Osada Portowa Funemi

[Tensa]

1/15
Misja D dla Robaczka. Kenji jak na wzorowego obywatela przystało po raz kolejny nie mógł odmówić staruszce... no cóż, każdy ma jakieś słabości. Staruszka odsunęła się nieco i znów jęła czegoś szukać. Po chwili z innej szuflady wyjęła niewielkie zawiniątko.
-Wnuki może nie najlepsze, ale pomóc im trzeba, no przynajmniej wnuczce. Biedna do osady się wyprowadziła coby coś zarobić. W kwiaciarni pracuje, a pan jesteś dobry człowiek godny zaufania to może jej to przekażesz. Nazywa się Akame, czarne włosy, szczupła. Pozna ją pan od razu. Byłby pan tak dobry i dał jej to jakoś przy okazji... - mówiła podając zawiniątko, co w nim było? A no to tylko wiedziała pani Babcia.

[Kenji]

Kenji z początku myślał, że chodzi o zrobienie zakupów, czy też przyniesienie czegoś skądś. Był pewien, że staruszka szuka wcześniej napisanej listy co kupić. Kompletnie nie przypuszczał, że będzie musiał się wcielić w rolę kuriera/listonosza. Całe szczęście, babunia podała dość dużo informacji o osobie, do której miał dostarczyć owe zawiniątko. Niech się pani nie martwi i odpocznie sobie chwile, parę chwil i zaraz będę z powrotem. Odebrał malutki pakunek od babuni i schował w kieszeni po czym wyszedł z mieszkania i udał się w kierunku wcześniej wspomnianej kwiaciarni. Po drodze starał się sobie z wizualizować wygląd poszukiwanej wnuczki aby łatwiej było mu ją odnaleźć, chociaż raczej aby nie zapomnieć po czym ją mniej więcej rozpoznać.

z/t

[Saburō Hokusai]

Nogi zaprowadziły go w to miejsce. Była to typowa osada, która pełniła funkcję centrum handlu morskiego. Można była zauważyć ją już z daleka, ponieważ otaczał ją kamienny mur, który w środku odgradzał dzielnicę mieszkalną od handlowej. Dlaczego to właśnie tutaj młody wyznawca postanowił się zatrzymać? Bo niby gdzie ma się dziać coś ciekawego jak nie w miejscach zaludnionych i pełnych bogatych kupców? To tutaj przestępcy najczęściej działają, coś ginie czy chociażby sprzedają nielegalny towar. Jak to mówią, najciemniej pod latarnią. Oczywiście nie traktujmy Jashiniste jako wymierzającego sprawiedliwość, bo to nie chodzi o to, żeby łapać tych złych. On sam był zły. Chodzi o samo wmieszanie się w jakąś sytuację, żeby nie było nudno. Chłopakowi chodziło tylko o to. Wędrując po mieście i oglądając różne bary, burdele, stoiska z rybami, shinobi postanowił usiąść na ławce przed sklepem z bronią. Chciał odpocząć trochę po tej całej wędrówce, bo w końcu przeszedł kawałek nim znalazł się tutaj.

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 1/15 - Te kurwy Jashiny...

-Teeee kurwyyyy Jashiiiiinyyyy... - Rozdarło spokój w osadzie. No, sam spokój był i tak poza teoretycznym założeniem czymś praktycznie obcym. Bo nowe statki, wozy, dostawy i kwitnący handel, centrum życia w karczmie największej i małe centra życia w barach i burdelach. Jedno, czego o Funemi nie można powiedzieć, to tego, że panował tu spokój. Bo było to całkowicie mylne, nie było tu ani chwili ciszy, ciągle coś się działo, trzeba było tylko wiedzieć gdzie przystawić ucho by usłyszećnajbardziej soczyste kąski, a może nawet wmieszać się w coś bardzo ciekawego? To teraz zalezy co dla kogo jest ciekawe, bo jak mordobicie... to raczej po pewnych godzinach dopiero, bo teraz to się handel dział. I dopóki ktoś nie wpadł na to, by jakiś towar nagle zmienił właściciela przechodząc ze stoiska do kieszeni lub z rąk do kieszeni, a ten nowy właściciel nie musiał potem uciekać z wielką prędkością, to było w miarę okej. Nawet fajnie było można powiedzieć, bo nie było stagnacji, nie było wrażenia wyalienowania i zamarłego miasta, a w wielu osadach za dnia i poza świętami tak było. Ale skąd te Jashiniści tutaj się wzięli, co? To dopiero jest jakiś kosmos. Tutaj niby ryby ryby, papu, zabawa, a nagle KURWY JASHINY. O co mogło chodzić? Szybki rekonesans pozwoli dostrzec mężczyzne z wozem. A na wozie kilka... dziwnych sporych kształtów, ale niewiadomo co tam jest, bo jest to przykryte płachtą. Ale jebie niecodziennie zgnilizną. I znów padają słowa o tych kurwach Jashinach. O co tu do jasnej cholery chodzi? Czy ktoś sprzedawał kurwy dla jashinów albo samych Jashinistów? Mężczyzna wygląda na przmęczonego, ręce ma obdrapane, brudne, pokryte sadzą, błotem i zaschniętą, zastygniętą w strupy krwią. Wygląda na kogoś, kto z pocałowaniem w rękę - ale jeśli będzie chociaż ciut czystsza - przyjmie pomoc! Sam mężczyzna to mocno suchy i żelasty koleś po pięćdziesiątce, w okularach, lekkich skórzanych ciuchach i w dość mrocznych, ciemnych barwach tychże ubrań. Oczy zapadnięte, skóra naciągnięta na kości na siłę, łysa głowa...

[Saburō Hokusai]

Czy chłopak się przesłyszał? Raczej nie. Ktoś właśnie w tym momencie wyzywał Jashinistów na całe miasto. Nie to, żeby się chował. Otwarcie mówił na temat swoich poglądów o nich i to chłopaka strasznie denerwowało. Aby lepiej się przyjrzeć sytuacji odwrócił swój wzrok w stronę odgłosów i od razu dało się zauważyć mężczyznę z wozem. Co on na nim wiózł? Ciężko było to stwierdzić, ponieważ to co tam się znajdowało było przykryte płachtą. Jedyne co można było powiedzieć o kształcie, to że było to spore. Mężczyzna sam nie wyglądał jakoś strasznie. Przede wszystkim był stary, jego ręce pokrywała krew, był chudy, łysy i w ubrany w ciemne barwy ubrań. Przez chwilę młodemu wyznawcy przeszło przez myśl, że na wozie znajdują się ciała, ale nie mógł być tego pewny, tak samo jak nie wykluczał tej opcji. Wstał z ławki na której siedział i podszedł bliżej całego zjawiska. Był pod kapturem dodatkowo nie mogli wiedzieć, że jest wyznawcą dopóki nie pokazał im języka lub nie zdjął płaszcza. Postanowił oprzeć się o pobliskie drzewo i obserwować sytuację. Czuł, że chyba ktoś sobie narobił kłopotów.

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 3/15 - Te k***y Jashiny...

Można powiedzieć taka swego rodzaju scenka zwyczajowa, nie? Bo zobacz, to prawie loteria. Ty żeś Jashin, trafiłeś do losowej osady na krańcu świata - przynajmniej tej strony świata, co wcale imponujące nie jest bo Funemi jednak małe nie jest i trochę mieszkanców ma, życia w niej sporo... ale dobra, jednak jesteś spory kawałek od swojej świątyni. A jak wiadomo, im dalej od świątyni Jashina, gdzie zawsze są jacyś wyznawcy, tym coraz bardziej rozproszeni wyznawcy i coraz mniejsza szansa na to, że spotkasz gdzieś przyjaznego ci kultystę. Co też jest cholerka zabawne, bo tak naprawdę kultyści niby mają jakieś tam więzi, niby coś tam ich łączy, ale nic bardziej mylnego. Bardzo często wyznawca wyznawcy wilkiem, jak zombie zombie zombie. I wcale nie nawiązuje do dziwnego zamiłowania Jashinistów do trupów! No, może troszkę. Wiadomo było jednak jedno, gdzie jest Jashinista lub ich kilku, to są trupy, dużo, dużo trupów. I teraz właśnie, co tu się, do najlepszej pipki wyrabia. Dlaczego jesteś tak naprawdę bardzo daleko od domu, dlaczego, doskonale wiedząc, że tak będzie, trafiłeś w Miejsce, gdzie Jashinistów być za wielu nie powinno, a jak być ich nie powinno, tych niedobrych potworów to i trupów nie powinno być w tym równaniu... No, dlaczego w takim miejscu ktoś krzyczy to co krzyczał. To jest dla Ciebie dość abstrakcyjne, by nie zareagować od razu. A przecież to w praktyce twoich obrażają, czy się myle, mój drogi kultysto? Twoich braci w wierze, pomijając fakt twojego charakteru i historii, że zbytnio zakonowy i posiadający parcie na hierarchie i awanse w społeczności to ty nie jesteś. Ale i tak, obrażają w ten sposób przecież także twojego Boga. A tego musisz szanować raczej, bo w końcu zapewnia ci twoją moc, twoją plugawą nieśmiertelność, niezniszczalność et cetera, et cetera... I co, pozwolisz tak się i swego Pana traktować? Toż to nie przystoi, mój słodki, naprawdę, nie wolno dawać się tak traktować, jak jakiś Jashin gorszego sortu.
Co my tutaj mamy na wozie. No wóz, jak wóz, należy bez wątpienia do Pana który krzywdzi dobre imię twoje i tego Pana, pośrednio. Ze zbitych dech, na kołach, totalny standard wozu, nic ponad przeciętnego. Warte zauważenie jest to, że ciężar na nim przyciska wóz na tyle, że koła ryją w ziemi dość mocno i trzeszczą. Płachta zakrywa ładunek, aż do momentu w którym po kolejnych obelgach mężczyzna podejmuję specyficzną decyzję i kopie z całym impetem w pojazd. Wozem zarzuciło, a spod plandeki.... wysunęła się ręka. Sina, cała w żyłach napęczniałych, fioletowych, ze skrzepami krwi przylepionymi w różnych miejscach na skórze, a także z jedną strugą idącą od ciała które dalej znajduje się zakryte na wozie aż do dłoni. Struga jest... świeża. Ciała muszą być naprawdę świeżutkie, albo to krew innego ciała - bo taki stan skóry nie łączy się ze świeżą krwią. Czyżby to był wóz pełen ciał? Od góry do dołu trupy? To by wyjaśniało smród, muchy, dziwne kapiące płyny z wozu...
Mężczyźnie zdaje się to kompletnie nie robić. Wydaje się niesamowicie obojętny co do zawartości swego wozu, jakby przewoził wór ziemniaków, a nie stos trupów. Jest tylko zły, nie, wściekły. Jest bardzo wściekły, że musi wykonywać swoje zadanie. Tylko jakie ono jest...
-Gdybym tylko miał pomocnika, może nie szłoby tak źle. Ale kto przy zdrowych zmysłach da się namówić do tej pracy, gdzie ja znajdę takiego, kurwa, fiksata... - Powiedział mężczyzna ciszej, niż poprzednie słowa, ale nadal w zupełności słyszalnie dla naszego drogiego Jashinisty. Nie zauważył jego obecności, a raczej po prostu nie przyłożył do niego większej wagi. Dla niego nasz kolega od zabijania i nieśmiertelności jest człowiekiem jak każdym innym. Nikim wyróżniającym się, nikim ważnym na tyle, by go wskazywać do pomocy jako jednego z wielu. Ale... jakich wielu? Słowa woźnicy to rzeczywiście było zaproszenie do pracy, ludzie go mijali, slyszeli, byli wokół patrząc na wóz z niesmakiem. Ale czy ktokolwiek ruszył się pomóc? A skąd!

[Saburō Hokusai]

Chłopak dopiero teraz zwrócił uwagę na to, że ładunek, który znajduje się na wozie jest tak ciężki, że koła wbijają się w ziemię i trzeszczą. Co oznaczało, że jego teoria z ciałami miała szansę się sprawdzić i w sumie długo na potwierdzenie przypuszczeń nie musiał czekać. Mężczyzna zdenerwowany w pewnym momencie kopnął w pojazd, a spod plandeki wysunęła się ręka. Młody wyznawca spojrzał się na jej wygląd. Przede wszystkim pierwsze co się rzucało w oczy, to struga świeżej krwi oraz fioletowe żyły. To mogło oznaczać tylko tyle, że ciała są świeżę. Czyżby Jashiniści wykonywali jakieś obrzędy niedaleko miasta? A może na tym wozie znajdują się wyznawcy? Hokusai raczej był za opcją nr. 1, ponieważ jeżeli ten człowiek miałby zabić aż tylu Jashinistów, to sam nie wie jak silny by musiał być. Chyba, że ma jakieś znajomości, ale nie wyglądał on ani na silnego, ani na ustawionego. Po jego zachowaniu można dojść do tych samych wniosków. Teraz wystarczyło tylko wymyślić jak się dowiedzieć co się stało, skąd ma te ciała i gdzie go tu dorwać. Od razu gdy o tym zaczął shinobi myśleć, to dało się słyszeć jak mężczyzna szuka pomocnika. Wszystko było za proste i tak mogło się wydawać, ale młody wyznawca lubił ryzykować. Bez zbędnych pytań podszedł do człowieka od wozu.
- Witam. Usłyszałem przypadkiem, że szuka pan pomocnika. Nie wiem czy się do tego będę nadawał, ale myślę, że mogę spróbować - powiedział drapiąc się po głowie i uśmiechając spod kaptura.
Pozory pozorami. Zobaczymy czy chłopakowi uda się go nabrać.

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 5/15
Brawo za spostrzegawczość, mój drogi turpisto. To w sumie jest niesamowicie zabawne. Rozumiesz do czego pije? Bo zobacz, widziałeś potrzebującego pomocy mężczyzne, widziałeś jego żylaste cialo, to że jest chudzielcem. To jasne było, że dla niego ta praca jest zwyczajnie zbyt ciężka. No nie to ciało do tej roboty, to proste i zrozumiałe. Wtedy totalnie go olałeś. Jak wyglądał na kogoś, kto totalnie może zrobić wszystko za pomoc, nawet zapłacić, bo jest zdesperowany, to też go całkociwicie olałeś ciepłym moczem. Więc co było twoim zapalnikiem do działania, co kazało ci wziąć się w garść i pomóc człowiekowi? Czysta ciekawość, gdy dostrzegłeś, że jest woźnicą z wozem pełnym po brzegi trupów. Tam, gdzie normalny człowiek by pomógł ty się odwróciłeś. A z kolei tam, gdzie wycofałby się każdy posiadający chociaż złudzenie zdrowego rozsądku i poczucia dobrego smaku, nie będący wariatem i psychopatą... Ty zgłosiłeś się dzielnie do pomocy. Dlatego też mężczyzna najpierw dostrzegł ręke co się wysunęła i klnąć dalej poprawił ją pod plandeką, a potem spojrzał na ciebie, obcinając od góry do dołu wzrokiem, tak jakby poborca podatkowy obcinał każdą sakiewkę. Czyli wzrokiem... żądnym wyjaśnień. Dlaczego na widok trupów zechciałeś pomóc? Co z tobą jest nie tak?
Mężczyzna wykrzywił twarz w czymś nienaturalnym, mieszance niezadowolenia, zdziwienia, a nawet lekkiej ulgi, że jednak mu ktoś pomoże i chociaż troche w cierpieniach ulży jego, co to go ponad siły wymęczają, a które wykonać te swoje sprawunki niestety musi.
-Czy jesteś jakimś nekrofilem? Dopiero na widok zwłok chcesz pomóć. Wole wiedzieć, potrzebuje pomocy ze sprzątaniem... Po czymś dziwnym, pary silnych zdrowych rąk, a nie kogoś, kto będzie mi po drodze trupom rękę w majtki wkładał. Jeśli jest to dla ciebie zupełnie zrozumiałe, że jak cię na czymś takim przyłapie to ryj rozbije ci kamieniem, bo - splunął siarczyście - dewiantami brzydze się solemnie, to mamy deal. Zapłacę ci, jak pomożesz mi posprzątać z czymś, do czego mnie władze wyznaczyły, cholera za karę. Nie do uwierzenia, naprawdę paskudztwo. Zobaczysz na miejscu. Idziemy?
Wskazał wzrokiem wóz, a także kierunek, w którym jedno z wyjść z osady wychodziło prosto na las przy klifie nadmorskim. Czyli cos stało się w lesie. W sumie twoi bracia lubili takie miejsca... ciche, odludne, pełne patosu...

[Saburō Hokusai]

Mężczyzna schował rękę trupa znowu pod plandeke. Widać było po nim zmieszanie spowodowane przede wszystkim dwoma uczuciami. Po pierwsze zdziwienie, ponieważ kto by chciał robić przy czymś takim jak trupy. Po drugie ulga, ponieważ nie musiał sam się z tym paprać. W każdym razie pierwsze pytanie jakie padło to czy młody wyznawca jest nekrofilem. Co to w ogóle za pytanie. Czy chłopak wyglądał na kogoś kto lubi ruchać trupy? Było to lekką obrazą dla chłopaka, ale nie chciał nic się odzywać.
- Nie musi się pan martwić. Nie mam zamiaru się z nimi zabawiać. Po prostu szukam pracy, jestem wędrowcem i potrzebuję pieniędzy.
Mężczyzna zgodził się, aby chłopak mu pomagał i nawet zaproponował pieniądze. Coś czuł, że załatwi dwie sprawy na raz. Miał on niby pomóc w sprzątaniu i chyba wiedział już, dlaczego ten mężczyzna ma ciała na wozie i wyzywa Jashinistów. W każdym razie na pytanie czy idą odpowiedział skinięciem głowy i czekał gdzie mężczyzna go zaprowadzi.

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 7/15
Spójrzmy prawdzie w oczy, bądźmy ze sobą szczerzy. Ja rozumiem, że dla Ciebie wielką obrazą jest nazwanie cię nekrofilem, okej, okej, to jest fakt. Ale zejdź ze swego nieśmiertelnego jashinistycznego podestu i postaw się, wiem ,że to straszna myśl, na sekundę na miejscu Pana od Ciał. Nikt mu nie chce pomóc mimo, że obiecuje hajs, a jednak tylko chodzi o zwykły wóz obciążony... i dopiero gdy okazuje się, że jest to wóz obciążony trupami - dopiero wtedy okauje się, że jednak jest chętny do pomocy! To jest... mocno tendencyjne. I jednak może powodować cień wątpliwości co do twojej motywacji... Chociaż widzisz, że woźnica sam nie jest do końca niczego pewien i nawet mu głupio, że coś takiego zasugerował. Cieszył się jedynie, że nie dostał teraz pięścią od pana Shinobiego w twarz! Nie był może modelem, ale nie chciał dać się obijać jak worek ziemniorów który już swoje odleżął.
Z twoją pomocą mężczyzźnie udało się dojechać - chociaż lepszym słowem byłoby dotargać wóz, bo ten, uwierz mi, rył ziemię pod sobą, zostawiając za wami dwie nieziemsko głębokie bruzdy w ubitym piachu, dając komuś kto chciałby was śledzić zmniejszenie poziomu trudności zadania do zera - wystarczyłoby podążać za żłobieniami! I już by was znależli. Dojechaliście na pusty plac z boku osady, daleko od budynków. Razem też przechyliliście wóz i wysypaliście trupy na środek placyku na kształt około stosiku.
-Trzeba będzie spalic. Żeby się nie obudzili, jakby się okazało, że umieją to co tamten lub tamta dwójka. - Mężczyzna poważnie obawiał się chodzących trupów.. A może widział kogoś, kto powinien umrzeć, ale bardzo mu to nie wychodziło i miewał się świetnie? Czyżby pan grabarz napotkał na swej drodze.. Jashinistów? I widział, że mimo śmiertlenych ran nic im nie jest? Świetna okazja trochę uspokoić swojego szefa-na-jedno-zlecenie. W końcu mówi o twoich braciach i siostrach!
-W lesie jest ich więcej... - Mruknął ponuro patrząc na stos trupów.

[Saburō Hokusai]

Wóz był ciężki, bardzo ciężki. Chłopak przecież widział to już w mieście, ale nie spodziewał się, że jego waga aż tak da im się w znaki. Przez całą długą drogę ten wóz był pchany, a chłopakowi nogi odpadały. Nawet nie chciał myśleć, co teraz czuje ten dziadek. W każdym razie nie spodziewał się tyle trudu, aby wykonać prostą czynność. Problemem tylko mogły być ślady, które zostawiał za sobą cały pakunek. Gdy już dotarli na miejsce po wielu trudach i zmaganiach, z boku osady, kawałek od budynków, wysypali trupy na środek placyku w kształt stosu. Nie wyglądały one zbyt apetycznie, ale trzeba było się przyzwyczaić do zapachu oraz ich wyglądu. Musiał przetrawić to, skoro chciał się tutaj znajdować. Innej opcji nie było.
- Właśnie... Nie zapytałem pana. Mógłby mi pan powiedzieć gdzie pan znalazł te trupy? Skąd one się akurat u pana wzięły? Czemu mają się obudzić? O jakiej dwójce pan mówi? I czego w lesie jest więcej? - zapytał starca shinobi.
Zadał dużo pytań na raz, ale naprawdę go to ciekawiło. Mógł się domyślić, ale domysły pozostają nadal domysłami. Czy dziadek mu to opowie? A może go zbędzie?

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 9/15

Głównym problemem z wozem była jego waga, to fakt. Ale wiesz dlaczego wóz był taki ciężki? Strach, wagi dodawał mu strach! Ale nie, nie emocja jako taka. Strach przed tym, że trupy ożyją i staną się zombie albo w ogóle odzyskają życie był tym czynnikiem który sprawił, że nie mogliście się rozstać z ani jednym ciałem. Wszystkie te ciała ciągneliście ze sobą, bardzo duży stosik bardzo dużo ważył. Ale co to w ogóle za historia jest, z żywymi trupami, ożywianymi czy ożyjącymi ot tak? No tutaj właśnie zaczyna się cała zabawa i cała roszada fabularna. Ale postapiłeś mądrze i postanowiłeś o to spytać swojego przewodnika po świecie trupów, pana z wozem pełnym ciał. Mężczyzna chyba ciut ci zaufał, widząc, że dajesz z siebie wszystko, żeby mu pomóc. Wiesz, wspólna praca uszlachetnia, czy coś. A na pewno dobrze integruje.
-Nie zapytałeś. A na pewno chcesz wiedzieć? Trupy są porozrzucane po całym lesie, rozumiesz. Na drzewach wiszą flaki, trupy mają wywleczone na wierzch narządy. Widziałem tego kto to zrobił, jasna skóra, czarne jak węgiel włosy, strój kultysty. Powiedział, że śledzi swoich braci imieniem Shiga oraz Akashi. Byli tu w wiosce, podobno są Jashinistami więc powinni zabijać, ale tylko dali pokaz i tyle, poszli sobie nie zabijając. On mówił, że musi zadowolić Pana hekatombą zamiast nich i ich ukarać. Widziałem jak dwójka tych trupów za życia go zaatakowała, obcieli mu kawał boku maczetą, a on się od razu zregenerował. Potem sobie poszedł, nie wiem gdzie, ale może wrócić w każdej chwili. Dlatego zbieram trupy, żeby przypadkiem nie zregenerowały się tak jak tamten... nie chcemy mieć wioski oblężonej przez nieumarłych ktorzy sie regenerują. Mniej więcej to wszystko, a ja je zbieram bo praca jak praca. Zmniejszy mi wyrok. - Powiedział, dodając wzmiankęo sobie, smętnie na sam koniec. Dotarliście do lasu i fakt - wszędzie są kałuże zaschniętej krwi, wygnieciona trawa po zwłokach, porozwalane części ciał. I kilka trupów jeszcze leży tu i ówdzie... Trzeba je zapakować na wóz, ale woźnica opiera się o niego ciężko. Powrót do tego miejsca jest dla niego bardzo niemilym przezyciem. Drzewa są umazane juchą, wymalowane są symbole Jashina - a na nich imiona dwóch kultystów o ktorych usłyszałeś. Fanatyk "złożył ofiarę przeprosinową za nich".

[Saburō Hokusai]

Jednak starzec zaufał młodemu wyznawcy i to na tyle, żeby powiedzieć mu całą historyjkę. Jak się okazało to co tutaj można było zauważyć było skutkiem działania jednego z Jashinistów, który chciał poprawić zachowanie swoich braci. Shiga i Akashi... nigdy nie słyszał tych imion, ale tak jak on byli wyznawcami Jashina. Postanowił zapamiętać te imiona, może kiedyś się to do czegoś przyda. Teraz natomiast ciekawiło chłopaka tyle, za co staruszek ma wyrok, bo w końcu nie wyglądał na takiego, który mógłby cokolwiek zrobić.
- A więc to tak... A za co ma pan wyrok?
Chłopak w pewnym momencie odwrócił się na chwilę do tyłu, aby sprawdzić czy przypadkiem nikt za nimi nie podąża albo ich nie nasłuchuje. Ciała można było spalić bez problemowo, bo widząc je to wątpił, że ukrywa się tu ciało jakiegoś Jashinisty, a reszta nie ma dla niego znaczenia. Przecież są już martwi, więc nic nie zrobią, ale nie chciał tego mówić starcowi. Jakoś nie chciał psuć mu jego myśli.

[Hitsukejin Shiga]

Misja D 11/15
Czy wypytywanie się jest naprawdę takim dobrym pomysłem? Przecież pewnie jak wszyscy znasz zasadę, że im mniej wiesz tym lepiej śpisz. Nie ma nic gorszego niż nadmiar wiedzy, bo od niej umysł puchnie i tracisz całkowicie spokój ducha i spokój umysłu. I tylko zostaje się zamartwiać, rozmyślać o głupotach, o rzeczach nad którymi totalnie nie masz szansy zapanować.
Ale mężczyzna się rozgadał, więc jest studnią informacji z której pozostaje tylko czerpać pełnymi garściami.
-"Za gwałt na nieletniej". - Rękami wykonał symbole cudzysłowów, sugerując, że nie zgadza się z klasyfikacją czynu. - Tylko wiesz, jak szła do łóżka to nie wiedziałem, że jest młodsza niż jest. A cały ten gwałt to tylko dlatego, że nie miałem hajsu jej zapłacić tyle ile chciała to od razu alarm... Ech, dziwki... - jęknął pod nosem, biorąc się za zapakowanie pierwszego trupa na pakę. Gdy podniósł zwłoki, z ich ust wylała się posoka plamiąc woźnicę, który upuścił trupa z hukiem, obijając go i zaczął go kopać i klnąć.
No to niezły obrazek nam się tutaj wymalował... Znawco Jashinistów, nie znasz tych imion, ale może kiedyś ich spotkasz. Niejashinistycznych braci. Albo spotkasz ich łowcę. Ciekawe po której stronie barykady wtedy staniesz...
-Pieprzone trupy... - Jęknął znów woźnica i nogą stanął na trupie by ten wyrzucił ze swoich ust wszystko co moze by znow go nie zalał.

[Saburō Hokusai]

Z jednej strony co racja to racja, ale z drugiej ciekawość nie zawsze potrafi doprowadzić człowieka do zguby. Zawsze są dwie strony medalu. Tak samo jak ze starcem. Gwałt na nieletniej, którego sam nie uznaje, lecz z tego co wyznawca zrozumiał to była to zbrodnia. Mogła to być dziwka, lecz one są inaczej klasyfikowane? To ich praca, płacisz i dostajesz, w tej kategorii wcale inaczej nie było. Skoro nie zapłacił to nie miał na co liczyć, chyba logiczne. Jednak nie zagłębiał się bardziej w te tematy. Nie miały one sensu, ponieważ ciężko było określić czy akurat tutaj wiek miał znaczenie, ale nie zagłębiajmy się w ten temat. Nadszedł czas, aby właśnie przetłumaczyć pewną kwestię starcowi. Jemu nie spodobały się ciała i zajął się nimi, próbując opróżnić ich usta z jakiejś dziwnej wydzieliny, więc raczej nie było szans, aby zauważył ruch Hokusaia. Chłopak w pewnym momencie zaczął przesyłać chakrę Raitonu do swojej prawej pięści, czego efektem były pioruny wychodzące z jego dłoni. Podbiegł on do dziadka i w pewnym momencie uderzył go od boku w brzuch.

  Ukryty tekst