Manjiro [Gotowa do sprawdzenia]

[Manjiro]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Manjiro
NAZWISKO: Watanabe
KLAN: Hōzuki
PRZYNALEŻNOŚĆ: Shigashi no Kibu | Rodzina Akiyama | Watanabe Minashigo-in
WIEK: 15 lat
DATA URODZENIA: 378r.
PŁEĆ: Mężczyzna
WZROST | WAGA: 157cm | 44kg
RANGA: Kasshokara

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:

Manjiro jak na dziecko przystało posiada jeszcze nieco okrągłą buzię która dopiero zaczyna nabierać męskich rys i kształtów. Z tego powodu prezentuje się on raczej całkiem niewinnie i bezbronnie. Gdy przebywa wśród rodzeństwa bardzo często na tej uroczej buzi widnieje uśmiech bądź zaciekawienie wywołane tym co dzieje się wkoło.
Jest raczej niski nawet jak na swój wiek, a posturę ma wyjątków szczupłą dlatego nie wyróżnia się w tej kwestii absolutnie niczym z tłumu. Na głowie nosi raczej prostą fryzurę znaną na całym świecie, tak zwany artystyczny nieład choć w przypadku tego chłopaka jest ona mimo wszystko wyjątkowa. Wszystko za sprawą długich niebieskich włosów Manjiro, które przez swoją podatność na wilgoć uzyskują delikatny skręt który kształtem przypomina płomienie.
Prócz włosów to co rzuca się również w oczy i zapada w pamięć w przypadku młodzieńca to jasna karnacja oraz żółte oczy.

UBIÓR:

Jak na sierotę przystało strój w którym na codzień można zauważyć Watanabe jest raczej skromny i kiepskiej jakości. Górną część ciała zakrywa szara postrzępiona koszulka z krótkim rękawem na którą zakłada niegdyś brązową choć teraz już miejscami wyblakłą kamizelkę bez guzików. Na nogach nosi za to w delikatnie lepszej kondycji czarne spodnie sięgające do kostek. Z reguły też porusza się boso bądź owija stopy jakimś kawałkiem ciemnego materiału.
Jednak praca dla jednej z rodzin przynosi korzyści i chłopak posiada jeszcze jeden strój z którego jest bardzo dumny. Składa się on co prawda z nieco przy dużej białej koszuli oraz spodni przewiązanych i ściśniętych czarnym materiałowym pasem. Na wierzch dodatkowo zakłada również płaszcz o szerokim, głębokim kapturze w kolorze zbliżonym do kremowego. Natomiast na nogi przyodziewa wysokie, sięgające po same kolana czarne skórzane buty.
Jest to jednak strój odświętny który dosyć rzadko można na nim zauważyć ponieważ młodzieniec nie chce specjalnie wyróżniać się w mieście psując tym samym swojej łatki biednej sieroty jak i chroni w ten sposób ubrania przed zniszczeniem.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:

• Długie, "ogniste", niebieskie włosy
• Blada skóra
• Żółte oczy
• Niebieski makijaż oczu oraz ust
• Ostre zęby

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:

Manjiro jest najnormalniejszym dzieciakiem na świecie. Lubi się bawić, nie przepada za obcymi i jest ciekaw świata który go otacza. Gdy kogoś lubi uśmiecha się, gdy jest smutny płaczę gdy się boi kryje się, a gdy jest zły...zabija. Najnormalniejszy dzieciak pod słońcem. Oczywiście jeśli uznamy, że normalność to pojęcie względne bo jeśli oceniać go według ogólnie przyjętych zasad to niestety sprawa ma się nieco inaczej.
Wszystko za sprawą nieprzyjemnej przeszłości, która wywarła na jego psychikę bardzo duży wpływ ale czy można było winić go za to? To już chyba każdy indywidualnie powinien odpowiedzieć sobie na to pytanie. Wracając jednak do tematu samego Watanabe. Mimo, że na pierwszy rzut oka chłopak wydawać się może czasem dziecinny to wykazuje się sprytem przewyższającym większość jego rówieśników, a dla przetrwania zarówno swojego jak i rodzeństwa posunąć się może do wszystkiego. Jednak zazwyczaj woli działać z tyłu. Nie lubi też wyrażać swojej opinii, ani rozmawiać z kimś z poza rodziny.
Manjiro posiada w sobie również coś z czego nie do końca zdaje sobie sprawę. Coś co niczym morska bestia skrywa się głęboko pod powierzchnią wody w jego umyśle.

CIEKAWOSTKI:

• Lubi bawić się w chowanego
• Woli słuchać i obserwować niż prowadzić rozmowę
• Boi się samotności
• NIE lubi lekarzy/medyków/weterynarzy
• Nie umie czytać

NINDO:

"Mowa jest srebrem, a milczenie złotem"

HISTORIA:

Kim jestem? Skąd pochodzę? Czym jestem? Jak się nazywam? Skąd się tu wziąłem? To tylko niektóre z ogromu pytań na które Manjiro nie jest w stanie szczerze przed sobą odpowiedzieć, a wszystko to przez to, że pierwsze wspomnienie do którego sięga jego pamięć to te z sierocinca.
Właśnie dlatego nie zdaje sobie sprawy, że formalnie jest obywatelem Cesarstwa należąc do jednego z tamtejszych rodów. Był zwyczajnie za mały by pamiętać jak piraci odebrali go jego rodzicom ich samych pozbawiając przy tym życia, a następnie odsprzedali sierocincowi Watanabe.
Życie sieroty, nawet tej która nie trafiła na bruk lecz pod dach sierocinca nie rzadko bywa ciężki, a życie sierot z Watanabe należało do tych które nazwać można było koszmarnym. Wspomnienia z tamtego czasu bardzo mocno wpłynęły na Manjiro czyniąc go kimś zupełnie innym niż prawdopodobnie mógłby się stać dorastając w kochającej rodzinie.
Zdolności chłopca bardzo fascynowały Watanabe Mikayo, założyciela owego przybytku który prócz zapewniania czterech ścian samotnym dzieciakom zapewniła również samemu Mikayo idealne miejsce do prowadzenia swoich eksperymentów i badań. Chyba nie było żadnego dziecka które by uniknęło testów "Ojca". Manjiro niejednokrotnie przez te badania znajdował się na skroju wyczerpania, na skraju śmierci słysząc najczęściej słowa "to bardziej zaboli mnie niż ciebie", "robię to dla ciebie" bądź inne podobne bzdury. Dodatkowo z początku swojego pobytu w sierocinciu Mikayo trzymał go w specjalnym szklanym naczyniu przypominającym duże akwarium praktycznie w całości wypełnione wodą. Izolując w ten sposób chłopca od pozostałych dzieci które podczas gdy on przebywał sam ze sobą mogły choć częściowo się poznawać między sobą. Prawdopodobnie dlatego gdy doktor wypuścił Manjiro do reszty większość "rodzeństwa" spoglądała na niego z góry, wyśmiewała jego wygląd... Dzieci potrafią być okrutne. Czasem nawet bardziej niż dorośli.
Na szczęście w całym tym mroku który go otaczał powoli zapały się kolejne płomyki nadziej, akceptacji, radości pod postacią kilku osób. Pierwsza z nich był straszy chłopiec o również nietypowych włosach imieniem Zankoku. Chłopak jako pierwszy wyciągnął dłoń w kierunku siedzącego w kącie samotnego Manjiro. Właściwie to był to jeden z najpiękniejszych dni w życiu niebieskowłosego.
Gdy wszyscy bawili się w swoich grupkach Manjiro jak zwykle siedział samemu w kącie by przypadkiem nikomu nie przeszkadzać obejmując ramionami kolana i obserwował. Gdy jakby znikąd wyrósł przed nim chłopak o licznych bliznach na ciele i intensywnie niebieskich oczach. W pierwszej chwili Manjiro spodziewał się że zostanie uderzony, opluty czy chłopak będzie mu kazał iść gdzieś indziej jednak tamtego dnia stało się coś czego nie spodziewał się doświadczyć. Zamiast bólu ktoś wyciągnął ku niemu dłoń, uśmiechnął się i zapytał go o imię.
Postać Zankoku rozjaśniała tamtego dnia w oczach chłopca jak nikt przedtem i to właściwie za jego sprawą przestał być gnębiony przez resztę dzieci oraz poznał pozostałą resztę swojego "prawdziwego rodzeństwa". Ludzi których naprawdę nazwał rodziną.
Parę lat później gdy nastąpił swgo rodzaju bunt wśród podopiecznych sierocinca i nadążyła się okazja Manjiro bez cienia zawahania wiedział z kim chce uciec w świat podążając za swoim "słońcem" trafiając do jednej z trzech rodzin mafijnych Shigashi no Kibu.

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Sztylet x2 <Przy pasie>

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Klik
PH: Klik
MISJE (dla klanu / inne):
D -
C -
B -
A -
S -
WYPRAWY:
C -
B -
A -
S -
EVENTY:
PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Manjiro]

GOTOWA

[Moderator]

  Ukryty tekst

[Manjiro]

  Ukryty tekst

[Moderator]

  Ukryty tekst

[Manjiro]

  Ukryty tekst

[Moderator]

Akcept

  Ukryty tekst