Gospodarstwo

[Kisuke]

Azuma i Anzou
Misja rangi C - grupowa
Kolejka 5/15

Los potrafiłbyć przewrotny. Dwójka młodych shinobi zastanawiała się w jaki sposób przyjemniej mogliby spędzać wolny czas. Wizyta w cukierni była bardzo miłą wizją, niestaty trzeba było się przyzwyczajać do trudó tego świata. Obaj ninja byli jeszcze w wieku dziecięcym, teoretycznie powinni móc spokojnie się bawić i dorastać. Dorośli postawili jednak przed nimi prawdziwie męskie wyzwania, którym Ci musieli sprostać. Oni jednak stawali na wysokości zadania i z odwagą wstawali każdego dnia, aby pokazać, że są godni miana ninja. Niedługo czekała ich zapewne walka z bandytami, ale jeszcze musieli dotrzeć na miejsce. Anzou po drodze wspierał swojego kolegę i próbował podnieść go na duchu, deklarując, że otrzyma on wszelki wsparcie, którego będzie potrzebował. Było to jednak także podkreślenie faktu, że to zadanie należało do Azumy i on jest tutaj liderem. Azuma także wyjawiał swoje mysli co do planu, jaki powinni wykonać. Pułapka, którą zaproponował mogła okazać się niezwykle skuteczna. Im bardziej pyszałkowaci byli ich potencjalni przeciwnicy, tym większe szanse miał plan, który zakładał, że źli ludzie zignorują pojedyncze dziecko. Tylko czy chcą sobie pozwolić na takie ryzyko aby jedno z ich dwóch nagle zostało w samym środku bandy oprychów?

Wkróce na horyzoncie zaczęli dostrzegać gospodarstwo. Pierwsze co rzuciło się w oczy to pola uprawne, obecnie nieco puste z racji pory roku. Nieco dalej, na odrobinę zielonym od trawy polu pasło się nieco bydła. To chyba właśnie to było głównym źródłem utrzymania tutejszego właściciela i właśnie liczność tego stada tak bardzo zachęcała bandytów by nieco ograbić majątek mieszkających tutaj ludzi. Wszystko jednak toczyło się tutaj w miarę spokojnie. Kilka osób zajętych pracą na polach, ktoś w stodole hałasował młotkiem. No i było też małżeństwo stojące przed głównym budynkiem mieszkalnym. Zapewne byli to gospodarze tego terenu. Nic nie wskazywało na to, żeby obecnie działo się tutaj coś niepokojącego. Chyba bandyci jeszcze nie przyszli, albo już sobie poszli, dlatego wszyscy ponownie skupili się na pracy. Czy trzeba było zachowywać różne środki ostrożności i z daleka wybadać co się dzieje na gospodarstwie? Czy może zapomnieć o takich pierdołach i po prostu zagadać do odpowiedniej osoby? Ta decyzja należała do dwóch młodych shinobi. To ich misja i oni musieli działać.

[Azuma]

Nie uzyskał od razu odpowiedzi, co nie było dla niego zaskoczeniem. Taki plan mógł być bardzo skuteczny, choć jednocześnie był zuchwały i niebezpieczny. Jego wdrożenie wiązało się z poważnym zagrożeniem dla życia jednego z nich. Azuma nie musiał mówić na głos, o życie kogo chodziło. - Mamy jeszcze czas, przemyśl sobie to.
Od momentu rozpoczęcia ich wędrówki, zdążyło minąć parę godzin. I wkrótce gdy słońce wisiało już długo na horyzoncie, zauważyli pierwsze połacie ziemi, pastwisko i w końcu wspomniane w siedzibie władzy gospodarstwo. Prócz zwierząt hodowlanych, widać było uwijających się to tu, to tam ludzi, ale to nie oni zwrócili sobą uwagę chłopców. Ci w pierwszej kolejności wypatrywali zagrożenia, a gdy nie dostrzegli go, zwracali uwagę na otoczenie. Budynki, zalesienie, trakt. Koło głównego budynku mieszkalnego dostrzegli małżeństwo i to do nich chłopcy postanowili skierować się w pierwszej kolejności.
- Poznasz kogoś Anzou-kun? Ktoś z nich jest właścicielem gospodarstwa? - spytał przyjaciela, dochodząc przy tym do wniosku, że niezależnie od jego odpowiedzi, ów dwójka i tak powinna im udzielić odpowiednich informacji.
Ubranie jakie miał na sobie Azuma oraz opaska z emblematem rodu, wprost sugerowały na jego profesję jak i pochodzenie. Dla tych ludzi z pewnością nie było tajemnicą to co się tutaj działo i zapewne to właśnie oni poprosili władzę Kotei o stawiennictwo i pomoc. Dwójka młodzieńców zamierzała im jej udzielić. Rozpocząć jednak musieli od zebrania potrzebnych informacji.
- Jesteście właścicielami tego gospodarstwa? Przysyła nas klan Uchiha. Mamy wam pomóc… uporać się z wiadomym problemem - zwrócił się młodszy z chłopców do kobiety i mężczyzny stojących przed domem. DLa podkreślenia wagi słów, wskazał gestem dłoni na opaskę przypasaną do czoła, już o samej kamizelce, kaburach, nie wspominając.

[Anzou]

Azuma bez większego problemu przedstawił swój punkt widzenia. Z doświadczenia Kaminari wie, że takie dywersje w postaci ataku z zaskoczenia, wykorzystania faktu, że oboje są młodzi jest niezwykle skuteczne. Tak było w trakcie misji z Panią od Królika, gdzie porywacze w ogóle nie brali pod uwagę faktu, że to wszystko może być prowokacja i dość szybko zostali skarceni przez swoją nieuwagę, może nawet przez lekceważenie sprawy.
-Masz rację, to dobry pomysł. Będziesz mnie osłaniać i zaatakujesz z zaskoczenia. Bliski dystans? Wiesz, że to lubię!
Anzou w tym momencie uśmiechnął się deklarując swoją gotowość. Od jakiegoś czasu jego walka była prowadzona w dość bliskim zwarciu, a elementy klanowe idealnie się do tego nadają. Bazowanie na szybkości technik jest w tym momencie kluczowe. Dwójka bohaterów zmierzała w kierunku gospodarstwa, które pojawiło się na horyzoncie po pewnym czasie podróży. Młodzieniec rozpoznał to miejsce. To właśnie tutaj miał przyjemność jeździć na Onnie, wspaniałym wierzchowcu czerwonowłosej. To miejsce budzi bardzo przyjemne wspomnienia. Inne. Wszystko było takie bezpieczne... Do czasu ataku tych bandytów, którzy postanowili zakłócić harmonię i spokój. Dwójka Shinobi z pewnością położy temu kres!
-Jak mam być szczery... To nie! Pamiętam to miejsce, ale głównie bawiłem się tutaj jeżdżąc na koniu czerwonowłosej! Wiesz jaka to frajda?!
Anzou uśmiechnął się ponownie. Nie ukrywał radości. Dalej, pomimo tego, że mieli zadanie do wykonania brały nad nim górę dziecięce emocje. Nie jest to nic złego, przecież sytuacja nie wymaga od niego bycia poważnym, przynajmniej nie na tym etapie. Najprawdopodobniej dwójka, która stała była właścicielami całej posesji i tego dobytku. Młodzieniec podszedł do nich razem z Azumą, nie wtrącał się. Ukłonił się w geście powitania. Gospodarze zapewne wprowadzą dwójkę w szczegóły i podzielą się informacjami. Trzeba wiedzieć, kiedy dochodzi do ataków, ile jest osób i w miarę możliwości ocenić jakimi zdolnościami dysponują. W tak podrzędnych grupach przestępczych zazwyczaj są to typowe mięśniaki, którzy swoim wyglądem budzą strach. Na tym ich siła się kończy. Dopiero lider zazwyczaj posiada odpowiednie zdolności i potrafi korzystać z Chakry. Białowłosy czuł jednak, że do zwykłego ataku zostaną użyte typowe płotki. Jako Shinobi - ukara ich i postara się obezwładnić i powoli, konsekwentnie dotrzeć do przywódcy, który zostanie przechwycony. Młodzieniec stał wyprostowany, czekał na dalszy rozwój wypadków, ze skupieniem wysłucha każdego najmniejszego szczegółu na temat ataków, którym trzeba powiedzieć STOP!

[Kisuke]

Azuma i Anzou
Misja rangi C - grupowa
Kolejka 6/15

Po spokojnym spacerze, gdy mieli czas na analizowanie możliwych scenariuszy oraz wymyślanie kolejnych taktyk, przyszedł czas aby dostali nieco więcej informacji. Dotarli już na farmę, gdzie mieli okazję spotkać się z pracującymi chłopami oraz właścicielem ziemskim. Ten, z małżonką, zauważył dwóch nadchodzących osobników. W pierwszym momencie nieco się spiął, ale gdy zobaczył, że w gruncie rzeczy to dwóch bardzo młodych shinobi, nieco się uspokoił i zdziwił. Nie byli oni bandytami, więc istniała szansa, że przynajmniej dzisiaj atak nie nastąpi. Jeszcze bardziej ucieszył się, gdy dowiedział się, że to wysłannicy klanu Uchiha.

-Tak, to moje tereny. Nawet nie wiecie jak się cieszę, że wreszcie ktoś postanowił z tym zrobić porządek. Ostatnio nie ma dnia, żeby ci okropni bandyci nie przychodzili i nie rabowali czego popadnie. W takim tempie to nie zostanie tutaj nawet jedna deska!- Zaczął się żalić mężczyzna, zaraz po tym jak odpowiedział na pytanie czy to wszystko należy do niego. Dokładnie obejrzał obu młodych chłopaków. Nie imponowali oni swoim wyglądem, gdyby nie typowe dla ninja elementy stroju, to można by ich uznać za przypadkową dwójkę dzieciaków, która się zagubiła. Zwyczajni mieszkańcy wiedzieli jednak do czego zdolni są wytrenowani shinobi, dlatego pokładali w nich olbrzymią nadzieję.

-Sądząc po obecnej porze, niedługo powinni się pojawić. Na początku byłą to cała banda. Chyba z dziesięciu chłopa. Z czasem zauważyłem, że przychodzi ich coraz mniej. Wczoraj przyszło już tylko dwóch. Niestety to nie oznaczało mniejszych problemów. Wręcz przeciwnie, im mniej ich było tym tych dwóch bliźniaków stawało się coraz bardziej agresywnych. Moi ludzie już mają tego dość, nie jesteśmy w stanie im się przeciwstawić. Ostatnio jednego z moich pracowników to ci hultaje mi prawie zakatowali na śmierć. Przez miesiąc chłop z łóżka teraz o własnych siłach nie wstanie. Proszę was, zajmijcie się nimi porządnie!- Właściciel przedstawił opis dość nietypowej sytuacji. Leśne bandy zazwyczaj przybierały na sile zamiast tracić kolejnych członków. Najwyraźniej dwóch liderów nie potrafiło utrzymać z ryzach swojej sfory rzezimieszków przez co odchodziły od nich kolejne osoby. Albo zostawali zabici za niesubordynację. Taka opcja też wchodziła w grę.

[Anzou]

Trafiony, zatopiony! Azuma i Anzou zgodnie wytypowali właścicieli całego gospodarstwa. Ze wszystkich osób tutaj zgromadzonych nie było tutaj innych kandydatów, którzy wyglądem wpasowaliby się w kogoś, kto tutaj rządzi. Nie żeby to było negatywne wrażenie, jednak po strojach można wywnioskować, że raczej zarządzają, niż pracują na roli. Bardzo dobrze o nich świadczy fakt, że postanowili poprosić kogoś o pomoc. Właśnie w ten sposób udowadniają, że są dobrymi ludźmi, którzy troszczą się o innych. Emocjonalne podejście do wytłumaczenia, oraz przejęcie się stanem zdrowia jednego z podwładnych tylko utwierdza białowłosego w przekonaniu, że musi im pomóc. Anzou zmarszczył swoje czoło.
- Czyli możemy założyć, że dzisiaj też przyjdą? Bardzo Państwu współczuję, zrobimy wszystko co w naszej mocy, żeby skończyć z tym bestialstwem. Jak Państwo sądzą, o której możemy się ich spodziewać?
Kaminari chciał wiedzieć ile ma czasu na ewentualne przygotowania. Ważne, by na polu przygotować sobie miejsce i nie narażać innych na oberwanie techniką. W ferworze walki może dojść do różnych rzeczy. Bezpieczeństwo cywili to podstawa.
- Jeżeli mamy czas, to wszyscy powinni się schować gdzieś w środku. Ja przebiorę się za pracownika, gdy podejdą do mnie blisko, spróbujemy ich przechwycić. Azuma będzie mnie osłaniał. Co o tym Państwo myślą? Oraz Ty, Azuma?
Takie rozwiązanie wydaje się być najlepsze. Nikt nie będzie narażony na kontakt, a Anzou poprowadzi rozmowę, ewentualnie użyje środków przymusu, żeby przemówić do rozsądku tym ludziom. Wszystko i tak zależy od młodego Uchihy, który jest głównym zleceniobiorcą. Białowłosy jest otwarty na wszelkie propozycje. W każdej wykaże się maksymalnym zaangażowaniem.

[Azuma]

Nie można było zaprzeczyć, że widok dwójki shinobich ucieszył właścicieli gospodarstwa. Choć początkowo mogli być zdziwieni - a nawet i zawiedzeni - młodym wiekiem ninja, nie okazali w żaden sposób, że ta dwójka jest tu niepotrzebna. Ci ludzie rzeczywiście musieli odczuwać niedogodności z powodu tych występków. Jak się szybko okazało - dość częstych i coraz groźniejszych.
- Mimo wszystko z dwójką powinno być znacznie prościej, niż z całą szajką - zauważył po wysłuchaniu tego co do powiedzenia miało małżeństwo. A ci dostarczyli chłopcom dużo informacji. Prócz tego, że mieli do czynienia z dwójką bandytów, to na dodatek Ci byli prawdopodobnie tymi najsilniejszymi i najbardziej zaciekłymi z całej szajki. Prawdopodobnie dlatego, bo jako jedyni ostali się tutaj, być może przy życiu.
- Jeżeli mogą się niedługo zjawić, nie powinniśmy tracić czasu. Musimy się przygotować - powiedział, słowa kierując nie tylko do gospodarzy, ale również i Anzou. Kaminari był gotowy przystać na jego pomysł, a przy jego aprobacji, wykazał się nawet entuzjazmem do którego Azumie było daleko. W takiej sytuacji, zaczynał odczuwać zdenerwowanie, bo wiele rzeczy mogło pójść nie w taki sposób jak powinno. A konsekwencje tego mogłyby być straszne.
- Tak jak powiedział mój towarzysz, potrzebujemy jakiegoś roboczego ubrania, Anzou-kun będzie udawał syna któregoś z waszych pracowników. Gdy Ci szubrawcy pojawią się na horyzoncie, powinniście także uciec, ale w taki sposób, by Ci to jeszcze widzieli… nie chcemy ich spłoszyć - mówiąc to spojrzał na swojego kompana, czy się zgadzał z tak przedstawionym planem.
Azuma w trakcie podróży miał parę godzin nad ułożeniem czegoś w głowie, ale nie był nieomylny. Jego doświadczenie było podobne, jak nie mniejsze od tego co wiedział i potrafił Anzou. Ten mógł wciąż udoskonalić jego plan lub go zmienić. Być może dostrzegał w tym dziury, które należało załatać?
- Anzou-kun oczywiście nie zdąży się z wami schować, albo zrobi to tak nieumiejętnie, by Ci go pochwycili…. Musimy wybrać tylko odpowiednie do tego miejsce, tak bym ja mógł pozostać w ukryciu i jednocześnie miał na nich dobry widok… kojarzycie coś takiego? - zwrócił się ponownie do właścicieli, jednocześnie przypominajac sobie o czymś jeszcze. - Przy pomocy czego walczą? Używają jakichś hmm… sztuczek? - zapytał, nie wiedząc czy ta dwójka będzie wiedziała co to znaczy chakra.

[Kisuke]

Azuma i Anzou
Misja rangi C - grupowa
Kolejka 7/15

Każda pomoc jest lepsza od żadnej. Z takiego założenia musiał wyjść właściciel ziemski i jego żona. Bali się oni o swoje życie, dlatego zaufanie, że klan wysłał kompetentnych do tego zadania to ostatnie w co pozostało im wierzyć. Radość nie była jednak wieczna i wcale nie oznaczała, że wszystko musi się udać. Teraz trzeba było się odpowiednio przygotować i uzyskać jeszcze nieco informacji. Niestety tutaj nie było zbyt dobrych wiadomości. Na pytanie o to, o której się spodziewać bandytów, mężczyzna jedynie wzruszył ramionami. Nie miał pojęcia, co musiało wskazywać na to, że bandyci pojawiali się całkowicie przypadkowo, akurat wtedy gdy mieli taki kaprys. Na całe "szczęście", pojawiali się każdego dnia, więc i dzisiaj można się było ich spodziewać.

-Jeśli chodzi o okolicę to tylko to co widać.- Odpowiedział mężczyzna, rozpościerając z bezradności ręce. Rzeczywiście w okolicy nie było niczego ciekawego. Główny budynek, kilka grządek sadzonek i ścieżki odchodzące do dalszych pól. Jedynym miejscem do ukrycia wydawał się budynek. Można było coś kombinować z dostawieniem wozu albo próbą ukrycia się w niezbyt gęstych krzakach, ale raczej nie o to chodziło dwójce ninja.

-A strój jakiś mamy. Dawno temu pracował u nas taki jeden chłopaczek, właśnie w waszym wieku. Przyniesiesz?- Chociaż jedna pozytywna wiadomość. Może sporo w tym przypadku, że posiadali oni akurat jeden strój, który nadawałby się do ubrania przez kogoś postury Anzou czy Azumy. Kobieta poproszona o znalezienie tego co zostało z uniformu na chwilę zniknęła. Po kilku minutach wróciła, niosąc na dłoniach złożony, choć nieco zniszczony strój. Kilka dziur, przetarcia, trochę brudu. Przynajmniej widać, że był używany i ani trochę nie wyglądał na nowy. To chyba lepiej przy takiej zasadzce, co nie? Anzou miał chwilę czasu na przebranie się, a Azuma poszedł dalej uzgadniać informacje o przeciwnikach.

-Nie wiem jak walczyli, nikt im się jakoś mocniej nie stawiał. Jeden z nich był bardziej agresywny, do wszystkich zaraz startował z pięściami. Ten drugi, trzymał się bardziej na uboczu, ale jak wbijał swój wzrok w ciebie to tak jakby przebijał na wylot jakimś mieczem. Bardzo nieprzyjemni. Chyba nadchodzą - Mało konkretów, kolejny raz. No ale wprawny umysł shinobiego pozwolił coś z tego wyciągnąć. Niestety na przemyślenia było niewiele czasu, na horyzoncie pojawiły się dwie sylwetki, a mężczyznę natychmiast obleciał blady strach. Nie miał bladego pojęcia co zrobić. Anzou i Azuma musza szybko podjąć decyzję i przygotować pułapkę.

[Anzou]

Ludzie bardzo przejmowali się całymi napadami. Nie ma co się im dziwić, to ich dobytek, coś, na co pracowali praktycznie całe życie, a bandyci ot tak przychodzili i niszczyli wszystko, co spotykali na swojej drodze. Anzou nie znosił takich ludzi, którzy żerowali na cudzej przedsiębiorczości i przemocą wyłudzali różnego rodzaju korzyści dla siebie. Kobieta przyniosła strój, który młody Kaminari od razu przywdział. Był zniszczony, co było istotne w kwestii wiarygodności. O ile jest taka możliwość - młodzieniec zostawi przy sobie swoją kaburę, resztę sprzętu odda kobiecie, by schowała go w środku. Jeżeli Kabura wyglądałaby dziwacznie, Kaminari przełoży trzy Shurikeny do jednej z kieszeni. Wszystko postara się wykonać najszybciej jak potrafi.
-Jak wyglądam? Zostanę tutaj, gdy się pojawią. Postaram się z nimi porozmawiać. Jeżeli zaatakują, odpowiem tym samym. Bez skrupułów.
Młody Kaminari powiedział to spokojnym głosem, bez żadnego zawahania. W ostatnim czasie miał okazję do zweryfikowania swoich umiejętności jako Shinobi, stał się silniejszy. Powinien sobie poradzić z dwójką agresywnych mężczyzn, którzy zapewne są tylko płotkami, osobami, które niewiele znaczą w hierarchii całej szajki. Dopiero budują swoją pozycję. Z nimi problem powinien być najmniejszy. Wtedy na horyzoncie pojawiła się dwójka. Anzou zauważył strach w oczach właścicieli gospodarstwa. Gołym okiem było widać stres.
-Idźcie już, schowajcie się. Azuma - liczę na Ciebie...
Anzou nie mówił nic więcej. Przyklęknął i zaczął dłubać w ziemi. Wyrywał jakieś chwasty, kątem oka zwracał uwagę na zbliżającą się dwójkę. Oddychał spokojnie. To sprawiało, że czuł się bardziej komfortowo. Jego czujność będzie wzrastać proporcjonalnie do malejącej się odległości. Z tyłu głowy Anzou miał wiedzę, że Azuma go ubezpiecza. Mógł na niego liczyć. Nie widzieli się jakiś czas, a on zapewne dokonał ogromnego postępu. Zanim dwójka się zbliży - Kaminari postara się zlokalizować przedmiot do ewentualnej podmiany. Warto mieć taką informację i wykorzystać ją w chwili, gdy sytuacja będzie ogromnie niebezpieczna. Oby do takiego momentu nie doszło.
*Wszystko musi się ułożyć. Nic złego nie może się przytrafić niewinnym ludziom. To gospodarstwo zasługuje na to, by żyć w spokoju. To dobrzy ludzie, a przynajmniej takie sprawia wrażenie. Załatwimy bandziorów, pochwycimy ich i wspólnie z Azumą odbierzemy nagrodę i zdobędziemy kolejne doświadczenie. Będzie dobrze!*

[Azuma]

Nie uzyskali wielu informacji na temat sposobu walki przeciwników, choć to co usłyszeli dawało jakieś wskazówki. Jeden z nich posługiwał się pięściami, brutalną siłą, co też nie stanowiło niczego nadzwyczajnego w takich przypadkach. Dużo ciekawszy wydawał się drugi z mężczyzn, który samym spojrzeniem wywoływał u obserwowanego nieprzyjemne uczucie. Ta uwaga była na tyle sugestywna, że Azuma mógł przysiąść, że być może chodzi o genjutsu. Nim się jednak podzielił tą uwagą z Anzou, usłyszał, że nadchodzą.
- Już, tak szybko? - odwrócił się, faktycznie dostrzegając jeszcze w oddali dwójkę, pomału zbliżających się ludzi. - Nie mamy więcej czasu, schowajcie się - potwierdził słowa przyjaciela, odprowadzajac wzrokiem gospodarzy, którzy pośpiesznie zebrali pracujących ludzi i pobiegli do drzwi.
- Nie zawiodę Cię, możesz na mnie liczyć - odpowiedział szybko, ale nie uciekł od razu tak jak pozostali - Anzou-kun, nie ryzykuj za wszelką cenę - powiedział, odwzajemniająć na dłużej spojrzenie. Miał coś jeszcze do przekazania - Jak krzyknę, odskocz do tyłu, w razie niebezpieczeństwa kupie Ci nieco czasu - pośpiesznie powiedział i nie zważając na jego odpowiedź, wyciągnął z torby kunaia z notką, która jeszcze w Kotei, w jego domu, została zmodyfikowana. Spojrzał szybko w lewo, prawda i ostatecznie odrzucił kunai w lewo, parę kroków od Anzou, a następnie pobiegł w stronę domu.
Azuma nie postąpił jednak tak jak pozostali mieszkańcy i pracownoicy tego miejsca. Zamiast schować się w domu i przeczekać to co miało nastąpić, pobiegł dalej i okrążył dom. Będąc z tyłu, przelał chakrę do stóp i wbiegł po elewacji by gdy znalazł się na dachu - położył się i zaczął czołgać do skraja, tak by mieć doskonały widok na pole walki.
Teraz wszystko zalezało od Anzou i od napastników. Jak zareagują, gdy zobaczą niemalże dziecko w stroju zwykłego wieśniaka. Rzucą się na niego z pięściami? A może zaczną od rozmowy?

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Azuma i Anzou
Misja rangi C - grupowa
Kolejka 8/15

Anzou miał niewiele czasu na przygotowania, ale luźny strój pozwolił mu dość spokojnie ukryć jego wyposażenie ninja. Mimo wszystko plecak postanowił oddać kobiecie, która widząc nadchodzacych bandytów szybko uciekła do domu. Z całego grona byłą najsłabsza i bardzo się bała, jej obecnośc na ganku nic by nie zmieniła, a tak przynajmniej istnieje szansa, że nic jej się nie stanie. No chyba, że z dymem pójdzie cały dom, wtedy to inna sprawa. Ukryłsię także jeszcze jeden człowiek obecny tutaj. Azuma znalazł sobie dobre miejsce za szczytem dachu, gdzie postanowił się ukryć.

-Co tam, staruszku? Co masz dzisiaj dla nas? Oddawaj co masz, to załatwimy sprawę na spokojnie- Po tym jak znaleźli się już dużo bliżej, jeden z nadchodzących bliźniaków zawołał do stojącego właściciela ziemskiego. Ten cały trząsł się ze strachu, choć próbował zgrywać twardego. Otworzył usta, jakby chciał coś odpowiedzieć, ale nie wydobyło się ani jedno słowo. Po prostu go zatkało. Zrobił jednak coś co zszokowało dwóch bandytów. Pokiwał przecząco głową.

-No to załatwimy to tak jak ostatnio. Chodź tu mały- Po mimice jego twarzy było widać, że się wkurzył. Natychmiastowo zlokalizował najbliżsża siebie osobę i ruszył w jej kierunku. Oczywiście był to Anzou. Azuma wszystko widział z dachu i również mógł zareagować. Wszystko potoczyło się tak jak zaplanowali. Może z wyjątkiem bierności tego drugiego bandyty, ten zachowywał kamienną twarz i obserwował na zmianę całą trójkę, raz swojego brata, raz Anzou a raz rolnika.

Mapa

Legenda:
Czerwone kółko - Azuma
Pomarańczowe kółko - Anzou
Niebieskie kółko - Agresywny bliźniak
Fioletowe kółko - Czujny bliźniak
Szare kółko - Mężczyzna

  Ukryty tekst

[Anzou]

Na całe szczęście chłopak z rodu Kaminari miał wprawę w przebieraniu się i graniu różnego rodzaju ról w trakcie wykonywania zleceń. Podczas zlecenia z Czerwonowłosą i Azumą Anzou miał przyjemność grać bogatego syna. Jaka to była wspaniała misja! Porywacze zostali unicestwieni w mgnieniu oka, a chłopcy mogli podziwiać potęgę Kobiety. Siłę, do której aspiruje sam Anzou. Ba, on chce tę siłę zwiększyć. Żeby jednak tak się stało, to przed nim wiele pracy. Dwójka się zbliżała, chłopak został na polu. Przedstawienie czas zacząć! Głupcy z daleka zakomunikowali po co tutaj przybili. Nie kryli się nic, a nic. Byli pewni swego, przyszli tutaj po swoje. To dobra informacja. Element zaskoczenia należy w tym przypadku wykorzystać jak najlepiej.
*Podejdź bliżej, gnojku. Spróbuj mnie tknąć, a sparzysz te swoje rączki. Nie masz prawa, by napadać tych ludzi i niszczyć ich życia. Koniec tego.*
Białowłosy motywował się wewnątrz. Jeden z nich wykazał chęć na zabawę. Ciekawe, czy potrafi się bawić i jak szybko cała zabawa się skończy. Chłopak gdy tylko zauważył, że jeden z bliźniaków naciera, delikatnie się obrócił by ukryć ręce i złożyć pieczęci. Mężczyzna był tak pewny siebie, że raczej nie zwróci na to uwagi. Azuma ma dobry pogląd na całą sytuację i z góry jest w stanie szybko zareagować by ochronić właściciela gospodarstwa. Jeżeli będzie trzeba, to również młodzieńca z rodu Kaminari. Anzou widział, że jego przeciwnik jest w zasięgu techniki, jednak postara się go zdzielić wiązką dopiero w momencie, gdy dystans wyniesie około pięć metrów. Nie ma miejsca na miękką grę. Wiązka powędruje prosto w jednego z bliźniaków, do momentu, aż ten nie zostanie sparaliżowany i nie padnie na kolana pod wpłwem szoku. Potem chłopak oceni sytuację i będzie reagował na bieżąco na to, co się dzieje. Dwójka się zdemaskowała, ich tożsamość została potwierdzona przez właścicieli gospodarstwa. On sam, chce zaatakować niewinnego dzieciaka. Dobrze, że nie wie, co ten dzieciak potrafi.Gdyby jednak nie udało się użyć techniki, a sam przeciwnik będzie nacierał, ANzou postara się bazować na swojej szybkości i dokonywać uników, jednocześnie składając pieczęci do reberu.
-Nie rób mi krzywdy, proszę...
Powiedział Anzou w jego kierunku wtedy, gdy usłyszał jego słowa. W ten sposób chciał potwierdzić to, że jest dzieckiem i panicznie się boi. Jego ton był łamliwy, niemal płaczący. Idealny aktor. Może białowłosy minął się ze swoim powołaniem?

  Ukryty tekst

[Azuma]

Dwoje przybyszy nie kazało na siebie długo czekać i niebawem pojawili się na terenie gospodarstwa, zachowując parę kroków odstępu od Anzou i właściciela tego terenu. Nieznajomi, okazali się bardzo do siebie podobni, co wskazywało na ich bliskie pokrewieństwo. Dystans jaki dzielił ich od Azumy był jednak na tyle znaczący, że Azuma nie mógł na podstawie ich wyglądu stwierdzić czegoś więcej. Na jego szczęście do jego uszu, dochodziły strzępki rozmowy.
- Czemu nie uciekłeś z innymi, staruszku - Azuma zastanawiał się słuchając jak tamci żądają od właściciela gospodarstwa jakichś korzyści majątkowych, a ten im odmawia. Chłopca wypełniał narastający, słuszny gniew gdy myślał, ile ten człowiek musiał się uginać przed tymi bandytami. Bez wątpienia należało to niezwłocznie przerwać. Jego towarzysz, Anzou najwyraźniej myślał o tym samym, bo postanowił zrealizować nasz plan. Wykonał pierwsze kroki w kierunku napastników.
- Uważaj Anzou-kun - z uwagą spoglądał na swojego przyjaciela, dopatrując się w jego zachowaniu jakiegokolwiek sygnału, który sugerowałby oczekiwanie na udzielenie natychmiastowego wsparcia. Azuma spojrzał, gdzie pozostawił odrzuconego na bok kunaia - wiedział jak zadziała jego technika i nie chciał przy jej użyciu, przypadkiem zranić swojego kompana. Tor lotu pocisku przyjmie linię prostą, więc detonację powinien wykonać w sytuacji, gdy Anzou nie będzie znajdował się na linii lotu pocisku.
Anzou doskonale odgrywał rolę biednego, zagubionego chłopca, który musiał stanąć przed groźnymi oprawcami. Jego cieńki, piskliwy głos był doskonale słyszany aż na dachu. Młody Uchiha był pod wrażeniem gry aktorskiej swojego zaledwie rok starszego towarzysza. - Niesamowite, Anzou-kun ma prawdziwy talent aktorski, to nie jego pierwszy występ w przebraniu. Ciekawe czy i w stroju dziewczynki by sobie poradził - zaczął rozważać ten scenariusz i musiał przed sobą przyznać, że byłby skłonny w to uwierzyć. Kaminari potrafił się dostosowywać do nadzwyczajnych sytuacji.[/akap]
Anzou znalazł się blisko przeciwników i teraz czekał na ich ruch. Podobno Azuma. Obserwował z uwagą co kto teraz zrobi. W odpowiednim momencie i on sam wykona swój ruch.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Azuma i Anzou
Misja rangi C - grupowa
Kolejka 9/15

Bycie pewnym siebie i wiara we własne zdolności to klucz do sukcesu. Tym tropem podążał Anzou, który przy okazji przypomniał sobie jak często przychodzi mu przebieranie się za innych. Jego kostiumowy fetysz tym razem również miał okazję się przydać. Wiedział również, że misje, taka jak ta, są świetnym testem swoich własnych umiejętności oraz momentem aby wykazać się przed innymi, jeśli ktoś lubił popisywać się swoimi technikami. W czasie gdy jeden z chłopaków był na dole, drugi z dachu obserwował całe zajście i zastanawiał się nad losem właściciela tego gospodarstwa. Teoretycznie mógł on się ukryć, ale wtedy pozostawiony chłopiec zwróciłby większą uwagę i czujność. Zaryzykował własnym zdrowiem, aby wspomóc dwóch młodych ninja. Teraz zapewne tego żałował, trzęsąc się ze strachu niewiele mógł zrobić. Nikt jednak nie zwracał na niego większej uwagi, był teraz zwyczajnym tłem.

Tłem do wydarzeń, które właśnie miały się wydarzyć. Jeden z braci podchodził dość pewnie do teoretycznie niegroźnego wioskowego chłopaczka. Nie wiedział kim on tak naprawdę jest. Tym bardziej zagrywka ze strony Anzou była świetna, nieco się obrócił, symulując, że boi się nadchodzacego bandyty. W międzyczasie jednak zabrał się za skłądanie pieczęci. Dopiero gdy wiązki wystrzeliły w stronę bandyty, to oni zorientowali się, że coś jest nie tak. Ten w którego wymierzony został atak musiał szybko reagować. Lekki uskok w bok a następnie sprawne uniki pozwoliły mu uniknąć energetycznych biczów. Ten mężczyzna był szybki, Anzou to widział, dlatego miał problemy z odpowiednim zareagowaniem. Mimo przewagi przy ataku z zaskoczenia mężczyzna poradził sobie i teraz szybkimi doskokami zbliżał się do tego, który go zaatakował.

To jednak nie był koniec, niemal natcyhmiastowo po ataku Anzou, do swojego ataku przystąpił Azuma, który aktywował technikę. Ogień w kształcie głowy smoka pomknął w kierunku drugiego z przeciwników, który w tym momencie złożył pieczęć barana. Nic jednak widocznego się nie stało, a przynajmniej nie z punktu widzenia wysłanników klanu Uchiha. Bandyta musiał szybko jednak reagować, dlatego zaraz po złożeniu pieczęci, nadal próbując ją utrzymać odskoczył przed nadlatującym atakiem. Ten jednak nie był tak sprawny jak jego brat, dlatego ogień częściowo go trafił i odrzucił nieco do tyłu, raniąc nogę. Azmua po skutecznych ataku mógł ruszyć wspomóc przyjaciela.

Mapa

Legenda:
1. Czerwone kółko - Azuma
2. Pomarańczowe kółko - Anzou
3. Niebieskie kółko - Agresywny bliźniak
4. Fioletowe kółko - Czujny bliźniak
5. Szare kółko - Mężczyzna

  Ukryty tekst

[Azuma]

Choć ich plan nie był skomplikowany, to chłopcy wierzyli, że tak przeprowadzone działania pozwolą wprowadzić zamęt w szeregach przeciwnika. Gdyby ich atak był przy tym skuteczny, być może mogliby równocześnie wyeliminować choćby jednego z przeciwników. Oboje byli gotowi uwierzyć w tak optymistyczny scenariusz, bo zdecydowali się na ten krok.
Początkowo wszystko szło zgodnie z planem, Anzou w istocie doskonale odgrywał rolę zagubionego i wystraszonego chłopca. Gdy jednak jego “błyskawiczny” atak nie dosięgnął celu, Azuma już wiedział że jest nie dobrze i sam odwołał się do planu B, jednocześnie ruszając biegiem na pole walki. Zmodyfikowana uprzednio przez niego notka wybuchowa, eksplodowała przeobrażając się w skondensowany pocisk, który pomknął w kierunku drugiego z przeciwników. Wydarzyło to się najwyraźniej w odpowiednim momencie, bo mężczyzna składał właśnie do czegoś pieczęć.
Azuma skracając dystans do uczestników pola walki wzrokiem obejmował wszystkich, stąd oczekiwał jakiejś kombinacji pieczęci, która ostatecznie nie nastąpiła. Przeciwnik wciąż trzymał jedną pieczęć barana, po czym - albo nie zdążył, albo zrobił co zamierzał - oberwał pociskiem, który nie tylko spowodował obrażenia jego nogi, ale równocześnie z dużą siłą odrzucił go do tyłu. Teraz leżał, a jego kompan właśnie skracał odległość do Anzou i Azuma uznał, że to właśnie on stanowi większe zagrożenie. Przynajmniej na ten moment. Nie oznaczało to jednak tego, że zamierzał odpuścić temu, chwilowo ogłuszonymu.
Dzieląca ich odległość pozwalała ocenić, że wykonanie techniki może się powieść, dlatego Azuma wykonał sekwencję pieczęci, która w efekcie pozwoliła posłać w kierunku leżącego, kilka ognistych pocisków. Gdy już to zrobił, mógł się skupić na przeciwniku Anzou, który właśnie zmierzał do przeprowadzenia ataku. Azuma nie wiedział co planuje jego przyjaciel, ale nie zamierzał biernie spoglądać na to, co tamten mężczyzna może mu uczynić. Uchiha sięgnął do torby i wyciągnął kolejny kunai z zmodyfikowaną notką, którą rzucił wprost w kierunku bezpośredniego przeciwnika Anzou. Oczywiście czyniąc to, przyjął taką pozycję, aby przypadkiem nie trafić w przyjaciela.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Anzou]

A więc zaczęła się zabawa! Nie trzeba było się już dłużej ukrywać i można było skupić się całkowicie na walce. Nie, żeby w stroju czy przebraniu chłopak się czuł źle, ale teraz nie musi nikogo udawać. Może być dalej sobą i pokazać wszystkim, co potrafi, a bliźniakom gdzie raki zimują! Młodzieniec z rodu Kaminari postanowił wystrzelić elektrycznymi wiązkami, jednak bandyta dysponował dużą szybkością. Na tyle dużą, że był w stanie unikać ataku Anzou bez większego problemu. Nie był to pierwszy raz w życiu, gdzie atak białowłosego nie przynosi pożądanego efektu. Na tym jednak młodzieniec nie zamierza przestawać. Podtrzymywał ciągle ostatnią pieczęć i odskakując do tyłu stale posyłał elektryczne wiązki w kierunku szybkiego bliźniaka. Jedną prosto w niego, a kolejne dwie w jego lewą i prawą stronę. Tak, by ograniczyć pole jego ucieczki. Same wiązki chłopak chciał posłać praktycznie poziomo w ten sposób, by zajęły jak najszerszą przestrzeń i zwiększyć prawdopodobieństwo osiągnięcia celu. Anzou będzie odskakiwał do tyłu tak długo jak będzie to konieczne. W końcu jego wiązka musi trafić i zranić swojego rywala. Cały czas zachowuje skupienie oraz uwagę. Nie chce dać się zaskoczyć, ani w żaden sposób pozwolić, by przeciwnik skrócił dystans. Decyzja o utrzymaniu techniki wydaje się być najlepsza, ponieważ nie wymaga to składania pieczęci, a sama technika jest całkiem szybka. Teraz jednak przeciwnik już nie jest zaskoczony i wie, że ma do czynienia z osobami, które potrafią walczyć. Oby Anzou nie musiał się przekonywać na własnej skórze jakimi zdolnościami dysponują bliźniacy. Może to po prostu osiłki, które niezbyt znają się na sztuce Shinobi? Albo za chwilę wszystko się zacznie. Kaminari nie zwracał uwagi na poczynania Azumy, wiedział, że jest obok i że doskonale sobie poradzi. W końcu to nadzieja rodu Uchiha!

  Ukryty tekst