Karczma "Ō no Shi"

[Yasuo]

Opis

Jest to karczma znajdująca się pewnym specyficznym miejscu. Nie są to obrzeża osady, ale też nie ścisłe centrum. Jej lokalizacja to coś pomiędzy. W związku tym odwiedzana jest przez mniejszą ilość klientów niż przybytki położone w centrum osady, ale też przez większą niż te znajdujące się w pobliżu bram miejskich, bo za wyjątkiem kupców i podróżników, bardzo często przesiadują tutaj także obywatele mieszkający w okolicznych domach. Klientów wyróżnia jednak jedna rzecz. W większości przypadków są uzbrojeni i potencjalnie niebezpieczni. Ot, po prostu "miejsce schadzek" dla różnych wojaków i najemników.
Budynek został wykonany ze zwykłego, brązowego drewna. Przypomina zwyczajny budynek mieszkalny, jednak to tylko pozory. Porządny szyld ogłaszający wszem i wobec nazwę karczmy i w ogóle jej istnienie. Do tego delikatne zdobienia elewacji. A obrazek ten dopełniany jest przez dość sporą ilość pochodni, które nie znajdują się jedynie w środku. Znajdują się też na zewnątrz, powodując, że karczma w nocy wygląda jak latarnia podczas podróży morskiej w mrokach nocy. Przyciąga klientów tak jak światło przyciąga ćmy...
Budynek oczywiście jest jednopiętrowy: parter i pierwsze piętro. Na dole znajduje się sala wypełniona stolikami. To tutaj biesiadują klienci, popijając strawę tanim sake i innymi trunkami ("sala biesiadna" jest w stanie pomieścić około 50 gości). Piętro natomiast przeznaczone jest głównie dla gości. Dla osób, które nie mają tutaj domu, a gdzieś muszą się przespać.
Właścicielem tej tawerny jest około 40 letni Keizō Igarashi. Mężczyzna prywatnie jest osobą samotną. Oficjalnie jest wdowcem. Prawdy jednak nikt nie zna. Pomaga mu oczywiście zgrana ekipa kelnerska (obojga płci - około 10 osób).

Ważni NPC

• Keizō Igarashi - Właściciel karczmy, wiek ok. 40 lat. Osoba bardzo towarzyska, jednak stroniąca od prawdy. Nie lubi mówić o swojej przeszłości, a jeśli już coś powie, to zazwyczaj będzie to kłamstwo. Mężczyzna bowiem jest strasznym plotkarzem i mitomanem. Nie jest jednak chory na "mitomanię". Po prostu mówi to co ludzie chcą usłyszeć. Wszystko po to, by ukryć prawdę o swoim życiu i zainteresować klientów. Bardzo często kłamie, by zyskać sławę, a dzięki temu zdobyć większą klientelę. Jedyną pewną informacją, którą Ci poda jest cena za jakiś towar. Nigdy bowiem nie oszukuje w ten sposób, a dla klientów jest naprawdę miły.
• Mariko - kelnerka. Nawet ładna, ale ludzie postrzegają ją jako trochę nijaką i nie zwracają na nią większej uwagi. Wkłada w pracę bardzo dużo serca, jednakże chciała by zmienić posadę. Zawsze miła i pomocna.
  Kopiuj

  [b][color=#FFFFFF]- Mowa Mariko[/color][/b]

Plotki i Ciekawostki

• Legenda "Ō no Shi" - Sama nazwa karczmy jest naprawdę zaskakująca. Oznacza "Zgubę Królów" lub "Śmierć Króla". Między klientami szerzy się bardzo dziwna legenda (która prawdopodobnie jest wierutnym kłamstwem i zwyczajną plotką). W myśl tej legendy, karczmę tą odwiedzi jakiś dowódca lub król, to miesiąc później umrze. To samo tyczy się osoby, która obejmie w jakiś sposób władzę. Ta mroczna legenda jednak nie odstrasza w żaden sposób klientów. Większość z nich i tak dowodzić nigdy nie będzie, a dowódcy i królowie tutaj nie przychodzą. Są też śmiałkowie, którzy pragną na własnej skórze przetestować działanie tej klątwy.
• Legendarny Wojownik Igarashi - Plotka rozpuszczona przez właściciela karczmy, jednak duża grupa klientów w nią wierzy. Keizō twierdzi, że ma 150 lat i walczył w młodości z samym Antykreatorem. Pytany o tą walkę odpowiada po prostu "Kiedyś Ci powiem.". Najprawdopodobniej dlatego właśnie ludzie tutaj przychodzą. Liczą na to, że w końcu usłyszą tą opowieść.
• Handel Bronią - Podobno - a przynajmniej tak twierdzą ludzie - właściciel handluje nie tylko alkoholem i jadłem. Podobno można też u niego nabyć broń w okazyjnej, niższej cenie. Czy to prawda? To wiedzą jedynie nieliczni. Ci, którym udało się jakiś oręż kupić.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
9/15 Obaj mężczyźni pokiwali twierdząco głowami. Miesiąc to naprawdę dużo czasu. Być może uda im się uwinąć z misją i dołączyć do Tsukune. Nie chodziło bynajmniej o to, że jakoś bardzo Kuro lubili, ale była to szansa na dodatkowy zarobek i szansa, by dowieść swojej siły i męstwa i być może zdobyć trochę sławy. Tsukune pewnie by się z tym zgodził, bo w końcu sam był w podobnej sytuacji. Kiedyś. Jak pierwszy raz spotkał Kijina...
Tamci nie mówili już nic. Słowa były w tej chwili zbędne. Wykonali tylko charakterystyczny ukłon w stronę Tsukune, odwzajemniając tym samym uprzejmości. Z uśmiechem na ustach odeszli w swoją stronę, tj. w stronę przeciwną niż szedł nasz bohater. Młody kapitan mógł już w spokoju udać się w stronę karczmy.
Droga nie była długa. Raptem kilkaset metrów. To mogłoby być dużo dla tłustego szlachcica czy króla, który ciągle jeździ karetą. Ale... nie dla wykwalifikowanego shinobi, który pewnie przeszedł pieszo setki kilometrów i stoczył setki ostrych i wycięczających walk. Czy kimś takim był Tsukune? W każdym bądź razie, nikt go nie napadł, ani nie zaczepił. Gładko jak po sznurku. Bez zbędnych komplikacji.
"Zguba Królów" była jaką każdy widział. Nie zwyczajna, ale też nie zbytnio majestatyczna. Po prostu schludny budynek, który jakoś przyciągał wzrok. Jedno mogło dziwić... nie było w pobliżu pijaków, którzy leżeliby we własnych rzygowinach gdzieś obok wejścia do karczmy. A w środku tłum ludzi siedział i się bawił. Co teraz?

[Tsukune]

Po pożegnalnych uprzejmościach każdy poszedł w swoja stronę. Czyli każdy udał się w tą stronę w którą z której rozmówca przybył. Droga nie była długa i dotarłem tam dość szybko.
-Urocza nazwa. Ciekawe co by ludzie powiedzieli na nazwę "śmierć władzy" uznali by to za próbę zamachu? pomyślałem widząc nazwę budynku. Schludny, miły dla oka i w porównaniu z innymi miejscami nie było tu pijaczków już śpiących bądź lejących gdzieś w zaułku. Zamknąłem na chwilkę oczy jakbym zastanawiał się czy tam wejść. Tak naprawdę po prostu sprawdziłem swoją umiejętnością wnętrze od tak aby się upewnić że trafiłem dobrze. Następnie spokojnie wszedłem do środka budynku przyglądając się tam zebranym osobą jednocześnie rozglądając się za wolnym miejscem. Gdy takowe znalazłem przy barze tak aby mieć za sobą ścianę usiadłem przy nim i zamówiłem sobie lampkę wina. Od tak aby nieco wtopić się w tłum. Czekając na zamówienie spokojnie przyglądałem się znajdującym osobą. Bardziej jednak wyglądało to jakbym obserwował wnętrze tego przybytku. Co w sumie nie byłoby też jakimś wielkim kłamstwem.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
11/15 Oczywiście, że Tsukune trafił w dobre miejsce. Chakra tutaj była naprawdę nieziemska. Gdyby ktoś był zdolny do jedzenia chakry, to z pewnością byłby to dlań wspaniały bufet. Nic też nie przeszkodziło - ani nikt - Kuro wejść do środka. Odnalazł bardzo szybko wolne miejsce. Osób było tutaj dość sporo, ale z racji tego, że sala obszerna, to i wolny stołek się znajdzie. Usiadł więc i zamówił wino.
- Dobrze, zaraz przyniosę - odrzekła młoda kelnerka. Miała piękne, długie, srebrne włosy i była naprawdę urodziwa, o ile ktoś gustował w takich biednych dziewkach. W końcu sam fakt, że była tak ubrana i pracowała w takim miejscu jak przydrożna karczma... nie świadczył dobrze o stanie jej sakiewki, prawda? Ale czy to było ważne? Prawdziwa miłość w końcu nie wybiera i nie ma ograniczeń.
Tsukune oczekiwał na lampkę wina, którą zamówił i jednocześnie rozglądał się po izbie. Nie była jakaś wytworna. Po prostu zwyczajna karczma. Stoliki, szynkwas, jakiś prosty żyrandol wypełniony zapalonymi świeczkami. W ścianach pochodnie, które dodatkowo rozświetlały to pomieszczenie. Oczywiście wieczorem, bo za dnia nie było to potrzebne. Jednak istotne było to, że pomieszczenie - jak już wspomniałem - było naprawdę duże. Obecnie siedziało tutaj 30 klientów. Może trochę więcej, a niektóre stoliki były ciągle wolne. Naprawdę duży był to lokal. Po chwili lampka wina została dostarczona. Przez tą samą kelnerkę co brała zamówienie. Nieśmiało uśmiechała się w kierunku Tsukune.
- Coś jeszcze Pan sobie życzy? Coś do jedzenia? A może szuka Pan pracy? Bardzo dużo osób szuka zajęcia...
Czyż nie spadła mu jak z nieba? On co prawda roboty raczej nie szukał, ale osób, które mu pomogą w pewnym zadaniu to tak. Czy coś z tego wyniknie? Co teraz zrobi nasz dzielny bohater?

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa kelnerki[/color][/b]

[Tsukune]

Po tym jak zamówiłem sobie wino u kelnerki i gdy ta odchodziła od tak się jej przyjrzałem. Ot zwykła ciekawość co poradzę. Trzeba było przyznać że lokal miał swój klimat. Było tu trochę klientów więc było w czym wybierać. Tak na oko to połowa tutaj by wystarczyła. Plus tych dwóch których spotkałem wcześniej liczyłem jako dodatek...ewentualnie nieoczekiwane wsparcie. To też by było przydatne. Po chwili otrzymałem swoje zamówienie. Standardowo lekko wpierw powąchałem zawartość, następnie delikatnie zakręciłem kieliszkiem, znowu powąchałem i upiłem lekki łyk napoju. Przymknąłem na chwilę oczy czując jak wino powoli spływa mi po gardle.
-Akurat się składa że dostałem pracę. O ironio jak na razie muszę zebrać osoby potrzebne do tej pracy. Dlatego tu przyszedłem bo niedawno napotkane dwie osoby mi poleciły to miejsce do hmm...zwerbowania osób obojga płci. powiedziałem spokojnie przyglądając się uważnie mimice dziewczyny? A może powinienem powiedzieć młodej kobiety? W sumie czy to miało jakiekolwiek znaczenie skoro to i tak jest tylko w mojej głowie? Żadne.
-Poleciłaby coś Pani...albo kogoś zapytałem uśmiechając się lekko w nieco wrednym uśmieszku. Blizny nieco poszerzyły mój uśmiech. Zapytałem tak aby poza wyborem jedzenia dała mi też propozycję co do ewentualnych osób do zatrudnienia. Ciekawe czy domyśli się tego co miałem na myśli? Raczej z mojej odpowiedzi na pracę to chyba raczej powinna...No ale któż to może wiedzieć jak sobie to srebrnowłosa uzmysłowi. Jak źle to najwyżej ją wyprowadzę z błędu.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
13/15 Kelnerka była naprawdę pomocna, ale ciężko było stwierdzić czy pomaga Tsukune z dlatego, że... no właśnie dlaczego? Czy może po prostu pomaga tak każdemu klientowi? Może taką ma pracę? Kto wie? Kto wie? W każdym bądź razie, zrobiła zdziwione oczy. Jak każdy zresztą, jeśliby usłyszał, że shinobi szuka innych shinobi do pomocy. No może nie każdy, ale większość na pewno. Coś wielkiego się szykowało. A przynajmniej tak myślała nasza kelnerka. Nie wiedziała tylko co. Wolała jednak nie dopytywać o szczegóły. Bo co ją - małą i nic nieznaczącą w świecie istotkę - obchodzą jakieś sprawy potężnych i możnych królów, władców, wojowników i liderów? Jednak wyczuła w tym pewien interes. Korzyść dla samej siebie.
- Nie potrafię co prawda walczyć, ale jeśli to nie jest nic trudnego, to chętnie Panu pomogę. - Uśmiechnęła się zalotnie. - Ryo każdemu się przyda w obecnych czasach, a tutaj płacą... niedużo. No chyba, że to jakaś grubsza i bardziej niebezpieczna sprawa, to wtedy, hmm... To polecam pewną grupkę ludzi. Nazywają siebie "Hordą" (Taigun 大群).
Kelnerka wskazała na jeden ze stolików, który akurat był nieopodal. Siedziały przy nim trzy osoby. Kobieta z białymi włosami i w naprawdę oryginalnym ubiorze. Bardzo rzadko spotykanym. Tak rzadko jak "shinobi szukający innych shinobi". Była naprawdę piękna, ale promieniowała jakimś takim dziwnym zimnem. Kto wie? Może tylko tak Tsukune się wydawało? W każdym bądź razie, jako jedyna przy tamtym stoliku milczała, nic nie jadła, ani nie piła i wpatrywała się w jeden punkt na przeciwległej ścianie. Tak jakby tylko ta ściana ją obchodziła, a wszystko inne miała głęboko gdzieś. Jej mimika nie wskazywała na żadną znaną Kuro emocję. Może coś dostrzegła w tej ścianie ciekawego? Może właśnie malowała na niej myślami jakiś obraz? Zamknięta we własnym ściecie piękność. Towarzyszyło jej dwóch mężczyzn. Jeden wyglądał nawet na sympatycznego. Jego ubiór również był nietypowy, sprawiał wrażenie najbardziej towarzyskiego. Blondyn dzierżący kuszę, która aktualnie leżała na stole. Przed sobą miał kufel z piwem, z którego bardzo często upijał kilka łyków tego szlachetnego trunku. Rozmawiał ze swoim przyjacielem, który także delektował się piwem, ale nie tak często jak kusznik. Drugi z mężczyzn - przyjaciel kusznika i tamtej białowłosej damy zapewne też - wyglądał jak typ, którego nikt nie chciałby spotkać nocą w ciemnym zaułku. Ani prawdopodobnie nigdzie, gdzie nie ma ludzi. A nawet obecność innych... mogłaby być zgubną ochroną. Kto wie co tamten typ potrafił? Wyposażony w krótki miecz, do tego parę sztyletów (albo "kołków na wampiry", hehe). W ciemnym płaszczu siedział prawdziwy płatny zabójca, który piwo sobie pił i toczył rozmowę z towarzyszem.
- To tylko cześć Taigun. Jeśli się nie mylę, jacyś wysoko postawieni członkowie. Czasem tutaj przychodzą, jeśli akurat szukają jakiegoś zlecenia. To dość spora grupa najemników, ale jakoś nie słyszałam, żeby zajmowali się czymś innym niż jakimiś zwyczajnymi bandytami czy ochroną karawan. Kto wie co potrafią...

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa kelnerki[/color][/b]

[Tsukune]

Wysłuchałem wpierw spokojnie kelnerki...która chciała się przyłączyć do tego co planowałem. Ciekawe...Nawet bardzo ciekawe trzeba było przyznać. Taka osoba by się bardzo przydała. Będę musiał się później o to zapytać Kijina jak wróci. Tak to będzie dobra propozycja i moje argumenty co do tego raczej by go przekonały.
-Niby to ma być zwyczajna ochrona osób. Niby nic trudnego ale może dojść do walki. Jednak taka hmm... przerwałem na chwilkę aby znaleźć odpowiednie słowo ...przeciętna osoba by się przydała. Mam nadzieję że słowo przeciętna Ciebie nie uraziło ale nie znalazłem lepszego słowa. Chodzi o to że taka osoba która zbytnio nie wyróżniałaby się z tłumu przydałaby się do słuchania plotek, tego co ludzie mówią itp itd. Po prostu zyskiwała informację...Na razie co do tego pomysłu będę musiał porozmawiać ze swoim pracodawcą jak wróci. Jeżeli mój pomysł się mu spodoba to przyjdę i poinformuję Ciebie co i jak. oznajmiłem z lekkim uśmiechem. Czy się nią zauroczyłem? Nie. Po prostu taka osoba byłaby bardzo przydatna...zwyczajna...przeciętna...jak jeden z zielonych liści na drzewie...tak taka osoba byłaby bardzo przydatna co do tego nie ma wątpliwości. Wyciągnąłem z futerału zeszycik i zaznaczyłem tą kelnerkę znaczkiem zapytania przy "ukryci" od tak aby sobie to zaznaczyć. Po tym jak dałem kelnerce jako taką możliwość że może sobie dorobi wysłuchałem reszty jej słów. Gdy zakończyła mówić kiwnąłem lekko głową na znak że rozumiem.
-Najemnicy co...Z jednej strony to dobrze z innej zaś stwarza problemy...i spore ryzyko. Jednak bez ryzyka nie ma zabawy stwierdziłem ukazując swoje wampirze kiełki w wrednym uśmiechu. Po chwili moja mimika wróciła do normalnej.
-Dziękuję za tą informację. A co do mojego pomysłu to w sumie skoro tu pracujesz zapewne udało się tobie usłyszeć to i owo. Dałaś właśnie tego przykład mówiąc o tej grupie. Więc coś dodatkowego też dzięki pracy tu zyskałaś. No ale mniejsza. Jeszcze raz dziękuję za informację. Jak się dowiem od swojego pracodawcy to odezwę się do ciebie i wtedy ewentualnie zdradzę więcej dodałem z lekkim uśmiechem. Wypiłem do końca wino z kieliszka odstawiając je następnie na blat. Wyciągnąłem odpowiednią ilość pieniędzy płacąc za nie by następnie wstać, poprawić lekko kapelusz który się nieco przemieścił z powodu tego iż mój zwierzak postanowił sobie wejść do mojego ubrania tak że wystawał tylko łepek mojej pandy i spokojnie skierowałem się do trójki ludzi która była częścią "Hordy"
-Witam. Mogę wam na chwilkę przerwać? zapytałem gdy aktualnie nic nie mówili bądź brali łyk piwa by po prostu byli cicho. Spokojnie się im przyglądałem czekając na ich odzew. Zapewne kobieta raczej się nie odezwie może z ciekawości na mnie zerknie i z powrotem odwróci wzrok, kusznik wyda jakiś przyjacielski odzew a ostatni każe mi albo stąd spadać albo zagrozi mi śmiercią. Takie na pierwszy rzut oka zdawały sie możliwości ich odzewów bądź reakcji.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
15/15 Kelnerka tylko się uśmiechnęła. To było dla niej lekko niezręczne, tak słuchać tylu komplementów od kogoś takiego jak Tsukune. Kogoś kogo uważała za kogoś potężnego. Kogoś, komu nigdy nie chciałaby wejść w drogę, ani się narazić tym czy tamtym. W końcu widziała jego broń i całą tą straszną aparycję. Niby niczym się z tłumu nie wyróżniała, ale to była jej wielka zaleta. Doskonale to rozumiała. Chociaż z drugiej strony... było to dlań trochę bolesne. Nikt bowiem chyba nie chce być nijaki, prawda? W każdym bądź razie, przyglądała się temu co robi Tsukune. Zapisywał coś w zeszycie.
- Mariko. Niech Pan zapisze, że nijaka Mariko jest chętna do pracy. - Ukłoniła się. Podejrzewała, że Tsukune robi jakąś listę, albo coś. - W końcu jestem taka nijaka, że bez znajomości imienia może być ciężko mnie odnaleźć, prawda? Tak w razie jakby co...
Tutaj umilkła i przyjęła zapłatę od Tsukune. Ponownie się ukłoniła, a następnie udała się w stronę szynkwasu, pewnie po to, by oddać te pieniądze swojemu szefowi. W końcu taka była jej praca. Obsługiwać klientów. Brać zamówienia. Dostarczać zamówienia. Odbierać pieniądze za zamówione towary. Musiała wracać do pracy.
Po krótkiej rozmowie z Mariko nadeszła w końcu przełomowa chwila. Najemnicy naprawdę byliby przydatni w tym zadaniu, ale kontrola nad nimi mogłaby... być naprawdę trudna. Oni zapewne słuchają jedynie swoich liderów czy coś. Kto wie czy posłuchają Tsukune? Kto wie? Może wezmą pieniądze z góry i się zmyją jak tylko zauważą zagrożenie? A może to oni będą wrogami? Czas pokaże. Kuro planował im przeszkodzić i właśnie tak się stało. Mężczyźni przestali rozmawiać, gdy Tsukune był jeszcze stosunkowo daleko. Nie usłyszał niczego z tej ich rozmowy. Cała trójka bardzo szybko zwróciła na niego swoją uwagę. Ich oczy mogły mówić coś w stylu "Co jest do cholery?". A może to było "Oho... Kolejny chce dołączyć." albo po prostu widzieli w nim swojego kolejnego klienta, chociaż to było najmniej prawdopodobne. Jedno było pewne. Tsukune nie wyczuwał w nich żądzy mordu lub jakiejś niechęci. Cała trójka zachowywała odpowiedni dystans. Bez gniewu. Bez zbędnych emocji. Pełen profesjonalizm można by powiedzieć. Pierwsza oczywiście odezwała się kobieta i póki co tylko ona. Nie było potrzeby, by jej towarzysze także się póki co odzywali.
- O co chodzi? Chcesz się do nas przyłączyć?
To pierwsze co jej przyszło na myśl. A wiecie co jest w tym wszystkim najlepsze? Że to właśnie Tsukune samą swoją obecnością nakłonił kobietę do rozmowy. Zrobił coś czego pewnie nie dali rady zrobić tamci i nikt inny w tej sali. Prawdziwy cudotwórca można by rzec... No cóż... Chyba miał coś z wampira. Te "wampirze moce" zdolne kontrolować umysły ofiar... Chociaż czy użył ich świadomie? Czy wyszło to przypadkiem?

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa nijakiej Mariko[/color][/b]

Kopiuj

[b][color=#00FFFF]- Mowa kobiety z Hordy[/color][/b]

[Tsukune]

Kiwnąłem tylko głową i zapisałem imię tej kelnerki tak jak chciała.
-Cóż mi nie byłoby ciężko Ciebie odnaleźć. A i co do tej nijakości...hmm...czasem łatwiej jest zauważyć nijaką osobę niż kogoś wyróżniającego się. Przekonałem się na tym na własnej skórze dodałem puszczając jej przyjacielskie oczko. Gdy odeszła z zapłatą tak jak planowałem skierowałem się do wskazanych przez nią ludzi. Ewidentnie gdy się zbliżałem przestali co kolwiek mówić. Skąd to wiedziałem? To chyba oczywiste w końcu zanim zacząłem do nich się kierować było widać jak rozmawiają a teraz cisza. A przynajmniej przypuszczałem że to może być moja wina w końcu czemu mieliby tak nagle skończyć rozmawiać.
-To zależy o jakie przyłączenie się chodzi powiedziałem z lekkim uśmiechem. -Bardziej chciałem coś zaproponować. Zaraz przejdę do konkretów zacząłem zgarniając jakieś wolne krzesło znajdujące się nieopodal. Postawiłem je tak by oparcie krzesła było skierowane w stronę moich rozmówców. Sam zaś usiadłem na krześle i oparłem ręce na oparciu -Potrzebuję ludzi do pewnego zadania. Chodzi o ochronę. Dokładniej o ochronę pewnej imprezy. Wiem że jesteście najemnikami. Niestety nie słyszałem o was prawie nic ponieważ nie jestem stąd. Jednak wasza nazwa mi się spodobała. Trochę ryzykuję bo jak to w książkach bywa "najemnik zrobi wiele dla pieniędzy więc może też zdradzić swojego pracodawcę" zacząłem by następnie uśmiechnąć się wrednie i dodać szybko -Ale bez ryzyka nie ma zabawy prawda? Więc powiem w skrócie. Tak jak zacząłem potrzebuję zebrać ludzi do ochrony pewnej imprezy. Jeżeli wszystko pójdzie gładko zarobicie, napijecie się i najecie prawie nic nie robiąc tylko tam "będąc" i ochraniając. Jednak jak pójdzie źle będzie trzeba zająć się ochroną co jest oczywiste. W razie czego jak mój zleceniodawca wróci postaram się z nim dogadać aby ewentualne rzeczy i wszystko co posiadaliby zamachowcy trafiło do was jako dodatkowa zapłata...chyba że będzie to potrzebne aby znaleźć osobę za to odpowiedzialną. Po ewentualnym odnalezieniu sprawcy ta rzecz też trafi do was. Więc jak będzie? zapytałem spokojnie -A i zapomniałbym. Jak się zgodzicie przez czas zadania ja będę wami dowodził...i to by chyba było tyle...Mam nadzieję że w miarę mnie zrozumieliście bo często skaczę z tematu na temat. dodałem z lekkim uśmieszkiem który ukazał mój jeden wampirzy kiełek a blizny na policzkach nienaturalnie ten uśmiech poszerzyły. Nawet nie zwróciłem uwagi jak moja panda wyszła sobie i siadła mi na ramieniu przyglądając się moim rozmówcą. Chyba się już na tyle przyzwyczaiłem że tak się po mnie kręci że przestałem na to zwracać zbytnią uwagę.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
17/15 Kobieta przez chwilę się nie odzywała. Wysłuchała tego co początkowo mówił Tsukune i patrzyła jak przystawia sobie krzesło. A postawił je tak jakby to była przyjacielska pogawędka, a nie poważna i formalna rozmowa między obcymi ludźmi, z których każdy miał jakiś interes, który chciał ubić. Później chciała coś powiedzieć, ale Tsukune nie dał jej dojść do słowa, tylko po prostu - prosto z mostu - powiedział o co chodzi. Bezpośrednia postawa i ogólna aparycja Tsukune mogły wzbudzać wśród tamtej trójki jakiś rodzaj szacunku. W końcu Kuro wyglądał iście przerażająco, prawda? Niczym demon, który podchodzi do swoich przyszłych ofiar i wciska im jakiś diabelski kit, nie znosząc przy tym sprzeciwu. Jednakowoż... tutaj oczywiście sprzeciw mógł wchodzić w grę. Tamci wcale nie musieli się zgodzić. Nawet pomimo tego potencjalnego szacunku, czy nawet strachu. W końcu byli podobno wojownikami, wolnymi ludźmi. Wolni niczym głodne wilki, poszukujące swojej ofiary. Taką "ofiarę" Tsukune właśnie im podsuwał pod nos, ale czy zadowoli ich wyrafinowane podniebienia?
- Za pozwoleniem moich towarzyszy, ja obgadam z Panem wszystkie szczegóły. - powiedziała kobieta, a następnie zerknęła na swoich przyjaciół. Blondyn rozłożył tylko ręce, a ten drugi nic nie mówił, tylko pił sobie spokojnie swoje piwo. Oczywiście słuchał tej rozmowy. Nikt nie oponował. Tak więc negocjacje handlowe Tsukune miał przeprowadzić z tą kobietą. To dobrze, czy może źle?
Oczywiście rozmówczyni Tsukune chciała poznać szczegóły. Czyli po pierwsze, co to za impreza. Po drugie, czy rzeczywiście jest zagrożona. A raczej... jaka jest szansa, że ktoś podczas niej zaatakuje? Czy jest to pewna informacja, czy "pro forma" założenie, które wcale nie musi przeistoczyć się w rzeczywistość?
- Jakieś szczegóły? Jaka impreza? Kto ją organizuje? W jakim celu? Ile będzie trwać? Czy zagrożenie jest realne? A może potrzebujecie ludzi jeno dla pozorów? I ile nam za to zapłacicie?
Takie podstawowe pytania, prawda? W końcu takie szczegóły musiały wyjść na jaw zanim jeszcze jakakolwiek umowa zostanie zawarta. Tekst o zdradzie pracodawcy zupełnie zignorowała. Nie musiała się nim przejmować. Ludzie mówią różne głupie rzeczy, a w żartach to już w ogóle, prawda?
Rozmowa z kobietą toczyła się swoim torem, ale nie można zapomnieć, że w pobliżu byli też inni ludzie, którym od czasu do czasu - tak dla ubarwienia historii - należałoby poświęcić jeden akapit, prawda? Mowa tutaj oczywiście o kompanach kobiety, innych członkach Hordy, którzy także byli tutaj obecni. Znowu zaczęli ze sobą rozmawiać, a właściwie to blondyn zaczął:
- Patrz jaki fajny robak tam siedzi na jego ramieniu. Jak sądzisz, dałbym radę ustrzelić go z kuszy? Jak smakuje?
Chwycił swoją kuszę, chcąc dla żartu skierować ją w stronę małej pandy na ramieniu Tsukune. Po raz drugi chyba ktoś w tej historii zwrócił uwagę na to urocze stworzenie. Szkoda tylko, że w ten sposób. Trochę to było niegrzeczne i niegodziwe, prawda? Ale Horda już taka była...
- Debilu. - Drugi momentalnie pochwycił kuszę i położył sobie ją na kolanach, a jednocześnie wyciągnął miecz, tak jakby chciał w razie czego walczyć z przyjacielem. - Jesteś w chuj pijany. Co będzie jak kogoś tutaj przypadkowo zabijesz? A poza tym... ta panda jest urocza, więc siedź na dupie, podziwiaj to piękne stworzonko i słuchaj, bo może czeka Cię robota.
Kobieta uderzyła się ręką w głowę, dając upust swojemu ogromnemu zażenowaniu. Jaki przykład dawali jej przyjaciele? Nie dość, że ośmielili się przerywać taką ważną rozmowę, to jeszcze psuli swój wizerunek. Przystojny kusznik, który wyglądał jak uosobienie dobra i przyjacielskości, mógł wydać się właśnie jakimś demonem, który tylko czyha na krew małych pand. Natomiast koleś, który wyglądał jak rasowy płatny zabójca, który z zimną krwią pozbawia życia swoje ofiary, bez względu na to kim są, na to co czują, na to jakie mają marzenia i czy w ogóle chcą żyć (bo przecież są osoby, które pragną śmierci nade wszystko), okazał się mięczakiem, który rozwodzi się nad pięknem jakiegoś zapchlonego, małego futrzaka... Eh... dokąd ten świat zmierza?

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa nijakiej Mariko[/color][/b]

Kopiuj

[b][color=#00FFFF]- Mowa kobiety z Hordy[/color][/b]

Kopiuj

[b][color=#FFFF00]- Mowa kusznika[/color][/b]

Kopiuj

[b][color=#000000]- Mowa zabójcy[/color][/b]

[Tsukune]

Na pierwszą wypowiedź kobiety nic nie odpowiedziałem bo nie ode mnie zależało to z kim będę negocjował. Chciałem zacząć już odpowiadać na pytania kobiety gdy całą sytuację przerwał blondyn. Spojrzałem na niego spokojnie. Prawie w tym samym momencie jego drugi towarzysz zabrał mu kuszę. Po tym jak kobieta uderzyła się ręką w czoło w ewidentnym załamaniu nie wytrzymałem i zaśmiałem się lekko
-Naprawdę jesteście nietypową grupą. oznajmiłem bez żadnej złośliwości. Można było nawet uznać to za swego rodzaju komplement? Możliwe.
-Odpowiem na te pytania ale nie po kolei. zacząłem spokojnie i przymknąłem na chwilkę swoje krwistoczerwone ślepia. -Będzie to ślub i bal. Jest organizowany przez mojego pracodawcę i jego przyszłą żonę. Obstawiam że to wszystko może potrwać parę dni. Powiedzmy tak z 2-3 dni ale dokładnie nie wiem ile dowiem się tego jak wróci. Zagrożenie jest realne. Na poprzednim balu gdy się ze sobą poznali doszło do ataku. To był nietypowy bal ale nie będę tego opowiadał. Sądzę że i tutaj może dojść do walki jeżeli osoby które ukartowały poprzedni incydent jakimś cudem uciekły. Słuszna dedukcja. Potrzebuję parę osób jako wabik i parę osób które nie będą rzucały się w oczy. Na wszystkie pytania odpowiedziałem oznajmiłem i uniosłem lekko rękę przerywając ewentualne słowa kobiety -Wiem że nie wspomniałem o zapłacie. Na razie uważajcie że będzie to 250 ryo dla osoby. Wiecie niby to ma być sama ochrona. Jednak jeżeli dojdzie do ataku zapewne cena wzrośnie tak samo jak poziom zadania więc sądzę że będzie to wtedy wynosiło z 500ryo. Oczywiście nie zapomnijmy o tym że będziecie mogli tam sobie spokojnie zjeść, napić się za darmo. Tylko się nie upijcie. dodałem a mój wzrok stał się nieco bardziej niebezpieczny a uśmiech troszkę diaboliczny
-Przy pomocy mnie troszkę poniosło. Niestety nie udało mi się "pogadać" sobie z napastnikiem mówiąc to moje alter ego zrobiło w powietrzu przy pewnym słowie palcami cudzysłów. Co mogło świadczyć że ta "pogawędka" nie byłaby miła. Po czym moja mimika wróciła do normy...czyli jakbym cały czas się uśmiechał przez blizny na policzkach.
-Ja ci kiedyś przyjebię jak będziesz wchodził mi w słowo powiedziałem w myślach
-No śmiało. Sam sobie krzywdę zrobisz Ha ha ha ha odpowiedziało mi w głowie moje alter ego. Westchnąłem tylko w duchu na to
-Będę potrzebował 5 osób które będą dawały pozory jednak też potrafiły walczyć. I przydałoby się z 10 osób najlepiej połowa mężczyźni a druga połowa kobiety. Po to by stworzyli pary i byli jako goście. Taka ukryta ochrona. Resztę szczegółów i ewentualny plan działania ustali się już po zebraniu odpowiedniej ilości ludzi. To chyba na razie wszystko....A i impreza będzie poza osadą więc ewentualne namioty do spania też tam będą...Oby nie był to kolejny Krwawy Bal na którym przyjdzie mi być to ostatnie bardziej powiedziałem do siebie ale i tak mogli spokojnie to usłyszeć. Mój zwierzak nieco tym znudzony wszedł sobie pod mój kapelusz, położył mi się na głowie i tak sobie zasnął.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
19/15 Ekipa w spokoju wysłuchała tego co Tsukune miał do powiedzenia. Ślub, bal i zagrożenie. To dało im do myślenia. Coś grubego wisiało w powietrzu. Ślub pewnie był organizowany przez jakichś naprawdę bogatych ludzi, którym ktoś - albo coś - zagraża. Dwa lub trzy dni to niezbyt dużo, jeśli chodzi o balowanie, bo pewnie ludzie chcieliby balować przez cały czas, migając się od wszelakiej roboty. Bogaci to jednak mają fajne życie, prawda? Jednak to aż nazbyt dużo, żeby jakiś agresor mógł wyciąć w pień wszystkich biesiadników. Nazbyt dużo. Ciągłe napięcie przez trzy dni, stres związany z możliwością ataku wroga, dodatkowo zakaz upijania się do nieprzytomności, by móc o tych "troskach" zapomnieć. Jednak cena, którą zaproponował Tsukune wydawała się im naprawdę dobra, nawet jeśli chodzi o pracę w tak ciężkich warunkach. Mało tego, plan także był nie najgorszy. Parę osób jako wabik, przynęta, "sprawianie pozorów bezpieczeństwa". Oprócz tego kilka, które w ukryciu będą robić za szpiegów i ewentualne wsparcie w przypadku ataku wroga, który nie był na to do końca przygotowany. Takie akcje to oni naprawdę lubili i Kuro mógł to wywnioskować po ich minach; po ustach, na których pojawiło się coś w rodzaju uśmiechu.
Kobieta jednak nie dopytywała o poprzedni bal. Póki co nie musieli wiedzieć tego co się tam wydarzyło i nawet z kim mają do czynienia. Z góry założyli, że skoro poprzedni "zamach" się nie udał, to tym razem też się nie powiedzie. Ale kto wie? Krwawy Bal... to była całkiem chwytliwa nazwa. W każdym bądź razie, po wysłuchaniu wszystkiego co Tsukune miał do powiedzenia, przedstawicielka Hordy przemówiła:
- Wstępnie się zgadzamy, prawda?
Spojrzała na swoich towarzyszy, a ci tylko potrząsnęli potakująco głowami. Jednak ta historia nie mogła się aż tak szybko skończyć, nieprawdaż? Życie nie jest piękne i bardzo rzadko udaje się zrealizować w stu procentach założony plan. Zazwyczaj jest jakiś haczyk. Jakaś trudność.
- Jednak najpierw musimy się naradzić. Na osobności. Tak więc, przepraszamy.
Po tych słowach ludzie ci zwyczajnie sobie poszli, by przedyskutować sprawy. Zostawiając Tsukune samego. Co teraz zrobi nasz dzielny bohater?

- Mowa nijakiej Mariko ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa nijakiej Mariko[/color][/b]

- Mowa kobiety z Hordy ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#00FFFF]- Mowa kobiety z Hordy[/color][/b]

- Mowa kusznika ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FFFF00]- Mowa kusznika[/color][/b]

- Mowa zabójcy ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#000000]- Mowa zabójcy[/color][/b]

- Mowa "niebieskiego" bruneta ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#0000FF]- Mowa "niebieskiego" bruneta[/color][/b]

- Mowa "czerwonego" bruneta ---------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FF0000]- Mowa "czerwonego" bruneta[/color][/b]

[Tsukune]

Spostrzegłem że mój plan jaki zaproponowałem chyba się im spodobał. A nawet jeśli nie to moim zdaniem najlepszy z możliwych planów...no przynajmniej jaki ja mogłem wymyślić tak na logikę biorąc. Może tylko ja bym na takie coś wpadł a inni po prostu zebrali ludzi którzy będą robić normalnie za ochronę bez żadnych ukrytych osób? To nie miało w sumie znaczenia.
-Rozumiem. Nie będę mówił czegoś w stylu "Zgadzacie się od razu albo nie ma umowy" bo nie o to tutaj chodzi. Przedyskutujcie to spokojnie. Znajdźcie ewentualne za bądź przeciw...a jak macie własny pomysł na ochronę to później mi go zaproponujcie a ja może go wykorzystam. oznajmiłem zatrzymując ich ruchem ręki aby nie wstawiali. Sam wstałem. Odstawiłem siedzenie tam gdzie było wcześniej po czym bez mówienia kciukiem wskazałem w stronę baru mówiąc w ten sposób "jak się naradzicie będę tam" po czym udałem się w tamtą stronę i usiadłem na miejscu w którym wcześniej byłem opierając się plecami o ścianę. Zsunąłem lekko kapelusz na oczy i spod niego obserwowałem swoich przyszłych podwładnych. To od czasu do czasu używałem swojej wrodzonej umiejętności aby sprawdzić czy czegoś ewentualnie nie knują...któż wie co mogą kombinować.

[Yasuo]

Tsukune
Misja rangi D - "Krwawy Bal: Kontynuacja, Rozdział Trzeci"
21/15 Tamci zostali na swoich miejscach, a Tsukune spokojnie odszedł. Co jakiś czas sprawdzał czy "czegoś nie knują". Nie knuli jednak niczego złego, a przynajmniej nic takiego nasz bohater nie wyczuł. Widział jednak, że ich usta się poruszają, a delikatna mowa ciała (głównie gesty rękami) zdradzała, że trochę się tym wszystkim ekscytują. Nie było dla nich problemem, by pomóc Kuro i Kijinowi w ochronie tego balu. Niemniej jednak chodziło o coś innego. Coś o czym Tsukune nie mógł mieć pojęcia. O ideologię. Tak, właśnie. O ideologię. Po chwili, która trwała może z pięć czy dziesięć minut, kobieta tylko machnęła na Tsukune. Był to gest mówiący: "Chodź, już skończyliśmy rozmawiać". Nasz bohater mógł więc na spokojnie podejść i wysłuchać tego, co tamci mieli do powiedzenia.
Gdy tylko to zrobił, krzesło, które odstawił na miejsce, już z powrotem na niego czekało. Tamci - a dokładnie kusznik - w międzyczasie je ponownie przystawili. Tak, by Tsukune miał na czym siedzieć i nie musiał się już kłopotać. Wspominałem, że bardzo często pojawiają się komplikacje, prawda? Tak też było i w tym przypadku. Bo powiedzmy sobie szczerze, dość duża grupa osób, która połączyła siły i stworzyła coś na wzór "mini-organizacji" czy wręcz "gildii" nagle pojawia się niemalże przed oczami osoby - w tym wypadku mowa o Tsukune - która właśnie bardzo ich potrzebuje. A może po prostu tak działał rynek? Gdzie jest popyt, tam jest i podaż? W każdym bądź razie, można to było nazwać wielkim uśmiechem losu (lub jak kto woli, mądrością członków Hordy, że postanowili wykorzystać zasady rządzące rynkiem), że tak się stało jak się stało. Tylko, że ten uśmiech był trochę kwaśny i nieszczery.
- Tak więc omówiliśmy pewne sprawy - zaczęła kobieta. - I jesteśmy skłonni Panu pomóc. Jednak musi Pan wiedzieć, że hmmm... nasza grupa cechuje się pewną ideologią. Po pierwsze, działa u nas coś na wzór rady. To właśnie nasza trójka w niej zasiada i to my podejmujemy wszelakie decyzje. Jednak podczas każdej misji wybieramy jedną osobę, która pełni funkcje lidera i koordynuje działania całej naszej grupy. Po drugie, nie mamy w zwyczaju, by słuchać rozkazów innych osób. Robimy to co uważamy za słuszne. Nami się nie rządzi.
To było trochę kłopotliwe, prawda? Grupa najemników, która nie słucha poleceń przełożonego? W praktyce jednak to jakoś działało. Dajmy na to, kupiec zapłacił za ochronę. Drużyna się podjęła tego zadania. Mieli z góry narzucony cel, ale metody i środki to już zależały od nich. Ale czy tak nie działał też Tsukune? Kijin zlecił mu ochronę bali, a to jakimi metodami to zrobi, to już tylko sprawa naszego dzielnego bohatera. Oczywiście kilka spraw zamierzał konsultować z Kijinem, ale tamci na ogół niczego z nikim nie konsultowali. To rodziło pewne trudności, prawda? No, ale była nadzieja...
- Tak więc musisz zrobić dwie rzeczy - Powiedział tym razem kusznik trochę już mniej oficjalnym tonem. Kobieta rzuciła mu pełne zażenowania spojrzenie. - Po pierwsze, musisz mianować jednego z nas swoim zastępcą. Nie znasz naszej grupy. Oni nie znają Ciebie. Nie dasz rady kontrolować sam całej hordy. Musisz jednego z nas wyznaczyć do tego zadania.
- Chizuru... - Zabójca wskazał na jedyną kobietę w tej grupie. - ... jest - wbrew pozorom - urodzoną wojowniczką. Chizuru wierzy, że dowodzić powinien ten, który jest najsilniejszy. Ja, Takeo, jestem wrednym typem, który naprawdę umiłował sobie pieniądze. Uważam, że bogaci kupcy są naprawdę inteligentni. Dzięki inteligencji zbili majątek. Dlatego moim zdaniem, dowodzić powinien ten, który jest najinteligentniejszy, a swojego sprytu można dowieść jedynie sakiewką pełną złota. Natomiast Hideki, ten idiota z kuszą, jest zdania, że dowódca powinien mieć przede wszystkim piękno, wdzięk i być kochanym przez płeć przeciwną. Kiedyś powiedział, że...
W tym miejscu Hideki przerwał swojemu kompanowi i dokończył te zdanie:
- "Prawdziwego króla czynią dwie rzeczy. Piękna, złota korona, wysadzana brylantami, a także piękna królowa, którą lud pokocha."
- Tak więc, kto z nas zostanie Pana zastępcą?

Kolorki:

- Mowa nijakiej Mariko ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FFFFFF]- Mowa nijakiej Mariko[/color][/b]

- Mowa kobiety z Hordy - Chizuru ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#00FFFF]- Mowa kobiety z Hordy - Chizuru[/color][/b]

- Mowa kusznika - Hidekiego ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FFFF00]- Mowa kusznika - Hidekiego[/color][/b]

- Mowa zabójcy - Takeo ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#000000]- Mowa zabójcy - Takeo[/color][/b]

- Mowa "niebieskiego" bruneta ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#0000FF]- Mowa "niebieskiego" bruneta[/color][/b]

- Mowa "czerwonego" bruneta ------------------------------->

Kopiuj

[b][color=#FF0000]- Mowa "czerwonego" bruneta[/color][/b]

[Tsukune]

Spokojnie sobie siedziałem na swoim miejscu przyglądając się moim wcześniejszym rozmówcą. Na szczęście nic nie knuli a przynajmniej nic nie wyczuwałem. Sądząc po tym jak gestykulowali musieli sporo obgadać na temat tego co im zaproponowałem. Nie wiedziałem ile trwała ta ich dyskusja. Minutę? Parę minut? A może godzinę? Nie wiedziałem. Dla mnie nie minęło dużo czasu. W końcu jednak dostrzegłem jak kobieta macha do mnie.
-Czyli skończyli naradę? Ciekawe co wymyślili pomyślałem i spokojnie udałem się w ich kierunku. Podstawili mi nawet krzesło więc na nim spokojnie usiadłem przyglądając się im z uwagą. Oparłem łokcie na oparciu krzesła. Splotłem dłonie a raczej pazury ze sobą i oparłem na nich głowę tak że zasłaniały mi usta i spokojnie słuchałem tego co mają do powiedzenia patrząc się na mówiącą do mnie osobę ale kontem oka zerkając na pozostałych.
-Szczerze nie podoba mi się to że nie chcecie mnie słuchać zacząłem spokojnie przymrużając lekko oczy jednocześnie opuszczając ręce tak że lekko zwisały mi z krzesła [oparte miałem je na przedramionach]
-Jednak to rozumiem. Mogę na to przystać...JEDNAK tylko wtedy jeżeli zgodzicie się w ostateczności wykonywać moje polecenia. Mówię tu tylko o momencie w którym uznam to za stosowne. W innym wypadku macie wolną drogę co i jak będziecie robić jednak mój zastępca będzie musiał mi mówić swoje plany. Może wam się to nie podobać. przerwałem na chwilkę przyglądając się ich mimice i ruchowi ciała kontynuując
-Ale tylko po to abym wiedział co planujecie i mógł dostosować ewentualnie swój plan. Byśmy przypadkiem się wzajemnie nie pozabijali gdy będzie chaos. stwierdziłem następnie wskazując pazurem rękawicy na kusznika
-Masz rację nie znam was ani wy nie znacie mnie i jestem pewien że bym całą waszą grupą nie dał rady zarządzać...no chyba że jakoś bym udowodnił że jestem od was lepszy jednak nie chce mi się tego robić. Wam ufają i to się liczy. Jak coś spierdolą to wy za to ucierpicie za ich brak posłuchu i tyle oznajmiłem rozkładając lekko ręce na boki.
-Co do dowodzenia każdy z was ma poniekąd rację. Aby kimś dowodzić potrzebna jest siła. Lecz co z tego że ktoś jest silny jak jest debilem i poleci w przeciwników bez pomyślenia? Inteligencja też jest ważna ale co tobie po samej inteligencji skoro po obmyśleniu planu nie będziesz miał jak go wprowadzić w czyn? Tak samo z pięknem. Charyzma jest ważna bo pięknem można łatwo sobie zyskać przychylność...jednak na pozór piękno zawsze coś za sobą skrywa...hmmm powiedziałem i mruknąłem tylko w lekkim zamyśleniu. Tym razem każdemu przyjrzałem się dokładniej na końcu długo wpatrując się w ich oczy tak jakbym chciał z nich wyczytać prawdę. Podobno oczy są zwierciadłem duszy jak to powiedział pewien uczony.
-Na ten moment moim zastępcą będzie Chizuru. W aktualnej chwili jest bardziej odpowiednią kandydatką. Pewnie zapytacie czemu...Cóż po prostu bardziej zachowała się profesjonalnie. Wiem że mogą to być pozory lecz w wielu częściach naszego życia pozory grają pierwsze skrzypce. powiedziałem swoje zdanie po czym zdjąłem lewą rękawicę kładąc ją na kolanach. Mogli dokładnie dostrzec na zewnętrznej części przedramienia dość sporą bliznę po poparzeniu a po wewnętrznej tatuaż. Zdjąłem drugą rękawicę i wyciągnąłem wolną dłoń w ich stronę na potwierdzenie umowy
-Więc zgadzacie się na to aby w ostateczności usłuchać mego rozkazu i mówić mi swoje plany? Jak będziecie się dobrze sprawować to nie będę nic wam rozkazywał tylko proponował. Jakby nie było będziemy partnerami w tym biznesie. A i co to kary jak ktoś z waszych ludzi spieprzy sprawę bo was nie posłuchał. W najlepszym wypadku ta osoba albo dostanie mniej kasy bądź wcale podobnie z zastępcą...w najgorszym sam wypatroszę tego kto spartaczył. Ale mam nadzieję że nie będzie to konieczne...bo takie pomysły chcę zachować na wrogów a nie towarzyszy oznajmiłem i gdy w końcu doszliśmy do porozumienia i każdy uścisnął sobie dłoń na zgodę uśmiechnąłem się szeroko. Przez blizny wydawało się jakbym uśmiechał się dosłownie od ucha do ucha jednocześnie ukazując swoje ostre wampirze kiełki. Zakładając z powrotem rękawice.
-Skoro wszystko omówiliśmy powiedzcie mi gdzie będę mógł was odnaleźć. Jak poznam dokładną datę tego ślubu i balu będę musiał was poinformować nie tylko o samej dacie jak i o warunkach dodatkowej zapłaty jakie wam zaproponowałem. gdy mi to powiedzieli wyciągnąłem z kieszeni woreczek w którym znajdowało się po 100 ryo czyli razem w woreczku było 300ryo i położyłem go na środku stolika dając im tym samym do zrozumienia iż każdy z nich ma po równo. Niby niewiele ale aby się napić za "powodzenie misji" raczej wystarczy. Następnie wyszedłem spokojnie z baru [o ile misjodawca pozwoli]



[jak da radę to te 300 ryo można będzie odliczyć od "wypłaty" po całej serii? Jeżeli nie to wstawię link ze stratą do banku.
-300ryo]