Shinobi War PBF Naruto

- Może się okazać, że uzdrowiciel sobie nie poradzi z tym, jak tytoń wyniszczy twój organizm. W gruncie rzeczy to jednak nie moja sprawa, jeśli chcesz skracać sobie życie. Nie przejmuj się jednak tym, że podczas swojego pierwszego dnia w Kotei, zawaliła się pode mną podłoga. Wiem, że przestępstwa i kryminaliści są wszędzie. Mówi się, że na Karmazynowych Szczytach mniej, jednak nie sądzę, aby między nami a resztą świata była jakaś wielka różnica. - odpowiadam Masako.

Stolarz nie wygląda na przyjaznego typa. Cóż, karczmarz ostrzegał, że jest nietypową osobą, więc chyba nie ma co się temu wszystkiemu dziwić. Wygląda jednak, że gdy mu zależy, to potrafi wykonać kawał naprawdę dobrej roboty, ponieważ ten dom wygląda naprawdę dobrze. Szkoda, że tego samego nie można powiedzieć o podłodze w karczmie.
Widząc, że Masako rozpoczęła rozmowę, spokojnie stoję milcząc i wsłuchuję się w to co mówi starzec.

Jakby mało było starca analfabety, który nawet nie potrafi poprawnie mówić, to teraz dołączył do niego synalek, zapewne operujący podobnym językiem. Coś czuję, że wygodniej byłoby zostać w karczmie i pomóc gospodarzowi w posprzątaniu oraz naprawie podłogi. Życie shinobiego nie powinno jednak być wygodne. Wygoda zachęca do zaniedbywania swojego rozwoju i prowadzi do słabości, tak mówią wszelkie podręczniki. Tym bardziej, że karczmarz sam będzie w stanie zadbać o swoją posiadłość. Tropienie winnych za to powinno właśnie być zadaniem shinobich, jako tych, którzy ostatecznie pilnują prawa i porządku na świecie.
- On sam teraz jest zajęty zajmowaniem się dziurą w swojej podłodze. Wiecie coś może na ten temat? Bo wygląda to tam, jakby ktoś celowo spartaczył robotę. - mówię na razie postanawiając nie wspominać o kornikach.

Główni podejrzani zrzucają winę na ofiarę. Jakże typowe. Czytałem kiedyś, zdaje się, o takim zachowaniu w jakiejś książce o kryminologii. No cóż, całe zachowanie stolarza i jego syna utwierdza mnie w przekonaniu, że to oni są wszystkiemu winni. Całe szczęście prawo jednak tak nie działa. Wydawanie wyroków na podstawie przeczuć i przekonań prowadzi świat do oczywistych nadużyć i anarchii. Niezależnie więc od tego, co myślę, muszę przeprowadzić to śledztwo, a więc i to przesłuchanie porządnie, a nie na skróty.
- No tak, wszystko po kosztach. Taki klient, to dla was musi być katorga. Najpierw domaga się szybkiej, uczciwej i taniej pracy, a na koniec i tak dorzuca do własnego drewna korników i sabotuje swój własny lokal. Macie racje, skaranie boskie z takimi. Niech Tenjin nas od takich strzeże. - mówię nieco sarkastycznym tonem.

Coś strasznie nerwowi są ci nasi potencjalni podejrzani. To tylko utwierdza mnie w fakcie, aby właśnie tak ich traktować. Przyszliśmy tu w końcu tylko po to, aby dowiedzieć się co się stało. Byli naszymi świadkami, czy też biegłymi. Ich zachowanie oraz parę innych poszlak sugeruje jednak, że lepiej traktować ich jako podejrzanych. Szczególnie ten młody. Stary chyba ma już lekką demencję i średnio rozumie sytuację. Po za tym mówi jak uczciwy rzemieślnik. Młody za to wygląda jakby coś kombinował. W dodatku coś zbyt szybko chce zakończyć rozmowę. Zupełnie, jakby się bał, że gdy podrążymy temat, to jego wina wyjdzie na jaw.
- Właśnie sugerowałeś, że karczmarz sam zniszczył swoją karczmę. To ma mniej sensu, niż to, że wy podłożyliście korniki. Wierzę, że korników wcześniej nie było. Teraz jednak są. Ty młodzieńcze za to byłeś ostatnim, który miał do czynienia z zainfekowanymi deskami. Oczywistym jest, że będziemy się ciebie o to dopytywać. - mówię nie ruszając się o krok z miejsca.