Polana na obrzeżach osady

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
13/45 Znałeś już wszystkich swoich podopiecznych, znałeś też potrzeby na dzień dzisiejszy, jakim był trening ninjutsu, a także miałeś swój bardzo prosty plan. Zacząłeś nawet dobrze - najpierw wybadałeś grunt, aby ustalić jak reprezentuje się bachornia. Miałeś ciekawy skład, może nawet byłbyś w stanie nauczyć ich jak być porządnymi ninja w przyszłości, ale dzisiejszy trening ograniczał się do jednej z dziedzin.

Zaplanowałeś to bardzo prosto - wbite shurikeny na 2 metry, gdzie gnojki miały po około metrze. Słysząc to zadanie, te odrazu zachwyciły się i zebrały w kółko z dala od Ciebie, by ustalić plan działania. Mogłeś zobaczyć, jak naradzają się i jednocześnie kiwają głowami, co jakiś czas pokazując palcem na shurikeny i jakby coś mierzyły. Ten czas jednak szybko minął i dzieciaki były gotowe do działania...tylko, że zamiast rozdzielić się, wszystkie poszły do jednego z shurikenów. Do drzewa pierwszy podszedł chłopak, zaś dziewczynka od klonów zaczęła wchodzić mu na plecy, by dosięgnąć broń ninja. Trzecia dziewczynka pomagała jej wejść, a potem asekurowała by nie spadła. Na sam koniec chłopak trochę wyprostował dłonie, podnosząc ją jeszcze wyżej, tak by ona mogła zdobyć wbity shuriken.

Cała operacja trwała może z trzy minuty, a po chwili wszystkie dzieciaki były na dole i zamachały Ci shurikenem. Akiko widząc to spojrzała spode łba na nich, potem na Ciebie i cicho westchnęła, wracając do papierów. Twoja załoga zaczęła iść do następnego drzewa, zaś dziewczynka od umiejętności lodowych, pomachała Ci shurikenem z uśmiechem.

Dzieciaki 1:0 Kisuke póki co.

[Kisuke]

W przyszłości te dzieci stać się mogą bardzo silnym wsparciem dla całego klanu, czy też wręcz jedną z najlepszych drużyn jakie chodziły po Gokiburi. Do tego jednak było jeszcze niesamowicie daleko. Póki co trzeba było zaczynać od samiuśkich podstaw, dlatego Kisuke wcielił w życie swój na szybko wymyślony plan. Nie było to nic specjalnego, ot jakiś konkretny cel, który mają osiągnąć wykorzystując możliwość chodzenia po pionowych powierzchniach przy odpowiednim skoncentrowaniu chakryw w stopach.

Nie wszystko jednak poszło tak jak sobie to zaplanował. Dzieciaki co prawda niesamowicie ochoczo zabrały się za to zadanie, jednak podeszli do tego zupełnie inaczej. Najpierw wspólna narada, co pozwoliło Kisuke nieco się zrelaksować i poobserwować niebo, ale nawet nie zdawał sobie sprawy co ta mała trójka demonów właśnie obmyśliła za szatański plan. Zaskoczony spojrzał na nich, gdy wspólnie ruszyli do jednego drzewa. Wspomagając się wzajemnie stworzyli ludzką wieżyczkę, dzięki czemu osoba najwyżej była w stanie sięgnąć wbitego w drewno shurikena.

-Hah... Ten dziecięcy sposób myślenia... Brawo, wygląda na to, że mnie przechytrzyliście- Westchnął i uśmiechnął się. Praca grupowa, jak widać, pozwala przezwyciężać wiele problemów. W tym przypadku było to o tyle zaskakujące, że nawet zostało pochwalone. Nie ma co zabijać kreatywności w podejściu do różnych problemów.

-Jak widać, radzicie sobie. Spróbujcie jednak z użyciem chakry. Musicie skoncentrować chakrę w stopach i spróbować wejść po drzewie- Mówiąc to postanowił się bardziej zaangażować w ten trening. Szybkim ruchem przebiegł koło dzieciaków, chwytając swojego shurikena, którego trzymałą dziewczynka, po czym wbiegł na drzewo, nieco wyżej niż wbity tam shuriken i wbił go na takiej wysokości, aby dzieciaki nie były w tym wypadku zdolne wspólnie do niego sięgnąć.

[Ario]

Kiszony
Misja rangi B
15/45 Tym razem byłeś czujniejszy. Nie zamierzałeś dawać tak łatwo za wygraną i tym razem chciałeś przejść poziom wyżej. Po pierwsze powiedziałeś im, że chcesz aby używali chakry i wchodzili po drzewie. To były same podstawy bycia ninja i to, że nawiązywałeś do tego spowodowało, że dzieciaki nie były zachwycone.

Usłyszałeś ciche westchnięcie i dzieciaki podeszły znowu w grupie do jednego drzewa. To trzeba było im przyznać - zawsze zaczynały od wspólnego główkowania. Co prawda nie dałeś im zbytnio wytycznych, ale wyglądało to tak, jakby same miały sobie z tym poradzić. Tak jednak finalnie się nie stało.
- Trenerze, prosimy o podpowiedzi. Nie bardzo wiemy jak to zrobić. - powiedział chłopiec.

Akiko w międzyczasie przekładała kartki i wyglądała jakby czegoś szukała.

[Kisuke]

Każdy, kto chciał dojść do perfekcji w czymś, potrzebował solidnych podstaw do tego. Dzieciaki może i opanowały już kilka dodatkowych jutsu, które mogą okazać się przydatne, jeśli jednak nie będą się skupiać wystarczająco na elementarnych sprawach, to nigdy nie uda im się przejść dalej. Dzieciom w takim wieku mogło się to bardzo nie podobać. Kisuke sam pamiętał swoje początki, jak zaraz po złapaniu i opanowaniu czegoś natychmiast chciał przejść do kolejnej rzeczy. Liczył, że w ten sposób szybciej opanuje jakieś widowiskowe techniki, godne najpotężniejszych ninja. Dopiero z czasem zrozumiał, a zajęło mu to niemało, że potrzebna jest pewna zmiana mentalności. Może to właśnie przez zrozumienie tego stał się silniejszym ninja i wydoroślał. Chciał tak sądzić i dlatego przekazywał taką wiedzę dalej.

-Dobrze, to spróbujmy od początku- Powiedział, jednocześnie odklejając się stopami od drzewa aby wylądować na lekko zgiętych kolanach, które miały zamortyzować upadek. Uklęknął następnie przy dzieciach, które chciały aby dokładniej im wyjaśnić co mają zrobić. Nie było niczym złym prosić o podpowiedzi czy poradę. Wręcz przeciwnie, należało chwalić je za to, że chciały nauczyć się czegoś od bardziej doświadczonych. Umiejętność słuchania była równie potrzebna i trudna, co nauka jutsu.

-Musicie dobrze panować nad swoją chakrą. W technice Kinobori no Waza, czyli właśnie chodzeniu po różnych powierzchniach, istotnym jest aby skoncentrować chakrę w z góry określonym miejscu. W stopach! Musicie to poczuć i spróbować. Nie przejmujcie się, nie jest to taka prosta sztuka i trzeba wielu treningów aby to opanować- Wielcy ninja uważali tego typu techniki za elementarne i zazwyczaj każdy potrafił je wykonać. Jednak prawda była taka, że w tak młodym wieku wszystko stanowi wyzwanie i lepiej nie deprymować ich pierwszymi porażkami. Słowa otuchy z całą pewnością się przydadzą.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
17/45 Akiko cicho westchnęła i podniosła ręce w góre. Zaklęła pod nosem i podniosła się z ziemi.
- Zaraz będę, oczywiście zapomniałam najważniejszych papierów. - powiedziała w złości przerywając ciszę po Twoim wywodzie. Spojrzała groźnie na dzieciaki i pokazała palcem w ich stronę. - Jak wrócę, to macie umieć biegać po drzewach na jednej nodze. - wychrypiała, po czym ruszyła w stronę siedziby. Co prawda, chyba nigdy nie wydawała z siebie takich dźwięków, ale to już temat na inną historię.

Wracając do dzieciaków - patrzyły na Ciebie uważnie jak przemawiałeś, notując zapewne w głowie kolejne wskazówki, których im udzielałeś. Teraz jednak po ochrzanie od Akiko, czy cokolwiek się zadziało - były tak przerażóne, że wszystkie schowały się za Ciebie. Przynajmniej, dopóki ona nie zniknęła z pola widzenia.
- Straszna... - wyszeptał chłopak, który i tak był najodważniejszy z całej ekipy. - Trenerze, czemu trener jest u niej na służbie? Przecież to istna wiedźma, każdy tak mówi. - dodał.
- Eto...ja też słyszałam, jak rodzice mówili, że jest groźna. Podobno zamyka dzieci w ciemnych piwnicach i ich tam trzyma, dopóki te nie będą grzeczne. - powiedziała użytkowniczka kekkei genkai.

Czy dzieciaki były sprytne i wciągnęły Cię w rozmowę, by nie ćwiczyć? A może naprawdę były ciekawe? Tylko co jak wróci Akiko, a te nie będą umiały nawet wejśc do połowy drzewa?

[Kisuke]

Nagły zryw Akiko nie był może jakimś niesamowitym zaskoczeniem, czy prawdziwą zmianą, ale z całą pewnością jej zachowanie przykuwało uwagę. Ostatnio chyba rzeczywiście nieco inaczej się zachowuje. Jej dobry humor jakby znikł, a zamiast tego coraz częściej pojawiała się złość. Najwidoczniej coś musiało ją trapić albo posiadałą bardzo dużo spraw na głowie, co w połączeniu z koniecznością opiekowania się trójką początkujących adeptów sztuki ninja sprawiało, że była ona pod ciągłym napięciem i stresem.

Na dzieci wpłynęło to jednak znacznie mocniej niż na Kisuke. Natychmiast schowały się one za niego, a w ich oczach było widać, że są przerażone samą obecnością Akiko oraz tym co mówiła. Faktycznie jej zachrypiały głos z wyczuwalną nutką groźby opanowania techniki do perfekcji nie pomagał w zachowaniu spokoju. Do tego, jak się okazało, podsycane to było dawnymi opowieściami, którymi rodzice bądź inni znajomi tych dzieci rozpowiadali. Tak jak poprzednio, tak i teraz było widać, że za mentorką ciągnęło się widmo przeszłości, czego wielu ludzi nie rozumiało i rozpowiadało coraz bardziej absurdalne plotki.

-Akiko-sama jest bardzo doświadczoną kunoichi. To właśnie pracując u niej nauczyłem się najwięcej. A co do tych opowieści o niej. Nie martwcie się, nic wam nie zrobi. No i już... Wracajcie do treningu! Raz, raz!- Klasnął w dłonie kilkukrotnie, gdy zorientował się, że dzieciaki próbują go najwidoczniej zagadać. Mieli tutaj trenować dlatego dobrze, żeby przynajmniej zaczęli. Tym bardziej jeśli Akiko faktycznie zamierza spełnić swoje groźby, które najpewniej były źle zrozumianym przez młodocianych, żartem.

[Ario]

Kisuke, Trener
Misja rangi B
19/45 Wyjaśniłeś kurduplom jakie są prawdziwe wartości shinobi, oraz że Akiko nie jest tak zła jak im się wydaje. Co prawda, smarkom to nie bardzo wystarczyło, stąd po prostu podrapali się po głowie, popatrzyli na siebie i jedynie wzruszyli ramionami.

Potem zaczęły się próby. Pierwszy na odważnego zaczął wchodzić chłopak. Niestety, jedno umiejętności koncentracji były tak tragiczne, że wcisnął się zdecydowanie za mocno - drzewo pękło, a on sam ześlizgnął się i uderzył głową w konar. Następną próbuję podjęła na tym samym drzewie użytkowniczka kekkei genkai - tylko, że ona miała zdecydowanie inną taktykę. Zamiast chakry starała się tworzyć lód w stopach i przyklejać do drzewa. Tylko, że jak zrobiła trzy kroki, na wysokości mniej więcej 2.5 metra lód jej pękł i spadła na tyłek.

Ostatnia próbuję podejmowała użytkowniczka "klona", jak sama siebie przedstawiła. Ta jednak o dziwo ruszyła przed siebie, zrobiła trzy duże kroki i stanęła w miejscu.
- E..e...et...eto...myślę, że nie potrzeba aż tyle chakry w to wkładać. - powiedziała do swoich znajomków na dole, a potem jak gdyby nigdy nic ruszyła na górę, zgarniając pierwszy z wbitych shurikenów. Susami, niczym dobrze wyszkolony Doko zeskoczyła na ziemię i wyciągnęła do Ciebie rękę z narzędziem ninja. - Proszę.

[Kisuke]

Nie był to wyjaśnienia, któe rozwiewały wszelkie wątpliwości. Na dokładniejszą dyskusję nie mieli czasu, no a przecież to wciąż były tylko dzieci i wielu spraw nie rozumiały. Próba rozmowy ich językiem nie była czymś, w czym Kisuke by się specjalizował, dlatego całość nie była zbyt precyzyjna dla obu stron. Dzieciaki troszkę zrozumiały, ale widocznie zupełnie różne opinie o tej samej osobie od różnych osób, w dodatku skonfrontowane z osobistymi doświadczeniami bardzo im się gryzły. Póki co sprawa została jednak zamieciona pod dywan, a oni mogli wrócić do tego co istotniejsze. Treningu.

-Dobry początek. Tylko musisz ostrożniej do tego podchodzić- Pochwalił pierwszą, choć niezbyt udaną próbę chłopca. Odważnie ruszył on przed siebie, jednak przez nieopanowanie chakry, zabrakło mu przyczepności a w czasie panicznych prób walczenia o ponowne przyczepienia się do drzewa, nie opanował swojego ciała i się uderzył. Otrzymaj jednak kolejną poradę, może to pozwoli mu w kolejnych próbach na lepsze efekty.

-Hmm... Lód może być zbyt kruchy. Spróbuj z użyciem samej chakry, bez formowania jej w konkretny żywioł- Ponownie został zaskoczony dziecięcą pomysłowością. Dziewczynka zamiast korzystać z techniki elementarnej, skorzystała za swojego Kekkei Genkai, aby wspiąć się nieco wyżej. Tak jak można się było spodziewać, Hyoton nie był do tego zbyt dobrym wyborem, bo choć działał błyskawicznie, to nie był zbyt wytrzymały.

-Oooo! Brawo. Znakomite wykorzystanie chakry. O to chodziło. No i masz całkowitą rację, nie jest ważna ilość chakry, ale to w jaki sposób jej użyjecie oraz jak nad nią panujecie. Spróbuj teraz przejść po gałęzi. Do góry nogami.- Druga z dziewczynek, najbardziej niepozorna z całej gromadki poradziła sobie z zadaniem dokładnie tak jak powinna. Kilka szybkich skoków i już była przy shurikenie, a chwilę później oddawała go prosto do dłoni Kisuke. Ten pochwalił ją oraz zlecił kolejne ćwiczenie, częściowo ją przy tym asekurując, żeby nie zrobiła sobie krzywdy, jakby nagle miała upaść.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
21/45 Trening szedł spokojnie. Dzieciaki na zmianę miały lepsze i gorsze momenty - raz wchodząc wyżej, raz niżej, ale co do zasady, przy każdej próbie szło im coraz lepiej. Dziewczynka, która wcześniej powiedziała Ci, że umiała zrobić "klona", zdobyła już za drugim podejściem shuriken wbity w gałąź. Widać, że miała bardzo dobre predyspozycje do kontroli chakry, a także była pomysłowa. Za pierwszym razem najpierw poświęciła dużo czasu, by wymierzyć i wyczuć jak to jest być odwróconą do góry nogami, przyzwyczaić się, a dopiero potem zaryzykować wejście na gałąź. Chciała wpierw postawić jedną nogę, a drugą trzymać się przyklejona do drzewa, by móc się asekurować.

Najgorzej o dziwo szło dziewczynce od kekkei genkai. Totalnie nie wychodziło jej tworzenie chakry w stopach, co sprawiało, że tworzyła lód (chyba nieświadomie). Nie mniej starała się z tym walczyć i po jakichś 20 próbach, wkońcu dotarła do 1/3 drogi po shuriken.

Chłopak podszedł w pewnej chwili do Ciebie i dał znak byś się nachylił. Miał jakąś sprawę, a nie chciał, by jego koleżanki się o tym dowiedziały.
- Trenerze...chce mi się siku, pójdę szybko za drzewko, zaraz wracam. - powiedział gówniak i nie czekając na reakcje, pobiegł w pobliskie krzaki.

Akiko nadal nie wracała. Zapewne nie zdziwiłbyś się, jakby leżała teraz na swoich nowych sofach i popijała jakiś chłodny napój.

[Kisuke]

Tak jak można się było spodziewać, niektóre z prób okazywały się bardzo dobre, inne kończył się szybką porażką. W gruncie rzeczy jak na poziom kilkuletnich dzieci to co pokazywały było bardzo obiecujące. Najbardziej wstydliwa dziewczynka radziła sobie najlepiej, co swoją drogą bywało zastanawiające, że bardzo często bywało tak, że najgłośniejsi bywali Ci, którzy niewiele mogli pokazać. Tutaj predyspozycje do używania chakry były lepiej niż widoczne, co w połączeniu z dziecięca pomysłowością dawało fajny efekt. Kilka pierwszych prób było niepewnych, najpewniej próbowała wyczuć jaką metodą powinna się do tego zabrać, jednak gdy poczuła się pewniej, zaryzykowała i opłaciło się. Jedna z jej nóg była już na gałęzi, jeszcze tylko przestawić drugą i będzie miała to opanowane. Kisuke kiwnął głową z aprobatą a mina wyrażała podziw dla takiego podejścia.

-Spokojnie, bez pośpiechu. Najpierw popróbuj sobie stojąc na ziemi. Skoncentruj chakrę w stopach, jeśli zacznie się tworzyć lód, przerwij i zacznij raz jeszcze- Druga z dziewczynek nie radziła sobie tak dobrze. Jej zdolności, które odziedziczyła były w pewnym stopniu błogosławieństwem i ogromną siłą w przyszłości. Teraz jednak stanowiły pewien problem, którego przeskoczenie będzie sporym wyzwaniem. Dlatego postanowił skupić się na jej próbach nieco mocniej, pozostali radzili sobie bez jego większej pomocy.

Chłopiec jednak też coś od niego chciał. Kisuke nachylił się i gdy usłyszał prośbę, lekko się uśmiechnął. Nic nie odpowiedział, tylko kiwnął głową a dzieciak pognał w krzaki. Prośba jak każda inna, czasami się zdarza. Daleko nie odbiegł, więc Kisuke dalej mógł go mieć pod kontrolą. A póki co to na niego spadło wszystko bo Akiko jak nie było, tak dalej nie ma i nie zapowiadało się aby szybko wróciła. Coś jej najwyraźniej wypadło, skoro nie mogła wrócić.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
23/45 Młody chłopak pognał w krzaki, a Ty usłyszałeś tylko trzask gałęzi. Nie wiedziałeś do końca co się stało, ale kątem oka zauważyłeś, jak dziewczynka która weszła już drugą stopą na gałąź - ta zaczęła się przechylać i z głuchym pęknięciem oderwała się od kory. Jednakże tu problem dopiero zaczynał się rodzić. Drewno nie oderwało się w całości i z impetem przechyliło się w stronę drzewa, zwisając równolegle do całego drzewa w powietrzu - trzymając się na ostatniej drzewnej żyłce.

Dziewczyna od klona miała potężne kłopoty. Po pierwsze - jak cały proces zaczął się tworzyć, to ona zwisała głową w dół. To sprawiło, że z nerwów wytworzyła więcej chakry niż powinna i niejako przyśpieszyła proces pękania. Nie straciła jednak przyczepności, co skutkowało niemałą tragedią - z pełnym impetem wyrżnęła głową w drzewo (jak ta gałąź się przechyliła). Jak gruchnęła z baranka w drzewo, to oczywiście ją zamroczyło, wręcz ogłuszyło - i tu czar chakry w stopach prysł. Dziewczynka zaczęła spadać na ziemię z dobrych 3,5 metra, niczym kłoda na wietrze.

Widząc to użytkowniczka kekkei genkai aż zatkała usta w przerażeniu, widząc spadającą koleżankę.

[Kisuke]

Na chwilę się odwrócił, zeby sprawdzić jak chłopiec pobiegł za potrzebą. Ta drobna chwila nieuwagi, ten chwilowy moment dekoncentracji był tutaj najwidoczniej kluczowy. Dziewczynka wlazła jeszcze wyżej i kontynuowała swoje próby. Niestety zdarzył się mały wypadek. Gałąź nie wytrzymała obciążenia. Najpierw trzask, potem było widać jak po sporym pęknięciu znaczna część gałęzi oderwała się od pnia drzewa. Dziewczynka nie zdążyła zareagować. Pociągnięta przez spadającą gałąź trafiłą głową o drzewo, po czym ogłuszona zaczęła spadać jak worek ryżu, całkowicie bezwładna.

Natychmiast trzeba było przerwać dalsze udzielanie porad lodowej dziewczynce i reagować. Kisuke momentalnie wyskoczył, przechwytując dziewczynkę w powietrzu, odbijając się nogą od drzewa, po czym ponownie lądując na ziemi. Położył powoli dziewczynkę na ziemi, sprawdzając co jej jest. Głównie interesowało go uderzenie głową o drzewo, musiała sobie nabić siniaka, może nawet rozbiła sobie nieco czaszkę i zacznie mocno krwawić. Zanim jednak podejmie dalsze decyzje. Musi wiedzieć na czym stoi.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
25/45 Niczym najlepszy ninja wyskoczyłeś i złapałeś dziewczynkę w powietrzu, a potem odłożyłeś ją na ziemi. Rzeczywiście - miała na czole guza, ale chyba nie wyglądało jakoś drastycznie. Po prostu straciła przytomność. Dziewczynka od reberu podeszła i patrzyła na nieprzytomną koleżankę, jednak i to nie trwało zbyt długo.

Usłyszałeś za sobą kroki, które były zdecydowanie "cięższe" niż chłopca, którego wcześniej wypuściłeś za potrzebą. Odwróciłeś się i zobaczyłeś brodatego gościa, który mierzył dobre 1.80m, na plecach miał gurdę i pod pachą trzymał nieprzytomnego chłopaka.
- Coś zgubiłeś. - zaczął grubym, gardłowym głosem, przystawiając kunai do gardła chłopaka. - Nie sądziłem, że uda mi się tak szybko zarobić...a dopiero co z pierdla wyszedłem! Taka okazja! - zaśmiał się. - A co Ty tam chowasz jeszcze? Masz więcej gówniaków? Idealnie! Wyglądają na zdrowe, akurat je w którymś porcie sprzedam na statek do wioseł i innych rzeczy. - powiedział zadowolony.

Na sekundę sięgnął po linę i rzucił w Twoim kierunku.
- Przywiąż się do drzewa. - rozkazał.

Mapka

Różowe - Dziewczynka KG
Niebieskie - Nieprzytomna dziewczynka od klona
Zielone - Ty
Szare - Nieprzytomny chłopak
Czerwone - Zbój

Stoicie w odległości 15 metrów.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Uderzenie nie okazało się zbyt mocne, co prawda guz będzie bolał, a siniak zostanie przez jakiś czas, ale na całe szczęście nie zrobiła sobie niczego poważniejszego. Złapanie jej w locie także uratowało ją od kolejnych groźniejszych ran. Jakby spadła i uderzyła głową o ziemię z takiej wysokości to pewnie już nigdy nie stanęłaby na nogi. Na całe szczęście skończyło się tylko na strachu.

-Przyłóż jej trochę lo...- Chciał wydać polecenie drugiej dziewczynce. Kontrola hyotonu i umiejętność jego tworzenia mogły okazać się przydatne, a przy okazji to zawsze jakiś trening. Coś jednak tknęło Kisuke, gdy usłyszał dziwne kroki. Natychmiast się odwrócił i dostrzegł tam dziwnego kolesia. A co gorsza, trzymał on pod pachą Itakiego. Najwidoczniej musiał wykorzystać moment, gdy Kisuke skupił się na małym incydencie i zaatakował chłopca gdy ten kończył swoją potrzebę. Teraz szybko zaczął wyrażać swoje groźby, przystawiając kunaia do szyi chłopca.

-Dobra, spokojnie. Nikomu nic się nie stanie. Kim jesteś i czego tutaj chcesz?- Kisuke stanął tak, aby swoim ciałem zasłonić dwójkę dziewczynek obecnych za nim. Złapał także w locie rzuconą mu linę. Postanowił póki co grać tak jak ten koleś chce. Robił to jednak bardzo wolno, grając na zwłokę. Zaczął on przeplecenia liny wokół swoich dłoni, nie zaciskał jeszcze jednak jej ani nie zawiązywał pętli.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
27/45 Sytuacja z sielankowej nagle przerodziła się w mrożącą krew w żyłach. Z treningu nici, kiedy okazało się, że dwóch Twoich uczniów jest nieprzytomnych, a jeden z nich trafił jeszcze jako zakładnik u jakiegoś ex-kryminalisty. Nie było lekko - nie znałeś gościa, każdy ruch mógł zakończyć się tragedią. Musiałeś być o wiele sprytniejszy, szybszy i w ogóle. Tylko tak będziesz w stanie ocalić gówniaka z opresji.

Zacząłeś więc się szykować do przywiązania. Chłop zmarszczył brwi po czym wycelował w Ciebie kunaiem.
- Mówiłem! Chce pieniędzy, a za te dzieciaki dostane po kilka tysi. Przez parę miesięcy będę o tak życ. - machnął ręką ponad czoło, markując ile pieniędzy zarobi. - Jeszcze dziś dotrę do miasta, tam sprzedam pierwsze z nich, co by mieć na podróż. Wiesz ile takie dzieciaki są warte? HEJ! NIE WKURWIAJ mnie tylko się przywiązuj! - krzyknął w Twoją stronę, grożąc Ci przy tym dokładnie tym samym kunaiem, którym wcześniej chciał ugodzić chłopaka.

Bandyta był mocno niestabilny...to oznaczało, że łatwo popełni błąd. Pytaniem jest, czy zmusisz go do popełnienia tego błędu w dobrym momencie?

Mapka

Różowe - Dziewczynka KG
Niebieskie - Nieprzytomna dziewczynka od klona
Zielone - Ty
Szare - Nieprzytomny chłopak
Czerwone - Zbój

Stoicie w odległości 15 metrów.

  Ukryty tekst