszystko spokojnie i precyzyjnie. Jakieś pytania lub uwagi?

[Arii]

3/17

Smoczyca
Zlecenie Specjalne (przeciw Smokom) B - Kubomi

---

Przez chwilę panowała cisza, aż białowłosa postanowiła się uśmiechnąć i wprowadzić czwórkę mężczyzn w zadanie. Od razu się rozluźnili, kiedy usłyszeli, że chodziło tylko o następne zadanie. wysłuchali jej w spokoju i chwilę odczekali, aż dostali możliwość do odezwania się. -Hyuga Roken. Jeżeli mogę, Kubomi-san.- wystąpił do przodu i ukłonił się delikatnie przed nią. Jego białe źrenice powiodły po towarzyszach i w końcu przeszedł do rzeczy. -Jeżeli chodzi o tą posiadłość to na pewno? Jest już od ponad roku opuszczona. Shimoya wraz ze swoją świtą i rodziną całkowicie wynieśli się z Shigashi. Według moich informacji powinien aktualnie znajdować się w okolicach Unii Samotnych Wydm albo Ryuuzaku. W zależności czy tak jak miał w zwyczaju przeprowadzać się co każdą porę roku. Jego posiadłość tutaj... Była plądrowana z pozostałości, jakiś marnych kopii dzieł sztuki i antyków dla niepoznaki, ale... To ruina, krótko mówiąc.- rozgadał się , ale reszta pokiwała głowami na jego słowa. Ale jeżeli nie była to żadna pomyłka to musieli tylko zrobić dla niej to co chciała. Dlatego jak tylko dostali odpowiedź wyruszyli swoimi drogami, aby sprawdzić wszystkie możliwe informacje.

Po kilku godzinach zaczęli do niej przychodzić. Kolejno. Pierw przekazali jej dość podobne informacje na temat warunków posiadłości, że nic specjalnego tam nie zauważyli, nikogo tam nie dostrzegli. Ostatni jednak wszedł Okaro, który miał lekką zadyszkę. -Przepraszam, że tak długo, ale trochę mi zajęło. Jaszczury planują pojutrze przemycić sporą ilość złota przez las wokół posiadłości Shimoyi. Nie było łatwo dostać takie informacje, ale jednak się udało. Grupa około dwudziestu ludzi, na której czele ma być niejaka Ika ma jakieś wyznaczone trasy wokół posiadłości. Ale wiem tylko tyle...- odetchnął głęboko i spojrzał się na swoją przełożoną. Dwa dni. Tyle mieli na przygotowania, ale wcześniej nie usłyszała nic o trasach...
-To będzie oznaczać, że te trasy są świetnie ukryte przed oczami...- Saneko westchnął i przeciągnął ręce ku górze.
-Jeżeli Byakugan tego nie wypatrzył...
-Nie tak, że nie wypatrzył. Mogłem źle szukać. A to oznacza, że ścieżki nie są widoczne z góry... A muszą być pod czymś...- cała czwórka wymieniła się swoim zdaniem, szukając rozwiązania. Jeżeli ścieżki były pod ich nogami to musieli znaleźć do nich wejścia. Gdzie mogły się zaczynać? Kubomi miała dość informacji, aby coś zaplanować w końcu teraz to ona była szefem i zarządzała swoimi sprawami, które otrzymywała. A to oznaczać mogło, że jej doświadczenie wojenne mogło się idealnie przydać. Już tam widziała jak się dowodzi i jak reaguje się w podobnych sytuacjach z niewiadomymi.

---

Dialogi:

Tsume
Roken
Okaro
Saneko
Tan

[Kubomi]

Skinięciem głowy dała znak, żeby jej podkomendny się odezwał. W milczeniu, bez jakichkolwiek gestów i ruchów słuchała jego słów, w zastanowieniu opierając swój podbródek o swoją dłoń. Więc posiadłość była opuszczona… dotąd nie za bardzo interesowała się takimi rzeczami, więc tego nie wiedziała, ale skoro miała do dyspozycji tak utalentowanych zwiadowców, udało się odpowiedzieć na tą zagwostkę. Jednak nie było mowy o pomyłce, właściwie opuszczona ruina była jeszcze lepsza dla nielegalnych interesów.
- Tak czy siak, wykonajcie moje rozkazy, jestem pewna, że informacje nie są pomyłką i musimy się upewnić. Otrzymacie zapłatę za rekonesans, więc koniec końców będziecie zadowoleni. – odpowiedziała krótko i sucho, nie wdając się w żadną dyskusję. Ot, podkreślenie wagi sytuacji i ich posłanie. Obserwowała jak odchodzą, biorąc się do swojej pracy, gdy sama odwróciła głowę w kierunku okna i panoramy miasta, biorąc także w dłoń lampkę z winem, by się po prostu relaksować.

---

Słuchając pierwszych raportów, stukała swoim pazurem o biurko, delikatnie niezadowolona rezultatami. Najwyraźniej to jednak była pomyłka…? Otworzyła już usta, gdy w końcu wszedł Okaro, wyraźnie z zadyszką, na co białowłosa spojrzała z zaciekawieniem na niego. Zaczęła go słuchać z pokerową miną, tym razem jednak nie wykonywała gestów niezadowolenie. Wewnętrznie była nawet… zadowolona?
- Świetnie. To już nam maluje obraz sytuacji… od kogo się tego dowiedziałeś? Czy jest to ktoś kogo można próbować przechwycić dla wyciągnięcia szczegółów? – sięgnęła do szufladki biurka, by wyciągnąć spory plik ryo i zaczynając je szybko przeliczać w dłoniach, podzieliła go na cztery oddzielne, przysuwając je w ich kierunku. Godna zapłata za dotychczasowe działania. – Czyli najpewniej mamy do czynienia z podziemnymi ścieżkami, nie taka niepopularna metoda w tym świecie, ale wymagająca zaangażowania. Albo będzie im to dłużej służyło albo tego złota jest na tyle, że istotnie ich wspomoże. – mruknęła, opierając się ciężej o oparcie krzesła myślac. Skoro wcześniej nic nie wypatrzyli oznacza to, że prawdopodobnie Smoki nie wystawiły żadnej czujki, by nie przykuwać zbędnej uwagi. Teraz najlogiczniejszą opcją wydawało się przechwycenie kogoś kto wie o tej operacji i go przesłuchanie, by odkryć wejścia do tuneli.
- Wiesz może skąd dokąd przemycają te złoto? Pozwoliłoby nam to określić kierunki i być może powoli zawęzić poszukiwania… - powoli kształtowały się już idee w jej głowie, ale musiała poznać ostatnie niewiadome. Była doświadczoną weteranką wojenną, miała zamiar to zwyciężyć nieważne co.