"Ī tabemono" Ryokan

[Tamaki Hyūga]

Wysłuchałam uważnie historii dziewczyny i zaczął mi w głowie kiełkować plan. Kiedy ta zaproponowała swoje rozwiązanie, zauważyłam że nasze myśli mogły poniekąd skierować się w tą samą stronę...
- Zrobimy tak... Powiesz mi wszystko co powinnam wiedzieć aby móc udawać ciebie po czym przebiorę się w twoje rzeczy po czym pójdę do Mamy Kono i będę udawać że jestem tobą i że oślepłaś. Zobaczymy co się stanie później i jakoś się stamtąd wydostanę żeby tutaj wrócić a potem przypilnuję abyś mogła uciec z tego miasta i może wszystko się jakoś dla ciebie ułoży, zgoda? - powiedziałam pewnym siebie głosem do dziewczyny po czym z uśmiechem spojrzałam na nią aby sprawdzić jej reakcję na plan.

[Harruchi]

Tamaki Hyuga Misja D
13/15 Słowa Tamaki zdecydowanie uspokoiły młodą dziewczynę. Po jej słowach faktycznie pojawiło się nikłe światełko w tunelu, który był jej przyszłością. W dodatku kto, dobrowolnie wstąpi do domu publicznego, nie będąc przy tym kurtyzaną? Ponadto dzięki temu planowi, Tamaki wzięła na siebie praktycznie całe ryzyko niebezpieczeństwa. Jej sobowtór nie musiał nawet nic robić, tylko czekać na rozwój wypadków.
- Bardzo ci dziękuję Tamaki-san. Jeśli ci się uda, to będę umiała się odwdzięczyć. Mama Kono nauczyła mnie jak sprawiać przyjemność kobietom. Odłożyłam też odrobinę pieniędzy... - wyszeptała dziewczyna - Dom Mamy Kono jest dwie przecznice na południe stąd. Myślę, że powinnaś iść jak najszybciej, wtedy pewnie lżej cię ukarzą za niesubordynację.

[Tamaki Hyūga]

Widząc jak w dziewczynie rozpaliło się światełko nadziei, poczułam wewnętrzne ciepło, wiedząc że pomogę biednej i umęczonej przez życie osobie. Czułam wzbierającą we mnie determinację oraz ekscytację, wiedząc iż najprawdopodobniej zbliża się nowy sprawdzian dla moich umiejętności.
- Myślę że dla mnie wystarczającą nagrodą będzie zobaczenie jak takie zepsute miejsce dostanie za swoje, może nawet uda mi się coś tam podwędzić i się tym podzielimy. - powiedziałam po czym puściłam jej oczko - Dobrze, będę potrzebowała twoich ubrań i drobnych szczegółów, które powinnam wiedzieć... Na przykład twoje imię. - dodałam ze śmiechem do dziewczyny i zaczekałam na jej ubrania i informacje jakimi się ze mną podzieli, starając się jak najlepiej wszystko zapamiętać.

[Harruchi]

Tamaki Hyuga Misja D
15/? Pewność siebie Tamaki zdecydowanie dobrze wpłynęła na młodą dziewczynę. Słysząc więc jej słowa, nawet lekko się uśmiechnęła i z ogromną wprawą, udowadniającą, że robiła to na zawołanie nie raz, a nawet najprawdopodobniej specjalnie się do tego szkoliła, szybko i zgrabnie rozebrała się, w żadnym, nawet najmniejszym stopniu, nie wstydząc się swojej nagości przed kunoichi. Nie zakrywała nawet w żaden sposób swoich licznych krwiaków, wskazujących na fakt, że z pewnością była też bita.
- Nazywam się Tena... Nie wiem czego więcej chciałabyś się dowiedzieć. Bardzo lubię kwiaty i muzykę... i... i te momenty, gdy czasami nad ranem, gdy już nie ma klientów Mama Kono opowiadam nam wszystkim swoje fantastyczne opowieści.

[Tamaki Hyūga]

Szybko przebrałam się w ubranie Teny i sprawdziłam czy żadna część nowej garderoby nie powinna mi wadzić podczas jakiejkolwiek bardziej intensywnej akcji. Kiedy byłam pewna że wszystko jest w porządku to uśmiechnęłam się do dziewczyny.
- Dobrze Tena, poczekaj tutaj, odpocznij sobie a ja postaram się jak najszybciej wrócić. - powiedziałam pogodnym tonem po czym wyszłam z pokoju, zostawiając dziewczynę tam samą. Podążając za instrukcjami poszłam do miejsca gdzie powinien znajdować się dom uciech. Kiedy wydawało mi się że jestem już blisko to zaczęłam iść wzdłuż ścian budynków, udając że jestem ślepa. Szłam bardzo ostrożnie i powoli.

[Harruchi]

Tamaki Hyuga Misja D
17/? Szybko się przebrałaś w ubrania dziewczyny. Poza faktem, że mogłaś czuć się niekomfortowo z odsłoniętymi ramionami, czy dekoltem, odkryłaś, że ubranie nie krępuje twoich ruchów i bez problemu mogłabyś w nim walczyć. Następnie wyszłaś z pokoju i zignorowałaś krzątającą się przy wejściu do budynku recepcjonistkę, a następnie poszłaś zgodnie ze wskazówkami Teny. Szybko zauważyłaś budynek, który pasował na dom publiczny. Napis nad jego wejściem głosił, iż jest to "Szkoła gracji i wdzięku dla młodych panien", a przed wejściem stał wysoki, mocno umięśniony mężczyzna, który patrzył na wszystkich dookoła podejrzliwie. Gdy tylko ujrzałaś ów obraz zaczęłaś udawać ślepą zmierzając w stronę domu publicznego. Stojący przy wejściu do niego mężczyzna szybko cię zauważył i bezceremonialnie podszedł do ciebie, złapał w pół i zaniósł do środka burdelu, gdzie znajdowała się już szczupła, starsza kobieta z mocnym makijażem i bardzo głębokim dekoltem.
- Tena, jednak wróciłaś... Lepiej by dla ciebie było, gdybyś tego nie robiła. Dziękuję Janzo za przyprowadzenie dziewczyny, więcej nie będziesz potrzebny. - powiedziała starsza kobieta. Gdy mężczyzna wyszedł, spojrzała w końcu na twoją twarz i głośno westchnęła - No, a teraz mów, co ci sie stało w oczy.

Pisz tutaj.

[Tamaki Hyūga]

Kiedy weszłam z powrotem do ryokanu, szybko przemknęłam przez hol i skierowałam się prosto do mojego pokoju.
- Spokojnie, wszystko wyszło właściwie bardzo dobrze, Mama Kono stwierdziła po prostu że na nic jej się nie przydasz jeżeli będziesz ślepa i kazała mi się stamtąd zabierać i nie wracać... Więc jesteś teraz już wolna. - powiedziałam pogodnym głosem po czym zaczęłam się rozbierać, chcąc przebrać się z powrotem w moje własne ubrania. - Masz jakiś pomysł co teraz chciałabyś robić? Myślę też że najlepiej by było jakbyś opuściła Shigashi no Kibu, byłoby nieciekawie jeżeli Mama Kono by się dowiedziała o naszej małej... Mistyfikacji - dodałam po czym puściłam dziewczynie oczko.

[Harruchi]

Tamaki Hyuga Misja D
23/?Tena wyglądała na bardzo zadowoloną i szczęśliwą. Pierwszy raz w życiu miała okazję samodzielnie decydować o swoim losie. W końcu wcześniej całe życie spędziła w domu publicznym i jedyne życie jakie znała, to życie prostytutki. Gdy więc Tamaki zwróciła jej na to uwagę, pytając o jej dalsze plany, na chwilę się zamyśliła po czym już z mniejszym entuzjazmem zaczęła mówić:
- Tak naprawdę nigdy się nie zastanawiałam, co będę dalej robić... Jedyne co umiem, to praca u Mamy Kono, a i to często partaczyłam. Może zostałabym kunoichi, jak ty? Tylko pewnie to też bym spartaczyła, bo jestem za słaba. Umiem trochę szyć i wyplatać, ale nie wiem, czy chciałabym to robić do końca życia. Może... Tak, najlepiej chyba będzie, jeśli opuszczę miasto i w jakiejś wiosce niedaleko znajdę sobie jakiegoś męża. Wtedy wystarczy, że będę robiła to, czego nauczyła mnie Mama Kono. Tak czy siak, bardzo ci dziękuję Tamaki-san. Nie musisz już więcej zawracać sobie mną głowy. - odpowiedziała Tena, po czym wyszła z twojego pokoju, aby zrealizować swój plan na życie.

Misja D zakończona sukcesem.

[Tamaki Hyūga]

Zmęczona wszystkim co się działo dzisiejszego dnia położyłam się na krótką drzemkę na futonie. Kiedy spałam przez mój umysł przewijały się różne przemyślenia odnośnie Teny oraz tego jak dziewczyna sobie poradzi na nowej ścieżce życia. W głębi serca trzymałam za nią kciuki, dużo już przeszła, więc należało jej się trochę spokoju.

---

Po krótkiej drzemce obudziłam się na futonie. Przetarłam oczy i podniosłam się do pozycji leżącej po czym przeciągnęłam się aby następnie wstać. Czując jak senność szybko opuszcza moje ciało i umysł zdecydowałam że wypadałoby coś przekąsić zanim zdecyduję się robić cokolwiek innego. Wyszłam z pokoju i zeszłam na dół do pomieszczenia restauracyjnego. Sala była dość pusta co mnie zdecydowanie ucieszyło, nie miałam ochoty czekać nie wiadomo jak długo zanim zostanę obsłużona. Przechodząc przez salę w stronę stolika w kącie pomieszczenia uśmiechnęłam się i skinęłam głową do przechodzącego kelnera aby ten mnie zauważył i podszedł kiedy będzie wolny. Usiadłam przy stoliku z którego był dobry widok na całą salę i poczekałam na obsługę. Kiedy kelner podszedł zamówiłam dzbanek herbaty wiśniowej, udon, pierożki gyoza oraz kilka onigiri. Kelner skinął głową na znak przyjęcia zamówienia po czym się oddalił. Oczekując na zamówione przeze mnie jedzenie rozglądałam się po sali szukając wzrokiem wizualnie ciekawych osób.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [1/30] Tamaki Hyūga Czekając na kelnera nie miałaś wiele do roboty - ani wiele do oglądania, tak po prawdzie. Poza tobą w pomieszczeniu było raptem pięć osób. Trójka stanowiła trio staruszków, z których dwójka rozgrywała właśnie partię go, z trzecim będącym najwyraźniej połączeniem kibica, sędziego oraz trzeciego gracza, komentującego żywiołowo i krytykującego posunięcia to jednego, to drugiego ze swoich znajomych. Niemniej wydawali się bawić wyśmienicie w swoim towarzystwie, racząc się herbatą oraz jakimiś przekąskami, których nie widziałaś już dokładnie ze swojego miejsca.

Pozostałe dwie osoby siedziały przy swoich stolikach, konsumując śniadanie i będąc chyba innymi gośćmi ryokanu - oboje pamiętałaś z ostatniego wieczoru na korytarzach przy pokojach gościnnych. Jednym był uśmiechnięty radośnie młodzieniec pałaszujący ze smakiem miskę ramenu na śniadanie, a z jego tobołka zawieszonego na krześle wystawał flet. Pomiędzy kęsami rozmawiał z jakąś kobietą, wyglądającą na oko na inną kunoichi lub jakiegoś rodzaju najemniczkę - tak przynajmniej można było sądzić po katanie, która to z kolei była zawieszona na jej krześle oraz po przynajmniej dwóch kunaiach, które miała na widoku, w kaburze na udzie. Cały jej strój był nastawiony na bycie praktycznym, była też wyraźnie zahartowana co mogłaś stwierdzić na pierwszy rzut oka, oceniając muskulaturę jej ramion. Mimo groźnego wyglądu, wydawała się być dobrze usposobiona do swojego towarzysza, śmiejąc się co chwilę z jakiegoś jego żartu lub czy też opowieści. Przemknęło ci przez głowę, że może dzisiejszej nocy nie będą musieli płacić za dwa pokoje.

W międzyczasie otrzymałaś swój posiłek. Zabrałaś się za jedzenie, jednak mimochodem zarejestrowałaś, że kelner był nieco zdenerwowany. Do tego pośród zamówionych dań ujrzałaś karteczkę z drobnym symbolem tygrysiej łapy na wierzchu. Kiedy ją otworzyłaś, przeczytałaś:

Twoje ostatnie działania nie uszły mojej uwagi. Jeśli jesteś zainteresowana, z chęcią porozmawiam z tobą na temat pracy, panno Hyuuga. Zapraszam dzisiaj koło południa do gorących źródeł, poproś tylko o dostęp do prywatnej łaźni.

[Tamaki Hyūga]

Oczekując na moje zamówienie obserwowałam resztę klientów. Widok grających staruszków przywołał uśmiech na moją twarz. Kiedy przeniosłam wzrok na parkę poczułam delikatne ukłucie zazdrości, sama chciałabym mieć jakiegoś kompana, pomyślałam o Hisokamaru, który z niewiadomych powodów odłączył się ode mnie... Jednak moje rozważania zostały przerwane przez kelnera, który przyniósł moje zamówienie. Z niewiadomych przyczyn mężczyzna wydawał się być bardzo spięty, jednak zostało ono po części wyjaśnione w momencie w którym już miałam się zabrać za pałaszowanie udonu. Mała karteczka skrywająca się pomiędzy naczyniami miała na sobie symbol tygrysiej łapy. Spojrzałam na to z zaciekawieniem, odkładając pałeczki na bok. Po przeczytaniu wiadomości, która znajdowała się na niej przechyliłam głowę zastanawiając się nad tym, kto mógłby potencjalnie być nadawcą, jednak nikt nie przychodził mi do głowy. Po chwili namysłu stwierdziłam że najlepszym sposobem będzie po prostu sprawdzenie. Uświadamiając sobie że nie mam wcale tak dużo czasu jak bym chciała, szybko zabrałam się do jedzenia. Kiedy skończyłam jeść i wypiłam herbatę to ruszyłam szybkim krokiem przez Shigashi, prosto do gorących źródeł.

---

Kiedy już dotarłam do onsen okazało się że budynek prezentował się bardzo ładnie, nie przywiązałam do tego zbytniej uwagi, będąc pochłoniętą dziwnym zaproszeniem. Weszłam przez główne drzwi i podeszłam prosto do recepcjonistki.
- Dzień dobry, chciałam skorzystać z prywatnej łaźni. - powiedziałam pewnym siebie głosem.

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [3/30] Tamaki Hyūga Rozważałaś przez moment, co takiego mogło się stać z Hisokamaru - może uciekł gdzieś razem z cyrkiem, który was przywiózł do Shigashi no Kibu? A może po prostu skręcił w nie tę uliczkę co trzeba - jeśli wierzyć plotkom i poniekąd, temu, co już sama zaobserwowałaś... to nawet shinobi mógł źle skończyć w tym miejscu, jeżeli obraził nie te osoby co trzeba. Obraził na przykład bytnością w złym miejscu o złej porze. Ty na szczęście miałaś zaproszenie, nawet jeśli nie wiedziałaś jeszcze od kogo dokładnie. Możliwe zatem, że nie spotka cię nic złego w łaźniach, a przynajmniej tak zapewne myślałaś.

Po dotarciu na miejsce zastałaś uprzejmą recepcjonistkę w dobrej jakości, acz pozbawionym jakichkolwiek ozdób kimonie, która właśnie odbierała opłatę od dwojga bliźniaczo podobnych do siebie młodych osób - bladoskórej i ciemnowłosej dziewczyny o chłodnym wyrazie twarzy oraz podobnego do niej młodzieńca, który jednak miał o wiele milszą i bardziej przyjazną aparycję. Minęli cię, kierując się ku wyjściu, a ty podeszłaś do recepcjonistki, wyjaśniając w czym rzecz.

- Proszę wybaczyć, ale nie posiadamy prywatnej... - zaczęła uprzejmie kobieta, coś jeszcze kończąc zapisywać w księdze przed sobą, po czym dopiero podniosła wzrok na ciebie, natychmiast dostrzegając twoje oczy. Jej źrenice się nieco rozszerzyły. - ...to znaczy, proszę poczekać. -

Sięgnęła szybko za ladę, wyjmując drobny, mosiężny dzwoneczek i dwukrotnie nim zadzwoniła. Po paru sekundach otworzyły się drzwi za jej plecami i wyszedł stamtąd potężny, muskularny mężczyzna. Kobieta wskazała głową na ciebie, co spotkało się z kiwnięciem głową ze strony osiłka.

- Proszę się udać z Goro-san. - powiedziała, a ty ujrzałaś za nim niewielkie pomieszczenie, wyglądające jak zwykły magazyn łaźni - z ręcznikami, wiaderkami do wymiany i sprzętem do czyszczenia. Niespecjalnie cokolwiek przypominającego prywatną łaźnię.


[ z/t ]

[Tamaki Hyūga]

Po powrocie do Ryokanu, szybko przemknęłam przez lobby odpowiadając w biegu na powitanie od dziewczyny, która zajmowała się pokojami. Wzięłam po drodze misę z ciepłą wodą i wbiegłam ostrożnie do mojego pokoju, odstawiłam misę na stolik i zamknęłam za sobą drzwi. Po upewnieniu się że wszystko w pokoju jest w takim stanie w jakim to zostawiłam i upewnieniu się że mojej szafie nie czai się kolejna dziewczyna, zdjęłam wierzchnie ubranie na którym widniały jaskrawoczerwone kropki jakimi ozdobił mi odzienie umierający Kintsugi i włożyłam do misy z wodą żeby odpowiednio się namoczyło. W międzyczasie sama wzięłam mydło i upewniłam się czy sama nie byłam tak samo ozdobiona jak moje ubranie. Po umyciu ręki oraz opłukaniu kunaia, którym podcinałam gardło chłopaka, wzięłam się za pranie ubrań.
Po kilku minutach sumiennego szorowania i opłukiwania udało mi się pozbyć krwi z ubrań z czego byłam bardzo zadowolona. Wyciągnęłam odzież z wody, wyżymałam ile się dało po czym rozwiesiłam aby przeschło. Uchyliłam okno w pokoju aby wpuścić trochę ciepła z zewnątrz po czym położyłam się na futonie, chcąc się nieco zdrzemnąć po tym jakże owocnym w akcję dniu.

[Tamaki Hyūga]

Po spokojnej drzemce jaką mnie ugościł futon w moim pokoju przeciągnęłam się a następnie wstałam i sprawdziłam czy moje ubrania już odpowiednio przeschły. Po stwierdzeniu delikatnej wilgoci materiału zdecydowałam się mimo to je założyć, pogoda dopisywała, więc odzienie szybko samo wyschnie. Wyniosłam misę z chłodną już wodą z powrotem do pokoiku gdzie pokojówka przygotowywała pościel do prania i skinęłam jej głową z uśmiechem, niewerbalnie dziękując za jej pracę po czym zeszłam sprężystym krokiem po schodach i wyszłam na dziedziniec na którym rosło samotne drzewo.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Zmęczona ale zdecydowanie zadowolona efektami mojego treningu spędziłam jeszcze chwilę na dziedzińcu aby ochłonąć i rozciągnąć się po wysiłku. Kiedy już uspokoiłam tętno oraz oddech to wróciłam do budynku Ryokanu chcąc odświeżyć się w pokoju. Po drodze wzięłam misę z wodą od pokojówki, która jedynie pokręciła delikatnie głową z uśmiechem na ustach. Przeszłam żwawym krokiem do pokoju gdzie na spokojnie umyłam całe ciało, które kleiło się od potu.
Kiedy już się wytarłam i ubrałam się z powrotem, wzięłam misę i odstawiłam ją na półce przed drzwiami z pomieszczeniem służbowym pokojówki, która zdążyła już gdzieś się ulotnić. Nie zwracając na to zbytniej uwagi zeszłam po schodach do głównej sali w jadalni i szybko upatrzyłam mały wolny stolik pod ścianą. Podeszłam do niego, rozglądając się wzrokiem za kelnerem. Zauważyłam go w tym samym czasie co on na mnie i skinęłam mu głową aby zasygnalizować mu chęć złożenia zamówienia na co ten odpowiedział uśmiechem i również skinął mi głową po czym skończył przyjmować zamówienie od ludzi przy jednym ze stolików po czym ruszył w moją stronę. W międzyczasie ja zajęłam miejsce przy upatrzonym wcześniej stoliku i ułożyłam w głowie zamówienie.
- Dzień dobry, dla mnie będzie dzbanek herbaty wiśniowej, klasyczny udon, pierożki gyoza z wołowiną oraz kilka onigiri, także z wołowiną. Można wszystko podać w tym samym czasie. - powiedziałam radosnym głosem kiedy podszedł kelner, który ledwo nadążał z zapisywaniem zamówienia w małym notesiku.
- Dobrze, postaram się wszystko przynieść jak najszybciej ale od razu informuję iż mamy sporo zamówień w kolejce, więc najpierw przyniosę herbatę a resztę zamówienia postaram się jakoś wcisnąć w kolejkę. - powiedział przepraszająco kelner i odwrócił się aby zanieść zamówienia do kuchni.
Odprowadziłam go wzrokiem po czym rozejrzałam się zaciekawiona po reszcie stolików. Większość była zajęta przez normalnie wyglądających, szarych ludzi z Shigashi, jednak jeden ze stolików mocno odcinał się od reszty jeżeli chodziło o klientelę. Przy stoliku siedziało dwóch mężczyzn i kobieta, każdy z nich miał dobrze widoczny ekwipunek, który wskazywał że są najemnikami albo shinobi. Jeden z mężczyzn miał jaskrawo czerwone włosy, ciemną karnację i był potężnie zbudowany. Miał na sobie brązowe ubrania skrojone aby nie ograniczać ruchów przepasane czerwoną szarfą a nad jego ramieniem wyglądała rękojeść ozdobiona czerwonym kamieniem. Drugi mężczyzna był łysy i o wiele szczuplejszy oraz bledszy, jednak wydawał się być dobrze zbudowany. Miał na sobie lekką płócienną tunikę a na oparciu jego krzesła wisiał spory kapelusz. Na krześle obok niego wisiał kołczan ze strzałami i duży łuk. Kobieta na pierwszy rzut oka wyglądała bardzo niepozornie, jednak wzbudzała dziwne, niepokojące uczucie. Była kompletnie blada i miała podkrążone oczy, długie kruczoczarne włosy były delikatnym pozostawione w nieładzie. Ubrana była w czarno-czerwone haori pod którym miała białe kimono. Za nią o ścianę stało oparte... Coś. Było to duże, prawdopodobnie wyższe ode mnie i zawinięte w całości w bandaż. Kształt nie przywodził nic konkretnego na myśl. Wróciłam wzrokiem do kobiety i zauważyłam że patrzy mi się ona prosto w oczy. Zaskoczyło mnie to trochę, jednak nie odwróciłam wzroku, przyjmując ten bój woli. Nasze spojrzenia były skrzyżowane, żadna z nas nie chciała ustąpić. Niemy pojedynek pewnie trwałby dalej gdyby nie kelner, któremu spadł kubeczek na podłogę, wywołując głośny trzask, który zwrócił uwagę całej trójki jak i moją. Kelner speszony błędem przyśpieszył kroku i postawił na moim stoliku tacę gdzie był dzbanek z herbatą i teraz już tylko jeden kubek.
Szybko przeprosił i ruszył aby pozbierać stłuczone naczynie. Zerknęłam jeszcze ukradkiem na kobietę, jednak ta była zajęta rozmową ze swoimi kompanami.