Leśny trakt

[Kisuke]

-Ehh... Co za dzień...- Westchnął pod nosem Kisuke, który właśnie postanowił zrobić sobie małą przerwę. Ostatnie wydarzenia bardzo dały mu w kość. Jakieś spięcia z władzami, gdzie ewidentnie ktoś ważny i jakiś jego podkomendny się na niego uwzięli. Jakby tego było mało, podobno ominęła go jeszcze jakaś ciekawa kłótnia. Coś o płatkach śniegu, jakichś pułapkach. Średnio rozumiał o co tam chodziło, ale bazował jedynie na plotkach, więc nic dziwnego.

Z racji dużego zalesienia tych terenów, postanowił przerwę spędzić na gałęzi drzewa. Kilka skoków później był już tam gdzie chciał, siedząc spokojnie ze zwisającymi nogami. Chyba powinien nieco bardziej zżywać się z lokalnymi społecznościami. Zwykle miał z tym spore problemy, jednak długa rozłąka z przyjacielem sprawiła, że stał się jeszcze bardziej dziki. Póki co siedział więc zamyślony i wpatrywał się w okoliczną roślinność, podziwiając jej uroki.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
1/30

Eee, synek! SYNEK!

Dzień był bardzo spokojny, a jesienny klimat nie dawał pozostawić bez śladu niektórych zjawisk pogodowych. Nasz główny bohater tej historii, młodzieniec imieniem Kisuke, przemierzał sobie szczęśliwie las, rozkoszowywując się tym, co piszczało w trawie. No właśnie, ilość flory i fauny która była do zaobserwowania w tym lesie, zadziwiłaby nie jednego botanika czy osoby ze skłonnościami do obserwacji, lub badania takich rzeczy.

Na szczęście taką osobą raczej nie był Kisuke. Był on shinobi, co prawda, ale czy był zwolennikiem powyższych? Tego dopiero będziemy się uczyć i dowiadywać. Nie trzeba było czekać długo, aż jego spacerek został zakłócony. Idąć wśród drzew i krzew, napotkał stojącą na boku dorożkę, a raczej coś co ją przypominało. Nigdzie nie było widać koni, a drzwi do środka były wyłamane. Widać też było ślady jakiejś walki - dużo ślad stóp, jakieś papiery rozrzucone i podeptane w błocie, jak również trzy shurikeny wbite w jedno z drzew. Jedno z kół było wyłamane, a na ziemii rysował się ślad ciągnięcia, w stronę lasu. Oprócz tego cisza jak chrząszczem zasiał, nie licząc wszelkiego rodzaju ptactwa, które ćwierkało tu i tam.

[Kisuke]

Wśród ludzi panowało przekonanie, że są oni wyłącznie stworzeniami stadnymi, którzy potrzebują innych przedstawicieli swojego gatunku aby lepiej się rozwijać. Bardzo często przecież spotyka się takich, którzy muszą z kimś porozmawiać, zamienić jakieś słówko czy po prostu poplotkować. Kisuke zdecydowanie nie pasował do tego opisu. Dla niego idealnym miejscem była natura. Symbioza z wszelką fauną i florą była dla niego ukojeniem, a każde spotkanie z innym człowiekiem, prawdziwą walką z samym sobą.

Po krótkiej przerwie na gałęzi drzewa, gdzie podziwiał jak wyrastają kolejne liście i rosną okoliczne krzewy, ruszył on na mały spacer. Nie spieszył się z powrotem do swoich rodzinnych stron, od kilku lat praktycznie tam nie bywał, częściej przebywając tutaj w Shinrin, skąd pochodzili, nieżyjący już, rodzice. Po chwili dostrzegł on coś bardzo dziwnego. Ludzką aktywność, a właściwie pewien ślad. Znowu jakieś śmieci pozostawione w sercu natury? Hiroe nie mógł zostawić tego obojętnie, poszedł więc sprawdzić co to tutaj robi, zbierając przy okazji rozrzucone papierki. Było też dużo śladów, dlatego uważnie im się przyglądał, starając się określić co tutaj zaszło.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
3/30 Pewnie gdybyś miał na naziwsko Holmes, albo był 10 w linii praprzodkiem niektórych członków klanu Nara, to inwestygacja poszłaby Ci sprawnie i prosto. Niestety, albo stety, byłeś zwyczajnym shinobi, który jedynie co mógł stwierdzić, że cokolwiek tu się stało, była to potężna rozpierducha - to jest, lub to znaczy - po prostu napad. Dorożka była raczej dobrego sortu, więc napewno była w miarę droga. Trzebaby jedynie przemyć ją z błota, w którym teraz trochę się znajdywała i ewentualnie wypolerować dla lepszego efektu. NIestety, więcej trudno było Ci ustalić.

Co do kartek, które leżały na ziemii - widziałeś tylko jakieś poplamione zapiski i jedyne co udało Ci się w miarę łatwo ustalić, że niejaki Cesaryu był zamieszany w sprzedaż ziemską, na której terenie znajdywały się jakieś "lasy uprawne" czym kolwiek to było. Mógłbyś jeszcze spróbować obejrzeć teren dokładniej, gdyby nie dźwięki...uderzeń? Ciężko powiedzieć. Trzeba to zbadać. Albo i nie. Możesz wszystko, jesteś Bogiem - uświadom to sobie sobie.

[Kisuke]

Za próby przyrównania do kogoś z klanu Nara, Kisuke zapewne bardzo by się obraził. Wszyscy mieli tych użytkowników cienia za nadzwyczajnych myślicieli i strategów, a prawda była taka, że to zwyczajna banda cwaniaków, którzy wpadną na nawet najbardziej absurdalne pomysły, byle tylko się nie narobić. Zgraja leniów. Na całe szczęście, póki co w okolicy nie było nikogo, kto by się na takie słowa zdecydował.

Trzeba było jednak ustalić co to za wóz, do kogo należał i z jakiego powodu leży tutaj porzucony w środku lasu. Technicznie rzecz biorąc nie był to środek lasu, bo był to uczęszczany leśny trakt, no ale jednak z racji na taką przyrodę wypadałoby uważać. Z podniesionych zapisków niewiele wynikało, ale przynajmniej zostały pozbierane z ziemi, nie będą więc zalegać kolejne setki lat, aż całkowicie się rozłożą. Z dalszych oględzin wyrwały go jakieś dziwne dźwięki. Sprawdził czy ślady walki prowadzą może w stronę tego źródła uderzeń, może walka z tego miejsca przeniosła się nieco dalej.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
5/30 Nara nie nara, Kisuke podjął kolejne kroki celem ustalenia przyczyny wypadku. Sceneria była dość zagmatwana, a dźwięki uderzeń, bardziej niż walki zaprowadziły Shinobiego w głąb lasu. Idąc po ścieżce, która była teraz również zaznaczona ewidentnym śladem ciągnięcia czegoś, co mogło przypominać worek ryżu, albo coś innego. Po drodze widać było połamane gałęzie, jakby toczona była tutaj jakaś walka. Z każdym krokiem shinobi zbliżał się do celu, aż wyszedł na otwartą strefę w środku lasu i zobaczył coś, co mogłoby zaskoczyć niejednego.
Najpierw jednak wyjaśnijmy sobie jak wygląda owa polana - była to po prostu otwarta strefa, gdzie na chwilę kończyła się ścieżka. Było to dość wąskie miejsce, a z tyłu dawało się zobaczyć ścieżkę, prowadzącą gdzieś dalej, lecz tym razem ta zdecydowanie była mniej uczęszczana.

Kisuke widział coś przedziwnego. Na otwartej polanie były trzy postacie - mężczyzna i dwóch małych chłopaków, ale już podrośniętych. Mogłeś zgadywać, że mieli po około 12-13 lat. Jeden z nich, przerażony stał za drzewem, gdy drugi leżał na ziemii i był kopany przez dorosłego, szczupłego mężczyznę z wąsem. Jego kruczoczarny włos był bardzo charakterystyczny, a sam ubrany był dość elegancko. Posyłał kopniaka za kopniakiem w leżacego chłopaka przy tym krzycząc.
- SYNEK! SYNEK! Co Ty tu kurna mać robisz co?! CO JEST KURNA OSIEMNAŚCIE! - krzyczał, a przy tym kopnął tak chłopaka w brzuch, że ten poleciał na kilka metrów. Mogłeś usłyszeć, jak dziciak skomple "gomemasai" czy jakoś tak, bo był cały zapluty i przy tym płakał.

[Kisuke]

Kisuke zastanawiał się czy odgłosy te mogą oznaczać walkę. Jednak ich tempo a także bardzo duża monotoniczność raczej wykluczały otwarty konflikt. Może pasowało to ciągłego uderzania siekierą w drzewa. Rytm w miarę się zgadzał, jednak uderzenie o drewno jest chyba bardziej przygłuszone. Mimo wszystko, warto było to sprawdzić. Jeszcze się okaże, że trafi na jakiegoś kłusownika, którego trzeba będzie przepędzić z lasu. Hiroe nie przepadał za innymi ludźmi, rozmów nigdy nie lubił prowadzić, ale gdy szło o coś ważnego, zawsze potrafił się postawić.

-Hej! Koniec imprezy. Nie ma takiego bicia! Co Ty wyrabiasz? Zostaw ich!- Krzyknął już z daleka. Nie było konieczne podchodzenie na bliski dystans aby odepchnąć mężczyznę. Co prawda był mocno agresywny, wyżywając się na dwójce małoletnich, ale mimo wszystko nadstawienie swojego policzka to byłoby zbyt dużo. Można to rozwiązać bez uciekania do bezpośredniej przemocy fizycznej i ryzykowania własnym zdrowiem.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
7/30 Przeprowadziłeś interwencję niczym najlepszy żołdak straży wiejskiej w Sogen, wparowywując na polane i pokazując się w blasku chwały (a raczej po prostu światła, które przebijało się przez korony drzew). Wpadłeś, krzyknąłeś, a potem wszyscy się zatrzymali. Swoje zdolności mogłeś podciągnąć już pod nie tylko same uspokajanie jakiegoś chłopa, co bije nieletnich, ale nawet pod to, że jesteś takim prekursorem shinobijskiej demagogii. Oprócz tego, że ochrzaniłeś go, to jeszcze zakończyłeś im impreze, tudzież inną formę domniemanej rozrywki. Czy tak było jednak w rzeczywistości? Czas się zatrzymał, wszyscy popatrzyli na Ciebie, a dopiero po chwili zdziwiony przemówił.
- Co Ty mówisz, chamie? Nie umiesz gadać normalnie z obywatelem, to wypierdalaj! - jak widać, chłop nie zamierzał słuchać Ciebie, tym bardziej, że sam nazwał się obywatelem tego domniemanego miejsca. Kim był mężczyzna? Co tu się działo? Cyrk na kółkach, jeden lepszy od drugiego.

Co więcej, to był dopiero początek! Nagle zza drzew wyskoczyło 4 uzbrojonych w łuki mężczyzn i wypalili na dzień dobry po strzale w chłopa. Krew trysnęła, dzieciaki zaczęły piszczeć i krzyczeć, a sam poszkodowany osunął się na ziemię. Cokolwiek tu się działo, nikt chyba nie był w stanie tego streścić.

Mapka

Zielone - Ty
Brazowe - 4 lucznikow
Czerwone - cialo chlopa
Rozowe - kopany dzieciak
Zolte - dzieciak schowany za drzewem

[Kisuke]

Początek przebiegłem w miarę spokojnie. Chłop zdziwiony pojawieniem się kogoś nowego przestał okładać niewinnego chłopaka, szkoda jednak, że ten nie miał na tyle oleju w głowie, żeby spróbować w tym czasie uciec. No cóż, najwyraźniej również i jego zdziwiło pojawienie się kogoś nowego.

Zanim jednak Kisuke zdążył zareagować słownie, cała sytuacja stanęła na głowie jeszcze bardziej. Momentalnie, jakby znikąd, pojawiło się czterech łuczników. Wszyscy oni wypuścili strzałę prosto w mężczyznę na środku polany. Przez sekundę Hiroe czuł się jakby czas się zatrzymał. Potem wszystko potoczyło się bardzo szybko. Krew, krzyk, piski. O co tutaj chodzi?!

-Wszyscy! Opuścić broń- Proste, krótkie polecenie. Jednak nie było co się oszukiwać. Szanse na to, że rzeczywiście tak się stanie będą bliskie zeru. Nadal jednak nie sięgał do swoich kabur, ręce miał delikatnie podniesione, jakby próbował całą sytuację uspokoić. Eskalacja konfliktu była bezsensowna, wolał zrozumieć co tutaj zaszło.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
9/30 Patrzyłeś jak chłop pada na ziemię, a potem łucznicy stoją zdziwieni i patrzą na siebie. Dzieci piszczą, wtedy wchodzisz Ty - cały na czarno. Nie do końca miałeś przemyślany plan, jak zareagować na zaistniałą sytuację. Krzyknąłeś, aby wszyscy opuścili broń i o dziwo...wszyscy Cię posłuchali. Nikt jednak się nie odezwał, a jedna z osób, która strzelała do mężczyzny, podeszła i przeszukała go, wyjmując jakiś dokument. Czy to byli zabójcy? Złodzieje? O co w tym wszystkim chodziło?

Niestety, nie miałeś okazji się o tym dowiedzieć. Nagle usłyszałeś ryk, a wszyscy odwrócili się w stronę, gdzie polanka się kończyła i ścieżka prowadziła dalej. Nagle, po usłyszeniu dziwnego odgłosu, jakby biegnięcia, na polanę wyskoczył...przepotężny niedźwiedź. Był duży, nadnaturalnie wręcz duży, brązowy, miał bardzo dużo ran na ciele (raczej starych), a na jego głowie był wetknięty...ul! Niedźwiedź wbiegł, po drodze taranując chowającego się chłopaka i uderzając go nogami, ruszył dalej przed siebie, biegnąc trochę po skosie. Łucznicy jak tylko zaobserwowali wielkie zwierze, które próbuje odgonić się od roju os, które żądliły go nieubłagalnie, momentalnie się zawinęli, wskakując w las i znikając.

Zostałeś na polanie z trupem, dwoma dzieciakami i niedźwiedziem, który niedługo wpadnie na chłopaka na środku polany. Lepiej zmów paciorek, Kisuke!

[Kisuke]

Jeden krzyk i... podziałało. Kisuke był nie mniej zdziwiony ruchem łuczników, co wcześniej mężczyzna obecnością Kisuke. Nie zatrzymali się jednak w miejscu, jeden z nich szybko doskoczył do mężczyzny i wyciągnął jakiś dokument. Zanim jednak obserwujący to młodzieniec zdążył jakkolwiek zareagować, sytuacja ponownie postanowiła zmienić się całkowicie.

Tym razem zamiast dźwięku świszczących strzał, rozległ się niesamowity ryk. Nie trzeba było być zapalonym zoologiem, żeby rozpoznać co mogło taki dźwięk wydać. Niedźwiedź po chwili wbiegł na polanę, robiąc niemałe zamieszanie. Na jego głowie widoczny był ul i mnóstwo pszczół, które poczuły się zaatakowane i odpowiedziały tym samym, prowokując niedźwiedzia do siania niezłego burdelu. Z tego wszystkie skorzystali łucznicy, którzy momentalnie zniknęli.

Bardzo mało czasu, ale trzeba było podjąć szybką decyzję. Martwego już nie uratuje, bandytów mógłby złapać, ciekawił go ten dokument. Niestety dzieciak na środku polany wymagał natychmiastowej pomocy, inaczej niedźwiedź po prostu go stratuje. Kisuke szybko sięgnął do kabur, dobywając cztery shurikeny, które posłał prosto w łapy niedźwiedzia. Liczył, że nagłe trafienie od boku skłoni go do zatrzymania się, albo chociaż skręcenia z obecnej linii. Dzieciak był tak przerażony, że chyba nawet nie próbował uciekać.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
11/30 Kisuke przegapił moment, w którym można było dopaść leśnych zbójów, gdyż Ci momentalnie zniknęli z pola widzenia. To jednak był dopiero początek historii, która zamierzała się rozegrać. Niedźwiedź, który wcześniej strącił ze swojej drogi jakiegoś dzieciaka, pędził teraz w stronę drugiego, lecz raczej nie zamierzał go stratować - bydle próbowało odgonić się od os, które cały czas żądliły jego ciało. Tak to jest jak wsadza się nos nie w tą dziurę, co potrzeba - rzekłaby niejedna kobieta podczas rozwodu, jednak niedźwiedź nie bardzo znał się na prawie i był pewnie głodny. I gdy już miał dopaść do chłopaka, który nie ruszał się z powodu bólu (przypominam, że został potężnie skopany przez dorosłego), a teraz ze strachu jeszcze popuścił w spodnie wszystko prawie się odmieniło. Na szczęście bohater tej przygody - Kisuke, dobył shurikeny i momentalnie rzucił w niedźwiedzia. Cel miałeś dobry, jednak siła z jaką rzuciłeś sprawiła, że żaden z shurikenów nawet nie wbił się w ciało zwierza, ale cośtam osiągnąłeś. Niedźwiedź wybity z rytmy zachwiał się i upadł na bok chłopaka, roztrzaskując ul na samym środku polany. Momentalnie dało się słyszeć wszechobecne "BZZZZZZ" i chłopak zaczął uciekać od niedźwiedzia. Sam antagonista obecnej sytuacji - bydle niedźwiedź - wstał i popatrzył złowrogo przed siebie. Pech chciał, że przed nim widział tylko Ciebie, a ból jaki sprawiłeś mu shurikenami był porównywalny do tego, jak pijany człowiek szuka awantury i jakiś chudzielec strzeli mu liścia z partyzanta - inaczej mówiąc, tak bardzo go wkurwiłeś, że ten zawył i ruszył w Twoim kierunku, wraz z lecącą za nim częścią równie wkurwionych os.

[Kisuke]

Rzut, choć niezbyt imponujący, był zabójczo celny, trafiając prosto tam gdzie miało. Co prawda niedźwiedź nie runął jak długi od wbitych gwiazdek. Gruba skóra musiała skutecznie zablokować większość siły uderzenia, było to jednak na tyle wyczuwalne, że zwierzę zmieniło swój cel. Wcześniej biegł bez opamiętania przed siebie, teraz od upadku rozwalił się ul, a owłosione zwierzę wybrało nową ofiarę.

Trzeba było jednak reagować, stanie na drodze rozpędzonemu potworowi nie było zbyt sensowne. Kisuke rozpoczął bieg w bok, zmuszając zwierzę aby musiało nieco skręcać podczas swojego biegu, co jest znacząco trudniejsze i nie pozwala rozpędzić się do tak dużych prędkości. Gdy zwierzę było już w odległości kilku metrów, Hiroe wyciągnął dłoń w górę, a obszar wokół niego zaczął się pokrywać strzelającymi piorunami. Gdy zwierzę było blisko, chłopak starał się uniknąć. Porażenie powinno solidnie poranić zwierzę, a Kisuke ponownie mógł przebiec obok niego i podbiec do chłopaka sprawdzić co się dzieje.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Misja rangi C
13/30 Użyłeś techniki z porażeniem, co o dziwo - było dobrym pomysłem. Wiązki elektryczności, które za pomocą chakry rozprowadziłeś po swoim ciele sprawiły, że niedźwiedź jak tylko podbiegł został porażony i z impetem upadł ponownie na ziemie - tym razem jednak, był zdecydowanie bardziej ogłuszony i zdezorientowany. Nie wiedząc czemu, osy, które żądliły go wcześniej gdzieś się ulotniły. Czy to była zasługa techniki? Możliwe, ale nie koniecznie musiała to być prawda...bowiem kolejno działy się dziwne rzeczy.

Miałeś chwilę oddechu. Podbiegłeś do dzieciaka, który zeszczał się w spodnie i próbował dobiec do tego drugiego - popchniętego przez niedźwiedzia, który leżał i się nie ruszał. Pech chciał, że ten drugi, przewrócony, upadł bardzo niefortunnie - głową na kamień, a dookoła była rozlana krew. Ten pierwszy, biegnąć przewrócił się i dalej próbował doczołgać do leżącego...właśnie - kim był ten leżący chłopak? O co w tym wszystkim chodziło!?

Niestety, nie dane było Ci się dowiedzieć. Nagle na polanę wjechało 8 mężczyzn na koniach, w bardzo dobrych pancerzach i z włóczniami. Mieli widoczne emblematy klanowe, a poza tym biła od nich jakaś taka aura praworządności. Jeżeli miałbyś strzelać, są to jacyś strażnicy, ale czego?

Pobojowisko świadczyło zdecydowanie na Twoją niekorzyść. Ogłuszony niedźwiedź, zabity mężczyzna ze strzałami w ciele, ciało dziecka na środku...no i ostatnia ofiara - oszczany gagatek, który próbuje się stąd ulotnić. Nie zapominając o rozwalonym powozie kilkadziesiąt metrów wcześniej. Lider strażników, bo tak wyglądał - miał zdecydowanie najwięcej różnych oznaczeń na zbroi, wycelował w Ciebie włócznię.
- To musi być on! To ten bandyta, co napadł na magnata ziemskiego, a teraz go zabił! Szybko, nim zabije jego syna!
Dramatyczności sytuacji dodał fakt, że dzieciak ponownie się rozpłakał i teraz oprócz napięcia, było też głośno...a kto wie, co jeszcze może się ukrywać w lesie.

[Kisuke]

Niedźwiedź potrafił być bardzo niebezpiecznym zwierzęciem. Każdy kto mógłby trafić na takiego osobnika, powinien szybko zejść mu z drogi. Niestety w tym przypadku Kisuke musiał zmusić zwierzę, żeby zaatakowało właśnie jego, inaczej chłopacy byliby w niebezpieczeństwie. To na szczęście mu się udało, a następnie prostą sztuczką ogłuszył zwierzę. Wielokrotne pobyty w lesie, częste spotkania z dzikimi stworzeniami dały rezultat, który obserwować można było przed chwilą.

Nie można było jednak powiedzieć, że wszystko poszło gładko. Szybko podbiegł do chłopaka, który po trafieniu przez niedźwiedzia nie ruszał się. Pech chciał, że upadł i sobie niemądry ryj rozwalił. Ktoś mógłby powiedzieć, że takie sytuacje go cieszą, ale to trzeba by być psychicznie chorym osobnikiem. Zanim jednak można było cokolwiek zrobić dalej, Hiroe ponownie poczuł, że sytuacja po prostu zmienia się jak w kalejdoskopie.

-To nie ja ich zaatakowałem, ja ich uratowałem przed niedźwiedziem. Tamten mężczyzna został zaatakowany przez bandytów chwilę wcześniej- Trzeba było się szybko z tego wytłumaczyć. Nie lubił tego robić, ale postawiony przed ścianą albo zostanie uznany za ratunek w tej całej sytuacji albo za mordercę, co zapewne skończy się natychmiastowym samosądem albo zabraniem do więzienia. Wtedy już nie będzie co liczyć na wydostanie się.