Przerażający las

[Yuki Hoshi]

~ 1/... ~

~ Yami ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ W poszukiwaniu siebie ~

Minęły dni, tygodnie, może nawet miesiące od Turnieju Pokoju. Trudno było powiedzieć, ponieważ Yami rzucił się w wir treningów, aby udało mu się polepszyć swoje zdolności i nauczyć się nowych technik. Wydawało się, że dawał z siebie wszystko i robił to z tylko sobie znanych powodów. Był sam, nie licząc śpiącego w nim demona, który, jak się wydawało, zapadł w dłuższy sen po tym, jak musiał reagować w czasie Turnieju. A może Kokuou nie chciała z nim rozmawiać. A może nie miała o czym.

W każdym razie, Yami trenował z dala od wszelakich wścibskich oczu, w miejscu, gdzie był niezauważony. I tak właśnie było. Nikt mu nie przeszkadzał.

Pogoda była różna. Wraz z mijającymi dniami sogeńska zima zmieniła się w sogeńską wiosnę. Mrozy odpuściły, za to zaczął padać deszcz. Najczęściej był to przelotny deszcz lub mżawka, która, poza tym, że powodowała, że Yami był przemoczony i było mu zimno, nie były zbyt irytujące. Niestety, kiedy zrobiło się trochę cieplej i na drzewach zaczęły pojawiać się pąki liści i kwiatów, pogoda zupełnie się zepsuła. Z nieba lunął deszcz, który nie chciał przestać padać i nie zanosiło się, że w ciągu najbliższych kilku dni zechce. Nic dziwnego, zaczął się sezon podtopień i powodzi, co w Sogen zdarzało się co roku.

Był to chyba znak, że należało wyruszyć dalej, znaleźć jakieś suche miejsce i przemyśleć, co dalej zrobić ze swoim życiem.

No to zaczynamy. Na razie rozgrzewka, skieruj się w sumie gdzie byś chciał.

[Yami]

Deszcz. Było wiele irytujących rzeczy ale w kwestiach pogodowych deszcz zaliczyłbym do najbardziej uciążliwych. Oczywiście zdarzały się zamiecie czy trąby powietrzne jednak chodziło mi o takie zjawiska, z którymi zmagamy się na co dzień a nie raz na kilka miesięcy. Usadowiłem się w moim namiocie oczekując aż przestanie padać. Większą część ostatnich trzech dni spędziłem właśnie w nim. Odstawiłem treningi nowych zdolności na rzecz przypominania elementów, które poznałem do tej pory, a które nie zniszczą mojego miejsca spoczynku. Nie mogłem sobie pozwolić na chorobę, która rozłoży mnie na kilka dni. Nie pomnąc na słabe samopoczucie oraz nikłą szansę na trening dochodziła brak lekarstw, które w przypadku czegoś poważniejszego mogło zakończyć się dość nieprzyjemnie. Byłem świadomy, że początki wiosny bywają złośliwe ale nie do tego stopnia. Zgodnie z moją wiedzą tego typu pogoda może utrzymywać się jeszcze dłuższy czas.
Najlepiej będzie wyruszyć kiedy nadarzy się okazja w stronę Ryuzaku. Obiecałem wszak pewnemu medykowi, że nauczę go techniki prawdomówności jeśli tylko uda mi się ją opracować na bazie innej. Dodatkowo będzie to idealny moment na naukę kilku technik Fuinjutsu pod okiem kogoś kto rzeczywiście zna te techniki od podszewki. Sięgnąłem ręką do torby aby wyciągnąć małą karteczkę. Rozwarłem dłoń i przelałem do niej odrobinę chakry, a ta zaczęła powoli przesuwać się w stronę południa. Mujin przeżył tę Sogeńską Masakrę i prawdopodobnie już od dłuższego czasu przebywa w Ryuzaku. Dobrze, że i jemu się udało. Tak jak mi udało się opuścić to miasto bez większych komplikacji. Wciąż ciężko mi uwierzyć, że nikt nie chciał się skonfrontować ze mną. Pieczęcie na brzuchu oraz długa wizyta w szpitalu, gdzie ktoś musiał je widzieć. Byłem przez tamten czas przygotowany na rozmowy i próbę zwerbowania w sposób mniej polubowny. A jednak... widocznie skala zniszczeń była na tyle wysoka, że wszyscy skupili się na odbudowie i powrocie do normalnego życia.
Westchnąłem spoglądając jak ściana wody poza namiotem ogranicza pole widzenia na kilkanaście metrów. Westchnąłem. Na tę chwilę nie pozostawało mi nic innego jak skupić się na przepływie chakry we własnym organizmie. Co mi bowiem pozostawało do zrobienia? Spisanie jakiejś zmyślnej historii, która dobrze się sprzeda? Może gdybym miał notes coś bym wymyślił... Może w wolnej chwili. Ponownie westchnąłem... * * * Następny dzień obudził mnie zaskakująco dobrą pogodą. Przeczuwałem, że prędzej czy później znowu lunie, a biorąc pod uwagę moje szczęście jeśli nie zacznę pakować się w ciągu następnych 10 minut dopadnie mnie kolejna ulewa. Wskoczyłem na koronę drzew pobliskiego drzewa aby ocenić odstępy między chmurami oraz szybkość ich przemieszczania się. Tak, nie miałem zbyt wiele czasu. Namiot oraz wszystkie utensylia schowałem błyskawicznie do zwoju. To było piękno technik Fuinjutsu. A następnie ruszyłem pospiesznie w stronę południa z nadzieją, że natrafię na jakiś trakt a z nim na zajazd, gdzie będę mógł uraczyć się ciepłą strawą, schronieniem oraz długą gorącą kąpielą, której nie miałem od ponad dwóch miesięcy. Nawet jeśli miałem dostęp do gorącej wody... to nie to samo się nią opłukać a zanurzyć...

[Yuki Hoshi]

~ 2/... ~

~ Yami ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ W poszukiwaniu siebie ~

Yami Z/T