Bar "Szkarłatna speluna"

[Yuu]

Szkarłatna speluna, jedna z większych typowych chamowni (nie mylić z hamownią dzisiejszych czasów, nikt tu nie sprawdzi ile koni poniżej serii wypluwa twoja 20 letnie auto) wydawała się Yuu idealnym miejscem na relaks. To tu z ludzi wychodziły podstawowe instynkty i ich prawdziwe motywy w przeciwieństwie do zakłamania i wszechobecnej sztucznej "uprzejmości" tak często obecnych w lokalach wyższej półki. Jaki był plan? Bardzo niekonkretny. Chłopak zabrał z jednej ze swoich kryjówek w której odpoczywał po misji drobny węgielek służący do rysowania i ruszył czym prędzej do owego baru. Zbliżało się późne popołudnie, ludzie powoli kończyli swoje codzienne prace aby być w stanie wydać zarobione drobniaki w spelunie i wypełnić ją po brzegi (tak jak wypełnić samych siebie po brzegi alkoholem).
Na miejscu na szczęście okazało się że sala nie jest jeszcze pełna a dodatkowo ulubione miejsce chłopaka było wolne, w rogu, z tyłu knajpy gdzie siedząc można było dyskretnie mieć oko na prawie całą sale i wejście. Paranoi nigdy za wiele.
Młodzieniec skinął głową do karczmarza, są w takich miastach ludzie którzy przez koneksje nie muszą płacić za alkohol w większości barów, ale za to w innych mogą liczyć tylko na wpierdol. Tutaj Yuu postanowił się tylko przywitać, wiedział ze póki co nikt nie będzie mu przeszkadzał nawet jeśli nie zamówi nic do picia. A jak dalej potoczy się noc? Kto wie.
Przysiadł na spokojnie, wyjął swój węgielek, stworzył pojedynczą kartkę papieru i zabrał się do szkicowania rzeczy które akurat wpadały mu w oko. Nóż wbity w stół, stary zniszczony przez życie i używki menel, usługujące dziewka którą można było nazwać atrakcyjną co najwyżej zanim przyjęła tutaj pracę. Szkicując co jakiś czas odrywał oczy aby spojrzeć kto akurat wchodzi do środka. Może zdarzy się jakaś bardziej interaktywne inspiracja?

[Mai]

• Podróż zaprowadziła chłopaka aż do osady Shigashi no Kibu. Dostrzegł On wioskę na horyzoncie jakieś kilka godzin marszu po tym, jak na nieco dłuższą chwilę zrobił sobie przystanek tuż przy granicy Shigashi z Sabishi. Wędrował przez wiele dni i był już wyczerpany, postanowił już sobie odpuścić kierowanie się swoim aspołecznym trybem życia i nie szukać sobie na siłę gdzieś noclegu na uboczu, tylko jak cywilizowany człowiek pójść do pokoju do jakiejś karczmy czy innej noclegowni jakich w tej miejscowości na pewno nie brakowało. Chwila spaceru po ulicach wystarczyła by chłopak mniej więcej przeanalizował w jakiego typu otoczeniu się znajduje, na pierwszy rzut oka uznał, że jest tu neutralnie jeśli chodzi o kwestie polityczne, bez przewagi ani władzy leżącej w rękach któregoś z rodów czy szczepów, po prostu takie o, miasto kupieckie. Mai sam na siebie też niespecjalnie zwracał uwagę czy sprawiał wrażenie jakiegoś nietutejszego, ot taki sobie idący chłopak w czarnym płaszczyku z założonym na łeb kapturem. Sam w sumie nie był pewny, jakie podejście mają tutejsi mieszkańcy do członków klanu z jakiego pochodził młody Kaguya, jednak On nigdy nie posiadł dwóch kropek na czole po których łatwo można było rozpoznać jednego z kościanych wojowników, więc na dobrą sprawę przebywając w tym mieście mógł przyjąć on dowolną tożsamość, w zależności czy sytuacja będzie tego wymagać. Nie miał On zamiaru zabawić tu na długo, co najwyżej przespać się dzień - może dwa w normalnym łóżku, porządnie coś zjeść, wykąpać się i ruszyć w dalszą podróż.
  Podczas przemarszu ulicami Shigashi minął On miejsce, które przykuło jego uwagę, "Szkarłatna speluna", jakże urocza nazwa. Klimat tego miejsca był wyczuwalny na kilometr, choć wpaść można na to już po samej nazwie, to potwierdzało to jedynie obecny tu smród palonego bagiennego zielska, tytoniu, a po bliższym podejściu można było wyczuć zapach bardziej ciekłych substancji typu wódka czy sake. I to wcale nie musiało oznaczać, że teraz ktoś tam siedzi i tak imprezuje, to miejsce po prostu było tym przesiąknięte. Wydało się być dziwnie zachęcające dla młodego Kaguy'i, który w poszukiwaniu może jakiegoś towarzystwa, może chwili odpoczynku od marszu, postanowił wejść do środka.
  Po przekroczeniu progu drzwi, od razu zdjął kaptur i szybko zmierzył wzrokiem całe pomieszczenie. Stawiając spokojnie kroki, podszedł nieco bliżej baru, po czym przysiadł się do lady, zwracając na siebie uwagę barmana.
  - Too ten. Jakiś sok jabłkowy i coś do jedzenia, ze trzy porcje, no nie wiem na przykład niech będzie Dango, powinno wystarczyć. A potem dwusetke sake. - Chłopak złożył zamówienie i po uiszczeniu zapłaty, oparł się rękoma o ladę w oczekiwaniu aż barman przyniesie picie wraz z posiłkiem, zaczął powoli obserwować pomieszczenie w którym się znajdywał jak i ludzi w nim przebywających, oczywiście subtelnie, tak by nie został przez nikogo posądzony o jakieś gapienie się albo kombinowanie.

[Yuu]

Yuu zdążył naszkicować już wszystkie swoje poprzednie dzieła, czyli menela, nóż oraz niezbyt piękną dziewczynę i każda z tych kreacji zajęła mu mniej więcej 1/4 kartki. No więc nieubłaganie zbliżał się czas na dokonanie ostatniego bazgrołu, przynajmniej jeśli brać pod uwagę tą kartkę i utrzymanie takiego samego rozmiaru dla wszystkich dzieł. Inspiracja można by powiedzieć przyszła sama gdyż kiedy akurat chłopak robił sobie regularną przerwę na przejrzenie otoczenia do środka speluny wszedł niecodziennie wyglądający młodzieniec. Bardzo do Yuu podobny jeśli brać pod uwagę wymiary, czyli głównie wzrost i wagę, oraz też należał zdecydowanie do wyróżniających się w znacznym stopniu przez okropną bladość. Dodatkowo był dosyć odważny, otwarcie pokazując twarz, Yuu cały czas siedział pod kapturem. Co mogło sprowadzać chłopaka do takiego miejsce, na pierwszy rzut oka nie pasował do atmosfery jaka tu panowała, hmmm. Wielka niewiadoma. Młodzieniec postanowił dać akcji samej sobie nieco czasu podczas kiedy sam zabrał się za szkicowanie swojego ostatniego dzieła. Po niespełna dwóch-trzech minutach było gotowe, w końcu to tylko szkic. Szpon zwinął kartę ze szkicami w mały samolocik, po czym szybko stworzył jeszcze jedną i zawarł na niej swoje zamówienie, by po chwili i tą kartę zwinąć w samolot.
Siły lotnicze Rodziny Yoshida gotowe do startu 3...2...1... Oba samolociki pofrunęły jakby same z siebie, oba blisko dachu aby przypadkiem nie zostać strąconymi. Kiedy już były gotowe do lądowania oba zaczęły pikować w dół, ten ze szkicami wleciał prosto we włosy bladego chłopaka, a ten z zamówieniem wylądował zaraz przed karczmarzem. Na zamówieniu była prośba o zamówienie tego samego co właśnie owy blady nieznajomy, a portret przedstawiony za pomocą węgla wyglądał mniej więcej tak.

Tyle że oczy skierowane były agresywnie w swoją stronę pokazując wyraźnego zeza. Gdyby chłopak zamierzał się rozglądać Yuu pokaże mu się, gestem zapraszając żeby usiadł z nim przy stole.

[Mai]

• Mai wyciągnął ze swoich włosów samolocik, po rozwinięciu wpadł w konsternacje, nie wiedział co o tym myśleć, ktoś ładnie rysuje ale dużo czasu na zastanowienie się nad tym piętnastolatek za bardzo nie miał, nawet nie zdążył się od razu obejrzeć za siebie, bo karczmarz odwrócił jego uwagę podając chłopakowi wcześniejsze zamówienie tuż po tym jak ten rozwinął samolocik ze swoim portretem. Sam oberżysta natomiast wziął drugi samolocik, odczytał i powędrował gdzieś na zaplecze, zapewne w celu przygotowania kolejnego zamówienia.
  Młody Kaguya przechylił praktycznie na raz dwusetke sake, zapijając ją sokiem jabłkowym, tak o, rekreacyjnie. Dopiero po tych czynnościach odwrócił się, by spojrzeć kto to miał taki talent w tworzeniu papierowych samolocików. Dostrzegł zakapturzonego gościa który do niego macha, jakby gestem przywołującym. Cóż, była to rzecz, której chciał Mai uniknąć, jednak wychodzi na to że w jakiś nieznany mu sposób zwrócił na siebie uwagę, albo po prostu miał do czynienia ze specyficzną personą, albo jedno i drugie. Chłopak wziął talerz wraz ze swoimi Dango i szklankę z sokiem, po czym podszedł do stoliczka przy którym siedział zaczepiający go nieznajomy, położył swoje rzeczy i się przysiadł.
  - No, ładny obrazek. - Rzucił do nieznajomego, dopiero teraz, gdy usiadł bliżej mógł dostrzec szczegółowo aparycje tego koleszki, czyli na przykład wystające spod kaptura białe oczy, na które opadały równie białe włosy. Tak, zdecydowanie była to osoba na swój sposób specyficzna, trochę tak jak Mai, tylko pewnie w nieco innym kontekście.
  - Tylko... No właśnie, w sumie to co? -

[Yuu]

Yuu czekał aż jego zaczepka oraz zamówienie zostaną zrealizowane. Nie musiał czekać długo. Najpierw przyszedł chłopak.
- Dzięki. - Odpowiedział od razu na komplement i zrzucił kaptur zasłaniający mu głowę. Uśmiechnął się też w bardzo nieznaczny sposób, aby wyglądać bardziej sympatycznie. - Długo pracowałem żeby uchwycić wszystkie pryszcze tego menela. - dodał zaraz.
Przez chwilę po prostu przyglądał się nieznajomemu po czym odpowiedział mu na dręczące go pytanie.
- W piździe szkło. - Uśmiechnął się szerzej ciesząc się ze swojego idiotyzmu - Zastanawiam się co ktoś wyglądający tak jak ty robi w takim miejscu jak to, jakimś zabójcą jesteś? Shinobim? - Raczej nie obstawiał że nieznajomy jest po prostu idiotą i faktycznie pojawił się w niestosownym dla siebie miejscu, niektórzy po prostu nie wyglądali w sposób wskazujący oczywiste połączenie z ich zawodem... Ale to właśnie na takich zazwyczaj należało najbardziej uważać. Czego jednak tak naprawdę sam chciał Yuu od kolesia przed nim? Zapoznać się? Zrekrutować? Pokazać gdzie jego miejsce? Wybadać czy nie jest z konkurencji? Czy tylko zaspokoić ciekawośc? Póki co zdecydowanie to ostatnie, ale swoje opcje zamierzał mieć otwarte w zależności od tego jak dalej potoczy się rozmowa. Rzadko robił coś co by wymagało jakiejś inicjatywy, ale ponieważ zazwyczaj tego unikał chciał sprawdzić jak mu to wyjdzie i zwyczajnie zrobić coś innego.
Zaraz po jego słowach zjawiła się naszkicowana wcześniej niezbyt piękna dziewka pracująca tu w roli kelnerki wraz z zamówieniem Yuu który od razu przejmując sake do rąk przekierował ją wprost do swojego gardła, i również popił sokiem aby zresetować smak przed pojedynczym gryzem dango.
- Pyszne. - stwierdził uśmiechając się jeszcze do dziewki - Paskudne, ale na zagryzke się nadają - dodał kiedy już odeszła.

[Gundan]

Misja Rangi D

To Moje!

Zdawałeś sobie sprawę, że konfrontacja z kimś pokroju owego mężczyzny może nie skończyć się dla ciebie zbyt kolorowo więc ratowałeś się ucieczką. W świecie shinobi bardzo ważna umiejętnością była ocena siły przeciwnika o ile chciało się dożyć starości. Nie koniecznie późnej bo na to zbyt wielkich szans nie ma ale jakiekolwiek starości. Choć z drugiej strony gdyby ktoś wiedział o Twojej przynależności do jednej z trzech rodzin mafijnych jej honor mógłby na tym dosyć mocno ucierpieć.
Gdy wybiegłeś za progi zacnego przybytku jakim była speluna próbowałeś zamknąć za sobą drzwi jednak już wtedy poczułeś że Goro najprawdopodobniej pięścią w nie uderzył licząc, że te się pod wpływem uderzenia otworzą. Jednak twoje ciało w tamtej chwili stanowiło swoistą blokadę. Jedno było pewne, ucieczka przed napastnikiem mogła być bardzo trudnym zadaniem. W końcu istniało wysokie ryzyko, że mógłby Cię dopaść po nawet nie tak długim pościgu. Poza tym uciekając napewno nie uda Ci się zarobić na chleb. Więc pytanie czy faktycznie była to ścieżka którą chciałeś obrać? Czy to był jedyny sposób żeby się jeszcze jakoś z tego wykaraskać?
Tak wiele pytań, tak mało czasu na odpowiedź. Obecnie znajdowałeś się dosłownie za drzwiami, które otrzymały kilka ciosów i znając życie zaraz dostaną również kopa który może umożliwić wyjście napastnikowi. Jednak poza łomotem słyszysz również poruszenie wewnątrz, jakby ktoś energicznie wstał odsuwając krzesło, a później dźwięk rozbijanego szkła.
Chyba szczęście Ci trochę dopisywało, no chyba że jednak nie do końca. Ale decyzja co zrobisz należała do ciebie, wybieraj mądrze.

9/15

[Mai]

• - A na kogo ja Ci wyglądam? Lepiej sam powiedz co jest powodem twej obecności w tak kunsztownym lokalu jak ten. - Zapytał, po czym zbrechtał lekko pod nosem. Mai generalnie ani na zabójce ani nawet na shinobi specjalnie nie wyglądał, przynajmniej na pierwszy rzut oka, tak to wyglądał raczej jak zwykły chłoposzek, a podobnych do niego na świecie na pewno były setki, no poza tym, że chodził w czarnym płaszczu narzuconym na gołą klatę, ale to szczególik na który mało kto zwraca uwagę.- Jakie shinobi? Cholera opalił żeś się czegoś? Ja to tu... Przyszedłem se zjeść. I wypić. I zaraz lecę dalej. - Odparł swojemu rozmówcy szeroko się uśmiechając. Sięgnął po patyczek z trzema Dango, które szybko wsunął wszystkie na raz i obcierając usta znów skierował wzrok na Yuu. - Bo co? Bo se tu wlazłem jak do siebie? - Młody Kaguya był w tej okolicy po raz pierwszy i nie wiedział o mafiach czy innych Yakuzach, które akurat trzęsły okolicą, a to, że jego nowy białowłosy kolega mógłby mieć jakiekolwiek powiązania w jakichś szemranych układach też było jedną z ostatnich rzeczy na jakie by teraz mógł wpaść. - Nazywasz Ty sie k*rwa jakoś? - Rzucił pewnym siebie tonem, nie obchodziło go jakoś specjalnie kim był człowiek z którym rozmawia i jakoś by to się żyło dalej bez tej informacji, ale jednak nie można odmówić mu specyficznej aury jaka go otacza, może to przez wzgląd na te rysunki, albo jego niecodzienny wygląd i tatuaże, albo to zachowanie, cholera wie.

[Yuu]

- Wyglądasz mi na debila, albo kogoś silnego. Może oba? Ale nie mam pewności. - Tutaj zrobił krótką pauzę - Oh, nieuprzejmie, pierwszy spytałem, ale niech ci będzie. "Mama" Kazała mi znaleźć paru ładnych młodych chłopców do burdelu, nie chcę żebyś poczuł się naglę spięty, ale właśnie odbywa się twoja wstępna rozmowa o pracę.
Yuu uśmiechnął się szeroko mówiąc to oraz zerknął na w znacznym stopniu odkryte przez płaszcz ciało rówieśnika a następnie powrócił do patrzenia się w oczy sprawdzając jak blady zareaguje na prowokację, czy tamten odbierze to w ogóle jako ironię czy może ta nie trafi do niego? Wielka niewiadoma ale to właśnie sprawiało że sytuacja była interesująca.
Bingo, po zaprzeczniu chłopak od razu wiedział że jego rozmówca faktycznie jest najprawdopodobniej shinobim, jak widać też umiał zastosować sarkazm, ale za to jego wygląd absolutnie nic mu nie mówił. Przewertował parę klanów w głowie i nie zauważył podobieństw do któregokolwiek z nich. Zakładał że nie dowie się niczego pytając wprost, pewnie musiałby go sprawdzić w praktyce. To mogło by być... zabawne.
- Widzisz, to nie jest zbyt bezpieczne miasto. Nie ma żadnej gwarancji że ktoś po wyjściu zjeść i napić się wróci później bezpiecznie do domu... - Rzucił tak jakby od niechcenia po prostu tworząc konwersację, kiedy to mówił sięgnął za plecy aby wyjąć zza nich kartkę którą następnie zaczął sobie powoli wyginać tworząc z niej nieśpiesznie pewien kształt. Wolał to niż dojadać dango które zdecydowanie nie pasowały jego gustom zważając głównie na ich niską jakość.
- Mam imię, ale musiałbyś pokazać że jesteś coś warty żeby je poznać. Inaczej nawet nie miałbyś pewności czy podałem ci prawdziwe. - Uśmiechnął się lekko samemu nie pytając o imię. - To już wypiłeś i zjadłeś? Może masz ochotę się sprawdzić?
Prosta propozycja, o człowieku najwięcej można się dowiedzieć w walce. A co później po tym całym dowiedzeniu Yuu chciał zrobić? Nie miał pojęcia.
Kiedy skończył przedstawiać swoją propozycję wyrzucił na stół już stworzone proste dzieło dając znać że jest gotowy odejść od stołu.

[Mai]

• - Phhhhhhh... Chyba Cie pop*erdoliło zboku. - Rzekł gdy usłyszał zdanie, coś o jakichś pracach w burdelu, koleś był dobrze odstrzelony. - A taki chłoposzek jak Ty? Bielusieńkie oczy i włoski, też młode ciałko i jeszcze te tatuażyki, mmm... Myślę że większość zbolasów zdecydowanie preferowałaby kogoś o bardziej nietuzinkowej aparycji, jak Twoja, chociaż wychodzi na to że już zdążyłeś się tam ustawić, pewnie ciężką pracą, pheh. Tylko pytanie jako kto, rekruter k*rwa? - Mówiąc totalnie ironicznie ciągle głupio się szczerzył, liczył na wyprowadzenie swojego rozmówcy z równowagi, jednak najwidoczniej ten także potrafił posługiwać się ironią i żartem, no i był raczej zdystansowany do siebie, bo Mai szczerze wątpił w prawdziwość słów człowieka obok którego siedział, oczywiście tych na temat burdeli.
  - A czemu miałbym bezpiecznie nie wrócić do domu? Jest tu więcej takich zboków? To pakuje się czym prędzej. - Jeszcze przez chwilę na jego twarzy można było widać głupkowate zadowolenie i generalnie całej sytuacji towarzyszył mocno dziwny i ironiczno-prześmiewczy klimat. W jednej chwili jednak twarz młodego Kaguyi zalała się całkowicie powagą, tak jakby chciał niewerbalnie przekazać, że dość już tego chrzanienia.
  - Jeśli chciałeś mnie rozdrażnić cwaniaczku, to Ci się udało, wychodzimy. - Powiedział w odpowiedzi na tekst tamtego, gdy białowłosy powiedział tam coś o zasługiwaniu na poznawanie swoich imion czy coś. Mai starał się raczej unikać tego typu sytuacji, jednak zbyt wysoka pewność siebie i cwaniactwo u innych ludzi to była zawsze cecha którą pogardzał i którą tępił, więc wykorzysta sytuacje do utarcia nosa temu koleszce, może być też to dobra okazja by sprawdzić swoje umiejętności. Dokończył ostatnie Dango które przepił końcówką soku, po czym chwycił za talerz wraz z kubkiem i wstał od stołu, aby odłożyć je barman'owi na ladę.
  Chłopak podziękował za posiłek, narzucił kaptur na swoją głowę i powoli zaczął kierować się w stronę wyjścia odwracając co chwilę swój wzrok do Yuu, by zobaczyć czy ten za nim idzie czy stwierdził że jednak tu zostaje.

[Yuu]

Yuu nie zwracał uwagi na niby to obelgi rzucane to zapewne ironicznie z powrotem w jego stronę po prowokacji. Zbywał je wszystkie uśmiechem ale nie chciało mu się już dalej odpowiadać, nie widział sensu w ciągnięciu tej przepychanki słownej, uzyskał wynik eksperymentu którym wybadywał chłopaka.
- Może jeszcze przyjdzie ci poznać ciemną stronę tego miasta... A może nie, zobaczymy. - Rzucił znowu niewiele dającą odpowiedź, jednak odpowiedzieć coś zdecydowanie należało. Po tej sytuacji nastąpiła nagła zmiana atmosfery. Widać sprowokowany młodzieniec nie dość że nie bał się czegoś udowodnić w walce, to wręcz aż go do tego ciągnęło! Taką postawę Yuu mógł docenić, proste i przejrzyste zasady zaraz po daniu sobie w morde. Tak właściwie działała znaczna część hierarchii mafii, ale jego rozmówca za pewnie nie miał o tym jak wiedzieć. Yuu powstrzymał się od komentarza "panie przodem" kiedy wstawali od stołu, nie miał pojęcia czy wkurzony czarnowłosy nie rozpętałby walki wtedy już tutaj w spelunie, a potencjalne zniszczenia przy takiej walce nie były czymś co mafioza chciał mieć na swojej głowie, już i tak za dużo ostatnio w tym mieście namieszał. Po odniesieniu kulturalnie naczyń (czego chłopak zazwyczaj nie robił, ale jak jego towarzysz się za to zabrał to już wypadało postąpić podobnie) grzecznie podążał za przewodnikiem w czarnym płaszczu aż nie znaleźli się za drzwiami szkarłatnej speluny.
- No i co teraz? Mamy dać sobie po mordzie, czy może preferujesz szlachetny pojedynek. Pieści? Broń biała? Ninjustu? Styl otwarty? - Zasypywał pytaniami będąc ciekawym jaką broń ewentualnie wybrałby jego być może przyszły "przeciwnik". Dodatkowo nie pokazywał w żaden sposób zdenerwowania czy podekscytowania, cały czas delikatnie i jakby uprzejmie uśmiechał się patrząc w jasnoniebieskie oczy.

[Mai]

• - Skończ bredzić, walka dla samej walki jest bezsensu. - Odparł zarozumiale ze znudzoną miną, krzyżując ręce na klatce piersiowej. Tak na prawdę to w ogóle nie zależało mu na rozlewie krwi, a wcześniejsze zdenerwowanie wykorzystał jako pretekst i teraz gdy wyciągnął go z knajpy, mogli spokojnie pokazać sobie na wzajem manifestacje znanych przez siebie sztuk ninja. A co do walki to sprawa była prosta, po co się lać skoro nikt nic na tym nie zyska? Ani jeden ani drugi raczej nie czuł się urażony w jakiś sposób przez swojego rozmówce, ani jakoś specjalnie nie weszli Oni sobie w paradę, ot takie zwykłe wzajemne przedrzeźnianie się dwóch piętnastolatków w knajpie, no z tym, że oboje potrafili wywijać cuda niewidy jak kontrola papieru czy też manipulacja szkieletem, a często gdy drogi tego typu ludzi się krzyżują, wówczas dochodzi do różnych sytuacji, często totalnie zbędnych i niepotrzebnych, ale za to widowiskowych niekiedy.
  Mai opuścił jakby bezwładnie ręce, szybko rzucił okiem na lewo i prawo czy nikt niepowołany się aby tu nie kręci. Postawił krok by znaleźć się nieco bliżej białowłosego - Dalej, pokazuj czym jesteś! - Wykrzyknął wysuwając z prawej ręki - konkretnie spomiędzy kostek - trzy kościane ostrza, długie na około pięćdziesiąt pięć centymetrów, wykonał nimi szybki zamach, tak aby jego szpony zatopiły się w Yuu powodując jak najdotkliwsze uszkodzenie.

[Yuu]

- Trzeba szukać w życiu rzeczy które dają nam przyjemność. - Odpowiedział na tezę można powiedzieć już oponenta. Mimo to jednak sam nie miał ochoty inicjować walki, bardziej interesowały go motywy bladego chłopaka niż faktyczne starcie, chociaż to też mogłoby być nie najgorsze. Dużo zależało z jakiego klanu jest ten tajemniczy chłopak, Yuu zakładał że jest to jakiś którego nie zna, jakie wielkie było jego zdziwienie kiedy zobaczył więc wyciągnięte kości. Kaguya, ten klan już kojarzył chociaż oczywiście nie miał okazji zmierzyć się z jakimś jego przedstawicielem. Chłopak miał lekko mylący wygląd, z tego co mafioza wiedział kaguya zawsze afiszowali się z tymi śmiesznymi kropkami na czole. Według niego wyglądały nawet fajnie, czemu by ich nie robić...
W każdym razie teraz na przemyślenia nie było wiele czasu, całe szczęście jednak Mai okazał się nie być najszybszym shinobim toteż Yuu po prostu zamienił odpowiedni fragment swojego ciała w papier, aby atak jego przeciwnika przeleciał siłą zamachu na wylot nie powodując żadnej szkody, a następnie złożył się od razu w całość.
- Wybacz, nie sądzę aby walka pomiędzy nami miała większy sens. - chwila pauzy - za to uważam że z kropkami na czole byłoby ci do twarzy.
Yuu uśmiechnął się, chciał wyładować wszelkie napięcie nawet o ile te było niewielkie. Miał nadzieje że nowo spotkany kaguya nie będzie chciał go atakować. Czy mafioza by go wtedy zabił? Pewnie nie, wydawał się nawet sympatyczny. Ale kto wie?
Mefioza miał nadzieję że może zawalczą lub udadzą się wspólnie na misje, jednak widząc powolne ruchy kaguyi stwierdził że ten musi mieć jeszcze chwilę by najpierw potrenować.
- Mam pewność że się jeszcze zobaczymy, ale teraz muszę cię opuścić. Rośnił w siłę. - To powiedziawszy chłopak rozpadł się na setki malutkich motyli które rozfruneły się w głąb miasta w kierunku znanym tylko Yuu

z/t

[Mai]

• - Płynie we mnie krew Kaguya, lecz nie należę do tego rodu. Nie należę do nikogo. - Odparł po tym, gdy jego ostrza dosłownie przeniknęły przez Yuu. A więc to było to, kontrola papieru była jego umiejętnością. Mai nie widział do pory żadnego przedstawiciela szczepu Kami, nawet nie słyszał nic na ich temat, więc był mocno zdziwiony gdy ujrzał to co ujrzał. Po nieudanym ataku wsunął swoje ostrza z powrotem i jeszcze raz dokładnie "obciął" wzrokiem swojego rozmówce. - Ta... I zamiast odpowiedzi, mam w głowie jeszcze więcej pytań, lecz to teraz nieistotne. Pogadamy dłużej następnym razem. - Jego rozmowa z tajemniczym białowłosym trwała jeszcze chwilę, lecz ni stąd ni zowąd zniknął On rozsypując się w mnóstwo papierów motyli które odleciały gdzieś daleko w siną dal. Chłopakowi nie pozostało nic innego jak narzucić kaptur na głowę, oraz wyruszyć w swoją stronę.

[z/t]

[Tenshin]

Słysząc, że wewnątrz zapoczątkowała się rozróba, postanowiłem skorzystać z okazji i zapewnić sobie przynajmniej względne bezpieczeństwo. W tym celu znikam za najbliższym rogiem tej posiadłości, zamykam oczy i składam ręce w odpowiedni znak. Przez krótszy czas stoję właśnie w tej pozycji próbując uspokoić oddech i skupić się dostatecznie, by chakra która we mnie płynie mogła skumulować się i przemienić moje ciało. Gdy czuję znajomy przypływ energii oraz falę ciepłego spokoju, co witam delikatnym uśmiechem, wykonuję kolejno znak Psa -> Świni -> Barana i chcę. Henge no Jutsu. Tak prosta, a zarazem bardzo przydatna umiejętność, która może ocalić dziś moją skórę, oraz pewnie honor. myślę, przyglądając się metamorfozie, bowiem przemieniłem się w starszego wychudzonego Pana w okularach.
Dopiero teraz przestaję się koncentrować i nasłuchuję co się dzieje w knajpie, mając cichą nadzieję że spory nie ustały, a nawet się pogłębiły. By się o tym przekonać, zaglądam przez najbliższe okno.

  Ukryty tekst

10/15

[Gundan]

Misja Rangi D

Tenshin Senbō
"To moje!"

Życie członków rodzin mafijnych nie należy do najprostszych, a ponadto bardzo często ludzie mylą ich ze zwykłymi rabusiami, złodziejaszkami. Zapewne było w tym coś prawdziwego, w końcu nic nie bierze się znikąd. Jednak nie wszyscy byli tacy sami, czego Tenshin był tego idealnym przykładem.
Niestety honorowi ludzie z reguły mają jeszcze cięższe życie, a o tym mogłeś właśnie przekonać się na własnej skórze. Na szczęście los stanął nieco po twojej stronie. Ruszyłeś na najbliższy róg zostawiając drzwi sam na sam z panem Goro, który nie pałał do Ciebie zbyt wielką miłością, i zacząłeś skupiać się na wyglądzie pewnego starszego faceta w okularach. Wykonałeś kilka pieczęci i w tym momencie nastąpiło standardowe dla tej sztuczki "puff" któremu towarzyszył nie wielki obłok dymu. W tej samej chwili jednak to "puff" zostało zagłuszone solidnym hukiem, a ze speluny coś wyfrunęło i przeleciało dwa metry po ziemi.
Kątem oka dostrzegłeś, że w środku została urządzona niezła rozróba. Jednak potężny barman zwany Szczurołapem skutecznie opanowywał całą sytuacje w środku.
Bardziej jednak twój wzrok przykuło to co wyleciało ze środka, a raczej kto. Był to Goro we własnej osobie tylko, z tą różnicą że jego nos wyglądał trochę inaczej, był złamany.
Facet widząc cię niemal natychmiast wstał otrzepał się i z obleśnym uśmiechem ruszył w twoim kierunku.
- Witam pana, mam pytanko nie widział pan tu mniej więcej tego wzrostu dzieciaka? Czarne włosy, wychudzony taki jakby jego ubrania nie pasowały do tej okolicy jeśli pan rozumie. Nicpoń jeden, obróciłem się i okradł mnie...ta młodzież...nie widział pan gdzie uciekał? - facet nie zdawał sobie sprawy, że rozmawia z tobą chociaż kto wie. Jego oczy spoglądały na ciebie nieco podejrzliwie - Swoją drogą kim pan jest? Jest pan jego ojcem? Trochę mi go pan przypomina...

11/15