Jezioro Shikotsu

[Maneki Neko]

Pazur przez chwilę się zastanowił nad odpowiedzią dla dziewczyny. Wszyscy na niego się patrzyli, wyczekująco. -Najważniejsze moja droga Kubomi są informacje o Dzikich. Ilu ich widzicie, jakimi zdolnościami się posługują, co potrafią, ich cechy charakterystyczne. To wszystko jest najważniejsze. Dodatkowo broń, jakie pozycje, ustawienia, sprzęty wykorzystują. Nie mamy o nich nic. Dlatego tak ważnym jest, aby to wszystko zebrać i ze sobą zabrać do Shigashi.- spojrzał się po wszystkich zebranych, jedzących potrawkę przy ognisku. -Naszym najważniejszym celem jest powrót z informacjami do domu. Tym się interesujecie. Odgrywacie rolę pomocy do pewnego momentu. Jednak jeśli zauważycie, że wojska wroga są nie do zatrzymania, odwracacie się i spierdalacie do Shigashi w tempie takim, jakim matka was nigdy nie widziała na kolacji z dworu. Rozumiemy się?- drużyna tylko pokiwała mu głową. Wszyscy zaczęli się stresować jeszcze bardziej...

I tak jak zapowiedział następnego dnia w trakcie drogi powoli każdy z ich towarzyszy schodził z wozu i wchodził na trakt, idąc i od razu zmieniając swoją postać. Każdy musiał dotrzeć tam w innym odcinku czasu, z innym motywem, aby nie połączyć ich, że razem podróżowali i współpracują.
Również nadszedł czas na Kubomi. Ona dostała prawie, że najbliższe miejsce odesłania. Miała prostą drogę do Kotei. -Wtop się. Zacznij pomagać. Powiedz, że przychodzisz z Ryuuzaku, to twoje dokumenty, sfałszowane oczywiście. Zacznij pomagać rzemieślniką, daj te dokumenty do straży. Zapewne tak przydzielą Ciebie do jakiegoś oddziału obronnego... I Kubomi... Pamiętaj, bezpieczeństwo Twoje i informacji - najważniejsze.- i odjechał. Prawdopodobnie chcąc okrążyć delikatnie stolicę.

Już z tej odległości białowłosa widziała zabezpieczenia i pracujących ludzi... Tak właśnie zaczynał się jej nowy rozdział w historii.

Wprowadzenie skończone, aktualnie możesz poruszać się w Kotei [Event] Rozlicz swoje PH, jak posiadasz, zaaktualizuj KP, zrób zakupy, wpisz je do karty Do 6 potrzebujemy, aby zostały zamrożone i sprawdzone przed startem eventu ^^

[Kubomi]

Białowłosa siedziała na wozie, czekając na jej kolej na zejście z niego i wyruszenie na trakt w kierunku Kotei. Po wczorajszej rozprawie wiedziała już wszystko co miała zrobić. Czy czuła się zestresowana? Oczywiście. Czy była pewna swoich umiejętności? Absolutnie nie. Czy miała zamiar dać z siebie wszystko? Inna opcja nie wchodziła w grę. Lalki były w pełni operacyjne, a sama była w dobrej kondycji do walki, czy innych działań. W tej chwili odziana była już w swój charakterystyczny, przylegający pancerz, sprawdzając ostatni raz ekwipunek, który będzie ratował jej skórę.
- Zrozumiałam. Powodzenia. – skwitowała krótko, nie mając wiele więcej słów na języku. Zeskoczyła z wozu, chowając po drodze papiery do tabołka na rzeczy i ruszyła traktem, mając zamiar dotrzeć do miasta. Czuła z tyłu głowy, że to może być najważniejszy moment jej życia, pytanie, czy tak będzie, czy może nic się w nim absolutnie nie zmieni po bitwie?

z/t

[Aya Takahashi]

Ostatni rok był dla Ayi bez wątpienia ciężki i oznaczał wiele zmian, zarówno bardzo negatywnych, jak i parę nawet pozytywnych. Nowe tożsamość, nowa sytuacja i, można by rzec, nowe ciało. Minęło wiele czasu nim Aya na nowo nauczyła się najbardziej postawionych czynności, takich jak choćby poruszanie się. Jiongu pochłonęły jej wnętrzności, rozwijając się i zastępując poszczególne narządy. Kobieta stopniowo opanowywała nowe możliwości tego ciała, rozwijając się, zdaniem swojego opiekuna, w nadzwyczajnym tempem. Jednak ciągle jej czegoś tutaj brakowało.

  Ukryty tekst

Po zakończeniu treningu, Aya zabrała swoje rzeczy i ruszyła w drogę powrotną do miejsca, które musiała teraz nazywać domem

//zt

  Ukryty tekst

[Aya Takahashi]

Po powrocie do Itojin, Aya przez jakiś czas pozostawała nieaktywna zawodowo. Nie brała zleceń, skupiając się wyłącznie na treningach i ponownym odnalezieniu się w rzeczywistości. Ostatnia misja dała jej wiele do myślenia i pokazała jak daleko Takahashi była jeszcze od dawnej sprawności.
Dawna ja ścięłaby tamtego Hyugę bez problemu... - tego typu myśli towarzyszyły jej podczas podróżny na Jezioro Shikotsu, miejsce, które już jakiś czas temu upatrzyła sobie na treningi w samotności. Nie lubiła wzroku ludzi, zwłaszcza gdy musiała skupić się na treningu. W takich chwilach chciała zostać sama i się wyciszyć, zdystansować od świata i skupić wyłącznie na sobie i tym co chciała osiągnąć

  Ukryty tekst

Następnie, po wysuszeniu swoich ubrań, kobieta udała się w drogę powrotną do Itojin.

//zt

  Ukryty tekst