Erufu no Mura

[Tenshi]

Marzenia o zostaniu kucharzem ograniczał jeden fakt, smutny lecz prawdziwy, nie miał on fartucha. Jednak dodawało mu to też otuchy w razie niepowodzenia nie straciłby go. Szef wiedział jak zmotywować chłopaka.-Ja baba?! Pokarzę mu-powiedział do siebie w myślach Anioł. Komentarz obudził w nim prawdziwy zapał do pracy. Jednak na wspomnienie o dziewczynie, na jego twarzy wykwitł smutny uśmiech, wspomnienia miłe, lecz dawne, nie możliwe już do powtórzenia dawały radość, ale uświadamiały też kruchość życia. Głos szefa okazał się jednak silniejszy niż dziki ryk który wydawały wilki zakradające się pod jego rodzinną wioskę. Raz po raz w dość nie miły, lecz motywujący sposób właściciel radził i tłumaczył mu co robi źle. Buchnięcie ognia po dodaniu sosu wprawiło go w osłupienie nigdy nie był świadomy jak niebezpieczną czynnością potrafi być gotowanie. -Mówisz, że tak?- zapytał Żelazny dając ze swojego ciała 100 procent, mieszając potrawę z niewiarygodną prędkością. Oczy zaszkliły mu się na kolejne słowa o dziewczynie.

[Yujiro]

Wieczór tuż tuż
Ranga D
Post 13/15 Tenshi mógł poczuć, jak żeliwna, masywna bo prawie parunastu kilogramowa patelnia ciążyła mu w dłoniach po kilku mocniejszych podrzuceniach. Nie stawała się ona lżejsza, co znacząco utrudniało mu zadanie. Jedno było jednak pewne - kucharz był zadowolony z pracy swojego zmiennika, a po kilku poprawkach stawał się już nawet w pewnym stopniu użyteczny! Właściciel nawet nie zauważył jak chłopakowi szklą się oczy, bardziej może uznał że to normalne od pracy w wysokiej temperaturze? Było tutaj bowiem dosyć gorąco, utrzymywało się na spokojnie z pięćdziesiąt stopni przy takim stopniu pracy, więc wszystko wyjaśniało skąd w lokalu takie ciepło. Mężczyzna w końcu dodał ostatnie garści przypraw i widać było że mięsko przyrumieniło się teraz przyjemnie. Przybrało bowiem brązowej barwy i pachniało niesamowicie. Można powiedzieć, że gdyby chłopak potrafił odkryć jakie ilości zostały wsypane na jego patelnię, a także w ogóle co to było, to mógłby powtórzyć cały proces od początku.
-Spokojnie, to tylko cebula. Już jesteśmy przy końcu, teraz włóż do misek po pięć kawałków mięsa i w sumie na tyle - chyba jednak zauważył łzy kryjące się w oczach chłopaka, lecz inaczej je zinterpretował. Podstawił mu jednak kilka misek podobnych do tych, w których uprzednio Tenshi mógł skosztować posiłku.

[Tenshi]

-Gorąco, ciężko i coraz trudniej, gotowanie jest chyba bardziej zbliżone do życia niż myślałem, w sumie nie jest tak źle.- Tenshi nie był pewien czy nauczył się tak wiele, czy może ma u kucharza swoistą taryfę ulgową związaną z obecną sytuacją. Chłopak poznał sekret ogrzewania jadłodajni, samo jedzenie buchało ogniem, w tak zimny wieczór podnosząc temperaturę do jakiś 50 stopni, Anioł nie był pewien co musi dziać się tutaj w środku lata, wolał nie wiedzieć. Jedzenie pachniało niesamowicie, a wyglądało nawet lepiej, ciekawiło go czy smakuje tak samo jak ramen które zdarzyło się mu jeść jeszcze niedawno. Po jakimś czasie szef zwrócił uwagę na oczy Tetsu jednak, na jego szczęście źle je zinterpretował. Kucharz wydając ostanie polecenia położył na stoliku kilka misek, a ostatnim zadaniem było rozdzielenie mięsa. Obolałe nieco od wysiłku ręce sprawiały nieco trudności jednak chłopak dość sprawnie nałożył porcję do misek. Uśmiechnął się pod nosem widząc swoje dzieło... no może nie do końca swoje. -[color]Dobrze nam poszło szefie, twoja cebula ma wyjątkowo ostry zapach.[/color]- skwitował pracę Żelazny.

[Yujiro]

Wieczór tuż tuż
Ranga D
Post 15/15 Ciekawym było, czy Tenshi nie nabawi się przypadkiem przeziębienia - tak gwałtowne zmiany temperatury wiązały się bowiem z tą chorobą. Jeszcze ciekawszym było jak radził sobie z nią właściciel! Poklepał po raz pewnie setny Tenshiego po plecach.
-Dobra robota młody! Teraz w sumie już sobie dam radę, więc możesz już iść i zająć się sobą, bo nic innego nie mam dla Ciebie, a gości już będzie mniej. Tu masz jeszcze coś w nagrodę - podał Ci zawartość sakiewki, która jeszcze powiększona była o zakupiony poprzednio ramen! Więc nie dość że można było się najeść, to jeszcze powąchać piękne zapachy roznoszące się po kuchni, no i oczywiście zarobić przyjemną sumkę do portfela.
-No, to leć! - wręcz wygonił go ze swojej twierdzy. Klientela się jednak dosyć zmieniła, poprzedni obecni już wybyli, przybyli jednak nowi na ich miejsce. Na zewnątrz minęło dobrych kilka godzin, czego w ogóle się nie odczuwało podczas spełnianej pracy. Wieczór już minął, słońce wychylało się znad horyzontu zwiastując kolejny dzień. Nadal było jednak chłodno, lecz za jakiś czas miało się to zmienić.

Misja zakończona \o/ jutro wrzucę wynagrodzenie

[Tenshi]

Setne poklepanie po plecach wciąż było miłym gestem nie tracącym na swym odwiecznym przekazie, miłe też były również słowa które skierował do niego szef. Ukryć nie można, że zarobek także był czymś czego Anioł odmówić nie miał zamiaru.-Dobrze się współpracowało kierowniku.-powiedział Tenshi wychodząc z kuchni. Nie był świadomy ile czasu minęło, jednak wschodzące słońce uświadomiło Tetsu jak długo pracował. Temperatura na zewnątrz wciąż nie zachęcała do podróży. Żelazny postanowił poczekać jeszcze trochę, aż się ociepli nim postanowił wyruszyć w dalszą drogę. Wyciągnął z kieszeni otrzymaną wcześniej mapkę analizując ją dość dokładnie zajmując czymś swój umysł podczas oczekiwania. Gdy tylko słońce pozwoliło opuścić pomieszczenie udał się do miejsca gdzie prowadził go rysunek.

[Yujiro]

Przez góry, łąki, a nawet lasy!
Ranga D
Post 1/15 Ciepełko lokalu zachęciło chłopaka do pozostania w środku, na co nie narzekał właściciel, bo przecież zawsze mógł go zagonić znowu do roboty za psie pieniądze. Mapka, którą trzymał chłopak była dosyć prosta - kilka uliczek oznaczonych nazwami, o żadnej skali nie można było tutaj mówić, gdyż widać było na pierwszy rzut oka, że była robiona na szybko. Trzeba było mieć tylko nadzieję, że dziewczyna nie pomyliła się w swoich bazgrołach, bo inaczej wyprowadziłaby go w pole. Na zewnątrz zaś robiło się coraz cieplej, ludzie chętniej wychodzili ze swoich domów, handlarze rozstawiali swoje stragany pełne bibelotów, owoców i wszelkich różności - suma summarum można było tutaj znaleźć dosłownie wszystko! I nie było w tym żadnej przesady. To był znak, że na zewnątrz było znośnie, więc Tenshi nie czekał za długo i wyszedł odsuwając uprzednio zasłonkę. Znowu w powietrzu złapał go za nos pyszny zapach pieczonego mięsa. Było ono tak gęste, że można było je kroić nożem! Oczywiście tylko metaforycznie. Chłopak znalazł się na głównej uliczce, dookoła niego było kilka mniejszych budynków - ratusz, zadaszona kapliczka, no i sporo dwupiętrowych domków poustawianych dookoła. Mapka wskazywała na to, że za kapliczką powinno się skręcić, jednak jedyne co widział sam zainteresowany to była leśna droga, którą mało co odwiedzał. Czy w takim razie prowadziła ona do wskazanego przez dziewczynę celu?

[Tenshi]

Ciepło miło muskało ciało nakłaniając chłopaka do lenistwa, zapach jedzenia kusił, aby zostać jeszcze w budynku, lecz nie to było jego celem w tym momencie. Kiedy ludzie zaczełi wychodzić na ulicę, Anioł uznał, że temperatura pozwala już opuścić budynek. Tetsu nie spodziewał że znajdzie się w tak dużej wiosce. Kramy na głównej ulicy oferowały niemalże wszystko od owoców przez ozdoby, aż po broń, niektóre z tych przedmiotów widział pierwszy raz na oczy. Chłopak spojrzał jeszcze raz na mapę -Skręcić za ratuszem, dobra.- powiedział sobie w myślach, gdy dotarł do leśnej drogi mającej prowadzić bezpośrednio do oboz w którym znajdowała się dziewczyna zapraszająca go do wspólnej podróży. Przez chwilę przez myśl przeszło mu, iż może być to pułapka. Czas miał zweryfikować czym jest owy obóz.

[Yujiro]

//musiałem xP

Przez góry, łąki, a nawet lasy!
Ranga D
Post 3/15 Spojrzawszy na mapkę powtórzył sobie w myślach i... jak postanowił tak zrobił, minął bowiem kapliczkę, za którą jasno wyrysowana była leśna dróżka i ruszył w stronę ratuszem, by obok niego skręcić. Tutaj jednak napotkał na problem, gdyż gdy tylko zawędrował głębiej w uliczkę mógł zobaczyć, że jest po prostu ślepa. Nie prowadziła nigdzie dalej, nie odbijała w żadną stronę, ot po prostu kończyła się budynkiem wysokim, gdyż miał około czterech pięter! Jak na tą wioseczkę był to niesamowity widok, podobnie jak czerwone zasłony w oknach, które przysłaniały cały widok z zewnątrz. We wnętrzu zaś była przyciemniona, tajemnicza atmosfera, która dodawała pewnej pikanterii. Wszystko jednak stawało się jasne, gdy przeczytało się szyld mówiący dosyć sporo "Wirtuozki tańca wszelkiego". Wskazywałoby to na tancerki, lecz ozdoby, zasłony, no i dobrze zabezpieczone drzwi wskazywały na coś innego. Nie stanowiło to problemu, gdyż były one otwarte dla wszystkich i nawet sam Tenshi mógł tam zawędrować. Gdy tylko dotarł do końca uliczki i zobaczył ów budynek, wyszedł z niego zataczający się starszy facet, którego nie znosiła w owym momencie grawitacja. Chłopak postanowił więc zostać, czy wrócić do uliczki za kapliczką?

[Tenshi]

Tenshi idąc ścieżką rozmyślał o tym jak wyglądać obóz do którego zmierzał. Jednak to co ujrzał na końcu ścieżki nijak nie pasowało mu do definicji obozu. Duży czteropiętrowy budynek, z przyciemnianymi przez zasłony oknami. Napis na drzwiach głosił, iż w budynku przebywają tancerki.-To chyba nie tu, na obóz nie wygląda... albo burdel, albo dobra nie ma szans, że to obóz.- powiedział do siebie młody shinobi. Patrzył przez chwilę na wejście, gdy wytoczył się z niego pijany starszy mężczyzna. Wytoczył było w tym wypadku odpowiednim słowem, gdyż mężczyzna toczył właśnie nierówną walkę z siłami grawitacji.-Raz się żyje.- powiedział do siebie wchodząc do budynku, wiedział co jest po drugiej stronie, jednak pierwszy raz udawał się do tego typu przybytku, ciekawość była zbyt duża, aby omówić sobie zaspokojenia jej.

[Yujiro]

Przez góry, łąki, a nawet lasy!
Ranga D
Post 5/15 Jak słusznie zauważył chłopak nie był to obóz, a tym bardziej nie mógł zostać rozbity poprzedniego dnia przez kilku wędrowców. Budownictwo było bowiem solidne, starodawne. Czy mogło więc wszystko zacząć się od tego budynku, dookoła którego goście postanawiali zostać na dłużej, by w końcu się tu osiedlić, czy może jednak to tylko zbieg okoliczności, a ta osada powstała samoistnie z innego powodu? O tym jednak Tenshi nie myślał, miał bowiem obecnie inne priorytety niż rozważania emocjonalno-duchowne i postanowił wejść do budynku. Otworzył ciężkie drzwi, które jednak poruszały się bardzo zgrabnie i nie trzeba było nawet ułamka siły, by je uchylić. Od razu poczuł zapach intensywnych perfum, olejków, które zacierały silną woń alkoholu i potu zgromadzonych tu ludzi. Te dwie ostatnie były jednak spontaniczne, wręcz niewyczuwalne. Chłopak stał obecnie w dużym pokoju, po jego prawej znajdował się bar, przy którym siedziało kilku dobrze ubranych mężczyzn na stołkach. Trochę dalej widoczne były kanapy, na których dziewczęta zagadywały do zgromadzonych kobiet i mężczyzn, przynosiły im drinki lub przekąski. Po prawej zaś było kilka pokojów i schody prowadzące na wyższe kondygnacje budynku.
-Pan był umówiony? Czy może po prostu jest pan zmęczony i chce pan chwilkę zabawić? - spytał ochroniarz stojący na wejściu, a był to kawał chłopa. Miał spokojnie ponad dwa metry, a w barach szeroki na chyba jeszcze więcej.

[Tenshi]

Solidny budynek krył w sobie więcej piękna niż tylko starodawne budownictwo, raczej stał tu dłużej niż od wczoraj, ale teraz nie to było najważniejsze.-Ciekawe czy się pomyliła, czy może to żart... chyba, że chodzi o coś innego, oby nie tylko dla mnie piętnastolatka nie pasowała do tego miejsca.- zastanawiał się Anioł, mimo, że prawie był pewien, że padł ofiarą żartu dziewczyny, liczył, że nie ma ona zbyt wiele wspólnego z tym miejscem. Gdy tylko przekroczył duże, lecz lekki wrota zatrzymał go ochroniarz. -Zmęczenie codziennym życiem, i wydaje mi się że mogę znaleźć tu pewną dziewczynę.- odpowiedział mężczyźnie, należał on do tych których postura zachęca raczej do ucieczki niż rozmowy. Jednak ochroniarze zazwyczaj wiedzą więcej niż może wydawać się na pierwszy rzut oka. Chłopak opisał mu spotkaną wieczorem dziewczynę, licząc, że ten rozwieje jego wątpliwości.

[Yujiro]

Przez góry, łąki, a nawet lasy!
Ranga D
Post 7/15 -Dziewczynę? U nas każdy może znaleźć coś dla siebie, zapraszam więc co środka. Jeżeli ma pan jakiś oręż, to należy go zostawić tutaj. W przeciwnym razie, jeżeli zostanie zauważony przez któregoś z pracowników zostanie on zarekwirowany natychmiastowo i nie będzie on zwrócony. Nie tolerujemy żadnych przejawów agresji - uprzedził chłopaka już na wejściu, wskazał mu pustą szafkę, w której mieściło się dużo stali, a także klucz do niej. Potem tylko zaprosił gestem dłoni do wnętrza. Tam jednak nie za wiele się zmieniło prócz migrujących dziewczyn to tu, to tam. Nikt raczej nie przejął się wizytą nowego gościa, wszyscy pozwolili mu się rozgościć w swoim towarzystwie, przyzwyczaić do panujących tutaj zasad. Czy miał on nadzieję, że zastanie tutaj dziewczynę z poprzedniej nocy, która to wskazała mu drogę do obozu? To pozostawało jedną, wielką niewiadomą. Tenshi musiał bowiem rozpocząć poszukiwania na własną rękę. Zobaczył jednak kogoś innego, twarz mu znaną, chociaż tylko przelotnie. Za barem stał bowiem ten sam facet, który wieczoru poprzedniego jadł razem z nim w budce z ramenem.

[Tenshi]

Ochroniarz jak się okazało nie wiedział za wiele o dziewczynie która dzień wcześniej towarzyszyła mu przy kolacji, albo obiedzie, nie był pewien. Również informacja o zakazie posiadania broni okazała się przydatna. Tenshi odetchnął z ulgą, sądząc, iż dziewczyna zwyczajnie się pomyliła. Podszedł do wskazanej szafki i włożył do niej swoją kaburę na broń. Nie do końca czuł się bezpiecznie w takim miejscu jednak pokonał chęć schowania jednego z noży. Nikt zbytnio nie przejął się obecnością nowego klienta, przyjęli go raczej dobrze pozwalając mu się rozgościć. Postanowił udać się do baru licząc, iż coś mocniejszego pozwoli mu się rozluźnić, barman wydawał mu się jednak znajomy. Szybko zdał sobie sprawę, że jest to mężczyzna którego dzień wcześniej spotkał w karczmie. -Znowu się widzimy, masz coś mocniejszego?- powiedział na powitanie do mężczyzny. W myślach przeanalizował poprzedni wieczór. Nie był pewien jednak wydawało mu się, iż coś łączy go z dziewczyną. Żelazny dziwił się sobie, że martwi się o nieznajomą, co prawda wydała mu się miła, ale widzieli się dosłownie chwilę. -Pamiętasz może dziewczynę z którą rozmawiałem wczoraj w budce z ramen?- zapytał Tenshi, lekko uderzając w sakiewkę.

[Yujiro]

Przez góry, łąki, a nawet lasy!
Ranga D
Post 9/15 Ochroniarz spojrzał jak chłopak odkłada swoją broń i ucieszył się na myśl, że ma o jednego oszołoma mniej. Nie brakowało bowiem ludzi, których emocje pchały do dziwnych czynów i kończyli z delikatnie skróconym życiem. Barman jednak stał za ladą i rozmawiał z jednym z gości, zaraz się odwrócił, nalał mu szklankę jakiegoś trunku, zabrał zapłatę i dopiero potem wręczył mu pękate szklane naczynie z brązowym napojem. Spojrzał na nowego gościa i skinął głową, lecz zmrużył oczy i nie był znowu tak skory do obsługi nowego klienta. Nie wyglądał on bowiem jak jeden z tutejszych, do tego widział go już wcześniej.
-Mam, ale tutaj najpierw płacimy, wszystko co jest na górnej półce. Im wyżej tym mocniejsze - wskazał ręką na butelki poustawiane w rzędach, a było ich tutaj spokojnie z osiem sztuk. Nie podał jednak ceny, czy ryzykownym było zamawianie, a potem odmówienie ze względu na zbyt duży rachunek?
-Dziewczyna z wczoraj - zamyślił się na chwilę i przetaksował swoją pamięć od góry do dołu - młoda, pamiętam. Ale nie mam pojęcia kim ona jest. Podróżna pewnie, nie widziałem jej tu wcześniej. Daj znać jak coś zamówisz - uśmiechnął się szyderczo i powędrował do klienta obok, który zdążył już opróżnić swój trunek.

[Tenshi]

Ulga na twarzy ochroniarza była widoczna, gdy chłopak odkładał broń, widać nie tylko Tenshi chciał uniknąć zbędnego rozlewu krwi. Nie należał on do osób szukających problemów, a już na pewno nie do takich które w ramach kaprysu próbują wymordować całą okolicę. Barman rozmawiał z jakimś mężczyzną jednak po chwili odwrócił się do Anioła. -Płatne z góry, a ceny nie znam, chyba trzeba zaryzykować.-pomyślał Tenshi, gdy ten wędrował do mężczyzny obok. Mężczyzna twierdził, że wie i tyle co Tetsu, jednak szyderczy uśmiech sprawił, że wiara w jego słowa została zachwiana. -Pewnie chodzi o kasę, zamówię coś, może czegoś się dowiem, a mogłem mu wierzyć i dobrze się bawić.- pomyślał Tenshi patrząc na przeróżne trunki. -Nalałbyś mi tego?- chłopak wskazał na znajdujący się najniżej na górnej półce napój, licząc, że wraz z mniejszymi procentami cena będzie odpowiednio mniejsza.