Shinobi War PBF Naruto

Jedna z wiosek znajdująca się w strefie wpływów rodu Kaminari, która cieszyła się sporym zainteresowaniem podróżnych ze względu na swój urok jak i piękno. Wioska ulokowana jest na dwóch brzegach rzeki która dalej wpada już wprost do morza dzięki czemu pochwalić się może naprawdę żyznymi terenami co w połączeniu z licznie odwiedzającymi ją turystami przełożyło się na zamożność jej mieszkańców.
Większość uliczek jest tu wybrukowanych, domostwa, karczmy i sklepy z kolei regularnie odnawiane dzięki czemu prezentują się tylko może delikatnie gorzej niż w samym Raigeki jednak na pewno nie tak jak można by pomyśleć o typowej chacie na wiosce. Mieszkańcy tu z reguły są pomocni i uśmiechnięci. Do tego miejsca ściągają również licznie uliczni artyści i grajkowie którzy po uzyskaniu pozwolenia przez sołtysa umilają gościom jak i obywatelom czas swą muzyką i występami.
Wioska posiada nawet swoją własną straż choć nijak ma się ona do prawdziwych przeszkolonych żołdaków ponieważ składa się głównie z cywili i najprościej można by ich określić jako straż sąsiedzką.

Młodzieniec otrzymał wszystkie stosowne informacje, wiedział gdzie ma iść, co zrobić i czego teoretycznie można się na miejscu spodziewać. Nie pozostało nic innego jak pożegnać się z Porucznikiem i wszystkimi ludźmi, opuścić wioskę i ruszyć w kierunku miejsca docelowego. Trzeba przyznać, że taka forma misji jak najbardziej odpowiada Białowłosemu. Przede wszystkim - może podróżować i zwiedzić miejsce, w którym jeszcze nie miał okazji być w swoim życiu, co więcej, tym zadaniem może faktycznie poprawić życie ludności cywilnej w wiosce. Mają jakiś swój wewnętrzny problem, ktoś miesza im w głowie, a Anzou wszystko jest w stanie ułatwić. Właśnie to napędza Władcę Piorunów i motywuje go do działania. W tym zwyczajnie widzi sens. Pewnie gdyby był cywilem również by miał wątpliwości co do samego sensu konfliktu z Uchiha... Jednak są rzeczy, na które nie ma nawet ułamka wpływu. Młody Kaminari podróżował w strugach deszczu, potem sama pogoda się poprawiła. Po drodze miał idealną okazję by podziwiać Antai. Lubił to miejsce, tutaj przyroda i wszystko inne miało swój specyficzny urok. A powietrze? Krystalicznie czyste, przepełniające płuca... Coś wspaniałego! Władca Piorunów dotarł do celu swojej podróży. Z oddali widział dwóch Strażników, którzy byli odpowiedzialni za pilnowanie porządku w wiosce i selekcję. Tego można było się spodziewać. Do przewidzenia było to, że padnie pytanie weryfikujące. I tutaj zaczyna się cała gra pozorów, którą Białowłosy uwielbia. Jego niepozorny wygląd... to, że można się na nim przejechać... Wszystko się potwierdziło. Młodzieniec wiedział, że jeden z nich go ignoruje. Postawa drugiego - zdecydowanie inna, w każdym momencie jest gotowy do ataku, czujny... Czy to on jest odpowiedzialny za sianie fermentu i najazd na Kaminari? Wszystko jest do ustalenia. Jednak powoli. Cierpliwie. Anzou spojrzał na jednego, następnie na drugiego...
- Tak... wędruję sam...
Powiedział bardzo niepewnym siebie głosem Anzou, lekko drżącym, przestraszonym... Chciał kupić zaufanie i podkreślić fakt, że jest jeszcze bardzo młody, że ma jakiś problem... Taki wstęp, wciągnięcie dwójki na swoje pole, by wyprowadzić cios... Konkretny cios, który powinien załatwić mu wejście do środka...
- Przyszedłem z Ozai... Moja wioska została zaatakowana i nie mam się dokąd udać... mój ojciec... mój ojciec został i walczył, nawet nie wiem czy żyje!
Z każdym kolejnym wypowiedzianym wyrazem smutek narastał, Anzou mówił coraz głośniej, zaciskał swoją pięść. Czuł, że to może podziałać, a jeżeli dwójka zna się choć trochę na geografii Antai, to wie, gdzie ta wioska leży. To będą solidne podwaliny pod dalsze rozmowy, pod dochodzenie, które musi przeprowadzić tutaj Anzou. Spokój musi tutaj zapanować. Ta wioska na to zasługuje. Każda wioska w Antai zasługuje na spokój i dobrobyt. Inaczej być nie może. Młodzieniec obserwował reakcję i zachowywał czujność. Był gotowy do odskoku, czy uniku, jednak nie spodziewał się, że będzie to konieczne. Kto normalny atakuje dzieciaka?

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 11/30
Słysząc twoją odpowiedź mężczyźni spojrzeli po sobie ewidentnie zaskoczeni. Przez chwilę żaden z nich nic nie odpowiadał, a ten zamaskowany zdawał się przyglądać Ci nawet nieco uważniej niż chwilę wcześniej po czym ostatecznie skinął głową. Na ten znak brodaty zrobił krok w twoją stronę, nie był to jakiś gwałtowny ruch. Wręcz przeciwnie zbliżył się nieśpiesznie by następnie przyklęknąć na jedno kolano kładąc jednocześnie jedną dłoń na twoim barku. W jego oczach zdecydowanie było widać żal i współczucie.
- Tak mi przykro chłopcze, przepraszam. - mówiąc to mogłeś dojrzeć, że jego oczy lekko się zeszkliły jednak nie płakał, starał się być silny bo przecież nie mógł pokazać swojej słabości tak bezwstydnie. Był strażnikiem, to on zapewniał bezpieczeństwo wiosce i wiedział że musi być teraz silny choć twoje słowa złapały go za serce.
- Wejdź, tu będziesz bezpieczny. Jak masz na imię? - jeśli się przedstawiłeś uśmiechnął się do ciebie wciąż spoglądając ci wprost w oczy powtórzył podane przez ciebie imię by zaraz dodać - Jeśli nie będziesz miał gdzie przenocować to zajdź do "Yuri no hana" i powiedz karczmarzowi, że Taichi cię przesyłał. To mój brat, znajdzie ci jakieś cztery kąty żebyś miał gdzie spędzić noc i coś do jedzenia.
Po tych słowach poklepał cię delikatnie po ramieniu i wstał wracając na miejsce. Jeśli nie zagadywałeś ich to właśnie wejście do wioski stało przed tobą otworem, a twoja historyjka sprawdziła się idealnie... no przynajmniej w kwestii gadatliwego strażnika bo ten drugi choć kiwną głową dając zapewne znać że możesz wejść swemu koledze to jednak wciąż spoglądał na ciebie w taki sposób jakby w stu procentach ci nie ufał. Z drugiej strony może taki już po prostu był w końcu jego zadaniem było pilnowanie by do wioski nie dostał się ktoś kto mógłby zacząć sprawiać problemy, podejrzliwość to właściwie część jego pracy.
Gdy przekroczyłeś bramę twoim oczom ukazał się obraz całej wioski po której kręciło się całkiem sporo ludzi którzy nie wyglądali na specjalnie przejętych tym, że aktualnie trwała wojna. Zdawali się oni beztroscy. Gdzieś jakieś małżeństwo z dziećmi kupowali od ulicznego sprzedawcy smażone ryby na patyku, gdzie indziej ktoś ganiał się ze swoim niewielkim czworonogim pupilem, a dalej stałą grupka zebranych wokół grajka ludzi rzucających mu pieniądze do ustawionego przed nim pudełeczka.
Działo się tyle, że nikt prawie nie zwracał na ciebie uwagi, jednak po ty czułeś na swoich plecach wzrok. Jeśli się obrócisz zobaczysz, że to ten zamaskowany mężczyzna. Mimo, że cię przepuścił to obrócił się w twoją stronę w milczeniu wciąż cię obserwując.

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Odgrywanie roli, a w zasadzie bycie kimś, kto nie jest Shinobi całkiem dobrze wychodziło Białowłosemu. Młodzieniec mógł poczuć się jak typowy chłopak, który nie został skażony syfem tego świata. Co prawda teraz udawał, że dotknęła go wojna bezpośrednio, jednak nadal - grał sierotę, kogoś samotnego. Grał na emocjach. Widząc reakcję jednego ze Strażników mógł wywnioskować, że niczym ryba - połknął haczyk i to na niego zadziałało. Młodzieniec musiał odpowiadać na pytania i kontynuować akcję.
- Jestem Danzou... dziękuję...
Wypowiedział ze smutkiem w głosie, jednak na koniec Anzou się delikatnie uśmiechnął. Odwzajemnił to, co otrzymał od Strażnika. Drugi był nieco bardziej podejrzliwy, a jego wzrok stale monitorował i przeszywał nastolatka. Ten jednak niewiele sobie z tego robił. Zapamiętał miejsce, do którego teraz się uda. Karczma. Po wejściu do środka nie zastanawiał się, ruszył powoli, jednak bez obrotu za siebie. Nie chciał nawiązywać kontaktu wzrokowego. Na dobrą sprawę potrzebuje rozmowy i ciepłego napoju. Wszystko to znajdzie w Karczmie. Tam też ludzie po alkoholu mogą szerzyć swoje różnorodne teorie na temat wojny. Właśnie tam mogą psioczyć na wielki ród Kaminari, który potrzebuje stabilizacji wewnątrz. Anzou był zdziwiony faktem, iż ludzie nie robili sobie za wiele z tego, że gdzieś tam daleko trwa wojna. Robili to, co do nich należy, oddawali się codzienności... Czy to tylko takie pozory? Chyba nie zdają sobie sprawy, co dzieje się przy granicy i jak cierpią inni ludzie. Wojna to okropieństwo, jednak robienie do własnego gniazda? Jeszcze większe. Kierunek - Karczma.

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 13/30
Przemierzałeś więc wioskę w poszukiwaniu karczmy mijając co rusz kolejne osoby na uliczkach bardziej bądź mniej pochłoniętych swoimi sprawami. Wioska była całkiem spora, a ty byłeś tu po raz pierwszy wobec czego nie tak łatwo było ci odnaleźć swój cel. Nie miałeś pojęcia właściwie nawet po której stronie rzeki która rozcinała to miejsce na dwa szukać. Mimo to nie poddawałeś się zbyt łatwo, pragnienie było dość skuteczną motywacją by się szybko nie poddawać choć oczywiście znacznie szybciej zapewne zdołałbyś ją odszukać gdybyś zdecydował się zapytać miejscowych albo tamtego strażnika.
Jednak twój upór ostatecznie się opłacił i udało ci się znaleźć karczmę samemu, bez niczyjej pomocy! Znajdowała się ona na przeciwnym brzegu wioski kilka ulic od jedynego mostu, który łączył to miejsce w całość i już na pierwszy rzut oka widać było że właścicielowi się powodziło. Budynek był ewidentnie niedawno odnowiony, dwupiętrowy z tarasem. Na lewo od samego budynku znajdował się niewielki ogródek w którym również stało kilka stołów między którymi co raz przechodziły uroczę kobiety na oko nie mające więcej niż trzydzieści lat w białych lnianych koszulach i czarnych sięgających połowy uda spódniczkach. Jedne coś zanosiły inne z kolei sprzątały ze stołu, a wszystko to odbywało się w bardzo płynny sposób przy akompaniamencie trójki grajków przez co można było odnieść wrażenie że panny wręcz tańczyły wykonując swoje obowiązki.
Jeszcze przed wejściem słyszałeś gwar dobiegający ze środka i świadczący o tłumach wewnątrz jednak nie mogłeś sobie nawet wyobrazić tego co zobaczyłeś po przekroczeniu progu. Klienci w środku było tak wielu, że ciężko było się przemieszczać w którąkolwiek stronę i na pierwszy rzut oka widać było że nie wszyscy tu są z Antai. Ba! Część gości nawet nie przypominała mieszkańców Wietrznych Równin o czym świadczyły ich rysy twarzy czy przebijające się co jakiś czas akcenty.
Chwilę zajęło cię dopchnięcie się do baru za którym stał równie puszysty mężczyzna co strażnik z przed bramy jednak bez brody, właściwie nie miał nawet włosów na głowie i ewidentnie wyglądał na nieco starszego niż tamten ale za to wąsiska miał tak gęste i dokładnie przystrzyżone, lekko podkręcone że graniczyło to niemożliwym. Gdy tylko cię dostrzegł uśmiechnął się szeroko i skinął ci głową na przywitanie.
- Ohoo nowa twarz! Witaj młodzieńcze! - zawołał radośnie nachylając się w twoja stronę tak abyś mógł usłyszeć co mówi mimo wszechobecnego harmidru - Ciebie jeszcze tu nie widziałem, witaj w "Yuri no hana" w czym mogę ci służyć!

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Anzou przemieszczał się po wiosce i obserwował otoczenie. Oczywiście, stale szukał samej Karczmy, jednak wszystko tutaj było takie inne... jakby to była inna rzeczywistość. Młody Kaminari bardzo dobrze odnajdywał się w tym miejscu. Uśmiechał się do ludzi, starał się wtopić w tłum i pozostać trybikiem w tej całej maszynie. Chociaż przez chwilę mógł zapomnieć o walkach z Uchiha. Odnalezienie karczmy nie było takie łatwe. Brak znajomości topografii robił swoje, Anzou nikogo nie zaczepiał, nie chciał zwracać uwagi. Koniec końców - udało mu się. Pewnie wszedł do środka i na spokojnie dotarł pod samą ladę baru. Tam przywitał go jeden człowiek, od razu wyłapał, że chłopak jest nietutejszy. Taki urok. Wszyscy się tutaj znają, a każda nowa twarz jest sprawnie wychwytywana. Trzeba być ostrożnym i ważyć słowa.
- Dzień dobry, faktycznie nowa. Jestem tutaj pierwszy raz.
Powiedział spokojnym głosem z delikatnym uśmiechem na twarzy Białowłosy. Stał wyprostowany i oparł się bardziej o ladę lustrując wzrokiem człowieka, który najprawdopodobniej jest właścicielem tego miejsca. Anzou był głodny, a lokalne specjały i smaczki to coś, czego potrzebuje jego dusza.
- Zjadłbym jakieś dobre mięsko... Jestem bardzo głodny. Co mi Pan poleci?
Zapytał całkiem głośno, tak, by usłyszał to jego rozmówca. Nie chciał zdradzać swojej przyszywanej tożsamości. Na razie ją ukrywał. Szkoda, że ten sam nie zapytał. Jednak praktycznie każdy karczmarz jest na tyle wygadany, że prędzej czy później takie pytanie może paść. Młodzieniec skupia się nie tylko na swoim rozmówcy, ale również na otoczeniu. Próbuje wyłapać kogoś podejrzanego, wychwycić jakiś dźwięk, w którym mógłby usłyszeć o wojnie. W przeciwnym wypadku będzie trzeba samemu wywołać wilka z lasu. Jednak na obecny moment Władca Piorunów grzecznie czeka na odpowiedź i rekomendację osoby zza lady. Na spokojnie.

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 15/30
- Oczywiście! Mamy najlepszą smażoną wołowinę w całym Anta, a że jesteś tu po raz pierwszy to pierwsze zamówienie masz za połowę ceny! Woli pan z ryżem czy makaronem?! - odpowiedział mężczyzna opierając ręce na biodrach i dumnie wypiął pierś - Do jakiego stolika panu dostarczyć?!
Gdy tak przemykałeś między ludźmi aby dotrzeć do baru kątem oka dostrzegłeś że na każdym stoliku, na środku znajdowała się drewniana kostka wielkości pięści z numerem. Wcześniej mogło to wydać ci się dziwne jednak teraz na pewno zdołałeś połączyć kropki rozumiejąc, że właśnie w ten sposób oznaczone są tu miejsca dzięki czemu pracownicy mogli donosić zamówienia unikając pomyłek które czasem mogły się zdarzyć w innych lokalach przyjmujących tak wielu klientów.
Wypatrując podejrzanych osób nie musiałeś się zbyt długo trudzić bo dosłownie na lewo od ciebie siedział pewien mężczyzna o bardzo posępnej minie i z niewielkimi pionowymi bliznami w kącikach ust. Długie czarne włosy zdecydowanie domagały się więcej zainteresowania oraz kąpieli bo ewidentnie widać na nich było błoto, jakieś liście i nie byłeś pewny ale chyba nawet jakaś gałązka gdzieś mu się w nie wplątała. Choć wszędzie wokół było pełno roześmianych bądź głośno debatujących ze sobą ludzi on siedział sam z bardzo zamyślonym wzrokiem wbitym w zawartość swojego kufla do którego właśnie dolewała mu trunku kelnerka o jasnoróżowych włosach z wiankiem na głowię i kwiatami wplecionymi w szeroki, sięgający tali warkocz o zielonych oczach i ponętnych kształtach.
Dodatkowo gdy dostrzegłeś ciemnowłosego zamyślonego ponuraka dosłownie kątem oka zauważyłeś znajomego ci już strażnika w słomianym kapeuszu i masce na twarzy. Mignął ci wśród gości gdy kierował się schodami na górę.

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Wołowina. To mięso, które uwielbia zajadać przedstawiciel klanu Kaminari. Każdy rodzaj pożywienia ma swój specyficzny smak, a to w Antai… jest zawsze intensywne. Porywa. Jak wiatr, który przeszywa Równiny. Chłopak chwilę zastanawiał się nad wyborem dodatku, po chwili spojrzał na Karczmiarza.
- Z makaronem, poproszę z makaronem… to świetnie, że promocja… niewiele mam pieniędzy przez wojnę…
To był ten moment. Anzou wyprowadził kilka słów, opuścił głowę. Powiedział to wystarczająco głośno. Chciał, by to usłyszeli. W ten sposób chciał zbadać reakcję rozmówcy. Wtedy też dostrzegł Strażnika, który poszedł gdzieś na górę. Skończył wartę? A może go śledzi? Podejrzany typ.
- Ile płacę? Siądę tam…
Kaminari czekał na cenę, sięgnie ostrożnie do mieszka z pieniędzmi i grzecznie zaplaci i uda się do stolika, który pokazał Karczmarzowi. Stamtąd będzie obserwował otoczenie i nasłuchiwał. I oczywiście czekał na pokarm!

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 17/30
Niczym wprawny wędkarz najpierw wrzuciłeś zanęty by następnie nabić na haczyk przynętę która miała umożliwić ci złowienie grubej ryby, prawdziwego króla wód, szczupaka, a nie jakiegoś tam suma. W końcu jak wiadomo szczupak jest królem wód tak jak lew jest królem dżungli, a jeśli jakiś wędkarz się z tym nie zgodzi to znaczy że jest chuj nie wędkarz. Karczmarz słysząc o twojej rzekomej biedzie spowodowanej wojną nieco spochmurniał na chwilę łapiąc się za głowę jedną ręka i pokiwał głową.
- Ahhh, wojna wszystkim daje się we znaki ale spokojnie młodzieńcze niedługo będzie po wszytskim! - po tych słowach uderzył otwartą dłonią w blat lady, a na jego twarzy ponownie zawitał serdeczny uśmiech - Aaaa nie chce stracę dziesięć ryō!
Zawołał ewidentnie dumny z siebie że nie oskubał cię z ostatniego grosza i raptem zrobił minę jakby coś sobie przypomniał.
- W takim wypadku jeśli chcesz mógłbyś pomóc mi w obsłudze gości, za dużo zapłacić ci nie będę mógł ale zawsze parę groszy wpadnie! To jak?! - zapytał przenosząc wzrok na salę aby ogarnąć wzrokiem co się dzieje w jego przybytku.

Wskazałeś miejsce i udałeś się do stołu oczekując na swoje zamówienie próbując wyłapać jakiś wzmianek o wojnie wśród gości jednak było to właściwie nie możliwe. Oczywiście w najbliższym twojego miejsca otoczeniu skupiając się na poszczególnych osobach mogłeś zrozumieć co mówią ale dwa o o czym była rozmowa dwa stoliki dalej pozostawało już sekretem nie mówiąc o tym o czym przekrzykiwali się ludzie na przeciwnym końcu sali.
Po jakiś dwudziestu minutach podeszła do ciebie różowowłosa niewiasta z twoim zamówieniem, która nie tak dawno obsługiwała tajemniczego brudasa. Postawiła przed tobą jedzenie w drewnianych naczyniach po czym przekrzywiła delikatnie głowę uśmiechając się do ciebie.
- Emmmm... przepraszam pana, pochodzi pan z rodu Kaminari prawda? - zapytała nieśmiało - Nazywam się Akemi, czy to że pan tu jest znaczy że wygrywamy wojnę?
W jej głosie zdecydowanie było czuć nadzieję, że właśnie tak jest, że wysłannik rodu niedługo zbierze wszystkich mieszkańców i ogłosi zakończenie wojny. Wygrali, cierpienie się skończy. Jedyne co mogło cię zastanowić to skąd wiedziała? Czy przypadkiem tamten mężczyzna o brudnych włosach, który właśnie zbierał się do wyjścia jej powiedział? A może zdradziło cię coś innego?

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz
- Kelnerka Akemi

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Białowłosy rozpoczął swoją grę, w którą chciał wciągnąć jak najwięcej osób z okolicy. Zarzucił sieci i czekał na rezultaty. Sam właściciel Karczmy nie wydawał się być jednak zainteresowany wojną. Pewnie dbał tylko o to, by mieć towar i odpowiedni utarg. Czy wygrywają Uchiha, czy Kaminari? Jemu raczej wszystko jedno. Młodzieniec podziękował za ofertę pracy, on właśnie w niej jest. Tylko nikt o tym nie wie. Albo tak mu się tylko wydaje. Władca Piorunów usiadł na miejscu i oczekiwał aż ktoś przyniesie mu jedzenie. Chwilę to zajęło, a oczy młodzieńca dostrzegły kelnerkę, która niesie jego pyszną wołowinę. To, na co czekał. Na pierwszy rzut oka - było warto. Chłopak uśmiechnął się zarówno do kelnerki jak i do potrawy.
- Dziękuję!
Powiedział uśmiechnięty Anzou. Wtedy jednak kobieta zadała pytanie, którego się nie spodziewał. Dlaczego ona uważa go za Kaminari? Faktycznie, jego lekko przyciemniona skóra może o tym świadczyć. Wtedy zdał sobie totalnie sprawę z jednego faktu. Olśniło go. Tak bardzo przejął się aktorską rolą, odegraniem charakteru, że totalnie zapomniał o kolorze swojej skóry. Nie był czarny, jednak wyglądał jak bardzo opalony. Pewnie dlatego zamaskowany go tak lustrował... Wszystko się pięknie składało. Czy był sens dalej brnąć w kłamstwo? Chyba nie było takiego sensu.
- Pochodzę z wioski Ozai, tam trwały walki... Wioska została totalnie zniszczona przez Uchiha, Kaminari z nimi tam walczyli, jednak wioska została zrównana z ziemią. A jak tutaj, w wiosce? Wszystko... wszystko wygląda normalnie...
Powiedział cicho, tak, by usłyszała tylko Kelnerka. Nie chciał, by ktokolwiek inny mógł to zanotować. Wziął pałeczki w dłoń i spróbował potrawy. Wybuchowa mieszanka smaków przeszyła jego buzię. To było coś niebywałego. Teraz jednak młodzieniec oczekiwał reakcji. Pomimo spożywania posiłku próbował utrzymywać skupienie. Nigdy nie wiadomo, kto i kiedy uderzy. Bo to... zdaje się już nieuniknione. Zamaskowany... Przyjdziesz?

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 19/30
Kolor skóry dla Kaminari był tak charakterystyczny jak rybia morda u Hoshigakich, a ty choć może nie tak ciemny jak większość twoich rodaków to wciąż jednak należałeś do afroantaiczyków. Mały szczegół jednak rzeczywiście mogło to być powodem dla którego zamaskowany strażnik obserwował cię podejrzliwie jakby tylko czekając aż coś ukradniesz. Tylko czy był to jedyny powód?
Na twoje szczęście dziewczyna chyba kupiła historyjkę którą ją uraczyłeś bo jej twarz szybko posmutniała, a ona sama wykonała głęboki ukłon w ramach przeprosin. Jednak nim się pochyliła zdążyłeś wyłapać jeszcze delikaty błysk na jej twarzy. To była pojedyncza łza która spłynęła po jej twarzy rozbijając się o posadzkę. Nie wprawiony człowiek mógłby nie dojrzeć tego szczegółu jednak ty nie byłeś normalny, byłeś ~~czarny~~ shinobim.
- Przepraszam... to musiał być straszny widok... - wydukała wciąż pochylona bardzo przejętym głosem i wtedy poczułeś jak czyjeś spojrzenie wbija się w ciebie aż ciarki przeszły twoje ciało... a może to z powodu chłodnego wiatru który dostał się do środka przez okno.
Nie wiedziałeś czyj to był wzrok jednak miałeś wrażenie, że ten ktoś obserwuję cię znajdując się gdzieś za twoimi plecami od wejścia. Mógł to być brudnowłosy, zamaskowany, może obaj albo jeszcze ktoś inny! W końcu gdy przechodziłeś uliczkami ktoś mógł się domyślić twojego pochodzenia. Może nawet osoba która odpowiadała za podburzanie mieszkańców została już bezpiecznie schowana przed tobą? Taki szczegół, a wszystko mogło się już zostać zniweczone, cały plan.
- Tutaj, tutaj będziesz bezpieczny. Wojna niedługo się zakończy. - dodała drugie zdanie wypowiadając już bardziej do siebie niż do ciebie jakby chciała dodać tym sobie otuchy, a może wiedziała coś co by mogło ci się przydać?
Oczywiście źle dobrane słowa mogły skutecznie uciąć i ten trop. W końcu ta misja wymagała bardzo wiele sprytu i delikatności. To nie była zwykła łupanka bandytów lecz prawdziwe śledztwo pod czas którego jeśli potkniesz się zbyt wiele razy mogłeś narobić hałasu przez który spłoszysz swoje ofiary, a w najgorszym wypadku z łowcy sam staniesz się celem.

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz
- Kelnerka Akemi

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Młody Kaminari nie wiedział do końca jak się zachować i co zrobić, stale myślał nad każdym swoim ruchem. Na szybkości wymyślił historię, która przekonała kelnerkę do tego, co mówi. Problem w tym, że nadal, pomimo upływu sporej ilości czasu, zwrócenia na siebie uwagi Strażnika, Karczmarza i Kelnerki... nadal brak jakichkolwiek konkretów. Białowłosy jednak nie zamierzał się w żadnym wypadku poddawać. Trzeba było namierzyć osoby, które sieją ferment i wymierzyć sprawiedliwość. Spróbować ich przekonać dyplomatycznie lub siłą fizyczną. Dwie drogi. Oby zakończyło się na tej pierwszej.
- Mam nadzieję. Chcę, żeby skończyła się jak najszybciej. Cieszę się... cieszę się, że to piekło omija waszą wioskę...
Powiedział bardzo powoli, po przełknięciu pokarmu Anzou. Jego twarz nie zdradzała już żadnych emocji. Młodzieniec spojrzał na Kelnerkę, a następnie zajął się dalej pożywieniem. Tylko od niej zależy, czy ta rozmowa będzie trwała dalej. Wtedy, zanim jeszcze odeszła... Anzou wpadł na genialny pomysł. Na pewno zna tutaj wszystkich. Na pewno wie.
- Macie tutaj własną Straż. Dzięki temu możecie się czuć bezpiecznie... W Ozai... walczyli też niewyszkoleni ludzie, chłopi... Tutaj jest inaczej...
Powiedział tak, by usłyszała to tylko Kelnera. Anzou ma nadzieję, że w ten sposób pociągnie ją za język i dowie się nieco więcej na temat Strażników oraz tego, który wzbudza najwięcej podejrzeń - Zamaskowany. Chłopak czuł, że to on jest odpowiedzialny za wszystko, co się tutaj dzieje. Co prawda, każdy ma prawo być sfrustrowany, nic to dziwnego, jednak wszyscy należymy do jednej wielkiej rodziny. Do rodziny Antai. A rodziny... niestety się nie wybiera. Wszyscy muszą trwać razem, by wspólnie świętować na końcu sukces. Ku chwale. Młodzieniec pozostaje nadal skupiony, pomimo rozmowy. Wyczulone zmysły. Obserwacja otoczenia. Nigdy nie wiadomo, gdzie przyda się technika Kawarimi...

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 21/30
Kelnerka okazał się znacznie bardziej rozmowna niż można było się spodziewać, delikatnie obróciła głowę by następnie w bardzo szybki sposób się dosiąść, tak by karczmarz nie zauważył co robi jego pracownica. Wyglądała na strasznie przejętą, będąc już na ławce stojącej przy twoim stoliku udała, że sięga po coś na podłodze tak by pracodawca, nawet gdyby ją dostrzegł odebrał wrażenie iż sprząta coś z podłogi, a z jej ust wydobyło się lekkie kaszlnięcie.
- Nasi strażnicy może nie są wyszkolonymi ninja ale są bardzo silni, szczególnie kapitan Yamimaru... nieszczęśnik stracił kogoś bliskiego jego sercu tak jak... przepraszam w pracy nie bardzo mogę rozmawiać ale jak poczekasz dwie godziny skończę zmianę i chętnie cię oprowadzę po wiosce. Jeśli nie masz gdzie przenocować, myślę że mój narzeczony nie będzie miał nic przeciwko jeśli udostępnimy ci łóżko na noc albo dwie...
Po tych słowach stanęła wyprostowana puszczając ci oczko z uroczym uśmiechem na twarzy. Wyglądała niczym różowowłosy anioł, a zieleń jej oczu była tak kojąca niczym wiosenna trawa na nasłonecznionej łące. Nic tylko rozłożyć się na plecach by podziwiać leniwie płynące nad nią chmury. To był bardzo miły oku widok, a jeśli zacząłeś dojrzewać twoje męskie instynkty podpowiadały ci, że ją lubią.
Niestety po jej wypowiedzi nie miałeś czasu by ją zagadać bo z gracją godną baletnicy obróciła się na pięcie i ruszyła sprawnie lawirując między klientami, którzy śledząc ją wzrokiem czasem nie mogli się powstrzymać widząc ten kształtny tyłeczek. Choć dokładnie mówiąc to jeden z gości o dużym przygarbionym nosie i ewidentnie rysach świadczących o pochodzeniu z poza Antai nie mógł się powstrzymać. Nie przeszkadzało mu to, że wkoło było pełno ludzi by klepnąć dziewczynę w pośladek na co ta lekko podskoczyła obróciła się spoglądając na napalonego mężczyznę, który zapewne mógłby być jej ojcem i ewidentnie wykonała szybki przepraszający ukłon by szybko w milczeniu oddalić się od niego.
Czy pozostałeś bierny zależało tylko od ciebie, jednak starszy facet ewidentnie wskazywał na to, że nie był to przypadkowy klaps w tyłek śmiejąc się do swojego równie starego przyjaciela o czerwonych już od alkoholu policzkach.

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz
- Kelnerka Akemi

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Anzou z uśmiechem na twarzy słuchał tego, co ma do przekazania Kelnerka. Wydawała się być miłą osobą, która nie została skażona syfem tego świata. Jeżeli jednak została - to potrafiła idealnie odegrać rolę. Tak samo jak Białowłosy, który pomimo wpadki z kolorem skóry liczył, że wszystko idzie zgodnie z jego myślą. Przecież mógł zostać porzucony w Ozai, albo jego ojciec zapłodnił gdzieś tam jakąś kobietę? W życiu niczego nie można wykluczyć. Młodzieniec przełknął kolejną porcję jedzenia i przed odejściem Kelnerki odbił piłeczkę.
- Bardzo Pani dziękuję... Poczekam pewnie gdzieś przed wejściem. Tutaj jest za tłoczno.
Powiedział na odchodne przedstawiciel klanu Kaminari. Czy go usłyszała? Może. Chłopak dalej obserwował otoczenie i wtedy dostrzegł jak ta okropna świnia klepie w tyłek Kelnerkę. Pieprzony zbok. Młodzieniec nie znosi tego typu ludzi. Ze względu na to, że pośród Strażników zagrał ofiarę... musiał się wstrzymać. Jednak gdzieś głęboko w serduszku czuł, że ten mężczyzna ma powiązanie za sianie propagandy wśród mieszkańców tej wioski. Młody Kaminari po dokończeniu posiłku wyszedł na zewnątrz, wyszedł przed Karczmę, nie chciał być zdemaskowany w środku. To zbyt ryzykowne. Walka w ograniczonej powierzchni, wśród pijanych cywilów nie wróży niczego dobrego. Teraz jednak Anzou ma jeden cel. Wyjść grzecznie jak nigdy nic na dwór. Przewietrzyć umysł. Jeżeli ktoś go obserwuje, to powinien go śledzić. I na to liczy Białowłosy.

Misja Rangi C
- Kaminari Anzou - 23/30
Gdy znalazłeś się przy progu twoich uszu dobiegł głos dwójki rozmawiających mężczyzn, co prawda nie znałeś pełnej sytuacji ale to co usłyszałeś na pewno mogło cię zaskoczyć, a może nawet i zdenerwować... Mówi się, że diabeł tkwi w szczegółach i tak też właśnie było o czym miałeś się za chwilę przekonać.
- Imaushi, jesteś tego pewien? Wiesz, że taka napaść może nieść ze sobą ogromne ryzyko, a co jeśli się mylicie?
- Wtedy całą odpowiedzialność wezmę na siebie przyjaciele ale jestem pewien. To Kaminari, pojmiemy go i wykorzystamy w negocjacjach. - odparł drugi głos, a następnie do twoich uszu dotarło jeszcze parę pomruków.
Sytuacja stała się dosyć gorąca i mogłeś mieć podejrzenia co do tego, że mowa tam była właśnie o tobie. Przez jedno z okien dostrzec mogłeś, że na zewnątrz znajduję się około pięciu mężczyzn, a co najmniej trzech z nich uzbrojonych jest w pałki. Ulica wyglądała też jakby nieco opustoszała bo jedynie parę osób gdzieś tam jeszcze krążyło jednak widok ów zgrai najprawdopodobniej sprawnie zniechęcał ich do przebywania w tym miejscu dłużej niż to konieczne.
Każda chwila zwłoki mogła działać teraz na twoją niekorzyść. Co jeśli wpadną oni do środka? W końcu wolałeś uniknąć walki w takim miejscu, co jeśli zaraz zjawi się ich tam więcej? Czy walka z tymi ludźmi sprawi, że ten prawdopodobny zalążek buntu zostanie stłamszony? Wiele pytań mogło nachodzić twoją głowę w tej chwili jednak nie było za dużo czasu na zastanowienie się. Na szczęście miałeś przewagę zaskoczenia, bo ów ludzie zdecydowanie nie mieli świadomości, że byłeś dosłownie za drzwiami.

GŁOSY:
- Kyuuren Tachibana
- Kazutora Hanemiya
- Strażnik przy bramie
- Karczmarz
- Kelnerka Akemi
- Nieznajomy
- Imaushi

DLA SPRAWDZAJĄCEGO:

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Kōgan

Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan

Re: Kōgan