Port

[Nanori]

Chyba mam szczęście co do facetów... Znów zamiast jakichś oblechów trafiam na całkiem niezły towar. No może oprócz tamtego człowieka, któremu groziłam kunaiem. Jednak to było co innego, bo nie brałam u niego misji. Na początku był przystojny ryba, pozniej przystojny i irytujący człowiek, a teraz Ci marynarze. Nic tylko brać, szczególnie dlatego, że tylko oni tutaj byli. Dla miłości także człowiek zrobi wiele, więc nie powinno mi to przeszkadzać w próbie przejęcia władzy nad światem shinobi. Kurczę, brzmi to troche jak nieudolne czarne charaktery w amerykańskich kreskówkach przedstawiają swoje plany. Ja do nich nie należę, wiec nie będę już drążyć tematu. Poprawiłam włosy i z nieśmiałym uśmiechem na ustach zagaiłam do marynarzy.
- Potrzebują może panowie pomocy?
W koncu sztorm to nie przelewki.

[Iwaru]

[Misja rangi D] Degustacja - Nanori Uchiha - 4/15 Mężczyźni stanęli, by wysłuchać słów kobiety, a właściwie dziewczyny, bo taką osobą właśnie była Nanori. Akurat przeszkodziła im wtedy, kiedy toczyli beczkę. To był bowiem właściwy moment, gdyż zwyczajnie w biegu złapać ich było trudniej niż gdy powolutku sobie toczą przed sobą ten okrągły pojemnik. Jednak dla nich nie był to w żadnym wypadku odpowiedni moment. Popatrzyli z ukosa na dziewczynę i jakby z grymasem pokiwali głowami, dając jasno do zrozumienia, że się im przeszkadza i żeby tego na przyszłość nie robić. Można powiedzieć, że z ich twarzy biło coś w rodzaju delikatnej wściekłości. Jednak po chwili uśmiechnęli się do dziewczyny i cała ta wściekłość tak jakby uleciała.
- Hej, brachu, co o niej myślisz? - zapytał jeden, uderzając z pięści w bark po przyjacielsku tego drugiego, tylko nie w szczepionkę. Nanori już wiedziała co się święci. Zaproponowała swoją pomoc, ale zapewne marynarzom w głowie była tylko jedna forma pomocy. Patrzyli na nią jak na jakąś tanią dziwkę z jakiegoś taniego, lub nie, portowego burdelu. W brew pozorom, to było trochę przerażające, bowiem dziewczyna nie wiedziała czego powinna się spodziewać. Była shinobi, jednak tych dwóch było większych i prawdopodobnie szybszych i silniejszych. Czy miała z nimi jakieś szansę.
- Fajna, ale za młoda, chyba - skomentował to drugi.
No i sprawa się wyjaśniła. Jednak do niczego nie dojdzie. Co za ulga, albo i nie. Zależy od tego czy Nanori lubiła takie zabawy. Jednak wychodziło na to, że z pracy nici. Nagle faceci się zaśmiali. Widać zrobili sobie niezły żart. Przerazili lekko dziewczynę i to ich niesamowicie śmieszyło. Przeprosili jednak po chwili.
- Przepraszamy, przepraszamy. Głupi kawał. Nie bój się nas - powiedzieli razem - Jeśli szukasz pracy, to udaj się do karczmy. Właściciel pewnie będzie miał dla Ciebie jakąś robotę. Nam chyba nie pomożesz, bo jesteś, przepraszam, że to mówię, zbyt wątła.
Oczywiście ostatnie zdanie powiedział jeden z nich. Tego już wspólnie nie powiedzieli.

[Ero Sennin]

Nanori, przypominam, że wszystkie posty, a nie tylko posty w misjach, muszą mieć pięć pełnych linijek tekstu.

[Nanori]

Najwyraźniej trafili mi sie niezłe śmieszki. Znaczy chyba z tego co mówili, ale co do ludzi nigdy nie mozna byc pewnym. Mężczyźni szczególnie sa podejrzani. Myślałam, ze pomogę przy beczkach, ale najwyraźniej z tego nici, dlatego odesłali mnie do właściciela karczmy. Średnio mi sie podoba fakt, ze muszę tam szukać pracy. Chyba jednak zrezygnuje jakbym miała byc kelnerą i roznosić pijanym rybakom piwo albo wódkę. Jednak hajs mi sie zawsze przyda, ale niebezpieczne czasy mamy. Moze najpierw dowiem sie co nieco co sie dzieje na świecie, dopiero pozniej bede pracować? Czemu wcześniej na to nie wpadłam... Zrezygnowałam z "misji" i poszłam w swoją strone.
Z/t

[Iwaru]

Rozumiem powody :P. Misja zakończona niepowodzeniem. Pamiętaj o zmianie czasu. Misja odbywała się w zimie, a teraz mamy wiosnę.

[Shinji]

z/t z -> http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=1 ... 193#p33193

Shinji posłusznie udał się tam gdzie miał się udać. Nie spodziewał się w sumie, że "szef" uda się razem z nim, ale nie przeszkadzało mu to. Przynajmniej miał pewność, że dobrze trafi, a tym samym nie zrobi głupstwa, chociaż z tym bywało różnie. W końcu jak ostatni idiota zaatakował przeciwnika, który mógł go zabić jeśli tylko uznałby to za stosowne. W tym wypadku nie byłoby to raczej aż tak radykalne, ale nadal coś nieoczekiwanego mogłoby się wydarzyć.
Dzielnica portowa wydawała się być najlepszym miejscem na ewentualną kryjówkę i wcale go nie dziwiło, że właśnie tu ją ulokowali. Przede wszystkim jeśli istniał w wiosce jakiś półświatek przestępczy to właśnie tu, a z pewnością tak było. Trudno byłoby uwierzyć w inny rozwój wypadków niż istnienie kilku drobnych złodziejaszków w wiosce. Co prawda nie posądzał o to Kruków, ale z drugiej strony obstawiał, że z nimi współpracują. Mogli oni stanowić cenne uszy i oczy w celu pozyskania jakichś informacji tak samo w przypadku jakichś żebraków. Trudno było osądzać jak bardzo rozbudowany był ten świat w końcu dopiero do niego wkraczał.
Otworzył boczne drzwi do jednego z budynków. Trzeba było przyznać, że ulokowane dosyć niepozornie, ale czego innego mógł się spodziewać. Zastał tam mężczyznę stosunkowo dziwacznie ubranego. Zwłaszcza pod względem nakrycia głowy. Zdecydowanie rzucało się w oczy aż nadto, ale skoro znajdowali się w kryjówce Kruków bądź jego wejściu to musiał być od nich. W przeciwnym wypadku "szef" raczej nie kazałby mu tu wejść. Mimo wszystko Shinji poczuł lekki stres. Nie do końca wiedział co robić, zwłaszcza, że w jego kierunku padło pytanie w czym owy jegomość może mu pomóc. Właśnie dlatego po prostu postanowił mu pokazać pieczęć.
- Chyba poznajesz?
Mogła to być głupota z drugiej strony nawet jeśli nie był z organizacji to zapewne z nimi współpracował zajmując się obsługą ukrytego przejścia czy czegoś w tym rodzaju. Być może był to kwatermistrz organizacji szczerze mówiąc cholera wie. Człowiek ten był po prostu jedną wielką niewiadomą. Nie dość, że ekscentrycznie ubrany do tego dziwny tatuaż na dłoni. Z pewnością gdyby był całkiem losową osobą niepowiązaną w żaden sposób z organizacją byłoby to bardzo dziwne. Pozostawało mieć nadzieję, że najzwyczajniej w świecie nie popełnił głupoty i pokazanie pieczęci było tym co miał zrobić.

[Vulpie]

~ Kruk ~

Człowiek siedzący za biurkiem tajemniczo się uśmiechnął na widok listu z pieczęcią. Wyciągnął dłoń i zgiął palce, a potem je otworzył ponownie dając znak abyś zbliżył się i mu go wręczył. W pomieszczeniu panował półmrok, co dodawało mrocznego klimatu miejscu. Gdy już mu go przekazałeś złapał go pewnie i pokazując nim w Twoim kierunku powiedział:
- Ciekawe. Ty na serio nie wiesz co to za pieczęć prawda? Eh retoryczne pytanie widać to w Twoich oczach. O niej wiedzą tylko pióra samego Kruka oraz niektórzy, którzy pojawiając się u nas przynieśli taki właśnie list. Należy ona do samego założyciela organizacji stąd też niewiele osób wie jak wygląda. Gdybyś nie spotkał mnie to pewnie by Ciebie olano tutaj. Zaskoczony? Ciekawe jak on przewidział, że akurat tutaj będę teraz, ale bardziej ciekawi mnie jak wszedłeś w posiadanie tego listu.
Złamał pieczęć i zabrał się do czytania, a jego czoło się zmarszczyło na sam koniec.
- Przyniosłeś mi dodatkowej roboty Shinji Uchiha.
Spoglądał na Ciebie opierając się łokciami o blat biurka. Ręce miał splecione na wysokości ust i czekał co odpowiesz. Pewnie nic ciekawego, ale chciał się upewnić.

[Shinji]

Na twarzy Shinji'ego wymalowało się ogromne zdziwienie. Naprawdę miał okazję rozmawiać z samym założycielem Kruków? Nie spodziewał się, że dostąpi go aż tak wielki zaszczyt, a przynajmniej nie w początkowej fazie jego kariery. Najwidoczniej szczęście mu sprzyjało tak samo jak podczas ostatnich wydarzeń. Miał już wiele okazji do śmierci, ale mimo wszystko uniknął ich szponów, a teraz to. Po prostu ktoś tam w niebiosach musiał się dobrze bawić kreując te wszystkie wydarzenia. Z drugiej strony trudno było mu uwierzyć w przeznaczenie. Po prostu chyba można było mówić wyłącznie o wyjątkowym szczęściu.
Wyglądało na to, że pióro w organizacji było czymś w rodzaju przybocznego założyciela bądź też jego najbardziej zaufanych ludzi. Coś w tym rodzaju skoro oni tylko znali prawdę na temat pieczęci. Tak przynajmniej przypuszczał. Tkwiły w jego głowie jeszcze słowa, że jeśli będzie miał szczęście to spotka jedno z jego piór. Szczęście musiało tu być słowem kluczem do wywodu.
Niestety nie udało się uniknąć niewygodnego pytania skąd wszedł w posiadanie takiego listu. Pamiętał koniec rozmowy z "szefem" w którym była mowa o tym, że takowa rozmowa się nigdy nie odbyła, a on znalazł to w swoim domu. Nie było jasnych wytycznych jak miałby się zachować w przypadku spotkania z piórem, ale skoro było ich brak to oznaczało, że ma się tej wersji trzymać nawet przy nich. Tak właśnie postąpił.
- Cóż szczerze mówiąc znalazłem ten list w moim domu. Leżał obok mojego łóżka i tyle. Symbol skojarzył mi się z organizacją dla której odwalałem robotę tak więc domyśliłem się od kogo mógł być. Tyle z wyjątkowej historii. Co do tego kogo jest ta pieczęć faktycznie nie miałem pojęcia. Raczej myślałem, że po prostu należy do organizacji. Najwidoczniej się myliłem.
Starał się być przy tym niesamowicie wiarygodny. Najgorsze, że jeśli pióro szefa miało tą samą wyjątkową umiejętność odczytywania prawdziwości słów to było już po nim. Musiałby mimo wytycznych powiedzieć prawdę, ewentualnie spróbować to ubrać ładnie w wypowiedź tak by mówić półprawdami.
- Tak swoją drogą było tam coś ciekawego? Bo rzecz jasna tego nie czytałem skoro było zapieczętowane

[Vulpie]

~ Kruk ~

W pewną część opowieści dało się uwierzyć. Nie posiadał takich za specjalnych oczu przeszywających na pół czy czegokolwiek takiego. Wyglądał nadzwyczaj normalnie słuchając Ciebie. W tym wszystkim znalazł lukę. Opowieść nie zawierała tego skąd wiedział jak się tutaj dostał, a mówił, że miał tylko list. Tym bardziej, że domyślałeś się od kogo po tylko symbolu tego listu. Wpadłeś w małą pułapkę swoich słów z której obecnie musiałeś jakoś wybrnąć tym bardziej, że rozmówca może nie potrafił rozróżnić prawdy od kłamstwa to był w stanie łączyć fakty sprawnie.
- Wiesz nie doceniasz mnie. Znalazłeś list i symbol i tutaj przyszedłeś? A skąd wiedziałeś gdzie masz dojść? I byłeś jeszcze taki pewien, że trafiłeś w dobre miejsce. Widzisz nie lubię jak ktoś coś przede mną ukrywa, a nie potrafi wymyślić dobrej historii. Przyznaj się, że ktoś Ciebie odwiedził, dał ten list i wskazał to miejsce. I tak Ciebie tutaj nie usłyszy o ile sam tego mu nie powiesz.
Odłożył list na biurko i otworzył jakąś szufladę. Słychać było brzdęk monet. Wybrał 2000 Ryo i podał na drugi koniec blatu.
- Masz Twoje wynagrodzenie. Co do organizacji... Pewnie nie wyjaśnił Tobie czym chcielibyśmy się zajmować, co dla nas jest ważne i tak dalej? Eh wedle listu ja to mam zrobić. To od czego by tu zacząć...

[Shinji]

Niestety tak to już bywa, że człowiek zawsze zapomni o jakimś ważnym szczególe, który mógł zniszczyć całą historyjkę. Tak też stało się i w tym wypadku. Shinji z całych sił skupił się na kamiennym wyrazie twarzy. Jakikolwiek grymas mógł go zdradzić, a to niestety oznaczałoby jeszcze większe posypanie jego historii niczym domek z kart.
- Szczerze mówiąc jakbym ci powiedział i tak byś nie uwierzył, powiedziałem tyle ile mogłem reszta to klauzula tajemnicy. Jako pióro, bo to wnioskuję po tym, że znasz znaczenie pieczęci z pewnością to rozumiesz. Niektóre rzeczy muszą pozostać w tajemnicy. W każdym razie jeśli masz wątpliwości co do autentyczności wiadomości mogę ci pokazać Sharingana czy co tam chcesz tutaj klauzula mnie nie obowiązuje.
W głębi duszy żywił ogromną nadzieję, że po tym co powiedział dostanie upragniony spokój. Teoretycznie powiedzenie półprawdy było najlepszym wyjściem z obecnej sytuacji. W końcu gdyby dalej szedł w zaparte opowiadając jakąś wymyśloną historyjkę skoro nikt nie znał znaczenia pieczęci oprócz najwyższych przedstawicieli organizacji mogło niestety całkowicie ogołocić go z resztek wiarygodności.
- To jak możemy przejść do objaśnień co mam robić czy będziesz się upierał?
Pozostawało jedynie oczekiwać aż zapadnie wyrok. Mimo wszystko bardziej prawdopodobny wydawał się rozwój wydarzeń po myśli Shinji'ego chociaż jakoś często zdarzało mu się napotykać kłody pod nogami. Najpierw wszystko dokładnie dopracowane pod wejściem do laboratorium i strażnicy idą w zaparte. Potem atakuje jegomościa z Yuki. Zapomniałby jeszcze o Iwaru, której nie udało się uratować. Mimo, że plan zdawał się być dobry to za każdym razem musiał coś dosłownie spieprzyć. Kiedyś jednak musiało się udać. Może było właśnie to teraz? Nie miał zamiaru się zbytnio nad tym zastanawiać i w niecierpliwym oczekiwaniu zgarnął swoją dolę ze stołu. Gdyby myślał zbytnio nad prawdopodobną wersją wydarzeń tak by się nie wydać zapewne zmieszałby się i zdradził, a tak stał na kruchym gruncie, ale jeszcze się pod nim nie zapadał. Mimo wszystko chyba wolałby ściemniać niż narazić się założycielowi.

[Vulpie]

~ Kruk ~

Shinji starał się spleść jakąś opowieść z swoich słów na tyle wiarygodną, aby jego rozmówca ją przyjął. Musiał też szybko wyciągać poprawne wnioski z tego wszystkiego. Nie miał wiele czasu na wymyślenie tego wszystkiego, ale to co jego rozmówca usłyszał uznał za wystarczające lekko nawet rozbawiony Twoją propozycją pokazania sharingana.
- Powiem Tobie, że robię to z własnej ciekawości, a samo unikanie tematu pokazuje, że coś jest na rzeczy. Zostawmy to teraz i wróćmy do ważniejszych spraw, ponieważ i tak nic mi nie powiesz, a szkoda. Lubię teorie spiskowe, a taka organizacja wraz z moją pozycją daje do tego najlepsze możliwości. To, że nie możesz mówić znaczy, że ja też mam się niczym nie chwalić. Jak myślisz dlaczego Ciebie posłał do mnie? Bo tutaj jesteśmy? Powiem Tobie, że błąd. Znając jego nawet to przewidział. Wraz z tą jego umiejętnością jak to się powiada... Widzenie wiatru słów i odoru kłamstw.
Na chwilę spojrzał jak bierzesz pieniądze, a w razie niepewności potwierdził to głową kiwając pozytywnie na tą reakcję. Przecież zarobiłeś i jest to Twoje wynagrodzenie.
- Przechodząc do rzeczy. Jak wiele wiesz na temat sytuacji Shinobi? Miałbym Tobie tłumaczyć sytuację rodu Sabaku, Kaguya? Bo to właśnie z nimi będzie związane Twoje zadanie.

[Shinji]

A więc udało się, jakimś cudem dane było Shinji'emu wybrnąć z tej nieciekawej sytuacji, żeby nie rzecz wręcz patowej. Miał wyjątkowe szczęście gdyż jego rozmówca był wyrozumiały, przecież gdyby chciał mógłby go przycisnąć i wszystko z niego wyciągnąć jednak nie pomylił się. W organizacji tej istniały pewne zasady, istniało coś w rodzaju tajemnicy mimo, że to właśnie ich zdobywaniem się szczyciła. Tak czy siak dowiedział się kilku informacji o "szefie", a przynajmniej tak mu się wydawało gdy pojawiło się wspomnienie o jego niezwykle przenikliwym wzroku, chociaż w dosyć tajemniczy sposób. Mimo wszystko skupił się na tym by jego mina wskazywała na to, że nie do końca wie o czym jegomość mówi. W końcu miał nikomu nie zdradzić informacji o spotkaniu, jednak coś w głębi duszy mówiło mu, że dziwny osobnik będący piórem kruka przejrzał go na wylot. Coś zbyt często się mu to zdarzało. Musiał nad tym panować i nie dać więcej wyprowadzić się na manowce.
Wziął pieniądze co spotkało się z aprobatą jego rozmówcy. Pierwsza myśl jaka się nasunęła to, że to dobrze. Mimo wszystko nie robił tego dla pieniędzy, ale były one bardzo przyjemnym "efektem ubocznym". Wiele ludzi odmawiało przyjęcia zapłaty, ale on uważał ich za głupców. Niektórzy mawiali, że pieniądze szczęścia nie dają, ale prawda jest zupełnie inna. Za pieniądze da się kupić niemal wszystko. Gdyby ktoś bogaty zapragnął zostać liderem klanu także zapewne mógłby wykupić to stanowisko, nawet jeśli nie bezpośrednio to wystarczyłoby opłacić kilka intryg co wiązałoby się z posiadaniem każdego w garści.
Mimo wszystko myśli Shinji'ego z ogromną prędkością pędziły na wiele pobocznych zagadnień niczym rozpędzony wiatr, który nie omija żadnego zakątka polany. Pojawił się jednak temat jego nowego zadania. Trzeba przyznać, że dość intrygujący, ale czegóż innego mógł się spodziewać? No właśnie w końcu zaciągnął się do organizacji, która w owych intrygach się specjalizowała dlatego nie owijając w bawełnę skupił się na rozmówcy i po prostu z jego ust wydostało się kilka słów za którymi szła bardzo prosta wiadomość.
- Szczerze mówiąc nie bardzo. Nie musisz jednak opowiadać bardzo detalicznie wystarczą jakieś ogólniki by móc się orientować w sytuacji oraz treść zadania.
Była to prawda. Shinji nie lubił zbytnio tracić czasu na niepotrzebne rzeczy. Skoro było jakieś zadanie związane z sytuacją związaną pomiędzy rodami to zapewne była ona napięta, a co za tym idzie stała za tym tkliwa historia. Jego nie interesowały jednak puste pogłoski, a jedynie fakty. Kruk z pewnością nimi dysponował i Shinji'emu w pełni wystarczały jedynie one. Fakty, które były tak niezbędne by miał jakikolwiek pogląd na sytuację, a tym samym umożliwiające sprawne i skuteczne wykonanie powierzonego zadania. Dlatego też po wypowiedzianych słowach pozostał cicho słuchając tego co jego rozmówca ma też ciekawego do powiedzenia.

[Vulpie]

~ Kruk ~

Nastała chwila ciszy w całym otoczeniu, chociaż teraz było to spowodowane zamyśleniem członka kruków. Przecież miał zapewne wiele do powiedzenia w tej kwestii, skoro na początku zaczynał od spraw rodowych. Człowiek należący do nich musiał wiedzieć czym się zajmuje, w innym przypadku rzutowałoby to na całą organizację, która te informacje zdobywa. W porównaniu do Shinjiego on miał zupełnie inne podejście do tego sprawy rzeczy.
- Streścić. I tak miałem zamiar to zrobić, gdyż tego za wiele tego by było, jednak musisz znać chociaż trochę ostatniej historii tych rodów, a także ich zdolności, tym bardziej iż zostaniesz naszym wysłannikiem wśród jednego z nich. No powiedzmy będziesz ich wysłannikiem. Serio czasem nie rozumiem lidera, ale tam... Powiedzmy, że się postaram.
Spojrzał jeszcze raz na list, jakby tam literki mogły się zmienić niektóre.
- Tak więc nie traćmy czasu. Szczep Sabaku od zawsze posiadał umiejętności kontrolowania piasku, podczas gdy Kaguya zajmowali się walką za pomocą swoich kości. Potrafią wyjąć swoje kości z siebie i stworzyć z nich śmiercionośną broń, uwierz mi w tym. Dochodziło między nimi do paru konfliktów przez ten czas, ale największy i najważniejszy incydent ostatni był w Sachū no Senjō. Wiosce Sabaku gdzie został zorganizowany turniej, który wygrał przedstawiciel rodu Yuki. Po tym finale wybuchły wielkie wojny w całej osadzie. Sabaku zostali zaatakowani przez Kaguya i to głównie z nimi walczyli, a resztę rodów jakie walki prowadziły pominę. Doszło do wielu ofiar po obu stronach barykady w tym sam lider Kaguya, a walki zostały niewyjaśnione. Nienawiść między sobą wzrosła między nimi i takie tam, masz jak chciałeś. Skróconą wersję. Tylko jest w tym jeden podstęp. Nowa liderka Kaguya nie za bardzo pochwala agresję i chce zmienić nastawienie klanu, co może się niektórym nie spodobać.
Na chwilę przerwał biorąc łyka napoju z kubka leżącego na stole. Musiał zwilżyć gardło.
- Twoim zadaniem, które dostałeś od lidera jest odnalezienie niejakiego Ichirou z Rodu Sabaku, a następnie wsparcie go w tej wojnie. Nie wiem dlaczego, ale lider się nim zainteresował. Podobno przebywa on w Yusetsu obecnie, aczkolwiek nie był widziany w osadzie Inuzuka więc pewnie musisz szukać po mniejszych wioskach. Pewnie masz jakieś pytania związane z Twoim zadaniem prawda?

[Shinji]

Shinji wysłuchał z uwagą. Tak jak przewidywał za całym konfliktem stały tak naprawdę większe wydarzenia niż zwykłe pokłócenie się dwóch osób lub walka o jakieś korzyści. To wyglądało na swojego rodzaju nienawiść rasową, chociaż w innym wydaniu - klanowym, a przynajmniej takie właśnie odniósł wrażenie. Mógł się mylić w końcu to nie musiał być żaden rasizm. Po prostu zwykła nienawiść pielęgnowana zabijaniem się nawzajem kolejnych pokoleń, która wreszcie dotarła do punktu kulminacyjnego. Była nim rzecz jasny jawny konflikt zbrojny, a jego zadaniem było skontaktowanie się z jedną ze stron, a mianowicie jej przedstawicielem pod postaciom Ichirou z rodu Sabaku. Rodziło to masę pytań na pierwsze z nich wiedział niemal od razu, że nie uzyska odpowiedzi. Pytaniem tym były intencje Kruków, a dokładnie jaki interes widzi lider we wspieraniu ich. Cóż... jego rozmówca też nie wiedział więc wszystko na nic pozostawało raczej dopytać o istotne szczegóły dotyczące misji. Miał okazję poznać tego człowieka i zdecydowanie wiedział on co robi. Jeśli miałoby chodzić o jakieś przypuszczenia ze strony Shinji'ego to Kruki szukały potężnego sojusznika jakim niewątpliwie mogliby się okazać Sabaku wdzięczni za wsparcie. Właśnie wsparcie... Trudno było powiedzieć o jakim wsparciu była mowa. Czyżby miał być nim tylko i wyłącznie on? Trochę marne ale cóż... W każdym razie na pewno sprawiałoby to trudności w nawiązaniu sojuszu tak więc motywy pozostawały jedną wielką niewiadomą.
Tak więc nie pozostało nic innego jak dopytać się o szczegóły dotyczące zadania. Intencje pozostawały w gestii lidera on póki co był zwykłym pionkiem na szachownicy i miał zamiar dobrze wykonywać swoje zadanie.
- Zrozumiałem, chociaż jak wprawnie zauważyłeś są i pytania. Pierwszym i podstawowym jest czy wiesz coś o tym człowieku? Drugim natomiast w jaki sposób mam działać? Mam tutaj na myśli jak mam mu się przedstawić? Osoba która działa we własnym interesie, czy może jako wysłannik organizacji? To bardzo istotne, bo chociaż cel, który uzyskamy poprzez wykonanie tego zadania pozostaje nieznany może to bardzo dużo zmienić. Jeśli chodzi o informacje chyba lepiej byłoby pozostać w cieniu, a jeśli o współpracę to cóż chyba po prostu się ujawnić.
Jakoś więcej niż te dwa ważne pytania nie przychodziły mu do głowy. Było to chyba wszystko czego potrzebował do sprawnego wykonania zadania, chociaż skoro szykowała się wojna wypadałoby zakupić jakiś pancerz. Już raz na jego braku się przejechał przeżywając cudem salwę strzał. Po raz drugi pozwolić sobie na takie niedopatrzenie nie mógł i nie pozostawało nic innego jak po uzyskaniu odpowiedniej informacji udać się w swoją stronę i jak najszybciej przejść do wykonywania powierzonego zadania o ile nic więcej jegomość nie miał mu do przekazania.

[Vulpie]

~ Kruk ~

Znając ogólniki misji Shinji potrzebował szczegółów. Przecież bez nich na nic się nie zda jego wyruszenie w podróż, bo poza imieniem i prawdopodobnie umiejętnościami posługiwania się piaskiem więcej nie wiedział o osobniku, którego miał znaleźć, a to było zbyt mało, tym bardziej, że był w miejscu oddalonym zapewne od swojego miejsca zamieszkania. Wątpliwe by było, aby jakiś Sabaku mieszkał w Yusetsu, bardziej był w podróży tam, więc wypytując się ludzi o imię niewiele by zyskał. Musi sam odnaleźć osobę pasującą do opisu i wtedy jej pomagać.
- Wiem o nim niewiele więcej niż Ty. Tylko tyle co z tego listu, dla mnie to anonimowa persona, ale lider sobie go upatrzył i koleś nawet nie wie jak bardzo ma przesrane. Jesteś wysłany przez nas, dlatego wręcz musisz mu powiedzieć, że jesteś od nas i tak samo pogratulować bycia ojcem. Podobno dowie się o czym mówisz. Nie wnikajmy w te sprawy jak nie wiem.
Spojrzał jeszcze raz na list po raz kolejny na list. Sam chyba nie dowierzał w pozdrowienia jakie masz przekazać jakiemuś obcemu człowiekowi i co one mogły oznaczać. Zastanawiał się, czy to był jakiś szyfr, którego lider używał do komunikowania się z tak zwanym Ichirou czy może chodziło o coś innego... Lekko wstrząsnął głową wybudzając siebie z rozmyślań nad swoimi zasnutymi teoriami na ten temat. Za wiele możliwości i niewiadomych, aby cokolwiek powiedzieć. Westchnął po raz kolejny tego wieczoru.
- To jak go będziesz wspierać będzie zależy tylko od Ciebie i to na tej podstawie zostaniesz oceniony. Jeżeli będziesz potrzebował się z nami skontaktować to zapłać gotówką, którą dałem Tobie w tych dwóch tysiącach ryo w gospodzie w Yusetsu. W środku pewnie nie zauważyłeś, ale podłożyłem także dwie monety wskazujące na to, że jesteś jednym z nas, to najprostszy sposób informowania siebie, którego inni w otoczeniu nie zauważają, że jesteś swój. Tylko oczywiście zamów coś za tą gotówkę, a nie staraj się pokazywać ją, zjedz zamówienie, wypij alkohol czy cokolwiek, a potem wyjdź i znajdź miejsce, gdzie będziesz sam, a jeden z naszych odnajdzie Ciebie. Abyś odróżnił monetę naszą od zwykłej podpowiem, że one różnią się jedynie rozmiarem, otóż są niewiele mniejsze stąd zostaje to niezauważone przez innych ludzi. Tak jak mówiłem wcześniej, Twoje decyzje są dowolne, czy powiesz mu o co chodzi i przyjdziesz z nim, czy też sam. Wszystko jest dla Ciebie dostępne.
Spojrzał na Ciebie i czekał na Twoją reakcję odnośnie szukania w środku dwóch tysięcy ryo dwóch niewiele mniejszych monet, a gdy tylko Twoja mina była kwaśna (a z pewnością była taka na myśl szukania tego) wyciągnął dwie monety z szafki, które rzeczywiście w przyłożeniu do normalnych były delikatnie mniejsze i lżejsze.
- Żartuję, przecież nikt Tobie ich szukać w takim stosie monet nie będzie kazać.
Gdy się uspokoił wziął łyka z kubka dla nawilżenia ust, przecież ile można mówić? A to jeszcze nie koniec. Poruszył dwie kwestie, a trzeba powiedzieć Tobie jak ten człowiek wygląda, aby wiadome było kogo szukać.
- Co do Ichirou. Powiem Tobie jak on wygląda, wedle opisu z listu. Młodzieniec, bo ma zaledwie dwadzieścia jeden lat z jasnoczekoladową opalenizną z ciemnobrązowymi włosami średniej długości utrzymanymi lekko w nieładzie. Bursztynowe oczy, wąskie usta i brwi, oczy koloru bursztynu i tatuaż smoka, którego pysk znajduje się na jego piersi, natomiast cały, podłużny tułów spiralnie owija się wokół barku i jego lewej ręki. Do tego płaszcz hebanowego koloru z sterczącym kołnierzem i złotymi dodatkami. To chyba wystarczy do odnalezienia go jak już spotkasz prawda? A jeszcze jedno, jakbyś miał z tym problem to też udaj się do karczmy i zapłać monetą. To jest Twoja forma kontaktu pierwszego z nami w razie czegokolwiek, nawet pomocy w odnalezieniu go, może posiadają już jakieś dokładniejsze informacje. To chyba wszystko prawda?