Posiadłość Kurosawa i przynależne grunty

[Uchiha Hiromi]

Posiadłość Kurosawa jest domem, zbudowanym w tradycyjnym stylu. Ma wysoką, kilkupoziomową budowę. Dach jest wielopoziomowy, pokryty ceramicznymi dachówkami, które opadają łukowato ku dołowi, tworząc charakterystyczny profil. Ściany domu są wykonane z lekkiego drewna, z wielkimi przesuwanymi drzwiami i oknami z papieru ryżowego. Po bokach głównego budynku umieszczone są mniejsze konstrukcje, które służą jako magazyny, pomieszczenia dla służby i dodatkowe pokoje gościnne.

Ogród jest zbudowany z myślą o harmonii i równowadze i oferuje odwiedzającym mnóstwo zakamarków i kącików do odpoczynku. Kładki prowadzą przez strumienie, niewielkie stawiki są otoczone kamieniami i kwitnącymi kwiatami lotosu. Kilka kamienistych ścieżek prowadzi przez ogród, przemyślnie kierując wzrok na poszczególne elementy krajobrazu, takie jak miniaturowe pagodki, kamienne latarnie czy bonsai.

Posiadłość i ogród otoczone są bambusowym płotem, a do środka wiedzie monumentalna brama tori.

Sam budynek położony jest na wzgórzu skąd można obserwować zalesioną dolinę, okoliczne włości i niedaleką wioskę, która należała do klanu Kurosawa.

[Uchiha Hiromi]

~ 16/... ~

~ Kisuke ~

~ Misja rangi B A ~

~ Poszukiwanie zaginionego przyjaciela ~

Kisuke zdecydował się wykonać misję, którą miał wykonać Sasaki. Infiltracja posiadłości klanu Kurosawa. Młodzieniec pamiętał, że klan Kurosawa zajmował się handlem i w jakiś sposób tym przeszkadzał w zarabianiu przez Kaigan. Chodziło o jakieś dokumenty, umowy handlowe czy coś w tym stylu. Kisuke widział zlecenie, ale ze względu na to, że miał właściwie zrobić coś innego - szczegóły nie były mu znane. Nie znaczyło to, że nie mógł spróbować wykonać misji, poza tym, kto wie, może coś znalazłby na temat Sasakiego? Pojmali go tutaj?

Kto wie!

Misja właśnie zwiększyła rangę do misji A.

Koń został zostawiony dość daleko od posiadłości, w lesie. Nie było go widać i słychać z okolić muru otaczającego posiadłość. Jeżeli strażnicy posiadłości nie chodzili po lesie, z dala od samej posiadłości, wszystko powinno być w porządku.

Dotarł do płotu, przez który z łatwością przeszedł. Wydawało się, że z tyłu nie ma żadnych strażników, tylko ta grupa, co stała przy wejściu do posiadłości. Po drugiej stronie znalazł się w rozległy, ascetycznie urządzony ogród. Niemniej, znalazł się w niewielkim sadzie, gdzie drzewa aż uginały się od soczystych jabłek.

Stamtąd przekradł się do samego ogrodu, przechodząc w ciemności wśród niewielkich strumieni, stawów, maleńkich mostów, nielicznych kamieni i skalniaków oraz drzew bonsai, pięknie przyciętych i formowanych. Gdzieniegdzie przechodził obok jakiś krzewów.

Dotarł w końcu do budynku, po kilku minutach, do budynku, który miał kilka pięter. Wszędzie były drewniane ściany, okna z papieru ryżowego, oraz przesuwne drzwi. Niestety, na engawie (werandzie, korytarzu na zewnątrz) przechodziła para strażników, cicho ze sobą rozmawiając. Do tego Kisuke nie wiedział, czy ktoś gdzieś czasami nie jest za przesuwnymi drzwiami. Światła w środku były zgaszone. Przynajmniej z tego strony.


Kisuke nawet nie miał informacji, czego miał szukać Sasaki. I czy w ogóle tutaj dotarł.

Hideaki
Nobu
Urzędnik; Karczmarz

[Kisuke]

Jego podejście, aby śledzić kroki Sasakiego na podstawie kolejnych etapów jego misji, mogło okazać się ryzykowne. Kisuke nie posiadał większości informacji, a to co wiedział ograniczało się jedynie do kilku bardziej ogólnikowych stwierdzeń. I o ile jego głównym założeniem nie było wykonanie misji, bo jednak celem było odszukanie Sasakiego, to będąc już na miejscu, gdzie być może jego przyjaciel jest przetrzymywany, załatwi kilka spraw na raz. A przy okazji zrzuci sobie na głowę wszelkie związane z tym ryzyko. Przywykł już do tego, że pracował w warunkach beznadziejnych. Chociaż z uwagi na jego sporą przerwę związaną z Kroplą oraz jedynie połowę swoich możliwości, może powinien nieco bardziej uważać.

Ogród wyglądał właśnie tak jak należało się spodziewać. Senju byli mistrzami panowania nad drewnem, więc i sadownictwo musiało u nich bardzo dobrze się rozwijać. Kisuke niespecjalnie przepadał za tą częścią ogrodnictwa, raczej skupiając się na drobniejszych roślinach, ale powinien kiedyś podpatrzeć nieco praktyki od drewnianych sąsiadów.

Gdy strażnicy przechadzali się engawie, Kisuke zamarł w cieniu, czekając aż tamci odejdą na nieco większą odległość po czym skierował swoje kroki w przeciwną część budynku. Zaszedł do jednego z okien, aby sprawdzić co takiego znajduje się w środku. Szukał oczywiście czegoś co mogłoby służyć jako cela dla shinobiego. Najpewniej trzymaliby go nieprzytomnego i mocno osłabionego, bo jednak panowanie nad kimś kto posiada chakrę było rzeczą problematyczną. Innym z pomieszczeń, które mogły wzbudzić jego uwagę było biuro lub gabinet. Gdzieś, gdzie przechowywane były dokumenty związane z handlem i działalnością klanu Kurosawa.

[Uchiha Hiromi]

~ 17/... ~

~ Kisuke ~

~ Misja rangi B A ~

~ Poszukiwanie zaginionego przyjaciela ~

Kiedy Kisuke czekał, aż strażnicy, wymieniający się dość radośnie między sobą cicho anegdotkami, przy jednej z kamiennych latarni zauważył coś, co wprawiło go w czujność – lekki cień, sunący wzdłuż ściany posiadłości. Po chwili zorientował się, że był to kot, który z całą pewnością był świadomy jego obecności, ale wydawał się nie zwracać na niego uwagi. Przechodząc jednak odwracał trochę uwagę Kisuke, ponieważ ten musiał zwracać uwagę też na ruchy kota.

Kiedy zniknęli, Kisuke dotarł do jednych z drzwi i delikatnie przesunął shōji, odsłaniając wnętrze pomieszczenia. Znalazł się w jednym z pomieszczeń mieszkalnych, szczęśliwie, teraz zupełnie pustych.

Wchodząc do środka, musiał przejść przez cały pokój, żeby dotrzeć do korytarza i tam szukać albo miejsca, gdzie można było trzymać shinobiego albo gabinetu, gdzie można było trzymać dokumenty.

Było już późno, a dom był bardzo ciszy. Kisuke poruszał się wzdłuż jednego z korytarzy
Drewniane panele podłogi wydawały się być starannie utrzymane i przy każdym kroku wydawały z ciebie zaledwie cichutkie skrzypienie. Pewnie byłoby łatwiej idąc boso, jak należało chodzić po takim domu. Po obu stronach były shōji (tradycyjne przegrody z drewna i papieru ryżowego, przez które prześwitywało miękkie światło latarni umieszczonych za nimi, tworząc ciepłą, przytulną atmosferę. Co pewien czas Kisuke mijał ozdobne wazony z kwiatami i obrazy wiszące na ścianach.

Z dala słychać było głosy i odgłosy nocnego, ale korytarz, którym szedł Kisuke, był w tej chwili opustoszały.

W pewnym momencie zauważył kolejne drzwi przesuwne z ozdobnymi rękojeściami. Postanowił je delikatnie przesunąć, aby zerknąć do środka. Po przeciwległej stronie korytarza znajdowało się kilka innych drzwi, a wzdłuż niego były małe nisze z różnymi przedmiotami.

Kisuke kontynuował swoją podróż przez korytarz, odnaleźć Sasakiego lub gabinet. Po chwili zauważył drzwi różniące się od pozostałych - były bardziej masywne, z ciemniejszego drewna, z delikatnymi rzeźbieniami przedstawiającymi motywy przyrody.

W środku był gabinet. Od samego wejścia poczuł, że jest w miejscu, gdzie szanowano tradycję i dziedzictwo rodu. Pomieszczenie było przestronne, a choć było w środku niewiele mebli. Podłoga była wykonana z ciemnego, polerowanego drewna. W samym środku stało wielkie, drewniane biurko. Leżało na nim sporo zwojów, kartek, ksiąg oraz mapa. Było tam też pięć miniaturowych figurek na okrągłych podeścikach: niebieska, żółta, zielona, brązowa i czerwona figurka niedźwiedzia. Były też na biurku dziwne, okrągłe wyżłobienia, wielkości podeścików figurek. Wyżłobienia były w ustawione w formie pięciokąta.

Jedna ze ścian była całkowicie zajęta przez półki z książkami oraz zwojami. Stało tam też pięć waz w różnych kolorach oraz przedstawiające różne sceny. Jedna z nich, niebieska, ukazywała piękne, spokojne morze. Druga, zielona ukazywała wichurę w górach. Trzecia, brązowa, ukazywała piękny, porośnięty lasami krajobraz. Czwarta, żółta ukazywała burzę z piorunami. Piąta, czerwona, była pokryta delikatnymi malunkami płomienia.

Była szansa, że w tym pomieszczeniu Kisuke znajdzie coś istotnego.

Hideaki
Nobu
Urzędnik; Karczmarz