Sklep z wyposażeniem

[Defrevin]

Sklep z wyposażeniem

Budynek ulokowany jest pośrodku osady, niedaleko siedziby władz. Położenie budynku w centrum sprawia, że miejsce to idealnie nadaje się do prowadzenia handlu, a umiejscowienie na widoku przechodniów utrudnia wszelkie próby dokonania kradzieży. Budynek składa się z przestrzennej sali, w której wywieszone są i umieszczone w gablotach wszelkie dostępne rzeczy do nabycia, a kupić tutaj można sprzęt niezbędny do wykonania misji. W asortymencie znaleźć można wszelakie rodzaje broni, ubrania, zbroje, a także oczywiście wszelkie niezbędne dodatki, które mogą podczas wypadu uratować życie. Drugie pomieszczenie to mała kanciapka, który służy równocześnie za magazyn sklepu.
Ważne: Zakup towaru jest działaniem fabularnym co oznacza, że wymagane jest napisanie posta w tym temacie.

Uwaga: Gracz w sklepie z wyposażeniem może również sprzedawać swój ekwipunek uzyskany zarówno z misji jak i podczas walki czy innych fabularnych działań, po cenie wynoszącej 1/5 pierwotnej ceny sprzedawanego przedmiotu. Nie jest możliwa odsprzedaż samodzielnie wytworzonych przedmiotów (w tym trucizn/medykamentów) oraz tych uzyskanych w forumowych konkursach, losowaniach itp.

• Lista towarów możliwa do zakupienia:
  1. Bronie
  2. Ubrania
  3. Dodatki

Ważne: Każdy zakup musi być udokumentowany dodaniem poniższego formularza:

Kopiuj

[uhide=5][color=#bfc8fb]Posiadana gotówka:[/color] wpisujemy stan naszego konta bankowego
[color=#bfc8fb]Koszt zakupu:[/color] wpisujemy całkowity koszt poniesionego przez nas zakupu
[color=#bfc8fb]Pozostała kwota:[/color] wpisujemy kwotę, która została nam po odjęciu kosztu zakupu od stanu naszego konta[/uhide]

[Rayne]

W końcu udało mi się zaoszczędzić trochę pieniędzy, aby móc udać się do sklepu i kupić kilka przydatnych przedmiotów, które bardzo mi pomogą w nadchodzących misjach. Na sam początek muszę zakupić jakiś futerał, albo kaburę, aby mieć gdzie to wszystko trzymać i dopiero wtedy zabrać się za dalsze zakupy. Przyda mi się także jakieś ostrze do walki na broń białą, kiedy to moje taijutsu nie będzie zbyt efektywne, a także coś o większej sile rażenia. Szkoda tylko że na więcej rzeczy mi już nie starczy. Będę musiał jak najszybciej udać się do jakiejś pracy i zarobić trochę pieniędzy i kupić jakieś granaty i co najważniejsze mechanizm wyrzucający kunai, ale póki co mogę jedynie o tym pomarzyć.

Posiada gotówka: 500
Koszt zakupu: 450
Pozostała kwota: 50

[Reika]

Reika chwilę kręciła się po osadzie, zatrzymując się to tu, to tam i przyglądając się temu, co oferowali kupcy. Była ciekawa tutejszych towarów, ale zdała sobie sprawę, że niewiele było tych wyjątkowych. Gdy już przeszła targ, zatrzymała się w jednej knajpie, aby zjeść ciepły posiłek. Nastała pora obiadowa, więc doskonale było coś zjeść po tak intensywnych treningach. Ramen i ryż z warzywami były naprawdę wyśmienite, więc Reika zapamiętała tą knajpie, żeby móc tu jeszcze wrócić. Kiedy już napełniła żołądek, pozostało już tylko udać się do sklepu z wyposażeniem dla shinobi i kupić trochę rzeczy. Przywitała się ze sprzedawcą i zaczęła rozglądać się po półkach, sprawdzając towar, jaki mieli tu do zaoferowania. Oprócz tradycyjnej broni, sakw i innych różności, Reika dostrzegła w końcu to, co ją zainteresowało. Wzięła po kilka sztuk tego i tamtego, chcąc mieć pewien zapas w razie czego, po czym podeszła do lady, aby sprzedawca mógł ją podliczyć. Rzeczy które wybrała były bardzo drogie, ale nie miała nic przeciwko temu, gdyż od dłuższego czasu nie miała na co wydawać pieniędzy, a miała już za ciężki mieszek. Kto wie, może te kupione rzeczy uratują życie jej albo Yoichi. Nie miała pojęcia czego się spodziewać na tej wyprawie, ale lepiej być dobrze przygotowanym. Zapłaciła za swoje zakupy, po czym pochowała wszystko i pożegnała się z właścicielem sklepu, opuszczając to miejsce.

[zt]

  Ukryty tekst

[Yoichi]

Zaraz po treningu cała trójka towarzyszy ruszyła spokojnym krokiem w stronę sklepu z wyposażeniem. Droga byłaby znacznie krótsza, ale Akira zaczął się dopominać, że ćwiczenia sprawiły, iż zgłodniał, więc musieli się zatrzymać przy trzech stoiskach z różnym jedzeniem. Oczywiście jak zawsze psisko zażyczyło sobie onigiri, później smażony makaron soba, a na koniec takoyaki. Życie z tym czworonogim fanatykiem ulicznych przekąsek było czasami dosyć sporym wydatkiem. Akira do najmniejszych nie należał, więc zaspokoić jego głód takimi drobnymi smakołykami było dosyć trudno. A teraz jeszcze rudowłosy musiał kupować dla Ayu i siebie. Nie żałował pieniędzy, ale niezbyt podobało mu się, że dostaje wynagrodzenie jak dla jednej osoby, chociaż jest ich trio.
Przez dalszą drogę Yoichi nieco zamyślił się z powodu ujrzenia pewnej dziewczyny. Doskonale pamiętał jej imię, ale nie było ono w tym momencie istotne. Chodziło o prosty fakt, że już kiedyś z nią spał. Nawet niejednokrotnie. Przez swoje krótkie życie w osadzie Yusetsu zdążył poznać od namiętnej strony sporo różnych kobiet i jak z prawie każdą marzył o wreszcie zakochaniu się i stałym związku, tak z kilkoma jego relacja była niepokojąca. Byli znajomymi i nikim więcej. Ani one, ani on nie czuł nic specjalnego. Spotykali się tylko, aby zaspokoić swoje pragnienia. Ostatni raz był niedługo po tym jak wrócił z Piaskowego Pogromu. Potrzebował trochę zapomnienia. Teraz jednak miał nowy obiekt zachwytu, który sprawiał, że inne kobiety nie kręciły go tak bardzo. Wciąż doceniał ich urodę i skłamałby, gdyby stwierdził, że nie miałby ochoty na seks z nimi, ale to nie było to samo. Nieco obawiał się tej relacji, która tworzyła się między nim, a Reiką. Było to coś nowego, świeżego i w dodatku nie rozumiał tego uczucia. Dziwna sprawa.
Ocknął się, gdy dotarli pod drzwi sklepu. Przekroczyli próg, a dzwonek nad drzwiami dał znać sprzedawcy, że przybyli nowi klienci. Mężczyzna wychylił się zza lady i przywitał się z wszystkimi, na co mu odpowiedzieli krótkim "witamy". Następnie wszyscy się rozdzielili, by przeglądnąć asortyment sklepu. Na półkach znajdowała się masa ciekawych rzeczy. Niektóre nawet nie mieściły się na nich i musiały stać na specjalnych stojakach. Yoichi nie potrzebował tak dużej broni, bo miał już jedną na plecach i ta w zupełności mu wystarczała. Minęło z dziesięć minut kiedy rudzielec wybierał co ma zamiar kupić, aż w końcu podszedł do sprzedawcy, by złożyć zamówienie.

- Zdecydowałem się. Poproszę dwie torby na ekwipunek, dziesięć metrów bandaża, 2 bojowe pigułki żywnościowe, 2 pigułki ze skrzepniętą krwią i dwie notki świetlne. - sprzedawca cały czas chodził po sklepie i znosił na ladę wszystko o co prosił Yoichi. Później zaczął coś kreślić na kartce, aż podniósł wzrok na chłopaka.
- To będzie 2050 Ryo. - rudowłosy głośno westchnął i wyciągnął pieniądze. Po przeliczeniu okazało się, że to wszystko co miał. Ponownie westchnął i wręczył sprzedawcy całą zapłatę, a następnie popakował ekwipunek. Pożegnał się i wyszedł.

Z/T

[Inuzuka Hikare]

Młodego Inuzukę obudziły z rana krople deszczu. Nie był zbyt dobrze nastawiony od momentu otwarcia oczu. Dzisiejszy dzień miał być poświęcony nudnym, codziennym obowiązkom. Pierwsze co zrobił po podniesieniu się to sprawdzenie jak trzyma się Arashi. Mały Ninken nie czuł się ostatnio najlepiej, jego objawy sprawiały wrażenie jakby zjadł coś nieświeżego. Na szczęście gdy partner Hikare'go podniósł łepek, jego oczy zabłysły radosnym blaskiem i w tym momencie chłopak wiedział, że wszystko będzie w porządku. Arashi zerwał się zobaczywszy swojego towarzysza i podbiegł do niego wskakując mu w ramiona. Rozszczekał się głośno i radośnie. Inuzuka przygotował swojemu przyjacielowi pokarm na śniadania i sam przekąsił by w ciągu dnia mieć siłę. Wyszedł z Arashim na spacer i od razu zaczął kombinować jak ułatwić sobie tego dnia życie. Mimo tego, że Ojciec przygotował mu listę obowiązków przed jego powrotem chłopak uznał, że zaoszczędzi trochę czasu nie wracając ze spaceru od razu ale wybierając się jeszcze na targ by kupić wyposażenie. W końcu niedługo planował zapisać się na swoją pierwszą misję więc musiał się do niej porządnie przygotować. Podejmując tą decyzję zakręcił gwałtownie w stronę miejsca skupu i wymiany i ruszył żwawym tempem w danym kierunku. Na szczęście sklep nie znajdował się daleko a Hikare nie planował zbyt wielkich zakupów. Jego budżet również nie był ogromnych rozmiarów więc nie mógł sobie na zbyt wiele pozwolić. Miał jednak w planach kupno konkretnego wyposażenia, które w połączeniu z jego technikami powinno być bardzo przydatne. Gdy dotarł na miejsce rozglądał się jeszcze przez jakiś czas poszukując konkretnych przedmiotów. Zajęło mu to dłużej niż samo dotarcie na targ. Zapowiadało się na to, że Hikare jednak nie zdąży wykonać swoich obowiązków, ale będzie przynajmniej przygotowany do pierwszej misji co jest równie ważne. Tak przynajmniej zamierzał wytłumaczyć się swojemu Ojcu. Gdy chłopak podjął wybór podszedł do kupca i wymienił czego dokładnie potrzebuje:

Posiada gotówka: 500 Ryō
Sprzęt, który kupuję: Kabura na broń (20 Ryō), Torba (100 Ryō), 4m bandaży (40 Ryō), 2x Bombka dymna (200 Ryō)
Koszt zakupu: 360 Ryō
Pozostała kwota: 140 Ryō

[Shins]

Poprzedni post: Karczma Yamato

Sklep z wyposażeniem. Jak by go opisać? No... tego. Sklep. Z wyposażeniem. Co tu wiele do dodania. Sklep ten nie różnił się dla Shinsa jakoś specjalnie od innych mu podobny, które widział wcześniej. Tu katana, tam skrzynka z kunaiami, a w rogu jakieś coś, co chłopak nie wiedział, co to jest. No więc nic specjalnego.

Shins szedł do sklepu z gotową listą zakupów w głowie, tak więc po drodze do niego udało mu się obejrzeć miasto i dzięi temu znalazł całkiem dobre miejsce do treningu. Niby zakryte, a jednak blisko miasta. Ale najpierw to trzeba zrobić zakupy. Tak w razie czego, jakby jednak trzeba było uciekać, bo rozwalony pień przygniótł ulubionego pieska żony wujka babki stryjenki lidera wioski.

  Ukryty tekst

Nastepny temat: Stary Zagajnik na obrzeżach miasta

  Ukryty tekst

[Shins]

Poprzedni temat: Polanka

Chłopak miał poważne zakupy do zrobienia. Z jednej strony musiał uzupełnić glinę do tworzenia glinianych tworów, a z drugiej kupić strój dla siebie. No i jeszcze przyszło mu do głowy, że warto by było sprzedać sprzęt, z którego raczej nie skorzysta. O ile te kilka kunai mogą się przydać, o tyle shurikeny niekoniecznie. Tylko czy jest sens je sprzedawać? Kiedyś pewnie będzie umiał się niby dobrze posłużyć. Bolało go, że może stracić te parę Ryo, ale po co mu ten sprzęt teraz? Stanął przed dylematem. Może błahym, ale jednak.

Po dotarciu na miejsce chłopak rozejrzał się po sklepie. Zobaczył ceny i porównał to z kwotami, za jakie mógłby odsprzedać niepotrzebną broń. Za te grosze to już woli je potrzymać u siebie. Nie było sensu tego sprzedawać.

Kupił on jednak 2kg gliny oraz strój shinobich. W czasie misji dla mafii będzie zakładał toby u pasa, a w czasie działąlności jako Shins - ten strój, który zapewnia mu wystarczająco sporo miejsca. No może wypadałoby schować jeszcze sprzęt do plecaka?

Ciężko będzie Shinsowi zostawiać glinę i podróżować bez niej. Ale bezpieczniej będzie, jeśli zatai swoje umiejętności przed innymi. Musi zmienić też lokal, w którym mieszka - przeszło przez głowę chłopakowi. Teraz jednak skupił się na swoich zakupach. Nie były duże - ale jakie istotne!

  Ukryty tekst

Następny temat: Karczma "Psi syn"

  Ukryty tekst

[Shins]

Poprzedni temat: Polanka

Po raz drugi w ciągu kilku dni Shins zagląda do tego sklepu. Poprzednio kupował kamizelkę, a dziś skupi się na przedmiotach do zakrywana swojej obecności. Planuje kolejne porwanie, więc każdy sposób zakamuflowania swojej obecności jest dobry i pożądany. Szczególnie, że teraz może być poszukiwany. Jeśli wieść o nim się rozniesie, to niebezpiecznie dla niego będzie chodzić w dotychczasowym stroju, a już całkowicie niemożliwe może okazać się zdobycie czyjegoś zaufania, gdy zostanie się rozpoznanym. Dlatego warto będzie rozważyć atak z zaskoczenia, ale do tego potrzeba odpowiednich przedmiotów, które postanowił właśnie nabyć.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
1/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


Dawno, dawno temu, rozegrała się na tym świecie pewna historia...
On był piękny i młody. Ona porywała serca swoim urokiem, przyciągała do siebie mężczyzn. Stworzyli udany związek, potem pojawili się źli rywale. Jeden cios wystarczył - i młodzieniec trafił do więzienia. Co zrobiła kobieta? Och, nie miała wyboru: popłakała, polamentowała, pochlipała, a potem i tak wyszła za mąż za innego. Właśnie za tego samego rywala, który zagłodził jej narzeczonemu ojca i pozbawił go nadziei.
Mój Boże - modlił się narzeczony - nie pozbawiaj mnie pamięci.
A co z Twoją pamięcią, Shins? O czym ty tak naprawdę pamiętasz? O rzeczach zwykłych, codziennych, takich...marnych? O bliskich, o domu? O ukochanej, rodzinnej pustyni, z błyskami gromu nad rozgrzanym piaskiem i migającymi szybko kitami małych fenków, gdy przemykają się one wśród wydm?
Cóż - właśnie w tym miejscu rozpoczyna się nowa opowieść, której bohaterem będziesz właśnie Ty.
Opowieść o tym, jak pewien człowiek starał się nigdy nie utracić już pamięci.

Do sklepu wchodzi wolno niewysoka kobieta w masce na twarzy i w czerwonym jak krew płaszczu. Ma dobrą figurę, ciekawe wymiary, jest na co popatrzeć, to na pewno - kto, do cholery, w tym upale używa takich długich płaszczy? A mimo to kobieta wydaje się niezauważalna, tajemnicza, eteryczna; sprzedawca wprawdzie jest zdziwiony, ale taktycznie odwraca się do półek z bronią i zaczyna ją przestawiać. Może woli nie zwracać na siebie uwagi nieznajomej? Tak jest zawsze bezpieczniej: nie przyciągać uwagi lwów, które mogą cię pożreć.

- Przyszłam w sprawie dostawy pustynnych dango, którą obiecał pan dostarczyć cioci Enmie - mówi czystym, ciepłym, dźwięcznym głosem. Akcent kobiety wskazuje, że pochodzi z Atsui, z krańcowych regionów tego obszaru; da się ją zrozumieć, chociaż sposób, w jaki wymawia r, można byłoby oznaczyć hasztagiem #pustynia na Instagramie. Czeka na odpowiedź z Twojej strony, wyraźnie kierowała ją do Ciebie.

[Shins]

Ha! Ale wpadła na pomysł. Wchodzi do sklepu z bronią i pierwsze co robi to pyta o dostawę dango. To już prędzej "Ooo! Wujku Alfredzie! Kopę lat!" byłoby mniej niecodzienne. W końcu wujka Alfreda w sklepie z bronią spotkać nie trudno, a dostawcę pustynnych dango już tak. Z drugiej strony pewno i tak nikogo nie interesowało o czym będą rozmawiać... choć po zachowaniu sprzedawcy można było odnieść wrażenie, że bardzo go interesowało to, żeby nie wiedzieć.

"A tak, tak. Musimy dogadać szczegóły. Może chodźmy na zewnątrz, nie ma co robić tutaj sztucznego tłumu. A nasze interesy i tak pewnie nikogo nie obchodzą. Ale, ale! Opowiadaj co u ciotuni? Gdy ją ostatnio widziałem pomagała mi uniknąć dość wybuchowej odpowiedzi na moje nietaktowne zachowanie..." - zażartował Shins. Po jego wypowiedzi raczej nikt nie mógłby się domyśleć, że "wybuchowa odpowiedź" jest tutaj dosłownym przytoczeniem wydarzeń, a "nietaktowne zachowanie" to porwanie córki właściciela lokalu. Ale ktoś zaznajomiony z sytuacją z całą pewnością rozumiał o co chodzi.

"No więc jak? Gdzie dokładnie znajduje się ta przesyłka?" - zapytał już poważniej Shins, gdy byli na dworze, z dala od miejsca, w którym bez trudu można by ich podsłuchać. Miał nadzieję, że nie będzie musiał po raz kolejny porywać jakiejś wrzeszczącej dziewuchy. Ironia losu by było, gdyby znowu na taką trafił, ale tym razem jej wrzask byłby formą broni. Nie daj Amaterasu, żeby Genjutsu. Bo wtedy to już generalnie dobranoc, do widzenia, arrivederci Roma.

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
3/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


Kobieta śmieje się cicho, wychodzi razem z Tobą na zewnątrz. Rozgląda się uważnie, opiera o ścianę w wyluzowanej pozie. Chwilę milczy, jakby dobierała słowa, jakby szukała możliwych wariantów udzielenia Ci odpowiedzi. Przecież życie nie jest takie proste, żeby wszystko szło jak z płatka, gdzieś coś musi się spieprzyć. Zawsze i wszędzie.
Bo wtedy - gdzie wtedy byłaby, ach, zabawa?

- Przesyłka znajduje się w Sogen. W Koutei, w osadzie rodu Uchiha - kobieta mówi szybko i cicho, woli nie tracić czasu. Przekazuje Ci tylko to, co naprawdę stanowi konieczne, niezbędne minimum. Po co zaprzątać głowę zbędnymi szczegółami? Dowiesz ich się na miejscu. Albo i nie. - Początkowo myśleliśmy nad tym, by porwać bachora takiej krwistowłosej Uchihy, geny, rozumiesz, i fenomen, ale...Jego matka i dziadkowie to shinobi, nie chce nam się użerać z takimi jak oni. Twoim zadaniem będzie cywilne dziecko. Pięcioletni chłopczyk. Ma na imię Izumo. Uchiha Izumo. Wychowuje go tylko babcia, Okatsu, stracił rodziców w pożarze i wówczas podobno nieświadomie przebudził swoje doujutsu. Nawet jeżeli tego nie zrobił, to i tak jest w nim pewien potencjał. Najlepiej, byś to zrobił w ciągu jednej nocy, tyle ci mogę powiedzieć. Tutaj masz plan domu, okolicy, rozmieszczenie patroli straży, wszystko. Być może będziesz potrzebować kamuflażu. Powodzenia.

Wręcza Ci zwój z potrzebnymi materiałami: planem domu (dość szczegółowym), planem okolicy (mniej szczegółowym), planem patroli; wszystko to jakoś tam się przecież mieści, pójdzie Ci to zadanie, nie ma obawy, nie ma stresu!
A że potencjalnie może pojawić się genjutsu?
Zawsze możesz powiedzieć Śmierci to, co powiedziałeś przed chwilą Losowi, Shins.

Arrivederci Roma.

[Shins]

Uchiha. Z Sogoen. Klan, którego Shins nie znał. Nigdy tam nie był i nigdy o nich nie słyszał. Kolejny klan posługujący się technikami wzrokowymi. Shins będzie miał możliwość poznania nowych umiejętności, jakimi mogą się posługiwać shinobi. Ciekawe czy dane mu będzie zaobserwować działanie ich wzroku.

Izumo Uchiha. Pięcioletni chłopiec. Opiekunka to babcia Okatsu. Przydatne informacje. Plan domu i okolic. Również pomocne. Rozkład straży. Skąd, do cholery, oni go wytrzasnęli. Ale też pomocne. Wydaje się, że nie powinno być żadnych przeszkód. Tyle tylko, że teraz jest sam.

"Powiedz mi jeszcze jedno" - odezwał się zanim dziewczyna odeszła - "A może i kilka rzeczy. Kim byli rodzice tego dzieciaka? Jakieś ważne osobistości? Czy są bogaci, czy biedni? I czy masz informacje, czy ktoś już się z nimi w sprawie oczu kontaktował?". Te informacje mogą być bardzo istotne przy szczegółowym planowaniu. Może nie będzie trzeba nawet się ukrywać. Tylko po prostu na pełnym luzie wejść, złapać chłopaka i w nogi... czy tam w skrzydła. Ta technika zdawała się skutkować poprzednim razem. Może i teraz poskutkuje?

Daj znać, czy już mogę pisać posta na szlaku transportowym xD

  Ukryty tekst

[Hayami Akodo]

MISJA RANGI C DLA SHINSA #2
"I know these eyes / This man is dead"
5/30


[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SUN7xeztdD0[/youtube]


- Okatsu i jej wnuk? Są ze średniej klasy, ani za bogaci, ani za biedni. Mają domek i trochę ziemi, dwie kobiety do pomocy, ale nie śpią na pieniądzach. Okatsu to wdowa, jej mąż, Kyoshiro, zaginął na Głębokich Odnogach, na takim zadupiu. Ostatnio Uchiha robili tam małą wyprawę i Kyoshiro zaginął wraz z synem, Hanzo. Synowa, Amayori, zaginęła w tajemniczych okolicznościach po drodze do Głębokich Odnóg, kiedy chciała odszukać teścia i męża. - kobieta poprawia ubrania z lekkim uśmiechem, jest wyluzowana, niedbała. Mówi o tym jak o przecenie w samurajskiej Żabce na katany, zero zainteresowania tematem, zero emocji. Było, minęło. Ważniejsze są inne kwestie, które poruszyłeś.

- Nikt się z nimi nie kontaktował w sprawie oczu. Przynajmniej my nic na ten temat nie wiemy - chwila przerwy w gadaniu, kobieta bierze wdech. - - Zachowaj ostrożność. Nikt nie może cię wykryć. A jeżeli już wpadniesz, zminimalizuj ryzyko i straty. Przynajmniej na tyle, by nie dostać z kunaia w łeb po drodze. My nie robimy pomyłek. Przesyłkę masz dostarczyć również do Yusetsu, ale w inne miejsce. I nie zostawiaj po sobie figur. Zwracasz tym uwagę; wynagrodzenie, jak dobrze pójdzie, otrzymasz tą samą drogą, co wcześniej. Powodzenia.

Sprecyzowawszy najważniejsze, kobieta szybko odchodzi, jakby dobiła z Tobą targu i spieszyła się przekazać wieść cioteczce Enmie. To jest najważniejsze w tym momencie: informacje. To one stanowią podstawę operowania w tym trudnyn świecie shinobi, gdzie każde słowo może być jak wybuch...

______________________________________________________
ZT dla ciebie

[Shins]

Następny temat: Szlak transportowy

[Shins]

Poprzedni post: Karczma "Psi syn"

Chłopak wszedł do sklepu i rozejrzał się między sklepowymi pułkami w celu rozejrzenia się po asortymencie. Niby był tutaj wiele razy i wiedział, co może tam kupić, ale pomyślał, że być może przyjdzie mi coś ciekawego do głowy, gdy zobaczy jeden z produktów tu oferowanych. I miał rację - gdy zobaczył zwoje do pieczętowania wpadł na pomysł, by nauczyć się przynajmniej podstawowych zasad fuinjutsu. Na początek starczy umiejętność podstawowego pieczętowania do małych zwojów, a być może w przyszłości okaże się ona na tyle przydatna, by ją rozwinąć. A to może być bardzo pomocna umiejętność w przyszłości.

  Ukryty tekst

Następny temat: Szlak transportowy

  Ukryty tekst