Osada Kagedokutsu

Kolejna prowincja przynależąca do Prastarego Lasu o znacznej powierzchni. Midori zamieszkiwane jest przez Ród Nara i tak jak Shinrin oraz Kaigan, w głównej mierze pokryty jest gęstą puszczą, która słabo przepuszcza promienie słoneczne. Prowincja od wschodu graniczy z Ryuzaku no Taki, od południa z Kaigan, od zachodu z Shinrin oraz od północy z regionem Wietrznych Równin, co pozwala na rozwój handlu oraz żeglugi morskiej.
Awatar użytkownika
Tetsurō
Posty: 1148
Rejestracja: 8 maja 2022, o 18:25
Wiek postaci: 24
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Wysoki, szczupły, zielone włosy, szmaragdowe oczy. Ubrany w białą, jedwabną kuszulę i piaskowe spodnie. Na szyi nosi jasnozieloną chustę.
Widoczny ekwipunek: Kabury na obu nogach na udzie
Złoty medalion Ayatsuri na szyi pod chustą
GG/Discord: Kubalus#9713
Multikonta: Zankoku

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Tetsurō »

0 x
Prowadzone Misje:
  1. Ichirou -"Pan na Włościach" - Wyprawa S
  2. Shiori - "W11 - Wydział Śledczy" - Misja C
Awatar użytkownika
Rika Kari Matsubari
Postać porzucona
Posty: 1091
Rejestracja: 6 mar 2018, o 12:34
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Rika Kari Matsubari »

Tego wszystkiego było za wiele na jej biedną główkę. Dlaczego czas nie może trochę zwolnić, by mogła przetworzyć to co się właściwie dzieje? Jej karczemny pokój zamienił się w kurnik, a właściwie sównik. Sprowadził je wszystkie Hoochi, głosząc historię o swojej heroicznej przygodzie u boku małej człowieczki. I oto stoją, wlepiając w nią swe ślepia. Z każdą chwilą dostrzegała coraz więcej szczegółów i było to do prawdy zdumiewające. Hoochi, liściopióry ptaszor o ciele w kształcie kuli do kręgli wyglądał wśród nich jak ordynarna sowa. Jedne były małe, inne były duże. Część z nich zachwycała niecodziennym ubarwieniem, a jedna z nich miała na sobie jakby... rafę koralową? Jeszcze inny z przedstawicieli sów dzierżył miecz i wyglądał raczej komicznie, ale Rika nie powiedziała tego. Całe towarzystwo sprawiało wrażenie, jakby pochodziło z najróżniejszych krain. I tak np. stojący koło Hoochiego sów z kapeluszem i okularami miał wzorzystą szatę przywodzącą na myśl Pustynię, na której nigdy nie była. Rika poświęcała każdej z sów krótką chwilą, szczerząc się jak głupi do sera.
Gdy napięcie wzrosło, Rika od razu to wyczuła. Nie że była taka do przodu. Po prostu obserwowała Hoochiego, który był jej przewodnikiem sowich konwenansów. Neurony lustrzane robiły swoje.
Słuchając wysokiego sowa zrozumiała, że jest stworzona do przyjmowania honorów. Zan jako jedyny używał jej obu imion i od razu go polubiła. Gorzej, że musiała powiedzieć, czego chce.
A czego chciała TAK NAPRAWDĘ? Bo chyba nie wymienić z sowami parę zdań? Naprawdę nie wiedziała! A przecież zawsze miała doskonały wgląd w swoje potrzeby. Każdej zimy, gdy pisała list do Miko Laya, brakowało jej zwoju na wspomnienie o wszystkich zachciankach. Któregoś roku zażyczyła sobie rozmowy z Miko Layem i zapowiedziała ojcu, że gdy tylko gość wejdzie przez komin, rzuci na niego genjutsu i spokojnie o wszystko wypyta. Tego roku Miko Lay zostawił prezenty pod drzwiami i Rika zrozumiała, że nie powinno się chcieć za wiele.
Ale chciała. Powrót do domu, czysta sukienka, słodycze, nowe jutsu, pogodzić się z Kari, chwała Ryuzaku...
-Właściwie to ja nie zrobiłam tego po coś tylko tak wyszło, że poznaliśmy się z Hoochim i chciałam mu pomóc, bo opowiedział mi o was i w ogóle... - brawo Rika. Jak tak dalej pójdzie, dostaniesz figę z makiem! - Na pewno chciałabym mieć kontakt z Hoochim. Móc poznać waszą rodzinę. Jesteście takie ładne i różnorodne, a nigdy przedtem nie miałam okazji porozmawiać z sową. Marzę, żeby móc was odwiedzić, zobaczyć waszą krainę, bo Hoochi mówił że macie swoją krainę i jest tam pięknie... Gdyby tylko było możliwe...
Wlepiła oczy w Hoochiego. Hoochi, ty wiesz czego chcę, no mów! Z całych sił próbował coś jej przekazać, podrzucić jakąś wskazówkę, ale Rika nic nie rozumiała z tych jego dziwnych min i póz. Liściastopióry postanowił zachować dyskrecę. Ale Rika+dyskrecja=destrukcja. Przydusiła go wzrokiem i zaczęła sukcesywnie wyciskać przekaz.
-Chciałabym, nie. Chcę pppa... pa...kt? Hoochi, co to jest ten pakt?!
0 x
Awatar użytkownika
Tetsurō
Posty: 1148
Rejestracja: 8 maja 2022, o 18:25
Wiek postaci: 24
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Wysoki, szczupły, zielone włosy, szmaragdowe oczy. Ubrany w białą, jedwabną kuszulę i piaskowe spodnie. Na szyi nosi jasnozieloną chustę.
Widoczny ekwipunek: Kabury na obu nogach na udzie
Złoty medalion Ayatsuri na szyi pod chustą
GG/Discord: Kubalus#9713
Multikonta: Zankoku

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Tetsurō »

0 x
Prowadzone Misje:
  1. Ichirou -"Pan na Włościach" - Wyprawa S
  2. Shiori - "W11 - Wydział Śledczy" - Misja C
Awatar użytkownika
Rika Kari Matsubari
Postać porzucona
Posty: 1091
Rejestracja: 6 mar 2018, o 12:34
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Rika Kari Matsubari »

Ale siara! Rika narobiła wstydu Hoochiemu, tak że ten najchętniej zapadłby się pod ziemię. Niestety, podłoga w sypialni była znacznie twardsza niż mięciutkie błotko Zakątka, którego sów-przyjaciel został tej nocy Strażnikiem z prawdziwego zdarzenia. Czy żałował, że w ogóle się wtrącił? Okej, karcące spojrzenie Zana nie należało do najprzyjemniejszych, ale było niczym w porównaniu z chwilą, w której całe stado sów wystrzeliło w niego laser. Tyle tylko, że to nie one, a właśnie Strażnik (nie jakiś tam młodszy!) Bagnistego Zakątka kreował, kreuje, a kto wie, może i będzie kreował bieg wydarzeń. Zan przemyślał sprawę i wyglosił przemowę, która mogła szokować. Sowy zmieniają swoją globalną politykę i otwierają się na świat. Nie do wiary. Oto ja, Rika Kari Matsubari, mogę zostać ambasadorką sów. Ambasadorka to takie dumne słowo. Oczywiście panienka nie bardzo wiedziała, jak się sprawy mają z sytuacją geopolityczną sów, ale w tej chwili głęboko wierzyła, że jest gotowa sprostać wyzwaniu.
Oczywiście doskonale rozumiała powagę sytuacji. Szepty sów znajdujących się w pozostałych częściach pomieszczenia nie pozostawały wątpliwości, że Zan przedstawił sytuację taką, jaka jest. A więc bez precedensu. Rika nagle poczuła, że może będzie musiała wziąć na swoje barki ciężar tego gatunku, a waga jego wynosiła więcej niż tylko Hoochiego, który tak lubił traktować ją jak taxi. Do tej pory była dumą, ale i zawodem zarówno dla rodziny, jak i rodzimego miasta. Sowy nie znały całej historii, znały tylko tę ostatnią. A wiedząc jakie gadane potrafi mieć Hoochi, nieźle przypudrował. Ale to nic. Patos Zana podziałał na Rikę.
-Byłabym dozgonnie wdzięczna za obdarzenie mnie takim kredytem zaufania. Świat w rzeczy samej mknie do przodu i sojusznicy są potrzebni bardziej niż kiedykolwiek. Wspomniałam wcześniej, że Hoochi jest wspaniałym ambasadorem. Wierzę, że także mogę taką być i jako łącznik między naszymi gatunkami dbać godnie o wasze interesy. To niełatwe zadanie, ale jestem na nie gotowa. - powiedziała, po czym skierowała się do pozostałych zgromadzonych.
-Wiem, że część z was może być zaskoczona taką decyzją Starszyzny. Zdobywając wraz z Hoochim Krwawnika Amarantowego, bo taką nazwę nosi w naszych podręcznikach ta cenna roślina, udowodniłam swoje zaangażowanie i poświęcenie. Teraz, gdy połączy nas ten cały pakt, zdwoję, nie!, potroję swoje wysiłki. Zapewne wszyscy słyszeli świadectwo Hoochiego. Komu mamy ufać w tych trudnych, pogrążonych w kłamstwach i intrydze czasach, jak nie świeżo upieczonemu Strażnikowi Bagnistego Zakątka? Nie proszę was o zaufanie. Pokornie proszę was o szansę, abym mogła sobie na nie zasłużyć.
Zerknęła na Hoochiego. Nie wiedziała, że potrafi wcisnąć w jedno zdanie tyle mądrych słów. Co za magiczna noc! Tylko... to już, czy muszę coś jeszcze zrobić?
0 x
Awatar użytkownika
Tetsurō
Posty: 1148
Rejestracja: 8 maja 2022, o 18:25
Wiek postaci: 24
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Wysoki, szczupły, zielone włosy, szmaragdowe oczy. Ubrany w białą, jedwabną kuszulę i piaskowe spodnie. Na szyi nosi jasnozieloną chustę.
Widoczny ekwipunek: Kabury na obu nogach na udzie
Złoty medalion Ayatsuri na szyi pod chustą
GG/Discord: Kubalus#9713
Multikonta: Zankoku

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Tetsurō »

0 x
Prowadzone Misje:
  1. Ichirou -"Pan na Włościach" - Wyprawa S
  2. Shiori - "W11 - Wydział Śledczy" - Misja C
Awatar użytkownika
Rika Kari Matsubari
Postać porzucona
Posty: 1091
Rejestracja: 6 mar 2018, o 12:34
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Rika Kari Matsubari »

Patrząc na tę dwójkę, Rikę i Hoochiego, nie sposób było stwierdzić kto z kogo jest bardziej dumny. Hoochi, dlatego że jego przyjaciółka dostąpiła zaszczytu wejścia w pakt z jego gatunkiem. A może kunoichi, która widziała jak zawrotną karierę robi Liściastopióry? Zupełnie niczym ona, dawno dawno temu.
Byli tak blisko siebie. Rika w łóżku, Hoochi w okolicach łóżkowej ramy. Mimo to nie zamienili ze sobą nawet kilku zdań. Powaga sytuacji na to nie pozwalała. Przemówił Zan. Wytłumaczył naturę sów rozumnych i rozumnych mniej (choć akurat sowy to zawsze cwane zwierze). Wyjaśnił obowiązki, jakie przed nią stoją. Każda sowa to sowa, każdą należy bronić. Rice nie trzeba było dwa razy mówić. Prawdopodobnie w Ryuzaku czekała na nią sowa, która nigdy nie pochwaliła się znajomością mówienia. Mówienie jest zdaniem Riki takie fajne, że Fumo na pewno by to robił, gdyby tylko potrafił. Panienka Matsubari potakiwała głową jak uczeń w szkolnej ławie. To, czy chłonęła jak gąbka okaże się rano, gdy porządnie się wyśpi. Co jednak pewne, była żywo zaciekawiona rewelacjami jednego z członków Starszyzny. Jak tu nie być pobudzonym, gdy gadająca sowa mówi o tym, że jej królestwo ma wrogów wśród innych gadających zwierząt, które także mają swoje krainy? Gdyby nie to, że mówiła o tym właśnie sowa, że mówiła o wrogach i że Rika była tuż przed podpisaniem paktu, pewnie rozmarzyłaby się na myśl o gadających zwierzakach. Nie jednak o jakichś tam kotkach i psach, a o jeżozwierzach, z którymi przez swój styl walki tak lubiła się utożsamiać. Teraz jednak, inne gadające zwierzęta? A komu to potrzebne! Na pewno nie są słodkie! Na pewno nie są fajne! Tfu, tfu, tfu! Sowy do boju, do boju sowy.
W każdym razie. Pakt to umowa działająca w dwie strony. W końcu po co miałaby go podpisywać, gdyby pełniła w nim jedynie służalczą rolę? Rika, a właściwie to Rika Kari Matsubari, jak pięknie wymawiał to Zan, także mogła skorzystać z pomocy sów. Może je przyzywać i wtedy one ruszą na ratunek, tudzież inną pomoc. Co prawda Zan radził nie przeginać, ale przeginanie nigdy nie było mocną stroną Riki. Znaczy, nie przeginanie. Co jednak nie mniej ciekawe, Rika także mogła zostać przyzwana przez Starszyznę. Po głębszym zastanowieniu pewnie oznaczało to wiele trudności i mogło nieźle uprzykrzyć życie, ale teraz, po całej dobie fantazjowania o odwiedzinach w krainie sów? To była bajka. Dosłownie bajka.
Rany julek, ile tych informacji przy podpisaniu tego paktu.
Rika wciąż potakiwała głową, ale wcale nie była już pewna, że wszystko dobrze rozumie. Najwyżej później doczyta. Może piszą o tym w jakiejś księdze, albo coś.
-Jestem pewna, że chcę zostać ambasadorką. Tak, jestem świadoma wad i zalet, jestem jednak pewna, że to przede wsystkim ogromny przywilej. - Rika odpowiadała mechanicznie. Może była zmęczona, może zahipnotyzowana tymi nieprawdopodobnymi scenami, a może po prostu nie wiedziała, co innego mogłaby powiedzieć. Już chwilę później Zan rozłożył przed nią ogromny, zdobiony zwój ze srebrną główką sowy. Jeśli jest coś lepszego niż czekolada, to być może właśnie ten zwój i te ptaszory, które przyszły dziś do niej z wizytą! Rika zauważyła podpisy poprzedników, ale jakoś nie wzniosła się do żadnej refleksji na ten temat. Teraz nadszedł jej czas i zrobi wszystko co w jej mocy, żeby... zaraz, jak to krwią?
Nie obgryzała paznokci, nie trzymała pod poduszką żadnego kunaia.
-Hoochi, mógłbyś dziabnąć? Proszę. - przysunęła do niego palec wskazujący, dając przyzwolenie na uwolnienie odrobiny krwi. Przecież wiedziała, że nie jest wcale taki niewinny. Pamiętała kultystę leżącego u wrót kantorku, któremu dziwnym zdrządzeniem losu brakowało oczu. To o co go prosiła miało być jednak czymś uroczystym jak przecięcie wstęgi.
-Ja, Rika Kari Matsubari, świadoma praw i obowiązków, uroczyście przyrzekam dbać o interesy sowiego rodu i godnie go reprezentować. Na mocy zawartego właśnie paktu zrobię wszystko aby wykonać swoje zadania, bądź zginę próbując. - powtórzyła za Zanem. Czyż nie bliźniaczo podobną przysięgę składała z Hoochim, gdy decydowali się wyruszyć po amarantowego krwawnika? Czy on? Nieee! Hoochi, chyba mamy do pomówienia. Ale to nie teraz. Rozejrzała się raz jeszcze po zgromadzonych sowach. Jeśli miały jakieś wątpliwości, to teraz nie pokazywały tego. Stały dumnie, czekając na to, co ma się wydarzyć.
Przyłożyła paluszek z krwią do zwoju.
Wujku Benu, co ty wiesz o mocy i odpowiedzialności.
0 x
Awatar użytkownika
Tetsurō
Posty: 1148
Rejestracja: 8 maja 2022, o 18:25
Wiek postaci: 24
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Wysoki, szczupły, zielone włosy, szmaragdowe oczy. Ubrany w białą, jedwabną kuszulę i piaskowe spodnie. Na szyi nosi jasnozieloną chustę.
Widoczny ekwipunek: Kabury na obu nogach na udzie
Złoty medalion Ayatsuri na szyi pod chustą
GG/Discord: Kubalus#9713
Multikonta: Zankoku

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Tetsurō »

0 x
Prowadzone Misje:
  1. Ichirou -"Pan na Włościach" - Wyprawa S
  2. Shiori - "W11 - Wydział Śledczy" - Misja C
Awatar użytkownika
Rika Kari Matsubari
Postać porzucona
Posty: 1091
Rejestracja: 6 mar 2018, o 12:34
Wiek postaci: 19
Ranga: Sentoki

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Rika Kari Matsubari »

Po podpisaniu paktu i otrzymaniu tego niesamowitego zwoju, cała "uroczystość" zawarcia przymierza zaczynała zmierzać ku końcowi. Zaczęło się w środku nocy - o porze dla sów najzwyczajniej normalnej, ale nie dla Riki. Teraz za oknem powoli robiło się widno i to sowom robiło się późno. Pozostało kilka uprzejmości i po chwili sowy jedna za drugą zaczęły puffać. Tyle je widziano. Ostatnią sową, która wciąż znajdowała się w sypialni był Hoochi. Wymienili kilka ostatnich, bardzo miłych zdań i przyszedł na niego czas. Rika zapamiętała ostatnie słowa swojego sowiego przyjaciela.
-Isou mogłaby ci pomóc wrócić do domu. - puścił jej oczko i puffnął w chmurce dymu jak reszta jego rodziny.
Można by pomyśleć, że Rika nie mogła usnąć po nocy pełnej wrażeń. Nic bardziej mylnego. Choć kurczowo trzymała się myśli o tym, co mówił jej ten wysoki sów-przywódca, zmęczenie połączone z odniesionymi obrażeniami wzięło górę.
Obudziła się w okolicach 14.
I choć przeoczyła śniadanie i obiad, nie do jedzenia było jej śmieszno. Odzyskawszy przytomność jej myśli od razu skierowały się ku nocnym wydarzeniom. A może to był tylko sen?! Nie, to nie mógł być sen. Był zbyt prawdziwy. Zatem gdzie jest zwój? Nie ma go na łóżku, nie ma go na stoliczku ani komodzie. Już była gotowa wyrywać sobie włosy z głowy, kiedy zajrzała pod łóżko, a tam... JEST! Jest zwój, pakt z sowami to nie był tylko sen! Rozłożyła go natychmiast i bacznie przyjrzała się każdemu jego elementowi. Srebrnej główce sowy u góry zwoju i podpisowi, który złożyła własną krwią. To było coś. Bardzo dobrze zapamiętała słowa przywódcy, który stwierdził, że teraz jest ich ambasadorką. Ambasadorka brzmi dumnie, bardzo dumnie. Pamiętała też słowa Hoochiego, który wspominał o Isou. Pamiętała o jutsu, które miało zdolność przyzwania sowy. Oh, i oczywiście pamiętała także uwagę, by nie robić tego za często, bo starszyzna się zezłości. Ale przecież musi chociaż raz spróbować, żeby była pewna, że w razie potrzeby wykona jutsu prawidłowo!
Usiadła więc po turecku na środku sypialni i rozłożywszy przed sobą zwój zaczęła czytać instrukcje. To nie było jutsu o najwyższym stopniu zaawansowania. Powinna je prędko opanować. Ale tak jak do każdej innej techniki przystąpiłaby zapewne ze sporą dozą swobody, tak teraz jej twarz pełna była powagi i skupienia. Świnia, pies, ptak, małpa, baran; świnia, pies, ptak, małpa i baran...
-Kuchiyose no jutsu! Ku-chi-yo-se no jut-su!
Nic? Dlaczego nic się nie dzieje?
Rika sama nie wiedziała, czego się spodziewać. Pewnie myślała, że sowa zjawi się wewnątrz pokoju i... no właśnie, co zrobi? W jaki sposób miała jej pomóc w szybkim dotarciu do domu? Znała tajemne skróty? Wyleczy jej rany? Dobre sobie. Tymczasem do jej uszu zaczęło dobiegać silne wachlowanie, zupełnie jakby ktoś ćwiczył techniki fuutonu. Ale to nie był fuuton.
-Maleństwo, jeszcze nie spakowana? Lecimy!
Rika usłyszała ciepły głos, jaki mógł charakteryzować tylko dającą najlepsze prezenty ciotkę. Wyjrzała przez okno. Stała tam wielka, potężna sowa z siodłem na grzbiecie. NORMALNIE NIE WIERZĘ. Zebrała w trymiga wszystkie swoje rzeczy, oczywiście nie zapominając o zwoju z paktem i wybiegła przed karczmę.
-Dzień dobry, jestem Rik...
-...Wiem kim jesteś, maleństwo. Od wczoraj wszyscy o tobie mówią. Mów mi Isou. Od dzisiaj będę twoją towarzyszką podróży. Kopę lat, odkąd leciałam z jakimś człowiekiem. Liczę na owocną współpracę.
-Czy to bezpieczne?
-Wskakujesz na grzbiet, zapinasz się pasem i mocno trzymasz. Nic nie może pójść nie tak. Nie pozwolę na to.
Rika z dużą dozą rezerwy wykonała wszystkie te czynności.
-Rozumiem, że jesteś zdenerwowana, ale rodzina czeka! Następny przystanek: Wschodnie wybrzeże Ryuzaku no Taki, kręta Ścieżka Nadziei na prawo od lasku Sai
-Skąd... - ah, Hoochi!
-Trzymaj się mocno i pamiętaj, nie wszystkie człowieki mogą patrzeć w dół!

z/t -> Szlak transportowy
  Ukryty tekst
0 x
Awatar użytkownika
Rei Uta
Posty: 473
Rejestracja: 5 maja 2021, o 14:27
Wiek postaci: 16
Ranga: Wyrzutek
Krótki wygląd: - Różowe włosy.
- Czarne Haori przewiązane jedwabnym obi, tego samego koloru luźne spodnie oraz wysokie buty za kostkę.
- Patrz avatar.
- Po resztę zapraszam do kp.
Widoczny ekwipunek: - Torba biodrowa.
- Duży zwój na plecach.
Aktualna postać: Rei
Lokalizacja: Cały świat.

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Rei Uta »

z/t- Roczna wędrówka
Rei zniknął z wioski kilka dni po całkowitej rekonwalescencji. Zajmując się przez kilka następnych miesięcy sprawami związanymi z rozwojem własnych umiejętności. Walka z Judaszem przypominała mu się ciągle w nocnych koszmarach, chociaż sam nie potrafił powiedzieć dlaczego. Widział nad swoją głową czarną postać coraz bardziej wyraźnie. Czuł, jak siedzi na krześle obok, lub nawet leży po drugiej stronie ognia po prostu się wpatrując. Kilka pierwszych razów chciał po prostu przypisać jej pojawienie się swojej dziecięcej fantazji. Skończyło się jednak na tym, że pewnego dnia po prostu siedział jej naprzeciw, przechylając głowę. Jak, jednak opisać coś, co niemal zlewało się z mrokiem nocy, szpiląc jedynie czerwonymi ślepiami o jasnej barwie. Chłopak nie odzywał się nawet słowem, bojąc się, że popchnie go to w czeluści szaleństwa. Maji starał się zajmować swe myśli głównie kolejnymi pomysłami na udoskonalenie mobilności własnych technik. Zdając sobie sprawę, że każda kolejna potyczka, w której musi zbierać swój pył jest dość kłopotliwa. Po prostu zajął się rozwojem własnych umiejętności w zakresie pieczętowania. Wiedział, że może się to okazać bardzo przydatne, dlatego w jednej z wiosek zachodnich rubieży, nabył duży zwój, który wkrótce miał stać się jego nieodzownym elementem. Uta spędzał jednak większość czasu w samotności, koncentrując się wtedy głównie na wzmacnianiu kontroli pokładów magicznej energii. Mimo że podczas jednej z wypraw poznał tajemnice zapomniane przed wszystkimi użytkownikami czarnego Jitonu, to wciąż brakowało mu czasu. Ostatnia walka wskazała jasno, że na świecie znajduje się wielu wojowników, którzy mają znacznie lepszą mobilność. Sam nie potrafił zliczyć czasu, podczas którego z zamkniętymi oczyma koncentrował w swoim ciele emanację siły duchowej. Nie wiedział, kiedy jego zdolności zaczęły niemal wypływać wprost z ciała. Najpierw pojawił się delikatna łuna o purpurowej barwie, później niewielka siła, która wpływała na pobliskie kamyczki i drobniejsze elementy flory… Minął rok. Rei otworzył oczy, obserwując dziurę, która pozostała po jego wczorajszym treningu. Dwa dni temu przeszedł granice z Shinrin, znajdując się na terenach Midori. Uta nigdy nie odwiedzał tych regionów, zazwyczaj, wybierając trasy przez Kaigan, gdzie morze pociągało go znacznie bardziej. Tym razem sam nie potrafił odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego właściwie to zrobił. Ostatni pobyt w osadzie której nazwa brzmiała Hageyam, zaowocował jego całkowitą metamorfozą. Wiele miesięcy w drodze spowodowało, że przypominał bardziej dzikie zwierzątko, jednak szybka kąpiel i kilka dodatkowych monet sprawiły że znowu zaczął wyglądać jak człowiek. Rei stanął przed nieskazitelnym lustrem, podziwiając efekty mijającego czasu oraz własnego samodoskonalenia. Stał się widocznie kilka centymetrów wyższy, pozbył się dziecięcej pucołowatości twarzy oraz zdecydowanie te białe włosy wyglądały inaczej niż róż, który wcześniej rzucał się w oczy. Rei postanowił przefarbować je w środku nocy, martwiąc się, że pewne wydarzenia na pustyni mogły zwrócić uwagę władz na pojawienie się samotnego użytkownika czarnego pyłu. Płaszcz Santa-sana zamienił na czerwoną koszulę, na którą narzucił czarne haori. Jego wzrok przypominał ten, który czasami spotykał u dzikich stworzeń na środku niczego, gdy w środku nocy zastanawiali się nawzajem, czy ten samotnik rozumie drugą stronę. Z początku nie rozumiał, szybko jednak zwrócił uwagę na fakt, że są niemal identyczni. Ten biały wilk wyjący do księżyca, jasno potrafiący rzucić wyzwanie nawet temu, czego nie potrafił zrozumieć. Maji przepłukał twarz wodą z drewnianej miski, po czym spojrzał w lustro jeszcze raz… Wtedy dopiero zobaczył tuż za plecami sylwetkę mrocznej istoty, którą dla zabawy nawet już nazwał. Nie był w tym oczywiście jakoś specjalnie kreatywny, jednak uznał, że imię Amanjaku będzie idealnie pasować. Do teraz nie potrafił stwierdzić czy wpadł na to sam... Czy też usłyszał to skrzeczące imię we własnej świadomości.

Czego chcesz… Przecież widzisz, że musimy się już zwijać. Przez twoje ostatnie popędy spadła nam na głowę ta przeklęta misja.
Uta uśmiechnął się sceptycznie do samego siebie, wiedząc, że rozmawia z kimś, kto znajduje się tylko w jego głowie nie przyniesie mu zbyt wielu przyjaciół. Co do jednego musiał niestety zgodzić się z samym sobą… Ostatnia misja dla osoby, która wynajęła go w okolicznym barze, przyniosła jedynie więcej problemów…

Mówiłem, żeby podejść do tematu spokojnie… Wyrysowałeś na ścianie portret jednorożca jelitami tego bandyty. Mówili nam, że ma wielu wpływowych znajomych, a my mieliśmy go tylko przestraszyć. Kurde, teraz należy szybko spierdalać…
Rei, nie mówiąc już nic więcej, wyszedł przez okno. Znajdując się na dachu wysokiego budynku. Spoglądając na wąską dróżkę między zabudowaniami, która prowadziła do karczmy, gdzie wynajmował swój pokój, zauważył kilku drabów ukrywających się pod przeciwległym zadaszeniem. Wiedział doskonale, że mogli być to ci, na których czekał, dlatego, czym prędzej odszedł w mroku nocy tak jak za każdym razem, gdy jego poczynania zaczynały stawać się zbyt widoczne. Uta znalazł się w sytuacji, gdzie mroczny byt i jego własna osoba zaczęły ze sobą koegzystować, a tylko bóg jeden wiedział, do jakiej tragedii mogło to doprowadzić. Znajdując się ponad tym wszystkim, chłopak opuścił wioskę, w której nie zostawił po sobie żadnego śladu… Poza oczywistą krwią i kilogramami dyndających flaków. Teraz chciał odwiedzić miejsce, w którym słyszał od jednego z mieszkańców Hageyamy, że można było bezpiecznie wynająć miejsce na statku zmierzającego w stronę wschodnich wysp. Rei obiecał sobie kiedyś, że odwiedzi tamte strony, a kiedy był najlepszy czas, jeśli nie teraz. Maji zniknął z pola poszukiwań wynajętych zbirów, po czym ruszył przed siebie jednak nie całkiem samotnie. Dwa dni później był już w osadzie którą nazywali Kagedokutsu. Przechodząc przez wysoką bramę przywitał się ze strażnikami szerokim uśmiechem, po czym ruszył do części, gdzie z daleka czuć było zapachem pysznej rybki. Maji obiecał sobie, że zanim zacznie rozrabiać, znajdzie coś pysznego do zjedzenia, gdyż, jak wiadomo bez pełnego żołądka słabo funkcjonował. Z rękoma założonymi za plecami poprawił zwój na swoich plecach, po czym, nie zwracając niepotrzebnej uwagi na swoje kolejne posunięcia, zrobił tak, jak sobie obiecał. Dzień mienił się pięknymi kolorami, zwłaszcza że póki nie nastawał mrok… On mógł żyć na własnych warunkach. Przemierzając tłoczne uliczki miasta, znalazł wreszcie karczmę, w której widać było z daleka rozpalone żeliwne grille, a na nich skwierczące rybki od małych płotek po szerokie płaszczki, których nawet nie potrafił nazwać. Mimo że ostatnie miesiące życie spowodowały w nim wiele zmian, teraz Rei mógł być znowu dzieckiem, gdy ślinka lała się z jego ust niemal do samej ziemi…

Panie starszy, dla mnie dwie porcje tych dużych czerwonych!… I niech pan dożuci kilka tych małych o dziwnym ubarwieniu.
Rei, mimo że był sam, zapewne jak zwykle przepieprzy pieniądze, które dla wielodzietnej rodziny starczyłyby na spokojne przeżycie kilku tygodni. No cóż, jak to kiedyś ktoś powiedział od jego ego większy był tylko jego apetyt. Chłopak nie żałował na to moniaków, zwłaszcza że przecież w życiu nie było nic piękniejszego, od kunsztu kulinarnego wielkich mistrzów każdej z krain… Czas na kolejną przygodę!
0 x
Awatar użytkownika
Minoru
Posty: 784
Rejestracja: 3 kwie 2019, o 17:58
Wiek postaci: 30
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Dorosły już mężczyzna o krótko przystrzyżonej brodzie i włosach dość niechlujnie związanych w kucyk.
Widoczny ekwipunek: - 2 x Torby umieszczone na plecach, przy pasie
- 2 x Katana wisząca u lewego boku
- Kamizelka shinobi

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Minoru »

KP
  Ukryty tekst
ekwipunek
  Ukryty tekst
użyte techniki
  Ukryty tekst
Chakra
  Ukryty tekst
0 x
Prowadzone misje:
  • Tetsu Maji - D Przekleństwo pustyni (Wolna)
  • Tsukune - Wyprawa B Zdradzicecki Korikami (Przejęta)
  • Arii - Zadanie specjalne C Kress
Awatar użytkownika
Arii
Posty: 1071
Rejestracja: 3 cze 2022, o 11:19
Wiek postaci: 18
Ranga: Dōkō
Krótki wygląd: *czarne, lekko pofalowane włosy
*jasna cera
*zazwyczaj czarny ubiór(kimono/sweter plus spodnie( + sandałki i skiety
Widoczny ekwipunek: *Duża Torba
*Plecak
*Manierka
Multikonta: Yachiru

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Arii »

10/14
Dla sprawdzających:
  Ukryty tekst
0 x
Obrazek Prowadzone misje:
1. Kamiyo Ori - Cesarscy Brutale II - Zlecenie Specjalne Rewolucjonistów B (25/17+)
2. Kyoushi -Wyspy Samurajów - Kult Wiecznego Płomienia - Finał - Misja S (20/21)
3. Rezerwacja Ren&Mayu - Bogactwo Pustyni - Misja ?
4. Shiori - Chłopiec, który się skrapla... - Misja D (5/7+)
PH
Bank
WT
KP
Awatar użytkownika
Minoru
Posty: 784
Rejestracja: 3 kwie 2019, o 17:58
Wiek postaci: 30
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Dorosły już mężczyzna o krótko przystrzyżonej brodzie i włosach dość niechlujnie związanych w kucyk.
Widoczny ekwipunek: - 2 x Torby umieszczone na plecach, przy pasie
- 2 x Katana wisząca u lewego boku
- Kamizelka shinobi

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Minoru »

KP
  Ukryty tekst
ekwipunek
  Ukryty tekst
użyte techniki
  Ukryty tekst
Chakra
  Ukryty tekst
0 x
Prowadzone misje:
  • Tetsu Maji - D Przekleństwo pustyni (Wolna)
  • Tsukune - Wyprawa B Zdradzicecki Korikami (Przejęta)
  • Arii - Zadanie specjalne C Kress
Awatar użytkownika
Arii
Posty: 1071
Rejestracja: 3 cze 2022, o 11:19
Wiek postaci: 18
Ranga: Dōkō
Krótki wygląd: *czarne, lekko pofalowane włosy
*jasna cera
*zazwyczaj czarny ubiór(kimono/sweter plus spodnie( + sandałki i skiety
Widoczny ekwipunek: *Duża Torba
*Plecak
*Manierka
Multikonta: Yachiru

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Arii »

11/14
Dla sprawdzających:
  Ukryty tekst
0 x
Obrazek Prowadzone misje:
1. Kamiyo Ori - Cesarscy Brutale II - Zlecenie Specjalne Rewolucjonistów B (25/17+)
2. Kyoushi -Wyspy Samurajów - Kult Wiecznego Płomienia - Finał - Misja S (20/21)
3. Rezerwacja Ren&Mayu - Bogactwo Pustyni - Misja ?
4. Shiori - Chłopiec, który się skrapla... - Misja D (5/7+)
PH
Bank
WT
KP
Awatar użytkownika
Minoru
Posty: 784
Rejestracja: 3 kwie 2019, o 17:58
Wiek postaci: 30
Ranga: Akoraito
Krótki wygląd: Dorosły już mężczyzna o krótko przystrzyżonej brodzie i włosach dość niechlujnie związanych w kucyk.
Widoczny ekwipunek: - 2 x Torby umieszczone na plecach, przy pasie
- 2 x Katana wisząca u lewego boku
- Kamizelka shinobi

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Minoru »

0 x
Prowadzone misje:
  • Tetsu Maji - D Przekleństwo pustyni (Wolna)
  • Tsukune - Wyprawa B Zdradzicecki Korikami (Przejęta)
  • Arii - Zadanie specjalne C Kress
Awatar użytkownika
Arii
Posty: 1071
Rejestracja: 3 cze 2022, o 11:19
Wiek postaci: 18
Ranga: Dōkō
Krótki wygląd: *czarne, lekko pofalowane włosy
*jasna cera
*zazwyczaj czarny ubiór(kimono/sweter plus spodnie( + sandałki i skiety
Widoczny ekwipunek: *Duża Torba
*Plecak
*Manierka
Multikonta: Yachiru

Re: Osada Kagedokutsu

Post autor: Arii »

12/14
Dla sprawdzających:
  Ukryty tekst
0 x
Obrazek Prowadzone misje:
1. Kamiyo Ori - Cesarscy Brutale II - Zlecenie Specjalne Rewolucjonistów B (25/17+)
2. Kyoushi -Wyspy Samurajów - Kult Wiecznego Płomienia - Finał - Misja S (20/21)
3. Rezerwacja Ren&Mayu - Bogactwo Pustyni - Misja ?
4. Shiori - Chłopiec, który się skrapla... - Misja D (5/7+)
PH
Bank
WT
KP
ODPOWIEDZ

Wróć do „Midori”

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość