Opuszczona wioska w głębi lasu

[Kisuke]

Walka z bliskim starciu dla wielu bywa niesamowicie problematyczna, tym bardziej gdy ktoś skupia się na wykorzystywaniu własnej chakry. Zmuszanie takich ninja aby stali bliżej swojego celu bardzo często jest dla nich nie lada przeszkodą. Owszem, Kisuke obecnie bazował na wykorzystaniu swoich klonów, które z racji przewagi liczebnej zwarły się z kobietą w walce wręcz, jednak jak widać taka taktyka przynosi skutki.

Ciągłe przerywania składania pieczęci zmusiły do wykorzystania techniki bardziej natychmiastowej. Z ust wypluła ona całą serię wodnych senbonów. Klony dalej atakowały, bowiem podziurawienie ich z całą pewnością nie sprawi, że się rozpadną. Na wszelki jednak wypadek latające wokół walczących owady utworzyły kilkuwarstwową bańkę wokół głowy kobiet, dokładając kolejną linię obrony, a tym samym czegoś co utrudni jej jakąkolwiek orientację. Walka przechylała się na korzyść klonów, dlatego jeden z nich otrzymał rozkaz złapania kobiety od tyłu za szyję, tak aby zacząć ją dusić. Nie chciał jej zabić, ale poważnie zmęczyć, aby padła wycieńczona. Trzeba ją będzie przepytać o co tutaj chodzi. Była ona przecież tylko postronną osobą, to nie o nią chodziło w całej tej walce.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
23/30 Twoje robaki wysysały z niej non stop chakrę, lecz kobieta jakby się tym kompletnie nie przejmowała. Bardziej drażniło ją to, że ma do czynienia z robalami, niż to jak się zachowują. Ciągle krzyczała i narzekała, że fuj fuj fujjj, jednak jej potencjał bojowy mocno na tym nie tracił.

Przede wszystkim senbony podziurawiły Twoje klony, ale nie na tyle, by się rozpadły. Żeby więc mogły dalej kontynuować walkę, musiałeś je po wystrzale senbonowym pozbierać do kupy, co faktycznie tymczasowo wyłączyło je w tej sekundzie z walki.

Kobieta też nie czekała zbytnio i odskoczyła jeszcze bardziej w głąb budynku, stając niemalże blisko wejścia do podziemi. Rozejrzała się na boki, a następnie wyciągnęła z kabury na udzie dwa shurikeny, które dodatkowo cisnęła w stronę Twoich klonów - po jednym w każdego. Nie chciała jednak czekać w miejscu, z miejsca ruszyła i miała zamiar wyskoczyć przez okno i najwyraźniej zacząć szukać oryginału. Czyżby prawdziwa walka zaczynała się teraz?

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Kobieta, mimo tego, że cały czas była otoczona z każdej strony, a do tego całkowicie obsiadły ją owady, zdawała się nie robić z tego nic więcej. Co prawda krzyczała i narzekała, ale bardzie wyglądało jakby robiła to na pokaz. Całą jej skuteczność w walce zdawała się nie maleć. Nawet zasłonięcie jej oczy robaczkami oraz kolejnymi warstwami bąbla dookoła głowy nie zmniejszało jej celności. Najpierw podziurawienie senbonami, następnie dobycie shurikenów i wbiciem ich w klony celnym rzutem.

Zapewne wiedziała już, że trzeba znaleźć samego Kisuke, bo ciągła walka z robaczkami ją wymęczy. Zdać sobie sprawę z tego musiał również on sam, dlatego momentalnie pod jego nogami pojawiła się chmurka, która wyniosła go wysoko w powietrze, a następnie przemieścił się przed budynek, gdzie były klony, które nadal próbowały złożyć się w całość. Nie zniżał swojego lotu, jednak nadal był czujny, wiedząc, że w każdej chwili może go coś zaatakować. Miał jednak jedną główną przewagę, czas. Działał na jego korzyść i kobieta długo nie wytrzyma pod naporem robactwa.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
25/30 Podczas gdy Twoje klony regenerowały się po ciosach, a raczej składały do kupy, Ty stwierdziłeś, że najlepiej będzie zrobić dodatkową chmurkę i poszybować, celem...no właśnie, celem czego? Póki co, znalazłeś się nad budynkiem i tym samym - stałeś się widoczny dla kobiety. Chmara latających robali to jednak inna para kaloszy, niż schowany w ciemnościach za budynkiem ukryty shinobi.

Kobieta wzięła rozbieg i wyskoczyła przez okno. Te, co prawda już było wcześniej niemalże zdewastowane, dlatego bez problemu udało jej się wyskoczyć, robiąc rabanu dookoła i tym samym raniąc się trochę poprzez odłamki szła. Część robali przy tym spadła, ale nie na tyle, by była to znacząca różnica.

Teraz kobieta Cię dopiero dojrzała - byłeś na chmurze i mogłeś bez problemu zaobserwować, jak ta zaczynać składać pieczęci.
- Zabiję Cię za te robaki! - wydarła się

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Dalsze ukrywanie się może miałoby sens, jednak Kisuke nie widział w takiej taktyce większego sensu. Kobieta metodą prób i błędów w końcu by go i tak znalazła, może nawet on sam zorientowałby się w ostatniej chwili, przez co narażony zostałby na jej atak. Teraz grali w otwarte karty, wygra ten kto jest silniejszy.

Kobieta składała kolejne pieczęci do techniki, dlatego można było się spodziewać kolejnego ataku. Owady otworzyły dwie tarcze, jedna w odległości niecałego metra od kobiety, druga nieco dalej. Zapewne nie powstrzymają one w całości ataku, ale miały one też nieco inne zadanie. Po pierwsze utrudnić celowanie. Po drugie, pierwsza zasłona miała nieco rozproszyć część, zapewne wodnego, ataku. W tym czasie Kisuke sięga również do swoich kabur, dobywa cztery shurikeny, które rzuca nieco podkręconym lotem, tak aby wbiły się w kobietę, ale nie szły przez bariery czy też nie trafił prosto w nadchodzący atak.

To jednak nie wszystko, zaraz po tym jak pierwsza z barier dostanie techniką, Hiroe natychmiast zmienia swoją pozycję, podążając torem jednego z shurikenów, tak aby skrócić dystans i naładowaną elektrycznością pięścią wykonać uderzenie prosto w plecy niespodziewającej się niczego kobiety.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
27/30 Twój wróg tworzył pieczęci, lecz Ty miałeś swój plan. Finał dwóch czynności zderzył się niemalże w tej samej chwili, lecz o tym po kolei. Najpierw zasłoniłeś widok kobiety owadami, plus cały czas drażniło ją to, że była w nich niemalże cała pokryta, co skutkowało tym, że z jej ust wydobyła się technika wodna, która imitowała dość szeroki strumień. Obie Twoje tarcze robali zostały przełamane, jednak Ty sam byłeś bezpieczny, ponieważ kunoichi kompletnie nie trafiła w Twoją stronę - uderzenie jednak rozbiło chmary robali w taki sposób, że te były bardzo rozproszone i napewno przed kolejnym użyciem, będziesz musiał je ponownie skupić. Oprócz tego podłoże na którym była kobiecina bardzo się zmoczyło, gdzie niegdzie były kałuże, a finałowy efekt miał dopiero się zadziać.

Bowiem w tym samym czasie, kiedy kobieta pruła ze swojej wodnej techniki, Ty sięgnąłeś do kabury i podkręcając shurikeny sprytnie wyminąłeś wszystkie blokady, by trafić w kobiecinę. Ta podczas używania techniki nie ruszała się, więc shurikeny sięgnęły celu i wbiły się jej kolejno: dwa w bark, jeden w środek brzucha i jeden w nogę. Rzut był dość precyzyjny, ale nie tak silny, by kobietę zabić na miejscu - jednak impet był o tyle duży, w czym nie pomagała pozycja nic nie spodziewającej się kobiety, że wystarczyło, by kobietę odrzuciło i uderzyła plecami w mur. Straciła dech i osunęła się na ziemię, jednak zachowując świadomość.

Kątem oka zobaczyłeś ruch. Z miejsca, gdzie wcześniej pojechał powóz, teraz z ciemności pojawił się zarys jakiejś postaci. Postać szła dość szybko, a przy kilku chwilach widać było także, że coś ciągnie. Im była bliżej, tym o dziwo - nic się nie zwiększała...jednak bez problemu dostrzegłeś jeden, kluczowy szczegół. A nawet dwa. Po pierwsze - nawet w nocy, w totalnej ciemności rozpoznałbyś ten charakterystyczny kapelutek, a po drugie, kobiecinka ciągnęła za sobą swoją walizeczkę.
- Hai Haiiii! Doko-kun! Jak Ci idzie!? - wydarła się z odległości 50 metrów, cały czas idąc w waszym kierunku.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

To był kluczowy moment walki. Ostateczne uderzenia. To one miały zadecydować o zwycięzcy oraz o przegranym. Kobieta postawiła na czystą siłę swojej techniki. Całkiem słusznie zresztą, bowiem obie zasłony po prostu poddały się przy takim uderzeniu. Strumień wody po prostu rozproszył owady, które potrzebowały więcej czasu aby ponownie się zebrać. Nie były jednak potrzebne w tym momencie. Kisuke również miał swoją taktykę, a blokada miała jedynie stanowić swoistą "zasłonę dymną". Głównym jego planem był celny rzut. Podkręcone shurikeny wbiły się prosto w kobietę, która chyba nie spodziewała się takiego obrotu sprawy. Siła trafienia nie zabiła jej, na całe szczęście, bo nie taki był cel. Odrzuciło ją jednak do tyłu, walnęła w mur i osunęła się na ziemię. Na wszelki wypadek doskoczyły do niej oba klony, chwytając ją pod ramiona i ustawiając dłonie za plecami, wyglądając niczym dwóch strażników prowadzących skazańca do kata. Na wszelki wypadek robaczki również nadal robiły swoją robotę, jednak na tyle aby nie przesadzić. Smutna byłaby śmierć od utraty całej chakry.

-Tutaj!- Krzyknął, póki co nie wchodząc w szczegóły. Podszedł też szybko po swoje kunaie z notkami. Tym razem zastawiona pułapka okazałą się kompletnie nietrafiona. Będzie musiał popracować nad dopracowaniem tej taktyki. Wrócił więc do kobiety, poczekał aż pani urzędniczka z kapeluszem się zbliży i wskazał jej dłonią pojmaną, zostawiając przy okazji decyzyjność co do dalszego obrotu spraw.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
29/30 Twoje klony momentalnie dopadły kobietę, która już chyba straciła wszelką chęć na cokolwiek. W tym samym momencie Ty poszedłeś zbierać swoje porozstawiane kunaie pułapki, a Akiko-sama zdążyła potruptać ze swoją walizeczką do miejsca, w którym leżała kobieta. Akiko-sama nachyliła się i spojrzała na kobiecinkę, po czym wyprostowała się i zaklaskała ze szczęścia.
- Patrz Doko-kun! To przecież jest Shira-san! Udało Ci się pochwycić jedną z główn...
- Z...zamknij się gówniaro...! - leżąca kobieta pokryta robalami i z wbitymi shurikenami, które sprawiły, że krew przesiąknęła część jej kombinezonu chciała coś powiedzieć, lecz Akiko-sama w jednej chwili wypłaciła jej takiego liścia, że nawet nie byłeś w stanie tego zanotować. Głowa kobiety odleciała na bok, a sama straciła przytomność, gdy jej ciało bezwładnie opadło jeszcze niżej, prawie wywracając się zupełnie w błoto.
- Widzisz, jak niektórzy bandyci potrafią być niemili? Czasami lepiej, jak nic nie mówią!...ale to nic, zaraz sobie z tym poradzimy, prawda Shira-san? - zapytała, po czym wyprostowała rękę, a z jej rękawa wytworzyła się dość pokaźna chmura owadów, których wcześniej nigdy nie widziałeś. Czy kobieta miała jakieś specyficzne rodzaje robaków? To póki co musiało pozostać tajemnicą. Robaki stworzyły chmurkę, na której uniosły ciało kunoichi. Akiko-sama rozejrzała się dookoła i wzruszyła ramionami.
- To co, wracamy? - zapytała zadowolona i nie czekając na Twoją odpowiedź, zaczęła zadowolona iść w kierunku wyjścia z osady. Do tego zaczęła sobie nucić jakąś piosenkę.

Zapraszam w podróz powrotną

[Kisuke]

Delikatny, ledwie słyszalny dźwięk rozszedł się po okolicy, gdy Kisuke nadepnął na leżącą na ziemi wyschniętą gałązkę. We wszechobecnej ciszy było to prawie jak uderzenie o dzwon. Na całe szczęście, szybko dźwięk zniknął, przywracając ponownie spokój. Ninja musiał samego siebie skarcić za taką nieuwagę. Mógł tym sprzedać swoją obecność i zniweczyć całą misję. Może nawet przez to zginęłaby Akiko. Na tak głupie błędy nie może sobie więcej pozwolić. Wreszcie jednak dotarł do znajomego miejsca, już tutaj był, już prowadził tutaj walkę. Jednak wtedy to było całkowicie opuszczone miejsce, teraz w jednym z domostw coś się działo. Nie widział jeszcze co dokładnie, nie miał nawet pojęcia ile osób może być w środku. To trzeba usiąść i podejść na spokojnie. Właśnie na takie sytuacje otrzymał on ostatnio nowe owady. Kilkanaście robaczków czekało na użycie, dlatego przyłożył dłoń do ziemi i rozpuścił je pod ziemią po całej okolicy. Kilka z nich miało za zadanie zbadać wyłącznie ten domek, pozostałe, całą okolicę. Jednego jak zwykle, zachował przy sobie. Potem należało poczekać, obserwując domek, aż owady wrócą a Kisuke otrzyma pełniejsze informacje o okolicy.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
15/45 Uznałeś, że nie po to uczyłeś się z Akiko tyle czasu podejścia i ropoznania terenu, by teraz wbić na jana z buciorka do miejsca, w którym mogło się znajdywać tak naprawdę wszystko. Możesz być pewny, że zostałbyś pochwalony, a nawet może jeszcze zostaniesz - o ile tylko nie okaże się, że Twoja mentorka udawała wielką przyjaźń i jest zła, albo że po prostu już dawno nie żyje.

Położyłes ręce i Twoje robale po chwili były już w terenie. Część z nich miała zbadać środowisko, część z nich zajęła się domem. O tyle co poza dymem i światłem z jednego budynku nic się nie działo, tak wewnątrz domku się działo. I to dość sporo.

Oprócz tego, że dało się wyczuć wprost fenomenalny zapach unoszący z komina - jakiejś potrawy, napewno dobrze doprawionej. Nie jednemu pociekłaby ślinka na woń, która otoczyła swoimi kłębkami dymu całą okolicę. W środku były dwie postacie. Okna były pozasłaniane jakimiś narzutami, ale jednego mogłeś byc pewny. W środku była Twoja mentorka.

[Kisuke]

Rozwaga i kalkulowanie każdej opcji to dwie podstawowe rzeczy, których nauczył się pod skrzydłami Akiko. Teraz miało to zaowocować, bowiem dokładny rekonesans miał pozwolić mu uzyskać lepsze informacje o okolicy. Wykrywanie chakry innych osób pozwoli mu przekonać się ilu ninja może być w pobliżu. Czy jest tam tylko Akiko? Czy także jej porywacz albo porywacze? Może to nawet sam Remnahyou! A jeśli to on, to ilu może mieć przy sobie strazników? Wariantów było dużo i lepiej było wiedzieć, który był najbardziej prawdopodobny.

Zanim Shōkaichū powróciły, Kisuke dostrzegł, że w domu są dwie sylwetki. W jednej z nich rozpoznał mentorkę, druga nie przypominała mu nikogo, ale jednocześnie mógł to być właściwie każdy. Nie oznaczało to jednak, że w budynku są wyłącznie dwie osoby. Zawsze istniała szansa, że poukrywani są także inny. Obecna pora idealnie się do tego nadawała. W ciemności ukrycie się nie stanowiło żadnego problemu. Dlatego zanim Kisuke podejmie jakiekolwiek działania, musi poczekać na powrót owadów. Na dodatek nieco zdziwiłgo zapach wychodzący z komina. Czy oni tam sobie po prostu gotowali? Po co? Przecież Akiko została porwana? Może porywacz zgłodniał? Dziwne to wszystko.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
17/45 Robale do Ciebie powróciły, a Ty sam byłeś bogatszy w wiedzę, która raczej Ci sie nie przyda. W całej wiosce nie znalazłeś nic więcej, co świadczyłoby o jakichkolwiek śladach walki, poza miejscem zaschniętej krwi po Shirze, która była raczej Twoją sprawką.

W domu co jakiś czas słychać było odgłosy, które na początku wydawały Ci się...krzykiem, ale gdy przysłuchałeś się raz czy dwa, mogłeś być pewny - to nie był krzyk tylko odgłosy śmiechu, które wybuchały co jakiś czas. Kim była druga osoba w pomieszczeniu z Akiko? Zarys postaci wyglądał i wskazywał na jakiegoś meżczyznę, ponieważ w porównaniu z zdecydowanie mniejsza Akiko, ten wydawał się kawałem chłopa. Chyba, że to ta przyjaciółka Ayatsurii, o której wspominała kiedyś Twoja mentorka. Jednak...co by robiła tak wielka kobieta w tym opuszczonym miejscu? Coraz więcej pytań, a odpowiedzi nie przybywało. Powolnymi krokami zbliżał się moment, którego się obawiałeś - nadchodził czas weryfikacji. Zarówno Ciebie, jak i całej histori, która zaczęła się od Twojego niefortunnego splotu wydarzeń, w którym poznałeś Remnahyou, po przechwytywanie jego oficerów i systematyczne rozbijanie siatki, którą stworzył, aż po ten moment. Nadszedł Twój czas, jako świeżo awansowanego Akoraito Aburame.

[Kisuke]

Żadnych śladów chakry innych osób. Wyglądało więc na to, że jedynymi osobami w okolicy była Akiko i jej towarzysz-porywacz. To nieco upraszczało sprawę, a z drugiej strony prowokowało następne pytania. Akiko nie była zwyczajnych Doko, przewyższała o wiele lat doświadczenia nawet Akoraito, czy Sentokich. Dlaczego więc porwała i przetrzymywała ją jedynie jedna osoba. Teoria o tym, że została zabrana wbrew swojej woli zaczynałą chwiać się w posadach. Jedynym argumentem przemawiającym za tym było pozostawienie swojej teczuszki. Może to jednak była tylko gra przełożonej, która do tej pory udawała kogoś kim tak naprawdę nie jest?

Trzeba było przekonać się do kogo dokładnie należy druga sylwetka. Wstępne założenia sugerowały mężczyznę. Przeczucie mówiło, że to Remnahyou. Z całą pewnością mógł to być ktoś równie niebezpieczny. Może bandyta poczuł się mocno zagrożony i wdrożył już rekrutację nowych oficerów, a jednymu z nich zlecając pozbycie się największego problemu. Dlaczego w takim razie ze środka dochodził śmiech? Cholera, trzeba było zbliżyć się do domu i najpierw podsłuchać dokładniej kto jest w środku. Głos Remnahyou już kojarzył, na pewno pozna. Po podsłuchaniu stara się podejrzeć przez okno co dzieje się w środku i kto tam jest, w jakiej sytuacji jest Akiko. Trzeba było się wreszcie dowiedzieć wszystkiego.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
19/45 Zakradłeś się jak najlepszy shinobi pod samo okno, któro było najbliżej. Głos i zapach unoszący się z budynku narastał z każdym krokiem, aż wkońcu byłeś świadkiem rozmowy. Tak jest, rozmowy i tym bardziej takiej, której się spodziewałeś, ale nie dopuszczałeś jej do głowy. Jeden głos był bardzo dobrze Ci znany. Choć Akiko rzadko kiedy śmiała się w taki sposób, teraz widać było (a raczej słychać), że bawi się w najlepsze. Drugi głos też rozpoznałeś. Początkowo kapitan straży, później sam lider ekipy bandytów. Remnahyou. Po wielu misjach, wkońcu go niemalże dopadłeś. Był oddzielony jedynie drewnianą ścianą i kawałkiem szkła od Ciebie.

Gdy jednak dotarłeś ich głosy ucichły. Wydawało się, że zaczęli szeptać, jednak może to tylko Twoja wyobraźnia. W pewnej chwili jednak, wrócili do wymiany zdań. Słychać było brzdęknięcie jakichś metalowych rzeczy, ale raczej nic nie wskazywało na walkę.
- [...] to było fantastyczne, mówię Ci. Prawie tak samo, jak kiedyś Ty na misji rozpoznawczej. Sam wszedł i oszukał Ya-shuo, wyciągając go z twierdzy. - ten głos znałeś bardzo dobrze.
- Oh, doprawdy? Nie ukrywam, zabolało mnie finansowo, że zabiliście wszystkich moich oficerów. Wiesz ile teraz będzie mnie kosztować odbudowa całej siatki? - jego głos też znaleś. Tylko zamiast zdenerwowania...słychać było bardziej żal.

Co teraz, Kisuke?

[Kisuke]

Kazdy krok był postawiony z największą precyzją. Powoli szedł przed siebie, próbując się zakradnąć do domku. Wydawało mu się jakby ten niewielki spacer zajął mu wieczność. Nie pomagały w tym kolejne odgłosy ze środka, które docierały do niego. Akiko najwyraźniej bawiła się tam w najlepsze, a jej rozmowa zamiast wyglądać na taką jaką przeprowadza się z porywaczem, wyglądała na taką jakby gadała z kimś kogo dobrze zna. Drugi głos także szybko został rozponany. Kisuke doskonale pamiętał ten moment, kiedy został zrobiony na szaro przez Remnahyou. Miał go dopaść i już na zawsze zapamięta jego twarz oraz głos. Przez chwilę wydawało się, że rozmowa ucichła. Serce Kisuke jakby zatrzymało się na sekundę. Wydał się? Chyba nie, bo wrócili do rozmowy. Ale czy na pewno? Niczego już nie był tak pewien, a stawiając się dzisiaj w siedzibie uważał, że jest doskonale przygotowany. Miał jeszcze pewne braki, na którymi będzie musiał popracować.

Należało się przygotować, w razie gdyby rzeczywiście wiedzieli już o jego obecności. Trzeba było jednak działać tak, jakby wciąż nie mieli o tym pojęcia. W całkowitej ciszy. Wypuścił on swoje owady, zamiast jednak pozwolić im wylecieć z charakterystycznym bzyczeniem, wyszły one z nogawek jego spodni. Natychmiastowo uformowały się z nich dwa kształty, idealne klony Kisuke. Nie próbował podstępu z upodobnieniem ich do oficerów. Akiko właśnie przedstawiała sytuację z Ya-shuo, a Remnahyou skomentował to z wyraźnym... żalem? Nie był wściekły? Klony przeniosły się w okolice drzwi, zaś oryginał w dalszym ciągu podsłuchiwał. Zanim cokolwiek więcej zrobi, potrzebuje uzyskać więcej informacji. Gdy wszystko było już na swoim miejscu, postanowił także nieco podejrzeć przez okno. Jeśli na to będzie czekał bandyta, to przynajmniej rozpęta się walka, na którą Hiroe jest gotowy. Jeśli nikt ze środka go nie zauważy, to może przynajmniej dostrzeże coś ciekawego, co rzuci nowe światło na tą sprawę.

  Ukryty tekst