Stary Magazyn

[Kyoushi]

• Ajć, biegaczem był urodzonym. Nic go nie mogło w tej chwili powstrzymać, gdy tylko się dobrze rozpędził. W sumie nie potrzebował też specjalnie się rozpędzać, bo mógł to zrobić z miejsca i niemal zniknąć dla pozostałych, którzy znajdowali się w pobliżu. Unikanie rzuconych w jego stronę shurikenów w tej chwili było dziecinnie proste. Nie zajmował się kompletnie osobami, które mu nie mogły po prostu przeszkodzić - dodatkowo wciąż miał dwóch swoich ziomeczków w postaci strażników, którzy byli gotowi do walki i zyskiwali w późniejszym czasie przewagę nad bandziorami. Świetni ci Uchiha. Białowłosy przeszedł do ostrej ofensywy by przekonać kobietę, że jednak powinna współpracować z kimś takim jak on.
  Bieg po łuku i atak, tylko to miał w głowie ignorując zajście z przed chwili, gdy zderzył się ze ścianą. Cóż, wypadki chodzą po ludziach i shinobi, ważne było osiągnięcie celu, a nie trupy po których trzeba było stąpać. Dotarł, był już przy niej, na tyle szybko że nawet jej Sharingan nie zdołał pomóc. Cóż, z tego skoro jakoś pewnie instynktownie zablokowała kopnięcie na brzuch, ale to było o wiele za mało przy ofensywnym stylu walki białowłosego, który natychmiast stanął na nogę i na niej się obrócił by kopnąć i posłać wiele metrów dalej kobietę. Doskoczył momentalnie by ją unieruchomić, ale już wtedy kolejna z kobiet chciała popsuć mu plan. Nie, tak się bawić na pewno nie będzie.
  Kobieta, która już leżała obita z mieczem wycelowanym w gardziel nie miała więcej nic do powiedzenia jak przeklinanie jego losu. Nie zamierzał się z nią cackać. Podniiósł nogę i z całej siły przycinął jej przedramię, prawdopodobnie je łamiąc, a kataną przebił jej udo, by nie mogła za szybko spierdolić. Wtem mógł spojrzeć na drugą, która właśnie wjechała na teren magazynu. Teraz musiało się udać - spojrzał na nią, a tuż pod nią miały wyrosnąć Dotonowe filary, które powinny ją unieszkodliwić. Oczywiście nie zabić, a jedynie przebić nogi, stopy. Tak byłoby najlepiej. W razie jakiegoś zmasowanego ataku jakąkolwiek techniką, po prostu ucieka z miejsca zdarzenia. Gorzej, że jego ofiara może ucierpieć, ale no cóż, chyba nie zdecydują się na ataki obszarowe między sobą, co nie? Tak czy siak korzysta ze swojej szybkości do wycofania się, obserwując czy jego atak na wchodzącej do magazynu kobiecie się powiódł.

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• Czarny płaszcz (20 obj.),
• Wakizashi przy pasie od lewej strony (30 obj.),
• kabura na lewej i prawej nodze (70 obj.),
• torba pod mieczem za plecami (95 obj.),
• duża torba (150 obj.)
• Katana przy pasie (40 obj.)
• Mugen przy pasie (50 obj.)
• bandaże na obydwu dłoniach (1 obj.)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

Technika:

  Ukryty tekst

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
27/45 A więc postanowiłeś pozbyć się mobilności kobiety, która na Ciebie napluła po tym, jak ją powaliłeś. Zamiast odcinać nogi i robić inne dziwne operacje, po prostu wgniotłeś stopę w jej obojczyk, aż pojawiło sie charakterystyczne "trzask". Kobieta krzyknęła, a wręcz się wydarła, a Ty jeszcze jej kataną przebiłeś udo na wylot. Krew trysnęła, a ta darła się jeszcze głośniej - jednak była żywa, a to już coś.

W tym samym momencie kobieta, która weszła do magazynu zaatakowała. Z jej dłoni wystrzeliły w Twoim kierunku 3 drewniane bolce, które wydawały się wyrastać bezpośrednio z jej dłoni. Chciała Cię prawdopodobnie pochwycić, albo przynajmniej oddalić od miejsca, w którym leżała taka sama kobieta jak ona.

W międzyczasie jeden ze strażników zabił swojego rywala, a drugi ze strażników zdążył jedynie dziabnąć swojego w nogę, po czym został zmasakrowany przez bandytów, ktorzy się na niego rzucili. Najwidoczniej nie miał tyle szczęścia co jego towarzysz, który pewnie zaraz podzieli jego los. Co najważniejsze - nowi przeciwnicy już nie dochodzili, a Ty mogłeś...no właśnie, co zrobisz teraz? Jedna kobieta leży raczej nie będzie już szkodzić, z kolei druga dopiero wyprowadziła atak.

Wewnątrz

Czarne - druga kobieta

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

• Białowłosy chciał dobrze, ale widocznie nikt nie chciał tak dobrze jak on. No cóż, za to trzeba później płacić cenę, której niekiedy nikt by się nie spodziewał. Taką też cenę zapłaciła kobieta, która postanowiła się wygrażać zamiast po prostu się poddać. Mogła mieć wszystko, a nie będzie miała nic. Nie no, przesadziłem, na pewno pozostanie przy życiu, bo jest niezbędna w planie białowłosego. Tylko tyle mu pozostało. Do uzyskania odpowiedzi musiał jednak pozbyć się kobiety, która tutaj wparowała nieproszona - z drugiej zaś strony to dobry ruch z jej strony, ponieważ nie musi się fatygować po nią sam, a to bardzo dobry znak. Był z tego powodu szczęśliwy, nie ma co się oszukiwać.
  Gdy tylko stanął na jej obojczyku, na jego twarzy wymalowała się obojętność. Nic sobie nie robił z pękających kości kobiety, by ponownie skrzywdzić ją przebijając jej nogę swoim mieczem, który puścił. Po prostu miał zostać w jej nodze, gdy tylko się odwrócił by obserwować co robi przeciwniczka. A to było akurat niezwykle ciekawe - z dłoni kobiety niemal od razu wykształciły się filary, kołki czy cokolwiek to było i mknęło w jego kierunku. O kurwa, Senju. To jej szukał na pewno. Czyli były to siostry bliźniaczki posiadające dwa różne Kekkei Genkai - to dopiero zajebiście ciekawe.
  Nie czekał na nic, kompletnie, składając w swoim niezwykłym tempie cztery pieczęci, tę sekwencje poświęcił, by po chwili wydmuchać z siebie w jej kierunku ogień, którego temperatura przyprawiała o ból na skórze od samego przebywania w pomieszczeniu wraz z tą techniką. Ściana ognia miała pofrunąć bezpośrednio w kobietę, a także te pale, które leciały w jego kierunku. Jednak to nie był koniec, ponieważ spodziewał się, że to będzie jednocześnie dywersja dla niego samego. On wiedział, że teraz będzie niewidoczny przez ogień, więc od razu ruszył od swojej prawej, tuż przy ścianie by zaraz po ogniu, który trafi bądź nie on będzie już przy niej, by wymierzyć jej bezpośredni cios na pysk. Takie kopnięcie pozbawiłoby ją przytomności, jeśli tylko do niego dojdzie. Ten ruch, w którym rusza na nią również ma go zabezpieczyć przed pochwyceniem przez drewniane pale, których unika - ale chyba to teraz ona ma większy problem z techniką elementu ognia, która miała ją dorwać.

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• Czarny płaszcz (20 obj.),
• Wakizashi przy pasie od lewej strony (30 obj.),
• kabura na lewej i prawej nodze (70 obj.),
• torba pod mieczem za plecami (95 obj.),
• duża torba (150 obj.)
• Katana przy pasie (40 obj.)
• Mugen przy pasie (50 obj.)
• bandaże na obydwu dłoniach (1 obj.)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

Technika:

  Ukryty tekst

[Ario]

Kjoszi
Misja rangi B
29/45 A więc jednak dwie kobiety miały dwa różne style walki. Jedna posiadała czerwone doujutsu, druga zaś potrafiła tworzyć drewniane techniki. No i co z tym faktem zrobił Kjoszi? Pierwszą unieruchomił - ta ciągle krzyczała w bólu wijąc się w miejscu, zaś druga ruszyła jej na ratunek - tworząc drewniany twór który mknął w Twoim kierunku.

Oczywiście nie dałeś sobie chwili na żadne zastanowienie - odpaliłeś z grubej rury technikę żywego napalmu, który poleciał na spotkanie, a raczej na konfrontację z nadciągającą techniką. Ogień zajął drewnianą technikę niczym słomę i poszedł w kierunku użytkowniczki tak jak planowałeś. Ogień był turbo gorący, tak więc ta w pośpiechu odłączyła technikę i musiała uciekać - w górę na mapie, czyli do środka magazynu.

Ty jednak wiedziałeś, że ta technika jej nie zakończy i byłeś przygotowany. W momencie jak babeczka wylądowała na mniej więcej środku hali, Ty doskoczyłeś do niej i wsadziłeś jej pięknego fronta na szczękę z buta - trzasnęło jej coś w głowie, poleciała jucha z nosa, a ona sama przeleciała z 7 metrów, lądując wbita w jeden z drewnianych kontenerów. Drewniany kontener pękł, a ze środka wyleciały załadowane shurikeny, tworząc kobiecie niemalże tron z ostrych narzędzi, który wbił jej się trochę w plecy. Z ust poleciała jej krew i ogólnie jej sytuacja wyglądała bardzo słabo. Jeżeli chcesz się od niej czegoś dowiedzieć, to lepiej teraz, bo nie wiadomo ile pożyje.

W międzyczasie ostatni ze strazników został zepchnięty w stronę kolejnego kontenera, a tam zbóje dokończyli stróża prawa taktyką jeden na trzech. Teraz odwrócili się w Twoim kierunku i chyba będą chcieli Ci wklepać. Jeden z nich jest ranny i stoi w miejscu, trzymając się ręką za ranę.

Wewnątrz

Czarne - druga kobieta

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

• Niesamowitym było posiadanie przez bliźniaczki różnych Kekkei Genkai. Te limity krwi powodowały w głowie pustogłowego zawroty głowy, joł. Nie wiedział jak to możliwe i jak może sobie z tym poradzić, więc poradził sobie tak jak najlepiej umiał. Pierw bił, później zadawał pytania, jeśli było komu je zadawać. Aktualnie jednak postarał się nie pozabijać wszystkich, którzy stali mu na drodze. Chociaż to było jedno z trudniejszych zadań. Pierwszą unieszkodliwił i przyszpilił do podłogi swoim mieczem, druga natomiast wparowała z impetem i postarała się sama unieszkodliwić przeciwnika. Kjudaszerro jednak nie miał sobie równych w odwracaniu sytuacji na swoją korzyść. Teraz musiał sobie poradzić z drewnianymi tworami, jednak one były sterowane przez użytkowniczkę, więc było tylko jedno wyjście - zaatakować i nie czekać na reakcję. Tak też postanowił, tak też zrobił.
  Nie było czasu na rozważania za i przeciw, trzeba było wyciągnąć armatę i dmuchnąć tym co najlepsze. Po sekwencji pieczęci, wypluł z ust ścianę ognia, która nie zamierzała gdziekolwiek stanąć, mknęła na wprost członkini klanu Senju. Płomień zajmował drewno by dotrzeć wprost do niej, jednak ta zrezygnowała z techniki by uciec. To był moment, w którym trzeba było zareagować. Ona ruszyła w swoje prawo, a na to tylko czekał białowłosy rzeźnik. Czerwonooki już tam był, by w prosty aczkolwiek dosadny sposób wsadzić jej buta na pysk, który przyjęła z nieprawdopodobnymi urazami głowy, odlatując w tył jak szmaciana lalka. Nie powinna zginąć od tego ataku, przecież szermierz nie był aż tak silny, jednak zawsze mógł kogoś w ten sposób uszkodzić i robił to skutecznie. Wpadła do drewnianego pomieszczenia, zasypana shurikenami. Pewnym było, że za szybko nie wstanie. Unieruchomił tych, których chciał i tych którzy mogliby mu najbardziej zaszkodzić. Kobiety był już bezbronne, więc mógł zająć się innymi.
  Białowłosy widział, że zbóje poradzili sobie z ostatnim strażnikiem. No cóż, nie udało się ich uratować - takie szkody były wliczone w ich pracę, więc się nie przejmował. Zginęli w imieniu wyższego dobra. Spojrzał na całą trójkę nie patyczkując się nawet chwilę. Ruszył na nich w pełnym animuszu by dokonać potrójnej egzekucji. Wleciał między trójkę, by eliminować każdego po kolei. Pierwszego, gdy tylko dobiegł uderza prawą pięścią w twarz, kierując ją ku podłodze, na tyle by go niemal wbić, by w tym samym czasie, z pozycji pochylonej móc rozpędzić drugą nogę z obrotu (prawą) i kopnąć w twarz kolejnego ze zbirów. Ten atak mógł być szybki i skuteczny, by pozostawić sobie czas na uniknięcie ewentualnego ataku przez trzeciego i skontrowanie go podbródkowym, który miał zakończyć zabawę. Nie przewidywał dłuższej walki ze zbirami, jednak był gotowy na pojedynek na piąchy. Już był nakręcony. Najważniejszym była eliminacja przeciwników, by móc wrócić do dziewczynek i się nimi zająć. W końcu mają dla niego szyfry i ważne informacje nim dokonają żywota, co nie?

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• Czarny płaszcz (20 obj.),
• Wakizashi przy pasie od lewej strony (30 obj.),
• kabura na lewej i prawej nodze (70 obj.),
• torba pod mieczem za plecami (95 obj.),
• duża torba (150 obj.)
• Katana przy pasie (40 obj.)
• Mugen przy pasie (50 obj.)
• bandaże na obydwu dłoniach (1 obj.)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

Technika:

  Ukryty tekst

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
31/45 Pokonałeś dwie babeczki, teraz przyszedł czas na resztę zgrai. Niestety byłeś tak szybki, że nikt się nie zorientował o co chodzi. Doskoczyłeś do chłopa waląc go z piesci w twarz. Krew trysknęła a on upadł na ziemię niczym gwóźdź wbijany w deskę. Drugiego zaś potraktowałeś tak samo źle, czyli sprzedałeś mu kopa w głowę. Bandyta upadł na ziemię niedaleko swojego pierwszego kolegi. Trzeci zaś został wykończony kontrą w podbródek, gdy chciał Cie zaatakować nożem na odlew. Trafiłeś w szczękę aż miło i chłop wyleciał z butów na półtora metra, po czym nieprzytomny upadł na ziemię.

Został jeszcze ostatni z wrogów, ale ten po prostu rzucił włócznię na ziemię i zaczał uciekać w stronę wyjścia. Nastała cisza. No w sumie prawie, oprócz tej jednej kobiety, co krzyczała z bólu, psując elegancką ciszę.

Teraz musiałeś podjąc decyzję co dalej - wszystkich miałeś rozklikanych, na ziemi było sporo trupów, ogień cały czas sie palił, zamując powoli kontener, na którym przygwożdżona była kobieta z sharinganem.

Pamiętaj o celu misji, którym nie było zniszczyć wszystko.

[Kyoushi]

• Zwycięstwo było dla niego formalnością. Nie mógł sobie pozwolić tutaj na porażkę, więc nie pozwolił, a dokładnie to do niej nie dopuścił. Obydwie kobiety zostały znokautowane, druga prawdopodobnie po kopnięciu prosto w twarz zginie, ale cóż, przeholował lekko. Zdarza się najlepszym. Czerwonooki jednak nie poprzestał na tym i kontynuował swoje polowanie na przeciwników. Jego krwiożerczy wzrok tylko przemknął wraz z ciałem by pojawić się tuż obok trójki przeciwników. Doskoczył, niemalże teleportując się obok przeciwnika by strzelić mu gonga prosto w pysk, który dotarł bez problemu do celu. Trysnęła krew, która trafiła na pięść czerwonookiego, który nie czekał dłużej po wbiciu gościa w ziemię, a przeszedł do kolejnego rywala, którego miał spacyfikować.
  Półobrót i kopnięcie na czaszkę, które skończyło się równie źle, co stempel na poprzednim przeciwniku. Uderzenie było na tyle silne, że momentalnie skierowało przeciwnika na ziemię, gdzie gość się przewrócił i wpadł, nie mając już nic więcej do powiedzenia. Nie był to jeszcze koniec, ponieważ białowłosy doskonale słyszał, a także czuł trzeciego przeciwnika, który w tym czasie, gdy jego koledzy byli nokautowani wyprowadzał cios nożem. Nie z nim te numery, momentalnie się obrócił i uderzył w brodę mocnym podbródkowym, który przewrócił i ostatniego z przeciwników użytkownika braku-Sharingana.
  Białowłosy teatralnie strząsał ręce po atakach, rozglądając się dookoła i spoglądając na leżących wszędzie przeciwników. Był tam jeszcze jeden, który jednak mądrze zrezygnował z dalszych akcji rzucając włócznię i uciekając. Nie zamierzał go gonić. Krzyki kobiety był całkiem słodkie, jednak nie nią teraz miał się zająć. Ta jeszcze poczeka. Ruszył czym prędzej do tej, która była znokautowana wcześniej i stał w bezpiecznej odległości od niej by mieć czas na reakcję mówiąc:
  - Mówić pewnie nie możesz, ale odpowiesz mi na pytanie w zamian za utrzymanie cię przy życiu. Podaj mi klucz - liczba lub cyfrę. Doskonale wiesz o co pytam. Klucze do rozszyfrowania wiadomości. Wskaż palcami lub pokaż albo... Napisz na ziemi, cokolwiek. Masz tyle krwi, że sobie chyba poradzisz z pisaniem, czy mam ci pomóc? - zapytał z nieznośnym uśmiechem, spoglądająć na członkinię klanu Senju. W tym czasie, gdy ta będzie odpowiadać może po chwili ruszyć by odebrać swój miecz z nogi kobiety i zabrać ją stamtąd, przetransportować w bezpieczne miejsce, jednocześnie wiedząc, że nie może jej pozwolić na spoglądanie w jego kierunku czy jakiekolwiek podjerzane ruchy. Może trzeba je uratować?

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
33/45 No i skończył się taniec. Rozwaliłes wszystkich których się dało, oprócz jednego z bandytów, który i tak raczej był martwy, patrząc po tym ile gubi krwi. Nie mniej Ty po prostu zacząłeś przepytywać kobietę, o jakiś znak albo symbol, cyfre czy cokolwiek ona tam wie. Gdy poświęciłeś na nią trochę uwagi, ta wydawała się przestać krzyczeć, tylko syczeć w Twoim kierunku. Pytanie które zadałeś tylko ją rozzłościło, bo warknęła na Ciebie. Patrzyła się chwilę w Twoim kierunku, by finalnie przemówić.
- Proszę, oto Twój znak. - powiedziała, po czym pokazała Ci środkowy palec. Jak widać humor się jej trzymał no i widocznie to, że ledwo żyła, nie przekonało ją jeszcze do zdradzenia Ci swojego symbolu.

Kobieta, która leżała w shurikenach była mniej rozmowna - tak naprawdę nie dawała znaku życia. Leżała powyginana z lekko zwisająco szczęką - prawdopodobnie wybitą. Krew, która się spod jej pleców wylewała zdążyła już stworzyć ładną kałużę, co tylko świadczyło o to, że jeżeli jedna i druga ma po jednej literce, to musisz chyba od tej mniej żywej zacząć, bo zostały jej minuty życia po tej stronie uniwersum.

Ogień zajął mocniej kontener, na którym leżała kobita, więc musiałeś reagować, bo by spłonęła żywcem. Dopadłes do niej uważając na wszystkie brudne sztuczki jakimi mogła się posłużyć i wyjąłeś jej miecz z nogi, przenosząc ją obok tej co leżała w shurikenach. Oczywiście nie obyło się bez krzyków, a sam proces przenoszenia jej na rękach wyglądał, jakbyś ratował wybrankę serca z jakiejś dziwnej katastrofy.

Gdy we dwie leżały obok siebie...to naprawdę były niemalże identyczne. Ale teraz jak patrzyłeś na ich twarze, to trochę się różniły. Ta z sharinganem miała trochę ostrzejsze rysy twarzy, za to ta senju miała głowę bardziej owalną. Taki paradoks, który mógł być nawet śmieszny.

[Kyoushi]

• To był typowy last dance. Brakowało tam tylko macabre i byłoby wszystko, ale po co aż tak wciskać tyle słów do jednego tytułu, który przedstawił jedynie wydarzenia, które miały miejsce w tymże magazynie? Białowłosy zadbał by nikt nie wstał i nie miał już siły wstać. A gdyby zechciał to miałby problem z tym by ponownie się poruszać. Aktualnie widać było, że raczej odechciało im się żyć i byli zdani na łaskę szermierza, który jednak nie zamierzał ich dobijać. Pod jedynym warunkiem - nie będą więcej stawiać oporu. Wtedy nie oszczędzi nikogo. Jeszcze tylko kątem oka spostrzegł jak włócznik ucieka, jednak z niego też nic nie będzie. Cóż, niech idzie - kolegów nie zdoła już zwołać, bo skąd? Kto chciałby walczyć z kimś kto zrównał z ziemią cały magazyn ludzi wraz z szefostwem? Samobójca.
  Białowłosy zdecydował się dowiedzieć czegoś od tej wariatki, która jednak nie wymiękała. Była bardzo zdecydowana do tego by niczego nie powiedzieć - no cóż, jej problem. Może być z nią tylko gorzej, już niedługo. Warknęła mimo bólu i jeszcze pokazała mu faka. Gdy tylko to zobaczył przewrócił oczami, by po chwili chwycić ją w bardzo mocnym uścisku i przetransportować tuż obok siostry. Czy tam chuj wie kogo, w sumie się tym za bardzo nie interesował. Zdecydowany złapał ją na tyle, by sama nie mogła mu wyrządzić krzywdy, a ją uchronił przed ogniem. Nie mógł pozwolić by jego informatorka tu padła, więc trzeba było o to zadbać.
  Po chwili pojawili się przy drugiej z kobiet, która z wybitą szczęką nawet nie mogła za wiele mówić, praktycznie nie żyła. Idealny stan dla klanu Senju, chce ich widywać właśnie tak zawsze częściej. Widział, że rozlewa się krew wszędzie, nie wiele czasu zostało, więc musiał się postarać i zmusić by przekazały mu informacje.
  - Powiem jeszcze raz do was dwójki. Jestem w stanie was uratować, znam techniki medyczne, jednak potrzebuję informacji. Wybierajcie albo śmierć dla zasady albo życie za informacje. Jedna z was jest z mojego klanu, więc możecie mieć także azyl i nikt was więcej nie skrzywdzi, nawet po takiej pseudo-zdradzie. Wybierajcie, bo ja wybiorę za was. - powiedział wpatrując się prosto w oczy tej, która jeszcze potrafił mówić, uważając jednak na każdy podejrzany ruch. Jeśli jeszcze raz pokaże mu faka to chwyci go i złamie u podstawy, ten ból już nic u niej nie zmieni, więc wyjebane. Niech się wydrze jeszcze raz. Czekał aż zdradzą mu tajemnicę, bo już go luj trafiał powoli z babami.

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
35/45 Gdyby w swiecie shinobi istniało wróżbiarstwo, to Twoja postać pewnie nazywałaby się Maciej, albo jakoś tak podobnie w stylu Macieryou. Jakbyś przewidział, po kolejnym Twoim pytaniu kobieta znowu pokazała faka. No to wziąłeś złapałeś jej tego palucha i złamałeś go jednym szybkim ruchem. Ta oczywiście w krzyk i płacz, który chyba przechylił szalę bólu.
- W..wiesz co? Wypier...dalaj...kod to A8. - powiedziała, patrząc na Ciebie wzrokiem pełnym bólu i złości. Chyba miała już Cię dosyć i ogólnie dość mocno je pocharatałeś.

W międzyczasie ta druga kobieta co leżała w shurikenach, wydawała się być jakaś taka biaława - kałuża krwi była spora, a jej skóra nie przypominała skóry człowieka w dobrej formie. Sama też się nie ruszała od jakiegoś czasu.

W tym samym czasie ta druga kobieta, która próbowała się przekręcić do swojej chyba już martwej siostry, również traciła sporo krwi.

W tle ogień zajmował kolejne miejsca, a w samym magazynie zaczynało robić się coraz goręcej. Jeszcze trochę i zajmie się cały, spopielając wszystko, co mogło się tu zadziać.

Usłyszałeś jak statek, który był wcześniej przymocowany odpływał - widocznie spanikowali widząc rozciągający się ogień.

No dobra, masz już swoją cyfrę, to chyba możesz wracać do swojego zleceniodawcy. O ile Cie tylko nie wychujała na tym, to nawet dobrze Ci poszło. Spaliłeś magazyn, zabiłeś wszystkich i udaremniłeś jakiś dziwny preceder...a więc do dalej Panie Kjoszi?

[Kyoushi]

• Lepszy wróbel w garści niż iczir na dachu mawiają. Tak było i w tej sytuacji, ponieważ miał co chciał, ale nie do końca. Musiał zadowolić się ochłapami. Białowłosy jednak w dodatku okazał się niezwykle dobrze przewidujący przyszłość. Nie była to kwestia percepcji, bo takiej nie posiadał, jednak znał się na ludziach. Kobieta znów pokazała faka, ale tym razem się nie wymsknęła. Czerwonooki chwycił ją za środkowy palec i zgiął bez najmniejszego problemu, a także bez najmniejszego poruszenia mimiką twarzy. Jakby robił to setki razy, totalnie bez emocji, bez uczuć. Nie zależało mu na jej życiu, chciał uzyskać tylko informacje.
  - A8? Dobrze, dziękuję. Widzisz? Można było tak od razu i nie byłoby tego bólu. - powiedziawszy, spoglądał również na tę drugą, która była już niemalże blada. No chujowo, ale z tej już nic nie wyciągnie, jednak wedle tego co mówił grubcio to tylko jedna miała być kobieta, która będzie znała szyfr. Miała być pojedyncza, a dostał dwie, więc zakładał że od razu za dwie, hehe. Sprytnie. Nie zastanawiał się już długo, obserwując co się dzieje z kobietami, chyba chciały się jeszcze na swój koniec przytulić czy coś, nie kumał tego skoro już prawie obydwie odeszły do zaświatów.
  Nie rozumiał tylko jednego. Co to kurwa za dźwięk z portu? Dlaczego statek się ruszył. Białowłosy dobył katany, którą już dawno odebrał z nogi kobiety i szybkim ruchem skrócił obydwie kobiety o głowę, jeśli leżały głowa obok głowy to jednym, solidnym cięciem, niczym kijem golfowym.
  - Nie życzę wam śmierci w płomieniach, więc mogę jeszcze tyle zrobić. - powiedziawszy szybkim ruchem strzepał krew z katany, którą wpuścił do pochwy, by natychmiast uciec z magazynu w kierunku statku by się zorientować dokąd płynie i kto się za to wziął w razie czego wykonując potężne susy i wskakuje na pokład. Nie da tym razem nikomu uciec. Nie z nim te numery.

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
37/45 Nie było wielu tak wspaniałomyślnych shinobich jak czerwonooki kataniarz, jakim był Kyoushi. Ściąłeś bez większej gadki obie kobiety, a ich głowy poturlały się po ziemi jak kule. Krew trysknęła z szyi i obie padły martwe. Mogłeś jeszcze wykopać obie głowy do wody przez drzwi od magazynu, by pozbyć się ewentualnych dawców przeszczepów, ale postanowiłeś oddać im choć trochę szacunku, pozwalając spocząć w płomieniach, które zaczynały ogarniać cały magazyn.

Ty jednak postanowiłeś działać dalej. Nie chciałeś zatrzymywać się i kończyć tej części misji - chciałeś dobić wszystkich. Statek już zaczął odpływac, a Ty bez problemu dogoniłeś go biegnąc po wodzie, następnie wskakując na pokład. Widziałeś jak na środku stoi czarnoskóry mężczyzna, który krzyczał do wiosłujących mężczyzn, by wiosłowali szybciej. Następnie odwrócił się w Twoim kierunku i zmrużył brwi po czym wycedził.
- Spójrz na mnie. SPÓJRZ NA MNIE. Teraz ja jestem kapitanem. Nic nie zrobiliśmy, wykonywaliśmy polecenia. Ale teraz ja jestem kapitanem i nie będziemy dalej pracować dla nich. - powiedział do Ciebie stawnoczym tonem.

Więc co teraz Kjoszi. Zabijasz ich czy olewasz?

[Kyoushi]

• Nigdy nie był miękki. Tak było i tym razem, pokazując swoją bezkompromisyjną obojętność wobec ludzkiego życia obcych, czy też celów swoich misji. Nie dzielił na płeć, rasę, klan czy wiek. Po prostu był narzędziem w rękach swojego klanu wykonując polecenia. Czasem także działał indywidualnie - czasem aż nazbyt często, jednak nie było to nic co raniłoby interesy swoich pobratymców. Białowąsłos niczym przyczajony tygrys i ukryty smok w jednym planował swe niecne czyny. Ścięcie głów kobiet, które zdominował było jak wyjęcie szluga ze swojej kieszonki, co niecnie uczynił, delikatnie rozpalając go nim wybiegł. Z zawiniątkiem w ustach ruszył na statek.
  Nie był aż tak bez uczuć by jeszcze kopać cudze głowy do rzeki, więc po prostu popatrzył podpalając skręta jak się turlają. Nawet się uśmiechnął, widząc to co było niemal niezapomniane. Śmiechł, że tak powiem. Sam uciekł z magazynu, gdy ten tylko zajął się jego ogniem w pełni. Celem był statek, który odpływał. Białowłosy ruszył jak piorun, by po krótkim odcinku wodnego sprintu wleźć na statek, gdzie spotkał się oko w oko z czarnoskórym mężczyzną. Wyglądał zupełnie jak ci przedstawiciele klanu Kaminari. Czarnuchy, hehe.
  Cóż mógł tutaj zdziałać? Otóż wiele. Spoglądał tak chwilę na kapitana, który niebezprecedensu go zaskoczył swoją gadką. Aż prawie wypadł mu szlug z mordy, gdy to usyłszał.
  - W takim razie będziecie pracować dla mnie kapitanie. Wracać kurwa natychmiast i zgłosić się do strażników, wyjaśnić kim byli i co robili. Nie będę się dwa razy powtarzał albo skończycie jak ten magazyn. - powiedział, nie patrząc w stronę magazynu, jedynie zwróciwszy na niego wzrok na sekunde, popalając sobie dalej z rękami w kieszeniach. Nie czuł żadnego zagrożenia, a jednym uderzeniem, gdyby tylko się podpalił mógł spłonąć tę łajbę. Wyczekał więc z nimi, gdy tylko zawrócili, bo nie spodziewał się sprzeciwu. Wtedy mógł ruszyć do swojego zleceniodawcy z kodem A8, który otrzymał.. To był chyba już ten czas.

[Ario]

Kyoushi
Misja rangi B
39/45 Sytuacja była jaka była. Wparowałeś na statek, czarnoskóry kapitan przedstawił Ci jaki jest obecnie podział władzy i wyczekiwał Twojego odzewu. Tak jak się pewnie spodziewał, zrównałeś go swoją gadką do parteru, wydając mu jednocześnie nowe polecenie służbowe. Kapitan przytaknął.
- Tak jest, zawracamy. - odparł krótko.

Łódź zaczęła zawracać, co mogło Cię trochę zdziwić. Wkońcu zawsze jest tak, że Ci źli jak widzą jednego wroga to rzucają się wszyscy naraz, by go skopać, a potem giną rozerwani na kawałki. Tym razem tak nie było - murzyn okazał się być sprytniejszy niż większość Twoich przeciwników w magazynie, bo jako jedyny zachowa przy tej całej operacji życie.

Statek zaczął przypływać do doków, gdzie stało już kilku strażników, ogarniając całą sytuację. Kapitan wraz z resztą załogi spojrzał na Ciebie porozumiawszy i udał się bezpośrednio na ląd, wyznając cała prawdę o zajściu. Zapewne niewiele wiedział, ale zawsze to jakaś informacja do władz, która takimi skrawkami informacyjnymi nigdy nie pogardzi.

Co dalej Panie Kjoszi? Będziesz prostować jakieś tematy, czy lecisz odrazu z powrotem? Jak z powrotem, to zapraszam tutaj.

[Hibana]

Hibana szybko dotarła do portowej dzielnicy i zlokalizowała stary magazyn. Dobrze pamiętała do niego drogę, choć w przeszłości była tu tylko kilka razy. Zwykle te okolice były miejscem szeroko omijanym przez każdego, kto nie miał w tych partiach miasta jakiegoś interesu. Szczególnie nie miała tu czego szukać samotnie kobieta, nawet, jeśli potrafiła się obronić. Te tereny okryte były złą sławą i znaleźć tu można było głównie kłopoty. Tak przynajmniej było kiedyś, bo dzisiaj, w obliczu zagrożenia na skalę światową, w stary magazyn zostało tchnięte nowe życie. Wszędzie roiło się od cywili i służbistów, w pośpiechu dokładających swoją cegiełkę do zbrojenia się Kotei. Większość z nich nosiła jakieś pakunki, zapewne z bronią lub żywnością i podstawowymi artykułami, które pozwolą mieszkańcom spędzić w mieście tygodnie, a nawet miesiące. Dziewczyna z trudem przebijała się przez pełen niepokoju tłum. Rozglądała się za kimś, kto w magazynie mógłby pracować, a nie tylko coś transportować. Zgadywała, że pewnie taka osoba miałaby ze sobą coś do zapisywania stanu magazynu, może zwój lub jakiś notes, więc szukała właśnie kogoś takiego, by móc skonsultować z tym kimś sytuację zagubionego na placu zwoju.