Droga przez las

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
1/30

Droga przez las w nowe miejsca była drogą w nieznane, czekającą na to, co przyniesie los. W tę zimę wszystko było możliwe, szczególnie po awanturze z kapitanem straży. Czy wyślą kogoś za chłopakiem? Możliwe. Na pewno nie będzie to przyjemne spotkanie. O ile oczywiście będzie. Śnieg spływający z krwią pewnie pasowałby Yato, o ile nie byłaby to jego krew, a krew ofiar, które napotyka. Jakby sam skończył jako ofiara straży, może być już gorzej. Śnieg skrzypiał pod stopami, a nowy zlatywał z drzew, a może też z nieba. W lesie ciężko było to określić. Na pewno ciężko będzie znaleźć zwłoki, gdy już będzie po wszystkim, bo zaraz zostaną zakopane przez kolejne warstwy śniegu, a potem pewnie odnalezione i rozszarpane przez zwierzęta. Stygnące mięso pewnie przyciągnie trochę zarówno głodnych drapieżników, jak i korzystającego z okazji ptactwa. Gdy chłopak przystanął i zamyślił się, zapadła cisza, może przerywana tylko krakaniem w koronach drzew. Ale, czy to jakiś jęk w oddali? Odległe skrzypienie? Czy ktoś zbliżał się z naprzeciwka?

[Yato]

Yato nigdy nie było typem ofiary. Nie, on zawsze był typem drapieżnika. Atakował zanim sam został zaatakowany. W końcu nie na darmo mówiono, że najlepszą obroną jest atak. Teraz z resztą nie miało to najmniejszego znaczenia. Jeżeli ktoś był na tyle głupi żeby go ścigać, to cóż otrzyma sowitą nagrodę, krwawą nagrodę. Ciekawe, czy to jakiś głupiec, czy tylko jakaś zwierzyna. Jeśli to głupiec czy odpowiednim będzie wypruć mu flaki? Tak, ale dopiero później. Wcześniej na pewno zadam mu kilka bardzo szczegółowych pytań. Oczywiście nie omieszkam przy tym nieco się zabawić. Znudziło mnie już ta przechadzka - planował sobie rozglądając się bardzo dokładnie dookoła by zapamiętać jak najwięcej szczegółów otoczenia. Jeżeli to była pogoń to zamierzał przyjąć ją z odpowiednimi honorami, oczywiście będąc przygotowanym i znając bardzo dokładnie topografię tego miejsca. Nieraz się bowiem przekonał że znajomość otoczenia ma kluczowe zmęczenie podczas pojedynku. Zawsze bowiem można wykorzystać otoczenie do swoich celów. Gdy tak sobie planował w jego wnętrzu trwały gorączkowe prace przygotowawcze. Jego owady mnożyły się i tylko czekały na rozkaz do ataku. Chłopak tymczasem stał spokojnie, Czekał.

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
3/30?

No więc spodziewający się pościgu Yato zaczął się przygotowywać do obrony, poznając topografię okolicy. No w końcu wykorzystanie otoczenia to ważna aspekt walki, szczególnie dla kogoś obdarzonego takimi umiejętności jak Aburame, którzy ewentualne przeszkody mogą wykorzystać do zaskoczenia zza nich przeciwnika owadami. Pościg jednak nie nadchodził, a stąpanie przez śnieg nieznanego osobnika delikatnie się nasilało. Było też raczej powolne. Delikatnie, to znaczy było lepiej słyszalne i nie dało się go uznać tylko za twór wyobraźni. Ktoś się zbliżał bardzo powoli, ale nie od strony osady, z której wręcz chłopak uciekał. A więc ktoś miałby się minąć z nim na szlaku. Czyżby potencjalna ofiara? Jeśli tak, to raczej nikt nie zobaczy tego co się z nią stanie. Nie było jednak osoby widać. A dlaczego? Otóż rozglądający się Aburame mógł dostrzec, że choć dotąd droga była dość prosta, to teraz lekko odbijała w lewo, więc widział spokojnie trakt na jakieś piętnaście-dwadzieścia metrów w przód, a dalej zasłaniały już drzewa, które były grube i wysokie i stały tuż przy ścieżce, czasem z korzeniami mogącymi przeszkodzić przejeżdżającym wozom. Czyli ktoś idzie zza zakrętu, a dźwięk w ciszy się po prostu daleko niósł i dostał się do uszu uciekiniera.

[Yato]

Ofiara szła bardzo powoli, a to było Yato bardzo na rękę ponieważ dzięki temu mógł się odpowiednio przygotować. to będzie naprawdę ciekawe pomyślał sobie wykonując pierwsze posunięcie. Tym posunięciem było nic innego, jak pozwolenie swoim owadom na wyrojenie się na jego ciele tylko po to, by po chwili owe owady uniosły się w powietrze i przybrały kształt klona wyglądającego jak poznany już przez Yato kapitan straży. Ciekawscy zapewne z pytają dlaczego tak postąpił Otóż już spieszę z wyjaśnieniem. Yato miał bowiem w tym posunięciu trzy cele. Pierwszym było zdyskredytowanie poznanego już kapitana straży, drugim wprowadzenie odrobiny chaosu a trzecim nie ujawnienie swojego udziału w całym tym przedsięwzięciu. Jeżeli bowiem ofiara okaże się zbyt silna lub zdoła uciec zamelduje że zaatakował ją kapitan straży. By jednak cały ten plan się powiódł w stu procentach chłopak dokładnie zamaskować ślady swojej obecności i ukrył się maskując najdokładniej jak to tylko możliwe. W końcu nie chciał zostać odkryty Yoko źródło całego tego zajścia. Zachowywał się przy tym jak najciszej się tylko dało, niemal wstrzymywał oddech w oczekiwaniu na to co ma nadejść. Klon natomiast miał zachowywać się jak pijany kapitan czyli zataczać robić hałas może nawet trochę bełkotać. W końcu im bardziej będzie przekonywujący tym lepiej.

Nazwa

Mushi Bunshin no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Obszar danej prowincji, w której znajduje się gracz

Koszt

E: 18% | D: 13% | C: 9% | B: 5% | A: 3% | S: 2% | S+: 1% za klona

Dodatkowe Szybkość równa użytkownika; Siła -> 1/2 twórcy; Wytrzymałość równa robakom na tym reberu; 10% robaków za 1 klona.

Opis Technika pozwala na stworzenie klona złożonego z insektów. Klon potrafi przybrać postać znanych nam osób, a ponadto potrafi naśladować ich głos. Stworzona podobizna potrafi jednak korzystać tylko z technik nie wymagających chakry (taijutsu/bukijutsu), nie będą one jednak równie skuteczne co ataki oryginału. Jest to więc technika nieofensywna, którą można zmylić przeciwnika bądź go zmęczyć. Klon nie ma dostępu do ekwipunku twórcy. By zniszczyć bunshina trzeba pozbyć się tworzących go owadów, inaczej po rozbiciu go w chmarę może ukształtować się ponownie.

Kontrola chakry: D
Pokłady chakry: 76% - 13% = 63%

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
5/30?

Przezorny zawsze ubezpieczony, jak to mówią. Tak można spojrzeć na ludzi, którzy wpuszczają klony zanim sami wejdą do działania. Sęk w tym, że tym razem klon miał trzy, a nie jedno znaczenie, więc stanowił niemalże idealny rekonesans dla chłopaka. Z tym, że tym razem to nawet nie był rekonesans, a zbrojna pięść komu... Obywatela Kaigan. Dodatkowo podszywające się pod reżim lokalnej osady. To dopiero chytry lis. Yato osobiście się ukrył i zamaskował swoją obecność na szlaku, a klon ruszył naprzód w stronę dźwięku. Szczególnie, że rozległ się kolejny dźwięk, będący jakby pomieszaniem skrzypnięcia i plaśnięcia, z dość mocnym wygłuszeniem. Za zakrętem klon nie zobaczył nikogo, chociaż nie znaczy to, że nie zobaczył niczego. W pewnym miejscu była wzbita chmurka śniegu, która powoli opadała. Tam, kilkanaście metrów za zakrętem coś leżało. Biorąc pod uwagę rozmiar, to mógł być człowiek, choć niekoniecznie. Za tym czymś dość wyraźnie było widać ślady w śniegu, ale nie drobne, zwierzęce, tylko szerokie i podłużne, jakby ktoś nieźle przeciągał tam nogami. A więc to prawie na pewno był człowiek, leżący twarzą w śniegu. Był już przysypany chmurką, którą wzbił padając w zaspę. Łatwy cel, łatwa ofiara.

[Yato]

co do kurwy nędzy - pomyślał chłopak nadal nie ujawniając swojej obecności. Tak zwany pijany kapitan powoli, chwiejnym krokiem zbliżył się do leżącego w śniegu ciała przyglądając mu się nader uważnie. Yato nie chciał, aby cała ta maskarada została zbyt szybko wykryta, więc lepiej było działać powoli, ostrożnie i z rozwagą. Owy łatwy cel mógł być jedynie przynętą na nierozważnybh w podróżników dlatego to właśnie klon miał wykonać za chłopaka całą brudną robotę. Zbliżywszy się do ofiary klon obrócił ją na plecy aby dokładniej przyjrzeć się twarzy. W końcu warto było wiedzieć z kim ma się do czynienia l i zapamiętać tę fizjonomię aby móc ją wykorzystać do dalszych celów. Taki prosty zabieg mógł bardzo, ale to bardzo ułatwić życie Yato. W końcu jeżeli to był ktoś znaczny znaczyłoby to ni mniej ni więcej jak tylko możliwość dostania się na szczyty władzy, a stamtąd to już tylko dwa kroki do krwistych planów jakie snuł już od dawna. Dopiero kiedy dokładnie przyjrzał się swojej ofierze i zapomniałem to jej wygląd klon sprawdził jej kieszenie w poszukiwaniu cennych i pożytecznych przedmiotów w celu zbadania swojej dziury budżetowej. Zrobiwszy to klon mógł spokojnie ukatrupić owego jegomościa kilkoma celnymi czasami taijutsu.

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
7/30?

W miarę zbliżania się do ciała zaczęło być dostrzegalne coś jeszcze, co wcześniej widoczne nie było ze względu na kąt, pod jakim było widać ślady. A mianowicie, ciało raczej nie wyglądało na pułapkę, bo straciło wcześniej krwi, widać było plamy w torze wytartym przez nogi wędrowca. Gdy klon odwrócił ciało, okazało się, że jeszcze dycha, choć bardzo ciężko. Jakkolwiek ktoś chyba wyręczył Yato w robocie, bo na ciele były liczne poparzenia i rany. Ubranie widocznie było założone później, po otrzymaniu obrażeń, ale te z kolei były dość świeże i choć częściowo prowizorycznie opatrzone, to jednak widocznie udzielały się wędrowcowi, że dotarł aż do tego stanu teraz, na skraj śmierci.

Osobnik, który doznał uszczerbku był mężczyzną. Ciężko było ocenić wiek przy takich zniszczeniach, ale musiał być wyjątkowo wytrzymały fizycznie, że mimo krwawienia i obszernych, a także głębokich obrażeń ruszył w drogę przez zaśnieżony las. Chyba, że coś go tak bardzo pogoniło, że nie mógł zostać tam, gdzie był. A skoro skądś ruszył, to pewnie tam będzie takich więcej, będzie można się obłowić, jeśli będą coś mieli. Bo ten akurat nie miał przy sobie nic. Świeże ubranie, pewnie założone tylko po to, żeby mieć coś na sobie ruszając w podróż. Nogi owinięte szmatami. Był to biedak, albo nie mógł wziąć ze sobą dobytku. A to oznacza, że nieznany skarb czeka. Biorąc pod uwagę ślad krwi i nóg, na pewno dało się wyśledzić pochodzenie mężczyzny.

[Yato]

W tym przypadku klon miał bardzo ułatwione zadanie ba nawet ja to rzucił mu jeden ze swoich kunai. Klon bez cienia litości rozorał ostrzem gardło ofiary a ukryty chłopak z ogromną radością patrzył jak ofiara walczy o uciekające między palcami wraz z krwią życie. Szeroka karminowa struga zabarwila biały śnieg. Dla Yato w tym widoku było coś... magicznego zwłaszcza że akompaniament umierającej ofiary okraszał swymi dźwiękami całe to widowisko. Niestety był to tylko biedak więc osoba bez cienia znaczenia, choć jej wygląd może bardzo się przydać. Klon ruszył jako pierwszy. Yato powoli i ostrożnie przekładał się pomiędzy drzewami i krzakami tak by go nie zauważono. Klon drogą Yato lasem. Chłopak był bardzo ciekawy to tak pokiereszował biedaka. Liczne oparzenia i nie tylko wskazywały na człowieka, co znaczyło że łup może być niemały i zabawa przednia. Wystarczyło tylko zachować czujność i ostrożność w razie napotkania przeciwników to Chrome miał być pierwszą linią ataku i obrony wspomaganie Go z odległości było rozsądne zwłaszcza że nie wiadomo było ilu przeciwników chłopak napotka na swojej drodze.

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
9/30?

Idąc niespiesznie i starając się kryć w lesie, przedłużało to czas podróży, a każdy, na kogo by się natknął i tak zdążyłby usłyszeć jego skrzypienie podczas przedzierania się przez śnieg w warstwie dużo grubszej niż na drodze. Klon zaś mógł podążać za śladem, ale nie był tak wybitnie inteligentny, żeby informować go o wszystkim co się dzieje dookoła, więc w zasadzie Yato był w gorszej pozycji niż na szlaku. To jednak jego wybór, tak to jest być dzikim psychopatą i próbować unikać spotkań osobistych, gdy wszyscy chcą go uśmiercić równie bardzo co on ich. Tylko, że on nie miał powodu, a reszta musiała go dopiero dostać, co dawało przewagę zaskoczenia. Tylko czy aby na pewno chodzenie nie po ścieżce było bezpieczne? A jeśli okaże się, że wdepnie się w jakiś dół, krzaki, czy wnyki? Albo potknie o przypadkowy korzeń i upadnie? Tymczasem przed chłopakiem trochę się rozrzedziły drzewa w pewnym miejscu. Czy to droga zakręcała? Nie, to chyba boczna odnoga i tam ślady krwi i stóp prowadziły klona trzymającego się traktu. A więc żeby dojść do źródła, trzeba była trochę odbić. Czy wyzwanie jest warte ryzyka?

[Yato]

Boczna odnoga tego chłopak mógł się spodziewać. W końcu trzeba byłoby być idiotą żeby robić takie rzeczy na głównej drodze. Idiotą lub psycholem, a akurat bycie psychollem było, jakby nie patrzeć znakiem rozpoznawczym Yato. Klon skręcił w boczną drogę. Chłopak postanowił zmienić taktykę. Tym razem klon posuwał się drogą jako pierwszy a on sam szedł kilka metrów za nim, Dzięki temu jeżeli napotkali by na jakąś pułapkę to klon wpadnie w nią jako pierwszy a Yato uniknie tego przykrego losu. Pozatym poruszanie się drogą było o wiele szybsze bardziej efektywne i robiło mniej hŁssu. . Jeżeli napotkamy tylko jedną OSOBĘ, to załatwię to SZYBKO, może nawet trochę zbyt szybko. Czemu nigdy nie mogę natrafić na jakieś porządne wyzwanie? Wszystko jest takie... słabe? Jeżeli tam będzie więcej osób, oj to czuję, że będzie niezła zabawa. Jednemu na pewno wypruję flaki, drugiemu... Nie, gaedło już poderżnąłem wcześniej, więc nie ma sensu się powtarzać. Trzeba wymienić coś bardziej oryginalnego. Może jakieś tortury? Zobaczymy. Jeśli jednak nie napotkam na nikogo, to tylko zmarnują swój cenny czas. Ech, wybory wybory ciągle te wybory,

[Ayatsuri Juranu]

"Łowczy"
Misja rangi C dla Yato
11/30?

Podróż gęsiego miała swoje wady i zalety. Z jednej strony - na trakcie szło się lepiej niż przez dziki las, więc było też szybciej. Lepiej było też widać to co czekało na chłopaka przed nim. Jednakże widoczność działała w dwie strony - widząc więcej sam był widziany wręcz zewsząd, a to nie ułatwia mu zadania, gdyby przyszło do napaści na ofiarę do wyprucia jelita. Nie ułatwia też zwabienia przeciwnika, bo gdy zobaczy, że ktoś idzie za klonem chłopaka, który był po trochu przynętą, to nie rzuci się na niego tak prosto. Gdy tak szedł drogą czas mijał, a ślady krwi się powiększały. Ślady stóp były zaś jakby bardziej dziurami niż dolinami w śniegu po bezwładnym szuraniu. Czyli jest trochę bliżej pochodzenia rannego mężczyzny, którego zwłoki z dodatkowym uśmiechem Yato pozostawił na szlaku. Minęła już dobra godzina drogi od rozwidlenia, ale przed nim widać było coś między drzewami. To był czarny dym, jakby coś się tam dopalało. Chyba docierał do celu?

Jakkolwiek na misjach C nie ma potrzeby KP przeciwnika, ale żeby nie było potem problemów, to wrzucam taką namiastkę z czym będzie do czynienia i żeby nie było manipulacji potem.

Siła: 25
Wytrzymałość: 25
Szybkość: 50
Percepcja: 50
Psychika: 1
Konsekwencja: 9
Suma atrybutów fizycznych: 150
Suma atrybutów: 160
PH w atrybutach 480.

Z dziedzin:
Katon C
Kontrola Chakry C
Styl walki: Takeda (B)
Technik nie chcę wypisywać konkretnych, ale nie kosztują PH, więc zakładam, że ma wszystkie dla siebie dostępne (Nin E, Takeda do B, Katon do C). Wiem mniej więcej jakie chcę użyć w walce, ale jakbym chciał użyć czegoś trochę innego i zapomniał wpisać, to będzie.
Łącznie jest równe 800 PH.

Jeśli chodzi o ekwipunek, to gość ma długi łuk, kołczan z 20 strzałami, 3 notki wybuchowe (zredukuję jeśli nie użyje i Yato chciałby złupić ciało). Jeszcze ma nóż i baaardzo dużo żyłki. Las będzie usiany pułapkami. No, nie bez powodu nazwa misji łowczy. Już nazwą misji i poparzonym ciałem lekko zasugerowałem z czym może się spotkać.

[Yato]

- No nareszcie u celu. Dość już miałem tego pierdolonego latania po lesie - mruknął do siebie pod nosem kiedy okazało się że wraz z kodem już niemal dotarli na miejsce. Owszem, na drodze byli oboje bardzo widoczni, ale to dawało się bardzo szybko i bardzo łatwo rozwiązać. Wystarczyło albo znowu wejść w las albo wejść na drzewo. Z tych dwóch opcji Yato wybrał tę drugą albowiem dowodzenie z gałęzi drzew dawało o wiele szersze spojrzenie na cały plac boju dzięki czemu szybciej i łatwiej można było reagować. Chłopak nie czekał więc ani chwili tylko przesłał odpowiednią ilość chakry do stóp by idąc po pniu znaleźć się po chwili kilka metrów nad ziemią. Klon, tymczasem nadal z uporem maniaka szedł drogą. Yato z wysokości mógł go asekurować. Niestety to sprawiało też że będąc na górze był łatwo widoczny, ale na wszystko są sposoby. Pozostałe w jego ciele owady wyszły na zewnątrz otulające go w kokon. Była to bardzo prosta klanowa technika służąca do zrobienia śpiworu lub ukrycia się. Co było fajne mając na sobie tą technikę można było się poruszać chodź lepiej było pozostać nieruchomy. Oczywiście Yato gdy tylko dotarli na skraj miejsca gdzie coś się coś dopalało stanął na drzewie i przytulił się do pnia otulony kokonem owadów. Obserwował.

Nazwa

Kinobori no Waza

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.</span>

Nazwa

Hijutsu: Ningen no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

Wykonywane przy pomocy Kikaichū

Opis Pomocna technika, którą można posłużyć nam za miejsce ukrycia. Otóż przy pomocy tego jutsu jesteśmy w stanie „otulić” się dużych rozmiarów kokonem, który skutecznie chowa w sobie naszą osobę. Jutsu może też posłużyć za miejsce noclegowe w lesie w trakcie misji. Czas jego tworzenia i znikome właściwości defensywne sprawiają, że korzystanie z techniki podczas walki jest bezcelowe. Do wykonania tej techniki używamy minimum 50% owadów.

Kontrola chakry: D
Pokłady chakry: 63% - 5% = 58%

SIŁA 5
WYTRZYMAŁOŚĆ 20
SZYBKOŚĆ 20
PERCEPCJA 20
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 1

DALSZA CZĘŚĆ

[Kisuke]

Dotrzymanie kroku kobiecie nie było takie proste. Może była ona niska i raczej drobna, to jednak trzeba było przyznać, że była prawdziwym wulkanem energii. Gdy Kisuke dołączył do niej przed budynkiem, to oznajmiła mu, że cały plan już ma gotowy i wybrała odpowiednią drogę. Chłopak wzruszył jedynie ramionami, nie widząc powodu aby kłócić się w tej sprawie. To ona tutaj miała decydujący głos i raczej ciężko byłoby ją przekonać do czegoś innego niż to na co sama wpadła.

Podróż mijała im spokojnie, chłopak dostał możliwość nieco większego wygadania się z tego co potrafi, choć niechętnie to jednak czuł, że w razie walki dobrze znać możliwości drugiej osoby. Deszczu już na dworze nie było, jednak było widać, że padał on przez dłuższy czas, co nieco utrudniało podróżowanie. Nie byłoby nic gorszego niż zagrzebanie się w jakiejś głębokiej błotnistej kałuży.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
3/30 Podróż mijała w spokoju, choć po kilku godzinach, było już trochę ciemno. Kobietka w kapelutku w pewnej chwili wyjęła jakiegoś lizaka, czy kanapkę i zaczęła wcinać po drodze. Wysłuchała Twojego monologu, w którym opowiedziałeś jej co tam mniej więcej potrafisz, ale nie skomentowała tego w żaden sposób. Zjadła swój posiłek w drodze, a potem, gdy było już bardzo ciemno, wyjęła z walizki pochodnię, która zapaliła. Niestety, kobietka zrobiła to tak szybko, że nawet nie wiesz, jak udało jej się to podpalić. Nie mniej, mieliście już źródło światła.
- No, a od kogo jesteś? Czemu zostałeś shinobi? Jakie masz cele w życiu? - zadała Ci kilka kontrolnych pytań po tym, jak między wami zastała się głucha cisza. Jak widać, Akiko-sama była towarzyska i lubiła trochę powciskać nos w sprawy innych...ale czy przypadkiem nie na tym polega jej praca?

Gorzej, jak okaże się, że Akiko-sama pracuje dla Remnahyou i teraz prowadzi Cię na jakąś rzeź, skoro byłes jedynym świadkiem, ale to tylko luźne zaszczepienie czujności.

[Kisuke]

Nic, czego nie powiedział teraz tej kobiecie, wcześniej nie pokazał Remnahyou. Co prawda ledwo miał on wtedy okazję zobaczyć walkę z niedźwiedziem, ale po obrażeniach zwierzęcia zapewne mógł wywnioskować styl walki jakim posługuje się Kisuke. O tym co działo się w trakcie pościgu to już ciężko wspomnieć. Tam zaprezentował swój pełen potencjał.

-Mój najlepszy przyjaciel został shinobi i postanowiłem pójść w jego ślady. To on mnie wszystkiego nauczył. Ale może dość o mnie. Pani też mogłaby coś o sobie poopowiadać- Najpierw nieco się otworzył, rzucając dość nieoczywistymi tematami na temat samego siebie. Potem jednak postanowił odbić piłeczkę i skłonić kobietę do wyjawienia swoich sekrecików. Była bardzo gadatliwa, więc pewnie i w tym temacie szybko się rozkręci.