Las na granicy Kaigan i Midori

[Jun'ichi]

Misja wojenna - C


Krwawy las
41 / X

Gundan, Shins Czas odgrywał w tej misji niezwykle ważną rolę i z każdą kolejną akcją stawało się to coraz bardziej widoczne. Teraz do odgłosów palących się notek, dołączyło wysuwanie się niemałej, skalnej ściany która miała oddzielić Shinsa od nadciągającego zagrożenia. Z powodu bardzo gęstego dymu, Shinsowi ciężko było określić czy tym ruchem zdołał zasłonić kogokolwiek poza sobą, mógł polegać jedynie na słuchu, a ten odbierał teraz głównie narastające syczenie dobiegające już zza skalnej ściany.W tym samym czasie Gundan szybko analizując swoją pozycję, zaczął wycofywać się do momentu, kiedy na plecach poczuł twardy pień drzewa. Wokół nadal unosiło się mnóstwo gęstego dymu.
Wybuch notek!
Potężny huk rozbrzmiał w całym lesie, zaś najbardziej odczuł to Shins i Gundan, którzy znajdowali się w odległości raptem kilku metrów od epicentrum. Każdy z biorących w misji udział mógł odróżnić ten wybuch od eksplozji jednej czy dwóch notek - przeciwnicy użyli kilkunastu takich notek, najwyraźniej licząc na to, że dzięki temu pozbędą się was w jak największej liczbie. Efekt jaki uzyskali wojownicy Nara był jednak znacznie inny od zamierzonego i z pewnością nie zadowoliłby ich, gdyby widzieli do czego doszło.
Potężna ściana, którą wcześniej zaczął tworzyć Shins, teraz zdobiła wysoka i szeroka na ponad 2m dziura, która przez krótką tylko chwilę zdawała się drżeć, kruszyć, aż wreszcie zaczęła zapadać się po dwóch stronach równomiernie, zrzucając coraz to większe odłamki skalne w miejsce, gdzie chwilę wcześniej doszło do pierwszego kontaktu mafii i sił Nara. Głazy wielkości od kilkunastu centymetrów do nawet metra średnicy, spadały na ziemię wbijając się w nią z głuchym łoskotem. Żaden ze znajdujących się obok członków mafii nie mógł nawet dostrzec gdzie upadają skały, polegać mogli jedynie na słuchu, a ten wyraźnie wskazywał na to, że igrają teraz z losem. Gundan słyszał jak ziemia raptem 2m przed nim zostaje zaorana kilkoma, sporymi głazami, jednak żaden nie dotarł do niego samego. Kilka malutkich okruszków skalnych zdołało potoczyć się obok niego, jednak nie było tu mowy o zagrożeniu życia. Inaczej sytuacja wyglądała u Shinsa, który zdążył już połknąć pigułkę żywnościową i poczuć jej zbawienny wpływ w swoim ciele. Gdy jednak napawał się przypływem energii, jeden ze skalnych odłamków trafił w jego osłonę, która z racji swoich niewielkich rozmiarów okazała się być zbyt słaba i uległa naporowi. Ściana przechyliła się i opadła na Shinsa, który tylko dzięki temu że wciąż pokryty był skalną powłoką, wyszedł z tego bez szwanku. Skały przez dłuższą chwilę nie pozwalały mu się ruszyć, jednak zwiększona siła sprawiła, że ostatecznie wygrzebał się spod sterty kamieni i ujrzał to co działo się wokół. Dym z bombek dymnych lekko się przerzedził, a kurz z zawalonej ściany również zaczął ustępować.
Shins widział teraz przed sobą własną ścianę, która była przedzielona na pół dokładnie przed nim. Wybuch notek sprawił, że zawaliła się cała jego wysokość (prawie 50m ściany), zaś wszystkie głazy spadły niemal prosto w jego kierunku i na boki. Kiedy spojrzał w prawo, widział Gundana stojącego pod drzewem, już bez wężowych łusek na ciele. Zerknięcie w lewo pozwoliło mu dostrzec schwytanego wcześniej Narę, którego głowa lekko krwawiła od oberwania głazem, zaś jedna z nóg była całkowicie zmiażdżona pod ogromnym głazem leżącym obok niego.
Gundan oraz gliniany klon usłyszeli wyraźne polecenie Shinsa, aby mieli baczenie na okolicę, jednak wyglądało na to, że nie było tu już nikogo i niczego co mogłoby stanowić zagrożenie. Przeciwnicy najwyraźniej wykonali odwrót, jednak nie było pewne czy nie zdecydują się wrócić. Związany glinianym wężem przeciwnik był nieprzytomny i mocno krwawił co z pewnością może doprowadzić do jego śmierci w najbliższym czasie. Chwilowo porozumienie się z nim było jednak niemożliwe.

Shins: - 7m od ściany, dopiero wygrzebałeś się spod odłamków skalnych, które tworzą dość sporą stertę ciągnącą się od wielkiej ściany, aż do Ciebie oraz po 2m w każdy bok. Wokół widać mnóstwo mniejszych kawałków rozrzuconych przez eksplozję. Pigułka zjedzona, dodaj sobie chakrę.

Gundan: stoisz pod drzewem, do Shinsa masz ~10m, wokół widzisz mnóstwo mniejszych kawałków skalnych oraz wiele ogromnych skał, które zabiłyby każdego gdyby tylko trafiły bezpośrednio.

Dym z bombek wybuchowych opadł na tyle, że dokładnie widzicie całe pobojowisko.

Ame, Yoshimitsu Kopuła wiatru stworzona przez Yoshimitsu, odbiła nadlatujący kunai ku górze przez co ten eksplodował mniej więcej 5m nad ziemią. Dym z poprzednich eksplozji został rozwiany na tyle, byście mogli już dostrzec przeciwnika, który widząc niepowodzenie swojego ataku, postanowił rzucić się do bezpośredniej walki. Jego ręce ułożone były blisko ciała (łokcie przy żebrach, otwarte dłonie skierowane do przodu) jak gdyby chciał wykonać pchnięcie na znajdującym się bliżej Yoshimitsu. Jego usta delikatnie się wykrzywiły, jak gdyby był zawiedziony małym niepowodzeniem, a może to co działo się w oddali napawało go niepokojem - tego zapewne nie dowie się nikt poza nim samym. Rywal był szybki, a dzieląca go od białowłosego odległość niewielka, dlatego należało reagować szybko i zdecydowanie, pamiętając przy tym, że jego umiejętności pozostawały nadal nieodkryte.

Ame: odległość od Yoshimitsu - ~10m, odległość od przeciwnika ~15m i zmniejsza się.
Yoshimitsu: odległość od rywala ~5m i zmniejsza się. Jako doświadczony w walce bezpośredniej, oceniając postawę rywala jesteś w stanie domyślić się, że zamierza on zaatakować Cię w walce bezpośredniej, a przynajmniej na to wskazują jego ruchy i postawa.

[Shins]

Ożywcze działanie Bojowej Pigułki Żywnościowej poprawiło stan, w jakim znajdował się chłopak dając mu kopa energetycznego i umożliwiając dalsze, bezproblemowe funkcjonowanie. W samą porę, gdyż właśnie kończyła się mu już chakra i dalej już by nie dal rady walczyć bez jej zażycia, bo w zwarciu bez osłony, jaką dawała mu Doton:domu nie stanowił żadnego zagrożenia dla przeciwnika. Ani zagrożenia, ani nawet żadnego problemu.

Siła wybuchu, jaki zesłali na mafiozów członkowie klanu Nara, zaimponował chłopakowi. On, zanim będzie w stanie tworzyć takie wybuchy będzie musiał włożyć w rozwój swej sztuki jeszcze wiele pracy. A tu taka niespodziewajka - wybuch tak silny, że rozerwał na wylot potężną zaporę, a fala uderzeniowa wzbudzona przez niego przewróciła na prędce utworzoną dodatkową ścianę. Kawały kamieni, które przed chwilą budowały kamienny mur latały w powietrzu miażdżąc wszystko dookoła (całe szczęście, że nie Shinsa!) w tym poważnie raniąc jeńca.

Gdy tylko chłopak wygramolił się spod ściany i sytuacja się uspokoiła przestał podtrzymywać Doton:Domu i obejrzał skalę zniszczeń - "Szacun! Mają rozmach, skurwysyny!" - powiedział w stronę Gundana, po czym podszedł do obezwładnionego przeciwnika, który okazał się nieprzytomny, a ponadto szybko tracił krew - w taki stanie nie będzie stanowił dla nich żadnego zysku, a jedynie balast, który musieliby taszczyć, więc szybko poderżnie mu gardło.

"Choć Gundan. Ame i Yoshi zatrzymali się w połowie drogi do nas, najpewniej sami mają jakieś kłopoty. Zobaczymy, czy uda nam się im pomóc" - a po tych słowach ruszył w stronę pozostałych towarzyszy. A razem z nim Wielki wąż i jego klon.

  Ukryty tekst

---

Aktualny wygląd:

https://www.youtube.com/watch?v=5DXlOSFpRpM

---

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Ame]

Tak jak założył wcześniej, Yoshimitsu zdecydował się na odbicie kunai z notką tak, żeby nie dać przeciwnikowi możliwości wprowadzenia jakiegokolwiek fortelu. Dziwił się tylko, że białowłosy nie wybił broni w kierunku, z którego nadleciała. Wtedy mogliby liczyć na bardziej spektakularne efekty niż tylko fajerwerki dla ubogiej i niewielkiej publiczności. Dym z wcześniejszej zabawy zdążył się rozwiać, zaś przeciwnik nie wydawał się tym przejmować. Jego działanie wskazywało na to, że chce zaatakować bezpośrednio. Niestety sam Ame oddalił się od strefy wybuchu i był bliżej Josziego niż atakującego. Techniki i wybuchy nie wchodziły w grę ze względu na lekką nieprzewidywalność zdarzeń. Definitywnie Hozuki nie będzie w stanie dobiec do nich zanim zrobi to przeciwnik. Aż się przypominają te wszystkie znaki na ogrodzeniach w stylu "dobiegam do furtki w trzy sekundy".

Ame po prostu rzuci w przeciwnika 2 kunai z kabury na prawej udzie, bo co mu lepszego pozostało. Będzie celował w klatkę piersiową i nogę.

[Yoshimitsu]

Walka rozgorzała na dobre i nie było możliwe szybko ją zakończyć co średnio podobało się Pazurowi, w końcu jego drużyna znalazła się w miejscu, które wcześniej przygotowali sobie członkowie klanu Nara. Podmuch wiatru rozgonił cały dym i odbił tą biedną próbę ataku, która na dobrą sprawę nie wiadomo co miała wskórać. Yoshimitsu musiał szybko zrobić cokolwiek innego niż odbijanie wiatrem rzucanych w niego broni. Po udanym użyciu fuutonu, chłopak zauważył zmierzającego ku niemu przeciwnika, który najwidoczniej chciał zaatakować go bezpośrednio. Kaguya mógł się tylko zaśmiać w duszy bo chyba nikt oprócz niego samego nie wiedział, jaki błąd popełnił jego rywal.
Yoshimitsu nie będzie już oczekiwał i ukrywał swoich umiejętności. Yoshimitsu miał zamiar ruszyć do ataku i to z całą swoją mocą. Każdy kto przeżył spotkanie z członkiem kościanego klanu mógłby udzielić tylko jednej rady. "Unikaj walki bezpośredniej" chociaż temu głupcowi pewnie nikt takiej rady nie udzielił, a sam białowłosy nie miał zamiaru dać na siebie czekać. Wysłał chakrę do swoich kości i ruszył na przeciwnika. SZEŚĆDZIESIĄT kości wystrzeliło z ciała Pazura. Styl walki Yoshiego był bardzo typowy dla członków klanu Kaguya. Szaleństwo i ryzykowanie własnym życiem było tym czym chwalili się kościani klanowicze. Chłopak miał zamiar wbiec na cios swojego wroga, a jeśli będzie okazja to przytulić go do siebie nabijając na ostrza, które wystawały teraz z jego ciała.

Nazwa

Karamatsu no Mai

Ranga

B

Pieczęci

Brak

Zasięg

Długość kości - 60 centymetrów maksimum

Koszt E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (za maksimum zdolności)

Dodatkowe

+30 szybkość

Opis Trzeci z tańców klanu Kaguya, podobny do Yanagi no Mai. Tu też chodzi o wysunięcie z ciała kości, ale tym razem ich ilość jest znacznie większa, bo zwiększona do maksymalnie sześćdziesięciu ostrych kości. Użytkownik techniki może dowolnie wysuwac i wsuwać ostrza, z tego więc względu może nawet przebić przeciwnika, który znajdzie się w zasięgu. Sama ilość kościstych ostrzy czyni z użytkownika Karamatsu no Mai osobę prawie nietykalną w walce w zwarciu, a i niektóre bronie miotane jak i techniki mogą zostać zatrzymane przez kolce.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Gundan]

Znów o włos rozminąłem się z kostuchą, normalnie bym założył że los się do mnie uśmiechnął. Ale w głębi siebie czułem, że ten uśmiech jest tylko podpuchął żeby uśpić moją czujność.
Po raz pierwszy spotkałem się z tak niebezpieczną sytuacją więc chyba nikogo nie powinien dziwić fakt, że stałem oparty o pień drzewa jak spetryfikowany. W mojej głowie gdy skały zaczęły się walić zapanowała pustka. Po prostu stałem bez żadnych nadziei wpatrując się w eter przede mną. Jedyne co mi się pojawiło w głowie gdy kurz zaczął opadać to myśl o tym, że nie powinno mnie tu być.
Jeszcze do niedawna zakładałem, że jestem całkiem silny ale ta myśl całkowicie została wymazana. Brakowało mi mocy i doświadczenia. Właściwie to jedne do czego się dotychczas przydałem to było ściągnięcie na siebie jednego z dwóch przeciwników.

Gdy usłyszałem to co powiedział mój towarzysz głowa mimowolnie obróciłem w jego stronę.
Co?! Jak można rzucić coś takiego zaraz po tym jak ledwo uszło się z życiem!? - wykrzyczałem w myślach wbijając pusty wzrok w Shins'a. Nie mogłem pojąć jakim cudem ten facet stał tam bez jakiegokolwiek przejęcia, ba! Bez mrugnięcia okiem stwierdził, że mamy iść do pozostałej dwójki aby im pomóc.
W innej sytuacji pewnie bym zaczął uciekać co sił ale jednak byłem na terenie wroga i oddalanie się od reszty tej szalonej kompanii mogło by skończyć się bardzo nieprzyjemnie. Dlatego tylko mruknąłem coś niezrozumiale pod nosem co miało oznaczać mniej więcej "okej" i ruszyłem za czarnowłosym. Jednak nie tracąc czujności, starałem się baczniej przyglądać otoczeniu i tym razem miałem zamiar spalić wszystko co wyda mi się choć delikatnie podejrzane.

[Jun'ichi]

Misja wojenna - C


Krwawy las
46 / X

Gundan, Shins Nie każdy z obecnych na tej misji był gotów na to do czego doszło, a co było jedynie początkiem całej przygody zwanej życiem shinobi. Ogrom zniszczeń, huk oraz mnogość wszelkich innych bodźców dochodzących z wielu stron mogła wprawić w osłupienie, zwłaszcza kogoś kto nie miał za sobą zbyt wielu, poważnych misji. Tym co jednak zdawało się przerażać najbardziej, była bliskość śmierci, która niemal zaglądała co chwilę w oczy tym, którym brakowało wciąż odrobiny odwagi.
Skóra Shinsa zmieniła kolor z brązowej na naturalną, zaś sam Douhito skomentował krótko i dosadnie całe zajście po czym ruszył w stronę rannego Nary. W tym czasie Gundan wciąż dochodził do siebie i mógł jedynie obserwować jak jego towarzysz wyciąga z zimnych dłoni przeciwnika dwa kastety, a następnie podrzyna młodemu wciąż człowiekowi gardło co zaowocowało istną fontanną krwi, która obryzgała całego Shinsa. Bardzo możliwe, że odrobina wyszkolenia medycznego pozwoliłaby wykonać ten krótki "zabieg" w sposób mniej brudzący, jednak na takie rozmyślania było już zbyt późno. Kiedy przeciwnik był już z całą pewnością martwy, Shins ponownie zarządził co będą robić dalej i tak oto razem z klonem i lekko uszkodzonym wężem* ruszyli w stronę gdzie walczyć miała pozostała dwójka.

* wąż dostał kilkoma kamyczkami podczas wybuchu, ale jest w stanie się poruszać i nie utracił swoich właściwości wybuchowych.

Ame, Yoshimitsu Pozostała dwójka zmagała się z dziwnym i lekko nieobliczalnym przeciwnikiem, który najwyraźniej zbyt pewny swoich umiejętności postanowił wdać się w walkę bezpośrednią przeciwko członkom dwóch bodajże najgroźniejszych w tej kwestii klanów. Gdyby tajemniczy sojusznik rodu Nara wiedział, że Yoshimitsu jest twardy niczym stal, zaś Ame rozpływa się niczym woda, może już dawno wziąłby nogi za pas.
Yoshimitsu przygotował się na nadejście rywala, wysuwając ze swojego ciała całe mrowie ostrych i twardych jak stal kości, które sprawiały że było właściwie niemożliwym dostać się do niego bez nadziania się na chociaż kilka z tych białych kolców. Patrząc na rywala, Kaguya nie dostrzegł jednak nawet cienia zwątpienia w spojrzeniu nadciągającego rywala. Zamiast tego, jego usta wykrzywiły się w bardzo delikatnym uśmiechu, zaś ręce zaczęły mknąć do przodu, jak gdyby faktycznie chciał wykonać nimi cios w okolice klatki piersiowej rywala.
W tym samym czasie, Ame sięgnął do kabury i cisnął w stronę walczących dwa kunaie, z których jeden trafił w rywala, jednak wbił się w prawy bark z którego wystawał w nieco zabawny sposób. W momencie wbicia się w ciało, rywal był już jednak dosłownie o centymetry od Yoshimitsu, dlatego nawet ten nagły przypływ lekkiego bólu nie zdołał przerwać tego co miało się właśnie stać.

W momencie gdy białe niczym śnieg kości Yoshimitsu miały już wbić się w nieosłonięte dłonie przeciwnika, młody Kaguya dostrzegł jak nagle pojawia się na nich rozbłyska światła. Nie było mowy o tym by jakkolwiek na to zareagować, nie z takiej odległości. Dwa, silne wybuchy porównywalne do eksplozji wybuchowych notek, spowiły całą sylwetkę Yoshimitsu, na co towarzyszący mu Hoozuki patrzył z boku stojąc ciągle w miejscu. W następnej sekundzie, może nawet szybciej, Ame widział jak Kaguya odlatuje na kilka metrów w tył niczym wystrzelony pocisk, zaś kości wystające z jego ciała dosłownie rozsypały się wszędzie wokół niczym gliniane naczynia trafione czymś twardym. Dym który pojawił się w miejscu "starcia" dwóch wojowników dość szybko opadł, a pozostały na polu walki Ame dostrzegł rywala, który patrzył już w jego stronę i lewą ręką wyciągał sterczący w barku kunai.

Ame: odległość do rywala - 12m (było 10 do Yoshimitsu ale ten biegł na rywala więc dodałem odrobinę).
Yoshimitsu: utrata przytomności, od wybuchu dzieliło Cię 60-70 cm więc według tematu notek znajdowałeś się w strefie czerwonej. Uznaję jednak, że bardzo duża ilość kości zdołała zaabsorbować część siły więc póki co jesteś wykluczony z dwóch najbliższych kolejek. Przód Twojego ciała jest dość mocno poparzony, poza miejscami z których wystawały kości, tam rany zagoją się same, poparzenia niestety nie.

W chwili gdy Shins oraz Gunda dobiegają do miejsca walki Yoshimitsu i Ame, ich uszu dobiega silny wybuch, zaś w ich kierunku nadlatuje dziwna, spiczasta, dymiąca kula, która po chwili opada na ziemię 10 m przed nimi i okazuje się nią być nie kto inny jak sam Yoshimitsu. Jego kości z przodu były niemal całkowicie skruszone, zaś ciało poparzone w wielu miejscach. Był nieprzytomny i nie wyglądał na zdolnego do walki. Kolejnych 10 metrów dalej można było zauważyć Ame oraz stojącego przed nim mężczyznę, który wyciągał właśnie ze swojego barku zakrwawiony kunai.

[Shins]

Misje wojenne są jednak znacznie bardziej nieprzewidywalne, niż te pokojowe, a drużyna mafiozów się właśnie o tym przekonywała. Najpierw Nara przebrani za Jelenia, potem jakieś milion eksplodujących notek niszczących kamienną zaporę na wylot, a teraz to - latające ciała. Jak się okazuje odsiecz, z jaką nadbiegali Shins i Gundan przybyła w samą porę, gdyż właśnie Yoshimitsu trafił na rywala, który okazał się dla niego godnym przeciwnikiem. Nawet aż nazbyt godnym, gdyż włąśnie bezwładne ciało Kaguyi rąbnęło na ziemię niedaleko Shinsa i Gundana.

"Haretsu?!" - wyrwało się na głos chłopakowi - "NO MÓWIŁEM, NO! ŻE SKURWYSYNY!"- wrzasnął w duecie ze swoim klonem, po czym klon ruszył biegiem w jego stronę krzycząc głośno - "NIE ZBLIŻAĆ SIĘ! JEST MÓJ TEN GŁUPI KUNDEL! JUŻ JA MU POKAŻĘ!". Chłopak miał nadzieję, że jego - jak się okazuje - krewniak zlekceważy go i pozwoli nadciągającej glinianej bombie do złudzenia przypominającej młodego Douhito zbliżyć się do siebie. A wtedy Shins szybko złoży połowę pieczęci barana i dokona spektakularnego wybuchu o sile C2 krzycząc paranoicznie - "KATSUUUUUU!". No, o ile klon zbliży się do przeciwnika na wystarczającą odległość, a zarówno Ame jak i Gundan nie będą w zasięgu. Głupio byłoby zabić przy okazji swojego.

W czasie, gdy klon zaszarżuje na przeciwnika Shins wyciągnie Pigułkę ze Skrzepłą Krwią i poda ją Gundanowi - "Masz tę pigułkę, uzupełnia krew w razie gdyby ktoś miał krwotok. Ja mam drugą, ale dobrze, żeby miał ją ktoś oprócz mnie. Postaram się zając przeciwnikiem, a Ty nas ubezpieczaj, żeby nie zaatakowali od tyłu. Trzeba chronić Yoshiego, może uda się go jakoś ocucić, jak tylko obijemy tego frajera tam." - powiedział, starając się póki co zachować w miarę spokojny głos, choć musiał mu on drgać, biorąc pod uwagę, że zaraz miał w planach dokonać Wielkiego Wybuchu, który strawi tego paskudnego Haretsu.

W tym czasie Wielki Wąż również podąża w kierunku przeciwnika, jednak trzyma się w pewnej odległości od klona, by nie znaleźć się w jego zasięgu, a w razie konieczności pomóc obezwładniając przeciwnika.

Zdobyczne kastety chłopak chowa do torby po prawej.

  Ukryty tekst

---

Aktualny wygląd:

https://www.youtube.com/watch?v=5DXlOSFpRpM

---

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Ame]

Ame praktycznie nie ruszył się z miejsca, ale nie miał za dużego wyboru. Przypadek chciał, że przeciwnik jako cel ataku wybrał Yoshimitsu, zaś sam Hozuki spodziewając się walki na dystans i licznych pułapek, wycofał się na bezpieczniejsze pozycje. Tutaj właśnie popełnił błąd. Chyba. Bo gdyby to na Ame się rzucił to istniało prawdopodobieństwo, że on by tego nie przeżył. W sumie nie wiedział czy białowłosy wyszedł z tego cało. Na pewno nie przyda się w krótkofalowej perspektywie, gdyż odleciał jak Małysz z małej skoczni, tylko jakby w górę. W życiu nie widział takich umiejętności. Co to było? Wybuch notek? Nie. Przeciwnik by tego nie przeżył, a on jak gdyby nigdy nic wyciąga rzucony wcześniej przez niebieskowłosego kunai z barku. To musiało być coś kompletnie innego, ale definitywnie nie miał czasu roztrząsać co. Wszystko wskazywało na to, że nie powinien się do tego gościa zbliżać bez odpowiedniego planu. Z tak potężną siłą ofensywną będzie musiał rozgrywać to ostrożnie, żeby nie skończyć jak Josiek. Rekin złożył 4 pieczęcie, celując w rannego rywala. Jeżeli atak ten nic nie da, to Ame wycofa się do prawej ku krzakom, żeby zniknąć z radaru wybuchowego kolegi i stamtąd ewentualnie zaplanować kontratak.

  Ukryty tekst

[Gundan]

"Wojna potrafi odcisnąć swoje piętno na człowieku", wcześniej takie słowa uznał bym za przesadzone jednak aktualnie byłem w stanie doskonale to zrozumieć. Gdy wyruszałem na tą przygodę nie byłem pewny co do swojego uczestnictwa w takim przedsięwzięciu. Teraz z każdym krokiem zaczynałem się zastanawiać czy przełożeni z rodziny nie postanowili się przypadkiem pozbyć mnie oraz dwóch pozostałych braci. Jednak postanowiłem to zatrzymać dla siebie.
Gdy wraz z Shins'em dotarliśmy na miejsce okazało się, że przybyliśmy w ostatniej chwili. Białowłosy przywódca naszej drużyny leżał na ziemi bez przytomności wyglądając na wpół martwego.
Sytuacja wyglądała na niezbyt ciekawą, zwłaszcza że Douhito postanowił stanąć z przeciwnikiem do walki jeden na jeden, zaś mi zlecił ochronę nieprzytomnego szefa.
Nie miałem wielkiego wyboru najwyraźniej więc zaraz po potrzymaniu pigułki z krwią zająłem miejsce obok poszkodowanego.
Musiałem mieć oczy dookoła głowy, a to w końcu nie była moja specjalność. Jednak ze wszystkich sił wypatrywałem nadciagającego zagrożenia. Nawet nie koniecznie by chronić nieprzytomnego co również nie dać samego siebie podejść tym przebrzydłym Nara.
Pigułkę schowałem do kieszeni i bez dłuższego zastanawiania się ponownie użyłem swojej mocy nabierając nieco wężowego wyglądu. Okolice natomiast starałem się nie tylko obserwować wzrokiem ale także zaangażować w to słuch.
Stojąc obok ciała Yoshimitsu rozglądam się na boki oraz za siebie, mniejszą uwagę skupiam na przeciwniku z którym mierzy się obecnie Shins żeby jednak więcej uwagi poświęcić na obserwacje otoczenia z którego mógłby nadciągnąć kolejny przeciwnik. Dodatkowo staram się nasłuchwiać kroków, szelest liści, trzaskających gałęzi.
Jeśli wypatrze jakieś zwierzę w naszej okolicy, proszę je o pomoc w pilnowaniu naszych pleców. Jeśli nie to cóż cała odpowiedzialość za to spada na mnie.

[Jun'ichi]

Misja wojenna - C


Krwawy las
50 / X Z każdą chwilą misja jakiej podjęła się mafijo-najemnicza grupa zdawała się być coraz trudniejsza. Przeciwnicy z klanu Nara okazali się być dokładnym odzwierciedleniem tego o czym mówili wszyscy, którzy do tej pory mieli "przyjemność" ich napotkać. Do tej pory głównym atutem przeciwnego klanu zdawały się być cieniste techniki, jednak Nara słynęli jeszcze z czegoś, co póki co pozostawało niezauważone, a mogło zaważyć o wyniku całej misji.
Shins razem z Gundanem i klonem dość szybko znaleźli się przy dymiącym jeszcze Yoshimitsu, którego skóra była w większości czerwona i wyglądała na wilgotną, co w rzeczywistości było bardzo dotkliwymi poparzeniami. Gdzieniegdzie spomiędzy skóry wydobywała się krew, zaś wystające kilka centymetry poza ciało, pozostałości po kościach wysuniętych z przodu nadal jeszcze kruszyły się przy każdym poruszeniu ciałem nieprzytomnego Kaguya. Nieprzytomnego towarzysza minął jeden z Shinsów razem z wężem, co nie mogło umknąć uwadze Waszego rywala z rodu Haretsu. Patrzył on przed siebie i widział delikatnie po prawej stronie Ame, który właśnie składał pieczęci oraz nadbiegającą dwójkę nieco bardziej z lewej. Ponownie wystawił przed siebie dłonie jednak na jego ustach nie było już widać uśmiechu. Z rany na barku najwyraźniej sączyła się krew, bo cały rękaw ubrania był już ciemnoczerwony.
Rozdarty między nadciągającym Shinsem oraz nadlatującą falą wody, przeciwnik postanowił ponownie wykorzystać swoje wyjątkowe zdolności i zaciskając wyraźnie zęby, wyczekiwał aż nadciągnie pierwszy atak - technika wodnej armatki w wykonaniu Ame. Ponownie potężny huk rozbrzmiał z miejsca, gdzie stał rywal, spore ilości wody zostały w jednej chwili zamienione na parę wodną, za którą nie było widać co stało się z przeciwnikiem. Po kilku sekundach do miejsca gdzie stał rywal, dobiegł klon Shinsa, jednak nadal nie doszło do jego detonacji. Niepewność odnośnie stanu i miejsca pobytu rywala nie trwała długo, jednak przez stres związany z całą misją, dla niektórych z was (Gundan) zdawało się to ciągnąć w nieskończoność. Wreszcie jednak para rozrzedziła się, resztki dymu i kurzu również opadły, zaś cała wasza trójka mogła dostrzec że oto rywal leży, a raczej podnosi się z miejsca, w którym spotkaliście go pierwszy raz czyli w otoczeniu powalonych wcześniej na ziemię klonów Shinsa, które teraz były jedynie bezużyteczną, bezkształtną kupka gliny, którą w ogóle ciężko było dostrzec z odległości ~30 m jaka Was teraz dzieliła.
Skur... - wycedził przez zęby mężczyzna, ruchem głowy odgarniając zmoczone włosy na bok. Widać było po nim, że mimo użycia swojej techniki, część wodnej armatki dotarła do niego, odepchnęła i zadała nieco obrażeń czysto fizycznych. Wprawdzie brak było śladów krwi, złamań, jednak oberwanie czymś takim musiało być odczuwalne chociaż trochę w całym ciele.
Klon Shinsa nie zwlekał ani chwili i gdy tylko dostrzegł rywala, razem z glinianym wężem ruszył na przeciwnika. Ame jako jedyny był w dogodnej pozycji, by widzieć reakcję Haretsu, a ten widząc kolejne zagrożenie, wystawił przed siebie ponownie dłoń, tym razem tylko jedną ponieważ druga, ta trafiona wcześniej kunaiem najwyraźniej odmówiła współpracy. Kiedy klon Shinsa był już bardzo blisko, Haretsu uwolnił następną dawkę eksplozji, jednak ta okazała się być niczym w porównaniu do wybuchu zaserwowanego przez młodego Douhito, stojącego ponad 20 m dalej.
Kurz opadał przez dość długi czas, jednak wreszcie waszym oczom ukazał się rywal, którego stan był bardzo podobny do Waszego kapitana. Poparzony, obolały i zakrwawiony przeciwnik, z rozerwanymi ubraniami leżał na ziemi kaszląc i plując przy tym krwią.
Kto... kto by... pomyślał... hah... - rywal zakaszlał tym razem znacznie mocniej po czym spora ilość krwi wylała się z jego ust. Nadal jednak oddychał i wpatrzony w niebo cierpiał od licznych poparzeń i złamań.

Shins & Gundan - stoicie przy Yoshimitsu. Do wroga macie ok. 30m. Klon oraz wąż eksplodowały.
Ame - Cofnąłeś się po wystrzeleniu wodnej armatki, teraz jesteś skryty w krzakach, w miarę dobrze widzisz że rywal jest w raczej słabym stanie fizycznym, jednak nadal żyje.
Yoshimitsu - nadal nieprzytomny.

[Gundan]

Na szczęście nie musiałem zbyt długo stać na straży naszego rannego dowódcy. Choć i tak jak na moje nerwy o wiele za długo, powoli zaczynałem być już wyczerpany psychicznie. Ciągły balans między życiem, a śmiercią sprawiały że czym prędzej chciałem zakończyć naszą misję i wracać do bezpiecznego miasta.
Gdy nasz kolejny przeciwnik po urządzeniu makabrycznego pokazu fajerwerków w końcu padł na ziemię, co prawda jeszcze dysząc ale już nie specjalnie ja sam padłem na kolana. Niby nic nie musiałem robić, a jednak musiałem wziąć głęboki wdech. Przez chwilę utkwiłem wzrok w ziemi pode mną, a w głowie rozbrzmiało mi pytanie.
Co teraz? - przez chwilę jeszcze nie zdawałem sobie sprawy jak bardzo wszystko idzie nie tak. Przecież to mogła być zwykła dywersja.
Nasz wróg mógł być bardziej przebiegły niż można by się spodziewać jeśli faktycznie ci wszyscy przeciwnicy mieli nas tylko spowolnić żebyśmy nie mogli wypełnić swojego prawdziwego zadania.
Z lekką panią zacząłem próbować zawołać do siebie jakieś najbliższe zwierzęta, choć oczywiście najbardziej zależało mi na latających kolegach. Jeśli jakiegoś uda mi się zawołać od razu proszę by zrobił mały zwiad przed nami zwracając uwagę na to czy znajdzie jakąś kobietę Aburame. Jeśli natomiast wybuchy skutecznie odstraszyły wszelkie zwierzęta z widocznym strachem w oczach spoglądam w stronę czarnowłosego.
- Bracie musimy jak najszybciej ruszyć w drogę. To wszystko mogła być tylko dywersja mająca na celu ubiegnięcie nas w poszukiwaniach! - zawołałem dzieląc się swoimi przemyśleniami.
Oczywiście w żadnym wypadku nie był to jakiś akt odwagi spowodowany wzrostem morali po pokonaniu przeciwnika. Ot prędzej strach, że wszystko co do tej pory przeżyłem pójdzie na marne.
Kątem oka zerknąłem na nieprzytomnego lidera, a przez myśl mi przeszło że aktualnie to on jest nawet większym balastem niż ja. I to chyba on wspominał coś o tym, że prędzej zabije kogoś z drużyny niż by go niósł jeśli miało by to skutkować niepowodzeniem misji. Choć z drugiej strony był też starszym bratem więc nie powinienem nawet myśleć o takich kwestiach, a zresztą nie ja tu dowodzilem więc postanowiłem w tej sprawie nie zabierać głosu.

[Shins]

Nie do końca tak Shins wyobrażał sobie przebieg całej akcji - liczył, że Haretsu rzuci się w kierunku jego klona próbując walczyć wręcz, jednak ten szkodnik postanowił podjąć próbę rozprawienia się z glinianym klonem na odległość. Całe szczęście interwencja Ame uniemożliwiła mu swobodne odparcie ataku Shinsa i władający wybuchem mężczyzna pochłonięty został przez eksplozję, która była dziełem młodego Douhito. Gdy tylko doszło do wybuchu Shins zaczął śmiać się maniakalnie, choć inni mogli tego nie słyszeć z powodu hałasu, jaki powstał na skutek detonacji.

Gdy huk ucichł i Shins przestał się śmiać wypatrując efektu swojego działa, a ten okazał się niezadowalający - mężczyzna, choć wyglądał na wyeliminowanego z dalszej walki, to jednak nadal żył! "Tragedia, trzeba popracować nad silniejszymi eksplozjami!" - pomyślał chłopak zawiedziony, że przeciwnik przeżył ten pokaz - "I jak teraz wyglądam przed chłopakami, skoro nie umiem zabić przeciwnika jedną eksplozją" - przeszło mu przez głowę.

Shins pokręcił głową niezadowolony z efektu swojej pracy, po czym rozejrzał się po lesie wypatrując czy nie zaatakuje ich ktoś w tym momencie, gdy mogliby stracić czujność świętując pokonanie kolejnego członka wrogiej drużyny. W tym czasie Gundan podzielił się dosyć ciekawym przemyśleniem - być może te ataki w istocie miały ich tylko opóźnić. Jeśli tak, to - mimo strat własnych - cel osiągnęli, gdyż drużyna mafiozów zmarnowała dobrą chwilę na walkę, a o teraz musi się przegrupować przed kontynuowaniem walki. No i dobrze byłoby pomóc Yoshimitsu, chłopak nie chciał zostawiać go tutaj na pastwę leśnych zwierząt - "Wyluzuj. I nie trać koncentracji. Coś w tym jest, co mówisz, ale trzeba się naradzić co dalej, bo jak jeszcze raz wpadniemy w podobną pułapkę jak przed chwilą to będzie z nami krucho. Spiesz się powoli, jak to mówią." - powiedział, po czym skierował swoje kroki w kierunku półżywego Haretsu nie zbliżając się jednak do niego bliżej niż na 5m.

"Dzięki za pomoc, Ame. Bez ciebie rozwaliłby mi klona zanim ten by do niego dobiegł" - zawołał do drugiego z towarzyszy idąc w kierunku ofiary swojej niedawnej eksplozji - "Gdzie jest dziewczyna?" - zapytał pokonanego przeciwnika - "Jak nam powiesz, to zabijemy Cię szybko i bezboleśnie. Co Ty na to?" - zapytał się z uśmiechem na ustach. Ciekawe, czy uda im się cokolwiek z niego wyciągnąć? Nie mieli żadnej informacji, gdzie powinni podążać, żadnej wiedzy, gdzie mogą znajdować się teraz przeciwnicy. Ani co planować. Przewaga informacji była po ich stronie, więc trzeba było przynajmniej spróbować dowiedzieć się czegokolwiek. A ten facet coś wiedział i mógł im to powiedzieć. Jeszcze jakby tylko nie umiał wytwarzać wybuchu w dowolnym miejscu swojego ciała, to może łatwiej byłoby go przesłuchać, a tak to się trzeba trzymać na dystans.

  Ukryty tekst

---

Aktualny wygląd:

https://www.youtube.com/watch?v=5DXlOSFpRpM

---

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Ame]

Wyglądało na to, że już po wszystkim. Nie do końca jednak to wszystko poszło tak jak sobie zaplanował Rekin. Generalnie to miało pójść lepiej. Na szczęście Yoshi przyjął na siebie testowanie umiejętności oponenta, i to teraz Yoshi leżał gdzieś dalej, mniej więcej tam gdzie odleciał po wybuchu, ale przynajmniej nie leżał ... wszędzie, gdyby myśleć o najgorszym scenariuszu. Nie to, że przeciwnik był w lepszym stanie. W zasadzie to skończył w identycznym. Rekinowi udało się go zająć na tyle, żeby Shins mógł dać mu posmakować swojej własnej broni. Gdzieś z krzaków Ame słyszał jak tamten coś jeszcze mamrocze, ewidentnie pogodzony ze swoją porażką. Dalej nie zamierzał tego komentować. No i sam jest "skur..."! Właśnie z tych krzaczorów, niebieskowłosy miał świetny widok na wszystko co się w koło dzieje. Gundan z Shinsem poradzili sobie śpiewająco i jeszcze zdążyli przyjść i pomóc im z wybuchowym kolegą. Albo grupa wystawiona przez Nara składała się z <hehe> jeleni, albo coś za łatwo im poszło. Słyszał, że Shins dziękuje mu za wystawienie przeciwnika na tacy, ale nie zamierzał odpowiadać. Pozostawał w krzakach bacznie filując całą okolicę, od czasu do czasu zmieniając lekko pozycje, tak żeby nie powodować zbędnego hałasu w gęstwinie. Słyszał, że Shins zaczął od humanitarnych metod przesłuchania najemnika. Nie pochwalał tego, ale dlatego, że używając innych słów, zapewne wyciągnąłby więcej informacji. Ciekawe czy ktoś zajął się Yoshimitsu? Kto go będzie teraz niósł? Byli daleko od wypełnienia misji, a taki balast w warunkach bojowych skazuje ich na pewną śmierć. Miał cichą nadzieje, że jeżeli ktoś ma uderzyć to uderzy teraz i oszczędzi im zbędnych dylematów moralnych. Zwłaszcza, że drużyna raczej nie zostawi białowłosego, gdyż coś tam ich łączyło, jakaś rodzina? Jebla idzie dostać, trzymajcie się w tym Shigashi. Cały czas starał się wyśledzić kontruderzenie, mimo oczywistych braków w umiejętnościach do tego stworzonych, natura mu dała oczy to się patrzy, natura dała mu nóżki to zmienia od czasu do czasu położenie i tym samym perspektywę.

[Jun'ichi]

Misja wojenna - C


Krwawy las
54 / X Wokół Was panował względny spokój, a jedynym elementem wprowadzającym niepokój były Wasze własne myśli i obawy. Gundan zdołał wypatrzeć w okolicy kilka drobnych ptaków, z których jeden zdawał się "usłyszeć" jego prośbę o pomoc i ruszył w stronę lasu odłączając się od pobratymców. Po chwili odezwał się Shins, który biorąc pod uwagę staż w szeregach mafii, miał dość spore szanse by zastąpić niedysponowanego Yoshimitsu - w tym co powiedział było mnóstwo racji, bo pewnym było że Nara są zmotywowani by wygrać ten pojedynek, zaś to do czego doszło z pewnością tylko wzmocniło ich w przekonaniu, że musicie zginąć. Na tę chwilę największe obawy mogli mieć członkowie mafii, którym przyszło stawić czoła bliźniakom, z których jeden już z pewnością stał się zimny i sztywny kilkadziesiąt metrów dalej.
A Ty? Co byś zrobił, gdyby zabili Twego brata? Czy potrafiłbyś żyć dalej? Kiedy czarnowłosy Douhito zbliżył się do pokonanego rywala i zaproponował mu pomoc w szybkim opuszczeniu tego świata, mężczyzna kaszlnął i zachlapał się krwią na całej twarzy. Prawdopodobnie jego układ oddechowy ucierpiał od eksplozji, czego można było domyślić się również po dość licznych poparzeniach twarzy, na której skóra zdawała się dziwnie zmarszczyć, pękać i krwawić.
Ko... ko... - zarzęził przeraźliwie, zaś na jego twarzy widać było jak wiele wysiłku kosztuje go ta próba wyjawienia informacji. Lewą ręką, czyli tą która ucierpiała najmniej w całej walce, Haretsu zdawał się próbować dosięgnąć swojej kamizelki. Uwierała go lub coś pod nią krył, jednak poparzona ręka ledwie mogła zgiąć się w przegubie, zaś każdy ruch powodował natychmiastowe wykrzywienie twarzy z bólu.
Mapa... - to jedno słowo kosztowało go chyba najwięcej wysiłku, bo zaniósł się po nim tak silnym kaszle, że krew zalała już całą jego twarz i mężczyzna zaczął krztusić się nią, zaś sam nie był w stanie przekręcić się ani nic na to zaradzić.

Ame stojący kilkanaście metrów od poparzonego przeciwnika, widział nieco więcej z momentu wybuchu niż Shins, któremu własny klon zasłaniał niemal wszystko. Hoozuki widział moment eksplozji klona i zdał sobie sprawę z tego, że Shins mimo wszystko stworzył znacznie potężniejszą eksplozję. Haretsu uwolnił z dłonie eksplozje, jednak były one wyraźnie mniejsze i sprawiły one, że mężczyzna uniknął rozerwania na strzępy, oddzielając się częściowo własnym wybuchem od nadchodzącego. Tylko czy warto było wspomnieć o tym Shinsowi? Czy teraz, kiedy należało wybrać nowego przywódcę, dobrym pomysłem było podbudowywać ego mafii, która i tak stanowiła już większość w tej drużynie? A może to właśnie był odpowiedni moment, aby to najsilniejszy przejął kontrolę i poprowadził ekipę do celu misji, do zwycięstwa, a przede wszystkim do dalszego życia. W chwilach pełnych silnych emocji, kiedy widzisz śmierć i czujesz jej oddech na plecach, myśli lubią odskoczyć w stronę, gdzie normalnie człowiek sam nawet by się nie zapuścił.

Kiedy Shins obserwował z bezpiecznej odległości ledwie żywego, topiącego się we własnej krwi Haretsu, Gundan dostrzegł wracającego ptaka, który wcześniej zdecydował się mu pomóc. Mały dzióbek zaczął wydawać z siebie krótkie ćwierknięcia, zaś Jugo ponownie zdawał się je wszystkie rozumieć.

  Ukryty tekst

Kiedy ptak przekazał swoje donosy, zaczął czyścić swoje małe piórka, jednak momentalnie uciekł wystraszony nagłym krzykiem, który wydobył się z ust leżącego obok Yoshimitsu. Kaguya ocknął się i od razu poczuł jak całe jego ciało płonie przeraźliwym bólem. Skóra w miejscach gdzie nie wysunął kości była spalona, popękana i zakrwawiona. Każdy, najmniejszy nawet ruch oznaczał przeraźliwy ból, dlatego nietrudni było się domyślić, przez co musiałby przejść Kaguya gdyby ktoś ledwie dotknął jego skóry lub stało się z nią coś innego. W tej chwili Yoshimitsu widział nad sobą niebieskie niebo, płynące po nim chmury oraz Gundana który stał zaraz nad nim. Tylko co dalej?

[Shins]

Chłopak czekał cierpliwie, aż dogorywający Haretsu zakończy próbę przekazania im czegokolwiek. "Mapa? Ciekawe" - przeszło przed głowę młodemu Douhito wpatrującego się w miejsce, na które wskazywał jego rodak. Gdyby to okazało się prawdą...
gdyby on rzeczywiście mapę z zaznaczonym obozem... ile wysiłku mogłoby to im zaoszczędzić... Już miał podejść, zrobił nawet pół krok w jego kierunku, ale w porę uzmysłowił sobie, że to przecież może być podstęp. Pół martwy, ledwo mogący coś powiedzieć, ale jednak ciągle śmiertelnie niebezpieczny przeciwnik mógłby go zabić, gdyby tak nieostrożnie podszedł bez żadnej osłony. Kto wie ile sił i chakry posiada jeszcze ten mężczyzna i czy by nie odszedł w zaświaty razem z Shinsem.

Chwilę wpatrywał się jeszcze w umierającego, gdy za jego plecami przebudził się Yoshimitu z przeraźliwym krzykiem bólu - nic dziwnego, całe jego ciało jest poparzone po przyjęciu na siebie eksplozji. Ma szczęście, że jeszcze żyje bo mogłoby to się dla niego skończyć znacznie gorzej. Choć nadal nie wiadomo, co z nim począć. Przecież nie jest zdolny do walki. Chyba, że ma przy sobie jakąś apteczkę, bandaże... cokolwiek, co pozwoli jakoś zabezpieczyć mu te rany. Bo w takiej formie to będzie raczej obciążeniem w dalszej walce, a przecież nie za bardzo mogą go tutaj tak zostawić samego. O ileż łatwiej by było, gdyby miał więcej chakry i mógł sobie pozwolić na jakiegoś ptaka transportowego. Ale zrobienie transportu dla rannego teraz eliminowałaby w zasadzie Shinsa z dalszej walki. Chyba, żeby zaskoczyć przeciwników atakiem z góry. Wtedy Shins mógłby robić za sam transport a przy okazji zająć się dowódcą ich zacnej kompanii.

Shins spojrzał na mężczyznę leżącego przed nim i wyciągnął kunai, którym rzucił by go zabić, po czym zapytał pozostałych - "Ma ktoś z Was jakieś bandaże czy cokolwiek? Gundan, spróbuj może sprawdzić, czy Yoshi ma przy sobie coś, co by mogło nam pomóc w jego opatrzeniu. I co tam Ci te ptaki wyćwierkały?" - rzucił do najmłodszego z członków drużyny i podszedł do zabitego mężczyzny, by go przeszukać (pod warunkiem, że mężczyzna już jest martwy). Zabierze swój kunai, cały znaleziony sprzęt oraz zobaczy, czy rzeczywiście posiadał on jakąś mapę czy jakiekolwiek wskazówki na temat działań tej grupy.

Jeśli z jakiegoś powodu rzucony kunai nie zabije przeciwnika, to wtedy Shins po prostu poczeka, aż ten skona.

Po zakończeniu przeszukiwania chłopak podejdzie do Gundana i Yoshimirsu sprawdzić co z tym drugim - "Generalnie jesteśmy w dupie. Cholera. Nie wiem za bardzo co dalej... moglibyśmy zaatakować z góry, ale wtedy ja będę mógł jedynie wspomóc Was nieznacznie przy użyciu kilku bombek i ewentualnie jakiejś jednej figury, bo z chakrą u mnie już nie za dobrze. Lepie byłoby trochę odpocząć przed akcją, ale czy mamy na to teraz czas?" - zapytał w zasadzie retorycznie.

  Ukryty tekst

---

Aktualny wygląd:

https://www.youtube.com/watch?v=5DXlOSFpRpM

---

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst