Opuszczona wioska w głębi lasu

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
21/45 To co usłyszałeś było dla Ciebie nie lada szokiem, ale nie zamierzałeś odpuszczać w takim momencie. Stwierdziłeś, że tym razem ponownie użyjesz swoich klonów. Jak przeprowadzałeś operację pod tytułem ciche wydostanie się robali, to miałeś wrażenie, jakby rozmowa przycichała. Nie mniej, cały czas o czymś dyskutowali.

Stworzyłeś klony i tym samym wysłałeś je pod drzwi. Chciałeś podejrzeć coś wewnątrz i jak tylko wychyliłeś głowę, żeby zobaczyć jak wygląda sytuacja w środku, zjeżył Ci się niemalże włos. W oknie stał nikt inny jak Remnahyou, który ściągnął zasłonę i patrzył na Ciebie. Wyglądał tak samo jak go zapamiętałeś - duży chłop, tym razem trochę bardziej ogolony i odświętnie ubrany. W środku zaś zobaczyłeś, że klimat byś iście...uroczysty. Było rozświetlone, był stół, który był nakryty, a przy nim w odświętnej, eleganckiej suknii siedziała Akiko, która popijała coś co mogło przypominać wino. Wydawała się nie zerkać w Twoim kierunku. Remnahyou przemówił odrazu.
- Kisuke-san, dołączysz do nas? Czekaliśmy. - powiedział na tyle głośno, że odrazu go zrozumiałeś i usłyszałeś, po czym nie czekając, zasłonił okno i wydawało się, że wrócił do środka. Zapadła głucha, niema cisza.

[Kisuke]

Plan był powoli wykonywany, teraz przyszedł czas na zajrzenie do środka. I... Skucha. Remnahyou czekał na niego, dokładnie taki jaki został zapamiętany. Mistrz podstępu kolejny raz udowodnił, że jest kilka kroków przed ścigającymi go ninja. Teraz jego słowa, niby będące propozycją, ale ton jasno wskazywał, że był to rozkaz. Kisuke skrzywił się gdy okno zostało ponownie zasłoniete. Wpadł prosto w sam środek pułapki i dał się zrobić jak dziecko. Nie miał wyjścia, musiał teraz tańczyć tak jak Remnahyou zagra i poczekać na swój moment.

-Remnahyou- Powiedział, otwierając frontowe drzwi, tak jakby się chciał przywitać. Wzrok skupiony miał wyłącznie na bandycie, tak jakby nie widział Akiko. Wszedł do środka sam, stając w przejściu. Swoje klony zostawił po obu stronach od wejścia, tak aby od środka nie były widoczne. To pewnie i tak bez znaczenia, Remnahyou na pewno o nich wiedział. Wszystko słyszał.

-Trochę minęło od naszego ostatniego spotkania. Jak widzisz, szedłem twoim śladem. Moneta, którą mi dałeś przyjąłem za dobrą monetę. Niesłusznie- Skomentował krótko, pozwalając sobie na krótkie przysłowie o dobrej monecie. Tak w rzeczywistości było. Kisuke przyjął ją, wierząc w szczere i dobre intencje Remnahyou. Okazało się, że to wszystko było jedynie obłudą i próbą zdyskredytowania młodego shinobiego w oczach jego klanu. Kisuke przekuł to jednak w swój sukces. Był ciekawe jak bandyta to skomentuje.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
23/45 Połknąłeś przynętę, albo cokolwiek było na Ciebie zastawione. Tak naprawdę, to bardzo trudno powiedzieć o co w tym wszystkim chodzi. Jeżeli Remnahyou jest takim samym typem człowieka co Akiko, to spotkanie które teraz odbywacie będzie zdecydowanie najdziwniejszym na jakim byłeś. Akiko podczas Twojego przemówienia popijała wino, a sam Remnahyou był odświętnie ubrany w jakiś frak. Popatrzył na Ciebie i uśmiechnął się. Jeżeli oszukiwał, to mimikę miał na najwyższym poziomie. To był ten sam dobry kapitan, który dał Ci monetę. Szczery, oddany, uśmiechnięty, zadowolony. Na Twoje słowa wyszczerzył się, po czym zerknął na Akiko.
- Tak...stare dzieje. Ale wyszło Ci to na plus. Różyczka już opowiedziała mi o Tobie. Podobno zostałeś awansowany na Akoraito? Fantastycznie, gratuluję. - powiedział Remnahyou.
- Sam na to zapracował, ja tylko mu wskazywałam drzwi. - dodała Akiko swoim normalnym tonem.

Na stole było dużo jedzenia i picia. Jedno wino było już wypite, a drugie stało prawie skończone. Były jeszcze ze 2 butelki. Cały dom był...bardzo ładnie przystrojony. W ogóle nie wyglądał tak, jak zewnątrz. Ktoś musiał się napracowac, by tak go przygotować. Na samym środku stał stół, z tyłu duży kominek, zaś z lewej była kuchnia i z prawej schody na górę. Remnahyou nałożył sobie kawałek mięsa na swój talerz i spojrzał na Ciebie.
- Chodź, zapraszamy. - powiedział tylko i czekał aż usiądziesz. - Napewno masz dużo pytań. Zaczynaj więc. - posłał Ci przy tym uśmiech i zaczął nalewać wina.

[Kisuke]

Remnahyou zdecydowanie nie był zwyczajnym rzezimieszkiem. Gdyby takim był, dawno zostałby schwytany. On był dużo inteligentniejszy od wszystkich bandytów, przewidywał kilka ruchów w przód i zawsze miał jakiś plan. Tylko co było jego celem? Dlaczego zachowywał się tak a nie inaczej? Kisuke liczył, że się tego dowie, tak samo jak liczył na to, że uda mu się złapać tego bandytę. To byłoby największe osiągnięcie w jego karierze i byłoby bardzo dobrym symbolem, że przyznany mu awans był zasłużony.

-Pytań mam sporo, to fakt, dlatego może zacznijmy od początku. Wygląda na to, że sporo was łączyło. Od dawna się znacie? Współpracowaliście?- Pytania były dość ogólne, ale liczył na to, że przy tak aroganckim kolesiu wystarczy, aby ten zechciał bardziej opisać swoją przeszłość. Wiedział, że nie ma szans go przechytrzyć ale Kisuke był tego bardzo ciekawy, do tej pory musiał bazować na poszlakach i własnych pomysłach. Okazja o dokładne poznanie całej historii była tylko jedna i postanowił z niej skorzystać. Coś mu się należało za to, że został wplątany w sam środek tej zawieruchy. Powoli Kisuke podszedł do stołu, zamiast jednak zasiąść na krześle, oparł swoje dłonie o oparcie i stał w takiej pozycji czekając na odpowiedź.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
25/45 Remnahyou jakoś za bardzo nie zwracał uwagi na Twoje ruchy, zaś przyglądał się non stop Akiko, jakby napawał się jej widokiem, wyglądem, który w odróżnieniu od ostatnich jej ubiorów i stylizacji, tym razem był naprawdę pociągający.
- Kiedyś tak. To stare dzieje, jednak myślę, że Twój podopieczny zasługuje na wyjaśnienie. Inaczej sam pewnie się dowie z plotek. Chociaż u Was w klanie to teraz się dzieje. - powiedział mężczyzna, zaś Akiko cicho westchnęła.
- Nie masz poczucia, że za każdym razem jak się do tego wraca...zrobiłoby się inaczej? - zapytała, spoglądając na resztki wina w dużym, eleganckim kieliszku i machając nim dość powolnie w kółko.
- Hmm...to zależy...to zależy. Nigdy nie żałowałem mojej miłości i uczucia do Ciebie, różyczko, ale żałowałem, że ze mną nie poszłaś. - po tych słowach Remnahyou wyraźnie posmutniał.
Akiko spojrzała na Ciebie.
- Zacznijmy więc od początku...
*** Była noc. Dwójka zamaskowanych ludzi biegła przez las. Padał deszcz, który dobrze ukrywał dźwięki wydawane przy biegu. Jedna z postaci była zdecydowanie niższa niż druga, za to z dość widocznym brzuszkiem - ciążowym. Po chwili skręcili w boczną ścieżkę i zaczęli przedzierać się przez dużo mniejsze, węższe przejścia między drzewami.
Nagle stanęli. Jedno i drugie skoczyło na boki, kiedy przed nimi widać było jakieś małe źródło światła. Oboje zamaskowanych ludzi popatrzyli na siebie po czym zaczęli przekradać się do przodu. Deszcz z każdą minutą jakby tonował swoją obecność, by po chwili uderzyć silniej i mocniej. Gdy przedzierali się tak przez te chaszcze, wyższa postać pokazała jakiś znak. Widać było, że ona przewodzi w tym duecie. Nagle wyskoczył gdzieś w krzaki i zniknął. Wszystkie ruchy, jakie przeprowadzała ta dwójka była idealnie synchronizowana. Nie było niemalże żadnego zbędnego gestu, żadnej zbędnej akcji. Wszystko wydawało się zaplanowane.
Nagle gwizd. Druga postać wskoczyła w krzaki. Widać było polanę, na której leżało trzech ogłuszonych mężczyzn. Przed nimi był dom. Obie postacie kiwnęły do siebie głowami i podeszli pod dom. Stanęli przy drzwiach i zaczęli odliczać. 3...2...1....
Nagle wybuch. Huk wtopił się w odgłosy deszczu, a sceneria zmieniła. Z domu przez ścianę przebiła się ręka, która złapała mniejszą, ciężarną postać i wciągnęła do środka jak jakąś martwą, lekką marionetkę, zaś w stronę mężczyzny poleciały kunaie. Zasadzka, którą zamierzali przeprowadzić, została przejrzana, a oni sami stali się zwierzyną w tej całej historii...
*** Akiko cicho westchnęła.
- To był 7 miesiąc. Zostaliśmy schwytani. Nim zdążyli nas odszukać...
- ...spędziliśmy 3 miesiące w torturach. - dokończył mężczyzna. Wypił łyk wina i dolał sobie i Akiko. - Powiem Ci, Kisuke-san, że takie coś...zmienia człowieka. Moja córka urodziła się w niewoli i została zabita jak pies. Szczali na jej truchło. - powiedział, jednak nie wydawało się, że jakoś strasznie to przeżywa. - Nie chcieliśmy by tak to się skończyło. Okazało się, że...zostaliśmy przynętą dla większego celu...
*** Pokój szpitalny w wiosce. Dużo świateł, dużo personelu i jedno łóżko. Kobieta, która leżała w nim wyglądała jak Akiko, a przynajmniej tak można było założyć. Jej twarz była niemalże cała zabandażowana, a oko które się nie otwierało ze względu na opuchliznę, było jedyną rzeczą po której można było rozpoznać kobietę. Wśród panującego gwaru siedziała cicho jedna osoba - Remnahyou, który trzymał za rękę nieprzytomną kobietę.
- Już, różyczko, już. Dorwałem wszystkich...ale nie dałem rady ocalić córki. Wiem...że znajdę metodę, by ją wskrzesić. Wiem, że znowu będziemy razem. Wszyscy razem...daj mi tylko czas. - mówił szeptem, gdy nagle ktoś w drzwiach, jakiś młodzieniec machnął do niego. Remnahyou wstał i podszedł do niego, by pochwycić list. Otworzył go i przeczytał. Spojrzał na młodzieńca i jego twarz przybrała agresywny wyraz. Zgniótł list w kulę i uderzył z całej siły w ścianę.
- Chcesz mi powiedzieć...że to wszystko było...pierdoloną zabawą lordów? Że to wszystko co przeszliśmy, było po to...żeby nie zmalały wpływy dla naszego klanu? - zapytał wściekły, a młodzieniec wzruszył ramionami.
- Nie wiem, ja tylko doręcz... - w tym samym momencie Remnahyou uderzył w twarz z całej siły chłopaka z takim impetem, że ten wpadł i przebił się przez ścianę. Następnie z jego rękawa wyrzutnia do kunai podała mu narzędzie do ręki. To był krwawy dzień w Gokiburi.
*** Akiko patrzyła w jakiś odegły punkt w kominku. Czyżby opowiadanie tego wszystkiego bolało mocniej niż się wydawało?
- Wybiłem chyba wszystkich doko tamtego dnia. Nawet nie bardzo pamiętam, co się działo...nie mniej, dolewki Kisuke-san? - zapytał Remnahyou.

[Kisuke]

Kisuke był bardzo zachowawczy, na wszystko uważał i obserwował każdy ruch. Bał się, że znowu jest w pułapce, która zaraz bezlitośnie zaciśnie się na jego szyi. Tymczasem Remnahyou jakby się tym nie przejmował. Był maksymalnie rozluźniony, bardziej od nieproszonego gościa interesowała go Akiko, której się nieustannie przyglądał. Trzeba było przyznać, że w takim stroju wyglądała ona znacznie piękniej niż w jej zwyczajowym stroju. Jakby na co dzień chciała ukrywać swoją urodę nieco karykaturalnymi strojami, czy dodatkami, takim jak kapelusz.

Teraz przyszedł czas na wysłuchanie dość długiej opowieści. Rzeczywiście była to dość rozbudowana opowieść, której Kisuke nie spodziewał się usłyszeć. Także treść była bardzo niezwykła. Oszczędzili mi szczegółów tortur i więzienia. Domyślał się jednak do jakich okropności mogło tam dochodzić i nawet nie zauważył kiedy kiwnął twierdząco głową, jakby zgadzał się ze stwierdzeniem, że coś takiego potrafi zmienić człowieka. Traumy potrafiły zostawiać niezwykłe piętno na człowieku. Jako ktoś kto stracił rodziców dobrze wiedział co mogli czuć rodzice, którzy stracili swoje dziecko. Gdy już czuł jakąś delikatną więź z Remnahyou, ten przedstawił mu kolejną historię. Tym razem byli w szpitalu, gdzie dowiedzieli się oni o tym jaka była prawda. Wybuch agresji na niewinnym posłańcu oraz deklaracja, że wyrżnął on jeszcze więcej początkujących ninja była odrażająca. Do tego wszystko to zostało wypowiedziane z takim spokojem, że aż ściskało gardło, że ten socjopata jest w stanie rozmawiać o rzeczach tak tragicznych a potem bez drgnięcia powieką po prosto proponuję dolewkę.

-Też straciłem w swoim życiu kogoś dla mnie ważnego. Moi rodzice zginęli na wojnie broniąc honoru i ziem Aburame. Czy to uprawnia mnie do siania zemsty na klanie za to, że wysłał on swoich ludzi na śmierć? Nie! Jestem dumny z tego, że moja rodzina była gotowa poświęcić się dla dobra całej społeczności. Zbrodnie których się dopuściłeś nie mogą być niczym wytłumaczone. Przytrafiła Ci się rzecz okropna, ale traktujesz ją jako wymówkę do siania coraz więcej zła. Co próbujesz tym osiągnąć? Do czego jest Ci znowu potrzebna Akiko-sama?- Dotknięty przedstawioną mu historią, podzielił się również swoją osobistą tragedią. Również odcisnęła ona piętno na Kisuke, tak jak utrata dziecko na Remnahyou. A jednak teraz stali po zupełnie innych stronach. Jeden stał się aspirującym ninja, drugi - podstępnym bandytą. Jaki miał w tym wszystkim cel? Hiroe właśnie tego chciał się teraz dowiedzieć. Przy okazji chciał uzyskać informacje o tym jaka jest w tym wszystkim rola Akiko. Aburame nie chciał nawet dopuszczać możliwości, że ona z nim współpracuje. Nadal uważał, że po prostu została porwana. Jeśli nie siłą, to z całą pewnością groźbami i podstępem.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
27/45 Kisuke przeszedł bezpośrednio do skomentowania całej historii. Para wysłuchała Cię w spokoju i nie zamierzała przerywać. Gdy skończyłeś wywód, Akiko chciała coś powiedzieć, lecz Remnahyou pokiwał przecząco głową. Wziął wdech.
- Widzisz Kisuke-san, sytuacja jest taka, że...ja staram się wskrzesić to dziecko. Przeprowadzam eksperymenty, na które aby zarobić zajmuje się półświatkiem. Różyczka zaś nigdy nie zgodziła się na takie rozwiązanie, a ona sama, tak jak i ja nigdy dzieci już mieć nie będziemy. To jest nasza jedyna szansa, a co więcej - prawie mi się udało, problem jest jednak taki...
- Że ja nigdy się na to nie godziłam, a Ty robisz to bez mojej zgody. - dokończyła za niego Akiko. Widać było, że napięcie stopniowo wzrasta z każdym wypowiedzianym słowem.
Remnahyou westchnął.
- Cóż...to prawda. To nas podzieliło, tak jak okres w niewoli. Nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, którymi byliśmy. Różyczka myśli, że jak przeleje swoje matczyne uczucia na podopiecznego, to zagłuszy syk instynktów, które gdzieś się w niej kotlą. Ja zaś nie wierzę w takie rzeczy i chcę doprowadzić sprawę do końca. Wskrzesić Erikę i dzięki temu podarować jej życie, na które zasługiwała. - powiedział, wycierając dłonie w ścierkę, którą miał pod ręką.
- Chyba musimy przejść do finału. - powiedziała Akiko, która w tym momencie już się nie ukrywała. Łzy ciekły jej po polikach, a ona sama nie mogła utrzymać dalej emocji w sobie. Pękła jak gliniana waza rzucona o ziemię, a przynajmniej jej ciało.
- Tak. Przejdźmy do finału. Pozwolisz, kochanie. - powiedział Remnahyou, a Akiko jakby po chwili pokiwała głową. - Widzisz, Kisuke-san, po tym całym czasie mamy tylko jedno rozwiązanie. Akiko została wierna idei, ja zaś zostałem wierny mojemu martwemu dziecku. Nasze drogi rozdzieliły się, a nam nie będzie dane nigdy więcej być razem. Przynajmniej nie w tym życiu. Obiecaliśmy sobie jedno. Na samym końcu, przed tym jak się pozabijamy i któreś z nas umrze, chcemy jeszcze raz, ten jedyny ostatni raz, spędzić miło ze sobą czas, jak za dawnych czasów. Może to głupie i nielogiczne, ale...to było nasze pragnienie, które postanowilismy sobie podarowac. Jutro tylko jedno z nas będzie żyło, a drugie umrze. Jedno uwolni drugie, przyjmując cały ciężar na barki. - powiedział Remnahyou.
Zapłakana Akiko spojrzała w Twoją stronę.
- Umówilismy się, że nie będziesz w to zamieszany. Remnahyou obiecał nie robić Ci krzwydy...tak więc...mógłbyś nas opuścić?

[Kisuke]

Wskrzesić? To jest w ogóle możliwe? Kisuke słyszał opowieści o odrodzeniu się Antykreatora. Czy do czegoś podobnego chciałby doprowadzić Remnahyou? Czy osiągnięcie takiej potęgi jak Antykreator nie uczyniłoby z niego równie potężnego zagrożenia? Z całą pewnością żaden człowiek nie powinien posiadać kontroli nad życiem i śmiercią. To zbyt odpowiedzialne i zbyt problematyczne zagadnienie, aby ktokolwiek był w stanie podołać takiemu ciężarowi na swoich barkach. Nie było więc zdziwienia w podejściu Akiko do tej sprawy. Jej odmowa stała się gwoździem do trumny ich dawnego związku. To jednak nie w niej należało dopatrywać się osoby, która to wszystko zniszczyła. To na niej spoczął największy ból utraty dziecka. To ona nosiła je w łonie i ona fizycznie najbardziej odczuła jego brak. Mimo to podniosła się i była w stanie rzucić się w wir nowych zajęć. Swoją matczyną miłość chciała przekazać dalej, aby pozostawić po sobie przynajmniej tyle. Nic dziwnego, że tak łatwo nawiązała się współpraca pomiędzy Kisuke a jego przełożoną. On początkujący ninja, który stracił rodziców. Ona mocno doświadczona przez życie, utraciła szanse aby kiedykolwiek urodzić dziecko. Los postawił ich sobie wzajemnie na swoich drogach. Jeśli jakaś siła wyższa nad tym panowała, to z całą pewnością chciała tym podkreślić, która z dwóch dróg była lepszą drogą.

Teraz należało podjąć bardzo trudną decyzję. Z jednej strony był wysłannikiem Lidera, a za zadanie miał pojmać Remnahyou. Z drugiej jednak strony, przywiązanie do Akiko nie pozwalało mu tak po prostu przerwać tego wszystkiego. Starał się zachować kamienną twarz, gdy jego przełożona po prostu nie wytrzymała i rozpłakała się jak małe dziecko. Nie ma szansy, żeby tak po prostu rozpętać tutaj bitwę. To całkowicie pogrążyłoby stan kobiety i doprowadziło do jej tragedii. Trzeba było wypracować kompromis.

-Zostałem jednak w to wciągnięty. Jako żywy dowód słuszności jednego z waszych rozwiązań to ja stanę do walki z Tobą, Remnahyou. Pozwolę wam dokończyć kolację, ale później staniemy do honorowego pojedynku. Akiko-sensei wycierpiałą się już wystarczająco. Stanięcie naprzeciwko niej byłoby ujmą na honorze i zaprzeczeniem wszystkiego co próbujesz osiągnąć. Jeśli kieruje Tobą miłość do swojego dziecka, stań ze mną do walki- Wysunął wreszcie taką propozycję. Nie ruszył się jednak z tego miejsca ani o krok. To co zaproponował również było bardzo ryzykowne. W każdej chwili Remnahyou mógł stracić nad sobą kontrolę i po prostu zabić Akiko. Nie można było wierzyć w żadne jego słowa. Wyłącznie jej obecność tutaj i jej słowa sprawiały, że Kisuke był skłonny na jakiekolwiek ustępstwa. Przeprowadzą honorową walkę. Jeden na jednego, na równym terenie. Kisuke musiał to wygrać aby sprawiedliwości stało się zadość i Remnahyou odpowiedział za wszystkie swoje zbrodnie.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
29/45 Remnahyou i Akiko dali Ci się wypowiedzieć do końca, lecz od pewnego czasu mierzyli się wzrokiem. Napięcie narastało. Każdy ruch mógł być zapalnikiem do tego, co ta dwójka zamierzała, a Ty siedziałeś centralnie dupskiem na tej beczce z prochem. Nie mniej, kiedy miało dojść już do najgorszego, Remnahyou cicho westchnął, a Akiko otarła twarz z łez.
- No, teraz już wiem dokładnie czemu akurat jego wybrałaś. Nie dość, że ma jaja, to jeszcze dobre poczucie sprawiedliwości. - powiedział do niej, a ta pokiwała głową.
- No i się nie przeraził aż tak na początku. - Akiko nawet zdała się na uśmiech.

I wtedy nastąpił przełomowy moment. Już można było mieć nadzieję, że para kochanków się ze sobą pogodzi, kiedy jednocześnie ruszyli na siebie, niemalże zapominając o Twojej obecności. Akiko z całej siły uderzyła w stół tak, że ten pękł i rzuciła widelcem w twarz Remnahyou. Widać było jedno - ona napewno nie żartowała i ten atak był śmiertelny. Remnahyou jednak wykonał ruch w tym samym momencie. Jakby wiedział dokładnie, co zrobi kobieta i tym samym zrobił zamach lewą ręką i odbił widelec kunaiem, który najwyraźniej trafił do ręki dzięki wyrzutni zamontowanej w nadgarstku. Mając siłę rozpędu, facet obrócił się w okół własnej osi i z całej siły kopnął w rozwalający się stół tak, że Akiko dostała nim w brzuch i wyleciała wraz z nim przez drzwi frontowe, roztrzaskując je w pył. Byłeś w stanie zauważyć jeszcze jeden szczegół - jak ona leciała, Remnahyou rzucił w jej kierunku kunai z notką wybuchową, którego huk wybuchu słyszałeś niemalże odrazu. Remnahyou spojrzał w Twoją stronę.
- Zobaczmy więc ile potrafisz.

To powiedziawszy, Remnahyou rzucił się w Twoim kierunku, chcąc uderzyć Cię kolanem w brzuch i następnie łokciem.

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Kisuke myślał, że spokojnie przebiegnie teraz wszystko. Jego propozycja zakładała honorowy pojedynek, dobrze, że poczekał na odpowiedź, zamiast odwrócić się i wyjść aby pozwolić im dokończyć posiłek. Atmosfera niby się rozluźniła, Akiko była w stanie nawet się uśmiechnąć. Chyba była dumna ze swojego ucznia. To jednak nie znaczyło w tym momencie zupełnie nic, bo nagle cała sytuacja wywróciła się do góry nogami. To był sekundy i spokojna kolacja przerodziła się w prawdziwe piekło.

Zaczęło się. Owady momentalnie opuściły ciało Kisuke, wylatując z jego nogawek, rękawów i kołnierza. Większość poleciała prosto na Remnahyou mając za zadanie go zatrzymać, na wszelki wypadek Hiroe wykonał również blok starając się zasłonić brzuch, a później kolejne nadchodzące ciosy. Główną blokadą była jednak tarcz stworzona z owadów, które miały zatrzymać napastnika. Część owadów, która wyleciała przy nogach utworzył chmurkę i natychmiastowo zabrały Kisuke z tego budynku. Mała ilość przestrzeni to nie było jego najlepsze miejsce do prowadzenia walki. A do tego musiał jeszcze pamiętać o Akiko. Gdy tylko zbliżył się w jej pobliże liczył, że Shōkaichū wyczują jej chakrę. Mała grupka Kikaichu poleciała również do niej aby przejąć kunai z wybuchową notką i zabrać go daleko od niej. Zapewnienie bezpieczeństwa i lepszego pola walki to był priorytet na początek. Równie ważne było utrzymanie defensywy, dopiero za chwilę przyjdzie czas na atak. Oba klony czekają przy drzwiach, może więc pułapka się opłaci, bo natychmiastowo rzucą się one do walki z Remnahyou.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
31/45 Kisuke wykonał ruch. Kiedy obserwowałeś akcję Remnahyou, miałeś chwilę do tego, co miało nadejść. Wypuściłeś chmary robali, które miały być jednocześnie atakiem frontalnym i blokiem przed kolanem. Remnahyou wydawał się znać wszystkie sztuczki, które zamierzasz zrobić, ponieważ wydawało się, że nie włożył w atak kolanem tyle siły, ile początkowo zamierzał. Twoje robaki zderzyły się z rozpędzonym shinobim, który wykorzystał to, że nie miałeś aż tyle czasu, by wypuścić wszystkich zakładanych owadów. Trafił idealnie w punkt, w którym ich skupienie było najmniejsze, a te rozbiły się w powietrze robiąc rozproszoną chmarę robali po całym pomieszczeniu. W tym czasie Twoje robaki na nogach utworzyły chmurę i zaczęły zabierać Cię w kierunku drzwi. Widząc, że próbujesz uciec momentalnie zmienił taktykę, doskakując w kierunek drzwi i łapiąc Cię za kołnierz, po czym wciągając do środka i odrzucając w stronę kominka. Przefrunąłeś przez całe pomieszczenie, jednak dzięki Twojej czujności i percepcji byłeś w stanie zareagować niemalże odruchowo. Wylądowałeś pod schodami, wpadając na poręcz i rozwalając ją nogą, ale bez żadnych obrażeń. Remnahyou spojrzał na Ciebie i przeciągnął głową, strzelając koścmi i pokazując, że zaczyna traktować pojedynek poważnie.
- Nie słuchałeś młody. Takie sztuczki na mnie nie podziałają. - powiedział do Ciebie po czym zaczął podwijać rękawy swojego fraku. W tym samym z jego fraku zaczęły wylatywać zza pleców Remnahyou jego robaki. Było ich trochę mniej, niż Twoich, jednak skala była porównywalna. Spojrzał na Ciebie i wskazał ręką na swoje chmary robaków.
- Widzisz? To do niczego nie prowadzi. Walcz, myśl i przetrwaj.
To rzekłwszy, wystawił ręce zza plecy i nagle w dłoniach pojawiły mu się shurikeny, którymi rzucił w Twoją stronę, a robaki które wypuścił wydawały się go oplatać. Czułeś, że jego robaki zaczęły zwalczać Twoje, dlatego efekt wysysania chakry mógł być nie do końca skuteczny...czyżby facet był kontrą na Twoje umiejętności, a poza tym wiedział dokładnie co zamierzasz zrobić?

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Standardowa taktyka, którą posługiwał się Kisuke nieco zawiodła. Przeciwnik był do tego idealnie przygotowany. Jak zwykle Remnahyou był dwa kroki przed wszystkimi i nie należało się dziwić, że posiada on pełnie informacji o swoim celu. Jeśli walka miała być przynajmniej wyrównana trzeba było natychmiastowo się dopasować i walczyć w sposób nieprzewidywalny. Teraz jednak Hiroe dał się złapać i rzutem przeleciał w stronę zupełnie przeciwną niż planował. Zamortyzował swoje uderzenie nieco robaczkami, dlatego udało mu się uniknąć obrażeń, ale już wiedział, że ma przyjemność z trudniejszym przeciwnikiem.

-Sztuczki? To Ty nie potrafisz stanąć do równej walki. Całe twoje życie to wyłącznie podstęp- Odwdzięczył się podobnym tekstem, komentując przechwałki o przygotowaniach co do stylu walki Kisuke. Rzeczywiście owady Remnahyou zachowywały się tak, jakby zostały dokładnie wyhodowane pod kontrowanie innych Kikaichu. Warstwa jego owadów skutecznie blokowała wchłanianie chakry przez owady innych Aburame. Zmyślne, jeśli ktoś planował walczyć przeciwko Aburame.

Walka jednak trwała dalej i trzeba było odpowiednio reagować. Kisuke cofnął blisko siebie swoje owady, pozostawiając jakąś część przy przeciwniku, może nie są tak skuteczne jak w innych przypadkach, ale przynajmniej poprzeszkadzają nieco. W tym samym czasie dobył również shurikeny, którymi rzucił prosto w gwiazdki przeciwnika, chcąc je zbić z toru lotu. Unosząc się na chmurce z owadów Kisuke modyfikował ciągle swoją pozycję, nie chciał być ciągle w jednym miejscu, zaś reszt owadów przygotowana była do tego aby stać się nagle tarczą zatrzymującą nadchodzące ataki. Przyszedł jednak też moment, kiedy trzeba przejść do ofensywy. Szybkie dobycie trójkunaia z torby i rzucenie miało zaskoczyć przeciwnika, gdy broń będzie blisko niego, naładowana chakra Raitonu zostaje uwolniona wystrzeliwując wiązki błyskawic prosto w bandytę. Chwilę po tym do pomieszczenia wbiegają klony i atakują kopnięciem prosto w jego plecy, na różnych wysokościach. Jeden z klonów przejmuje trójkunaia i staraj się zająć oponenta walką na bliski dystans.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
33/45 Domyśliłeś się sposobu walki Remnahyou, który był wymyślony chyba tylko po to by Cię skontrować. Tak naprawdę nie pozostawałeś bierny i w ciągłym ruchu miałeś pomysł, jak go zajść. Doszedłeś do momentu, w którym musiałeś pokonać swoje własne ograniczenia, by wyjść z tego pojedynku cało. Już nawet nie miałeś zbytnio czasu zajmować się Akiko, gdyż walka o życie była w tym miejscu.

Shurikeny poleciały w Twoją stronę, zaś Ty zblokowałeś je swoimi. Cztery narzędzia zderzyły się ze sobą w połowie drogi i odbiły się, wbijając się w ściany. Walka była wyrównana, lecz Ty planowałeś przejść do ofensywy...

Kisuke sięgnął po broń do kabury, Remnahyou poszedł w jego kroki.. Mimo, iż przeciwnik był silniejszy, ty byłeś szybszy. Kto był przebieglejszy? Rzuciłeś w niego trójkunaiem, którego on nie zdążył zablokować. Chciał rzucić w niego shurikenem, lecz ten był zbyt wolny i poleciał w bok. Ty zaś odrazu aktywowałeś chakrę i uwolniłeś wyładowania elektrycznę, którymi chciałeś pochwycić mężczyznę. Ten zaś odskoczył niemalże odruchowo, jak zorientował się, co zamierzasz. Remnahyou wyskoczył przed budynek, gdzie czekały już Twoje klony. Zaatakowały z dwóch stron, na co Remnahyou był nieprzygotowany. Jeden trafił go z pięści w twarz, drugi chciał kopnąć, lecz ten zdążył je wyprzedzić. Efekt zaskoczenia minął. Bandyta wyprowadził atak trafiając jednego z Twoich klonów i niszcząc go odrazu, a drugiego złapał za ramię i przerzucić przez plecy w stronę budynku tak, że ten wpadł na okno i wpadł do środka niszcząc wszystko dookoła.
- Ty draniuuu!!!!!!!!.... - wydarł się wściekły mężczyzna krwawiąc z ust.
- KATON! Goukakyuu no jutsu! - usłyszałeś daleki głos Akiko i zobaczyłes przez drzwi jak wielka kula okna wpadła z impetem w Remnahyou.

Nie widziałeś co się działo dalej, słyszałeś szczęki i brzdęki metalowych narzędzi ninja, które odbijały się ze sobą po kilka razy, by wkońcu jak opadł cały kurz zauważyć wymianę ciosów między dawnymi kochankami. Akiko była zdecydowanie dużo szybsza niż Remnahyou i atakowała raz po raz, lecz ten zbijał jej ataki silnymi blokami. Wymiana trwała dłuższą chwilę i przez drzwi widziałeś, jak raz się cofają w stronę Akiko, raz w stronę Remnahyou. Akiko w pewnej chwili zdobywała przewagę, gdy zrobiła pełny szpagat i chciała podciąć mężczyznę. Remnahyou jakby się tego spodziewał i wyskoczył do góry, jednak to był właśnie plan kobiety. Ta zrobiła obrót na ziemi i wyciągnęła nogę przez plecy, podpierając się z przodu rękami. Z jej szpilki wyleciał ukryty kunai w stronę Remnahyou, a ten musiał go zablokować. Na opuszczenie rąk również czekała - cała akcja była niezłą kombinacją, bo wyskoczyła w jego kierunku i złapała go za nogi, po czym z całej siły rzuciła w stronę ziemi, również wyskakując. Gdy była w powietrzu złożyła pieczęci i widziałeś tylko jak kolejna kula ognia huknęła w ziemię.

Nastąpił wybuch przed domem, który ponownie zakrył Ci widok. Ponownie słyszałeś odgłosy walki i nim kurz opadł, do pokoju z impetem wleciała Akiko, która przeleciała obok Ciebie i wbiła się w kominek, który rozbijając naruszył konstrukcję całego domu. Wszystkim zatrzęsło, a Ty słyszałeś głos swojego przeciwnika.
- TO WSZYSTKO CO MACIE?

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Kontrola pola walki była kluczowa, jeśli chciało się myśleć o zwycięstwie. Remnahyou bardzo dobrze się przygotował do tego starcia i jego wiedza o możliwościach wysłannika klanu Aburame dawała mu sporą przewagę. Mimo wszystko walczyli jak równy z równym. Każdy moment zawachania mógł kosztować życie. A porażka w takim miejscu z całą pewnością rozzuchwali Remnahyou w jego działaniach i doprowadzi do jeszcze większych tragedii. Nie można było do tego dopuścić.

Gwiazdki zderzyły się w locie, nawzajem neutralizując swoje zagrożenie. To jednak nie był koniec wykonywania taktycznych założeń. Chwile później poleciał kunai z zamiarem porażenia. To wszystko działo się błyskawicznie. Najpierw unik, później atak klonów. Ten okazał się skuteczny, ale bandyta nie pozostawał dłużny. Jednego klona pozbył się niemalże natychmiastowo, drugiego rzucił daleko od siebie. Pojawiła się jednak kolejna osoba w tej walce, Akiko wróciła do łask, posyłając w rannego bandytę kulą ognia. Ich starcie było bardzo intensywne i dało się zauważyć, że doskonale znają oni swoje ruchy, błyskawicznie kontrując każdy z ataków kolejnym. Nie zakończyło to co prawda walki, bo Akiko chwilę później wleciałą z impetem do domu. Zrobiła wystarczająco dużo. Gestem Kisuke pokazał jej żeby zluzowała, potrzebowała odpoczynku, a już wystarczająco zrobiło. To nie jest jej walka, nie ona powinna to zakończyć.

Tym kimś musiał być jej podwładny. Dobył on kunaia, którego rzucił w okolice głowy Remnahyou. Ten z całą pewnością wykona prosty unik, żeby tym nie oberwać. Dokładnie w takim momencie Kisuke składa pieczęć Węża aby notka eksplodowała, oślepiając bandytę. Na ten czas młody Aburame utworzył sobie zasłonę na oczy z owadów, dodatkowo zamykając oczy. Był świadomy tego błysku światła, więc mógł spokojnie się przed nim uchronić. Tego komfortu nie miał Remnahyou, który mógł spodziewać się kolejnego porażenia elektrycznego. Oślepienie było jednak solidną bronią, którą trzeba było szybko wykorzystać. Szybkie sięgnięcie po kolejne dwa kunaie, skrzyżował je przed sobą i posłał wytworzoną kulę błyskawic prosto w oponenta. Natychmiast po tym rzucił on nimi, celując w okolice brzucha i udo. Potem sięgnięcie do dobry po 5 shurikenów, którymi chciał zasypać Remnahyou. W tym samym czasie jeden z klonów, który był w budynku, również powinien móc wrócić do walki, dlatego doskakuje on do oślepionego i wymierza kolejne kopnięcia. Nie musi on się osłaniać przed oślepieniem, bo kontrolował go Kisuke, dlatego miał najlepszą pozycję do zadania ogłuszającego uderzenia, celując w głowę. Dołącza do niego także oryginał, który dobył kolejnego trójkunaia i zwykłego kunaia.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
35/45 Widok lecącej Akiko uruchomił w Tobie nie tylko wewnętrzną bestię, ale też musiałeś się wznieść na wyżyny swoich możliwości, by wygrać z Twoim przeciwnikiem. Dym i obłok opadł, a Remnahyou stał przed domem. Mogło Ci się wydawać, że mężczyzna łapie głębsze oddechy, ale to też mogła być jego kolejna jakaś sztuczka. Postanowiłeś wykonać ruch.
- Hę!? Długo jeszcze, młody?! Dawaj co masz! - krzyknął.

Rzuciłeś kunaiem i jednocześnie ruszyłeś. Remnahyou wydawał się nie być gotowy na sztuczkę z bombą oślepiającą. Musiał zasłonić twarz, odsłaniając się niemalże całkowicie. Wtedy Ty korzystając z tej podstępnej akcji, użyłeś techniki elementarnej by potraktować swojego wroga wyładowaniem elektrycznym. Technika podziałała na mężczyznę, gdyż wyprostował się jak struna, gdy Ty zbliżałeś się z każdym krokiem. Czas z każdym krokiem zwalniał. Remnahyou sięgał po kunai stojąc w miejscu. Kisuke postawił ostatni krok, który zmniejszył dystans. Kisuke wyskoczył i był w locie, mierząc kunaiem w Remnahyou. Twój lot wydawał się trwać wieki. Czas stanął w miejscu, a Twoja twarz była naprzeciwko Twojego największego wroga. Nie mogłeś się już wycofać. Nie mogłeś zrobić nic. Leciałeś, a Remnahyou pozostawał w miejscu. Wtedy kątem oka zauważyłeś, w ostatniej chwili, jak kąciki jego ust, delikatnie się poruszyły, a on sam wydawał się uśmiechnąć. Remnahyou wypuścił z rąk kunai, który opadając, zaczął się obracać, nim jeszcze bezwładnie uderzy na ziemię...

Krew trysknęła, a Kisuke z całym impetem wskoczył w stojącego Remnahyou wbijając mu kunai w serce. Siła była tak wielka, że polecieliście dobre cztery metry nim bandyta padł na plecy, a Ty na niego, z wbitym w jego serce kunaiem. Remnahyou patrzył na Ciebie uśmiechnięty. Miałeś wrażenie jakby...jakby ulżyło. Jakby spadł z Ciebie wielki ciężar, którym przygniotłeś mężczyznę do ziemii. Było już po wszystkim.

Remnahyou patrzył na Ciebie, a krew z jego ust zaczęła wypływać delikatnym strumieniem. Jego wzrok zaczynał słabnąć, gdy ten zaczął podnosić rękę. Złapał Cię ostatkiem sił za bark i ścisnął, prezentując ostatnie tchnienie woli.
- P...pilnuj je....j....to wszystko...ona...była...tym...co...nad...awało...mo..jemu...życ...ia...sensu...pow..ier..zam...Ci...moją...ost...atnią....wolę... - wymówił z wielkim trudem.

Usłyszałeś za sobą ruch i powoli do Ciebie doczłapała krwawiąca z barku Akiko. Stanęła nad Tobą bez słowa, spoglądając na leżącego Remnahyou. Mężczyzna puścil Twój bark i wyciągnął dłoń w jej stronę. Akiko chciała ją złapać, lecz w ostatniej chwili ciało Remanhyou zwiotczało, a ręka uderzyła z niemym hukiem o ziemię. Nastała cisza.